Heimskringla - 24.12.1924, Blaðsíða 1

VERÐLAUN GEFIN FYRIR
COUPONS OG tJMBUÐIR
SendlB eftlr vcrtSllsta til Koyal
Crowu Soap Ltdn 654 Main St.
Winnlpeg.
4—

VERÐLAUN GEFIN FYRIR
COUPONS OG UMBÚÐIB
Sendi'Ö eftlr verTJlleta tll Roytl
Crown Soap 654 Main St.
Winnipegr.
i>L’t r
LLL.
XXXIX. ÁRGAXGUR.
WIXNIPBG, MAXITOBA, MIÐYIKUDAGINN 24. DESEMBER 1924.
NÚMER 13
GANADA
bát aS leg'gja mótorbát. Hvolfdi
smábátnum 20 faðma undan landi og
; druknuðu þrír menn: SigurSur Jóns.
' son, GuSmundssonar kaupmanns á
'Frá Montreal er símaS 22. þ. m.,
a® á sunnudaginn var, hafi fari'S fram
kappræða í borginni, á milli Clarence
S. Darrow, lögmannsins fræga frá
úhicago, er varSi þá Leopold og Loeb
í sumar, og R. L. Calder, K. C., er
fékk sakfelda og hengda ræningjana
morSingjana frá d’IIochelaga
bankanum. KappræuefniS var dauSa-
iiegning. Mælti Darrow móti, en
Calder meS. Var honum dæmdur sig-
urinn af áheyrendum.
FjármálaráSherra Manitobfylkis.
Ú)on F. M. Black, hefir sagt af sér
cmbætti sínu. Hefir hann tekiS stöS..
uan, sem vara-forseti í fjármáladeild
"Winnipeg F.lectric Co., en heldur
*eti sínu á þinigi, sem þingrnaSur
fyrir Rupert's Land. Bracken forsæt.
'sráSherra mun taka viS embættinu,
ásamt símamálaráSherranum, Hon. R.
W. Craig K. C. ViS landbúnaSar.
TáSherra-embættinu, sem forsætis-
TáSherra hefir haft á hendi, myndi þá
faka Hon Alhert Prefontaine, prov.
sec.
Frá Ottawa er simaS, aS stjórnin
^etli sér aS taka alvarlega á rySinu
uæsta sumar, og láta ekkert til sparaS,
aS reyna aS hefta þann fjanda. Á
uú aS taka loftflotann til hiálpar, þvi
mönnurn er kunnugt aS ryðsporarnir
berast í loftinu. Eiga flugmennirn--
5r aS reyna að komast fyrir þaS,
fivernig rySiS hagi ferðum sínum.
MaSur aS nafni J. X. Hearst, sem
dvaliS hefir hér í Winnipeg í nokkur
ár, hefir féflett ýmsa um hérumbil
$600,000. Hann setti á fót félag, til
þess aS gefa út sönglög, og var
svona ötull að selja mönnum, er hug
hafa á aS græða fé, hlutabréf, sem
einskis virði voru. Hann er nú allur
á bak og burt, og mjög óvíst hvert i
hann næst nokkurtíma. — ÞaS hefir
lengi borgað sig verst aS smástela.
nefnilega veSrinu. Hundar og kettir
eru ekki í húsum hæfir um nætur. Og
hvaS ættu allar ekkjurnar Brown aS
hafa sér til stundastyttis, ef þær
' Skálum, Jón FriSriksson formaSur í : hefSu ekki hundana sína og kettina
Þórshöfn og Jósep Jónsson frá
VopnafirSi. Voru þeir allir á tví-
tugsaldri. Hinir þrír, er bjöguSust,
voru allir bræður.
1 til þess a'ð gæla viS ? ImyndunarafliS
brestur oss.
Og hvaS yrSi um öll heiSingja
Kalt hefir veriS mjög undanfariS
nokkuS lengi. I fyrradag varS blíð.
ara i veðri, en frysti aftur í gær.
