Heimskringla - 28.06.1917, Page 7

WINNIPEG, 28. JÚNl 1917.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
Lækningarnar sem
eru “kraftaverkum”
nœst, eru nú gerðar á
Winnipeg Mineral
Springs Sanitarium.
Eru mjög eðlilegar, vegna
þess, að náttúran sjálf er á
bak við þær.
Fyrir 25 árum var einn af lækn-
um vorum álitinn iað vera ólækn-
andi ejúkiingur, — en hann fann
út, að lögmáli náttúrunnar hafði
skaparinn útbúið meðal fyrir sjúk-
leik mannanna eikki síður en dýr-
anna.
Það er marg sannað, að dýr
merkurinnar kunna að lækna
veikindi sín sjálf, — stundum fara
l>au svo hundruðum mítoa skiftir
til þess að komast að komast að
til þess að komast að málmkend-
um uppsprettum.
Svo það er ekki að undra þó að
læknir, sem var sjálfur hrifinn af
grafarbakkanum og hefir þar að
auki séð fleiri hundruð manna og
dýra læknuð á lfkan hátt, hiafi ó-
bilandi trú á öflum náttúrunnar
til lækninga.
Síðan veröldin var til, hefir veikt
fólk flykst.að heilsubrunnum víðs
vegar um heiminn, til þess að
drekka af þeim og baða sig í
þeirra lífgefandi vatni. Margar
undursamlegar lækningar hafa
þannig gjörst.
Yerleainir þess a vatns hafa í ó-
tal tilfellum líkst kraftaverkum.
Þetta óviðjafnanlega náttúru
meðal er gott fyrir þig, ef þú ert
veikur.
Þetta málmblandaða vatn er ó-
brigðult meöal til að hreinsa mag-
ann, þarmana, lifrina og nýrun. —
Brennisteinninn í því hreinsar
blóðið; járnið í því styrkir blóð-
ið, og iklórínið í í því drepur sótt-
gerlana.
Það er ekkert dautt og rotið efni
í þessu vatni, heldur er það lifandi
og lífgefandi, sérstaklega ætlað til
lækninga frá náttúrunnar ihendi.
Það gjörir ekkert til ihvað veiki
þín heitir, — að eins þarftu að
drekka og þvo líkama þinn úr
þessu náttúrunnar undra vatni.
Komið og sjáið sjálfir. Ef þér
getið ekki komið, þá skrifiö eftir
vitnisburðum fólks, sem læknast
hefir af gigt, þvagteppu, nýrna-
veiki, blöðrusteihum, gylliniæð og
kvenj-sjúkdómum, meítingarleysi og
hægðaleysi, skinnkvillum, tauga-
veiklun, hjartabilun og af mörgum
öðrum sjúkdómum.
Þeir sem ekki geta komið á
heilsuhæli vort, geta látið senda
sér vatnið, — en það er margfalt
betra, að koma og dvelja um tíma
hjá oss.
Þeir sem á hælið komiai, njóta
leiðbeiningar lækna vorra, — einn-
ig rafmagnsnudd, og svo eru sum-
um seftar sérstakar reglur hvað
matarhæfi snertir, og sem mauð-
synlegt þykir að sinna.
Annað hvort skrifið oss eða
komið. Allar upplýsingar eru fús-
lega gefnar með pósti. Læknar vor-
ir geta máske læknað yður í heima-
húsum, svo iskrifið þeim um veiki
yðar.
™! MINERAL SPRINGS
SANITARIUM
Desalaberry Ave., Elmwood,
WINNIPEG, - MANITOBA
EINMITT NO er bezli tími að
gerast kaupasdi að Heiras-
kricgiu. Sjá auglýsingu vora
á öðrum stað í blaðiuu.
Æskulýðurinn
Barnið á vígvellinum.
Eftirfarandi saga stóð í þýzku
blaði nýlega, og er þar höfð eftir
einum foringja prússneska her-
liðsins á Prakkfandi.
