Heimskringla - 06.12.1917, Síða 2

Heimskringla - 06.12.1917, Síða 2
2. BLAÐSIÐA HLIMSKRINCLA WINNIPEG, 6. DES. 1917 Hilditönn. Eftir síra F. J. Bergmann. Framsókn Breta. Uimnæli Lloyd George bæði á Frakklandi og í parlamentinu enska, er hann kom sár í huga frá Italfu, virðast að hafa náð tilgangi BÍnum að nokkuru leyti. Það lítur út fyrir, að bæði hafi hershöfðingj- arnir vaknað, er þeir fundu til þess að frægðarsól þeirra þótti skína fremur dapurt, og þjóðin heima fyr- Ir betur látið sér skiljast, að nýja vígrisni yrði að sýna, ef alt ætti ekki að fara í handaskolum. Brezki herforinginn Sir Julian Byng tók á sig heilmikla rögg og gerði frækilegt áhlaup á þýzka her- ínn milli bæjarins St. Quentin og árinnar Scarpe, sem er hér um 32 ínílna svæði. Árás þessi hófst 20. þ. m. Hún var ger á alt annan veg, en áður hafði verið venja. Margra sól- arhringa skofchríð, sem rifið hefir upp jörðina og gert hana torvelda yfirferðar, en eytt skotgröfum og varnartækjum Þjóðverja, hefir ver- ið vanalegur undanfari hverrar á- rásar, sem gerð hefir verið. Þassi aðferð er seinleg, ekki sízt Bökum þess að svo torsótt er yfir þetta upprifna svæði naeð herlið og fallbyssur og leiðin ávalt stutt, er framisóknin getur náð yfir. í þetta sinn var engin skothríð látin ganga á undan, en herliði og hergögnum safnað saman í kyrrþey á næturþeli fyrirfarandi daga, svo óvinirnir fengu litla eða því sem næst enga vitneskju um. Árásin var þvf ger að þeim nokkurn veg- inn óvörum. iBrynreiðar brezka hersins komu í þetta sinn að ágætu haldi. Þær skriðu áfram, hægt og bítandi, kliptu gaddavfrs - girðingarnar sundur, fóru yfir alt, sem fyrir var, og skutu í ailar áttir, svo eigi var unt að veita þeim viðnám. Á stöku stað, þar sem brynreiðarnar komu í grend við stærstu fallbyssur Þjóð- verja, svo þær gátu skotið á þær á stuttu íairi, urðu þær undan að láta. Áfram komst brezki herinn lengst á miðju svæðinu hér um fimm mflur. Einir 8,000 fangar voru teknir og allmikið að hergögnum, sem Þjóðverjar urðu að yfirgefa í flaustri. Fótgönguliðið þrýsti sér áfram á eftir brynreiðunum og mannifallið f brezka hernum var til- töiulega iítið. Framsókn þessi íór fram eftir ná- kvæmri ráðstöfun, sem fyrir fram var ger, og virðist að hafa hepn- ast hið bezta. Mannfallið í liði Þjóðverja er sagt að verið hafi mikið. Það reyndi vitaskuld að veita viðnám meðan unt var, en með þeim árangri að eins, að marg- ir féllu. Fangarnir þýzku kváðu hafa kannast við, að árás þessi hafi komið þýzka hernum algerlega að óvörum. Bardaginn var einna ákafastur í grend við Bourlon-skóginn og þar hafa flestar tilraunir verið síðan gerðar til að ná aftur einhverju af því svæði, sem Þjóðverjum gekk úr greipum. Einkum gerði þýzka her- liðið ákafa árás á þessum stað á laugardaginn, klukkan 5 síð- degis, og varð þá brezki herinn í bili að láta undan síga. En sfðar urn kveldið brauzt brezki herinn áfram aftur og náði öllu, er hann hafði orðið að sleppa um stund, og bjó um sig örugglega. Urðu þá Þjóðverjar aft- ur að bíða mikið mtannfall, fyrir þetta stundar gengi. Um hundrað byssur hafa í