Heimskringla - 29.09.1926, Page 5

WINNIPEG 29. SEPT. 1926.
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA.
ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
KAUPIÐ A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
ekki krefjast leiðréttingar fyrir þá
skuld, heldur til að minna þá einu
sinni enn á, að Islendingar væru
þjóð'. Þetta gerði mig þvi ergílegri,
sem vi'S vorum þá stödd beint suður
af Islandi, og mér þótti i rauninni
talsvert varið i aö geta þá um morg-
uninn sett úrið mitt eftir íslenzkum
tíma (ca. 5 klt. 20 mín. á undan
Winnipegtíma). Þetta er raunar
rétt eftir öðru öfugstreymi, sem stór-
veldaskríHinn hefir lagt til hinnar
svokölluðu menningar. Ef Island
ætti gullnámur, er engirj hætta á að
stórveldin gleymdu að þar býr þjóð.
En af því að Islendingar eru ekkert
annað en ein mesta menningarþjóð
heimsins í raunverulegum skilningi,
— ja, það er nú sitthvað. Því ættu
óvinir raunverulegrar menningar að
vera að leggja slikt á minniS"? *En
nóg urn það. Og þökk sé Sípíar
fyrir meðferðina á okkur, sérstak-
lega á hafinu. Mér finst furðulegt
að fargjaldið skuli ekki kosta meira
en það gerir, eins og alt er fullkom-
ið. Við, sem erum þó á þriðja plássi,
höfum öll þau þægindi, sem til þarf
að taka og meira til, t. d. spilar
hljóðfæraflokkur við allar máluðir,
og svo af og til allan daginn í dag-
stofunni. Sérstök dagstofa er og
fyrir börnin, og þar eru allskona.r
leikföng, og ein hljómvél, sem altaf
er á hreyfingu, og heita má, að
hljómvélar séu í hverju skoti, og
geta farþegar notað þær eftir vild.
Þá eru og manntöfl og spil á reiðuni
nöndum til afnota fyrir farþega.
Ennfremur ýms
ur en gull og silfur, því sá hlýhug-:
ur yrði aldr^i á aura metinn, þar
sem hann væri varanlegur dg æðra
ðlis, og að margar hlýjar endur-
minningar yrðu tengdar þessari
bygð, hvert sem leiðir kynnu að
liggja-
I tölum þeim, sem íluttar voru |
við þetta tækifæri, var þess getið,
að margir góðir félagsmenn og kon- !
ur hefðu flutt úr þessari bygð án'
þess að tækifæri heíði gefist að sýna
þeim nokkra sérstaka viðurkenningu i
eða velvild að skilnaði, og þessvegna |
væri nú frá þessu samsæti sameigin-
leg hugskeyti send til allra þeirra, tima_ Frá ellda
er aður hofðu festar leyst og burtu | 94
farið; nöfn þeirra birtast hér ekkij tig
en þau eru skráð á minnisspjöld j
þeirra, sem eftir dvelja; og þó skift-
ar séu skoðanir hvaða gildi hugsend-
ingar kunna að hafa, er þó áreiðan-
legt i því sambandi, að þeir sem
senda hugheilar árnaðaróskir til
annara, græða i eigin meðvitund, þá
hugfró, sem er allri efnishyggju
meiri.
A. M.
' stofnað, en þó hefir svo farið að
j martnaþurfar hafa ,þau ekki orðið, j
! en gert mörgum b^tur, er hyggnari (
hafa verið-taldir, og betur undirbúnir ,
j í uppvextinum fyrir lífsbaráttuna.
Arður æfinnar var áð vísu ekki stór, J
j et. þó skildi Arni eftir þær eignir,;
1 að æfinni endaðri, að ekkja nans, j
með eftirliti góðra rnanna, er borgið ^
það sem eftir er. Og þann orðstir 1
skildi hann eftir* að af engum hafði
hann haft, engan vélað og engar von-
ir svikið.
jfarðarförin fór fram laugardag-
ir.n 11. þ. m. Ræðu flutti séra
Rögnv. Pétursson frá Winnipeg. Við-!
staddir voru flestir bygðarmenn, er.
fylgdu hinum látna til grafar.
R.
Fréttabréf.
