Heimskringla - 30.11.1927, Blaðsíða 1

Rev. R. PétUMion *
15 Ilomle St. — CITY.
XLII. ARGANGUR.
WINNIPEG, MAN., MIÐVIKUDAGINN 30. NÓVEMBER 1927.
3B0550809905C090B©9500609ÖÍOOOS060S006C000600000ÖOS80(
' ^ A NADA |
Eins og áöur hefir verið getrð um,:
ver’ður Manitobaþingi'ð sett eftir há-
tlegi á morgun. Attu þingmenrt að
vinna eið að stjórnarskránni í dag, en
sú tiLhliðrun mun hafa verið gerð við
sveitaþingmenn, af þvi að sumir
þeirra gætu átt erfitt með að vera
komnir í tæka tíð, að þeir geta unnið
eiðinn fyrir hádegi á morgun, áður en
þing verður sett.
Sú fregn birtist i blaðinu “Toronto
Star” á mánudaginn, að því hefði
verið sent skeyti frá Mexicoborg þess
efnis, að Sir Hlenry Thornton, for-
maður þjóðbrautakerfis Canada (C.
N. R.) myndi bráðlega segja því
starfi lausu til þess að takast á hend-
ur likt starf við rti'kisbr.autirnai* í
Mexico, sem ráðunautur Miexicönsku
stjórnarinnar um járnbrautarsamgöng
ur innan lands.
Sir Hjenry fór nýlega til Mexico,
og f'laug þá fyrir einhver slæðingur
í þessa átt. Er hann nú þar syðra,
og segir fregnin frá Mexicoborg, að
hvorki hann ná Callesstjórnin vilji
játa eða neita gagnvart þessum orð-'
rómi.
Samgöngumálaráðhe^ann hér, Mr.
Dunning, hefir verið spurður um,
hver tillhæfa muni í fregninni, en
kveðst ekkert um það vita, og ekki
trúa því fyr en hann taki á, að nokk-
uð sé hæft í henni. Þó er hætt við
að einhver flugufótur sé fyrir henni,
þvi fregnin mun vera upprunnin með
al kauphal'larburgeisanna í Wall St.
en þeir munu vera sæniilega glögg-
skyggnir, jafnvel á það, sem fram
fer á bak við tjöldin, um helztu fyrir-
aetlanir allra höfuðstofnana á meg-
inlandi Norður-Ameríku.
Li'beralar í Manitolbafylki héklu
ársfund sinn í gærmorgun að Fort
Garry gistihúsinu hér í bæ, og stýrði
Mr. Duncan Cameron fundinurh. Um
200 ftrlltrúar frá 36 kjördæmum í fylk
inu voru þarna saman komnir. Ræð-
föðurlandselska og listræna lýð glíma
við nefndina um forlög frú Halhn, i
þessu tilliti. Hefir lýðurinn nú þeg-
ar unnið það á, að skjóta minnis-
varðanefndinni skelk í bringu sem
fyrri daginn, svo að hún í gærkvöldi
boðaði til fundar við siig fulltrúa föð-
urlandselskra hermanna- og kvenfé-
laga, er enn s^jn fyr virðast eiga að
hafa vitið til varnar sæmd borgar-
innar í þessu máli. Ekki hefir neitt
heyrst frá þessum fundi, þegar blað-
ið fer til prentunar, en svo var að
sjá, af ummælum Free Press í gær-
kvöldi, að líklegast yrði brugðið á
sama ráð ag í hittifyrra, að borga frú
Hahn, alias ungfrú Wood $500.00, er
áttu, nú sem fyr, að ganga ti! fyrsfC
verðlauna, en ihafna» minnismerki
hennar, og reisa eitthvert annað, t. d.
það, sem 2 verðlaun fékk.
ingar nú tekist, að sagt er, og greið-
ir Manitobafylki $100,000 á ári í fimm
ár, er gangi á móti hugsanlegu rekst-
urstapi.
Sagt er að þetta fyrirhugaða fyrir-
tæki muni hafa í för með sér $30,-
000,000 útgjöld á næstu 2—3 árum;
er talið að þar af fari um $12,000,000
til Tnálm'bræðslusmiðju, og $4,000,000
til járnbrautarinnar. Er búist við, að
kringum námum^skjóti þegar upp bæ
með 5000 íbúum að minnsta kosti.
með'limi þess.