þess- arri sennu verið teknar af Þjóð- verjum, reglulegar stórskotaliðs- byssur, sem nvest þykir um vert, auk fallstykkjanna, sem notuð eru f skotgröfunum. Fjarska mikla liðveizlu fekik brezki herinn í viðureign þessarri af loftskipaflotanum. Loftförin flugu á undan bryndrekunum og sýndu þeim þá leið, er bezt væri að fara, og þó rigndi kúlunum á þ'á, þar sem þeir urðu að fijúga’ svo lágt. Og þegar er brynreiðarnar kom- ust ekki áfram, eins og til dæmis í norð-austur horni skógarins, komu loftskipin þeim 4)1 aðstoðar og heltu yfir þá, sem för þeirra heftu, feikna miklum skot-eldi, með hin- um frægu Lewis-byssum. Þýzk fylking var á hergöngu, og lét þá einn loftfarinn sér hepnast að -senda tveim 25 punda sprengi- kúium niður í miðja fylkinguna. Mynduðu þær feikna gryfjur f jörðina þar sem þær féllu, En kring um þessar gryfjur lágu þýzk- ir hermenn unnvörpum. Margir loftfaranna hurfu heim Kvæði. Eftir Stephan G. Stephansson. Bárðardalur Þú dalur með þær trölla-trygðir, Að taka á þig Hans nafn, sem fyrst hér festi bygðir En flutti sig, Sem sælu naut við sólskins-skaut Þitt, sumar alt, En eiru þraut og bjóst á braut Er bléstu kalt. Og fleiri þinna heima-haga Svo hjuggu bönd Og flúðu, að sækja sælli daga 1 suðurlönd. En færð varð sein um fönn og stein Og fágóð kjör--------- Eg þekti svein með biluð bein 1 Bárðar för. En Bárður sá um, seint þó færi Hans sauðaval Að sérhver kind sér bjargir bæri CJr Bárðardal. Með nesti gekk frá stofu og stekk Hver strokskepnan---------- Og karl eg þekki er þannig fékk í þverpokann. En gadd hefir syðra Bárður barið Og brugðist sól. Og þá í muna feginn farið 1 fyrri skjól, Og horft til skýs er hríð var vís Og hörkuríkt-------- Eg kunni vísu, kveðna á ís, Sem kalsar slíkt. Þó Bárður flytti fjallavegi Sitt fé og mal. Hann flutti bæ, en búsæld eigi, Úr Bárðardal, Af kvist og skóg að krafsa snjó Á kuldabeit, Og hafa þó af nesti nóg 1 næstu sveit. (Eftir “íslending-”) — Skuggsjá. aftur heilir á húff, með föt sfn og flugvélar sundur tætt af kúlna- regninu. Þarna ihafa fylkingarnar síðan ýmist svignað eða sótt fram. Á sunnudaginn var barátta hörð um þorp eitt, þarna í skógarjaðrinum. U-m náttmál flögruðu fylkingarnar þar fram og aftur um strætin með blóðuga byssustyngi. Sagði það til betur en nokkuð annað, hve harð- ur og grimmur atgangurinn var. Smátt og .smátt herti brezka her- liðið 'svo á atlögunni, að þýzki her- inn varð að síga undan, svo að bærinn var hreinsaður af þýzkum hermönnum að lokum. Bourlon bærinn var tekinn og umkringdur á alla vegu af brezku iherliði. Litlu sunnar, við þorpið Moeuv- res, þar sem brezkir hermenn höfðu brotist inn með byssum sínum og byssustyngjum og náð þorpinu hálfu, varð heilmikill bardagi, sem eigi sýnist vera útkljáður enn. Annars sfcaðar á þessu svæði kri'n-g um Cambrai sýnist fótgönguliðið nú halda kyrru fyrir. Fangar verða stöðugt fleiri og fleiri og segja síðustu fregnir, að 10,000 hafi þegar verið fcaldir og 200 foringjar. Þar sem Bretar hafa látið sér hepnast þessa atlögu og náð bæði Bourlon-skóginum og þorpinu með sama nafni, hafa þeir náð þeim