Heimskringla - 08.10.1919, Page 4

4. BLAÐSJÐA.
WINNIPEG, 8. OKTóBER 1919
HEIMSKRINGLA
-------:—a
HEIMSKRINGLA
18Se>
Kemur ÚL á hverjum Miíivlkudegl
Otgefeadur og eigendur:
I HE VIKING PRESS, LTD.
Vtrfl blaCslnB 1 Canada og BandaríkJ-
iruim $2 00 am árib (fyrirfram borgaTl).
> ent til Islands $2.00 (fyrirfram borga15).
Aliar borganír sendÍBt rábsmanni blalSB-
as. Póst eba banka ávisanir stíllst tll
't'be Vlking Presa, Ltd.
Ritstjóri:
GUNNL. TR. JóNSSON
Skrlfiitofas
72» SHKRBKOOKE
P. O. Box 3171
STREET,
Talftim
WINXIPF^
Qmrrj 41T0
WINNIPEG, MANITOBA, 8. OKTÖBER, 1919
Loforðin efnd.
“Union stjórnin hefir efnt þau loforð, sem
hún gaf kjósendunum fyrir kosningarnar
1917.”
. Þannig komst Sir Robert L. Borden að orði
á þingmannafundi stjórnarflokksmanna 2. þ.
m. Skýrði hann frá aðgerðum stjórnannnar
síðan hún tók við völdum haustið 1917 og
fram á þennan dag, og kvað hana hafa í engu
brugðist loforðum sínum né vikið frá stefnu-
skránm, sem hún hefði verið kosm á. Las
hann því naest hinar 12 greinar stefnuskrár-
innar til að sýna að alt hefði verið efnt, sem
þar væri lofað. Gerðu þingmenn ágætan róm
að ræðu stjórnarformannsins og þökkuðu
honum framkomu hans og dugnað með dynj-
andi lófaklappi.
En sumir menn spyrja: Hvernig voru
þessar 12 gremar stefnuskrárinnar, og er það
ekki alt saman lýgi með loforðaefndirnar ?
Hér skal því stefnuskráin birt eins og hún
kemur af skepnunni:
(1) Öflug þáttaka í stríðinu, sem haldið
sé uppi með-því að ráðstafanir séu gerðar til
þess að senda hermönnum þjóðarmnar nauð-
synlegan hðsauka; herskyldulögin séu tafar-
laust sett í framkvæmd og örugg samvinna
sett á fót við allar stjórnir alríkisins og aðrar
sambandsstjómir í öllum málum við komandi
stríðinu.
Engum getur blandast hugur um, að þessi
grein hefir verið cb'ggilega efnd.
(2) Endurbætt þjóðþjónusta, með því
augnamiði að láta núverandi “Civil Service”
iög ná tij allrar þjónustu og þannig að koma
í veg fyrir sérstakan veitingarétt, og útnefna
í allar opinberar stöður menn eingöngu eftir
mælikvarða mannkosta og hæfileika. “Civil
Service” stjórnamefndinni hefir verið fyrir
skipað, að semja skýrslu til stjórnarformanns-
ins, er taki fram spor þau er stíga verði að
þessu takmarki. Slík tilhögun verður háð
þeirri núverandi reglu, að veita heimkomnum
hermönnum forgangsrétt að þeim stöðum,
sem þeir eru hæfilegir að skipa.
Að stjórnin hefir efnt heit sín hér, sézt bezt
á veitingu póstmeistaraembættisins í Toronto
og tollgæzlustjórans hér í Winnipeg. Bæði
eru embætti þessi hálaunuð og þótti girnileg-
ur biti fyrir pólitíska gæðinga hér fyr meir.
Nú eru bæði þessi embætti veitt mönnum, er
sökum starfsaldurs og dugnaðar í undirtyllu-
stöðum í sömu þjónustu verðskulduðu fram-
ann. Eins hafa heimkpmnir hermenn haft
forgangsrétt fyrir öllum stöðum í stjórnar-
þjónustu, sem þeir voru hæfir til að gegna.
(3) Að konum sé veittur kosningaréttur
og viðeigandi ráðstafanir gerðar að konur
geti öðlast öll þegnréttindi.
Þetta hvorttveggja hefir verið gert.
(4) Að koma á tekjuskatti.
Þetta hefir verið gert.
