Heimskringla - 30.07.1919, Side 2
2 BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIFLa 23. JÚLt 1919
0»
Yilluspor.
Eftir Pálma.
NiSurlag.
fagrar, en þær eru ekkert annaS hafSi veriS fjarlaeg æskustöSvun- Hallur spratt upp. “ÞaS er eg,
[ en föl eftirmynd þinna fyrri rósa Um, árin, sem höfSu veriS svo rík sem hefSi átt aS biSja þig fyrir-
| og þú getur ekki notiS fegurSar af reynslu og mótlæti fyrir hana, gemingar á knjám mínum. Og
! þeirra á annan hátt en sem fjar- hurfu úr minni hennar og hún sá hanr. kastaSi sér á kné fyrir fram-
. lægrar draumhyllingar á bak- aS eins voriS, fann aS eins sólina an hana. “Ásta — getur þú fyr-
ÞaS var móSur í séra ótri, grunni eSa himni bernskuminning- Dg ylinn. Hún sá engi og tún þak- ir gefiS?” Og hann kastaSi höfS-
han.n settist niSur og ór a s ri a anna — jn rauSum rósum og henni fanst inu aftur á bak og horfSi beint í
Ásta sat í garSinum, sem var sem hún ætti þau öll. En þó — andlit Ástu. Hún stóS ráSþrota.
fyrir framan gluggana á suSurhliS þaS var eitthvaS, sem henni fanst Þetta var í fyrsta sinni, sem hún
á húsi pabba hennar, prestsins. I þrengja aS sér, annaS en hand- hafSi séS vel andlit hans síSan hún
einu horninu uxu nokkar viltar leggirnir á Halli. Hjárta hennar hafSi komiS inn. ÞaS var dálítiS , ugt'
baldursbrár. Hún studdi hönd barSist óreglulega og tár komu í þynnra en þaS hafSi veriS fyrir Hallur getur þú fyrirgefiS
undir kinn og var í djúpum þönk- augu hennar — fyrst tvö og tvö þremur árum og allar línur þess j mér? Eg kom til þess aS biSja
x um. 1 kjöltu hennar voru nokkr- en aS lokum í straumum,- Og þau voru ákveSnari og dýpri. Sam-' fyrirgefningar. Þögn.
hafSi hann aldrei veri ve anæ, ar baldursbrár, er hún hafSi slitiS runnu niSur brjóstiS á Halli. Jú, anburSurinn á því sem hafSi veriS Hallur, eg get ekki boriS þaS,
upp. Hún hafSi reitt blöSin af henni fanst eitthvaS þrengja aS og því sem var, flaug sem leiftur [ sért reiSur viS mig. Eg get
nokkrum þeirra en svo hafSi hún sér, annaS en handleggir Halls. gegn um huga hennar og viS þaS j t>a® ekki. Og nú runnu tárin í
skyndilega hætt því. Meiningar- En Hallur var altaf aS leita aS ein- aS sjá hreinlynda staSfestusvipinn, óstöSvandi straum niSur kinnar
Halli kaupmanni bréf daginn eftir
aS Ásta kom heim til hans þrútin
af gráti og ekka. Hún var eina
barniS hans og hann hafSi ætlaS
sér aS láta verSa “eitthvaS úr
henni”, og rík gifting fanst hon-
um eina meSaliS til þess. Því
Pabbi sagSi aS —”
En Hallur svaraSi ekki. Hann
hristi aS eins höfuSiS. Og sviti
spratt út á enni hans.
ÞaS varS löng þögn. Ásta
færSi sig nær Halli.
“Hallur!” — Þögn.
