Heimskringla - 30.11.1916, Page 3

IflNNIPEG, 30- NÓVKMBER 191«
HF. iMSKRINGLA
ÖLS. S
U
IÐUNN ”
1.—2. liefti af ö®rum árgaiigi 1Ð-
WNNAlt eiu nýkomin hingaö ra>t-
Uf til kaupa og lesturs fyrir almenn- j
Ing. Pyrsta árgangi, sem út kom síö-
»8ta ár, var fagnað og meðtekinn
l»akksainlega. Sýnlr það bezt álit og
hylli, sem hann náði hjá Vestmönn-
um, aö umboðsmaður Iðunnar, hr.
íítefán Pétursson, 69« Banning St.,
burfti tvfvegis að panta viðbót frá
•tgefendum. Á hann lítið eitt óselt
af síðustu pöntun, sem óefað gengur
bráðlega til þurðar.
Pessi nýútkomuu hefti eiu fjöl-
hreytt að efni og áfarð. Höfundar
fiiölda margir- Sumir mæta vel þekt-
h\ aðrir lítt þektir, og iestin l>ar á
eftir óþektin höf. og til smekkbætis
ögn af “útlendum skriffinnum”. —j
l'að væri synd og ófyrirleitni yið'
«tg. þessara hefta, að atyrða þá fyr- J
h'. að mælirinn sé ekki fléytifullur;
*f fyrirsögnum og höfundatali. —
hessi liefti telja 192 bls. eða 12 arkir;
í 8 bl. broti. Prágangur og prentun 1
,r sæmilegt. Pappírinn nokkuð!
þunnur en sterkur-
Tvær fyrstu ritgjörðirnar eru stúf-
aðir kaflar úr ræðum við jarðarföri H' 'UI^
Jóns ólafsSonar, eftir þá góðfrægul ‘l'
mpnn síra Eirfk Briem prófessor og' varð Avebury‘
“Já, ekki er það gott, en lækna má
það", hafa þeir eftir lækninum-
Þá: “Baugabrot”, eftir Dr. Sigurð
Nordal. Baugabrot eru sögu-glefsur,
frumlcgar og vel í stíl færðar. Það
ætti enginn að naga sig í handar-
bökin fyrir að lesa þær.
Þá: “Orustan fyrir Katchanik
skarði”, eftir L. E. Brown. E- E.
þýddi. Hefir komið hér í enskum
blöðum áður. %
Þá: “Stefnuskrá Alþjóðasam-
bandsins”, eftir Panny P. Andrews.
Á-VH. B. þýddi. Margoft komið út í
hérlendum blöðum. Vel gjört, að
þýða það á íslenzku.
Þá: “Norðlonzkar skrítlur um ó-
friðinn”.
á: “TJm Englendinga”, eftir Bern.
Sliaw. Þýtt. írsk samsetning.
Þá: “Koma og kveðja”- Þýtt úr
þýzku af M. Jóh. Svo sem ekki neitt.
Þá: “Lisbeð”, eftir R. Kipling, þ.
af Boga ólafssyni. Smásaga.
Þá: “Hlýómbylgjan og sálin”: ....
Illjómbylgjan helst, þó að hljóðfær-
ið brotni;
og sálin — hún lifir, þó líkaminn
''rotni-
Þá: “Brúðir”, eftir Huldu. Ljúft
með ljúflingsblæ. Ber sem gull af
eyii af flestum hinum kvæðunum í
'iessum.
Um notkun lífsins”, eftir lá-
ágætan rithöfund.
Vafalaust hefir það verið stór-
skaði fyrir Iðunni og lesendur henn-
ar, að Jón vdafsson féll svo skyndi-
lega í valinn. En það tjáir ekki að
fást um það. Dauðanuni hamlar
euginn á endadægri. Það er gömul
huggun, að maður korpi í manns
stað. Iðunn heldur áfram að fríkka
og stækka ár frá ári. Þess væntum
vér og vonuin og bíðum með óþreyju
eftir síðari heftum þessa árgangs.
