Heimskringla - 02.11.1921, Síða 5

WlNNIPEG, 2.
NÓVEMB., 1921
HEIMSKRINGLA
5. BLABSÍÐfc
Látið drauma yðar rœtast.
Elrtu a'S safna fyrir — húsiS sem þú býst viS aS
eignast, skemtiferSina sem þig langar aS fara, verzl
unina sem þig langar aS kaupa, hvíldarstundirnar er
þú býst viS aS njóta?
ByrjaSu aS safna í sparisjóSsdeildinni viS þennan
banka og stöSugt innlegg þitt mun verSa lykill aS
framkomu drauma þinna.
ÍMFERIAL BANK
ov cana.ua
Riverton bankadeild, H. M. Sampson, umboSsmaSur
Útibú aS GIMLI
(309q
Wttlhvert málefni til aS staiifa aS,
þar som viS erum flestöll eitt.
ASalsteinn Kristjánsson.
477 Second St.
Brooklyn, N. Y.
Townley draugurinn
sálaður.
svo komist |þau úr bólunum.
Nú er hún gamja grýla dauS
gaifst Ihún upp á Rólunum.
Möuntain, N. Dak. Nov. 1.
Paul Johnson
Eftirtektarverð orð
Frá mínu sjónarmiSi hefir lífiS
aldrei veriS fegurra og bjartara
en nú.
Sara Berrihardt.
Þann 28. október íóru fram
Ríkiskosningar hér :í N. Dak. AS-
•3 þungamiSja þessara kosninga
Var lum þaS Ihvort aS Townley-
•tjórnin skyldi 'hálda áfram aS
vera viS völdin lengur -*— eSa
«rieS öSrum orSum, Ihvort aS
Tiownley draugurinn — sem hefir
feikiS hér lausum hala í 5 ár,
skyldi vera TiSinn eSa skyldi
deyja. — NiSurstaSan varS sú,
•S honum voru gefin rothögg
■og þá sálaSist draugsi. Svo dysj-j
riSuxn viS ha.nn og rákum nokkra 1
•tálnagla olfan í HeiSiS, eins og1
*ítt var á (slandi, tiT þess aS varna
■áfturgöngu. ViS köstuSum á
bann 8000 móldarrekum, og okk
•r beztu kraftaskáld segja aS hann
•jáist aTdrei hér á jörS framar. —
Hann var mesta óþokkakind sem
*rienn háfa orSiS varir viS hér í
bessu ríki. 'Hann var ætíS glior-
bungraSur, alveg óseSjandi; reif
' sig alt sem Ihann náSi í, og varS
aldrei saddur. Hann gl'eypt'i milj-
ón eftir mil'jón af fé ríkisiins sVo
hvergi sást stafur fyrir. To'vailey, I
•®m vakti upp þessa ókinid, komj
ekki nærri þessum kosningum.
'Hann er nú í Minnisota dæmdur
* fangdlsisvisít alf IhéraSsdómi, og
keffir sá dómur veriS sarriþyktur
•if hæstarétti í Minnesota og
Vaeistarétfi Bandaríikjanna, en lyga
*ól Tovvrileys voru hér á 'ferSinni
* haust, en þeim var ifremur lítill
^aumiur gefinn. \ Fólk hefir víst
VeriS orSiS full satft af þeirra góS.
fæti. —
ÆfiWaga Tonwiley draugsins er
•ftirtektarverS og einkennileg.
Draugsi hóf göngu sína áriS 1916
«»g hafSi þá í meiri hluta 60,000
•tkvæSa hér í N. Dah Ar'ð 1918
kafSi hann 17,000, áriS 1920
5,000. áriS 1921, var hann
f 8,000 atkvæSa mirmahluta. Af
þes-m má sjá, áS draugsi var ekki
vínsæll. Þetta er hlægileg saga,
*n hún er 3Önn. Allar skottur —
Mórar Lallar og Þorgeirsbolar
Wafa veriS smámenni í saman-
burSi viS Tovrriley drauginn hcr i
North Dakota. — Han.i hefir ver.
»g þungur .á ifóSrum, og kom
•niklu illu til TeiSar, en nú hefir
Wann veriS kveSlinn niSur. Gláms
*ugu hans eru nú stirnuS; hans
ganga í Nortlh Dakota enduS.
