Heimskringla - 28.07.1920, Page 5

WLNNÍPEG, 28. JÚLI, 1920.
HF.IMSKRINGLA
5. SLAÐSIÐA
NorSurárdal (1792—1797) og
fyrri konu hans HólmfríSar Þor-
láksdóttur prests í Selárdal 1738,
GuSmundssonar prests, VernharSs
sonar prests í Selárdal. MóSir séra
Þorláks var Margrét Arngríms-1
dóttir, Jónssonar, Arngrímssonar
laerSa á MelstaS. Kona séra Þor'
liáks og móSir -HólmfríSar var
GuSrún Tómasdóttir Jónssonar á
Sellátrum. AlbróSir HólmfríSar
var Jón prestur á Bægisá, nafntog-
aS þjóSiskáld, sem allir kannast
viS er ljóS hafa lesiS. Annar
bróSir HólmfríSar í Hvammi var
séra Páll á Þingvöllum, faSir séra |
Bjarnar, þar prestur síSar. Systir
þessara systkina var Þorbjörg, síS-
ari kona Jóns á Reykjarhóli í
Fljótum, móSir Hannesar í Mart-
einstungu í Ho'ltum, föS<ur Þor-
bjargar, er átti séra Þorstein í
Hestþingum, launson Sveinbjamar
Hestþingum í NjarSvfk meS fleiru
og fleiru. --
Séra VemharSur, langafi Hólm-
fríSar, og fyr er nefndur, var prest'
nr á StaS í ASalvík, átti Þorbjörgu
Gísladóttur prests í VatnsfirSi,
Einarssonar officialis í Eydölum
austur, SigurSssonar prests í Nesi í
ASal-Reykjadal og ÞóroddsstaS
og síSast í Grímsey. Séra Gísli
var hálfbróSir Odds biskups Ein-
arssonar í Skálholti (1589—
1630). Gísli var prestur sam-
'fleytt í 64 ár og dó 1 660, 88 ára.
VernharSur prestur var sonur Er-
lendar lögréttumanns er átti Ragn-
heiSi Jónsdóttur VernharSssonar.
Bjami hét faSir Erlendar, og var
sonur Jóns Loftssonar officialis í
VatnsfirSi. Loftur var bróSir
Gunnhildar móSur Gissurar bisk'
ups Einarssonar, fyrsta siSabótar-
biskups á Islandi, 1 5 39—1548.
Kona Jóns officialis í VatnsfirS;
var GuSríSur Jónsdóttir prests á
öndverSareyri, Ásmundssonar,
Jónssonar. Ásmundur betri var
albróSir Stefáns biskups Jónssonar
í Skálholti fram aS 1520.
Séra Steindór í Hvammi( maS-
ur HólmfríSar, var sonur Jóns Ei-
ríkssonar lögréttumanns viS BúS-
ir (1714—1732). Kona Eiríks
var Soffía Jakobsdóttir sýslumanns
í Srraefellsnessýslu, Benediktssonar
Jakobssonar fógeta í Vendsyssel á
Jótlandi, Jakobssonar prests í
Nordby á Jótlandi, Jóhannssonar.
MóSir Soffíu hét Marin t'iríks-
dóttir, dönsk kona. BróSir Jons
föSur Steindórs prests í Elvammi
var Jakob bóndi, kaupmaSur og
læknir viS BúSir. Sonur hans Jón
sýslumaSur í VaSlaþingum, jfaSir
Jóns Espólíns sýslumanns í Hegra'
riesþingum, hinn mesti ættfræS-
ingur og sagnfræSingur. Ættir
þessar eru nú orSnar fjölmennar.
Eiríkur maSur Soffíu var Stein-
dórsson bónda á Selbóli, sem var
sonur Jóns Ólafssonar, talinn sýslu
maSur í Snæfellsnessýslu. Ólafur
faSir íhans bjó í Nesi, sonur ÞórS-
ar á KirkjufeMi, ÞórSarsonar, Ás-
mundssonar betri, bróSur Stefáns
biskups Jónssonar. Eru þeir
nefndir hér á undan í annari ætt'
kvísl. Framætt þeirra hefi eg
ékki fundiS á prenti. Afrit á eg,
þar sem taldir eru ættfeSur þeirra.