Þökk hafi útgefendurnir og þeir,
sem í hana hafa ritað frá byrjun til
enda þessara hefta. Þó oss þyki þeir
ekki allir jafn snjallir, þá er langt
frá að nokkur þeirra eigi vanþakk-
læti skilið.
W’peg, 16. nóvember 1916.
K. Ásgeir Benediktsson.
Fáeinar fréttalínur
til Heimskringlu minnar-
. a Matth. Jochumsson, þjóðskáld j
Þýðarinn ekai nefndur. Það, sem
íslend
ínga. Vel farast þeim orð, sem
I þessi ritgjörð nær, er liún góð og
v,» mátti búast, og má l.ver vel viðl uppbyggileg fynr lmgsand. yö
H*ia, að eyða tíma við að lesa þaui .Þá: ‘Nokkur smakvæöi eftir
«Öurminningarorð. Þau falla í góö- óma órelðu' ba^oð ^ ^leg-
'Mri á það akurlendi, er Jón óiafa- 1>a: ‘ ^nrinn ', eftir Alex I hor-
haföi gjálfur erjað og undirbúið. steinsson' A bak við Seiðinn stend'
Á sáðlöndum Jóns ólafssonar blika; ur «k41deáfa f Huldubergi og oröa-
*r9’ðanlega fyrr og síðar frjófar og! l'agleikm.
aáluroðnar akurreinar. á menta lífs- ■ ÞA: ‘Skotthúfan og hestskónagl
akri Isiendinga. inn”, eftir Hallgrím Jónsson.*) —
t*á er smásaga eftir Jóhannes Prið-: Þetta ævintýri er þýðlega ritað, þó
feugsson. Það er ein þessí tilfinn-1 skottliúfan sé sá auðnuleysingi, aö
mgaskerandi heyleysissaga. Sóknar- «á í^ngan biðilinn. Auðvitað er
Mesburinn neitar strálausum vesal-j l>etta marg-endurtekin meyKerhng-
'•ki uni skepnubjörgun- En val- arsaga. Og engmn veit hve oft hun
*enni í sveitinni tekur kindurnar endurtekur sig hér á ettu í mannlif-
•g kúna á heysorgun ineð fénaði sín j inU-
**,n- I>á getur drottinn loksins sent
>*ólbráð ög sunnanvind. Sagan lýsir
fþfinningagóðum dreng, þar sem
áöfundurinn er.
Þá: “Vorið kom”, eftir danskt
Ijóðskáld, er nefnist Helge Roda;
4 stef, stutt, lagleg og slétt. Þýtt af
a — b.
Þá er greinin: “Fjárhagsframfarir
íslendinga", eftir skrifstofustjóra
l'ndriða jvinarsson. Próðleg og gagn-
leg ritgjörð. Sú ritgjörð hefr fjöl-
vængjað gildi fyrir framfarir Islands
er höfuðgersomin í lieftum þess-j
Indriði á skilið gull og grænaj
•kóga hjá öllum góðum íslending-
Uln- Hann þekkir möguleikana, í
ffeiri en ejna sýnir og sannar
þeir hafa offjár að bjóða, á báðar
Aendur, séú þeir hyggilega hag-
•ýttir___
Þá er: “Dettifoss”, kvæði eftir
ClHðmund Priðjónsson. Gljúfra-
fflaumur og jökulhlaupa háreisti, og
feiknrúnir ristar á froðuföll bergbú-
^úans. Mun óefað láta vel í eyrum
Þeirra, sem gefnir eru fyrir skrölt
°S gný.
Þá er: “Landsspítali" eftir land-
Þá: “Visur” um Snæbjörn í Herg
ilsey, eftir G. B- og “Gamalt brota-
silfur", um Grím Thomsen. o. fl.
á: “Tvö óprentuð kvæði", eftir
Matth. Jochumsson. Pyrra kvæðið
er eitt af lians gamankvæðum. Síð-
ara kvæðið er erfiljóð, viðkvæm og
fögur.