(Frá fréttaritara Heimskringlu.)
Markerville 21. sept. ’26.
Árni Josefsson.
14. seþt. 1859 — 8. sept 1926.
Miðvikudaginn 8. þ. ni. andaðist
á, sjúkrahúsinu i Vita, Man., Arni
Jósefsson, bóndi víð Piney, Man, -
eftir stutta sjúkdónislegu. Heilsu- |
lítill var hann bijinrt að vera á ann-1
leikfimisáhöld og j að ár, en hpfði þó fótavist fram til!
fleira. Sömuleiðis myndasýningar á j hins siðasta, enda var hann maður
kvöldin, og einn “Concert” hefir j '"jög harðgerr og ókvartsár, hafði
verið haldinn hér á skipinu. Og ^ heldur ekki vanist mjúklyndi i æsku
tvisvar var messað hér á sunnudag-1 eða vorkunnsemi.
inn. — Fréttablöð fáum við einnig L111 foreldra hans er oss eigi kunn-
á hverjum degi, sem eru prentuð hér ugt, en hann var fæddur, eftir því
á skipinu, og fréttum við þannig j sem hann sjálfur sagði, 14. sept. 1859
það helzta sem við ber uin allan á Leifsstöðum í Axarfiröi í Norður-
heim. T. d. lásum við þann 15. Þingeyjarsýslu. ForeRlra sína misti
sept. hvernig kosningarnar í Can- ^ hann meðan hann var á barnsaldri
ada stóðu kl. 10 kvöldið áður. Vest- og fluttist því til vandalausra og
sn til á hafinu var mjög kalt. Þó ólzt upp á sveit. Litillar vægðar mun
væri sólskin og heiðríkt veður, þoldi hann hafa notið i uppvextinum,
maður varla við upp á þilfari um Herti það skapsnitini hans, jafn-
hádaginn; en eftir þvi sem austar ( framt því sem það bevgði einurð hans
dró, hlýnaði og loftslágið varð mild-j og framgirni. Uppfræðslu naut hann
ara. • j engr;tr, þó læfði hann nð skrifa og
Um kl. 2 e. h. þann 15. sáum við mun hann hafa kent sér það sjálf-
fyrst til lands í Evrópu. Það var! ur. Hann var fermdur að Skinna-
suðuroddinn) af IrlaÞdi. Að! baki J stað, að líkindum sumarið 1874, af
okkar lá hið djúpa, víðáttumikla t séra Stefáni SigfúsSyni, er tók við j
Atlantshaf, en framundan land það, brauðinu þar eftir séra Benedikt
er nú skyldi verða heimili okkar. —j Kristjánsson, er þá var fluttur að
Hvernig mun það reynast'? Og hve- Helgastöðum í Reykjadal.
1 Veðráttan hefir verið hér í mesta
j máta erfið og skaðsamleg um langan
hundadaga, hinn
ágúst, hefir verið hin vtersta
Snerist þá til fádæmra rigninga
í og rigndi svo mörgum döguni skifti,
^vo varla kom þur dagur, til þess 14.
þ m. Þá snerist veðrið upp í snjó-
hrið af.norðri, seni haldist hefir frani
á þenna dag og sér út fyrir sáma veð
ur um sinni. Má hér heita bjargar-
bann fyrir allar skepnur. Alt sýnist
undir eyðileggingu. Akrar voru að
miklu leyti óslegnir, þá er áfellið kom,
hveitiakrar voru slegnir sumstaðar að
mestu leyti, en þó viða rnikið óslegið.
j Hafrar alstaðar óslegnir og víðast
j grænir. Bleytan í jörðinni er orðin á-
j kaflega mikil, og tvísýni rúikil að lá'gir
j akrar verði slegnir áður upp frýs.
j enda viða lagst flatt í bleýtuna, sem
I aMrei slæst. Það er þegar séð að
kornuppskefan verður hér að nijög
misjöfnum notum, sumstaðar eng-
um, þó veðrátta breytist til batnað-
ar, sem menn vona að verði, þá
verður það um .seinan, og vel niá
nær skyldum við leggja út á Atlants-
haf á vesturleið ?
leiða í ljós.
