Heimskringla - 23.05.1918, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 23. MAl 1918
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA
an af því að sjá, hve undrandi eg
var og brosið á andiliti hans breytt-
ist i glettnisbros: “Hafir l>ú verið
l>ar, l>á hefir þú áreiðanlega drulek-
ið þig blindan.” Eg þreif hendinni
til nefsins. Mér datt í hug, að það
væri rautt af kuldanum og hann
liéldi af þeirri ástæðu, að eg væri
drykkjurútur. “Ef þú hefir verið á
Bullunni, þá hefir þú að sjálfsögðu
tekið eftir myndunum, sem hanga
þar á veggjunum.” Eg fór að átta
mig. Hotel Bulevai’d í Bergen er al-
ment nefnt þessu nafni. Það er
gott hótel og eru salir þess oft fjöl-
sóttir af Bergensbvium. Eg mundi
eftir þessum myndum, sem á vegg-
jum þess héngu, því auðvitað hafði
eg komið á Bulluna. Eg hafði æði
oft setið þar og starað á myndir
þessar, án þess að vita eftir hvern
þær voru eða þekkja sögu þeirra.
En Si-vertsen fyigdist með hugsun-
um mínum og sagði nú, án þess að
brosa ministu vitund: “Manstu eft-
ir Munkunum?” Eg mundi eftir
þeim. Það var stærsta myndin,
geisfetór olíumynd af nokkruin
munkum, sem stóðu við vatn og
voru að fiska. Svipur munkanna.
klaustrið bak við þá og landslagið
umhverfis, vatnið og himininn, var
svo aðdáanlegt og heillandi, að
menn geta ekki gleymt því, jafnvel
þó það hafi borið fyrir augun í
glaumi og glasiiljómi fjölsótts
drykkjuskála. “Maður sá, sem hefir
málað þá mynd, er héðan úr firðin-
um,” hélt Sivertsen áfram, “og við
eigum marga listamenn líka ltonum,
sem ef til vill verða aldrei kunnir
umheiminum, því ýmisleg atvik
verða til þess að bæla þá niður, svo
hugsjónir þeirra og istarf verður að
eilífu grafið milli hinna hrikalegu
fjaila þessa fjarðar, eða það verður
úti , vetrar-snjófoki íjallanna, þegar
það er á leið til umheimsins og vill
komast yfir þau; það deyr með
andvarpið á vörum: ‘O hvað mig
langar yfirí’,— við það að fá berg-
málssvarið: ‘kemst aidrei meðan þú
lifir.’ Heldur þú ekki að Bergslien
—tsvo heitir maðurinn, sein máiaði
myndirnar fyrir Bulluna—sé mil-
jónamæringur, eins og hann ætti
skiiið fyrir önnur eins iistaverk og
hann hefir búið til? Á, heldur þú
það? Nei, drengur minn! Allar
myndirnar i BuLlusalnum varð hann
að láta af hendi upp í skuldir—að
eögn fyrir vín eða bjór.” — að sögn
fyrir brennivín og bjór. Hér þagn-
aði Sivertsen um stund, og þar eð eg
var lika þögull sagði hann eftir
stundarkorn: “Sjálfskaparvíti! Þú
segir iíklega, að þetta sé sjálfskap-
arvíti, og eg vil ekki mótmæla því
að svo sé: en öll þessi sjálfskaparviti
svokölluðu, stafa af skilningsleysi
og blindni þeirra manna, sem þeir
eru háðir, svo að alt líf listamanns-
in« verður líkt hljómi þeim er mynd-
ast við það er fiðlustrengur slitnar
----sárt andvarp sprottið af skiln-
ingi á vírkileika Mfsins yfir sárustu
vonbrigðum.”
Eg svaf illa nóttina eftir samtal
þetta við norska bóndann. Hugur
minn reikaði heim til Eróns og
minti mig á svo undur raargt, sem
þar er lokað á milii fjalianna, og
sean verður úti á svipaðan hátt. En
eftir að eg kom til Bergen aftur, var
eg tíðari gestur á Bullunni en
áður.— (Meira.)