að- alstöðvum, er þeir ætluðu sér, þeg- ar er atlagan hófst á þriðjudag- inn, asma daginn og síðasta yfir- litið yfir styrjaldar-atburðina var ritað. Það eru hæðadrög, sem tekin hafa verið á síóru svæði og stend- ur brezki herinn þar ágætlega að vígi. Líkur eru til, að Þjóðverjar verði að láta íylkingar sínar undan síga norð-vestur á bóginn. Bourlon-stöðin ber yfir Cambrai, en búist er við að sá bær verði tor- sóttur. Miðbik bæjarins er umgirt sterkum virkisgarði. Margir smá- bæir eru þar í kring, og eru allir Þjóðverjum ágætar vígstöðvar til að verjast framsókninni. Það lítur út fyrir að Cambrai geti lent þarna á milli skoteldanna frá herliðinu ^báðum megin. Verð- ur þá þessi gamli bær með fagurri dómkirkju frá fornöld og prýðiieg- um og sjaldgæfum virkisveggjum í töiu þeirra mörgu minnisvarða menningarinnar, sem hilditönn þessarrar ógurlegu styrjaldar nag- ar sundur og gerir að engu. Sagt er, að flutningar miklir/hafi átt sér stað frá Cambrai og suðaust- ur eftir, þessa síðustu daga. Eru líkindi tll, að Þjóðverjar sé að flytja íbúana út úr bænum og bú- ast við því, að þar verði engum líft. Það hefir verið auðsætt á marg- endurteknum tilraunum Þjóðverja ineð að ná Bourlon-skóginum aft- ur, að þeir ihafa tekið sér allnærri að láta hann af hendi. Hvergi hefir verið háð snarpari orusta en þarna, síðan er stríð þetta ihófst, og aldrei hafa bryn- reiðarnar orðið brezka hernum að jafn-miklu liði. Loftherinn hefir líklega aldrei verið eins nærgöngull og hér, því loftskipin voru frá 30 til 50 fet frá jörðu, með vélabyssur sínar og sprengikúlur. Þessi bardaga-aðferð var líkari þeirri, sem átti sér stað áður fyrri á bersvæði. Hér var ekki barist á bak við háan varnargarð af sand- pokum, heldur mátti svo að orði kveða, að maður berðist við mann og hver gengi í berhögg við annan með byssustyngjum. Sú bardaga- aðferð sýnist vera öllu betur við Breta hæfi. Þjóðverjar hafa nú safnað miklu herliði saman á þessar stöðvar, öllum þeim mönnum, er þeir hafa þózt mega án vera annars staðar. Og bíður það nú að líkindum um all-langan tíma, að þarna geti fram- sókn orðið frekar en orðin er. Hið ríðandi herlið Breta, sem hingað til hefir lítið verið notað, kom þarna til sögu. Mest er eftir þvf tekið af fólki hér um slóðir vegna þess, að riddaraliðs herdeild héðan frá bænum vakti mikla eft- irtekt með írækiiegri frammistöðu. Samt varð reíðliðsdeild þessi að hverfa aftur til brezku fylkinganna við mikið mannfall. Frakkneski herinn. Ynaalega lætur frakkneski herinn ekki á sér stapda, ef eitthvert tæki- færi er til framsóknar. Norður af Rheims hefir frakkneski herinn verið að sækja í áttina til borgar- innar Laon, eins og gerð var grein fyrir hér í blaðinu fyrir skemstu. Honum hefir orðið þarna töluvert ágengt. Einmitt þarna pr það, sem þýzki herinn hefir seilst lengst inn á Frakkiand og mynda þýzku her- fylkingarnar þar mikinn odda. Framsókn franska hersins í sam- bandi við þenna sfðasta sigur brezka hersins, kemur því til leið- ar, að hald Þjóðverja A yzta endan- um á þessum odda verður æ örð- ugra og getur jafnvel haft nokkura