Manitoba er komið í símasannband
við Mexico. Stóð til að hin nýja sínta
lína til Mexicoborgar yrði vigð í
fyrrakvöld, með því að Bracken for-
sætisráðherra og Webb borgarstjóri
hrinigdu á Calles Mexicoforseta. Ekki
heyrðist þó getið um í gær, að af því
hefði orðið, en hvað sem um það er,
þá er það víst, að innan fárra daga
geta Winnipegbúar símtalað við kunn
ingja sina í Mexicaborg. Þessi sím-
leið er 3000 enskar mílur, eða meira
en helmingi lengri en símleiðin til
Vancouver eða Montreal. Þriggja
mínútna samtal á að kosta þrettán dali.
Hið konunglega canadiska listafé-
lag (R. C. A. A.) hélt ársfund sinn í
Montreal á föstudaginn var. Því er
þessa getið við íslenzka lesendur, að
á þeim fundi kaus félaigið listamann-
inn Emanuel Hahn, sem lesendur
Heimskringlu kannast vel viðsjiú orð-
ið, félaga sinn, einn af þremur, er
svo voru heiðraðir þetta ár. — Er
sorglegt til þess að vita, að þetta
helzta listafélag Canada skuli ganga
svo í benhögig við föðurlandsvinina
Winnipeg.
Eins og lesendur muna, hefir á
það verið minnst í Heimskringlu, að
komið hefði fram sú uppástunga, frá
hveitisamlaigsfrömuðnum nafnkunna,
Aaron Sapiro málaflutningsmanni, að
vet væri hugsanlegt, að affarasælast
væri, að Saskatchewanfylki skyldaði
alla hveitibændur með lögum, til þess
að ganga í Samlagið, og að Bogi
Bjarnason, fyrv. ritstjóri “Kelving-
ton Radio”, hefði varið þessa hug-
mynd gegn ritstjóra Free Press, í
opnu bréfi til ihans. Nú kemur sú
fregn frá Regina, að H. S. Fry, einn
af höfuðmönnum samlagsins í Sas-
katchevvan, hafi víðvarpað ræðu til
hveitibænda nýlega, og skýrt þeim. frá
því, að á ársfundi er samlagsfulltrú-
ar áttu með sér, hefði þetta komið
til umræðu, og hefðu þeir yfirleitt
látið á sér skilja, að mjög ótvírætt
hefði það komið í Ijós hjá fjölmörg-
um bændum í fylkinu, að vel væri
hugsanlegt, að slik skyldulöggjöf yrði
hin affarasælasta fyrir samlagið og
Manitobastjóm hefir ákveðið að
flytja vínbirgðir sínar frá Henry
Ave., þar sem hún hefir leigt sér
geymsluihús að undanförnu, og hefir
í því skyni fest kaup á vörulhúsi Mil-
ler Morse harðvörufélagsins er var,
á horni McDermot og Adelaide St..
Er það mikið og veglegt hús, og er
sagt, að kaupverðið muni vera um
$215.000.
HVEITlSAMLAGTp.
Moscrip bræður, Clarence, Walter
og Joseph, sern, búa í Major héraðinu
nálægt Kerrobert, hafa fengið slíka
uppskeru, að sjálfsagt er talið að eng
in ein fjölskylda önnur í Saskatche-
wan hafi fengið aðra slika. Hafa þeir
þreskt 75,000 hveitimæla, og var a'llt
það hveiti flokkað No. 2 Northern.
Uppskeru þessa fengu þeir af 2000
ekrum. Moscrip-ibræðurnir hafa bú-
ið þarna síðan 1912, og eru allir með
limir í Saskatchewan samlaginu.
* * *
Eftirtektarvert er það, sem ýmsir
löggæzlumenn í Saskatdhewan hafa
tekið eftir. Nýlega hermdi einn þeirra,
að síminnkandi færi tala samlags-
manna á sakaskrá hans, og enda væri
nú svo komið, að þrátt fyrir það aö
75 prósent af öllum bændum í Sas-
katóhewan eru í samlaginu, ,þá eru
aðeifis 10 prósent af þeim, sem eru á
sakaskrá, meðlimir samlagsins.
Erlenda? fréttír.
Bandaríkin.
urnar snerust mest um vandræðin, er fjálgu og stæku hér
liiberalar ættu í með að ná áheyrn | -------
alþýðu hér í fylkinu, sökum þess að
liberala hér vantaði sérstakt fylkis-
blað. Leiðtogi Manitoba-liberal-
anna, Mr. H. A. Robson, K. C„ var
. /
aðalræðumaðurinn seinnipartinn í gær,
en ekki liggur ræða hans fyrir þegar
þetta fer ti'l prentunar. — I gærkvöldi
var veizlumáltíð að Fort Garry, og
var aðalræðumaðurinn þar Hon. Ro-
bert Forke, innflutningsmálaráðherra
Canada; en auk hans töluðu H. A.