----——o--------
t-------------------------------
1
BRÉF ÚR BYGÐUM
ÍSLENDINGA.
v_____________________________
________________________________
Herra ritstjóri Heimskringlu!
Yiltu gjöra svo vel og lána eftir-
fylgjandi línum rúm í blaði þfnu?
Af því að þessi bygð er, að mfnu
áliti, eins viðburðarík og sumar
aðrar nýlendur, þá or það einkenni-
legt, að ekki skuli hafa verið skrif-
aður nema einu sinni fréttapistill
héðan í síðastliðin þrjú ár. Yar það
einhvcr, er vel kunni að stýra penna
sem þá kvað vel og mikið um okkur,
og sé honum þökk, ef hann vildi
koma aftur fram á ritvöllinn, því
ekki verður margt að græða á því
sem eg hefi að segja, þó margt sé til.
Heilsufar hér yfirieitt gott og iiag-
ur raanna stenzt samanburð við
margar aðrar bygðir, sem meira hef-
ir verið talað um. Skepnuhöld góð
og afurðir i háu verði, hvernig sem
gengur hér eftir með framleiðsiu,
þar sem nú er verið að nýju að
stnaia mönnum fyrir þetta voðalega
stríð. Margir hafa farið héðan úr
þessari bygð og á förum, og margir
mfet lífið; nokkrir iheimkomnir lif-
andi, en meira og minna fatlaðir, og
er að guðsiþakka vert hjá öðru
verra. Þeir fjórir piltar, sem hér
lifa næstir okkur og eru nýkomnir
iieim frá Frakklandi meira og minna
fatlaðir, eru tveir synir Mr. og Mrs.
Einars Thorleifssonar og einn stjúp-
Ronur Ármanns Thordarsonar, þvi
kona 'hans er móðir þess pilfes. 8á
fjórði er W. Eiríkssn, bróðir Yaldi-
mars Eiríkssonar, bónda liér við
Otto P.O., og eru þrír bræður lians
enn í hernum. Þá er fyrri sx>nur Mr.
og Mrs. E Th. var kominn heim tóku
sig saman nokkrir af bygðarbúum,
körlum og konum, og gerðu heim-
sókn þeim hjónum til að samgleðj-
ast þeim yfir heimkoinu sonarins,
Þó nokkuð væri farið víkingaiega
að, þar sem ö ’ hússtjórn var með
valdi tekin og inn ruddust þangað
um 80 manns; en er inn var komið,
tók til máls Ágúst Magnússon sveit-
arskrifari hér og beiddi þau heið-
urslijón fyrirgefa þann yfirgang, er
brúkaður væri á heimili þeirra það
kveldið, og iofaði að ekki skyldu
skemdir gerðar á neinu. Hélt hann
svo áfrain með snjallri ræðu, lýsti
stríðsliörmungunum frá byrjuri og
livaða liluttekning l>etta heimili
hefði tekið í baráttunni fyrir frelsi
voru og fjöri, þar aem tveir synir
þeirra lijóna hefðu sjálfviljugir gef-
ið sig fram tii varnar landi og þjóð
strax í byrjun strfðsins; og þar sem
nú annar þeirra væri heim kominn
með íjöri, þó hann fót hefði mist og
fleiri sár fengið, þá hefðu þeir fáu
vinir, sem hér væru samari komnir 1
kveld, fundið það skyidu sína að
minnast vlð hinn unga heimkomna
hermann, og vildi hann mælast tii,
fyrir liönd gestanna, að hann þægi
frá þeim lííinn böggui, er hann nú
iiékli á og í væru nokkrir doliarar
(sem inunu liafa verið nær 50 doll.i,
er hann svo afilienti Mr. Sigfúsi
Thorleifssyni og bað hann velkom-
inn heim með mörgum velvöldum
orðum.
Stóð þá hinn ungi herinaður upp
og þakkaði fyrir gjöfina, bauð gest-
ina velkomna og óskaði að íólkið
skein i s„r sem bezt.
Var þá tekið til óspiltra málanna
að dansa, s.vngja og drekka blessað
ka.ffið, sem fólk hafði ekki gleymt
að koma með nóg af og náttúrlega
nóg brauð með, því “fuillir kunna
flest ráð.”