Þá “Sálarfræði og andatrú”, þýtt
og skýrt af Á H.B, að hans sjálfs
dómi “merkileg bók”. — Þar getur
skeikað dómum, ef allir dæma.
Þá: “Ritsjá". Um: S á 1 i n
v a k n a r eftir Einar lljörleifsson;
Rósir eftir Einar Helgason. Þá
ritdóma á Á.H.B. sjálfur- En Ú r -
val Ingimundar, — þann rit-
dóm á Brodd-Helgi. —
Já, og síðast: “Efni". Þá eru lieft-
in á enda runnin.
Það má nærri geta, að það verði
uppi fjöður og fit hjá löndum hér
vestra, þá þeir sjá og lesa að Iðunn
er komin. Þeir tóku henni fegins
hendi í fyrra. Svo ætti það nú að
vera- Iðunn hefir fagra kosti. Pyrst
og fremst, að hún heitir Iðunn, eftir
Iðunni, sem geymdi ódáinseplin, og
var ein af formæðrum íslenzkra
Iffiknir G. Björnsson. Skynsamlega1 kvenna. Það var nú “kerling í krap-
r>tuð, eins og alt, sem sá maður tog-1 jnu” eins og sumar íslandsdætur
ar úr penna-
Þá er: “Heimsmyndin nýja”, eftirj
Ágúst H. Bjarnason prófessor. A-
framhald frá fyrra árgangi. Þur og
hörð til meltingar fyrir almenning.!
eru ennþá, eða vildu vera, þá til
stórræðanna kemur. Annar kostur
þessarar Iðunnar er, að hún drepur
ekki minsta fingri sínum í pólitiska
soðgrauta, eða kyrkjumála vellinga,
í þeim efnum eru vísindin ekki kom sem öll íslenzk blöð og tímarit^ eru
>n lengra, en inn í hugsanlegar get-
Sátur, milli hins ólífræna og lífræna.
En sá drottinsdagur, sem því máli
"ferður uppljóstrað, er ekki kominn
f almanökin ennþá. Ekki einu sinni
f almanak ólafs S. Thorgeirssonar-
Þá er “Metchnikoff”, eftir sama
Hlias Metchnikoff er Rússi að ætt
•K uppruna. Góð ritgjörð það sem
•»ún nær.
Þá: “Staka", eftir Snæbjörn
Hergilsey:
Ég hefl reynt í éljum nauða
jafnvel meira þér.
Á landamerkjum lífs og dauða
leikur enginn sér-
Þá: “Ætli mig hafi dreymt þa'ö?"
Soiásaga þýdd af Á. H. B., en höf.
▼ar Guy de Maupassant. Frumleg
•g smellin ástasaga.
Þá: “Selmatseljan”, eftir Alvin
(með mynd), sbr- Þjóðsögur Jóns
Árnasonar I., bls. 64. Bóndadóttir
•g huldumaður. Dável kveðið.
Þá: “'Ú'r endurminningum ævin-
týramanns” eftir Jón Ólafsson. —
Stutt en hugnæmt.
Þá: “Skáldið Jón ólafsson’1, eftir
H Á. B. Þá ritgjörð má telja all-
ffóða í sinni röð. En þó mátti hana
betur segja.
Þá: “Sú kemur stund —”, síðasta
kvæði Jóns ólafssonar. Nokkurs-
konar lífsstunda yfirlit Jóns ólafs-
sonar sjálfs.
Þá erþ: “Tvö kvæði", eftir Davíð
Stefánsson (Pagraskógi). Einstak-
l«ga þýð og fögur, þótt smá séu að
fyrirfefð.
Þá.: "Gletnisselvísa” eftir þing-
eyska stúlku.
Vara skaltu viljann þinn,
— veik eru manna hjörtu!
Guðaðu’ samt á gluggann minn,
«o — gerðn það *kk« í björtu.