hættu í för með sér fyrir þá. Meðan á atlögu Breta stóð komst frakkneski herinn áfram um 400 fet við Craonne. Á sunnudaginn var gerðu þeir aðra atlögu á hægri bakka Meuse fljótsins í grend við Verdun, brutust gegn um tvær fylk- ingaraðir og tóku ineira en 800 fanga. Þetta var á sex mílna löngu svæði og or enn ekki út séð um, hvað úr þessarri atlögu kann að verða. En komist Frakkar nokkuru lengra á- fram þarna milli Craonne og Berry- au Bac í Aisne héraðinu, getur ]>að orðið til þess, að Þjóðverjar verði að sleppa haldi á þessum odda. Myndi þá verða barist á bersvæði, og því hafa Samiherjar viljað til leiðar koma um all-langan tíma. En enn þá er ofsnemt að segja nokkuð um, að hvað miklu leyti þetta kann að hepnast. Barátta ftala. Fremur batnar útlitið á ftalíu, eftir því sem lengur líður. Það lít- ur út fyrir, að mesta hættan, sem innrás þýzka og austurríkska her- liðsins inn í landið, sé smám saman að verða minni. Yið Piave-fljótið virðist ítalski herinn ætla að geta veitt svo viðnám, að lengra fái her Miðveldanna ekki brotist að svo stöddu. Vígstöðvarnar nýju fylgja farvegi Piave-fljótsins fimtfu mílur inn í landið, unz komið er í grend við bæinn Quero. Þar snúast þær 1 vestur og eru í hlíðum hæða nokk- urra, unz komið er ofan í Brenta- dalinn. Þetta er hér um bil fimtán mílna svæði. Þaðan stefna vígstöðvarnar yfir Asiago-hásléttuna og eftir Trentino- orustusvæðinu alla leið til strahda Garda-vatnsins. Innbrotsherinn hefir gert hverja heljar tilraun á fætur annarri að brjótast þarna í gegn. í grend við bæina Zenson og Fag- are á bökkum Piave-árinnar, létu þeir sér hepnast að komast yfir ána, en neyddust til að hörfa aftur jafn- harðan. 1 grend við Quero og þaðan vest- ur eftir til vestu r-b rú narinn ar á Asíago-ihásléttunni hafa Þjóðverj- ar og Austurríkismenn gert ákaf- asta tilraun með að brjótast á- fram. Tækist þeim að brjóta fylking- arnar nokkurs staðar á þessu svæði, yrði ftalir að ihverfa frá öll- um vígstöðvum fylkinganna við Piave-fljót neðanvert, því annars kæmi her Miðveldanna þeim 1 opna skjöldu. Atlögurnar hafa mest snúist um fjöllin Tomba og Pertica, sem kept hefir verið um á báðar hliðar. Þessar æskilegu vfgstöðvar frá sjónarmiði hvors ihersins um sig, hafa ýmist verið á valdi Miðveld- anna eða á valdi ítala. En þótt her Miðveldanna fengi þar fótfestu í bili, var honum ekki fært að færa sér það verulega í nyt, til þes3 að ná því markmiði sínu að brjótast gegn um fylkingar ítala. Á hæðunum milli Piave og Brenta, vestur af Quero, og á Asíago-há- sléttunni, vestur af Quero, hafa or- ustur verið iháðar með mannfalli afar-miklu. ítalir hafa barist af frá- bærum hetjumóð. Báðar hliðar hafa orðið fyrir geisilegu mann- tjóni. Nú er loks svo iangt komið, að brezkt herlið undir forystu Sir Herbert Plumer, herforingja, er komið alla leið á skotelda stöðv- arnar, ítölum til liðveizlu. Má nú svo að orði komast, að innrás her- liðs Miðveldanna sé hrundið á öllu svæðinu. Vonandi er þá um leið búið að koma í veg fyrir þá hættu, sem yfir hefir vofað með að Feneyjaborg og Norður-ítaifa yrði að falla í hendur