Þá er komið var undir morgun bað
Valdimar Eiríksson sér hljóðs og
sagðist 'liaf verið beðinn af húsráð-
endum að ílyfeja gestunum innilegt
þakklæti fyrir heimsóknina og
þann lilýja hug, sem þeir hefðu nú
sýnt með kornu sinni að þeir bæru
til þeirra hjóna og barna þeirra, er
væri meiri en þau verðskulduðu.
En siíkt var orðum aukið, þvf þau
hjón eru, þó ekki séu rík af fé, hvers
manns liugljúfar, með ríka sál og
sanna trú á alt gott og göfugt.
Nokkru seinna kom hinn sonur Mr
og Mrs. E. Th. frá Frakklandi og
einnig stjúpsonur Ármanns Thórð-
arsonar, og fyrir nokkuð löngu síð-
an liafði Mr. W. Eiríksson einnig
komið frá Frakk'iandi. Tóku þá
kvenfélagskonurnar sig til og til- i
kyntu að samsæti skyldi lialdið
verða f kirkju Grunnavatns safnað-j
ar eifet gott kveld til að fagna hin- j
um nýkomnu drengjum úr bygðinni
okkar, sem heimtir væru úr hinu j
voðaiega stríði lifandi og með góðaj
hefelu eftir vonum, þar sem þeir eru |
meira og minna særðir. Þá er kveld;
var komið fór fólk að koma í stór-
liópum og mun hafa verið þarna á
annað liundrað roanns saman kom-
ið. Þá er klukkan sló 9 stóð up Mr. j
Fiiippus Johnson, og sagðist ætia;
að vera forseti hér f kvöld, ekki j
samt til að halda ræður eða flytjai
kvæði, því það mundu margir aðrir j
gera, enda varð sú raunin á. Ósk -
aði liann svo alla bygðarmenn vel-j
komna þangað en þó innilegast
liina rövsku liermenn, sem við hefð-!
um hér hjá okkur, að mikiu j
leyti frískir. Var því næst byrjað áj
prógrammi, sem var söngur, ræður
og kvæði: Ræður fluttu: Séra Hjört-j
ur Leó, Ármann Thórðarson, Sigurð-
ur D. Holm og Mrs. E. Johnson ræðu j
og kvæði. Einnig var drengjunum
afhent dálítil peningagjöf, sem eg
ekki veit hvað var mikil að upp-!
hæð. Er komið var að miðnætti varj
farið að búast til heimfeirðar, því
þá mundu bændur og konur, að
nóg var að gjöra með morgni.
Bændafélag er hér í sveitinni j
og hefir það verið starfandi nokkur
undanfarin ár. En nú 15. apríl fórj
það á stað með útsæðissýningu ogj
var það iofsverð tilraun, sem von-
andi or að verði sú íyrsta en ekki
sú seinasta, því þar kom í ljós á-
liugi með liluttekningu í félags-
skapnum, þar sem sýndar voru 45
mismunandi tegundir af útsæði og
prísar gefnir fyrir 19 mismunandi
tegundir og hlutu læssir verðlaun,
er voru 3 doll. fyrstu verðl., 2 doll.
önnur og 1 doll. þriðju, fyrir:
Hveiti—8. M. Lindal (1.), A. J. Hall-
dórsson (2.), Kr. Byron (3.).
Hafra—H. Pétursson (1.), P. Ei-
rfksson (2.), S. Byron (3.).
Bygg—Kr. Byron (l.),S. Byron (2.)
Kr. Thorvarðsson (3.).
Rúgur—B. Hördal (1.), P. Eiríks-
son (2.), P. Árnason (3.),
Fyrir Manitoba Wonder kartöfl-
ar—B. Byron (1.), Rr. Thorvarðsson
(2.), B. Hördal (3.).
Fyrir kartöflur af ýmsum tegund-
um—P. Árnason (1.), SrRristjánsson
j (2.), Kr. Thorvaröarson (3.).