Robson K. C., og Joseph T. Tihor-
son sambandsþingmaður.
Þeir fra'tnsóknarmenn, sem 'nafa
vænt Heimskringlu ósanninda, vegna
þess að hún Ihefir fyrir löngu full-
yrt, að Mr. Forke væri í raun og
veru að fullu genginn í liberalflokk-
inn, ættu nú að eiga tiltölulega hægt
með að sannfærast um, • að blaðið
hafði þar rétt að mæla.
Bæjarstjórnarkosningarnar hér í
Winnipeg fóru svo, að' borgarstjóri
var kosinn Dan McLean með miklum
meirihluta atkvæða. Hlaut hann 23,-
361 atkvæði, en gagnsækjandi hans,
Jolhn Queen, 16,487. Fyrsta bæjar-
deild, þar sem fléstir broddarnir búa,
reið algerlega baggamuninn. Fékk
McLean þar meira en 8000 atkvæði
fram yfir Queen.
Aukalagafrumvörpin um samkomu-
hús fyrir bæinn og að flýta klukkunni
um eina stund, svo að menn nytu
Iengtir dagsbirtunnar, voru bæði felld.
Með því að bærinn léti byggja sam-
komuhús greiddu 5703 atkvæði, en
6433 á móti. Með því að flýta klukk
unni greiddu 18,037 atkvæði, en 19,-
359 á móti.
I bæjarstjórn voru kosnir í fyrstu
kjördeild: S. S . Kennedy, S. J.
Farmer og A. R. Leonard; í annari
deild: F. H. Davidson, T. Flye og
Jahn O Hare; t þriðju kjördeild: J.
A. Barry, J. Blumberg, R. Durward
Hafa farið sífjölgandi a» J- Ered Palmer, sem kosinn var
til eins árs í staðinn fyrir McLean
borgarstjóra, er eitt ár átti eftir að
sitja sem bæjarráðsmaður, er hann
bauð sig fram til borgarstjóra.
Olíuhneykslið mikla verður því við-
bjóslegra sem lengra er grafið til
botns í því. Eru menn þegar löngu
orðnir ýmsum skálkapörum svo vanir
frá olítihákörlunum, að fæstir gerðu
sér. í hugarlund að verra gæti upp
komið. Þó hefir nú siðustu vikurnar
keyrt svo um þverbak, að heita má að
almenningsá'litið og gersamlega öll
■blöð i Bandarlkjunum, hafa sopið
hverja hveljuna á fætur annari, og
það jafnvel þau blöð, er í fyrstu
fjandsköpuðust mest við þá menn, er
hrundu af stað oliíurannsókninni, t. d.
LaFollette heitinn og Wa'lsh öldunga-
ráðsmann, og reyndu að 'brenni-
merkja þá sent eldrauða bolshevika
og jafnvel glæpantenn, t. d. Walsh, er
reynt var að koma í tugtlhúsið með
lognum sakargiftum og öðrum til
dónismenn á röndum jafnharðan og
þeir fóru heim úr dómsalnum, grennsl
ast eftir efnahag þeirra, heimilisástæð
um og skapíerli o. S. frv. Og einn
kviðdómandinn, Kidwelh að nafni,
hafði i vitna viðurvist gortað af því,
að hann byggist við -að fá dýra bif-
reið gefins, þegar kviðdómurinn væri
búinn að gera úrskurð sinn heyrum-
kunnan. I>ótti auðsætt, að hér væri
ttm það að ræða frá Sinclairs hálfu,
eða tóla hans, a'ð/hafa áhrif á kvið-
dómendttr og múta þeim, en við ligg-
ur margra ára tugthús, ef ntenn eru
fundnir sekir unt slíkt.
^vo kynlegur er réttargangurinn
þar syðra, að ekki er hægt að knýja
þá Sheldon og Day tif.sagna, sökum
þess að þeir gátu fært þá lögnuetu
afsökun, að þeir neituðu að vitna
vegna þess að þeir óttuðust að þeir
myndtt vitna sér í óhag! Voru þeir
látnir lausir gegn hlálega lágtt veði
fyrir slíka burgeisa með slíkum bak-
hann þá á fund Gifford Pinöhot fyr-
verandi ríkisstjóra í Pennsylvaníu, er
almenningsálit hefir á sér fyrir heið-
arleik, sagði honum hvernig á stæði
og bað hann ráða. Ráðlagði Pinohot
honurn, að segja ákæranda, Owen J.