Arið 1886 fluttist Arni til Ameríku,
! segja að vetur sé byrjaður, eftir út-
liti að dæma. Hey voru sett hér
! úpp talsvert miki! í sumar, en bú-
! ast má við að þau reynist stórkost-
lega skemd; á stöku stöðum munu
hey ekki hafa verið alhirt, og eru
j þau með öllu ónýt. — — — Auk
j þess sem þegar er' sagt, kornu frost-
: nætur bæði í júlí og ágúst mánuðum,
; svo korn fraus á sumum ökruni til
skemdá, þó ekki jafnt yfir. Reynslan
j sannar enn sem fyrri, áð kornrækt
: er hér ekki stöðugur, ábyggilegur at-
vinnuvegur. Lengstum hefir kvik-
fjárræktin verið sterkasta máttarátoð
ir. í þessari sveit, og mun verða, ef
lögð er sæmileg rækt við hana.
Heilsa fólks hér yfirleitt er bæri-
leg;, fyrir nokkru síðan komu mis-
lingar á stöku heimili, nokkuð þungir
á fullorðnu íólki; munu nú afléttir.
Engin dauðsföll hér i nágrenninu.
6. þ. m. vígði séra Pétur Hjálms-
son, í lútersku kirkjunni, i hjóna-
óhagstæð fyrir jarðargróður. Það
leysti snemrna snjó í vor, enda var
hann aldrei rnikill, en þurviðri voru
svo stööug í niaí og júni, að varla
mátti kallast að dropi kæmi úr lofti.
Gróður var því framfaralítill þann
tíma, þótt hann byrjaði snemma. I
júli komu öðruhverju ofsa hitar, en
kaldir kaflar á milli, svo þótt smá-
skúrir kæmu, þá gerðu þeir litið
gagn., Um miðjan júní Var varla
bithagi fvrir gripí á harðvelli, en
þar sem láglent var og dálítið spratt
þá skrælnaði það aftur upp í júl'.
Það leit því svo út um tima hér við
Manitobavatn, að ekki yrðu nægir
sumarhagar fvrir gripi, því síður
heyskapur. Siðast í yúlí fór að
rigna dálítið. Og í ágúst komu skúr-
ir öðruhverjuy 'Þá fór gras að
spretta og hefir 'haldið áfram til
þessá. Það er einkennilegt, að þar
sem harðvelli var grátt og gróður-
laust i lokl júlímánaðar, er nú víða
skrúðgræn jörð, og helzt bithagi og
enda sláandi á sumum stöðum.
Heyskapur hefir þó hepnast von-
uni betur, einkum nálægt vatninu,
því þar eru láglendar engjar, er lengi
halda í sér vatni; en nú stendur yf-
irborð vátnsins lágt, svo hvergi flæð-
ir á engjalönd. Hér hafa nú geng-
ið óþurkar um tima og rignt nærri
daglega, svo verkföíl hafa orðið viö
heyskap; en konii nú þurkar aftur,
hygg eg að allir fái nægan hey-
forða, enda er gras hér grænt enn
þá sem í júli væri.
Þessi þurkatíð hefir verið okk-
ur, sem við vatnið búum, hagstæö
að einu leyti. Það hefir lækkað svo
í vatninu, að öll engjalönd eru nú
þur, sem undanfarin át hafa legið
undir vatni. Oskandi væri að hin
margíterkuðú kosningaloforð að ræsa
fram vatnið, koniist nú í framkvæmd
áður ep flæðir næst. Undir þvi er
að miklu leyti framtið þessarar bygð
ar komin.
Akuryykja , er hér litil, enda tná
kalla að hún hafi brugðist algerlega
í sumar. Sania má segja um garð-
ávexti, nema kaitöflur; þær mur.u
víðasthvar vera i meðallagi.
Af framkvæmdum og framförum
er hér fátt að segja. Þó mun efna-
hagur bænda alment vera á fram-
faravegi síðustu tvö árin. Veldur
þvi hækkandi verð á gripum, þótt
pægt/ fari, og í öðrullagi hafa fiski-
veiðar hjálpað mörgum, sem við
vatnið búa, þessi síðustu ár. Bifreið
um hefir fjölgað rnjög i sumar, og
sýnir það, að menn hafa haft meiri
peningaráð en áður, en tvísýnt er,
hvort það má teljast bygðinni til
framfara.