(5) Kröftugri og víðtækari stefnu sé fylgt
viðkomandi innflutninga og landtökumálum
samfara viðeigahdi ráðstöfunum í þá átt að
hvetja menn tíl landtöku og stuðla að auk-
inni framleiðslu landbúnaðarins og aðstoða
vrð að efla alla landbúnaðar atvinnuvegi
þjóðarinnar.
Með lánum ti! bænda og landtihenda hefir
stjórmn cfnt þcíta ioíorð.
(G) Heppileg tiihögun eigi sér stað við
heimkomu hermannanna, þeim veitt góð um-
sjá og kensla sett á fót, sem geri þeim mögu-
legt að geta skipað ýmsar stöður; þeim sé
veitt öll aðstoð, sem koma vilja sér fyrir til
svejja; fullnægjandi eftirlaun séu veilt þeim,
sem fatlaðir eru og eins umkomulausum
skyldmennum þeirra, sem fallið hafa.
Þessa grein hefir stjórnin dyggilega efnt,
að minsta kosti hvað kenslu snertir og stuðn-
.ing til búskapar. Um eftirlaunin getur orðið
álitamál, þó hinsvegar að Canada greiði fötl-
uðum hermönnum og umkomulausum að-
standendum þeirra hærri eftirlaun en nokkuð
annað land.
(7) Að efla og gera auðveldari aila flutn-
inga; að stuðla að samvinnu í stjórn hinna
ýmsu járnbrauta í landinu og dr?<?a þann<g
úr vinnukostnaðinum í sambandi við þær, að
forðast alla óþarfa Iagningu nýrra járnbrauta
og stuðla að sem víðtækustum og beztum
afnotum af þeim brautum, sem þegar hafa
verið lagðar; að efla skipagerð þjóðarinnar
og koma á eimskipalínum á báðum höfunum
og stóru vötnunum (great Iakes) ; að stuðla
að samvinnu allra fylkisstjórnanna með því
markmiði að gera framkvæmanlegar vega-
bætur á öllum þjóðbrautum; að rannsaka
möguleika Ioftskjpanna til afnota fyrir sjó-
flota þjóðarinnar.
Þetta hefir stjórnin alt efnt trúlega.
(8) Að draga úr öllum útgjöldum þjóðar-
innar, forðast ala óþarfa eyðslu og hvetja til
allrar sparsemi.
Fjárhagsskýrslur landsins sýna að þetta
hefir verið gert.
(9) Öflugar ráðstafanir til þess að koma
í veg fyrir óhæfilegan gróða, að leggja bann
við allri óhæfilegri fjársöfnun og banna öll
samtök að sprengja upp verð á vörum, og
þannig að reyna að draga úr lífsnauðsynja
kostnaðinum.
Hér erum vér á annari skoðun með efnd-
irnar. Vér álítum að stjórnin hefði getað
gengið miklu betur til verks en hún hefir gert,
og þó hefir hún nú upp á hið síðasta bætt mik-
ið úr fyrir sér með skipun dýrtíðarrannsókn-
arnefndarinnar. Vonum vér að árangur
hennar verði mikill og góður, og fyrirgefst þá
stjórninni siæleikinn í þessö máli.
(10) Að örva samvinnu þeirra, sem að
framleiðslu vinna, með því augnamiði að
draga úr kostnaði öllum í sambandi við fram-
■ leiðsluna og verzlun á fiamleiddum vörum —
svo verðið, sem framíeiðendur fá, og það,
sem notendur framleiddu vörunnar borga, sé
í meira samræmi.
(11) Að ?fla hina ýmsu atvinnuvegi og
auðlegð þessa lands og færa slíkt til sem
víðtækastra og beztra afnota fyrir þjóðina
með samvinnu og aðstoð ríkisins á allan
þann hátt, sem sanngirnislega er hægt að
krefjast, með þeta markmið fyrir augum.
(12) Fullnægjandi umsjón sé höfð með
öllum iðnaðarmálum þjóðarinnar; að stuðlað
sé að góðu samkomuíagi milli verkveitenda
og verkamanna og allri vinnuveitingu þannig
háttað, að kjör verkafólksins séu viðunanleg
í alla staði.
