Heimskringla - 07.12.1927, Page 5

WINNIPEG 7. DES. 1927.
HEIMSKRIN GLA
6. BLAÐSIÐA.
ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
K A U P I Ð A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
tekiS lyf í nokkurn tíma, enda þótt
lyfið í sjálfu sér sé lítils e?a einSk-
is virSi, eru martgar og mismunandi.
Fyrst og fremst er það eöli tilveru
vorrar — eins o,g á'ötir hefir veriö
skýrt — aö standa á móti veikind-
um og reka þau af höndum sér. Þess
vegna er þaö flestir sjúkdómar réna
eftir nokkurn tima, hvort sem viö
þeim eru tekin lyf eöa ekki. Sumir
sjúkdómar eru þannig, aö þeir standi
yfir í nokkurn veginn ákveöinn tíma
og réna svo; annaöhvort réna þeir
ismáni saman, eins og t. d. tauga-
veiki, eða snögiglega, eins og t. d.
lungnabólga. Slíkir sjúkdómar batna
oftast meöalalaust, og er batinn
miklu fremur undir öðru en lyfjum
loominn. En hafi sá sjúki veriö aö
neyta lyfja, þegar batinn hófst, þá
skapar þaö trúna á því lyfi og þvi
er þakkaður batinn.
Eg man eftir einu dæmi, þegar eg
var unglingur uppi i Bcrgarfirði á
Islandi; eg skildi það ekki þá. —
Maður hafði legið þungt haldinn i
lungnabólgu. Honum versnaði dag
jfrá degi þrátt fyrir þaö aö læknir
’vitjaði hans daglega og þrátt fyrir
þaö þótt hann notaði lyf stöðugt og
reglulega. Allir héldu aö maður-
inn myndi deyja, ag læknirinn, sem
var samvizkusamur og sannorður
maður, sagði að hvorttveggja gæti
skeð; eins liklegt væri að maðurinn'
dæi.
I>egar hann hafði verið veikur' í
vikutíma og alltaf versnað, þá vildi
svo til að maður sunnan frá Reykja-
vík var á ferð um Jiéraðið. Hann
hafði útskrifast um vorið af lækna-
skólanum oig var á ferð norður í
land.
Þessi nýi læknir var fenginn til
þess að skoða sjúklinginn; hann ’leit
á hann og setti mikla alvöru á and
litið; fólkið sá a8 honum leizt ekki.
á blikuna. Síðan skoðaði hann með-
alaglasið frá heimalækninum, og
sagði að sig furðaði ekki á því þótt
manninum batnaði ekki á meðan hann
væri að taka þetta. Hann skildi eft-
ir örlitið glas af lyfi, sagði að það
væri svo sterkt, að ef sjúklingurinn
þyldi það, þá mundi honum batna
innan eins eða tveggja daga. Svo
fór hann.
Næsta dag undir kvöld skifti svo
um, að sjúklingnum batnaði stór-
kostlega, svo að segja á svipstundu.
Eólkiö var steinhissa. Þetta leit út
eins og kraftaverk. “Bara að þessi
læknir væri kominn hingað og sezt-
ur hér að,” sagði fólkið, “þá þyrfti
maður ekki að kvíða.”
Allir trúðu þvi að lyfið frá
heimaijækninum hef'öi annaðhvort
verið óirýtt eða jafnvel hættulegt,
og þess vegna hefði manninum ekki
getað batnað. En sannleikurinn var
sá að komið var að þeim tíma að
veikin kæmist á allra hæsta stig. Þá
var aðeins um tvent að ræða: ann-
aöhvort dæi sjúklingurinn eða hon-
um batnaði snög.glega. Þetta vissu
báðir læknarnir, en aðkomni lækn-
irinn notaði sér fávizku fólksins. og
lét það halda að hann hefði unnið
nokkurskonar kraftaverk.
Og það var annað sem hann gerði.