ötuð af, alt frá hvirfli til ilja. Þriðji
kosturinn er sá, að í hana skrifa
sumir mætustu menn, .sem nú eru
uppi, sem sé: Höfuð-þjóðskáldið
Matthías, Guðmundur landlæknir,
Eiríkur Briem jirófessor, Indriði
Plinarsson skrifstofustjóri og hag-
fræðingur, og aðalritstjórinn Ágúst
H. Bjarnason prófessor, og vísinda-
maður á efnilegasta reki, ásaint fleir-
f um skáldum og rithöfundum. Það
má því góðs og mikils vænta af svo
vel mönnuðu tímarlti. Verðið er lágt
— afar-lágt, þá litið er á stærðina og
fráganginn,— $1.25 árgangurinn, sem
er 24 arkir, 5 cent örkin heim koipin
til kaupenda. örkin í sumum léleg-
um ritum og sögum frumsömdum og
þýddum frá íslandi, héfir verið seld
hér á lOc og meira — Hér er um hin
sanngjörnustu tímarita-kaup að
ræða, sem hugsast getur. Hér er enn
fremur um framtíðar bókmentaeign
að ræða, sem með árafjölda hækkar
{ verði; — tfraarit, sem komandi
kynslóðlr hafa nautn og gagn af að
lesa. Hver maður, sem ann íslenzk-
um bókmentum og skilur þýðingu
þeirra, lilýtur að mæla fram með Ið
unni af heilum huga. Það heimili,
sem ekki hefir Iðunni á bókahyll-
unni, á einni stjörnu færra á bók
aienthveli þessa árs, en þeir, sflm
prýða bókasafn sitt með henni.
*) Höf. þekkir líklega ekki orðið
skeifunagli- Eg heyrði aldrei talað
um hestaskó á íslandi, og ckki einu
einni heyri eg það orð koma fyrir
hér í málgrautnum í Winnipeg. Eg
held hestskúnagli sé betra en hest
skónagli.— Menn segja: skaflaskeifa,
skeifustappa, skeifuúrrek; en tæp-
lega hér vestra: skaflaskór, skó-
skappa, kkóéurak K.Á B.
Mér þykir leiðinlegt, að geta ekki
sent þér og við smáfréttir úr bygð
inni minni fi’iðsælu og fallegu, sem
þrátt fyrir það, J)ó að hún sé nokk-
uð útúrskotin frá aðalbygð Nýja fs-
lands, þá er hún þó alt af starfandi
og þeir sem í henni búa liggja ekki
á liði sínu með að bjarga sér, því að
flestir kjósa hér firðar líf og langar
lítið tll að deyja, ef annars er kost-
ur. Þó vil eg halda, að mönnum hér
sem víðar sé farið að rfsa hugur við
því afarverði, sem orðið er á öllum
mögulegum nauðsynjum, er menn
þurfa til lieimila og lifsviðurværis,
og er farið að brydda til muna á því
hva'ð sá almáttugi dalur er orðinn
léttur á metunum, Jiegar eitthvað á
að fara að vega eða mæla á móti
honum hér á verzlunartorginu; en
svo er víst þýðingarlaust að vera að
fást um það, þar sem þessi dýrtíðar
alda rennur nú yfir svo að segja ná-
lega allan heim. Og það liygg eg, að
víða verði þó skuggalegra framund-
an að liorfa á lífsbrautinni en rétt
liérna hjá okkur, sem lifum hér við
þann stærsta og bezta bjargarbrunn
scm Amerika hefir að geyma á öllu
meginlandinu, nefnilega Winnipeg-
vatn, sem um margar aldaraðir hef-
r svangan satt, ekki eiúungis þá, er
umhverfig það búa, heldur milíónir
manna út um allan heim, og fjölda
gjört stórefnaða. Svo eg vona, að
við hér Ný-íslendingar þurfum ekki
að kvfða liinni ennþá lítt séðu dýr-
tíð og bágindum, sem af þessu bölv-
aða stríði leiðir- Því til allrar lukku
taka flcstir liér l>essu rólega og ineð
gömlu liolinmœðinni og l>rautseigj-
unni, dreymandi um nýjan heiin og
nýtt uppfundið valntröll líkt því,
er Bretar nú nota á orustuvellinum,
sem flytji í stað drápsvopna al-
gjörða órjúfanlega löggjöf, sem af-
nemi með öllu stríð 1 hinum nýja
hcimi, en algjörður friður ríki hjá
fólkinu, sem í honum býr, — ef það
annars verður nokkuð eftir þetta
mikla stríð og blóðbað, sem nú
stcndur yfir og lfklega á oftir að
standa mörg ár enn; því “aldrei
fækkar ilskulið, en ó'ðum smækkar
konungslið”.