Handrit þaS er eg afritaSi. hygg eg
vera muni eftir ættfræS-
ing Jósafat Jónasson. Þó fullyrSi
eg þaS ekki. Þar er ættin talin
komin frá Hofsverjum, Brodd-
Helga og Bjarna á Holfi syni hans.
Kona Jóns Ólafssonar á Borg í
Miklaholtshreppi, aSrir segja á
Borg í KróksfirSi, var Hallbjörg
Jónsdóttir á Kirkjubóli í Bæjamesi
Þorleifssonar í Múla á Skálmarnesi
Jónssonar prests á VatnsfjarSar-
staS, síSar í Gufudal, Þorleifsson-
ar í Þykkvaskógi, GuSmundsson'
ar á Hafurhesti og k'onu GuSmund
ar JarþrúSar Þorleifsdóttur hirS-
stjóra á Reykhölum (dóI486),
Bjömssonar ríka á SkarSi og Ölaf-
ar ríku, dóttur Lofts ríka á MöSru-
völium, GuSormssonar, Ormsson-
ar í SkarSi á SkarSsströnd. Björn
ríki í SkarSi, sonur Þorleifs Árna'
sonar og VatnsfjarSar-Kristínar
Björnsd. Jórsalafara í VatnsfirSi.
ÞaS er nefnd VatnsfjarSarætt,
komin frá DjúpfirSingum og Agli
Skallagrímssyni skáldi á Borg og
mörgum landnámsmönnum. Ættir
I ,ofts ríka eru prentaSar í Ættum
SkagfirSinga eftir Pétur Zophon-
íasson o. s. frv.
SigurSur GuSibrandsson mun
hafa alist upp meS foreldrum sín'
um viS algenga bændavinnu, eink-
um sjósókn. LítiS til menta sett- j
ur, sem þá var ótítt. Eg hefi j
heyrt hann hafi veriS hneigSur til
smíSa. Hann var meSal maSur á j
vöxt og smáfríSur sýnum á yngri j
árum. RæSinn og hneigSur til
fróSleiks og ífastur í lund. Ungur |
gekk hann aS eiga GuSfinnu |
Benediktsdóttur. Hún misti f S-
ur sinn ung( ólst upp hjá rncSur'
sinni, er bjó á Kambsnesi ekkja.
GuSfinna var fríS kona og föngu-
leg á velli. ÓefaS góS kor.a í all'
an máta. Þau fluttu til V'estur-
heims 1882. Bjuggu í NorSur-
Dakota um hríS. Fluttu þaSan
til Winnipeg og bjuggu þar til
dauSadags. SigurSur var fæddur
áriS 1831, dó 6. des. 1902. GuS-
finna var fædd á Kambsnesi 1 839,
dó 24. febrúar 1920.
Börn þeirra voru:
1. Lárentína Mekalína, önnur
kona Magn. Markússonar skálds,
ejga 4 böm á lífi.
2. GuSfinna, dó 1. okt. '803,
2 1. árs.
3. GuSbrandur, var í Calgary.
4. Benedikt bóndi aS Kolu-
fossi í Húnavatnssýslu.
5. Kristín, á Ólaf smiS í Stykk'
jshólmi 6. Gesbur Fellsted, óglft-
ur í Winnipeg. Var alla tíS meS
fofeldrum sínum. Er í þjónustu
hjá C. N. járnbrautarfélaginu
Winnipeg.
Jóhann K. Sigurðsson, K. C.
( Dedication.)
I hearken the breath of the gentle eve
Outside o'f my window, is sighing.
Some riasty odd gust tore a budding leaf,
And ibare’s the tree that its charm did receive,
At a high-tide of spring it is dying.