Stjórnin hefir gert sitt ýtrasta til að efna
það, sem þessar þrjár síðustu greinar stefnu-
skrárinnar heita. Markmið stjórnarinnar hef-
ir verið að efla samkomulag og samvinnu í
öllum þeim málum, sem snerta velferð þjóð-
arinnar. Og sjaldan mun nokkur stjórn í
nokkru landi hafa gengið lengra í áttina til að
efia samvinnu milli vinnuveitenda. og verka-
manna, heldur en Union stjórnin hefir gert.
Sýnir það bezt skipun Mathers nefndarinnar,
og viðléitni stjórnarinnar á iðnþinginu nýaf-
staðna. Að stjórn eins lands hafi gengist
fyrir því, að koma iðnaðarfyrirtækjum lands-
ins undir sameiginlega stjórn auðmagnsins og
vinnunnar, er fáheyrt og mun hver rétthugs-
andi maður kunna Unionstjórninni beztu
þakkir fyrir viðleitni hennar.
Lesendur Heimskringlu hafa hér alja stefnu-
skrána uppmálaða. Þeir geta dæmt um það
sjálfir, að hve miklu leyti — ef ekki að öllu
leyti — að stjórnin hefir uppfylt loforð sín.
Vér erum þeirrar skoðunar að aldrei hafi
nokkur stjórn í þessu landi, efnt loforð sín
jafn vel.
lenzkt blað skyldi verða til þess að útbreiða
ósómann, sem hann hefir soðið saman, og auk
þess að bæta við hann, það eru hörmuleg
tákn tímanna.
Gctur nokkur máður með fullri skynsemi
trúað því, að stjórnin hafi látið myrða menn
í hefndarskyni fyrir það að þeir vildu ekki
kjósa hana?
Getur nokkur maður með fullri skynsemi
trúað þviG að stjórnin hafi skipað embættis-
mönnum sínum að sverja meinsæris eiða og
drýja aðra stórglæpi?
Getur nckkur maður með fullri skynsemi
trúað því, að stjórnin hafi farið að drýgja
glæpi til að vinna kosningarnar, sem hún var
þegar búin að vinna, og sem hermanna-
atkvæðin gátu að engu breytt?
Voraldarmaðurinn heldur víst að Vestur-
íslendingar séu flón af verstu tegund, ef hann
býst við ao þeir renni þessu mður sem góðri
vöru.
Hvaða.afdrif fengu kærurnar í sambands-
þinginu? Voru þær ekki kveðnar niður svo
að segja undireins? Hvað hafa helztu blöð
Iiberal flol ksins sagt um þær? Hvað hefir
leiðtogi flckksins, MacKenzie King sagt um
þær? Ekki stakt orð — fyrirlitið þær allar.
Voraldarmnðurinn ætti að læra þá listina, að
hafa betri r’enn flokks síns til eftirbreytni, en
ekki úrhrak.ð, eins og hann gerir. En hvað
elskar sér I;kt, segir máltækið.
Myndu tkki félög heimkominna hermanna,
sem engan vegin eru stjórninni hlynt, hafa
lýst velþóknun sinni á kærum Prestons, eða
stutt þær r.reð samþykki, væri nokkur sann-
leiki í þeirn? 1 stað þess hafa þau samþykt
yfirlýsingu bess efnis, að kærurnar væru iyga-
þvaður og ekkert annað.
Hvort er nú betur trúandi, Preston þessum
og Voraldermanninum, eða heimkomnum her-
mönnum sjálfum?
Það ætti ekki að vera vandi að gera þar
upp á milh.
En sunium mönnum finnast allir dagar ann-
aðhvort vera kjördagar eða þá undirbúning-
ur kosninga, og því ríði á því einu að vera
altaf í ha mhleypuskap. Voraldarmaðurinn
er einn af þeim.
Og þess fleiri gífuryrði, þess stærri lygarn- | "mu 1
__________: • ___• ___L_______.... 1-'. iram.
flokksbönd gömlu pólitísku flokk-þ
anna liggja sundurslitin, og óséð
hvort hægt verður að lappa upp á
þau. Stjórnir flestra landa, sem
ýoru myndaðar á meðan á stríðinu I
stóð, eru samsteypa tveggja eða
fleiri flokka, og meirihluti þeirra
flokka, sem að stjórninni stóðu,
gerðu svo bandalag meðan stríðið !
stæði. Þetta bandalag hefir sum-;
jtaðar gefist svo vel, að fiokkarnir
i því hafa tekið ástfóstri hvor við
mnan, og sem gerir afár örðugt i
yrir þá að skilja samvinnuna, enda |
,ata„ ógreií fyrir mörgum til aft- Dodd.s Kid piU 50c y
rhvarfs. Þanmg er það a Eng- 1 *
eða sex öskjur fyrir $2.50, hjá öll-
um Iyfsölum eoa frá
The DODD’S MEDICINE Co.