Segja veSurfræSingar, aS blindbylur
sé á leiðinni til okkar frá Alaska, og
aS ’búast megi viS löngu knldakasti.
iMikiS hefir veriS rætt um að leggja
veglegt aðalstræti frá Portage Avenue
og suSur aS þinghúsinu. Mundi það
eiga aS verða meS trjágöngnm á báS-
ar hendur, en ekki hafa bæjarráðs-
menn getaS komið sér saman um það
mál, þó heyrst hafi, aS Hudson Bay
félagiS myndi byggja 5 miljóna
verzlunarhús, viS Portage Ave., ef
þessi gata yrSi lögS.
.... Öskufall.
SímaS er frá Þórshöfn, aS eldur
sé uppi á sömu stöðvum og í fyrra.
Frá VopnafirSi sáust tveir blossar í
fyrrakvöld. I gær var öskufall á
AustfjörSum.
trúboSin, ef ekknanna Brown misti
viS? Sennilegast er að þau vesluS-
ust út af, svo við bana lægi af upp-
dráttarsýki.
L. F.
Frá London á Englandi er símaS
22. þ. m., aS hæstiréttur hafi úrskurS-
aS, aS lögin um aS levfa járnhraut.
arlestum aS ganga á sunnudögum
skuli framvcgis vera í gildi. Hlefir
því þessi áfrýjun málsins af hendi
Lord’s Day Alliance, ekkert haft aS
þýða.
Ónnur !ond
Frá París er simaS 23. þ. m., aS
I’jóSverjum muni verða tilkynt, mjög
bráðlega, aS Englendingar muni ekki
Týma Köln, 10. jan. 1925, eins og
tini var samiS í Versailles. Ástæðan
er talin sú, aS ÞjóSverjar hafi ekki
fullnægt samningsskilyrSunum. Er
ltv* haldiS fram af nefnd þeirri. sem
a aÖ hafa auga meS hermálunum I
f’ýzkalandi, aS bæSi sé þaS, aS lög-
vcglan sé æfS þannig, og alt fyrir.
komulag á henni þannig, aS hún megi
réttu lagi teljast her manns, full-
■cfSur í öllum vopnaburði, og svo
ft'tt, að ýmsar verksmiSjur fáist viS
aÖ smíða vélabyssur. — Næsta föstu.
^{f setjast sendiherrar sigurvegar.
anna á ráBstefnu í París, til þess aS
t'æða þær tillögur, sem Foch mar-
skalkur hefir komiS frarn meS í þessu
satnbandi, en hann er formaður eftir. ,
fitsnefndarinnar. I
sem /kallar sjig ‘'js.t)jörnufepákonun’.
Sér hún mörg tákn og stórmerki í
stjörnunum, og sérstaklega mörguin
stjórnarvöldum steypt af stóli, áriS
1925. Helztu breytingarnar eiga aS
verða þessar: Coolidge forseti á að
segja af sér emhættinu. Stjórnar.
skifti eiga aS verSa í Rússlandi, Sósí.
alisminn vex meS risaskrefum í Eng
landi. Italíukonungur á eftir aS
komast í marga klipuna, og ekki ó.
sennilegt aS uppreist verði á Spáni
gegn einveldisstjórn de Rivera. —
Segi menn svo aS þeir hafi ekki ver.
ið varaðir við ósköpunum.
SjóSur “Polyteknisk Læreanstalt”
fyrir tekniska efnafnæSi hefir efnt
til samkepni fyrir Dani og IsJend-
inga um eftirfarandi verkefni:
“Möguleikarnir á því, að reka tekn.
isk-kemiskan iðnað, meiir en veriS
hefir, í sambandi við fiskiveiSar
Salmagundi.