“Hallur!” ÞaS var gráthljóS í
rödd hennar en Hallur þagSi stöS-
NÝ SAGA — Æfintýri Jeffs
Clayton eSa RauSa DrekamedciS,
nú fulIprentuS og til tólu á skrif-
stofu Heimskringlu. Kostar 35c.
send póstfrítt .
laust líf! Hart og hjartalaust! hverju í huga sínum, sem hann sem yfir andliti Halls hvíldi, misti
Fult af ósamstæSum! Nei, nei. gæti sagt, til þess aS láta í ljós til- hún aftur jafnvægi yfir hugsunum
Ekki aS slíta blómin upp aS ó- finningar sínar. Og hann hvísl- sínum. En Hallur, sem alls ekki
þörfu”. — Hún hafSi slitiS bald- aSi í sífellu: "Ásta, hjartkæra gat rent grun í þaS, hvaS henni
úrsbránnar upp og hún hafSi tætt Ásta mín. Ásta! Ásta! Svo fanst bjó í brjósti, tók báSar hendur
fær um aS sjá fyrir konu eins og
Ásta mundi gera kröfur til. Þetta
væri Halli sjálfum fyrir beztu eft-
ir ástæSum. En svo taldi hann
þaS sína prestlegu skyldu, aS
ur meS Hall. Honum hafSi altaf
fundist staSa hans óviss, eins og
nú var komiS á daginn, aS var.
Og nú — nú varS hann aS
skrifa bæSi viturlega og sér á parti
prestlega til Halls. Og hann velti
vöngum yfir bréfinu, og er hann
hafSi fullgert þaS las hann þaS
aftur og aftur. a,f þe;m blöSin. Vesalings blóm. honum aS hann ekkert geta sagt, hennar og þrýsti þeim aS hliSum
Ja, villuspor hvaS var þaS Ag 8Vifta ykkur einkarétti ykkar sem ætti betur viS fögnuS hans, hennar um leiS og hann dró hana
annaS fyrir ungt fólk aS gifta sig ag njóta vorsins, þessarar annaS en þetta eina orS. Og aS sér.
án nokkurar vissu um lifvænlega gtuttu stun(Jar. £n 8VO harSnaSi hann sagSi þaS hærra og hærra “Ásta ---------- þú mátt til meS aS
framtiS. Ju, þaS voru villuspor. gvipur bennar: “Hvít blóm, hvaS og aS lokum hrópaSi hann þao. fyrirgefa mér. Viltu gera þaS?”
Því teldi hann nú sambúcS þeirra eru^ biíS?** Og hún tók allar Það var sem Ásta vaknaSi af • i_i 11 1 »
Ástu og Halls lokiS aS fullu, þar bajdursbrárnar saman. En innan svefni. Hún opnaSi augun til ..þ’j gjskar migPþá ^Tki_______hefir
eS hann (Hallur) væn alls ek 1 úr húsinu heyrSi hún aS vinnukon- fulls og andlit hennar lýsti tryltum aldrei elskaS mig?” Hallur varS
an er hafSi veriS send út til þess ótta. Hún reyndi aS losa sig, en , j., , , , . .
an er naroi veno scn * j ' skyndilega alvarlegur a sviprnn.
aS kauDa eitthvaS, talaSi havært, Hallur varö alls ekki var við til- r- .
ao Kaupa eiiinvao, ... En spurmngin var sem gloandi jarn
og hún heyrSi hana segja, aS Hall- raun hennar i þa att fyrir fognuSi fyrir Agtu Hve oft hafg. hún
ur kaupmaSur hefSi komiS meS þeim er hann yar gagntekinn af. hugga8 um þesga spurningu sígan
, , , x s pkki skiPinu Þá um mnrguninn- Ásta Hun reynd‘ Þ® aS tala' en hun þau skildu og hve oft hafSi hún
minna hann a þaö, aö lata eKKi varg fbj Q hún starSj sem r kom engum orSum fyrir sig, og .* , f. , . *
hugfaHast. Hann vildi svo gjarnan draumi á baldursbrárnar. Svo stóS svo féll hún aftur sem máttvana aS þe£8ari
leiSbema honum og vaka toour- hún og tætti þær allar í sund- breiSa brjóstinu á Halli, um leiS bennar
lega yf>r andlegri velferS hans. Og kastagi svo leifunum af hin-, og hún sagSi:
eftir því er Pétur gamli hafSi lesiS ^ ^ bjómum jangt út j garS-‘ “Hallur —
bréfiS oftar fanst honum þaS j -Hvít blóm”. Rödd henn- 6leptu mér!”