“Sá dómadags hávaði! Eyrir of-
an mig og alt um kring fljúga kúl-
urnar og dunur og dynkir fall-
byssanna, er ærið nóg til að gera
mann vitlausam. Það var um aft-
ureldingu. Þokan var svo mikil,
að varla sá niður fyrir fætur sér.
Það eina sem vér vissum, var það,
að vér höfðum barist látlaust, en
lítið orðið ágengt. Mig fýsti að
vitiai hvernig vinstra væng liðs
vors reiddi af, og fór því þangað.
Þar rigndi kúlum óvinanna eins
og skæðadrífa. Þokan var sú
sama. Yeðrið hryssingslegt. Eg
komst í skýli þar scm nokkrir úr
liði voru höfðu leitað sér hvíldar,
og lagði mig fyrir, því eg yar lúinn
og lerkaður af göngum og svefn-
leysi; ef eitthvað kæmi óvanalegt
fyrir, áttu varðmennirnir að vekja
mig.
Þegar eg hafði sofið litla stund,
hrekk eg upp við eitthvað. En við
hvað, gat eg í fljótu briagði ekki
gert mér grein fyrir, því umhverfis
mig var dauðaþögn. Eg vissi, að
menn vöknuðu oft við hávaða; eg
hafði reynt það sjálfur. En hitt
hafði eg aldrei áður reynt, að kyrð-
in vekti einnig. Þegar eg skreið
út úr skýlinu, hnypti einn af und-
irforÍHgjum mínum gletnislega í
mig, benti á eitthvað fram undan
okkur, og eg lyfti höfði hægt og
gætilega upp úr skotgröfinni til
þess að hyggja að þessu, sem hann
benti mér á.
Það er þokulaust og komin upp
isól. Græn slétta blasir við fram
undan. Allra iaugu stara þangað.
Á hvað er verið að horfa? Þarna
úti á miðri sléttunni er eitthvað í
hreyfingu, þarna mitt á milli
byssukjapta vorra og óvinanna!
Er það möguíegt? Er það ekki
missýning, hylling, “Fata Mor-
gana”? Nei, það er engin blekk-
ing. Þarna úti á niiðri sléttunni
er ungbarn! Það vappar þar um
ánægt, áhyggjulaust og óhrætt, og
reynir að skemta sér alt sem því er
imögulegt. Enn þá ríkir dauða-
þögn; enginn hleypir af skoti.
Það virðist, sem allir séu utan við
sig af undrun.
“Sjá, barn af himni sent!” sag(Si
hermaður einn undrandi, sem hjá
mér stóð.
Á isamia augnablikinu og eg er
að velta því fyrir mér, hvaðan í ó-
sköpunum og hvernig að barnið
gat komist þangað, sem það var,
hleypur þýzkur hermaður á stað
upp úr skotgröginni og út á slétt-
una, þiair sem barnið ráfar um fram
og aftur. Við horfum agndofa á
hann. Alt er kyrt og hljótt. Að
eins úr fjarska berst oss sónn af
skothríð. En yfir þessum stað, sem
við erum á, og sem alla nóttina
nötraði og skalf af skothríð og
sprengingum, ríkir nú undursam-
leg ró og kyrð, eins og staðurinn
sé orðinn að afskektri eyju í út-
sænum eða að svölum trjálundi á
brennandi eyðimörk.
MANDEL-ETTE-
Bfzta VM Pyrir Byrjfndur
TEKIR OG FULIiGERIIt MYNDIR A EIIVNI MÍNUTU.
EuKÍn I'lata. KiiKÍn Filmn. I>arf ekkl dimt herbergrl.
—Myndavélln, sérstök tegund af póstspjaldi og okkar 3
in 1 Developer er alt sem þú þarft. Myndir teknar nær
eöa fjær, stærtSir 2^ x3^ þuml. Vélin, met5 útbúna'ði
fyrir 16 myndir, kostar met5 póstgjaldi. Fullkom-
in lýsing á vélinni send ef óskatS er.
