Heimskringla - 28.09.1921, Blaðsíða 5

:;:pzg 23. sept. 1921.
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSÍÐA
Sendið þá með pósti
StofniS eltki peningum ySar í hættu meS því aS
geyma þá á heimiiinu þar til þægilegast er aS fara
meS þá í bankann. SendiS þá í ábyrgSar-bréfi til
einhverrar vorrar bankadeOdar. Þér munuS þegar í
staS fá fullnaSar viSurkenningu fyrir þeim og pen-
ingamir verSa færSir ySur tíl reiknings.
ÍMPERIAL BANK.
OF CANAOA
Riverton bankadeOd, H. M. Sampson, umboSsmaSur
Útibú aS GIMLI
(359)
orðiuim, allldr bændafulltrúarnir
höfSu svikiS ikjóaendur síma, stétt
oc stefnu nerna aSeins eiiran; þeir
höfðu gerst leiigutól stjómar og
auSvalds.
En humdtyrkjastjónnin var jafn
slaeg sem hún var þraellynd. Hún
árttá blaS ®em húri kostaSi til ó-!
aprynni fjár árleiga; allan þann
kosbnaS tók hún úr fjárhirzlu rík-
ieins — þess vegna þurfti hún aS
haekka vextina á bændalánunum.!
— Ejn sbaxf blaSsins var þaS aS
•egjia altaf: "Amen helelúja” viS
öllu seim stjórnin gerSí.
Henini IhafS'i gengiS il'la aS fá
ritstjóra sem sameinaSi þá tvo a5-
alkosti aS vera nógu þrællyndur
•g nógu þægux. Nú var hann þó
loksins fen.gtinn; hanin hét Jón og
var kallaSur “Halelúja”'.
Hainn var fús tiil þess aS hafa
póliitísk oig skoSanaleg fataskifti
hvenær sem stjómin skipaSi hon-|
um, otg saimt var þaS auSséS á
öllu sem harnn var látinn skrifa, aS
hann var upp meS sér aS vera 1
þdirri stöSu, þar sam hanm gat
“véraS” sjálifan sig. Alliar greinar
sfm honum var sagt aS skrifa,
byrjaSi hann meS setningunni:
"Vér lítum svo á!"
'Hann var vi'ljugur til þess aS
kasta skít á alla menn sem dirfS-
ust aS Ihalda fram frjálsum hug-
sjónuim breytingum til alþýS-j
f egra uimbóta.
Þegar fuMbrúalþingiS, sem mlinst
var á var nýfega afstaSiS, sendi
hundtyrkjastjórnin einn af sveni-
U7n sínum til Jóns Halelúja. Sveinn
inn rnælti á iþessa leiS:
‘Eg er sendur til þín, og á aS
£®gja þér aS skrifa skammir um
baandafulltrúann, sam ekki var
bægt aS ráSa viS; harrn verSur
stjórminnii stórhaattulegur ef ekki
er 'haegt aS koma honum fyrÍT
kattarnef seim aHra fyrst.”
Mér væri þaS sanniarlega iljúft j
°g hugnaemt aS geta skrifaS
skarmmir um hann, svaraSi nt-
stjórinn: * En eg veit ekki hvernig
í fjiandanum eg á aS fana aS því.
Helvítis maSurinn hélt svo fast
viS stefnu bændmnna, sem kusu
hann aS þeir trúa engum skamm-
nm uim hann; hann var svo stífur |
®S hann sagSi sig úr félagi viS
hina fuMtrúaina af því þeÍT ibrugS-
ust og aaigSist ekki vilja vera í fé-
lagsskap viS mienn, sem svíkja
kjósendur sína. ÞaS er ansvíti erf-
itt aS finna nokkrar skamimir um
hamn."
HvaSa bull sagSi sendi-
sveinn handtyrkjastjórnarinnar.
ÞaS «r hægS'arleíkur; bændurn-
ir eru itrúgjarnir bjálfair; fóIkiS yf-
rr höfuS itrúir öllu sem því er sagt;
viS ihöfum oft logiS aS iþví áSur
og þaS hefir gleypt ■alt eins og
mnlblásinn sannleika. SegSu bara
í blaSinu aS hann hafi svikiS
bændurna meS því aS yFirgiefa
hína ifulitrúana.”