Hann skapa'ði tortryggni hjá fólk-
inu á heimalækninum, með því að
gefa í skyn, að meðalið sem hann
hafði gefið, væri annaðhvort ónýtt
eða hættulegt. Og hér skal notað
tækifærið til þess að segja fólki
þann sannleika, að enginn læknir í
veröldinni getur sagt hverntg lyf er
hlandað eða hvað er í því að ölln
leyti, þótt hann líti á lyfjaglas, þefi
af því og bragði það. Þegar ein-
hver læknir gefur í skvn með orð-
um eða spekingssvip, a'ö hann geti
það, þá er hann að blekkja fólkið
eins og aðkomulæknirinn gerði heima.
Þetta var algeng aðferð skottulækna
i gamla daga, en það er sem betur fer
sjaldgæft nú orðið.
Frh.
Sig. Júl. Jóhannesson.
-----------X----------
Or bréfi frá Hawaii-
eyjum.
Holualoa Beach,
• 19. nóv. 1927.
Háttvirtu herrar !
Þar eð utaná&kriftin er ekkirétt,
þá skal eg skrifa hana einu sinn enn.
Polvnesian nöfn eru öll nær 'þvt
hljóðstafir, og margur á erfitt með
að stafa þau rétt, þótt hér sé lengi.
Eg var hér til heilsubætis á eyju þess-
ari, þar eð loftið er þurrt og tempr-
að við sjóinn. mun betra en í bæn-
um. Hér er jafnara loftslag en víð-
ást hvar i heinii; 86 er hæst, er eg
hefi mælt nú á 2 árum, o,g 65 stig
lægst i fyrra vetur, unt kl. 5 f. h.;
nær því frítt af mýflugna-plágunni,
aðeins fáeinar mýflugur á daginn;
einn sporðdreka (scorpion) hefi eg
séð alla ntína tíð hér, og 2—3 fjöl-
fætíur (centipetles; engar húsflug-
ur, en maurar eru alstaðar, og verð-
ur allt matarkyns að verja fyrir
þeim.
Hér nær ekki norðaustan staðvin 1
urinn að blása, vegna fjallanna að
austan; en við höfum léttan vind á
vestan á daginn og fjallaandvara að
nóttu til; þetta er eina eyjan er hef-
ir landvind að nóttu. Regnfall er
um 8—10 þml. á ári hér við sjó-
inn. Eyjan er merkileg að því leyti,
að á svo litlu landi, nefnilega 4000
YETRAR
SKEMTIFERÐIR
TIL
KYRRAHAFSSTRANDAR
VANCOUYER - YICTORIA
NEW WESTMINSTER
------FARBRÉF TIL SÖLU -------
1. 6. 8. 13. 15. 20. 22. 27. 29, DESEMBER
3. 5. 10. 12. 17. 19. 24 JANÚAR
2. og 7. FEBRÚAR
Endast til 15 Apríl, 1928
HIÐ FAGRA LANDSLAG MEÐFRAM
BRAUTINNI TIL KVRRAHAFSSTRAND
__________AR, CALIFORNIA.______________
l n> freknrl upplýnlnKar Hlttltl Knrhréraniilnnn
Clty Tlcket Offlee Depot Tlcket Offlce
I’hone S4 {1211-12 Phone 84 3217
, fermílum er allt mogulegt loftslag,
frá yfir 300 þuml. regnfall niður í
ekkert; frá 32 stigum meðal-árshita.
upp í 80 stig við sjóinn, þar sem
heitast er; eilífir vindar, eða likt og
hér, sem sjaldan blæs, nema svo að
Ijósbært er.
Engir túristar hér, þvi lítið er um
vatn; fæst hér hvergi rennandi vatn.