Jreja, eg verð þá að minnast ofur-
lítið á tíðina og aðgjörðir hennar
liér við norðurpólinn. Hún hefir
verið býsna umhleypingasöm, ýmist
rigningar eða krapalirfðar; varla
heill dagur þur frá fyrsta þessa
mánaðar til þess nfunda, þá fór að
stilla til með talsverðu frosti, svo nú
er ís orðinn hér framundan fjórir
þumlungar á þykt. — Fiskimenn
lögðu norður á vatn á sínum vana-
lega tfma, þann 24. október og hafa
því verið að undirbúa sig með net
sín og annað, þar til fs er nægilega
sterkur orðinn til að leggja net ofan
um hann, sem tæpast mun ennþú
vora, nema á smávíkum-
Búist er við háu verði á fiski f vet-
ur. En þvf mi'ður fengust ekki líkt
því nógir menn til að vinna þá
vinnu, þrátt fyrir afarhátt kaup
sem útgjörðarmenn buðu, frá fimtíu
til sjötfu dall um mánuðinn og
fæði. Menn eru ckki orðnir til frek
ar við vatnsvinnu en landvinnu.
Hörmulegt ástand fyrir blessað
Canada nú þegar. Hvað mun síðar
verða? Og hvert stefnir?
Þá er að minnast á heilbrigði
fólks- Hún er og hefir verið í bezta
lagi þetta sumar.
Heyafli varð hér f góðu meðallagi
þrátt fyrir talsverða hækkun é
vatninu, og skepnum hvergi fækk-
að vegna heyskorts. En aftur verð-
ur minna selt hér af heyji en næst-
liðinn vetur. Akrar voru hér all-
góðir; alt óþreskt enn. Korðviðúr í
háu verði, en of fáir að vinna við
liann-
Félagslíf er liér í bezta lagi, sem sjá
má til dæmis af því, að hjón, sem
búin eru að vera hér í bygðinni
nokkur ár, Mr. og Mrs. Þorvarðar-
son, bygðu sér stórt timburhús
sumar fyrir slátt, og sýndu þann
sóma og rausn af sér, að bjóða öll
um bygðarbúum, yngri sem eldri
til kveldverðar og gleðisamsætis
nýja húsinu, sem þá var að öllu bú-
ið utan. Sóttu allir sem gátu þetta
heimboð með mestu ánægju og
höfðu þann bezta tfma, sem bygð
þeífsi hefir átt völ á um langan tíma.
Nekkuð var boðið frá báðum stöð'
unum Riverton og Árborg, og var
það sót.t á gasóiín bát til Riverton
af þeim Vigfús Bjarnason og sonum
hans, sem eiga bátinn o geiu nábú-
ar þessara hjóna og öll sambúð milli
býlanna hin æskilegasta- I!.n sjötíu
manns yngri og eldri munu hafa
verið þar samankomnir. Veitingar
hinar beztu og rausnarlegustu, með-
fylgjandi innilegri alúð hjóna þess-
ara og barna þeirra þriggja, sem öll
haf lairt á foreldra skólanuin alúð
velvild og sérstaka kurteisi. Bezti
barnaskóli er góðra foreldra skóli í
heiinahúsum.