“ÞaS 'hetld eg aS verSi ekki ti',
nenis," svaraSi Jon, þeir vita aS
hann yfirgaf hina vegna þess aS
þeir höfSu svikiS; þaS yrSi bara
hlegliS aS mér fyrir þaS aS halda
fnaim þeirri vitleysu.’
“TrúSu mérl” svaraSi sendi—
sveinninn. BerSu þaS fram blá-
kalt aS hann haifi svikS og fáSu
einhverja fleiri til þess aS kald—
hamra þiaS imeS þer. Manstu ekki
hvernig GyS inguim tokst aS telja
fólkinu trú um aS Kristur væri
óbótaimaSur? ÞaS eru engin tak-
mörk til ifyrir trúgirni og heimsku
fólksins. KallaSu bara í sífellu:
"Hann sveik! hann sveik!" og
vertu viss um aS fólkiS trúir.”
“HlaLelúja!” sagSi Jón, og svo
héllt hanm því fram í hverju iblaSi
á eftir aS sá fulltrúi bændanna,
sem einn bafSi barist fyrir stefnu I
þeisrra ag rétti þeigar allir hinir \
brugSust, hefSi svikiS stefnu
þeirra.
Og sumt af fólkinu trúSi. AuS-
vitaS voru þaS ekki nama bjáif-
arnir — en svo eru þeir oft í mikl- 1
Um meiri íhluta.
HvaS hún er einkennileg þessi
saga! ÞaS er skríbiS aS hún skuli
hafa gerst á Tyrklandi; mér finst
endiilega aS hún hefSi getaS orS-
iS til ihér — meria aS segja mér
finst afveg eins og eg hafi ein-
hversstaSar mætt honum Jóni
Halelúja.
GAMLI Nól.
Gjörræðið?
Þegar um málefni er aS ræSa
sem eimgöngu snerta fjöldann,
munu flestir sammáLa um þaS, aS
hin opiiniberu blöS eSa félög og
því síSur einstaklingar, jafnvel þó
ritstjóri sé, hafi /minsta rétt aS
taka sér veldissprotann í hönd og
slá út fullnaSar úrskurSi, því slíkt
hlýbur á öLIum tímum aS skoSast
seim framhleypni, já, jiafnvel of-i
beldýsverk gagnvarlt heildinni, ■
nema þar sem um snarræSi er aS '
ræSa í LífsnauSsyn. t’anni'g virS-1
ist ritstjóri Lögbergs íhafa komiS j
fram gagnvart ílenzkum a'lmenn- j
ingi í vor sem leiS, í svari ,sínu1
birtu í blaSi hans til Islendinga
þeirra í New York sem tekilst ihafa
þaS vandaverk á hendur, aS sjá
um þátttöku Vestur-íslendinga
viS þjóSimyndunar sýninguna þar
í haust.
t*aS hvort tíminn frá því í vor
til unditlbúnings þessaraT sýning-
ar var næ-gilega langur til þess aS
leysa iþetta verk af hendi eins full-
komlega og gæti orSiS, geta veriS
skiftar skoSanir, þó sjálfsagt megi
fullyrSa aS meS lengri tíma hefSi
útbúnaSur og aSdráttur til sýning-
arrmair, ásamt vali þeirra hluta
sem heppilegastir (hefSu þótt til
sýnis, hlobiS meiri frægS.
En hafi þessi ofangreindi tími
orSiS of stuttur, er þaS bersýni-
Iegt aS aSeins einn mánuSur er
meS öHu ónógur til slíkra fram-
kvaqmda. ÞaS verSa iþví Islend-
ingarnir, bræSur okkar, í Nev:
York isem hafa sæmd eSa van-
sæmd af þessu verki, úr því svo
slysalega vildi til aS þetta mál-
efni lenti á röngum staS; hjá
manni sem strax hefSi átt aS
boSa til almenns fundar þar sem
þebba sýiningarmál væri yfirvegaS
Og sem ihafSi heimild tl aS Láta
vilja sinn í ljósi ag .gefa fullnægj-
andi svar.