Heilsufar manna hefir verið hér
í góðu lagi. Eg man ekki eftir að
neinn hafi dáið í þessunl bygðum
siðan um rýár.
Guðm. Jónsson„
telur Stauning forsætisráðherra á- j
lyktun þeasa mjög skynsamlega og,
til mikils stuðnings við stjórnina. j
Borgbjærg félagsmálaráðherra lætur
uppi-sama álit. Forsætisráðherrann
tilnefnir margvislega vegavinnu og ^
íbúðarhúsabyggingar, sem hægt væri i
að hefja vinnu við, og bætir við, að
hann sé hvorki persónulega né að f
öðru leyti andvigur innflutnings- j
hömlum, en þess.beri þó að minnast,,
að verzlunarstefnan sé önnur i heirn- ^
inum nú en íyrir 5 árum. Forsætis- ^
raðherrann kvaðst þó ekki smeykur
við krepputoll og verðlagseftirlit jafn
framt, en óttast að vinstri menn muni
setja slík skilyrði, um lengdan vinnu-
tima og lækkað vinnukaup,_'að þess
háttar ráðs^tfanir yrðu ófranikvæni-
anlegar. Ráðherrann nefnir sém aðr-
ar leiöir til varnar gégn kreppunni,
hjálp til stækkunar og ynibóta á fyr-
irtækjunn einstaklinga og tilhliðrun
um takmörkun lánveitinga. Að lok-
um boðar hann endurskoSun atxinnu
leysislaganna, og vill gera tilrann, til
að hjálpa verst stæðu atvinnuleysis-,
styrktarsjóðum og fá hækkaða svo-
kallaða framlengda hjálp.
(Alþýðublaðið.)
Þingmaimafundur.
Khöfn 17. ágúst.
17. fundur þingmanna Norður-
landa hófst í Kaupmannahöfn -sunnu
daginn 15. þ. m. kl. 11 g. hádegiJ—j
Fundirnir voru haldnir í fundarsal
landsþingsins danska í Kristjáns-1
borgarhöll.
Fulltrúar voru lomnir frá Norður-
löndunum finirrfog í fyrsta sinn full-
trúar frá Islandi og Finnlandi. Sendi
heria Islands, Sveinn Björnsson, var
viðstaddpr fundarsetningu.
Dr. phil. L. Moltesen. formaður
dönsku deijdarinnar setti fundinn.
Bauð hánn fundarmenn velkomna og
einkum Islendinga og Finna, sem
nú væru hér í fyrsta sinni. Gladdi j
það hann ‘að þessi tvö lönd væru nú
koniin í tölu hinna fullvalda ríkja,
og sagði hann um Island, að menn
gætu ekki annað en dáðst að framtaks '
semi og framförum þar.
Fulltrúar frá Islandi voru þeir Jón ,
Þorláksson ráðherra, Klemens Tóns-'
/
son fyrv. ráðherra og Jónas Jónsson
alþtn. frá Hriflu.
Eftir að forseti hafði sett fund-
eitthvað tvo tíma á ferju. Vegna
storms var fólkið ekki á engjum og
heyrði því ekki til min. Eg batt
nú ullarbol undir roðhatt minn, "fór
úr öllum fötum og lagði til sunds.
Meðan eg var á sundinu, virtist mér
árbakinn, sem eg stefni að, aldrei
ætla að nálgast, en er eg leit um öxl
sá eg þó bakkann, sem eg kom frá,
í fjarska, en mig bar með stráúmn-
um þrisvar lengri leið en eg hafði
búist við. Boðarnir börðusf framan
1 mig, svo að eg gat ekki séð T gegn
v.m gleraugun. Eg varð feginn þeg-
ar eg fann aftur jörðina undir fót-
i)m mér og gat vaðið. Eg hljóp ti!
bæjar og bað að sóttar væru föggur
mínar, sem eg i fyrstu hafði ætlað
að sækja sjálfur á ferjunni. Eg var
látinn ofan í heitt rúm, og greip mig
þá kalda. En hið góða fólk í Þjórs-
árholti helti í mig meðtuum og fló-
aðri mjólk, og hjarnaði eg þá viö
á klukkutíma. Eg segi þetta til að
þakka hinu góða fólki i Þjórsárholti
innilega fyrir viðurgerpinginn og ti!
að láta alla Islendinga vita, að mér
þykir Island fagurt, og að hér hefi
eg lært að láta mér þykja vænt urn
þzð á átta vikna ferðalagi mínu hér,
og það skyldi gleðja mig, ef Islend-
ingar vildu heimsækja niig á Þýzka-
iandi, og mun eg reyna að vera
þeim til þess gagns þar, seni eg get.