There are whispering voices, wiho sad tale do say
Of weeping and sobbing roses;
For longings and hopes smiled serenely in May,
But one of the fairest has wafted away,
'Mongst flowers decayed it reposes. ,
The night doth deepen so quiet and dar'k,
Yet stirred by some waíling breezes.
And silent the oriole, the thrush, the lark.
What do I hear music and see hoipe’s sweet spark,
That one’s soul from earth’s chains réleases?
I do not believe what I do not know,
But mem’ries oif thee do linger.
They’re tender reflections of times ago.
They’re solid and whole as they shine and glow,
As if written by love’s own finger.
Thy lilfe was exalted by aims sublime,
With duty as a chief ambition;
’Twas a poem in action, not one broken rhyme,
A strife and success, but far, far short tihe time
To ifmiáh thy set rendition.
I’m sad, I’m angry wíhen young men die,
Who enrich everyone \yith kindness;
Yet monsters of evil who cheat and lie
Reach a high age while making this world a sty,
And increasing its woes and blindness.
Thou shouldst haye lived Ionger if justice there be
In this woríd or any other;
Thou wast sorely needed to save and to free
A fettered and yoke'shocked humanity
And help those that hardships smother.
Thou wast a beautiful promise to do
A large share in progress’ adorning;
Thy ideal c'haracter active and true
Gave rise to a hope that iforever is new
as the sight of Old Sun every morning.
Thou wast a young day ever bright with smiles
To dheer hearts entombéd in sadness;
In absence the foul that betrays and beguiles,
’Twas a candid effluxion from temper that styles
The world’s tragic weird in gladness.
Thou wast a brave youth of tempest and fire,
Of fapid achievements in learning,
Of useful pugnacity, pride and desire,
Of strength and volition whidh grand aims require,
Of alacrity ever iburning.
A dark, dreadful cloud at the noon of thy age
Enshrouded thyself iforever.
And since all is blank and an empty page,
The ferocious disease did relentlessly rage
Till death did thy life dissever.
Your last act to me was a friendly turn,
I thought then ’twas not our last meeting.
For a tear-iflood I never carry an urn
And yet I do feel and bereave and yearn.
But good bye since that mustbe my greeting.
Johannes Stephanson.
SigurSur og GuSfinna mistu 4 j 4. Gíslasonur gekk á hólm,
girtur fornu spjóti;
GuSfinna átti þrjá bræSur, sem
mikiS eldri en hún. Þeir
en
voru:
1_ Jón bóndi á Hömrum í
Haukadal.
2. Benedikt, átti Ásu Egilsdóttur
á Vatni.
3. Jónas, dó ógiftur.
K. Ásg. Benediktsson.
KosaÍDgavísur,
1. Gallann feldu Gimli-menn
--gleymdu fornum trygSum.
Thomas skilur ekkert enn
í þeim fyrirbrigSum.
2. Gamljr kappar fengu fall.
-- Fólki þótti skrítiS. -
Öldungurinn Skúli skall,
skaSaSist þó lítiS.
3. Armstrong, Queen og Ivens fá
æSstu valdastóla;
því þeir gengur allir á
undirbúnings skóla!
hetjan sýndist æSi ólm,
engin gekk á móti.
5. ÓS hann bæSi ryk og reyk,
“réttri” gremju þrunginn;
eftir nokkuS langan leik
lá hann flatur, sprunginn.
6. Slysaför þess merka manns
mörgum þótti skaSi.
SigurSur mun sögu háns
segja í
' “næsta blaði’
K.
Innköllunarmenn Heimskringlu:
ÍCANADA:
GuSm. Magnússon ...................^.-.....Árborg.
F. Finnbogason....................,......Árnes.
Magmis Tait ............................. Ar.tler
Sigtr. Sigvaldason ..................... Baldur.
Bjöm Thordarson ....................... Beckville.
Eiríkur BárSarson ........................Bifrost.
Hjálmar O. Loftson ....................Bredenbury.
Thorst. J. Gísláson ........................Brown.