Hýju embættfsmennirnir taka viS
f næsta mámuSi.
YfiJeStt erum viS Islendingar
fclaSir aS landi vor Sveinlbjörn
Johnson var kosinn dórnsmála-
ráSíherra. Hann er sniTIingur af
riianni og TögmaSur góSur. Fram-
tíSar vioniir vorar eru bygSar á
honum, hvaS löghlýSni og rétt-
látri stjórn viSvíkur hér í þessu
riki.
Nú imá heyra marga unglinga
•yngja; sumir syngja lof, en sum-
ir raula grýlukvæSi.
ÞaS á aS gefa börnum ibrauS
aS bíta í á jóTunum;
' kertaljós og klæSin rauS
Sem 'Stendur er eikkert mikils-
verSara í Bandaríkjunum til en
vínbann.
Thömas Edison.
Stönglarnir snjóþöktu á furu-
trjánum fyrir utan gluggann minn
eru dýrSlegri og þýSingarmeiri í
mínu.m augurn en allur stjórnar-
rekstur Bandaríkjaforseitans.
Walter H. Page.
Þegar eg tek mér í hönd bók
eftir óþlektan höfund, verSur þaS
mitt fyrsita, aS leita eiftir hrein-
skilni í henni; verSi eg hennar var
heild eg áfram lestrinumi.
Robert Hidhens.
Kvöldró.
LíSur glatt íjþs um brá,
leiftra híminhvolf há,
leikur hröninin um blástilltan sæ.
Upjp í greinunum dátt
kvaka fuglar svo kátt,
kvika lit'blóm viS svalandi blæ.
Bak viS ibólstrandi ský
b'llýzt ifra‘m ljósmóSu í
kvöldbrlos frá mánanum milt.
G'Totta geigvæn'leg norn,
giTy'mja sö'guljóS forn,
titra To'ftstraumar TíSandi stilt,
Blikar blástjarnan skær,
berst hún auganu fjær,
svífa geisllar um glito'fiS hvel.
Gegnum náttkyrSar ró,
yfir lönd, yfir sjó,
brosir TífiS, en þögn slær á hél.
SuSar báran viS sand,
sérhvlert brosvakiS land
breiSir faSminn svo hýrt henni
mót.
Byrgiat blómlknúpþa fjöl'd
dimmri döggbreiSu föld,
hvíla í 'blundi viS háfjalla rót.
Leikiur ljósálfa fans,
léfitan stíga þeir danis
á býJ'gjuto viS bláhimins skaut.
Stiltum híjómstrengjum frá
titra tónstigin há,
TíSa gySj.ur um ljósvakans braut.
Lít eg TetraSa rún;
lækjamiSur viS tún
skráir lögmál frá 'lifandr hönd.
LífiS talar sinn máltt,
þögnin hrópar sVo hátt,
þaS sem reyra’ engin blinidtrúar
ibönd.
Yndó.
1 gamni.
Sagt er, aS í Afganistan komi
sjalldan fyrir, aS maSuTÍn'n sjái
brúSurina áSur en hann giftist
henni. Hér kemur þaS fyrir, aS
menn sjái þær ekki eftir gifting-
Lögbergsdómur
Þá ætti nú öllu trúmálaþjarki
og þrefi aS vera lokiS eftir þaS aS
(kirkjubiiaSiS) “Lögberg” gaf út
svofeldan dóm, (6. þ.m.):
“ÁSur voru Unitarar og Ný-
guSfræSingar álitnir úlfar í sauS-
argæru, en nú eru þeir sauSir í
úlfsgæm.”
Eftir þessum dómi, hafa þessir
tveir trúmálaflokkar (sem nú eru
orSnir eitt) veriS og eru enn sann
kristnir menn, sveipaSir úlfagæru
til varnar sér fyrir öSrum trúar-
meinvættum er 'hafa ásett sér aS
koma þeim tyrir kattarnef. — En
hefir þá rétttrúnaSurinn svo kall-
aSi verSi úllíur í sauSargæru? —
Mér skilst eftir þes3Um dómi, aS
munurinn milli þessaTa tveggja
trúarflokka sé þessi: Kirkjufélag-
iS Iheimtar aS söfnuSir sínir kenni:
SinniS okkar sannfæring
sóma, dygS og æru,
“réttrúnaSinn” róliS kring
í rifnri sauSargæru.”