PEOPLE’S SPECIALT/ES CO.
P.O. Bux 1K36 Dept. 1T WINNIPEG
LOÐSKINN ! HÚÐIR! IJLL
Ef þér riljið hljóta fljótustu skil L aa4TÍrði
og hsssta verð fyrir lóðskinn, húðir, all og
fl. s«ndið þctta til.
Frank Massin, Brandon, Man.
Depl H.
Skrifið eftir prísum og shipping tngs.
t————--------
BORÐVIÐUR
1 >
SASH, DOORS AND
MOULDiNGS.
Við höfum fullkomnar birgðir af öllum tegundum
Verðskrá verður send hverjum þeim er þess óskar
Fyrir handan sléttuna, yfir í
skotgröfum óvinanna, sjáum vér
blika á skildi, um leið og menn
teygja sig upp yfir múrinn til að
horfa á það, sem fram fer. Það virð-
ist enginn hugsa um hættuna, ó-
vinina eðiai stríðið. Allra augu
stara á þenna djarfa hermiann og
barnið, sem hann er kominn til, og
lítur brosandi á, um leið og hann
tekur það upp og setur á hand-
legg sér. Og l>egar hann er kom-
inn til baka með “hetjuna ungu” í
skotgröfina, geta menn ekki 'að því
gert að hlæja upphátt og árna
þeim heilla.
Það er aaigt,. að fátt sé eins smitt-
andi og hlátur. Á sömu stundu
heyrum vér hávaða og umrót í
gröfum óvinanna. Hvað stendur
þar til? Eru þeir að búa sig und-
ir að skjóta? Nei—því fer fjarri.
Vér heyrum hvin af lófaklappi og
orðið “bravo”! hljómar af þúsund-
um munna í frönsku skotgröfun-
um. Það var alt og sumt, sem rauf
þögnina i þetta skifti.
Það leið langur tími eftir þetta,
sem enginn hleypti af skoti. Það
var eins og við blygðuðumst okk-
air og enginn vildi verða fyrstur til,
á meðan barnið var á meðal vor,
að hyrja hinn gráa hildarleik á ný.
Og þegar skothríðin loks hófst, var
eins og hún væri meira gerð ‘af
vana en í nokkrum sýnilegum til-
gangi. Ungbarnið á vígvellinum
hafði þannig valdið undra breyt-
ingu í huga og hjörtum hermann-
■amna.”
Árdagur.
-----—o------
Um nokkur íslenzk
mannanöfn
Eftir Kr. Ásg. Benediktsson.
(Framh.)
S.
7. Snæ (snjá, snjó). Snær gamli
bar það nafn og fleiri. Á fyrri og
síðari öldum er* nöfn þessi allofí
höfð í stofni nafna, einkum konu-
nöfnum. . Snær er einn af veðráttu
guðum, svo sem; Frosti, Jökull og
Kári. Alt forneskju nöfn. Þessi
nöfn eru enn þá við lýði: Snæ-
björn, Snæfinnur, Snæfríður eða
Snjófríður, Snæleif, Snælaug eða
Snjálaug og Snjólaug. Snækollur,
Snægautur, Snæúlfur og fleiri nöfn
voru af þessum stofni. Snæhildur
og Snægerður væru falleg konu-
nöfn, ásamt fleirum.
8. Steinn er gamalt og nútíðar
nafn. Mörg samkeytt nöfn eru til
af þessum stofni: Steingrímur,
Steinþór og Steindór, Aðalsteinn,
Hásteinn, Þórsteinn; konunöfn:
Steingerður (fornt en fallegt),
Steinvör, Steinunn. öll eru þessi
nöfn góð og gild, og fleiri ótalin.