Mrs. Brown er sannarleg fyrirmynd
dygðarinnar, hafi nokkur veriS þaS
nokkurntíma. Hún er lýtalaus, ef svo
mætti aS orSi komast. Hún er per.
sónugjörfingur velsæmisins. Og þá
er hún góSgjörðasöm og örlát. Vér
höfum aldrei þekt manneskju, sem
lét sér eins ant um tnunaðarleysingj,
ana í Vestur-Asíu. Hún kallaði
saman nefndarfundi i heiSingjatrú-
hoSs.kvenfélaginu hér á staðnum, og
er lífiS og sálin í allri starfsemi,
sem eitthvaS lýtur aS útlendu trú-
boði. Hún er staklega kirkjurækin,
kennir í sunnudagaskóla, og er meg-
ijinstoS allrar vakningarstarfsemi
Oss liggur viS aS segja, aS hún sé
skrautblóm siðmenningar 20. aldar.
ini.ar, runniS upp í skjóli trúarbragb-
anna.
¥ * ¥
Hvernig vér vitum þetta alt saman ?
Jú, í fyrsta lagi býr Mrs. Browin í
næsta húsi; þaS er aS segja, aS viS
rekum hænsnin út úr kálgörðunum
hvert hjá öðru, og kvörtum yfir bak-
girðinguna, um krakkana í hlíSargöt-
unum, eins og gengur í smábæ. Vér
þektum hana, áSuf en hinn jjheitt.
ekki sá til sólar, en þar aS auki lá ■ giftusamlega vildi til, aS Hjálmar
þykk reykjarmóSa yfir öllu umhverf- j lögmaSur Bergmann var á fundinum,
inu, enda var nú leiðin um f jöllin } og lét fúslega í té alt þaS, er nauS-
í vesturhluta Pennsylvaníu ríkisins 1 synlegt var fyrir fundinn að vita, ti!
sem eru full af járni og þar sern alt i ],ess aS geta ráðiS fljótt af hvaS gera
gengur fyrir gufuafli nema sól Og skyldi. Eftir nokkrar umræður var
tungl. Hér er eins ömurlegt umhorfs j ákveðiS aS fela stjórnarnefnd ÞjóS-
eins og þaS er fagurt í austurparti j ræknisfélagsins að læita sér fyrir
rikisins, fjöllin eru öll sundurgrafin, j framgang þessa máls. Því næst var
og hvergi sézt stingandi strá, og þar j samþykt svohljóðandi tillaga frá Mr.
sem skógarkjarr reynir aS halda Hfi 1 Þorsteini BorgfjörS. studd aí Mr.
eru topparnir allir hálf brendir og j GuBmundi Fjeldsted:
skrælnaðir. VatniS í lækjum og ám er | ..Hérmeö er skoraS 4 alla Islend.
gulrautt aS sjá af raitSanum sem er
, inga, sem hér eru staddir í kvöld, aS
elskaði eiginmaður dó, og eftirlét
henni handraðafylli af óskattgildum
sigurláns hlutabréfum og lifsábyrgS.
Mrs. Brown hefir veriS trygg end-
urminningu hins ágætasta allra frarn
HSinna eiginmanna. Stór — stór.
kostlegur, réttara sagt, — legsteinn
markar hans síSasta hvílustaS, og
marglit glerrúða í kirkjunni ber vitni
um verSleika hans.
* <• H
En í morgun þegar vér fó.rum á
fætur til þess að lífga eldinn, varS
oss litiS út um gluggann í áttina til
Silfurbrúðkaup.
Eitthvert hið myndarlegasta silfur.
brúSkaup, sem eg hefi veriS viS-
staddur, var haldiS í BreiSuvikinni i
samkomuhúsi BreiSvíkinga. En hjón.
in, sem samkoman var haldin fyrir,
voru þau Gunnlögur Martin og kona
hans SigríSur. Sveitarbúar og vinir
þeirra voru að óska þeim til ham.
ingju á komandi árum, og þakka þeim
fyrir framkomu sína þenna liðna tíma
sem þau höfðu saman veriS. Sam-
sæti þetta var haldiS föstudaginn 7.
nó'-ember 1924.