Rolærts, alla söguna. Gerði hann það,
og var sagt að láta á engu bera við
Burns, en komast fyrir svikamylluna
eins og hann gæti, og gefa duglega
skýrslu. Og þannig komst það upp,
að Burns og helzta tól hans, Ruddy
nokkur, höfðu gert sig seka um það,
að falsa Ijúgvitni á hendur ákæranda
Bandaríkjastjórnarinnar, um að hið
opinltera hefði reynt að hafa áhrif
á einn kviðdómandann að minnsta
kosti. Etr Burns og Ruddy völdu ein-
mitt MoMullen til þess að bera ljúg-
vitnið. Stöppuðu þeir í hann stálinu
og sögðu honum, að láta ekki
“skudda” (tnálafærslumann hins opin-
bera) skjóta sér skelk í bringu, er
hann væri að bera ljúgvitnið frammi
fyrir kviðdómi hinum meiri (grand
jury, er rannsaka skyldi mál Burns.
En samkvæmt frekari vitnisburði
McMullens, þá er þessi vitnafölsun og
lognu sakargiftir á ákærenda hins
opinbera 'barnaleikur einn hjá ýmsu
öðru ráðabruggi, er Burns og legátar
hans höfðu með höndum, til þess að
fá framgengt fyrirætlunum sínum, eða
þeirra húsbænda er þá leigðu. Konist
McMulIen svo að orði um það, að ef
þeir kttmpánar hefðu fengið faeri á.
að lieita öllum þeint skálkapörúm, er
þeir voru búnir að konia sér satnan
ttm, að þá hefðu þeir aðeins verð-
skuldað eina hegningu, að vera
dænidir til dauða og skotnir tafar-
laust.
Eins og áður er sagt, eru öíl blöð í
Bandaríkjunum, eins og almennings-
álitiö, hvítglóandi innanbrjósts yfir
þessum fádæma ósvífnu aðföntm. En
reiðitónninn í raust þeirra er þó
meira eða tninna örvæntingu bland-
inn, sökunt þess, að þau virðast efast
um það, hvort lögunttm takist nokkum
tínia að klófesta svo vellauðugan og
ósvífinn bófa sent Sinclair, er með því
hefir tækifæri til, þess að nota sér til
fulls alla upphugsanlega lagakróka, og
mútugræðgi allra þeirra er nálgast'má
þann veginn, og sem eru, reynslunni
samkvæmt, svo margir og víða dreifð-
ir.
Bretland,
Vel Iítur út nieð það, að Winnipeg
búar ætli að endurnýja orðstír þann,
er þeir afrekuðu sér í minnisvarða-
málinu góða.
óánægjubréf til ensku blaðanna hér,
síðan um daginn að H'eimskrinigla
gat um samlþykkt minnisvarðanefndar
innar. Flestir bera þvi við, að minn-
tsvarðinn sé ekki “hæfilegur” fyrir
“þetta augnamið”, heldttr fyrir eitt-
hvað annað, og sýnist þar sitt hverj-
um. Nokkrir föðurlandsvinirnir eru
þó svo hreinskilnir að játa, að bræði
þeirra við nefndina er aðallega út af
því, að frú Hahn skuli hafa unnið
samþykki nefndarinnar. Ensku blöð-
in segja enn minna nú en í hittifyrra,
°gf ætla auðsjáanleiga að láta hinn
hæfúlausum og svívirðilegum lyga
sögum. j jarli, fyrir $25,000 og $15.000.