Ó3kar Olson ...................... Churchbridge.
Páll Anderson .................... Cypress River.
J. H. Goodmundson ........................ Elíros.
GuSm. Magnússon ....................... Framnes.
John Januson ......................... Foam Lake
Borgþór Thordarson ........................ Gimli.
G. J. Oleson ......................... Glen’boro.
Eiríkur BárSarson ......ri............... Geysir.
Jóh. K. Johnson .......................... Hecla.
F. Finnbogason ........................... Hnausa.
Jón Jóhannsson ............................. Hólar
Sig. SigurSsson ........................ Husawick.
Sveinn Thorwaldson ............... Icelandic River.
Ámi Jónsson ............................. lsafold.
JónasJ. HúnfjörS .................... Innisfail.
Miss A.Thorsteinson .................... Kandahar.
Jónas Samson ........................... Kristnes.
Ólafur Thorleifscm ...................- Langruth.
Stefán Árnason ........................ Lilltsve
Oskar Olson............................. Lögberg.
Bjami Thordarson ......................... Leslie.
Daníel Lindal ........................... Lundar.
Eiríkur GuSmundsson .................. Mary Hill.
John S. Laxdal ........................... Mozart.
Jónas J. HúnfjörS ................... Markerville.
Páll E. Isfeld .............................. Nes.
SigurSur Sigfússon ......................Oak View
Stefán Árnason ............................ Otto.
John Johnson ............................. Piney.
Jónas J. HúnfjörS .................... Red Deer.
Ingim. Erlendsson ..................... Reykjavik.
Halldór Egilsson -............................Swan River
Stefán Árnason ................St°ny Hill
Gunnl. Sölvason ........................ Selkirk.
GuSm. Jónsson .................-...... Siglunes.
ThoVst. J. Gíslason ....................Thornhill.
Jón SigurSsson ............................ Vidir.
Ágúst Johnson ....-...................Winnipegosis.
SigurSur SigurSsson ..............Winnipeg Beach.
Ólafur Thorleifsson .............. Westbourne
H. J. Halldórsson........................Wynyard.
GuSm. Jónsson ............................. Vogar.
Mrs. ValgerSur Jósephson, 1466 Aigyle Place
South-Vancouver ...^................. Vancouver.
í BANDARÍKJUNUM:
Jóhann Johannsson ......................‘ 'Y>f^ra'
Mrs. M. J. Benedictson ...............---- Blaine.
SigurSur Jónsson ..............-......... Bantry.
Jóhann Jóhannsson ......................._Cava ier'
S. M. BreiSfjörS ....................... Edinborg.
S. M. BreiSfjörS .........................Táardar.
Elís Austmann .............-......-...... Grafton.
Ámi Magnússon ........................... Hallson.
Jóhann Jóhannsson ........................ Hensel.
G. A. Dalmann.......................... Iva"h°®’
Gunnar Kristjánsson .............. Mdton, N. D.
Col. Paul Johnson ....................... Mountam.
G. A. Dalmann ...................." . M.nneota.
G. Karvelson .................. Po.nt Roberts.
Einar H. Johnson .................Span.sh Fork.
SigurSur Jónsson .......................... Upham.
.1
þá átti heima í, og varS mér þá lif
iS til austurs, og sé eg þá þrjár sól-
ir á loftinu, allar í beinni línu hver
upp a't annari, en þó meS nokkru
milli'bili, hér um bil í dagmála
staS; og þóttist eg þekkja aS
vanálega sólin var í miSjunni; en
allar voru þær þó jafn ibjartar og
skærar. En aukasólirriir þótti mév
sem væru ofurlítiS minni um sig.
Eg þykist standa úti all-langa
stund og virSa þetta fyrir mér meS
undrun; og svo þykist eg ganga
inn í húsiS aftur, og viS þaS vakna
eg.