Eg vil svo af hjartans einlægni og
innilega og opinberlcga þakka þess-
um heiðurshjónum fyrir hömj fami-
líu minnar, sem er stór og var þar
öll, utan eg, sem þvf miður hafði
ekki þá ánægju að sitja þetta sam-
sæti, sökum þess að eg var fjarver-
andi. 6ska eg þessum lieiðurshjón-
um allra heilla- Megi gæða gjafarinn
gefa það, að bú þeirra blómgíst og
blessist um ókomna æfidaga, og
þannig borgist þeim heimboð þetta.
Enda eg svo línur þessar, Kringla
mín, og bið þig að fyrirgefa, þó að
það slái litlum keim að þeim af póli-
tík og trúmálarugli.
Howardville, Man., 11. nóv- 1916
Ármann Jónasson.
STAKA.
Svartan dregur syndaslóðann
seyrður Húnakonungur;
vissulega gjörir góðan
gamia Neró Vilhjálmur.
S- J. Jóhannesson.
Enskt herskip
bjargar norsku flutningsskipi
sjávarháska- — eftir viðtali
við skipstj. á ‘John’.
Hinn 15. september fór rlorska
skipið John, eign Chr. Bjellands &
Co-, Stavanger, skipstjóri Christen-
sen, frá Akureyri með ca. 1500 ton af
síld, nokkuð af salti og dálítið af
tómum tunnum og ætlaði með farm
þenna um Lerwick til Stavanger.
Gufuskipið Sel, eign sama félags,
átti að draga Jolin, sem er þrfmastr-
að seglskip, alla leið.
Hinn 16. sept- út af Langanesi kom
enskt herskip til að athuga skip-
in og var lialdið hægt áfram á með-
an. Tafðist nokkuð á við þetta. —
Englendingar ætluðu að setja
menn um borð í Sele til þess að
stjórna ferðinni til Englands. Á
sunnudagsmórguninn (17-) skall á
ofsaveður það, er víða geysaði; var
þá haldið upp undir Langanes; en
í þeiin svifum slitnaði John frá
dráttarskipinu, sem því næst hélt á
brott.
Englendingar reyndu þegar að
koiii: festum til Johns með þvf áð
setja út ljósböjur; en það gekk illa.
Hrakíist nú John austur með land-
inu, og um kl. 10 á sunnudagskveld,
er veðrið var sem æstast, tók hann
að leka, og bjuggust skipverjar við,
að hann mundi farast.
Alla nóttina voru þrjú ensk lier-
skip. á sveimi í kringum John og
gjörði eitt þeirra ítrekaðar tilraun-
ir til að koma við hann tengslum-
Tókst Englendingum að koma köðl-
um yfir á John með flugeldum, en
kaðlarnir slitnuðu jafn harðan;
þannig fór 6 sinnum. Er austur að
Bjarnarey kom, leit út fyrir, að
John mundi rekqst þar á sker; en
þá hleypti enska herskipið fast að
honum og reyndi að koma köðlum
á skipið, en f þeim svifum rákust
skipin saman og brotnaði John tals
vert.
Fóru nú skipverjar á John að bú-
ast við dauða sínum; en þá gripu
Englendingar til þess ofdirfsku úr-
ræðis, þó stórsjór og stormur væri,
að setja út björgunarbát all-mikinn
og kouist liann að John svo nærri,
að skipverjar gátu_ stokkið yfir 'í
bátinn; en Englendingar tóku á
móti þeiíin. Síðan var liaidið að her-
skipinu og settir kaðlar ábátinn og
hann lialaður upp <á þiifar í einni
svipan með öllum mönnunum í.