I ®taS þess tekur Iþessi eini maS
ur sér þaS "Bessa-ileyfi” aS úr-
skurSa má'liS sjálfur. “Já, .miklir
menn eruim viS Hróilfuir minn!"
ÞaS sem bræSur okkar í Nev:
York hafa ákveSiS og auglýst aS
þeir ætli aS sýna á þessaird þjóS-
myndunarsýningu þar, er sjálf-
sagt vel valiS. En þó er þar eitt
sem imér sýnist ekki miikiS sér-
kennilegt viS,, og sem tilheyri
okkuir Islendingum ekki fremur en
öSrUm þjóSbrotum ihérí landi.sem
er jarSyrkja og fjárrækt. Eg get
ekki ®éS aS sá framþróunarliSur
á sýningarsviSinu tilheyiri Islend-
ingu'm einuim, aS þeir geti helgaS
sér hann fremur en a.Llir aSrir sera
þar hafa lagt hönd aS verki, aS
undantekmim Kínverjum sem í
staS þess gætu sýn ópiumreyking-
ar, stífaSa kraga og langa fléttu.
Kinverjar hefSu dálítiS sérkenni-
legt fraim aS færa; þeir tala og
syngja mjög einkennileiga. Spurs-
mál hvort þeir taka ekki landan-
um franj í sérkennilegheitum. AS
vísu nokkrir Jónar sem gera þaS
lika! Mundu nú ekki Vestur-Is-
lendingar ef ekki á þessari sýn-
ingu, þá þeirri næ3tu, geta komiS
sér á fraimfaeri og sýnt tali3vert af
ýmsu sérken'nilegu, því þaS er
margt fleira t-iil sem landar gætu
stært sig af, auk þess sem hann
Guttormur J. Guttormsson tók
fram hérna um áriS “og skalla-
menn og ýstrumenn viS erum, o.
s. frv.”
Til dærtiis nokkrar hreyfi-
imyndír úr trúmála sögu Vestur-
ísliendinga, og má þá allis ekki
gleyma þeim myndum sem skýrast
draga fram í dagsljósiS trúarlíf-
iS í sinnii réttu mynd, kirkjumála-
ferlÍEmyndimar. I’ær mega alls
ekki glatast. Þær gefa svo skýran
3vip og glögga andlitsdrætti ýmsra
merkra manna. Þar er mannkyns-
sögulegur viSiburSur í lífi Islend-
inga hér; þaS alt þarf aS dTaga
saman í sérstaka bók. Þar mundi
bregSa fyrir mynd af imönmum
sem sýndu allskonar ofríki, sem
sjálfum þeim í koll kemur þegar
hinn síSasti kapituli verSur skrif-
aSur.
Þó mú ritstjóri Lögibergs, eftir
hams eigim viSurkemningu í síS-
asta blaSi sínu finv: svolitla fróun
meS þvtí aS skýrskoba iþessu máli
sínu til ÞjóSræknisfélagsstjómar-
innar eftir endurnýjaSa rekistefnu
frá New York þá réttlætir þaS
ekkert (hans fyrri afskifti; miklu
fremur staSfestir gjörræSi rí'tstj.
þaS seim ungfrú HlólmfríSur
Árnadóttir krefst þess aS máliS
sé tekiS fyrir aS nýju af fram-
kvasipndarmefnd ÞjóSrækndsfélags.
ina.
En þaS sem er einna einkenni-
legast viS þetta sýningarmál
hérna miegin línunnar, er þaS
sqm auSvitaS svo oft hefir hent
sig áSur, aS einstaka menn þykj-
ast hafa vald til aS ráSa því sem
heildin á ibeimtingu á. En alt öSru
máli aS gegma þegar veriS er aS
biSjia um peninga, þá mega allir
ráSa.