Eins og menn muna, vann Banda-; En þetta var nú ekki það versta
ríkjastjórnin loks fyrir hæsta rétti i Forniaður eða eigandi prívat spæj-
málin, er hún höfðaði á hendur Do-j arafélagsins, er Day og Sheldon
heny og Sinclair, til þess að taka af leigðu til þessa þrifaverks, heitir Wil-
þeitn aftur olíulöndin, er Fall og aðrir | liam J. Burns, og var um langt skeið
skálkar Harding ráðuneytisins (The nafntogaðasti leynilögreglumaður
Ohio Gang) höfðu spilað þeint í hend j Bandarikjastjórnarinnai*^ yfirmaður
i/r fyrir mútUr. En eftir var sakamál,' leynilögreglunnar og uppálhaldsgoð
er hún höfðaði á hendur Fall og Sin- stjórnarvaldanna, enda hafði hann
clair, fyrir að hafa gert samsæri til | oft gengið duglega fram. Hann sagði
þess að svíkja fé af ríkinu, og á sig úr ríkisþjónustu fyrir nokkru. —
móti Sinclair fyrir að hafa sýnt dóm- j Nú þegar borið var á hann, að hann
stólununi mótþróa og fyrirlitningu j hefði reynt að hafa áhrif á kviðdóm
með ráðnum huga. Hafði hann j endur, brást hann við hinn reiðasti,
þrjóskast við að mæta fyrir rétti, þrátt; og kvað svo fjarri því að hann hefði
fyrir stefnur, og sent helztu skálka gert það, að hann gæti þvert á móti
Um nokkurn tima hefir gengið á
samningstilraunum milli. sambaruls-
stjórnarinnar í Óttawa og Manitoba-
stjórnarinnar, um fyritihugaða járn-
brautarlagningu frá Hudsonsflóabraut
inni til hinna auðugu Fliti Flon
náma, er 'liggja norðarlega í Manitoba,
því nær að landamærum Manitoba ogson Day og Sheldon Clark, höfðu leigt
Saskatchewan fylkja. Hafa samn-prtvatspæjara til þess að él(ta kvið-
sína til Evrópu, og haldið þá þar fram
á þenna dag, til þess að dómstólarnir í
Bandaríkjunum gætu eigi náð í vitn-
Í9burð þelrra.
Þetta sakamál kom nýlega fyrir
kviðdóm. en ekki höfðu réttarhöld-
in staðið lengi, þegar dómarinn, F. L.
Gi'bbons neyddist til þess að slíta rétt
arhaldinu og lýsa meðferð málsins ó-
gilda (declare mistrial). Hafði það
komið á daginn, að tveir varaformenn
í miljónafélögum Sinclair, Henry Ma-
sannað, að það væru ákærendur hins
opinbera, er reynt hefðu að tæla vitn-
in. Kvað hann ^einn spæjara sinn
hafa komist að þessu, og var svo ó-
svífinn að kalla hann ti'l vitnis um
það.
En þá fór allt uih þverbak. Spæj-
ari þessi heitir William J. McMullin,
og var nýkominn í þjónus.tu Burns,
og var einn af þekn, er gerður var út
til þess að njósna um kviðdómendur.
Var hann ekki lengi að komast að því
í hvaða tilgangi það var gert, og fyllt
ist andstyggð á húsbónda stnum. Fór
Eins og getið var um síðast, hefir
Baldwinstjórnin orðið að standa
stíniaibraki undanfarið, og fengið
mörg aðköst úr ýmsum áttum. — Sér-
staklega stormasamt var í þinginu um
mi^ja snðustu viku. Var fjórurn verka
flokksþingmönnum visað af fundi 4
miðvikudaginn af James Fitza'lan
Hope þingnefndarforseta (Chairman
of Committees), forseti neðri deild-
ar (Speaker) er Rt. Hon. John Hen-
ry Whitley, endurkosinn 1924), er
stjórnarandstæðingum þótti fundar-
stjórnin f'ara lélega úr hendi. Hófst
ófriðurinn með því, að atvinnumála-
ráðherra, Sir Arthur Steel-Maitland,
bar fram tillögu urn að s'líta umræðum
er staðið höfðu um þrjá klukkutíma,
um frumvarp til laga um tryggingu
gegn atvinnuleysi. Krafðist Jas. Max-
ton frá Glasow, einn af Ihelztu mönn-
um stjórnarandstæðinga, þess að viss-
ar breytingartillögur, er fram voru
komnar, en ekki ræddar, skyldu fyrst
teknar til umræðu, en Mr. Htope úr-
skurðaði, að atkvæðagreiðslan um til-
lögu Sir Arthur skyldi ráða úrslitum
um það, hvort þessar breytingartillög-
ur skyldu ræddar eður eigi. Sagði þá
Maxton, að það væri “fjandi ódrengi
legt” (danined unfair), ef þingnefnd-
arforseti fyrir hönd stjórnarinnar,
ætlaði með ofbeldi að neita þeini
þingmönnum, sem vildu ræða bre>-t-
ingartillögurnar, um málfrelsi. Síðan
er samþykkt tillaga um að slíta um-
NÚMER
ræðu um frumvarpið, og að því búnu
skoraði Hope þingnefndarforseti á
Maxton að taka aftur ásökunina á
hendur þingnefndarforseta, urn ó-
drengilega framkomu í þessu máli.