Withelm Löbcr■
Iimenau, Thuringen. ’
Þjórsá er þar, sem Löber synti
hana (á Hrosshyi), 200 ni. breið, og
hefir sundið, sem hann þreytti verið
um 600 metra langt, og það segir
sig siálft, að kuldinn í fljótinu hefir
ekki verjð lítill.
(Alþvðublaðið.)
Það mun tíminn til íslenzku bygðarinnar í
og vann þar á ýmsum stöðum.
Skilnaðarmót.
Dakota ' kand’ Þau tmgKú Helgu Sigurbjörgu
! og J. R. Gaetz smjörgerðarmann í
Brúðirin er dóttir þeirra
Hann ..
var duglegur við alla erfiðisvinnu og» n'S a’ ’
trúr verkmaður, 'aðra vinnu kunni i hj°na’ JÓnS sáL Benedictssonar verzl,
hann ekki. Vorið 1894, 4. marz.! nnarmanns Láru . Sigurlínu, á
7- „. v ; Markerville, en, brúðguminn er son-
Karitas Sigurðar-
Voru þau gefin j Mr' Lyon • Gaetz, \ ems af braut-
saman' að Akra, af séra Jónasi A. I rytSjeHdum Red Deer bæjar, nafn-.
Sunnudaginn þann 5. sept. komu Sigurðssyni, er þá var prestur aust-I kendur nlerkismaSur sinnar tiSar-
urhluta bygðarinnar og bjó á Akra. Þessuul góðkunnu, ungu hjónum er >
árnað heilla í þeirra nýju lifsstöðu.
I.vongaðist hann
dóttur Reinholí.
nálægt eitt hundrað manns íiejim
að heimili þeirra Mr. og Mrs. Krist- . Foreldrar Karitasar voru þau Guð-
jáns Stefánssonar, í nánd við Vest- ; rún Reinholt, systir þeirræ Reinholts
fold P. O., Man. Astæðan fyrir ( bræðra, er vestur fluttu snenima á(,
þessari gestakomu var, að þau hjón' árum, Jóns og Friðriks, og bjuggn í tin,æSri ósk unl katnandi tuua fyrit
Með kærri kveðju til ritstjóra
Heimskringlu og lesenda hennar, óg
I Dakota, og Sigurður Jósefsson, ey-
I firzkur að ætt, er seinna fluttist til
voru ferðbúin að flytja, ásamt börn-
um sínum til Winnipeg, og vildu
nágrannar þessara hjóna ekki sleppa ^ Noregs, giftist þar og bjó þar til
síðasta tækifæri til að taka í hendur, dauðad^gs. Tvær dætur eignuðust
þeirra að skilnaði og þakka þeim þau Arni og Karitas. Voru þær j
fyrir margar góðar samverustundir; j teknar i fóstur; sú eldri, er Mipnie |
einnig sýna þaö með smárri peninga- heitir, af anteriskum hjónum er hétu
gjöf, að þeir kunnu að meta bróður- Monknian, og á hún heima í Suður-
alla. —
Bréf til Hkr.
Frá Danmörku.
(Eftir tilk. frá sendiherra Dana.)
Fiskigengdin viS Islaud. — I við-
tali við fréttaritara “Berlingske
Tidende” í Þórshöfn, hefir foringi
“Dana’’-lejðangursins, Taaning meist
ari, sagt að tæplega sé nokkur hætta
á því, að fiskur þverri við Suður-
Island, þótt margt sé þar ttm togara
að vorinu, því að viSlcoma þorsksins
sé svo stórkostleg, en áraskifti séu
■að fiskigengdfnni. Eiginlegur til-
gangur hafrannsóknanna sé sá, að
reyta vísindanna til að seg.ia fyrir
uni góð og slæm fiskiár á sinn hátt
eins og veðurfræðin segir fyrir urn
veðráttu.