Jafnvel ÞjóSræknisfélagiS.hvaS
þá heldur framkvæ|mdamefndin
gat ekki ráSiS iþessu máli til lykta,
því ÞjóSræknisfélagiS, því miS-
ur, er lenn sem komniiS er, ekki
nema ofurlítiS brot af öllum
þeiim þúsundum Islendinga sem
kom þetta mál viS, seim aS sjálf-
sögSu höfSu jafnan irétt til stuSn-
ings og framgangs þessu almenn-
ingsmáili.
ÞaS sem því ritstjórinn VerSur
því aS hugga sig viS, er aS get?
sagt eins og PíLatus forSum:“Þa8
sem eg hefi skrifaS, þaS hefi eg
skrifaS.” En hvort frumhlaup
harns og gjörræSi verSur honum
til v'egs og virSingar, læt eg ó-
sagt.
Þessar íáu Línur hef.Si eg beSiS
blaSiS Löglberg aS birta, ef þaS
hefSi ekki fyrir nokkru síSan tek-
iS þaS skýrt fram, aS þaS alls
ekki tæki ádeilugireinaT, þó meS
fuLLu nafni væru. Jæja, svona er
blaSamenskan orSin. Eftir því á
aS skrifa smjaSuryrSi í staS sann.
færilngar. ÞaS gæti líka orSiS
fagurt sýningárgóz.
HELGI SIGURÐSSON.
Fróðleikssmælki,
SafnaS hefir J. P. fsdal
HvaS langt getur maSur séS?
ÞaS er komiS undir ýmisum á-
stæSum, fyrir utan hreinleika and
rúmisloftsins, svo sem eins og hæS
eSa legu staSarins, SterkLeika birt-
unnar, fjarlægS auganis frá yfir-
borSi sj ávar, o. s. frv. MaSur, 5
feta hár, seim Stendur rétt viS
sjávanmál, getur séS um 2 mílur;
ef hann er 6 fet, getur hann séS
3 mílur. Af þaki á húsi, sem er
100 feta hátt, getur hann séS 1 3
mílur. Af 'fjallstindi, 1000 feta
háum, getur úbsýniS veriS 40 míL-
ur. FlugmaSur, sem fer eina mílu
upp frá yfirborSi sjávar, er fær
um aS sjá alla hluti ínnan 96
míLna umhverfis. Einnig er hægt
aS sjá fja'll, sem er ein míla á
hæS, í 96 mílna fjarlægS þegarj
vel er heiSskírt og biran er nóg.
678,211,904 emálestir af kol-j
um voru grafnar úr náimuim í
Bandaríkjunum 1918. Ef öll þessi
kol hefSu veriS látin á eina járn-
brautarflutningalest, og hver vagn
hefSi rúmiaS 50 smál., hefSi lest-
in samanstaSiS af 13,564,238
vögnum, og iþaS hafS'i þurft 271-
284 gufuvagna ti'l aS draga lest-
ina. Þetta er bygt á dráttarafli
alls fjöldans af eimvögnu(m í Am-
eríku. Þessi lest rnundi ná utan i
um jörSina 1 3 sinnum um miS- i
jarSarlínu.
MaSur sem er stjömufróSur, [
og vinnur í sjóflota athugunar- j
stöS, segir aS hinn bezti stjörnu-
kýkir sam annleigt hyggjuvit geti ^
hugsaS upp, geti sýnt eina biljón
til einníar og hálfrar biljónar
stjarna seim til séu. En aS eins,
2,500 er hægt aS sjá imeS berum \
augum uim heiSskírustu nótt.
Dýj>sti brunnur í heimi er sá j
spm hætt var viS aS bora áriS j
1919 nálægt Fairmont í Vestur-
Virginíu í Bandaríkjunium. Þeg-
air hætt var,aS bora 18. júní 1919
var dýptni orSin 75 79 fet,eS,a193
fetum dýpri en dýpsti brunnur áS-
ur, og er sá brunnur einnig í Vest-
urVÍTginíu. BáSir þessir brunnaT
voru boraSir til aS Leyta etir olíu
eSa náttúrulegu gasi — en hvor-
ugt farnt.
Fyrsti ibolli af kaffd, búinn til
í Frakklandi, var drukkinn af
Louisi XIV. PundiS kostaSi þá
$25.00.