9. Stígur var til á Norðurlönd-
um. Er líklega ®aima nafniö og
Stígandi, sein er skipsheiti og gam
alt nafn, en á ekki skylt við stíg
eða götu. Þetía nafn var ekki
þekt á íslandi fyr en eftir 1300.
Stígur hét bóndi á Ljósavatni í
Þingeyjarsýslu snemma á 14. öld,
faðir séra Loga offieials á Grenjað-
arstöðum, um eða eftir 1400. Er
nafnið mjög fátítt, en helzt við
enn þá. Hefir komið hingað vest-
ur frá Austfjörðum, en mun eiga
ætt sína að rekja í Þingeyjar-
sýslu. Ætti að haldast við.
10. Styrr var nafn í íornöld: Víga-
Styr. Styrr er ófriður, orusta.
Víga-Styr á að hafa heitið Arngrím-
ur, en vegna ofstopa hans og ó-
,jafnaðar, var nafni hans breytt.
Samskeytt nöfn eru fá af þessum
stofni. Má nefna: Styrkár, Styr-
björn, Styrlaugur—stundum Stur-
laugur. Þar er ekki hljóðvarpinu
Innvortis Bað
«- ~~ ........................
Eg býst við að þér vitið, að eina
ráðið, sem brúkandi er við hægða-
leysi, er J. B. L. Cascade. — Það er
það eina áhald, sem er læknis-
fræðislega búið til, og vinnur því
verk sitt vel. En svo verðið þér
að kaupia það frá manni, sem
næga reynslu hefir á meðhöndlan
þess og getur sagt yður nákvæm-
iega hvernig méð það skal fara til
þess að sem beztum árangri verði
náð. — Það eru fleiri en einn veg-
ur til að brúkta J. B. L. Cascade,
og þá vegi get eg sýnt yður . Lfka
þekki eg alla líkamsbyggingu
mannsins og get því gefið yður
ýmsar góðar ráðleggingar við veik-
indum yðar. — Enginn ætti að
selja þetta áhald, nema sá, sem hef-
ir næga þekkingu á verkun þess—
varist slíka umboðsmenn.
Kaupið af manninum, sem fyrst-
ur tók að sér sölu á J. B. L. Cascade
í Winnipeg, og sem getur gefið yð-
ur nauðsynlegar leiðbeiningar, —
betur en nokkur annar í Winni-
peg getur gert.
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. Eut, Winnipeg, Man., Teiepbone; Main 2511
Harry Mitchell, D.P.
j
466 PORTAGE AVE.
’Phone Sher. 912 Winnipeg
skeytt. Af sama stofni er nafnið
Sturla komið. Það er dregið af
sagnorðinu að sturla, sem þýðir
óróa, lama, og er sama kyns orð og
styr. Nafnið var algengt á Sturl-
unga tíð. Líklega hefir nafnið
verið auknefni á þeim, sem var ó-
rór eða óstiltur, og á það einkar
vel við Sturlunga, því margir af
þeim voru óstjórnlegir ofstopa-
menn og þjóðníðingar, og valda-
fýknir óhappamenn. — Nafnið er
nú mjög fánefnt.
11. Sváia er gamalt nafn. Nafnið
hlaut skáldlega aðdáun í Helga-
kviðu Hjörvarðssonar. Þar er get-
ið um Sváfni konung á Sváfalandi.
Er máske dregið af Sohwahen fylk-
inu á Þýzkalandi, sem nefnt var
Sváfaland í nágrenninu. En eins
og tekið er fram áður, er Sváfnir
ormsheiti. Nöfn af þessu tagi hafa
verið til í gamla daga; koma all-
víða fyrir. Sænskur maður, Garð-
ar Svafarsson, fann fsland. En
Sváfa og Sváfar eru falleg nöfn. og
ættu að vera við lýði, einkum í
skáldaættum.