Toronto, Ont.
er pao a
andi, þannig hér í Canada.
Á Englandi virðist sem Lloyd
ieorge ætli sér ekki einasta að yf-!
rgefa liberal flokkinn meó öilu á-
.amt fylgifiskum sínum úr þejm
tokki, heldur virðist jafnframt
:m honum muni takast að ná und- um liberal-stórfiskum, þó þeir kin-
ir sig miklum hluta íhaldsmanna og oki sér við að fara undir feld con-
.tkoman verði nýr flokkur. Hér í servativa nafnsins. Þó feldurinn
anadt, horfir málunum svipaS viS u sá !am, e( >íejM annaS naf|]
.g somuletSts t Astralm. hcnum gefiS, hversu miklu geS-
Umon stjormn her var mynduð feldari er hann þó ekki í þeirra
, o sem kunnugt er af samsteypu augum. Að verða því við tilmæl-
nargra beztu manna beggja flokk- Um þessara manna og gefa con-
nna gömlu, og það samband varir servativa flokknu mannað nafn, er
-nnþá. Eru ekki einasta ráðgjaf- ekki nema greiðvikni, sem flokkur-
;rnir í fullu bróðurlagi sína á jnilli,
reldur halda þmgmenn þeir, sem
.cosnir voru undir Union merkinu,
nnþá bandalagið og una sér vel.
Eftir að flokksþing liberala hafði
verið haldið, var því spáð af mörg-
jm, að liberalar þeir, sem áíjórn-
na styddu, mundu hætta því og
ílaupa undir merki nýja liberala
iðtogans, og sjálfur lét hann það
inn ætti ekki að telja eftir sér.
Viðjar flokksins verða þær sömu.
og áður, þó hann fái sér nýja spari-
flík utan klæða. Ems og conserva-
tiva flokkurinn á Englandi skifti
um nafn til þess að geta hýst
Chamberlain, eins getur conserva-
tiva flokkurinn í Canada skift um
nafn til þess að geðjast Calder, Sif-
ton, Rowell og öðrum góðum
joð út ganga, að hann byði þá vel- drengjum, sem ekki fýsir undir
ar og þess meiri saurinn, sem hann getur lát-
ið frá sér fara, þess betur er hann í essinu
sinu.
I sannleika er mannrolan aumkunarverð.
íomna, en þeir sintu ekki boðinu
og sitja kyrrir. Nýlega héldu svo
pessir svo nefndu Union liberalar
rund í Ottawa, og samþyktu þar í
inu hljóði, að styðja stjórnina á-
Menn eins og Dr. Clark frá
i<eed Deer og Buchanan frá Leth-
oridge, sem verið hafa til margra
;ra forvígismenn liberala í Vestur-
Á víÖ og dreif.
i
uunu
Preston kærurnar.
Voröld er að sperra sig með hinar illræmdu
Prestons kærur núna í hverju blaði, og má
vænta að það taki hana til jóla, að birta þær,
því þetta góðgæti er heil mikill bæklingur, og
verður því blaðinu drjúgur eyðufyllir. En
hræddir erum vér um, að sumir af lesendum
blaðsins verði búnir að fá nóg af svo góðu
áður en mörg blöð koma út.
En Voraldarmaðurinn er hinn digurmann-
legasti, eins og honum er tíðast, þegar hann
getur ausið sem mestum saurnum; og með
gleiðu hrossaletri tilkynmr hann almenningi,
að stjórnin sé kærð um að hafa myrt fjölda
Canadiskra hermanna, vegna þess að þeir
vildu ekki greiða henni atkvæði, og að hátt-
standandi embættismenn, eftir skipun stjórn-'
arinnar, hafi framið meinsæri og drýgt hvers-
kyns glæpi, sem hægt er að koma orðum yfir.
Og heiðursmerki síðan veitt fyrir að skara
fram úr í glæpaverkum.