En frjái'.strúarsöfnuSirnir kenna:
SinniS eigin sannfæring
sóma dygS og æru,
vinniS í kristnum verkahring
varinn “úlfa-gæru”.
Er ekki sjálfsagt aS allir frjáls-
trúarmenn fýlgi aS málulm og
skipi sér undir merki hinna síSar-
töldu?
Gabríel víSförli.
Peary hjnn ameríski byrjaSi, en
eigi hafa fiskimiS viS landiS ver.S
rannsökuS enn svo noKKru nem. ,
enda ómögulegt aS haldast viS
veiSar vegna íss.
I Hr. Dahl mælti, aS eigi væri
óáþekt ao sjá is.and iiu, meó
niSur í miSjar hlíSar, eins og
Grænland hefSi veriS, þegar þeir
fóru þaSan, en þrátt fyrir þaS lit-
ist sér vel á landiS.
(Islendingur.)
Stjörnuiííirœði.
Frá Grænlandi
Mörg baiugalín, sem lítur út
eins og ertgill, gleymir aS breyta
ems.
7. september kom til Akureyr-
ar danskt mótorskip, frá dansk-
grænlenzka verzlunarfélaginu.sem
rekur veiSar um endilangt Græn-
land. Lætur félagiS reisa veiSi-
stöSvar hingaS og þangaS og
ræSur svo menn í þjónustu sína
til aS fella hvítabirni, heimskauta-
refi og önnur dýr sem verSmikil
skinn fást af. Mótorskip þetta var
sent í sumar 19. júní, af staS
frá Kaupmannahöfn til þess aS
leita skipshafnar og veiSimanna,
sem vetursetu höfSu haft í Shan-
tun á 76. gr. norSlægrar þreiddar
en eigi komiS heim í fyrra, eins og
ráS hafSi verjS 'fyrir gert. Þótti
félaginu einsætt, aS skip þaS sem
sent hafSi veriS í fyrra, mundi
hafa farist, enda varS sú raunin
á aS þaS TiSaSist sundur í ísnum
16. ágúst í fyrra. Mannlbjörg varS
þó af skipinu og bættist skips-
höfnin í hóp vetursetumannanna,
svo al'ls voru þaS 1 6 manns, sem
þarna höfSu vetursetu og 'létust
tveir þeirra síSatsa vetur.
Danska blaSiS “Berlinske Tid-
ende” sendi einn af starfsmönn-
um sínum, hr. S. Dahl, meS í
ferSina, og hefir hr. Dahl gefis oss
þessar upplýsingar:
ÁleiSinni frá Grænlandi lenti
skipiS í svo þéttum ís vegna aust-
anstorma, aS skipshöfnin bjóst til
aS yfirgefa skipiS og búa um sig
á ísfláka. Rættist þó betur úr en
áhorfSist og komst skipiS hingaS
í fyrradag eftir mikla hrakninga
og mannraunir.
Eins og af líkum má ráSa, eru
þaS aSallega hvítaibirnirnir og ref
irnir, sem veiSimennirnir sækjast
eftir vegna skinnanna. Stundum
taka þfeir dýrin lifandi og selja í
dýragarSa og er þaS enn meira
virSi en geta selt skinnin.
il þetta skifti hefir þessi Græn-
landsfari bæSi lifandi bjarnarhún
og lifandi ref o. fl. dýr, og ha'fa
menn hér á Akureyri óspart not-
aS tækifæriS til aS sjá þessi furSu
verk. Húninum náSu Danirnir úr
bát og var hann aS synda meS
móSurinni. UrSu þeir fyrst aS
drepa móSurina og brugSu síSan
snöru um ráls húninum og lokuSu
hann svo inni í búri. Lítur út fyrir
aS hann uni æfinni illa.
iDanir hafa fyrir nokkru fengiS
viSurkendan umráSarétt sinn á
Grænlandi og hyggja þeir á aS
fara aS hagnýta sér landiS meira
en veriS hefir. Er þegar rekinn bú
skapur á sumum stöSum á vestur-
ströndinni og hefir gefist vel, því
inni á ifjörSunum er bæSi gróSur
og veSursæld. Danir hafa kort-
lagt alt TandiS norSur þaSan, sem
Frh.
XXI.