Ef þig vantar aS vita, hvort þú
ætlar aS verSa heppinn eSa ó—
heppinn í lífniu, sagSi James J.
'HS’l'I einu sinni, þá getur þú auS-
Veldlega fundiS þaS út. Prófunin
er auSvelt en áreiSanlegt. ÞaS er
bara spurning og hún er þessi:
Getur þú spar'aS peninga?
Dr. David V. Bush óskar eftir
meira jafnvægi í bardaga lífsins.
I fyrirlestri um lög friSar, jafn-
vægis og máttar, semDoctor þessi
flutti í borginni Seattle, mánu-
daginn 5. sept. þ. á. og var öllum
velkoimiS aS hlusta á hann, kqmst
hann svo aS orSi:
„Taugaóstyrkur og reiSigirni,
eru kvillar sem þarf aS uppræta."
„Taugaóstyrkur,” sagSi hann,,
„þaS er neurasthania (helia og
tauga sLapplieiki) er sjúkdótmur,
sem grefur undan framkvæmdar-
afli mannsins og tærir lífsafl hans
ef til vill meira en nokkuS annaS
í nútíSaTlífinu. Þó er þaS eins
auSvelt aS vinna ibug á tauga-1
óstyrk og áhygigjuim eins og er aS
útiloka sólargeislanum úr herberg
um vorum, ef vuS semjum oss
réttilega aS löguim sálarríkisins.
„Þegar m'aSurinn sýnir van-
stillingu og bráSlyndi þar til þaS
er orSdS aS vcina, þá er þaS aug-
ljóst aS Ihann er aS yfirbugast í
bardaga lífsins. Þegar máSar
tnissiir vald á skaplyndi sínu, þá
er hanin ekki aSeins aS missa af
lí’ísaíli sínu og þreki, heldur einn-
ig sjálfsvirSing sinni, góSri dóm-
greind og góSum sönsum. 1 þeim
tilfellum yfirgefa vinir hans hann
stundum. Hann ‘bapar viSskifta-
vinum sínum og haldi á þeiim er
honum eru undÍTgefnir. Hann er
ekki 'herra yfirs jálfum sér.
Hann er ekki nógu mdkill maSur
fyrir starf sitt, ef hann getur ekki
hætt aS hafa ofmiklar áhyggjur
um þaS.
„ÞaS er í iþessu vdliti, sem þekk
ing sálarfræSinnar getur hjálpaS
okkur, vegna þess aS ihún kennir
hagnýting á sálarlegum og and-
'legum logum, sem framileiSir ró-
semi, jafnvægi og stýrkleik. Og
lögin eru eins eSLiLeg og vísinda-
l'eg þegar þau eru 'skilin, eins ■ og
lög þyngdarafls og stærSfræSi.
Yísa.
Heyri hölda skari
hivaS er efst á blaði?
Heimskringla “tók haima”,
harSifylgi ekki sparSi.
Reysti bygS sína á rústum
ramgjörva — sér til iframa.
VerSi aS áhrínsorSi
alt ’henni gott til falli.
S. M. Long
íslandsfréttir.
Eftir Morgunbl. til 1. sept.
Sig. Nord&l prófessor, hefir ver
iS á ferSa'lagi >um Frakkland í
suanar, en dvaldS l'engst af í París.
1 bréfi, sem hann skrifar hingaS
nýlega, segir hann meSal annars
um ferSalag sitt: “Eig hefi fariS
víSar en eg bjóst 'ViS, þegar eg
lagSi upp. Komist suSur aS MdS-
jarSarhaíi og séS mannvirki frá
dögum Rómverja, sem ekki
standa aS 'baki því stórkostlegasta
á Italíu — koimiS til Arles.Names
Avignon o. s. frv. Svo fór eg upp
í há-alpafjöll, komlist sjál’fur í
hæS viS Öræfajökul og sá einn af
hæstu tindunum (La'Meja 12000
fet), fékk mjög skýra mynd af
Ölpumum itil þess aS bera samam
viS fjöllin á Fróni.” Próf. Nordál
mun vera væntanlegur heim- inn-
'an skamms.