#
Er um borð í herskipið kom fengu
skipbrotsmenn hinar beztu viðtök-
ur; voru hrestir á Whisky; síðan
boðið í lilýtt herbergi, fengin þur
og hrein klæði, gefin góð máltíð,
síðan lieit rommblanda og fengu því
næst góð rúm til að hvílast í-
Skömmu síðar tókst Englending-
um að koma festum á John og héldu
því næst á stað með hann til Seyð-
isfjarðar. Kom þá að enskur, vopn-
aður togari og lét herskipið hann
vísa leiðina-til Seyðisfjarðar; komu
skipin hingað um kl. 9 á mánudags-
kveld og varð uppi fótur og fit, er
til þeirra spurðist f firðinum. Þótti
all-nýstárlegt, að sjá ijós þau, er
skipin brugðu yfir höfnina og bæj-
inn, því að þau voru svo björt, að
varla mátti f horfa. Skiluðu þau
John hér inn á móts við Hafnar-
bryggjuna og fóru siðan aftur-
Herskipið hét Ohongwinale, rúm-
ar 20 þúsund smálestir að stærð. Er
það miklu stærra en nokkurt skip
er hér hefir áður komið. Foringinn
á því heitir H» Brochlebank. Togar-
inn hét Robert Smith-
Mjög rómar Christensen skipstj.
þa'ð, hve Englendingar hafi sýnt
mikinn áhuga, dirfsku og ró við
björgupina, og telur foringjann á
Chongwinale hafa stjórnað sv*»
stóru skipi í stórviðrinu af frá-
bærri shild, og viðtökurnar um
borð í herskipinu kveðst hann ekki
gefað lofað nógsamlega.
Ýmsar tröllasögur gengu hér um
atburð þenna: þykir því rétt, að
skýra mönnuin frá sannleikanum.
Þær getgátur, að Englendingar
hafi ætlað að sökkva John eru ekki
verðskuldaðar, eins og á þessu sézt;
og einnig bendir þetta á, að ýinsar
kviksögur, sem um það ganga, hv*
Englendingar meti lítið mannslífið,
séu ekki af sem beztum rótum
runnar, þó óvinum þeirra þyki
slægur í þeim.
Á John voru alls 6 menn, og þar
sem þrjú herskip voru heila nótt á
verði, til þess að reyna að bjarga
þessum mönnum, verða sennilega
fáir til að trúa því, að Englending-
ar meti mannsiífið lítils, þegar öðru
verður við komið-
Sele kom hinga'ð á Seyðisfjörð, lá
hér í leyni ijóslaus við bryggju, er
herskipin komu með John og laum-
aðist burtu fióttina eftir, án þcss
að liitta skipstjórann á John, þvf
síður að bjóða mönnum hans far
heim. Er Christensen minna hrifinn
af frammistöðu landa sinna í þessu
efni en Englendinga,, og verður
tæpast láð það.—(Austri).
KAUPIÐ
Heimskringlu
Nýtt Kostaboð
Nýir kaupendur aö blaðinu, sem senda oss
fyrirfram eins árs andvirði blaðsins, oss að
kostnaðarlausu, mega velja um þRJÁR af
af eftirfylgjandi sögum í kaupbætir :
“C 1 '
oylvia
“Hin leyndardómsfullu skjöl’
“Dolores”
“Jón og Lára”
‘ ‘Ættareinkennið”
“Bróðurdóttir amtmannsins’’
t*f / 9»
Lara
“Ljósvörðurinn’’
“Hver var hún?”
“ Forlagaleikurinn’
“Kynjagull”
H
N
N
N
N
I
N
Sögusafn Heimskringlu
Eftirfarandi bækyr eru til sölu á Heimskringlu, — með-
an upplagið hrekkur. Sendar póstfrítt hvert sem er:
Sylvía ............................... $0.30
Bróðurdóttir amtmannsins ............. 0.30
Dolores .... -•....................... 0.30
Hin leyndardómsfullu skjöl............ 0.40
Jón og Lára .......................... 0.40
Ættareinkennið........................ 0.30
Lára................................ 0.30
Ljósvörðurinn ...................... 0.45
Hver var hún? ........................ 0.50
Forlagaleikurinn...................... 0.55
Kynjagull ............................ 0.35
XX XXXXXX XXXXXXXiXXXÆÆijXiX*
/