Vogar 10. sept. 1926.
Herra ritstjóri!
Eg lofaði að senda þér línur, þeg-
ar eg, kæmi heirn, þvi ,auðyitað gat
eg ekki sent þér fréttabréf héðan,
hjonunt, Gisla heitnum Jónssynl óg meðan eg var að vinna í Winnipeg.
Minnesota; en hin yngri, er heitir
Guðlaug Guðný. af þeint heiðurs-
er annars fátt að segja,
og systurlega samvinnu þeirra hjóna,
yfir þann tíma, sem þau háfa dval-
ið í þessari bygð. j
Sóra Alliert Kristjánsson skýfði J Jarðþrúði konu hans, er um það leyti I Héðan
frá erindi gestanna með velvöldutn bjuggu í grend við Akra, en fluttu j enda er nú varla talað eða hugsað
kjarnyrðum og óþvingaðri alvöru, j seinna til Elfrosbvgðar i Sask., og j unt annað en pólitík. Ekki vil eg
eins og bezt hæfir við flest skilnað- ev Guðlög þar til heintilis nú. j skrifa^neitt um það efni, því þið haf
armót. Agúst Magnússon las kveðju | Frá Dakota fluttust þau Arni ogj ið nóg af sliku um þessar mundir,
og heillaóskaavarp og Guðmundur. Karitas til Pineybygðar sumarið 1908 enda verður dómsdagur liðinn í þeim
Sigurðsson skilnaðarlinur 1 ljóðunl. ■ 0g hafa átt þar heinta síðan. Tókjsökum, þegar þú færð þessar línur.
Mr. Stefánsson þakkaði fyrir vin-j Arni þar land og bjó á því urn nokk- i Þá er að minnast á ttðárfarið;
áttu og velvild, sem þau hjón Tieföu, ur ár, unz hann seldi það og flutti ^ á því byrja flest íréttabréf. Það má
jafnan notið hjá samferðafólkinu ^ inn í Piney. 'Ekki þótti með fullurn kalla að tiðin hafi verið yfirleitt í (
hér, sem væri þeim meira virði held- hyggindum til hjónabands þeirra betra lagi í sumar, en einkennilega
Atvinnubótakröfur 1 Danm'órku. •—
Sambandsfélag verkamanna hefir
eftir sameiginlegan fund um hið ó-
venjulega atvinnuleysi, borið Tram
tilniæli til stjórnar, ríkisþings og
sveitarfélaga, og krafist:
1) að byrjað sé á öllutn opinber-
um framkvæmdunt, sem á fyrirsjá-
anleguhi tíma er gert ráð fyrir,
2) stuðnings við illa staddar iðju-
greinar, svo sem t. d. nteð innflutn-
ingshömlum,
3) að atvinnulevsislaganna sé neytt
til hins ítrasta með greiðslu á fullum
atvinnuleysisstyrk til atvinnulausra í
iðngreinum, þar sem atvinnuleysi
er viðurkent óvenjulegt, og
4) hjálpar til þeirra atvinnulausu
manna. sem önnur hjálp við er hætt.
I viðtali við “Berlingske Tidende”
inn og boðið fundarmenn velkomna, I
. , . i
tók til máls Toh. L. Mowinckel, fyrv. j
forsætis- og utanríkisráðherra Norð- j
manna. Hóf hann umræður um
Þjóðabandalagið, aðstöðu minni rikja ■
til þess, þó einkuni nieð tilliti til j
fieiri fulltrúa í aðalstjórn Þjóða-
bandalagsins og aðstöðu iundarins til
þessa. Seinna urðu svo umræður
nokkrar og samþykti fundurinn álykt-
un í rnáli þessu á mánudag.
Kl. 1 var fundi slitið og var fund-
armönnum boðið til morgunverðar á
veitingastofu þingsins. Að morgun-
verði loknum var fundi haldið áfram
irant á kvöld. Kl. 7.30 um kvöldið
var boð inni fyrir fundarmenn á
veitingaskála Ntmbs, en síðar var
þeim . boðið í Tivoli unt kvöldið. A
mánudagskvöld var boð inni fyrir
íundat menn og gesti þeirra á Skvde-
banen, og var þar með fundinum slit-
ið.