Voru þar samankomnir um 200
manns, og byrjaði meS því aB spilaS.
ur var á orgel giftingarmarch og voru
þá brúðhjónin leidd til sætis, en sr.
Jóhann Bjarnason frá Árborg flutti
bæn, nokkuS langa, en áður en hann
byrjaði, voru borS sett og boriS fram
brauS, kökur og kaffi. MeSan á bæn-
j inni stóS, og nokkuS á undan, tóku
j þivsir rúm 200 gestir sér sæti.
Þegar hæninni var lokiS, afhenti
Bjarni Marteinsson heiðursgestunum
gjöf systkina þeirra og skyldmenna og
var hún silfurdiskur meS nálægt 90
dollurum í peningum. Þar næst af-
henti Gísli kaupmaður Sigmundsson
þeim gjöf bygðarbúa. Var þaS fall
egt “dinner set” og tólf hnífapör ún
skíru silfri og skeiðar; einnig nokkra
dollara. Þá næst kom Jón bóndi Sig-
valdason nteð silfurkönnu fyrir kaffi,
frá þeim hjónum og dætrum þeirra.
■Auk séra Jóhanns töluSu þessir:
Bjarni Marteinsson, Jón Sigvaldason,
Helga Jónsson, ValgerSur ekkja Sig-
urðsson, Magnús Skaptason, Jakob
Freeman (flutti kvæði), Gísli kaup.
maður Sigmundsson. Þá þakkaði Mrs.
SigríBur Martin vinum sínum og
gesturn öllum, fyrir heiður og vel-
vilja sér sýndan og bónda sínum, og
sagSist vel.
Þarna voru allir kátir og fjörugir
og al'lir sungu, eSa aS minsta kosti
i botninum og má geta nærri hvaS j gera sitt itrasta til þess aS hjálpa
bragðiS er gott. Ekki sást nokkur j stjórnarnefnd ÞjóSræknisfélagsins
skepna, nenia nokkrar geitur, sem meh fjárframlögum til þess aS leiSa
eins og kötturinn þeirra BakkabræSra ! þetta mál til lykta, svo oss Islend.
éta alt. Sífelt er fariS franvhjá þorp. j jngum megi til sóma verða, og sömu-
um þar sem húsaræflar hanga fram. ! leiMs skorag á alla Islendinga hér í
an í snarbröttum fjallahlíSum eins og|4ifUi ag gera kig sama”
fatagarmar á uglu og manni verSur
aS bera hönd fyrir höfuS, þvi þaS
sýnist nærri sjálfsagt, að hristingur.
inn af lestinni losi þaS litla hald, sem
þau hafa, svo aS þau komi dansandi
niSttr yfir höfuSiS á farþegjunum.
Fádæmi fundust mér þetta óvistleg
mannahíbýli. Meðfram brautinni
SíSan var Hjálmar Bergmann beS-
hin af ftindarmönnum, að taka aS sér
máliS. LofaSi hann aS gera þaS, ef
ófvrirsjáanlegt annríki ekki hindraSi.
Því næst var samþykt tillaga um
aS leita samskota og loforSa á fund-
inum. SöfnuSust saman rúmir 50
dalir í peningum, og um 170 dalir í
aftur afarstórar og langar verksmiðj. j lofor8um> eSa a]Is 226 dalir. Er ekki
ur, sumar eins og t. d. Westinghouse. !. . * • *. v ,
ö & | hægt aS segja annaS, en aS þar væri
verksnnSjan sjalfsagt rníla á lengd. ••• i > . * c ■* t. ■ c a
. ... * & mjog vel a staS fartS, þvt fttndurtnn
ef ekki meir. Er þar inni aS sjá “elda x r, „
J var eðhlega iremur famennttr, meS
stora” eins og t trölla hellurn og sáust i . .. ,
i svo stuttum fyrtrvara.
dökkar verur á vakki í kringum þá. I
tj, , • . . , .. Mr. Bergmann bra skjott viS; sendt
Ekkt sa eg hvort þessar verur hofSu ! , . .