Fólk hefir hér því það eitt er það
safnar af húsþökum. Þó er alstaðar
hálfsalt vatn að fá með þvi að grafa
brunna við sjóinn. Allar skepnur
o. g fuglar verða að komast af með
það. Engin jarðrækt er hér neðra;
of þurrt; aðeins þvrnirunnar, mes-
quite eða algaroba-tré og cócos-
pálmalundar rétt við hafið. Saigt er
að þau tré geti lifað á sjóvatni. Eg
hefi sett niður nokkrar hnetur er
voru að spira út. og gefið þeim salt
vatn, og virðast þær lifa og dafna
allvel. Trú frumbyggjanna er, að
trén hefðu upphaflega verið hefðar-
meyjar í hafinu, en komist í ónáð
við Sjávarkonung, og hann breytti
þeini í pálmatré, með því fyrirmæli.
að þær gætu lifað þar sem ekkert
annað tré þrifist; og til sanninda
benda þeir á að tréð beygi sig æf-
inlega móti hafinu.
Hér er aðeins Kanakafólk, þ. e. a.
s. frumbyggjar eða réttara Polyn-
esiumenn við hafið; mest mjög fá-
tækt fólk er fæst við fiskiveiðar. En
hér er lítið um fisk, eins og víða i
hitabeltinu: mannætuhárkarl eyði-
leggur að sagt er fiskinn; enda er
fiskur hér dýrari en nokkursstaðar
við sjó í heimi, frá 15—60 cent pd.,
þ. e. a- s. í Honolulu. Hér er hann
töluvert lægri, um helming eða meir,
því við erum 200 mílur frá höfuð-
staðnum, og sagt að kosti nær sam i
á vörur frá Honolulu og hingað og
frá San Francisco til eyjanna, svo
fólk framleiðir ekki meira en selst í
héraðinu. utan nautgTÍpi og kaffi;
það tvennt er það sem héraðið lifir
af.
Eg sá í fyrra, er þorpiö Hoopuloi
fór í flóðið úr Mauna Loa. Það er
sú mesta sjón, er eg hefi séð á min-
um 70 árum. Við vorum á báti rélt
fram undan að næturlagi, eins ná-
lægt og við þoldum vegna hitans.
Maður gat hugsað að hann sæi gló-
andi elfu af himnum ofan í mis-
stórum fossum með öllum möguleg-
um litum; af og til sáust eldhnettir,
er virtust koma upp og hverfa aft-
ur. Hafið var sem blóð á að líta.
Samt var furðulega kyrrt, engar dun
ur né dynkir; aðeins nokkur brenni-
steinslykt. . Flóðið kom út 9000 f. uppi
í fjallshlíðinni og rann um 18 mílur
fram í haf og eyðilagði litið Kan-
akaþorp ásamt lendingarbryggju. —
Flestir björguðu mestu af eignum sán
um, — jafnvel við úr húsunum; —
þeir tóku sig til i tíma. Hitt treysti
á að eldgyðjan Pele myndi hlífa
þorpinu ef nógu væri fórnfært af
svinum. víni o. s. frv. Eina gamla
konu varð að taka með valdi úr húsi
hennar; hún vildi fórna sér fyrir
fólkið, eins og á Fróni í fyrri tið,
er mannblót dugðu bezt af öllum
fórnum, að mýkja guðina; enda eru
aðeins 100 ár liðin siðan steinald-
aldarsiðir riktu hér; svo -gömlu goð-
in og siðirnir eru enn við lýði hér á
útjöðrum.
’Mjög lítið er um veikindi hér; en
i bænum er mikiö af tæringu vegna
óhollra híbýla ag fæðuskorts. Berkla-
veikishælið er meira en fullt allan
tímann.