Þetta segir Lrossaleturs ir.ngan<?urinn, og
hann hefir Voraldarmaðurinn sjálfur samið,
því ræða Prestons kemur á eftir í allri sinni
saur-dýrð! !
Margur gætnari maður mun spvria: Er
Voraldarmaðurinn með öllum mjalla. Og
vér, sem þekkjum hann, verðum að draga það
í efa, því það er aðeins frá sjúkri sál, sem
svona góðgæti getur komið.
Preston er illræmdur um land alt, og að ís-
Á meðan heimsstríðið mikla stóð yfir með -
öllum sínum géiragný og vopnabraki, heyrðist 'nni
lítið annað út um heiminn en bergmál skarkal-
ans. Hugir manna og hugsjónir stefndu í or-
ustuáttina, og hugsanalíf þjóðanna var svo
náskylt hernaðinum, að lítið rúm gafst fyrir
annað. Einstöku hjáróma raddir gerðu að
sönnu við og við vart við sig, en dóu jafn-
harðan aftur í stormbyl heimsandans.
Heimsstríðinu er nú lokið, og einhug skálm-
aldarinnar líka. Eru margir 'ménn mjög á
reyki og hafa ekki getað náð festu síðan ein-
ingarbandið brast. Órói og viðsjár hafa ris-
ið upp hér og þar, ekki einasta í stríðslöndun-
um, heldur og í óháðu löndunum, sem hvergi
komu nærri ófriðarvellinum. En þetta er
engin ný bóla. Veraldarsagan sýnir oss, að
svona hefir það jafnan verið eftir styrjaldir,
og að byltingar fylgja oftast í kjölfar stríðs-
ins. Los kemst á hugsunarháttinn og þjóð-
félagsstoðirnar skjálfa sem laufblöð í vindi,
og því stærra og víðtækara sem stríðið hefir
verið, þess geigvænlegra verður hafrótið. En
svo kemst aftur á ró og kyrð. Hinn úfni sær
verður að nýju spegilsléttur og meistarahönd
mannsandans knýr heiminn áfram sem áður,
í settum og takmörkuðum skorðum.
Svona hefir það verið og svona verður það.
Þeir, sem nú eru boðberar nýrra strauma,
verða því aðeins sigursælir, að það, sem þeir
kenna, geti staðist próf lífsreynslunnar og
fallið í samlag við þjóðlífsheildina. Annað
á ekki líf fyrir höndum. Óhroðinn getur glitr-
að um stund, en getur aldrei orðið varanleg-
ur. Öfgarog æsingar geta Iátið vel í eyrum,
en þær verða aldrei til frambúðar. Ekki
heldur sú þjóðmálastefna, sem leggur undir-
stöðu sína á draumsjónum, þó fagrar séu.
Heimurinn þarf kjölfestu, og hann hefir hana
í stjórnarfyrirkomulagi flestra þingræðis-
landa. Að víkja frá þeim grundvelli er ekki
einasta hættulegt, heldur er hverju því landi
búin tortíming, sem það gerir, og þjóð þess
merki MacKenzie King, en sem ekki
vilja láta kalla sig ConServativa-
Union fiokkur, eða sem á réttri
þýðingu á íslenzku ætti að vera
sambandsflokkur, lætur vel í eyr-
um, og hið nýja blóð í æðum
ílokksins ætti að vera honum til
góðs.
, Vér þykjumst þess fullvissir, að
^anada, lofuðust nu til að styðja þessi flokkssameining muni ávinna
‘ Rórnina, sömu stjórnina og liberal sér álit og góðvilja þjóðarinnar, og
þingið fordæmdi, og Preston, Ad- að sambandsflokkurinn með Sir R,
amson og Voraldar-Siggi telja L. Borden fyrir leiðtoga, mundi sig-
glæpamannaflokk. Maharg frá urvænni við kosningar heldur en ef
conservativaflokkurinn hrekti nú-
verandi bandamenn sína á burtu,
og sækti einn fram undir gamla
flokksmerkinu.
Maple Creek, helzti maður korn-
yrkjumannafélaganna, hét stjórn-
fylgi sínu. R. L. Richardson
Tribune ritstjóri, sem telja má einn
allra frjálslyndasta blaðamann
þessa lands, sór stjórninni trúnað-
areiða. Henders frá Macdonald
gerði hið sama, og svo hver af öðr-
um liberal-umomstanna, og það
sftir að þeir höfðu heyrt Preston-
icærurnar, sem Voröid er að burð-
IV.