12. Svanr, álftarheiti, var karl-
mannsnafn í gamla daga. Svanur
Bjarnarson á Svanhóli, mágur
Höskuldar Dala-Koilssonar. Þessi
stofn er enn þá í æðimörgum konu-
nöfnum: Svanbjörg, Svanfríður,
Svanleif, Svanhildur, Svanhvít; og
konunafnið Svava er æfagamalt.
Heyrðiist ekki um margar aldir, en
er uppi nú. Karlanöfn af þesisum
stofni eru fá. Þó er nafnið Svan-
laugur uppi. Nöfnin eru falleg og
mættu fjölga.
13. Sveinn, gamalt konungsnafn,
og er uppi enn þá og víða. Er
minst á nafnið hér á undan, þar
sem talað er um Mær. Það er stofn
í Sveinbjörn og Sveinbjörg, og við-
liður í Kollsveinn og Bergsveinn.
Sveinsína er mesta aflægi.
14. Sverrir er fult nafn, og víð-
kendast af Sverri konungi, sem
. þótti vitur og ráðkænn. Sverri
hefir líklega þótt nafnið veglítið,
því liann tók upp Magnúsar nafn,
ættfeðra sinna. Nafnið barst til
íisland.8 og hefir haldist þar við,
eiúkum í Vestur Skaptafellssýslu.
Nafnið er líklega afbakað úr Snerr-
ir eða Snærir. Getur líka verið
blátí áfram Sverrir, eyðsluseggur,
að sverra út fé, ota fram fé. Kona
sú, sem geisar mikinn, heitir svarri.
Mjög líklegt, að karlkynsorðið sé
sverrir, og nafnið þaðan.
15. Sæ (Sjá, Sjó), er stofn í nokkr-
um nöfnum. Sær finst ekki sem
sérstakt nafn, eins og Snær. For-
feður vorir kölluðu sjávarguðina
Ægi og Hlé, ekki Sæ. Af hinum
fyrri eru kvennanöfn samsett, s.s:
Ægileif og Hlédís. Af sæ eru þessi
nöfn: Sæálfur, Sæbjörn, Sæfinnur,
Sæfari, Sjárekur eða Særekur og
Sæólfur—isamandregið Snjólfur; en
konunöfn eru: Sæbjörg, Sæliildur,
Sæunn. Má vera, að þessi nöfn séu
fleiri. Sum af þeim eru nú á tím-
um dottin úr sögunni, þó þau
mættu flest haldast við.
16. Sörkvir er fult nafn. Það var
í konungaætt í Svíaríki, sem komst
til valda uin 1132. Þorkell hákur
fann Sörkvi víkingahöfðingja í
Svíþjóð, segir Njála. Það hefir
komist til Noregs með Karli Sörk-
vissyni, som átti Ingibjörgu dóttur
Sverris konungs. Einn af Bagla-
höfðingjum hét Sörkvir. Sörkvir
Árnason var lögmaður í Þránd-
heimi eftir 1350. Á Mýrum í
Hornafirði er sagt örnefnið Sörk-
ushólar. Er afbakað úr Sörkvis-
hólum. Bendir það á, að maður,
sem Sörkvir hét, hafi verið þar í
fyrndinni. Sörkvir merkir sorti,
myrkvi. Nafnið á vel við íslenzka
tungu og mætti gjarnan vera tekið
upp.
17. Sörli er fornt nafn og slarkara-
legt. Tíðkast á íslandi fram á ald-
ir, en mun aldauða nú fyrir löngu.
Sörli Brodd-Helgason og fleiri voru
upp í fyrri diaga. Nafnið var tíð-
ara í Noregi. Þar hét erkibiskup
Sörli eftir miðja 13 öld. Sörli merk-
ir bardagamaður og vígaimaður.
Brynjan heitir Sörla hamur. Enn
er sagt, að menn fari í Sörlaham,
þegar þeir láta óskaplega eða af-
arilla. Nafnið má gjarnan hverfa,
og ólíklegt er að það verði tekið
upp aftur.