Ötakmarkaður innflutningur af
allskonar Asiufólki fyrir búgarðana
storu, nefnilega sykur- og ananas-
ræktun (pineapple), með litlu kaupt
og nokkurskonar þrælahaldi, er or-
sök margra meina. Þetta pláss er
Paradis auðvaldsins, er ræður öll-i
a eyjunum, qcr á allt, seni er eignar-
vert, land, fóQk og fénað, presta,
blöð. dómara u. s. frv.. Hér er eitt
hvað um 30 af hviitu fólki i báðum
þessum héruðum, Norður- og Suður-
Kona, eða minna en 1 prósent; að-
eins 5 hræður hvitar í Kailua, sem
er þingstaður fyrir allan vestari part
eyjarinnar; í bænum er sagt að sé
um eða yfir 10 þús. hvitra manna,
auk niörg þúsund hermanna Banda-
rikjanna. sem eiginleiga halda bænum
við. Þar er litill eða enginn iðnað-
ur fyrir alla er þess þurfa, af yfir
100 þús., er lifa í bæntim.
Af ferðamönnum hefir almenning
ur meira ógagn en hag; þeir orsaka
Islenzkt MánaðardagataL
það, er séra Rögnvaldur Pétursson hefir gefið út nú í nokkur ár, er nú komið á markaðinn fyr-
ir árið 1928. Er mönnum vissara að gefa sig fljótt fram, ef ?eir vilja vera vissir um að ná sér
í eitt eintak, því þrátt fyrir það að það er gefið út í býsna mörgum eintökumt eftir því ’sem
gerist meðal Islendinga, þá hefir það þegar náð þeim vinsældum, sem þar að auki fara sívax-
andi, að sá má telja sig heppinn, er kemst yfir eitt einták til eigin nota og eignar.
Vinsældir þessa mánaðardagatals eru líka að maklegleikum. Séra Rögnvaldur hefir frá
fyrstu látið mynd af einhverjum merkum Islendingi fylgja hverjum mánuði, og titilblaði að auki,
og þar með stutt æfiágrip þessara manna. Er það orðið sérlega eigulegt safn, og mundi enginn
vilja árgang missa úr því, er kaupandi hefir gerst frá upphafi, enda fjölgar þeim æ, nýjum.
eða nýrri, kaupendum, er vilja fá alla árgangana frá byrjun. Enda er ekki hægt að segja að
sá maður sé með öllu ófróður um sögu ættlands og þjóðar, er skrifað hefir sig fyrir öllum ár-
göngum og haldið þeim saman, en það munu langflestir gera, er keypt hafa.
Að Jjessu sinni fylgja mánaðardagatali þessu myndir af ýmsum landnemum og merkis-
mönnum frá íslendingabygðinni J' Norður Dakota. En með því að um svo marga ágæta
menn er að velja, en rúmið takmarkað, þá hefir útgefandi að þessu sinni aðteins tekið ýmsa
helztu menn byggöarinnar, þá er látnir eru. Er sú ein undantekning á þessu, að mánaðardaga
talið flytur mynd af séra Hans B. Thorgrimsen, sem er einn á lífi allra þeirra, er þarna eru
skráðir að þessu sinni. En fram hjá honum verður ekki gengið, er sögð er saga Islendinga-
byggðarinnar í Norður Dakota, því hann kom þar skipulagi á kirkjumálin, og var frumkvöð-
ull þess að kirkjufélagið var stofnað. —
Á öðrum stað í blaðinu er getið um, hjá hverjum mánaðardagatölin fást hér í Winnipeg,
en annars eru útsölumenn um allar byggðir Islendinga.
En til hægðarauka fyrir forna kaupendu* og nýja, skal hér tilfærð skráin yfir þá merkn
menn, er prýða þetta mánaðardagatal fyrir árið 1928.
•MAGNtS BRYNJ6LFSSON
28. mal 18«6 — 1«. JflH 1010
HératSslögma'ður í Pembina County
1898—1910.
STEPHA.Y G. STEPHANSSON SKAPTI BRYNJöIjPIJR BRYNJ6LFSSON
3. okt. 1853 — 10 AgOHt 1027 20 okt. 1860 — 21. des 1014
Landnámsmaður viC GartSar, 1880. Fyrstl og elnl Islendlngur, er kosinn
Bjó þar til 1889. hefir veriC til öldungadeildar ríkiaþings-.
ins i Noröur-Dakota; 1890—1893.
SÉRA PALI, ÞORLAKSSON.