Fyrir liör (flaxi var gefinn einn
sérstakur prís að upphreð $3, og
ihlaut hr. Kr. Thorvarðsson hann.
Nú sjá menn, að þettfa er bara
byrjun eða tilraun og samt gaf fé-
lagið þarna $39.00 í verðlaun, fyrir
utan alian annan kostnað þar af
leiðandi. Eg fjölyrði þetta svo ekki
meira að sinni, vonandi að þú ijáir
þess-um Mnum rúm.
Þinn einlægur
S.
Ofcto, Man., í maí 1918.
Bréf Frá Frakklandi
(Framh. frá 1. bls.)
lögðu upp frá jarðfylgsnum sfnui.i í
þessa skemtigöngu sína yfir Frakk-
land.
Þá er nú að segja ykkur litillega
frá ferðalaginu, sem þannig hljóöar:
Á stöku stað á þessu fimtíu inílna
svæði komust Vieir að fremsfu skot-
gröfum okkar á tveimur og þremur
klukkustundum; en á öðnun sfcöð-
um urðu þeir að eyða í það sex
l kl.stundum að komast að okkar
j fremstu Skotgröfum, yfir þet a frá
i hundrað og fimtíu til tvö hundruð
I yards vegalengd. Og hversu marg-
ar þúsundir að þeir mistu af mönn-
um á þessari fyrstu spiidu, sem þeir
þurftu yfir að fara, vii eg ekki þurfa
| að lýsa. En eitt er víst, að þarna
; varð stanz lijá þeim, og munu þeir
hafa verið að fylia upp í skörðin aft-
ur af varaliði sínu. Næsta áhlaup
þeirra var ekki nema á þrjátfu
míina svæði, og var því auðséð, að
þeim varð alt erfiðara viðfangs,
en þeir munu hafa búist við.
Þannig héldu þeir áfram á mink-
andi svæði, þar til 20. apríl. En
hvar voru þeir staddir þá? A hér
um bil 15 mílna svæði höfðu þeir
komist dáiítið áfram, en á öðrum
stöðum voru þeir komnir i sínar
gömlu jarðhohir aftur og á stöku
i stað lengra til baka. En hvað
■ skyldu þeir svo hafa tapað mörgum
þújsundum hermanna? Um það er
j ekki svo auðvelt að segja, en eftir
I öllu útliti að dæma myndi ekki
vera of liátt að gera ráð fyrir ná-
I lægt háifri miljón.
Svona er það þá f dag: Allur
Þessi Þvottavél
verður að borga
fyrir sig sjálf.
EINIJ sinni reyndl mafcur at5 selja
mér hest. Hann sagtSi at5 hestur-
inn væri gótSur og ekkert væri at5
honum. Mig vantat5i gót5an hest. En eg
! var ekki frót5ur um hesta og avo þekti
eg ekki mann þenna heldur nógu vel.
Svo eg sagt5i honum,
at5 eg vildi fá at5
reyna hestinn í mán-
ut5. Hann tók vel í
þat5 og sagt5i: “Gott
og vel, en þú vert5ur
at5 borga mér fyrst og
eg gef þér peningana
til baka, ef hesturinn
er ekki gótSur.
Mér féll þetta ekki
sem bezt, var hrædd-
ur um at5 hesturinn
væri ekki “í alla stat5i
gót5ur”, og eg myndi
mega bít5a lengi eftir
peningunum aftur. ef
eg borgat5i þá svona
út. Svo eg keypti ekki
hestinn, þótt mér lægi á honura. —
Þetta vart5 mér umhugsunarefni.
Því, sjáit5 þér, — eg bý til þvottavél
—“1900 Gravity” Þvottavél.
Og eg hugsat5i met5 mér: margt
fólk hugsar nú kannnske eins um
þessa þvottavél og eg gert5i um hest-
inn og manninn sem átti hann.
En eg myndi ekki vertSa þess á-
skynja, því fólkit5 myndi ekki skrifa
mér þat5.—Eg nefnilega sel þvottavél-
ar mínar í gegn um póstinn (met5
bréfaskriftum). Er allareitiu búinn at5
selja hálfa miljón þannig.