betra. Og munnvikm á gamla f s4rri beiskju. Oghún “Sleppa þér!
manmnum teyg ust: aiveg ut a^ hvarf inn í húsiS. , ertu komin og,eg sleppi þér nú vitaS um ástæSur hans. Barmur
eyrpm me ju u , | Fyrstu dagana eftir aS Hallur ^ aldrei framar.” j hennar lyftist hægt og þungt. Hún
| hafSi komiS heim, hafSi hann ver- Qg hann hóf hana á loft og horfSi beint í augu hans og hún
: iS önnum kafinn. Samt höfóu dansagi meS hana aS legubekkn- var á valdi tilfinniga sinna.
honum veriS sagSar flestar nýung- um og 8etti hana þar niSur viS “Jú, Hallur, eg hefi elskaS þig sem
ar er boriS höfSu viS meSan hann hliSina á sér, um leiS og hann og elska þig enn — elska þig heit-
var erlendis — flestar en ekki all- þrýsti henni innilega aS sér. ar en sjálfa mig, en —”
I ar. ÞaS hafSi enginn orSiS til "Asta — elsku bezta Ásta!” Hallur spratt upp.
þess aS segja honum frá því, aS £n AsU hrærSi sig ekki Hún “Ekkert en — þaS er ekkert en
Ásta væri komin alkomin til baka gfét þegjandi og hujdi höfuð sitt til framar. Ekkert! Og hann
frá höfuSstaSnum og aS meS v-g brjóst hans. BráSIega varS ætlaSi aS taka hana 1 faSm ser.
henni hefSi komiS guSfræSis hann var vig þaS aS hún var Snertu mig ekki! Ásta var
kandidat, sá er nu var maSur ag gr>ta Qg hann ýtti henni fr4 sér svo alvarleg aS Hallur hrökk viS.
hennar, og aSstoSarprestur þar í tiJ ag sjú f andht hennar. j “HvaS?” Honum varS litiS á
sókninni. Um þaS höfSu allir ... ... „
Asta, hen eg meitt þig?
spurSi hann barnalega.
._____ , , , En Ásta drap höfSi og grét.
, , . . ,.. j r\ l ! heimkomu Halls aS hann sat a , , . ,
í ný og betrj sambond. tJg hann . . ui * x- í ! Grattu ekki, elsku Asta mm.
* 7 q - *■ ' sknfstofu sinm og blaðaði 1 við-i
bjost viS aS verða 7—ö manuoi 1 , . , Hvers vegna grætur þu?
' . ^ , skiftabókum sinum. ÞaS var bar- , , , .
leiðangrinum. * : T! Ifc 1 'S S d m Ln Ásta 2ret PV1 meira-
“HátíS er til heilla bezt,” segirj' yrum- ,, ^ ^ ^ ' Hugur Halls fyltist af fjarlægri
hliS til þessa dags. Og
| ekki hafSi hún sýnt þaS á rauna-
bænum tímurn Halls ag hún hefSi elskaS
j hann. Þvert; á móti, hún hafSi
Nei, aldrei. Nú yfirgefiS hann strax og hún hafSi
guSs
hann hafSi gengiS frá því aS fullu
og lokaS því......
Og nokkrum dögum seinna
fréttist þaS um kauptúniS, aS Ásta
dóttir Péturs prests væri farin til
höfuSstaSarins og ákveSin í aS
dvelja þar um lengri tíma....