13. nðv. 1840 — 12. mar* 1882
Stofnandi Dakota nýlendunnar. Fæddur á Húsa-
vík í Suöur-Þingeyjarsýslu. LærCi undir skóla nja
séra Þorkeli Bjarnasyni; settist í 2. bekk Latinuskól.
ans 1866; útskrifaöist 1871. Fór til Ameríku 1872.
InnritaCist sama haust á prestaskóla Missouri-syn-
ódunnar þýzku í St. Louis og útskrifaCist þaöan
1875 VígCist sama ár til NorCmanna í Shawano
County, Wis.. og Islendinga er þar settust aC. Prest-
ur í Nýja Islandi 1877-9. Gekkst fyrir burtflutningt
úr Nýja islandi suöur til Dakota; valdi nýlendusvæC-
iö: nam land þar sem nú er Mountain-bær, og and_
aCist þar 12 marz 1882. LeiCtogi og bjargvættur ný
lendunnar meBan honum entist aldur til.
J6HANN PÉTIIK HALLSSON
Fæddllr 1823 — 22. jfint 1800
Fyrsti landinemi í Dakota-nýlendunni. Fædd-
ur í Geldingaholti í SkagafjarBarsýslu Flutti frá
Egg i Hegranesi til Nýja Islands 1876, og þaCan
til Dakota sumariC 1878. Reisti fyrsta húsiC i ný-
lendunni viö Tunguá í Beaulieu Township. Þar var
seinna settur póstafgreiCslustaöur og nefdur eftir
honum, Hallson. AndaCist þar 22. júní 1899.
BIIYNJÖI.FIIR B1IYNJ6LFSSON
14. AKÚHt 1820 — 2. janúar 1917
Fæddur á Gilsbakka í SkagafjarCarsýslu; var t
noröurreiö SkargfirCinga 1849. Bjó siSast á Islandi
á SkeggstöCum í Svartárdal í Húnavatnssýslu. Flutt-
ist til Kinmount, Ont., 1874; þaöan til Nova Scotia
1875; einn af stofnendum bygCarinnar þar, er nefnd
var Markland, aö ráCi hans Flutti til Dakota vorlö
1882; andaöist þar 2. janúar 1917. Einhver gáfaö.
asti fslendingur, er vestur hefir flutt, og höföingi
aö sama skapi. Framfaramaíur á öllum sviCum;
réttsýnn og ráöhollur og áhugamaöur um alt.
JÖN PÉTITRSSON SIvJOLD
1820 — 3. Agöst 1893.
Fæddur á EiSum i SuCur-Múlasýslu LærSi und-
ir skóla í föSurgaröi; slgldi til Dánmerkur og
lærCi jaröyrkju. Eftir nokkra dvöl ytra kom hann
heim og hjó í nokkur ár i Jórvík í BreiCdal og
víCar. Fór aftur utan og feröaöist um England og
austurhluta Bandaríkjanna. Hvarf helm aftur og
bjó i Berunesi. Flutti til bakota 1883. Keypti ný-
stofnaöa verzlun á Hallson og var þar póstafgreitislu-
matSur AndatSist árit5 1893. Vitur matSur, hagsýnn
cg margfrótSur.
BJ»RN HALLD6RSSON
20. man 1831 — 0. mat 1020.
Fæddur á KetilsstötSum i JökulsárhlítS; bjó lengi
á trlfsstötSum í LotSmundarfirtSi. Fulltrúi NortSmýl-
inga á þjótSfundinum 1873. Flutti til Ameriku 1884.
Settist atS sunnan vitS Mountain i Dakota. VítS-
sýnis_ og framfaramatSur hinn mestl. HagleiksmatSur
til allra verka; frót5ur og vítSlesinn og hagort5ur
vel Einhver fyrsti frjálshyggjumatSur sinnar títSar
á fslandi. Systursonur Magnúsar gutSfrætSings Ei-
ríkssonar. Dáinn I Winnipeg 9. maí 1920
JÖN ÞÖRÐARSON
1847 — lt. maf 1011.