óvinunum. Aumast er, hve mikinn skort ítalir líða á fallbyssum. En 'hver dagurinn, sein líður, án þess óvinunum sé unt að komast yfir Piave-fljótið, gerir aðstöðu varnar- liðsins öruggari. Með hverjum degi bætist úr vandræðum þeirra með fallbyssur og skotfæri. Má nærri geta, að Sam- herjar liggja nú ekki á liði sínu, en keppast við að verða ítölum að því liði, sem þeir frekast fá við komið. Kafbátarnir. Síðast var þess getið, sem helztu gleðifregna, er þá var unt á að benda í sambandi við stríðið, að kafbátarnir ihöfðu þá minna getað til l'eiðar komið en nokkura aðra viku, síðan er sá ófögnuður hófst. En ekki átti sá fögnuður að vera varanlegur. Þessa síðastliðnu viku hefir álíka mörgum skipum verið sökt og verið hefir að meðalfcali síðan í aprílmánuði í vor, að það náði hámarkl sínu. Einum 17 skip- um hefir verið sökt, stærri en 1,600 smálestir. Það seim gefið var í skyn, að ekki mætti búast við, að framhald yrði á lágmarki þessarrar einu viku hef- ir komið fram. Og það hefir fengið sinn stuðning frá Sir Eric Geddes, sem er einn af helztu fyrirliðum brezkra herflotamála. Orð hans í neðri málstofu enska þingsins eru eftirtektarverð. “Eg sé enga ástæðu til, fyrir nokk- uð það, sem við heíir borið, eða fyr- ir heppileg afdrif einnar viku, að breyta nokkuð til muna hinum fyrri ummiælum mínum, sem eg hefi gert eins heyrinkunn og framast 'iná'ti. “Svo mikið er heimtað af kaup- skipaflota heimsins, vegna stríðs- ins, að ekkert ætti að vera eftir skilið ósagt eða ógjört til að koma fólki þessa lands og annarra Sam- herja þjóða i skilning um, að við- hafa verður þá mestu sparsemi, sem unt er, með alt, er flytjast verð- ur yfir höfin. Því öll slík sparsemi stendur í nánu og beinu sambandi við að fá sem bráðust úrslit stríðs- ins, og við rekstur hernaðarins af alefli. “Skipasmíða verkstæðin brestur vinnuafl, bæði karla og kvenna. Alt vinnuafl, sem unt er að snúa frá ónauðsynlegum störfum, er brýn nauðsyn að útvega skipasmíða- verkstæðunum. Og það skal sann- ast, að það hefir bein áhrif á að vinna þetta stríð, ef þetta tekst. “Eg vil mælast til þess við þingið og fólk þessa lands, hvorki að lyft- ast í háa loft né verða hnuggið sök- um afdrifa einnar góðrar eða slæmr- ar viku, eða jafnvel mánaðar, um ]>ann l'esta fjölda, sem sökt er. "Að meðaltalið hefir stöðugt far- ið lækkandi síðan í apríl mánuði í vor, sýnir að við erum að ná tökum á kafbáta ófögnuðinum og höfum eins og stendur von um að geta yfirbugað hann. “Samkvæmt þvf sem nú á sér stað og er fyrirhugað, er verið að smíða fleiri og fleiri kaupskip. Það út af fyrir sig er vottur þess, að við erum að leitast við að ónýta tilraunir óvina vorra. En eg tek það fram aftur, að smíða verður fleiri og fleiri skip og fleiri sjóflota- vélar, ef vel á að fara.” Þessi ummæli sýna, að enn er all- mikill voði á ferðum úr þessarri átt, sem gjalda verður varhuga við. Gegn Tyrkjum. Framsókn brezka herliðsins á Gyðingalandi heldur enn áfrarn undir forystu Allenby foringja. Síðustu fregnir segja brezka herinn að eins fáeinar mílur frá Jerú- salem. Á laugardaginn, 24. þ.m., komu