. v. , , , , ,y ,, skevti til Alberta, og æsktt eftir að fa
horn eða hala, og þvt stSttr klauftr, I ' B
.,,, , .. . v.,,. -v. , , i aS sja malsskjöhn. Fekk hann um
en sjalfsagt heftr þaS 'ekkt veriS, þvt i , , „ ,
hæl þaS svar, aS þau, eSa a. m. k.
þetta var um hábjartan dag, en klæða
lítlir sýndust þeir vera. ÞaS er
heitfengt verk aS fást við glóandi
málminn.
Fáir sem hingað hafa komiS mttnu
“kynoka sér viS aS trúa á báliS”,
og væri þaS því mikill styrkur þeim
prédikurum, sem ennþá hafa það fyr j
nokkuS af þeim skyldu strax send,
svo aS hann myndi fá þatt í hendur
á miðvikudag, 24. þ. m.
verSa allir aS gera sér ljóst, aS kostn
dalir ertt sennilega þaS minsta sem
aSur hlýtur aS verSa afarmikill. 2000
má hugsa sér. Stjórnarnefnd ÞjóB-
i Hvernig sem fer um þetta mál,
ir hyrningarstein, að gera hingaS J ræknisfélagsin9 hefir ekki heimild til
pilagrímsferStr, en auSvitað svarar, þesg ag (gripa tj, fé]agssjóSte) til
þaS ekk. kostnaSi þe.m er þessháttar ! þegs a?) borga meg kostnaSinn> enda
myndi sá sjóður bókstaflega ekkert
hrökkva, til þess aS hrinda málintt á-
fram, þó hann væri allur tekinn. En
nefndin, sem þarna var kosin af öll-
um Islendingum, án tillits til þess
hvert þeir væru í ÞjóSræknisfélaginu
eða ekki, treystir þvi fastlega, að all-
ir Islendingar í þessari álfu, sem
þetta sjá, leggi sinn skerf, hvert sem
hann er mikill eSa lítill, til þess að
reyna eftir megni aS þvo þann blett
af mannorSi hins íslenzka þjóðflokks
þessari álfu, sem þegar er á þaS
aSsetursstaðar ekkjunnar Brown. Nú a"'r reyndu þaS, eða hver og einn
er þetta komiS í vanaj og vér höfum ! eins °S hann ?at bezt> gömlu tslenzku
Dana og íslendinga, álit um hvernig' einhverntíma grobbaS af því, aS vér j skemtisöngvana. Var þá sem marg.
samvinnu milli útgerSarinnar og iSn.
aðarins skttli háttað, og tillögur um
fyrirkomulag verksmiðjanna eða
stöðvanna”. Til verðlattna fyrir
bezta svariS eSa beztu svörin veitir
sjóSurinn alt að 4000 krónum. Svör.
in eiga aS vera komin fyrir 1. nóv.
ember 1926. SjóSurinn hefir sent
fjárveitingu
launin.
til aS bæta viS verS-
Erá Geneve er simaS 23. þ. m., að ,
frjálsstjórnar-ríkiS írska hafi kitrt. :
e,slega en afdráttarlaust staSiS uppi í j
Hrinu á Bretum, meS þvi aS senda 1 a “imumálará«uneytinu umsókn ttm
1 joobandalaginu skjal, þess efnis, aS
þaS mótmæli þeirri staShæfingu frá
Breta hálfu, aS ensk.írski samningur-
5nn frá 1921 megi ekki verða skrá-
settur af ÞjóSbandalaginu. — ÞaS
verSur fróSlegt aS sjá hverju fram
fer um þetta mál, meS þaS í huga,
aS Englendingar hafa bannaS Þjóð-
handalaginu aS skifta sér hiS minsta
a{ skærum þeim, er orðiS Jiafa í
F-gyptalandi.