En verzlun Halls varS ekki tek-
in af honum, eins og margir höfðu
búist viS, eins og hann sjálfur
hafSi haldiS aS mundi verSa
gert. Hann komst aS nýjum
samningum og eftir þrjú ár vissu
allir aS hann var úr allri hættu, og
þaS haust sigldi hann til útlanda, j
til aS kynna sér verzlun og komast
hennar. Svo kastaSi hún ser a
kné viS legúbekkinn og huldi and-
lit sitt viS brjóst Halls. Og þann-
ig leiS löng stund. En svo fann
hún aS hendi var tekiS utan um
hana og aS hár hennar var strokið
mjúklega — alveg eins og í gamla
daga.......
En blessuS vorsólin skein inn
um gluggann, og þaS var sem hver
geisli brosti. Og hún skein yfir
garSinn fyrir utan gluggann á öll
blómin, bæSi hvít og rauS, og yfir
'alla hluti, og sérhvaS þaS er geisl-
ar hennar snertu, báru merki þess,
aS guS væri kærleikur, og aS þaS,
sem hann hefSi saman tengt í kær-
leika, mættu mennirnir ekki sund-
ur skilja.
Mórauða Músin
Þessi saga er bráðutn upp-
geagin og aettu þeir, sem vilja
eignast bókina, að senda oss
pöntun sína sem fyrst. Kost-
ar 50 cent. Send póstfrítt
G. A. AXFORD
LögfraeSingur
.>03 Porls Bldg., I’ortOBp og Garrj
Talsfini: Maln 3142
WIJílVIPEG
Bréf frá íslandi.
(Til Heimskringlu.)
þagaS. --
Svo var þaS fám dögum eftir j
sat
gamall orSskviSur. Og margir
trúa því aS svo sé. Þess vegna
geyma menn þaS sérstaklega til
"Kom inn!” Hallur leit ekki
upp frá bókunum.
efasemd. Honum fanst eitthvaS
óttalegt hafa komiS fyrir. Svo
hægri hendi hennar, og er hann sá
aS breiSur einbaugur var á baug-
fingri hennar, hopaSi hann aftur á
bak og andlit hans varS öskugrátt.
“Ásta, getur þaS veriS satt?
j SegSu aS þaS sé ekki.”
"Jú, Hallur, eg er gift.”
Hallur hálf hné aftur á bak á
legubekkinn. Hann kastaði höfSi
Og inn kom Ijósklæddur kven- lag8i hann hendma
ÞaS var Ásta. Hún staS-
hatiSanna, sem þeir vilja aS verSi
.. . .... , > næmdist skamt fyrir mnan
til lifslangra heilla, þvi eru og op- . . . , u ..
. . . , , >,ii ina og horfSi feimmslega a Hall
ínberanir a trulofunum serstaklega .*
sínu máttvana á höfSalagiS og tók
1 ega a meg annari hendinni um enniS.
SíSastliSinn vetur var mislyndur
hér, einkum vestan lands og norS-
an. Skeppuhöld þó 'furSanleg,
þegar þess er gætt, hve grasbrest-
ur var tilfinanlegur f. á.; en miklu
kostuSu bændur til fóSurbætis,
þó lítt hefir dugaS ef eigi
hefSi komiS hagstæSur bati meS
sumrinu. BoriS hefir á lamba-
dauSa meS frekara móti, einkum
viS sjávarsíSuna. VotviSri mikil
hafa gengiS hér sunnan lands í
maí og júní, og þess vegna eigi
lokiS sáningu fyr en um miSjan
júnímánuS. Breyttist til blíSu
síSari hluta júní og grasspretta því
mjög aS rétta viS, enda orSin góS
víSa, og taSa hirt í Rvík og á
Akranesi; enda eru þeir staSir bezt
fallnir til ræktunar vegna afstöSu.
1912 var tún slegiS á Akranesi 7.
júní.
Kaup og vinna.
VoriS hefir mikiS gengiS í aS
auglýsa eftir fólki í síldar og
kaupavinnu, meS hækkandi verSi.
Vil) fólk hér, eins og víSar í heim
J.:K. Sigurdson, L.L.B.