Maxton svaraði með því að endurtaka
ásökun sína, og gekk svo út, eftir að
Mr. Hope hafði vísað honum af
þingfundi. Þá stóð upp George Buch-
anan, líka frá Glasgow, og sagði þing
nefndarforseta, að úrskurður hans
hefði verið fyrirlitlegur og ódrengi-
legur. Er hann neitaði að taka þessa
ásökun aftur, fékk hann sama hlut-
skifti og Maxton. Jafnskjótt reis upp
hinn þriðji, Richard Collingham Wall-
head, frá Merthyr( Wales), og kvað
framkomu þingnefndarforseta “bölv-
aða srnán”, og misbeitingu á valdi.
Var honum einnig vísað út, er hann
neitaði að taka þessi orð aftur. Enn
stóð upp Neal Maclean, frá Govan
(Skotlandi) og ásakaði Mr. Hope fyrir
ósæmilega hliðhollustu við stjórnina.
Fór hann auðvitað tsönyi leið og hin-
ir. »
Eins og nærri má geta, gekk þetta
ekki af hljóðalaust. Æptu stjórnar-
sinnar og andstæðingar hvorir í kapp
við aðra, og skiftust á húrrahróp og
fordæmingaröskur frá báðum hliðum.
Lá hvað eftir annað við einvígi milli
einstakra þingmanna, og er sagt að
langar stundir hafi ekki heyrst manns-
ins mál, nema þegar rödd Miss Wil-
kinson (“Wee Ellen”), sem þykir
einna mestur kven-þingskörungúr nú
um víða veröld, skar sig í kegnum há-
vaðann, og flutti alltaf við og við
þessi orð að eyryrn þingnefndarfor-
seta: “Þér eruð bleyða, Mr. Hope!”
Ekki var henni þó vísað út, og virðist
iað ótvíræðilega benda til þess, að Mr.
Hope sé að minnsta kosti riddaralegur
gagnvart konum, hversu hlutdrægur
sem hann kann að vera, er við karl-
kynið er að skifta. ;
Daginn eftir þetta bar Ramsay Mac-
Donald fram vantraustsyfirlýsingu á
hendur stjórninni, sem mótmæli gegn
þvi hvernig hún hefði klúðrað flota-
málunum í Genf, þegar rifnaði út úr
samkomulaginu milli Breta og Banda-
rikjaanna um að færa saman flota-
kvíarnar hvor hjá sér. Var vantrausts
yfirlýsingin fedld eftir afar harð-
skeyttar umræður, þar sein mest bar
á Kenworthy flotaforingja, af stjórn-
arandstæðingum. Var hún felld með
316 atkvæðum gegn 105. — Einna
skrítnast þótti það við umræðurnar,
að þar sem W. C. Bridgeman, flota-
málaráðherra, er var við samningana
frá Bret^ hálfu, afsakaði sig og Breta
stjórn frá öllu klandri, og skellti allri
skuldinni á Bandaríkin, að samningar
ekki tókust, þá játaði utanríkisráð-
herrann, Sir Arthur Ghamberlain,
það, afTsamningsfundurinn hefði ver-
ið lítt undirbúinn af hálfu brezku
stjórnarinnar, og vildi því sjálfur taka
á sig ámæli, er af því kynnu að hljót-
ast,' en af Bridgeman.
(Frh. á 5. bls.)
“MORGUNN”,
seinna hefti þessa árgangS hans er
nýkomið, og einnig héðan sent til
allra orðinna kaupenda í þessari álfu.
Það hefti er innihaldsríkt og vana/
legúr snilldarfrágangur á utgáfunni.
Þá viðvörun ber hér að giefa, að þeir
sem litla tryggingu hafa fyrir því að
fá að lifa til jafnlengdar næsta árs, að
þeir nú ekki láti sól sína uncfír ganga
svo, að þeir eða þær ekki hafi haft
upp á $2.60, og sent þá til mín; því að
fenginni þekkingu á innihaldi eins
árgangs af því blessaða riti, gerir
þeim mögulegt að fá viðunandi kunn-
ugleik af breytingunni, sem verður
við áminnst bústaðaskifti.
A. B. OLSON,
594 Alverstone St.
Fundur verður haldinn í Jóns Sig-
urðssonar félaginu mánudaginn 5. des-
ember, kl. 8 síðdegis, að heimili Mrs.
Tihomas Johnstone, 556 McGee St.