Heyskapur hér sunnanlands
hefir veriS meS allra mesta móti
í sumar. Tún og vaHendi óvenju
vel sprottin og nýting hin bezta.
Bændur austan fjalls segja aS
heyskapur hafi eigi gengiS betur
síSustu 30 ári'n.
I
Halldór Hermannsson próf.
frá 'Nev, York fer imeS "íslandi”
í dag áleiSis til Khafnar, dvelui
þar eitthvaS, en heldur svo heim-
leiSis til New York. Hann hefir í
sumar ferSast upp í BorgarfjörS
og ausibur í Fljótsh'IíS, til mágs
síns, Eggerts próíasts á BreiSa-
bólstaS.
Brúin yfÍT Jökulsá á Sólheima—
sandi er nú fulllger og verSur vígS
á ilaugardaginm. Brúin er 210
metrar á lengd, er úr járni og hef-
ir kostaS alls um 250 þúsund
króna. Til samanburSar má nefna
aS hún er þrisvar sinnupn Lengri
en ein íhliS Austurval'.ar. Er þann-
ig önnur lengsta brú á landimu.
Um 400 hús er nú taliS aS sé
búiS aS Leggja rafTnaignsleiSslur í
í baanum. BíSur ’enn tmesti ifjöldi
húsa eftir innlagnnigu, og virSist
svo, sem fleiri setli aS nota raf-
magniS en viS var 'búist í vor, og
er 'þaS vel fariS.
Nýja brú er nú veriS aS byggja
á Brúará viS Grímsnesveginn. Er
vegurinn nú lagSur aS ánni og
verSur honuim væntanlega haldiS
áfram á næstu árum alla leiS á
Geysi, Má þá fara á bifreiSum
þangaS austur. Brúin er 30 metr-
ar á lengd.
KveSjusamsæti var þeim hald-
iS síSastliSiS iþriðjudagskvöld
sfra FriSrik Hallgrímssyni og frú
hans og frú Ágúsbu Thomsen frá
Khöfn.sem einnig hefÍT dvailS hér
í sumar. Var þar borShald og
dans og skemtu menn sér frajm til
kl. 3 um nóttina. Sig. Eggerz fyrv.
ráSherra mælti fyirÍT minni þeirra
hjón'anna síra Fr. og frúar ihans,
en Jón Thorlaksson álþm. fyrir
minni frú ThoimSen. Séra Fr. H.
svaraSi meS snjallri ræSu og tal-
aSi uim hieimþrá sína vestra, er
aukist heifSi eftir því sem dvölin
varS l*ngri í fjarlægS viS æisku-
stöSvamar. ÁSur en heim var fai
iS flutti Sig. 'P. Sívertsen prófess-
or nokkur kveðjuorS til hei'Surs-
gesbanna.
Ríkislánið. Samningar nm enska
lániS hingaS voru undirskrifaSir í
Lundúnúm á laugaradginn 27. ág.
Sveinn Björnson sendilherra skrif-
aði undir fyrir hönd ísLenzku
stjórnarinnar , og hefir hann ver-
iS í Lundúnum um tíma aS und-
anförnu til þess aS semja um lán-
tökuna. Einnig var þar L. Kaab-
er ibankastjóri, aS einlhverju Leyti
í söimu erinduim. LániS er, eins og
áSur hefir sagt veriS, nál. 1 0 milj.
kr.o g borgast fyrri heLmingur
þftss út þegar í staS en síSari helm
ingurinn í október í haust. Láns-
kjörin eru þau, aS þaS 'borgast út
meS 8.5%, en ársvextir eru 7 %.
LániS er tekiS ti'l 30 ára, en má
borgast aS fullu eftir I 0 ár. Bank-
amiir hér fá lánsféS, en ekki er á-
kveSiS ernn, hvernig því verSi
skift milli þeirra.