fregnir um, að bærinn, sem stendur þar sem foma borgin Mizpa stóð, hefði verið tekinn. Var þá sagt, að reiðlið Breta væri 12 mllur norð- G. THOMAS Bardal Block, Sherbrooke St., Winalpcs, Man. Gjörir viö úr, klukkur og allskonar grull og silfur stáss. — Utanbæjar viögeröum fljótt sint. Or. M. B. Ha/ídorsson 401 BOTD BÍIHjDIITG T*I«. MalB 3«*S8. C«r Port. * Edm. Stundar elnvörSungu berklasýlcl og atira lungnajsúkdéma. Er aö finna á skrifstofu sinni kl. 11 til 12 f.m. og kl. 2 til 4 e.m.—Heimili a® 46 Alloway ave. TH. JOHNSON, , Úrmakari og Gullami8ur Selur glftingaleyfisbréf. Bérstakt atkygll veitt pöntunum og viBgjörSum útan af lanúl. 84S Main St. - Phona M. «606 J. J. lakian X. O. ■larlkaaoB l J. SWANSON s œ. riini«gAMi,Ag m ------*--alMar. Talolml Xala 2MT Oor. Portaga a»d Darrj, Wtaalaog MARKET HOTEL 141 Trtmr tmt Stvort á aútl markarglnunt Baatu vlaflag, vlndlar og aV- hlynlag gðV. lalenkur vaitlnaa- N. Halldóraaon. lalVkotn- tr lalaadtnguaa. O'toitm, Kigandl wtai Arnl Andaraaa B. P. Qarlmnd GARLAND & ANDERSON MMdPHWHIBSAR. Phoaa Xala 11(1 «1 Xloatrlt Xailwny Cbambdra Talsíml: Kaln 1202. Dr*y. G. Snidal TAWWLACKiriR. «14 SOXEBSET BLK. Portage Avenua. WINNIPEQ Ðr. G. J. G/s/ason Phpafetan and 9ar«foa Athygll veltt Augna, Eyrnn og Kverka BJúkdómum. Asamt lnnvortfa ajúkdómum of upp- tkurVI. 1H Soatfc Sr< SU 6raa< F*ortrn, If.D. Dr. J. Stefánsson «ti 2otd nuii.niran Hornl Portaga Ava. og Rdnonton St. Stundar .Ingöngu augna, eyrna, n*f og kvarka-sjúkdðma. Er at) httta frá kl. 1« tli 12 f.h. eg kl. 2 til B e.h. Phone: Main 3088. Helmlii: lts Olivia St. Tala. O. 2215 Lœknadi kvids/it Vit5 aö lyfta kistu fyrir nokkrum árum kviðslitnabi eg liættulega, og sögbu læknarnir, aö eina batavon mín væri aö fara undir uppskurö,—um- i búöir hjálpuöu mér ekki. Loks fann I eg nokkuö, sem fljótlega gaf algjör-1 an bata. Mörg ár eru liöin og eg hefi ekki orbiö var viö neitt kviöslit, þrátt fyrir haröa vinnu sem trésmi'ður. Eg fór undir engan uppskurð, tapaöi eng- um tíma og hafði enga fyrirhöfn. Eg hefi ekkert til að selja, en er reiðubú- inn að gefa allar upplýsingar viðvíkj- andi því, hvernig þér getið læknast af kviðsliti án uppskurðar, ef þér að eins skrifið mér, Eugene M. Pullen, Carpenter, 816D Marcellus Ave., Man- asquan, N. J. Skerðu úr þessa auglýs- ing og sýndu hana þeim sem þjást af kviðsliti—þú ef til vill bjargar lífi með því,—eða kemur að minsta kost í veg fj| ir hættu og kostnað, sem hlýzt af uppskurði. Hin ósýnilegi Mega-Ear Phone “lætur daufa heyra” Heyrnar tæki þetta -— The Mega - Ear- Phone—veldur engra óþæginda. Þér finn- iö þaö ekki. því þaö er tilbúlö úr mjúku og linu efni. Aliir geta komiö því fyrir í hlustinni. ÞaTS er ekki hægt aö sjá þaö í eyranu. Læknar EyrnasutSu Vér hðfum fullar blrgðlr hretn- ustu iyfJn og mehala. Komlð me» lyfneöla yöar hingah, vér gerum meHulin nákvwmlega eftir ávisan læknielne. Vér sinnum utanevelta pðntunnm eg neljum glftingaleyn. COLCLEUGH <ft CO. K*<r» Daait Jt 9h*rfcr»»)íe 9t«. Pfcon* Garry 26Í0— 2691 A. S. BARDAL selur llkkintur og annast um út- farlr. Allur útbúnaöur