H'ér haPSi eg ætLaS aS Táta
koma kafla ulm ástir hinna fu'M-1
komnari, og má aS vísiu nokkuS
ÞaS v!ta ef vér hugJeiSium veíl kynsins til aS átta sig á sjálfu sér,
í Mó r ’ hinnar nýju þekkingar, sitt-! ,og hafa margar tilraunir af því
hvaS se.m í fornum fræSum siegir, ts,^ verig gerSar á þessum síSustu
-i ásittlm guSanna. En þó verS eg áruslt. Mjög mierkilegar tilraunÍT í
rS liá'ta þí'.ta bíSa, og ef til vill ,V,á á'IJt, eru bækur þeirra SpengT-
geyma þaS sértúakri ritgerS um er£ og WaLls. Bók Spenglers hef
eSIi ástarinnar, og skal nú tekiS: iT mest fylgi fengiS af því aS
til í öSrum staS. kirkjan 'telur sér stuSning aS
Þeir sem vel hafa 'lesiS ritgerS-1 þelm kenningum sem þar er hald-
ir mi'nar, vita aS öLl verSandi miS fram. Bókin er þáttur í baráttu
ar til tveggja átta, vaxandi sam-
st 'Jlingar eSa vaxandi andsti'lling-
ar. Hinar tvær steefnur verSarid-
innar, hefi eg nefnt Hífs3tefnu og
hel's'téfnu, díexeixis og dysexilix-
Semítanna. Hin bókin er ifræg af
öSrulm ástæSum meÍT. En báSar
eiga þær samimerkt í því, aS þar
vantar ski.Tning á aSallögmálum
mannkns:3Ögu'nnar. Hvorugur
ÍS’ stefnu ihinnar vaxandi fullkomn hinn merku höfunda hefir skiliS,
unnar, og stefnu hnnar vaxandi ag leigir verSandarinnar eru tvær
þjáningar. I og aS mannkyn jarSar vorrar er
Nú er þaS í auguim uppi, aS | á þeirri leiSinni s-em tiF glötunar
þaS er hellstefnan, steefna hinnar, liggur. Hlvorugur Ihefir skiliS
vaxandi þjáningar, sem ræSur á | þetta afarþýSingarmikla ariSi, aS
jörSu hér. Um þaS verSur *kki mannkymaagan þessar síSustu
deilt, n’ema svo sé, aS menn hafi áraþúsundir er um þaS mest,
ek-ki hugsaS máliS. ÞaS hefir ver- hvernig tilraun ti;] aíS skapa ful]J.
iS aSaílögmál sögu f fsins á jörSu komnara mannkyn> vitrara, fróS-
vorri, aS þjáningin hefir fariS
aukandi.
Líti m«n í iblöSin, þá eru þaS
nr.bst íll tíSindi sam þar eru sögS,
tíSindi hins illla aSdraganda.
HörmungatíSindi :eru þaS mezt,
og fréttir af vaxandi and'ltilTingu,
en vaxandi samstillingu engunis ti
vaxandi andstULngar, ens og er í
her feoa verkfallsLiSi. Menn lesa
> Vé'
um aukandi fjandskap innan IþjóS
felaga
:anna. HatriS fóTkættanna a arar f6íkættar. sjáflft þj68erni8 er
m'illi fer vaxandi. Á svertingja-
þingi &em haldiS var nýlega,
halfSi komiS í 'ljós viiji á aS eýSa
hnu hvíta mannkyni. Og hins-
vegar standa aSifarir hvíitra
manna gagnvrt svert'ingjum,
þlessum isíSustu tímium, ekki á ibak
ljótuistu hrySju.verkum sem sögur
fara af. ASdragandi hinnar vax-
andi þjáningar er þaS sem af er
sagt. Og imeS engnj, móti miun
stýrt VerSa undan hörmungum
þeim ssm yfir vlofa, nema gagn-
gerS breyting verSi.