íslandsbanki. Tfl aS iméta hluta
bréf Islandsbanka, ef landiS
kynni aS kaupa þau saimkvæmt
lögunum sem sett voru um þaS á
síSasta þingi, skyldi ALþingi
kjósa 2 menn, hluthafar bankaris
2 og hæstiréttur 1. Alþingi kaus
þá Bjöm Knistjánsson fyrv. banka
stj. og Þorstein Þorsteinssoin bag
stofustjóra. Hluthafar bankans
hafa nú kosiS þá kaupmiennina
Aug. Flygenring og ólai Benja-
mínsson. Hæstirét'tUT ihafir ekki
kosiS enn, en h'eyrst hefir aS Sig-
urSur Eggerz muni verSa kosinn
þar.
Sundrung eigi aLlIítiJ hefir ver-
iS í trúmálai'í fi Vestur Islendinga
undanfairiS og riSlast nokkuS hin
fyrri flokkaskipun. 1 kirkjufélag-
inu urSu forsetaskifti á síSasta
kirkjuþingi og var séra Steingr.N.
Thorláksson kosinn í staS dr.
Björns B. JónsBonax, sem veriS
hefir iforseti lengi undanfari'S.
Hinir flokkasnir, sem standa utan
kirkjiuifélagsnsi, munu vera aS
renna saman aS emhverj.u eSa öllu
leyti aS fara sennilega einihverjir
guSfræSingar héðaln j þjónustu
þeirra, á vegum séra Röngv. Pét-
urssonar sem hér hefir dvaliS
undanfairS.
Bjöm G. Bjcmsson heitir son-
ur G. B. Laindiæknis, som undan-
farin ár hefir dvaliS í Bandaríkj-
unum (íMadison, Visconsin) viS
verkfræSinám og m.a. lagt tals-
verSa stund á vatnsafiafræSi. En
hann er stúdent frá Mentaskólan-
um hér og ferSaSist í fyrraaumar
tiil Skandinavíu og (hingaS ásaimt
amerískuim námsfélaga. sínum.
Ein nú nýlega hefir honum veriS
sýndur mikill sómi viS IháskóLann,
þar setm hann var kosinn 'meSlim
ur tveggja “Honorary 'Frateern-
ities", Eta Kappatihes, Honorarj
Electrical Engineering Fraternity
og Tau, Beta Pi Honorary Engi-
neering Frateirnity. En til þessa eru
aSeins kjömir bez/tu náhismenn-
irnir og eþir sem í mestu álibi eru
og þykja þetta einnlg mikií meS-
mæli úti í frá, aS náminu loknu.
B. G. B. lýkur rámi næsta vor, en
dvelur þó sennilega lengur vestan
hafs, en ílendist þar þó vonandi
ekki.
Har. Nielsson prófessor hefÍT
dvaiLiS, eins og kunnugt er, er-
lendi’s i sumar, lengst af á Eng-
land'i, og ifengist þar viS 3álar-
rannsóknix. Nýlega hefÍT enska
tímaritiS “Light”, málgagh spir-
itista á Englandi, flutt mynd af
honum og langa grein um hann í
samibandi viS merkilegar sann-
anir, er hann hefir fengiS viS
tilrauni'r imeS fiægan miSil ensk-
an. — Er próf. Har. Níelsson
líklegast fyrsti íslendingurinn, sem
þetta merka tírnarít flytur mynd
af.
Vísindalegar nýjungar. 1 vænd-
u/m er ítaTleg ritgerS um tímatal
norrænna þjóSa í fomöld eftir
hinn komungia fræSiimann Barða
GuSimundsson. Telur hann sig
hafa sannaS, aS ýms höfuSatriSi
norrænnar Ghronologiu eSa tíma
tailsfræSi hafi veriS misskilin af
fræSimönnum og .freistar þess nú
í ritgerS sinni aS samja nýtt tírna-
talsikerfi yfir fomisö.gu NorSur-
landa á öSmm grundvelli en áSur
hefir veriS gert. Hafa tíimatals-
athuganir .hians vakiS allmikla eft-
irtekt imeSal menitiamanna er til
þekkj^ og menn /margn' bíSa þess
imeS óþreyju, hvemig þt*esum stór
merku nýjungum BarSa reiS*i af,
sem eSliIega hljóta aS hafa mikil
áhri'f á vísindalegar sagnfræSis-
rannsóknir, ef aS iréttar reynast