, Eundarmönnum var dönsku deild-
inni boðið til Suður-Jótlands og tek-
ur það 3 daga. Islenzk'u fundar-
menirnir eru nteð í för þe^sari. Það-
an fer Jón Þorláksson til Englands
og þaðan áfram til Islands. Jónas
Jónsson fer úr ferö þessari til Erakk-
Iands og yfir England til Islands, en
Klemens Jónsson hverfur aftur til
Hafnar og dvelur þar eitthváð.
Þorf. Kr.
—Alþýðublaðið.
Synt yfir Þjórsá.
af þýskum námsmanni.
Þýzkur listnemi — leirkerastnið-
ur—synti 13. ág. vfir Þjórsá. — Piit-
urinn, sem er 23 ára að aldri, er
frernur grannvaxinn. enda myndi
sundið vera kallað þrekraun, þó að
menn, sem sýnast meiri fyrír sér,
hefðu leyst það af hendi. Honum
segist svo frá sjálfum:
“Eg var á leið frá Heklu til Gull-
foss. Hjá Þjórsárholti kallaði eg í
I
Hveitisamlagið.
Canada á undan.
Með þessari fyrirsögn er rnjög
vingjarnleg grein um Hveitisamlagið
í “Wisconsin Agriculturist”. Er þar
bent á að santiögin í Canada sýni
hvernig bændurnir geti ráðið fram
úr vandantálum sínum strax og þeir
séu reiðubúnir að sameinast í eitr
stórt .samlag. “Bóndanum í Canada.';
segir í greininni, “er að t^iða á-
ftarrt. Hann heíir fundið lausn á
markaðsgátunni, með þvi að santein-
ast stéttarbr^ðrum sinum unt 4|itt
sölusamlag, sent hefir sambönd í öll-
um löndum. Ahyggjuni hans er lok
ið þegar hann afhendir samlaginu
kornið. Umboðsnienn hans — ekki
braskarar, malarar, umboðssalar eða
aðrir miðlar — selja kornið, og af-
henda honunt hæsta fáanlegt verð,
að frádregnum áföllnum kostnaði, en
ekki ágóða miðilsins.’’
Greinin endar með fy.rirspurn um
hvort nokkur gild ástæða sé til að
bændurnir í Bandaríkjunum geti ekki
bundist líkunt samtökum.
AnnaS bccndablað í Bandaríkjunum
gctur um Samlagið.
I umgetningu um afhendingu eigna
Saskatchewan Co-operafive Elevator
Co. til Samlagsins, segir “Iowa
Homestead”, að þessar framfarir i
sölu landbúnaðarafurða t Canada
séu gott dætni um, hverju hægt sé að
áorka á fáum árum, ef framleiðend-
urnir séu samtaka um að selja af-
urðir sínar sjálfir.
Starfsmaður Bandarík jastjórnarinn-
ar mcelir mcð Samlaginu.
I “Agriculture Co-operation” tíma
riti, sem gefið er út af landbúnaðar-
ráðuneyti Bandaríkjanna, skrifar
próf. J. F. Booth, starfsmaður hag-
fræðisdeildar ráðirtieytisins, um Sam-
lagið i Canada, og leggur sérstaka
áherzlu á hið alþýðlega stjórnarfyr-
irkomulag þess. Meðal annars seg-
it hann:
“Þýðingarmikiö atriði í tilhögun
Sanilagsins eru hin skýru ákvæði um
almenna þátttöku meðlima í stjorn
og st^rfsemi þess.”
Lýsir hann síðan tilhqgun heinta-
deilda, nefnda, útbreiðslustarfsemi,
fræðslustarfsenii, fundahöldum o. s.
frv. Einnig hvernfg fulltrúar og
stjórnendur eru kosnir fvrir fylkis-
samlögin og allshérjarsanilagið.
* ¥ *
Lesendum Heimskringlu stendur
til boða að senda fyrirspurnir um
Samlagið til blaðsins. og verður þeim
s.varað t þessuni dálk.