Nokkru 'fyrir styrjöldina miklu
dreymdi mig, aS eg þóttist stadd-
ur úfi í víSáttumikÍum skógi, og
"oru allar greinar trjánna dökkar á
aS sjá og lauflausar. En í miSj-
um skógi þessum þykist eg sjá
stórt vatn, hringmyndaS, alþakiS
sléttum og þykkum ís. Útlit lofts
og jarSar virtist mér líkt því, sem
komiS væri nokkuS fram yfir vet-.
urnætur. Eg þykist virSa þetta
útsýni fyrir mér um hríS. En alt
í einu sé eg hvar fram kemur á ís-
sólarganginn. Hann reiS ákaf-
lega hart og sá eg aS blóS varS
eftir á ísnum í hverju spori hest3-
jns. Undrandi og hræddur starSi
eg á þessar aSfarir, en þá þótti mér
undirvitund mín eSa innri rööd
hvísla aS mér þessum orSum:
Hann ætlar ekkert mein aS geia
þér. Og í því vaknaSi eg.
Einu sinin dreymdi mig aS til mín
kom maSur, er eg þekti e,:ki og
hafSi aldrei séS, og sagöi viS m:g
aS sig vantaSi ' þreskta hafra.
Lengri varS sá draumur ekki. En
daginn eftir fór eg til kaupstaSar
meS æki af þresktum ihöfrum, og
á miSri leiS aS heiman mætti eg
manni, er eg haifSi aldrei séS :
vöku, en eg þekti strax aS var sarni
maSur og eg sá í svefninum nó’
ina áSur, og Iþessi maSur var ein-
mitt í háfraútvegunum. Slíka dag-
látadrauma hefir mig dreymt ekki
allfáa.
M. Ingimarsson.
VerSur kvaddur heim?
Konstantin fyrv. Grikkjakonung-
inn mikill og ferlegur maSur, ríS ,
andi stórvöxnum hesti, bleikum aS nr héfir’ sem kunnugt er, bu.S . ut-
lit, skáflajárnuSum. MaSur þessi
Draumar.
Margir munu þeir enn vera til,
sem þýkir gaman aS draumum.
Þótt vér aS líkindum eigum nú eng
an Gest Oddleifsson til aS ráSa þá.
Eg vil því segja hér þrjá stutta
drauma, þótt ekki geti iþeir talist
neitt merkilegir.
ÞaS var stuttu éftir síSustu
aldamót, aS mig dreymdi, aS eg
þykist ganga út úr húsinu, sem eg
hafSi taumhald hestsins í vinstrj
hendi, «n í þeirri hægri hélt hann
á einhverju bákni, er líktist byssu,
og stefndi öSrum enda þess beint
fram undan sér, og skaut í sífelliu,
sem meS byssu væri. Hvellirnir
voru háir og svo þéttir sem frekast
má verSa meS marghleypu. Kol-
svartur og þykkur reykjarmökkur
gaus út í loftiS viS hvern hvell, og
þótti mér sem rökkva tæki af púS
urreyk* MaSur þessi kom frá
norSri og stefndi til suSurs, er eg
fyrst sá hann, en svo sneri hann til
austurs og síSan til vesturs. Og
síSan þótti mér hann íara ótal
hringi, en þó í öfuga stefnu viS
legS um nokkur ár. Frétt frá
Rómaborg segir, aS nú séu áhang-
endur hans heima á Grikklandi aS
vinna mikiS fýlgi og aS þaS sé tal-
iS mjög líklegt aS hann verSi inn-
an skams kallaSur heim úr útlegS-
inni til aS setjasft aftur í hásætiS.
Á fundi (bandamanna í San Remo
fengu Grikkir úrskurSaSan mikinn
landauka á kostnaS Tyrkja og
Búlgara. Liggja grísku landa'
mærin nú rétt fyrir vestan Kon-
stantinopel. Þykir Venizelos háfa
komiS ár Grikkja vel fyrir borS
og vera þakkaS miSur en skyldi,
ef þaS er satt aS flokkur hans sé
nú a<5 missa fylgi en flokkur kon-
ungs aS efla9t.
/