T
1. Teitur er gamalt nafn og átti
heima á íslandi fyr og nú, einkum
í Haukdælaætt. Teitur er sama
og glaður, kátur.
2. Tjörvi er fornt nafn, og hefir
haldist við fram á vora daga. Hef-
ir líklega fyrst verið auknefni. Það
merkir sverð, hjörr, bardaganafn.
Tjörvi hét sonur Þorgeirs Ljósvetn-
inga goða, og hefir haldist í ættum
frá honum. Nafnið er fallegt og
sómir sér vel.
3. Torfi er gamalt nafn og all-víða
til enn þá. Merkir torf, svörð, mó.
Það var auknefni upphaflega.
Einn af sonum Rögnvaldar Mæra-
jarls hét Einar. Hann fór vestur
um haf og var jarl 1 Orkneyjum.
Segir svo: “Hann fann fyrstur
manna at skera torf ór jrrðu til
eldiviðar, á Torfunesi á Skotlandi.”
Þorsteinn torfi Ásbjarnarson, bróð-
ir Lýtings í Krossavík í Vopnafirði
bar þetta auknefni. En af hverju,
getur sagan ekki um. Torfanafnið
var fjölnefnt 1 fornöld og lengst
um fram eftir, eins og Teitur, en nú
eru þessi nöfn ekki margnefnd, þó
á lífi séu. Nafnið Tyrfinigur segja
sumir af þessum stofni. Það getur
líka verið ‘sverðsheiti. Var uppi
fram eftir öldum, en nú afar fá-
nefnt ef það er ekki útdautt.
4. Trausti, fult nafn, en fátftt að
fornu og nýju. Var til í Þingeyjar-
sýsiu í lok síðustu aldar. Er til
hér. Það er lýsingarorðið traust-
ur, með ákveðna greininum: hinn
trausti, sterkur, öruggur.
5. Tryggvi, er sjálfstætt nafn, er
gamalt og lifir enn,( og ekki óal-
gengt á síðustu árum. Það er lýs-
ingarorðið—hinn tryggvi.
Þversöfuga merkingu ihefir forn-
nafnið Ótryggur. Á Islandi var
það afar fánefnt á fyrri öldum þó
það finnist innan um og saman
við. Það er viðliður í Hertryggur
og Sigtryggur.
U
1. Uni er sjálfstætt nafn, og kem-
ur til Islands á landnámstíð. Það
þýðir: sá sem unir, kann vel við
sig. Nafnið náði engri festu. En
konunafnið Una, sem parar við
nafn þetta, hefir náð festu, eða
haldist við, og er vel lifandi enn.
2. Unnr var snemma til og komst
til fslands. Þess hefir áður verið
getið, að nafninu var þlandað
saman við nafnið Auðr, og Unn er
ritað Úður, og Öður á gamla vísu.
Nafnið var til í fornöld og er uppi
enn. Unur er ein af dætrum
Ægis eins og Bára,“sem nú á seinni
tíð hafa komið upp. Bára John-
son kvenlæknir í Torrington 1
Bandaríkjunuin (kún er dóttir
Friðriks Johnson frá Víðhóli á
Hólsfjöllum og Þorgeðar Erlends-
dóttur í Garði í Kelduhverfi. Þau
áttu og dóttur, er hét Unnur, er
dó ung. Eiður Johnson, sem nú
er í hernum, er einnig sonur
þeirra. Aftur er stofn þessi ekki
svo fátíður í viðlið: Ingunn, Jór-
unn, Steinunn, Þórunn. Og enn
má nefna Dýrunn, Ljótunn, Sæ-
unn. Sum nöfnin eru vel þekt, en
sum ifánefnd og týnd.