ná benti. Ennfremur selur hann allnkonar minnlsvaröa og legstelna. : : «18 SHERBROOKE ST. Phoae G. 2162 WIIVNIPRG Mega-Ear-Phone bætir þegar heyrn- ina ef þetta er brúkaö í staölnn fyrir ófullkomnar og slæmar Enr Drumn. Læknar tafarlaust alla heyrnardeyfu og eyrnasuöu. Hepnast vel í níutíu og fimm tilfellum af hundrað. Ef þér haflö ekki fæöst heyrnarlausir. reyn- ist tæki þetta óbrigðult. Þetta er ekki ófullkomiö áhald, sem læknar aö elns í bili, heldur visindaleg uppgötvun, sem aöstoöar náttúruna tll þess aö endurnýja heyrnina — undir hvaöa | kringumstæöum sem er, aldur eöal kynferöi. Vafalaust sú bezta uppgdtvun fyrir heyrnardaufa, sem fundin hefir verlö. I Reynd tll hlítar af ráösmanni vorum, I sem reynt hefir öll þau tækl, sem seld eru. Þetta er ekki búiö til úr málml eöa gúmmi. Bæklingur meö myndum og öllum upplýsingum, fæst ókeypis. Biöjiö um No. 108. Verö á Mega-Ear- Phone, tollfritt og buröargjald borg- aö, er $12.60. Selt eingöngu af AÞVIN SAL.ES CO„ P.O. Box 6«, Dept. 140, Wlnoipeg, Man. ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ UM heimilisréttarlönd í Canada og NorÖvesturlandinu. Hver fjölskyldufaölr, eöa hver karl- maöur sem er 18 ára, sem var brezkor þegn I byrjun striösins og hefir verfS þaö síöan, eöa sem er þegn Bandaþjóö- anna eöa óháörar þjðöar, getur tekÍB heimilisrétt á fjóröung úr section af ð- teknu stjórnarlandi í Manitoba, Sas- katchewan eöa Alberta. Umsækjandl veröur sjálfur aö koma á landskrlf- stofu stjórnarlnnar eöa undlrskrlfstofu hennar I því héraöi. 1 umboöi annare má taka land undir vissum skilyröum. Skyidur: Sex mánaöa ihúö og ræktua landsins af hverju af þremur árum. 1 vlssum héruöum getur hver iand- nemi fengiö forkaupsrétt á fjórð- ungl sectlonar meö frara landl sinu. Verö: $3.00 fyrir hverja ekru. Skyldur: Sox mánaöa ábúö a hverju hinna næstu þriggja ára eftlr hann heflr hlotiö eignarbréf fyrir heimilisréttar- landl sinu og auk þess ræktaö 60 ekrur á hinu seinna landi. Forkaups- réttar bréf getur landneml fengiö um leiö og hann fær helmliisréttarbrðfiö, en þó meö vissum skllyröum. Landneml, sem fengiö heflr heimllís- réttarland, en getur ekki fengiö for- kaupsrétt, (pre-emptlon), getur keypt helmillsréttarland í vissum héruöum. Verö: $3.00 ekran. Veröur aö búa á landlnu sex mánuöi af hverju af þrem- ur árum, rækta 60 ekrur og byggja húa sem sé $300.00 vlröi. Þelr sem hafa skrlfaö sig fyrir helra- lllsréttarlandi, geta unniö landbúnaö- arvlnnu hjá bændum i Canada árlö 1917 og tfmi sá relknast sem skylda- tími á landl þelrra, undir vissum aktl- yröum. Þegar atjðrnarlönd eru auglýat eöa tilkynt \ annan hátt, geta hetmkomntr hermenn, sem veriö hafa I herþjónuata erlendls og fenglö hafa helöarlen lausn, fengiö eins dags forgangsrétt tll aö akrifa slg fyrlr helmllisréttar- landl á landskrifatofu héraöalna (ep ekkl á undlrskrlfatofu). Lauanarbrðf veröur hann aö geta sýnt akrlfstofu- atjóranum. W. W. CORT. Deputy Xlniatar of Interiar. BI»$, aam flytja auglýalaou þaaaa I hetnatlUleyal, fá eaga bergua tgrtr.

x

Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.