LögfræSingur
708 Sterling Bank Bldg.
(Cor. Portage Ave. and Smlth St.)
’PHONE MAIN 6266
Arnl Anderson.
E. P. Garlnnd
GARLAND & ANDERSON
LÖGFíHEÐHVGAR
Plione: Mnin 1561
801 Electrfc Rollway Chnmber*
RES. ’PHONE: F. R. 3766
Dr. GE0. H. CARLISLE
Slnnjar Eingöngru Eýrna, Augna
Nef og Kverka-sjúkdðma
ROOM 710 STERLING BANK
Phone: Main 1284
hurS- ker5ar bennar og hallaSi henni aS Hann lokaSj augunum og 1,'ktist inum, hafa hátt kaup en stytta
tíSar á hátíSum. Giftingar eru
þá enn tíSari, sem eSlilegt er, því
um leiS og hún fitlaSi viS slifsiS
sitt. Eftir stutta stund leit Hallur
upp. Augu þeirra mættust og
“Nei, gráttu ekki — aldrei fram.
j fremur liSnu líki en lifandi veru.
I ÞaS varS löng þögn. Ásta stóS á
ar, Ásta.” • * • ,
| miöju golfinu og augu hennar voru
Ásta reyndi á nýjan leik aS losa sem jímd vig hann_ Andardrátt.
einföld hagfræSi sýnir, aS hátíSa-j leit niSur fyrir fœtur sér. I u „ , . . I ur bennar var þungur og æSarnar
lummur, kleinur og kökur geti haft Hallur horfSi á hana og svipur . Nei; «alIur’ *erSu ^etta ekki, á hál8i hennar þrútnar. Hallur
tvöfalt gildi og ver.S bæS, ágætis hans alls engri undrun. Hann
hátíSarmatur og til bragSsbætis í
brúSkaupshófi, og — svo þessi há-
tíSarhelgi, sem yfir öllu þessu
nei — ó!”
En Hallur
j áttaði sig fyr og er hann byrjaSi aS
horfSi á hana eins og hún væri , 7 ^ grema| tala var rodd hans sem hljóS utan
_ . motspyrnu hennar. Hun var aft-! .
I vanalegur gestur. Og hann gat (. , . , .. ! ar bekju.
ekkí gert .é, gr.ig fyri, því, hvo.t “ “™un'l "Og hve, e, „,S„,i„„
hvili,, gefur loforS „m haS. .* ymA , draumi cSa vök„. J*** ~ *ft” “S*. Bjö,„ Bjö,„.,o„."
m„„„a, og maga, m„„i búa le„g, þa5 |ejS jtull stund aS ein! !tutt v,r *lrokl® hpurlega f,» "Og hvernig gazt,,~án á.ta,>”
aS öllum sætindunum — j.favel slunj Qg >vo ha„„ „pp. I Va"S* . ennar- ÞaS v"5 Þdgn.
tyggja þau og melta árum saman. , ”Ásta!” I T"1 HUn heyra r°dd Ha 3 sem 1 “Eg var svo ein og ókunnug öll-
Ásta hafSi komiS heim skömmu . ,, R ,, . rauml' v um — fyrir sunnan — en hann
eftir aS Hallur sigldi, eftir þriggja HfUr! ^ A8tU “Nei, Asta - þyí segir þú nei. var altaf scm broSir mmn. ÞaS
ára fjarveru, og hún var ekki ein á Va^ ey.*f*n R8. , , , . lf Nu ertu kom,n 1,1 mln °8 nu megn- var einvera og sorg og þbrf fyrir
fe,S. fCæra.tinn hennar var meS „’J***1; kan* *ka'f a ekke,. afl f heiminum aS ,ff. big oinhv„„ vm ./„g
! geSshrænngu og hann gekk hratt úr örmum mi'num. - - -- 1401 * mer
| til hennar, þar sem hún stóS á milli tíj aS josa þig _ þ> getUf þag —
vinnutíma. Á þingmálafundi 1
Rvík var t. d. borin upp tillaga um
8 stunda samfeldan svefn á botn
vörpungum. Sýnir þaS í stuttu
máli undiröldu þá, sem lyftir
heimtufrekju og óvitaskap fjöld-
ans, aS hún var mótmælalaust
samþykt. VantaSi bara á tillög-
una: “allir í einu" svo aS enginn
um borS gerSi ónæSi!! Eitt fyr-
ir sig, hefSi þaS getaS komiS sér
vel fyrir kafbátana. Líkt er þaS
(Famh. á 3. bte.)