Marigir finina aS vísu mjög til
þess, aS breytingar er þörf. En
mjög* ha'fa þeir horft í ranga áltt
eftir þéilrri breytingu. Margir mjög
trúa ná' byStingu, Ihemsbyltinguna
sem þeir kaHla, trúa á hana mjög
líkt þv'í sem men ritrúSu í frum-
'kristninni á 'heimsbyltingu þá sem
þeir kÖLluSu dómsdag — þaS var
■sú trú Sidm umifram alt aiflaSi
kristninni ifylgis og sigurs. Eji meS
ibyTtingu, revólution, er einmitt
leklki ger Ssú stefnubreyting sem
þailf, og því síSur iselm bltingin er
'stórkostlegri. Byltingin rySur burt
ibæSi iLlíu og góSu, og þaS grær
lilla á rústunum, BBlltingin er ait-
buiður hinnar ilTu stefnu, hinn fer-
ilegi ávöxtur hins illa aSdragan'da.
ara og mannúSlegra, misfcekst.
Aftur og aftur er reynt aS 'haiTda
í átltina, og aftur og aftur mis-
itekst tilraunin. ESa meS öðrulm
orSum: Persar, Grikkir, Róm-
verjar, Germanir og einnig NorS-
menn, Svíar, Danir, þaS eru alt
nöfn á tiiraurium sem 'hafa mis-
tekist. Tiungfulmáll þessara þjóSa
eru honfin, guSatrú þeirra hefir
orSiS aS þoku fyrir átrúnaSi ann-
mSffleMEanBBBSaBUaaMmt^m
mannkynsins varS aS hungurlý'S,
þjóS hinnar mestu beinkramar og
barnadauSa. Og þó siIitniaSi aidr-
ei sarriband viS hina gö'fgari for-
tíS. Neistanum var aLfcaf bjargaS.
þeim sem ekki mátti deyja, neist-
anulm sem glædd verSuT af 'hin.
góSa framtíS.
Hversu ski'ljanlegit þaS er, a4
breytingin í sögu iriannkynsms.-
hejist einmitt þar sem mannkjrna-
saga 'hefir bezt veriS rituS. Því.
aS sagan er tilrauin mannkynsins
till aS átta sig á sjálfu sót. Og þaS*.
er fyrst, ef finna skal rétta TeiS.,
að átta sig. 1 öSrum Töndunu, viS*
ákaflega mikíú 'betri ástæður itrl.
að stunda vísindi en hér eru, voru
menn loksins komnir svo 'langt aS
skilja, að saga mannkynaúm er
þáttur í sögu lífsins aills á jörtfu
vorri. Mannkynssaga Wells er aí
þeim skilningi rituS, og snrLdar-
lega. Hér á Islandi hefir iþaS skií-
ist fyrst, að aaga mannkynsins et
þáttur í sjömulíffræði, saga TíXs-
ins á jörðu hér, þáttur í sogu aiíjr
heimsTí'fsins. Á jörðu hér er TifatS
af ðru iífi og til annars lífs o$j í
sambandi við Tíf S öSrum stöS-
um, eins og enn mun útlistaA
verSa betur sí’Sar.
Framh .
Heigi Pétimv.
koimiS á faTIandi fó't. Nýju má'lin
•mega aS ýmsu leyti heita "pathk>-
Togiskar” myndanir, þau eru fram
komin viS nokkurskonar sýkingu.
Og einls er um imannféilögin, sem
a ölil eru aS rifna og klofna, langs-
Hm og þversiU'm. aS þar er um
sjúkan vöxt aS ræSa, og sýkingar
þrifaLeysi.
i Eg hefi minst á þessi efni nokk-
uS áSur, í ritgerS sem heitir fram-
fcíS mannkynsins. Og er þó hér
verule'gu viS bætt. Og miklu er
sú ritgerS auSfekildari nú en þegar
Ihún birtist, sakir margra þeirra
itíSinda sem gerst ha'fa síSan.
ESa greinilegar sagt: ýmisllegt
sem gersit hefir þessr síSustu ár,
sýnir augTjósTegar en áSur, aS
þar er af réttum skilningi ritaS.
-xx-
Skrítla.
XXII.
Mijög hafa menn TitiS til hinnnr
meátu þjóSar hvítra manna, til
Rús.slarids, og haldiS, aS hin
imikTa byltinig aem þar er orSin,
væri nú einmitt upphaf hns nýja
og gerbælfcta nnanmfélags. En þó
er ekk svo. í ranga átt hefir ihorft
veTiS. ÞaS er ekki hjá stærsitu
þjóSinni áefm breytingin hefslt, SÚ
sem verSur til albatnaSar, heldur
ihjá einni aif hin.um minstu. Og
ekki meS byltingu hefst sú breyt-
ing, heíduru meS baettri hugsun.
i Skak't hafa menn horft aif því
aS þeir skildu ekki sögu mann-
kynsins. Sagan er tilraun mann-
XXIII.