3. trlfur, er gamalt nafn. Nú finst
það að eins i samsettum nöfnum,
og eru flest af þeim talin í sam-
skeyttum nöfnum á undan. Af
þessum stofni er nafnið Úlfar Það
er fáheyrt en var nýlega uppi:—
Úlfar ísafoldarson.
-------o-------
LANDBÖNAÐUR
OG SVEITALÍF
SauSíjárrækt.
Vér mæltumst til þess nýlega, að |
íslenzkir bændur hér í landi skrif-1
uðu blaðinu við og við og segðu
frá reynslu sinni í landbúnaðin-
um. Sérstaklega tókum vér það
fram, að æskilegt væri að heyra!
álit íslenzkra hænda á sauðfjár-
ræktinni. Einn íslenzkur hóndi,
T. A. Anderson, Poplar Park, Man.,
hefir orðið við þessari bón og sent
blaðinu ágætt bréf, sem birt er hér
á eftir. Bréf þetta er nákvæmt sýn-
ishorn af bréfum ensku og inn-
lendu bændanna margra, sem þeir
iðulega senda enskum búnaðarrit-
um og blöðum. Þannig skýra þeir
frá reynslu sinni og setja fram
skoðun sfna á því, sem þeir hafa
tekið til umræðu. Eins og vér höf-
um bent á áður, eru þannig lag-
aðar umræður líklegar til þess að
liafa góðan árangur. Þannig læra
yngri bændur af reynslu þeirra
eldri, og þannig geta þeir, sem afl-
að hafa sér einhverrar sérstakrar
þekkingar, látið aðra njóta góðs
af þessu. Vér erum T. A. Ander-
syni þakklátir fyrir bréf hans, og
vonum, að fleiri islenzkir bændur
verði til þess að skrifa blaðinu um
sauðfjárræktina, kvikfjárrækt eða
akuryrkju, eða hvað iannað, land-
búnaðinum viðkomandi, sem þeim
hugkvæmist.—Ritst.
Poplar Park., Man., 11. júní 1917.
Herra ritstjóri:
Þar eð þér mæltust til þess að
þeir ísl. bændur hér í landi, sem
nokkra reynslu hafa í sauðfjár-
rækt, vildu rita nokkur orð um
það efni í blað yðar, þá skrifa eg
hér fáein orðu m mína reynslu og
mitt álit á sauðfjárræktinni.
Við höfum nú sem stendur,
tengdabróðir minn S. V. Holm og
eg, eitt hundrað, sjötíu og fimm
fullorðnar kindur. Við erum ný-
búnir að klippa og höfum fengið
um sex pund af ull til jafnaðar af
hverri kind, og búumst við að fá
35c til 40c fyrir pundið hjá stjórn-
inni í ár, eða. liðuga tvo dollara af
kindinni.
Við reiknum svo út, að þessir
tveir dollarar borgi okkur fyrir
fóðrið og alla fyrirhöfn á kindinnú
Þá höfum við i hreinan ágóða það
sem við fáum fyrir lömb að haust-
inu. Að meðaltali má búast við
lambi a.f á eldri en ársgamalli,.
nefnilega að maður missi ekki fleirE
lömb en þau, sem tvílembdar æ?r
bæta fyrir. Og nú er verð á lamba-
kjöti afar hátt, og mun haldast svo>
í nokkur ár, svo það er óhætt «ð
reikna hvert lamb að haustinu sjö>
til átta doliara virði; eftir þessu
er þá gróðinn af 100 ám, (sem eg
virði á $1,000) sjö hundruð dollar-
arar, eða 70 prct., sem má kalla all-
góða rentu af höfuðistól. Eg þort
að segja, að það er fátt, sem borgar
sig betur nú sem stendur, en sauð-
fjárrækt, þar sem hagar og hey er
fáanlegt.