Dr.M. B.\Halldorson
401 BOYD BUII.I1IJÍG
T::Ih., Maln 8088. Cor. I»ort oK E.ln
„_Stuildar, elnvöröung:u berklasýl
og abra lungnasjúkdóma. Er a
rlnna a skrifstofu sinni kl. 11 til 1
" m' tteimili a
Talalml: Maln 5807.
Ðr.y. G. Snidal
TAJWLCEKNIR
614 SomerNet Block
Portage Ave. WINNIPEG
Dr. J. Stefánsson
401 BOl'D BUIL.DING
Hornt Portaice Ave. og Edmonton St.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdóma. AB hltt'k
frá kl. 10 til 12 f.h. og kl. 2 til 6. e.h.
Pbone: Maln 3088
627 McMíllan Ave. Winnipeg
Sumar-yeikindi
henni, miðaldra guSfræSiskandi-
dat. Og svo giftu þau sig á jól-
unum. Og séra Pétur gamli hafSi
aldrei á æfi sinni veriS eins hátíS-
legur á svipinn, eins og er hann
lýsti því yfir, aS þaS sem guS
hefSi samtengt, mættu mennirnir
ekki sundur skilja, og aldrei á æfi
sinni hafSi hann veriS eins viss um
þaS, og þá, aS hann væri prestur
af köllun — af guSs náS.
að melta, þú gengur ekki nógu mik-
ið, vegr/a þess að þú vilt heldur
sitja í bifreiðum o. s. frv. Svo ef
VonS — þaS er bezti vmur
þinn. ÞaS gefur þér í æsku þinni henni fanst sem rödd h?ns kæmi
rauSar rósir í kinnarnar og fyllir frá annari veröld. Henni fanst
huga þinn af draumum og hjarta sem hún heyrSi hana gegnum ljúf-
þ.'tt af /onum. Og þegar þú ferS an draum, eins og hana hafði svo har>a hálf
”, e^oast kemur þaS a sama hatt 0ft —svo oft og oft dreymt áSur. hljóðri aSdáun
til þín og þaS hefir á/ sama hátt Hún fann aS hann strauk hendinni Halillr
fangiS fult af blomum, sem þaS um háriS á henni, alveg eins og aS ag bi5ja þig fyrirgefningl ^
gefur þer; en munurinn er sa, aS hann hafði gert í gamla daga. Og hélt kannske aS _____”
bezti
Því að kenna maganum uri, þó
%£ t” íf Þr *“**-•" ,aiaSi;« Eá?
1,.:™ „g hclju I„m viS dymar ekki Og pabbi bi„„ _ aldrni H‘íj„‘ * ** »*
Og aSur en Ásta vissi af a í — aldrei framar skaJ hann megna •*p„ ,kij bJ i i- A .