Á íslandi var síSasta tiilraunin
gerS til þess aS 'hefja mannkyniS
á hærra stig. Til lölands fór á land
námstíS, hiS mésta mannval af
NorSurlöridum, háaSall mann-
kynsins. Og á Islandi kom upp, á
tíundu öldinni fuMkolmnari mann-
'tegund en til var annarsstaSar,
jafnVel! á NorðurSöndum. Á ís-
Tandi var ujm nokkurt skeiS, fyrir-
(fólk ijarSar vorrar. SjáTfar sög-
urnar sýna þaS. Því vloru ekki slík
ar sögur í öSrum stöSbm ri'taSar,
aS vit vantaSi til þess. Hin ís-
lenzka sagnari'tun er eifct af ein-
kennum þessarar .manntegundarr
aS sínu leyti líkt og myndalistin
gríska. Og þaS er scipaSur töfra-
blær yfir sögunu'm ísilenzku. Þess-
vegna lesum vér þessar sögur aft-
ur og aftur, aS þó aS af ýmisu
Tjótu sé sagt, þá er af fullkomnara
mannkyni sagt, og af meÍTÍ máll-
snild en síSan hefir veriS.
Hversu eftirtektarverS er saga
þessarar ilrblu þjóSar. Barátan fyr-
ir lífinu gerSist hér svo örSug,
þegar á leiS, aS nálega varS aS
dauSastríSi sfcundum. Konungs-
Lítilli stúlku, sem gekk á ókóiai
var sagt aS sskrifa grein um bif -
reiSar,, en greinin mátti ekki verst
nema 250 orS. Hún hljóSaSí.
þannig:
‘'Frændi minn keypti bifreií^..
Hann var a ferS í henni úti í sveit.
Þegar hann var a'ð fara uppo
brekku á leið.mv:, bilaði bifreiS—
in. Þetta eru 24 orð. Hin 226»
orðin svm í þcjsa grein vanta .
voru sögð af fræivda á leiðinnt:
gangandi hei.m til næsta bæjar-
En þáu eru ekki hæf til þess a'S
birtast hér
GASIMAGANUM
ER HÆTTULEGT
Vér mælum með aS brúka dag-
lega Magnesia til aS koma í veg
fyrir sjúkdóma er orsakast af
sýrSri fæSu í maganum og velduv
meltingarleysi.
Gas og vindur í maganum samfarw
uppþembu eftir máltítiir er hér um bit
vfst mark á of mikilli klórsýru í mae
anum, er veldur því sem kallati er-
“sýru-meltingarsýki’ .
Súr i maganum er hæltulegur, þvi
of mikill súr ofsækir hina fíngerSu
magahúB og veldur sjúkdóm er nefnd-
ur er “gastritis”, er orsakar hættuleg
magasár. FseCan gerlst og súrnar og
myndar hiC oþægilega gas, er þembir-
úpp magann og hindrar hinn réttw
me**ingarfæranna, og getmr
valdiC hjartasjúkdómum.
ÞaC er stórkostleg heimska aC van-
rækja jafn hættulegt ásigkomulag, eCe.
ao reyna aó lækna þaC meC vanaleg-
um meltingarlyfjum er elgi koma i veg
fyrir magasýruna. FáiC heidur frá
lyfsala yCar nokkrar únsur af Bisur-
ated Magnesia, og takiC inn af þv te-
skei® í kvartglasl af vatnl eftir mál-
tiC. Þelta rekur burt úr lfkamanum
gasiC og vindinn, gerlr magann hraust.
ann, kemur í veg fyrlr of mikla sýru.
en veldur engum verkjum né sársauka .
Bisurated Magnesia ( í dufti eCa
tablet-mynd — ekki uppleyst í vökva
eóa mjólk) er algerlega skaSlaust, ó-
dýrt aC taka og hiC bezta Magnesia
fyrir magann. ÞaC er brúkaC af þús-
undum af fólki, er hræðist ekki framai
aS horSa mat sinn vegna meltingar-
leysisins.
Ruthenian Booksellers and Publisb-
ing Company, 850 Main St„ Wpg.