Menn verða einnig að íhuga, að
það verða fleiri en gömlu flokkarn-
ir tveir, sem koma til greina. Nú
er sérstakur bændaflokkur að rísa
* rn l r l • i i upp og verkamannaflokkurinn að
-<st meo. hkki hata þeir Jagt mik-! drekka
mn trúnað á það, blessaðir, enda
fáir gera það aðrir
sig lífsþrótt. Raunar
getur verkamannafiokkurinn aldrei
r 1 i ■ ,, | i en, ein ! Lugsað til að ná fleiri en 10 þing-
teldntngar og Voraldarritstjortnn. | sæjum á sambandsbinginu, aS
/et eram jafnvel , efa um hann, minsta ko5ti eklj
þvi þo hann gah hátt um ósóma og
/iæpi, þá þarf hann ekki endilega
glötunin
vis.
II.
Stjórnmálahorfurnar í heiminum eru eins
og annað, fremur á ringuireið. Stafar það
aðallega af tvennu. Fyrst óróa þeim, sem
ríkir í flestum löndum og sem er bein afleið-
ing af stríðinu; og í öðru lagi af því, að
að trúa því sjálfur; margur góður
klerkur hefir prédikað á móti sann-
færingu sinni og ekki orðið ilt af.
Voraldarmaðurmn var einu sinni
nærri því orðinn prestur. En
hvað sem því líður, þá hefir Union
stjór:iin hcilt og óskift fylgi allra
þeirra þingmanna, sem kosnir voru
undir hennar merkjum 1917, og
má mikið vera ef sambandið helzt
ekki upp frá þessu.
III.
En það er hér eins og með gamla
Joseph Chamberlain og félaga hans
þá er þeir yfirgáfu Gladstone forð-
um og liberal flokkmn vegna írska
málsins. Þeir ildu ekki láta kalla
úg Conservativa, og conservativa
fiokknum fanst það borga sig, að
gefa upp flokksnafnið til þess að
fá haldið Chamberlain; og þannig
skeði það, að Unionistar komu
stað Conservativa á Eng-
andi. —- Hér í Canada er líkt á-
statt. Vér getum ekki láð Hon
James A. Calder. bessu risamenr.
vestur-canadisks liberalismuss, þói
hann vilji ógjarnan láta kalla sig
conservativa, né heldur Arthur L.
fton, fyrrum liberala stjórnarfor-
-"•nni í Alberta og N. W. Rowell.
-rum liberala leiðtoga, Hugh
Guthrie, MacLean, Ballantyne,
Mewburn, Turiff, dr,. Clark og öðr-
í nálægri fram-
En bændaflokkurinn er þar á
móti óráðin gáta, sem miklu örð-
ugri er viðfangs.
í Ontario, Saskatchewan og AI-
berta hafa bændur myqdað sér-
s,nni stakan pólitískan flokk, og hér í
Manintoba mun hann í myndun.
Sjávarfylkin munu líklega ekki
vera mikið hlynt þessari nýju
hreyfingu, þau eru ánægð með
gömlu' flokkana tvo. I Ontario
eru 68 bændaflokksmenn í kjðri
við fylkiskosningarnar 20. þ. m.,
og í þessum 8 aukakosningum til
sambandsþingsins verða að minsta
kosti þrjú þingmannsefni úr
bændaflokknum og styður sam-
bandsstjórnin tvö þeirra. Er ann-
að í Assiniboia kjördæmi í Sask-
atchewan.
1 Ver ájítum að sérstakur bænda-
ílokkur hafi ekkert erindi inn á
póhtíska völlinn. Álítum langt um
eðlilegra að bændur skiftist eftir
ciamla vananum niður á milli
'tjórnmálaflokkanna gömlu, og láti
þar við sitja. Sem sérstakur flokk-
ur gera þeir slfkan glundroða að
vandséð er hverjar afleiðingarnar
gætu orðið. Setjum svo að 100
Unionistar og 100 liberalar, 10
verkamenn og 50 bændaflokks-
nenn yrðu-kosnir til þingsins við
læstu kosningar. Hvað yrði um
.tjórnina. Liberalar gætu ekki
nyndað stjórn nema með aðstoð
bændaflokksins; og núverandi