hann vafiS hinum vöðvaþéllu þess aS taka þig frá mér; aldrei!” hefi ay . ..J.g b * .. 68
handleggjum sínum utan um hana Qg hann beygSi sig aS henni og -N • b> . 8 ,V. b x . ' ---------------- -------
og hún lá viS brjóst hans. ÞaS kysti á kinn hennar þag yar _ .. ’}ekk,_*k,llS þaS I þú óskar eftir ráðleggingu, þá er
varS stundarþögn. Þögnin sagSi eins og Asta hefgi verig stungin f ’ ,. e* n svo V1 dl, hun þessi: Hugsaðu sérstaklega
svo þúsund sinnum meira en nokk- hjartaS j_jún ki tjst vig oe P&„ „ ,a'.., . I11111 að þarmarnir séu heilbrigðir,
urorS gátu sagt. henni varS nú alt f ejnu ljós af_ a,ur r° v’ ' , n * ansjOg hægðir ,reglulegar, með því að
Hallur áttaSi sig fyrri en Ásta. i 8taSa sín Hún brauzt um og los- iT ' °umr* ,Iegum sarsauka O8,nota Tnners Amencan Elixir of
"Eg vissi aS þá mundir koma a5; sig 0ct svri bi>„____ ann „em / va”rnar svo saman ( Bitter Wine. Það meðal verkar
aftur.” Rödd hans var jöfn
róleg,
Vér höfum fullar birgCir hrain- f
meb lyfseöia ybar hingab, vér \
ustu lyfja og meöala. KomiB f
gerum mebulin nákvæmlega eftlr Á
ávísunum lknanna. Vér sinnum f
utansvelta pöntunum og seljum 4
giftingaleyfi. f
COLCLEUGH & CO. *
Notre Dnme ok Sherhrooke Stn. f
Phone Garry 2690—2691 \
A. S. BARDAL
selur iíkklstur og annast um út-
farlr. Allur útbúnabur sá bestl.
Ennfremur selur hann allskonar
mlnnlsvarSa og legstelna. : :
813 SHERBROOKE ST.
Phone G. 2152 WIJTNIPEG
g Hun þurkaSi í flýti tárin af augum urgu djr
Ásta heyrSi hann tala og sér og kinnum og svo fit,a8i hún
?g.8V0 8tÓS hÚn Upp' a« bollarnir viS munnvik hant ( fjjótt 0g án aJjra óþæginda. það
up,r' Efnr v,lja pabba er mjög bragðgott og inniheldur að
viS hár sitt um leiS og hún reyndi hTsÍ7nf t “ d ^ hans? ”^ann | eins þau efni, er reynd eru að því
aS hugsa sem skýrast. En Hallur og rödd- ’ 7° ^ 'T™ að Verka beZt á lnnyfbn
sat kyr í legubekknum og starSi á
TH. JOHNSON, 1
Ormakari og GullsmiSur
Selur giftingaleyflsbréf.
Sérstakt athygll veltt pöntunum
og vitSgjörnum útan af landl.
248 Main St. Phone M. 6606
GISLI G00DMAN
TINSMIÐIR.
V«rkstœ?5i:—Horni Toronto Bt. eg
Notre Dame Ave.
Phone
Garry 29H8
Helmllla
Garry H99
það eru hvítar rósir. Þær eru líka
lið svo vel. Árin, sem hún “BiSja
var nístandi köld:
Villuspor aS föSursins vilja —
drandi, en þó meS jífsins helgasta lögmál brotiS aS
föSursins vilja. Djúpt liggja ræt-
ur vanans —”
Eg virti Björn og virSi hann,
og eg held aS eg muni læra aS
Eg
mig fyrirgefningar?” eJska hann
meS tímanum. — Ave, Chicago, 111.
Meðalið
fæst í lyfjabúðum. Ef bakverkur |
þjáir yður, þá sendið strax eftir
friners Liniment. Það meðal lin-
ar fljótt verkina og særir ekki hold-
ið eða orsakar upphlaup. Fæst
hjá lyfsölum. — Joseph Triner
Company, 1333—1343 S. Ashland
J. J. SwniiNon
Tl. G. HinrlkHMon
J. J. SWANS0N & C0.
FASTBIGNASALAR OG .. ..
penlnprn niiiMnr.
Tnlsími Mnln 2ÓD7
SOH Parln IIuIIiIIhk WlnuIpeK
HAFIÐ Í*ÉR B0RGAÐ
HEIMSKRINGI.U?
Skoðið litla mtSann í hlaíilnu
yðar — haaa seglr tU.