Okkur hefir reynst bezt að
hleypa ekki til ánna fyr en seinni
part desember mánaðar, svo þær
beri ekki fyr en gróður er kominn
á vorin. Með því móti komumst
við hjá þvi að eyða miklum fóður-
bætir, en getum haldið ánum í
góðum holdum á góðu snemm-
slegnu heyi og lömbin verða lítið
léttari á haustin heldur en vetrar-
lömb.
Það sem verst er viðureignar f
sambandi við fjárrækt hér í landi,.
eru hundarnir og úlfurinn, sem
híta vilja féð, svo að annað hvort
þarf að sitja. yfir fénu á daginn og
hýsa það á nóttum, eða þá að
girða utan um það með riðuðum
vír. Það er nokkur kostnaður, þvt
vírinn er dýr og þarf að vena þétt-
ur, sjö fet á hæð og einn gadda?-
vír að ofan. En þessi girðing borg-
ar sig samt fljótt, því hvorki hund-
ar né úlfar komast yfir hana.
Ef að íslenzkir hændur, sem
skóglönd hafa, svo sem í Nýja Is-
laindi, girtu lönd sin með þessari
“Wolf-proof” girðingu og hefðu
svo eitt hundrað ær á þeim, þá
gætu þeir haft góðar inntektir og
lifað vel, og bætt lönd sín að mun,
því sauðfé eyðir undirviði og rækt-
ar landið.
Að endingu vil eg segja, að við
höfum haft um 100 nautgripi, og
þá heldur góða, því við höfum nii
í síðastliðin átta ár ekki notaS
önnur naut en hreinkynjuð
“short-horn”, en erum nú komnir
á þá skoðun, að sauðfjárræktin
borgi sig að mun betur, svo í
þeirri trú erum við búnir að ásetja
okkur að fækka nautgripunum en
fjölga fénu.
iSvo hætti eg nú þessu og bíð aS
heyra hvað aðrir segja-
Vinsamlegast,
T. A. Anderson.
—
Fullkomin °sme®
rp * , . nunm
iannifökmng bergun
en annarstaSar.
Dr. J. A. MÖRAN
Dental Speciaiist
Union Bank Chambers,
Saskatoon, Sask.
___________________________>
Ungir Gripir
TIL SÖLU
MIICLA peninga má græða á
því að kaupa unga gripi og ala
þá upp. Ef þú ert að hugsa
um þennan gróðaveg, kauptu
þá gripina í stærsta gripamark-
aði Vestur-Canada, og kauptu
á réttu verði. Skrifð eftir upp-
lýsingum í dag—til
Colvin & Wodlinger
Dept. H, 310 Exchange Bldg.
Union Stock Yards,,
St. Boniface, Man.
LOKUÐITM TILBOÐUM, skrifaS ut-
an á þau til undirritatSs og merkí
, ‘‘Tender for Supplying Coal for
the Dominion Buildlngs", vertj-
ur veitt móttaka fram aS kl. 1 e.h. á
þritijudaginn 3. Júlí 1917.
PrentuB eytSublöti, sem hafa inni at5
halda allar upplýsingar, fást hjá und-
irritutSum og hjá gæzlumönnuSm allra
hygginga stjórnarinnar.
Bngum tilbotium vertiur sint, utan
þeim, sem gjörti eru á slík eyöublötS
og undirskrifutS metS eigin hendi.
Hverju tilbotSi vertSur atS fylgja 4-
vísan á eanadiskan banka, vitSurkend
(accepted) og borganleg til Honour-
able the Minister of Public Works.
Þessi ávísun vertSur at5 vera upp á 10
prct. af upphætS tilbotSsins, — er þetta
trygging þese at5 gjöra samninga. ef
þar atS kemur. VertSi tilþot5inu ekki
tekitS, verCur ávísunin endursend
Eftir skipun,
R. C. DESROCHBRS,'
Secretary
Department of Public Worke
Ottawa, 9. Júní 1917.
Blöt5um vertSur ekki borga ö tyrir
þessa auglýsingu, er þau birta iiaaa
1 án leyfis Deildariunar.