Frá íslandi.
gætum sagt nokkttrnveginn jrétt til ! ir yngdnst ttpp um 40, 50 og
60
um fótaferS aillra nágranna viorra,
meS þvi aS hafa gætur á reykháfun.
um. Og nú sáum vér, aS ekkjan
Brmvn myndi ekki vera komin á
fætur, þó aS kötturinn hennar væri
þaS. Kötturinn sat í eldhússtigan..
um, — og beiS. ÞaS var hvast, og
25 gráður fyrir neðan zero, en kött-
urinn vissi aS nú tók aS nálgast sú
og fyndist þeim þeir vera komnir
heim á landiS gamla. En svo fórtt
allir heim, hver til sinna starfa, en
endurminningin fylgdi þeim. Þieir
höfðu haft þarna góða stund. Gert
eina fjölskyldu hamingjusama með þvi
aS kannast viö, hvað hún hefSi unn-
iS fyrir sveitina, fyrir vini sína, fyr.
ir bágstadda og inunaSarlausa. En
stund, er húsmóSirin risi af hógleg- I þa® sem þau unnu fyrir heimiliS, var
um og vellystugum dúnsængum. Og; ' raun réttri niest, þar sem þau ólu
þarna beiS kötturinn, halaskcltur og!"PP dwglega og myndarlega drengi,
kalinn á eyrunum. Hann stiklaSi | annan fyrirtaks hljómlistamann, og
þarna á gaddinum, eins og á glóSum j friSar og gerfilegar stúlkur; þessa
stæSi, til þess aS
lina fótakuldann
til skiftis, eitt augnablik. En hann
Rétt á^ur en Mr. og Mrs. E. II- ■ kvartaSi ekkij heldur tók þessu eins
og óhjákvæmilegu hlutskifti allra
katta.
I var litiS getið, en var þó þaS, sem
mestu varðaði.
Kvaran fóru frá Kaupmannahöfn,
barst sú fregn þangaS, aS látist hefði
af hjartaslagi í Reykjavík GuSmund-
ur prófessor Magnússon. Hann var
helzti maður sinnar stéttar á Islandi,
Frá Belgrad er símaS 23. þ. m„ aS
jM-Preistannenn j Albaníu hafi unn-
^S1gur á stjórnarhernum og tekiS j og eini íslenzki læknirinn, síBan Niels
Finsen leiS, sem þektur var svo aS
ófuðborgina, Tirana, sem liggur 20
{ra sjó- ASrar fregnir segja,
heir hafi og náð á vald sitt hafn.
arborginni Scutari.
Frá
ra ^aris er símaS, aS andinn hafi
"y'ega komig yfir Mme. De Teleme,
fræjgur væri meðal HembVettisbræSra
sinna i útlöndum.
Mannskaði á Þórshöfn.
Þá er GoSafoss var nýfarinn frá
Þórshöfn í gær, voru sex menn á smá
Nú, fer fjarri þvi, aS ekkjan Brown
sé tilfinningalaus. Hreint ekki. Hún
elskar köttinn sinn og gælir viS hann,
og gerir sér tæpitungu við hann, —
á daginn. SiSasta verk hennar a
kvöldin, áBur en hún fer aS sofa, er
aS loka köttinn úti. Það er óheppi-
legt aS v^turinn skuli vera harður.
______fyrir köttinn. ÞaS þyrfti aS
ráSa einhverja bot a þessu,
M. J. Skaptason.
Washingtonför.
Eftir Dr. M. B. Haildórsson.
Frh.
Þegar eg vaknaði þriðjudagsmorg-
uninn tok ég fljótt eftir því, aS þaS
var óvenjulega dimt í vagninum,
ekki lesljóst. Tók ég þá aS líta til
veðurs og sá að dimt var loft, svo
& '
kenningar láta liggja milli hluta,
■----0------
Til ís’endinga.