Svo eg komst at5 þeirri nit5urstöt5u,
at5 réttast væri at5 lofa fólki at5 reyna
essa þvottavél í mánut5, át5ur en þat5
orgar fyrir hana, alveg eins og eg
vildi fá at5 gera met5 hestinn.
Jæja, eg veit vel hvat5 mín ‘1900 Gra-
vity” Washer getur gert. Eg veit at5
hún þvær fötin án þess at5 rífa þau og
skemraa, á minna en helmingi styttri
tíma en hægt er at5 gera met5 hand-
þvotti et5a í nokkrum öt5rum vélum.
Eg veit a?5 hún getur þvegit5 fullan
bala af óhreinum fatnat5i á sex mínút-
um. En eg veit ekki af neinni annari
vél, sem getur gert slíkt, án þeSs at5
tæta fötin í sundur.
Mín “1900 Gravity” þvottavél vinnur
svo létt at5 barn getur rent henni, eins
vel og sterkur kvenmat5ur, og hún ríf-
ur ekki fötin, rekur ekki upp rat5ir og
brýtur ekki hnappa eins og at5rar vél-
ar gera.
Hún bara spýtir sápuvatninu i gegn
um fötin, eins og afldæla myndi gera.
Svo eg komst at5 þeirri nit5urstöt5u,
at5 gera eins met5 þvottavél mína og eg
vildi at5 mat5urinn gert5i met5 hestinn.
Eg bara bíÖ ekki eftir at5 fólk beit5^st
þess, heldur být5 þat5 sjálfur fyrst—og
efni bobit5 æfinlega.
Lofat5u mér at5 senda þér mína “1900
Gravity” þvottavél til manat5ar reynslu.
ETfe borga flutningsgjaldit5 sjálfur og ef
þú vilt ekkl hafa vélina eftir mánat5-
ar reynslu, þá borga eg flutningsgjald-
it5 til baka aftur. Er þetta ekki rými-
legt tilbot5?
Sannar þat5 ekki, at5 “1900 Gravity”
þvottavélin hlýtur at5 vera eins gót5 og
eg segi at5 hún sé?
Og þú getur borgat5 mér þat5 sem
vélin sparar þér. Hún borgar sig alveg
á fáum mánutium, einungis í þvi, at5
hún fer vel met5 fötin; og svo sparar
hún 60c. til 76c. á viku á kaupi þvotta-
konunnar. Ef þú kaupir vélina eftir
mánat5arreynslu, þá máttu borga fyrir
hana úr því sem hún sparar þér. Ef
vélin sparar þér 60 cts. á viku, þá
sendu mér 60c. unz hún er fullborguti.
Eg er ánægður met5 að taka svona
borgun og bíða eftir peningum mínum
þar til vélin siálf vinnur fyrir þeim.
Sendu mér línu í dag, og lofaou mér
at5 senda þér bók um þessa “1900
Gravitv” Washer—sem þvær þvott á
sex minútum.
Skrtfið utan á þannig—H. L. Barker,
Dept. H. 1840 Court St., Binghamton, N.
Y. Ef þú lifir I Canada, þá skrifaðu
til 1900 Washer Co., Dept. H, 367 Yonge
St., Toronto, Ont.
brezki herinn kyr hér í Frakklandi,
og Uanada herinn í sfnum gömiu
skotgi’öfum, riema hvað hann held-
ur nú fimfeán mílna svæði í stað-
inn fyrir fimm áður. Og Þjóðverjar
liafa enn ekki náð neinu af hun-
angi l>ví, sem ]>á dreymdi uni að
biði þeirra í höfuðborg Frakklands.
Og hræddur er eg um, að þótt Villi
hafi nú iofað eða heitið sínum
tryggu talsmönnuin í Canada að
senda þeim “böggui” frá Parfe, að
iiann verði að biðja ]>á að fyrirgefa
þó að það dragist ögn lengur.