Öllum íslendingum í þessu landi,
er ensk blöð lesa, mun vera kunnugt
um þann sorgaratburS, oss til 'handa |
Vestur-íslendingum, er dæmur var til
dauSa, í Edmonton, maður af okkar
þjóðflokki, Islendingur. Um ástæð-
itna til dómsins mun ekki þurfa aS
fjölyrða hér. Dómnum á aS full-
rægja 4. febrúar 1925.
Hvernig sem varið er sekt eða sak-
leysi í þessu máli, þá mun það eitt
víst, að hinn sakfeldi er slysamaSur,
einn af olnbogabörnum mannfélags-
ins. Ef til vill hefir það verið af
þeim orsökum, að hann fékk litilli
■ vörn fyrir sig komið á vettvangi lífs
og dauSa.
Svo hefir að minsta kosti fundist
islenzkri konu í Edmonton, sem rit-
aSi stra J. A. SigurSssyni, í Church-
bridge um afdrif málsins. Síra Jón-
as sendi úrklippur þær úr Edmonton
blöSunum, er þessi kona hafði sent
honum, ásamt bréfi hennar til Árna
lögtnanns Eggertssonar, i Wynyard.
Árni lögmaSur skaut þessu máli til
deildar Þjóðræknisfélagsins í Wyn-
yard, og skrifaði um leiS stjórnar.
nefnd ÞjóSræknisfélagsins hér í
Winnipeg, og hvatti hana til þess aS
beita sér fyrir það, að gengiS yrði
úr skugga um það hvert maSurinn
væri sekur, eSa eigi. Sama dag kom
áskorun frá deild ÞjóBræknisfélags.
ins í Wynyard, ti! stjórnarnefndar.
innar hér, og var innihald hennar hið
sama og bréfs Árna lögmanns.
Stjórnarnefnd Þjóöræknisfélagsins
boðaSi því til almenns fundar meðal
tslendinga — því miSur hlaut fyrir.
varinn aS verSa altof stuttur — föstu
daginn 19. þ. m. ÁUir fundarmenn
voru einhuga um þaS, aS alt bæri að
gera fyrir þenna óhamingjumann, sem
I í manlegu valdi stæði, til þess að hann
mætti ná fullum rétti sinum. Svo
fallinn með þessum dauSadómi. Hinn
minsti skerfur verður þeginn meö
jöfnum þökkum og hinn mesti, en það
er vonast til þess, aS ALLIR Islend-
ingar leggi eitthvaS til, félög, setn
einstaklingar, og einstaklingar, sem
félög. Mr. Hjálmar Gíslason, 637
Sargent ave. Winnipeg, gjaldkeri
stjórnarnefndar ÞjóSkæknisfélagsinp,
tekur á móti samskotum. Ef einhverj.
um kynni aS þykja heppilegra, má
senda peninga í þarfir þessa máls tii
ritstjóra “H^imskringlu,” pg “Lög.
bergs”.
En alt, sem gert er í þessu máli
þarf aS gerast fljótt. MáliS er í svo
góSum höndum hjá Mr. Bergmann,
setn framast er hægt aS hugsa sér.
Þessvegna megum vér íslendingar
ekki láta þaS falla úr þeim höndum,
vegna þess aS vér ekki meS fjár-
framlögum stySjum Mr. Bergmann,
svo aS kunnátta hans nái aS njóta
sín aS fullu. Vestur til Edmontott
þarf aS fara til þess aS á tali af hin-
um dómfelda, og verði ‘málinu þá
haldiS áfrám, aS ráðum Mr. Berg-
manns, þá verður aS fara til Ottawa,
aS minsta kosti einu sinni, ef ekkt
oftar.
Hér meS er þetta mál þá íagt í
hendur allra góðra Islendinga, því til
fulltingis.
I umboSi stjórnarnefndar ÞjóS-
ræknisfélagsins.
Sifffús Halldórs frá Höfnum,
ritari.