Ekki er hægt að segja annað, en
að Þjóðverjar liafi i ölium bardög-
um sinum hér reynt að komast á-
fram, en alstaðar farið halloka nii
upp á síðkastið. Og verður betur,
því ekki þykir mér neitt ólíkiegt,
þótt við yrðum nú iátnir grenslast
eftir hversu margar herdeildir þeir
hafa nú að bakhjarli.
Mætti vera, að einhverjum þætti
undarlegt, að Oanadaherinn heldur
nú svo mrk'lu lengra svæði en áður
hefir verið. og er það fyrir þá sök að
þeir eða réttara sagt ihann (Can. h.)
hefir á þessum líðanda vetri búið
beíur um stöðvar sínar en áður, og
ge ur nú þess vegna tekið að sér
stærra svæði til umsjónar, þar til
Bandaríkjamenn koma í stærri stíl.
Af líðan okkar hér er alt þolanlegt
að segja. Við erum ekkert að hugsa
okkur að komast inn í Þýzkaland
til þess að fá að jeta, eins og Þjóð-
verjar ætluðu sér með ferð sinni yfir
Frakkland. Nei, að því leyti sem
eg fæ séð ög fundið, þá lifum við
hér í aila staði viðunanlega vel.
Enda geta þeir, sem þektu mig eða
sáu áður en eg fór yfir hingað, ráð-
ið slíkt af því að eg, væskilmcnnið,
skuli liafa getað flækst hér með
herdeild minni hvar og hvert sem
hún hefir farið í sextán mánuði, já,
og eg hefi ekki þurft að kvarta.
Hvað ætti þá að vera með þá menn,
sem oru ungir, stórir og sterkir?
Þeir ættu ekki að þurfa að kvarta.
Að vísu get eg sagt það, að fólk
heima í Canada hefir fjölda margt
liugsað mjög vei um það að senda
mér góðar og miklar sendingar yfir
hingað. og það miklu meira en eg
gat nokkurn tíma búist við. Og
þakka eg því öllu mjög innilega fyr-
ir það. Eg held helst að sumu af
því hafi fundist það rétt gjört að
taka mig að sér fyrir fósturson, þar
sem eg var að eins nýgræðingur
(Immigrant) í Canada, þegar eg
gekk í herinn. En illa er eg svikinn,
ef sumu af því bregður ekki í brún,
eigi það eftir að sjá mig, og sjá að
það irefir tekið að sér jafn gamlan
karlvæskil fyrir fósturson. En hvað
um það; eg bið Kringlu fyrir kæra
kveðju mína til allra vina og kunn-
ingja, ineð þeirri ósk og von, að
þetta komanda sumar megi verða
þeim og Canada í heiid sinni gleði
og farsældar sumar.
Með vinsemd,
Jón Jónsson,
frá Piney.
Pfce. John Johnson No. 292253
Canadians, B .E. F. France.
ÚR BÆ 0G BYGÐ
Sfúkan ís'afold I.O.F. heldur fund
í kvöld á vanalegum stað og tfma.
Stórt loftherbergi til leigu að 724
Beverley stræti. Þægilegt fyrir tvær
stúlkur.
Unginenna féJags fundur Únítara
j í fundarsal kirkjunnar á fimtudags-
kveldið í þessari viku, 23. þ.m. Sér-
| staklega skorað á alla félagsmenn
I að mæfca.
STAKA.
Samvizkan er seld og keypt
sefuð bita vænum, —
þvf er út í háska hleypt
höfuðlausum bænum.
P. G.
I I
Mórauða Músin
Þessi saga er bráðum upp-
gengin og ættu þeir, sem vilja
eignast bókina, að senda oss
pentun sína sem fyrst. Kost-
ar 50 cent. Send póstfrítt.
1« ‘
Vorar Nýju 1918
Barnakerrur
Nómer 1 — Meginhluti kerrunnar °g am /V
hettan ofið úr tágum. Tíu þuml. P |l|l
járnhjól. Verð... fcrfveW
Nómer 2 — Bygð úr við og ofnum tág- g%
um og sterk og ofin hetta. Fílabein. IIII
áferð. Verð...... WeW
Nómer 3 — Ensk barnakerra. Hvít m* m g\£\
glerhúðar áferð, mjög lagleg og / IIII
þægileg. Verð ........ • • v V
Nómer 4 — Ensk barnakerra, minni en g\g\
sú áðurtalda, máluð græn eða {II ||||
blá. Verð ............ vV.VV
Vér -höfum það bezta úrval í borginni
af allskonar barna kerrum.
“Ef nauðsyn ber þá lánum vér.,,
J.A.Banfield
492 MAIN STREET
SANOL
Sanol Anti-Diabetes
Klita AreiðanleKu melinlltl v!15
DialieteM < sykurvelki \
Sanol Kidney Remedy
Árelffanlegt meí5al vlí5 Gall-
Nýrna-ntrinum, Blötiru-
kvilliim, l>vaKte|t|>u, HrÍKht*M
Disease «>u ölltim |>vaa;Njflk-
tlönt um.
Sanol Blood Builder
llreMMMiitli meöal fyrir l»ló?5-
iö, Mkerpttlaust fölk og; vitt
Iilö751>> ntt ii.
Sanol Salt
\ 115 inelt Iiik'u reljMÍ, aýrllum
maga, viniluanKl. harölífl
o.N.frv.
SANOL CO.
Dept. "H”
614 Portage Ave. Winnipeg.
- i
Prentuð ritfæri
Lesendur Heimskringlu geta
keypt hjá oss laglega prentaða
bréfhausa og umslög, — 500 af
hverju — fyrir $7.00. Skrifið
nöfn og áritun o. s. frv. skýrt og
sendið peningana með pöntuninni.
TheViking Press, Ltd.
Box 31 71 Winnipeg
t
%
The Oominion
Bank
HORBÍI NOTHE HAME AVE. OG
SHEHBROOKE ST.
Hiif.iTs.t.ni, upph..........i ð.oeo.œo
V*ra»J6Iiar ..................< 7,000,00«
Allar rienir ................$78,000,000
Vér óskum eítir vlísklftum verzl-
unarmanna og ábyrgjumst aB gefa
þetm fullnægju. SparlsJótSsdeild vor
er sú stœrsta sem nokkur bankl
beflr i borglnni.
íbúendur þessa hluta borgarlnnar
óska aó skifta vió stofnun. scm þelr
vlta aó er algerlega trygg. Nafn
vort er full trygging fyrlr sjálfa
yóur, konu og börn.
W. M. HAMILT0N, Ráðsmaður
PHOBÍE GARRY 3450
Til sölu
[=1
Tvö hús á Sherburn stræti,
3 svefnherbergi og 3 her-
bergi niðri, öll þægindi
(modern), fást keypt á
mjög rýmilegu verði og með
góöum skilmálum. Finnið
S. D. B. STEPHANSON
á skrifstofu Heimskringlu.
Ljóraandi Fallegar
Siikipjötlur.
til að búa fil úr rúmábreiður —
“Crazy Patchwork”. — Stórt úrval
af stórum siJki-afklippuin, hentu@-
ar f ábreiður, kodda, sessur og fl.
—Stór “pakki” á 25c., fimm fyrir $1.
PEOPLE’S SPECIALTIES CO.
Dept 17. P.O. Box 1836
WINNIPEG
NOBTH AMERICAN
TRANSFER CO.
651 V1CT0R STREET
PHONE OARRV 1431
Vér erum nýbyrjaðir og óskum
viðskiffca yðar. Ábyrgjumst ánægju-
leg viðskifti.
FLYTJUM HÚSGÖGN OG PIANO
menn okkar eru þvf aivanir, einnig
ALLSKONAR VARNING
Fljót afgreiðsla.
r '
KRISTIL. FÉLAG UNGRA
MANNA (Y.M.C.A.)
á Selkirk Ave., horni Powers
Str., býður ungum mönnum og
drengjum aö gerast meðlimir, og
njóta allra hlunninla svo sem
leikfimissalinn, böðin, sundpoll-
inn o.s.frv. Góð herbergi til leigu
á $6—$10 um mánuðinn, að með-
töldum hlunnindum í bygging-
unni. Heimsækið oss.
ERNEST FAGENSTROM,
Sænskur ritari.
- i