Fæddur á Skeri í HöftSahverfi Flutti til Mil-
waukee, Wis., 1873; til Winnipeg '1877; til Dakota
1878, og nam land sutSur af Pembina. meC fyrstu Is-
lendingum þar Flutti til GartSarbygtSar 1882; bjó þar
í 10 ár flutti þá til Hensel, sem forstötSumatSur
fyrir timbur- og hveitiverzlun innlendri; og 1902 til
Esmond, NortSur Dakota, og andatSist þar 11. mai
1911. ÞingmatSur fyrir vesturdeild Pembina County
i ríkisþingi NortSur Dakota 1899—1902. Einn af
stofnendum Kirkjufélagsins 26. janúar 1886. Félags-
lyndur matSur og hjálpfús, 'og athafnamatSur um
flest.
SÉRA FRIÐRIK JÖNSSON BERGMANN
15. nprfl 1858 — 11 aprll 1018
Fæddur i Garösvik á Svalbartisströnd, Tók inn-
tökupróf í Latínuskólann í Reykjavík 1874. Fluttist
vestur um haf 1875. InnritatSist vitS Luther College,
Decorah, Iowa, 1876, og útskrifatSist þat5an 1881
Fluttist til Dakota 1882. Fór til Noregs 1883 og las
gutsfrætsi Vits Kristjaníuháskóla 1883—4. Lauk gut5_
frætSisnámi vitS Mt Airy prestaskólann í Phtladelphia
1886; vígtiist þaöán til íslenzku safnatSanna í Da-
kota. Prestur þar 1886—1901. Kennari x ísl. frætS-
um vitS Wesley Coliege, Wpeg 1901—9, ‘15—‘18. Prest
ur XjaldbútSarsafnatSar 1904—18 Ritstjóri ársritsins
“Aldamót”, 1891—1903. “BreitSablik'a” 1906—1914 Helztn
rita hans eru: “Island um aldamótin”, Rvík 1901; ‘Vaf-
urlogar”, AVpeg 1906; “Trú og þekking”, Rvík 1916. —
Einn mesti atkvætSamaður í prestsstötSu metSal Is-
lendtnga á síöari títS.
Dr. MORITZ H. E. HALLDÖRSSON
10. uprfl 1854 — 10. oklöber 1011
Fæddur í Reykjavík sonur Halldórs yfirkenn-
ara FritSrikssonar. fTtskrifatSur <úr Reykjavíkur_
skóla 1874; i læknisfrætSi frá Khafnar háskóla 1882.
Stundaði lækningar í Khöfn um 9 ár. Flutti til Da-
kota 1891, og settist atS í bænum Park River. FrætSI-
matSur mikill og samdi fjölda ritgertSa um vísindaleg
efni. Naut almennra vinsælda; hjálpfús og dreng-
iundatiur, og alþýtSuvinur hinn mesti.
STIGl'R THORYALDSON
20. dcHember 1853 — 5, denember 1926
Flutti til Dakota 1881 frá Kelduskógum i SutSur—
Múlasýslu. Nam land viö Akra; setti þar á stofn
verzlun 1888 og fékk sett þar pósthús 1891. Rak
þar búskap og verzlun í 34 ár. Sótti um þingmensku
1896, en tapatSi metS 4 atkvætSa mun. Flutti til Los
Angeies í California 1921 og andatSist þar 1926.
SÉRA HANS B. THORGRIMSEN
21. AgOHt 1853 —
Fæddur á Eyrarbakka; hóf skólanám vit5 Latínu-
skólann í Reykjavík, en fluttist vestur um haf
1872. InnritatSist vitS Luther College, Decorali, la., 1874
og útskrifatSist þatSan 1879. Tók embættispróf í gutS-
frætSi vitS prestaskóla Missouri sýnódunnar í St. Louis,
Missouri, 1883; vígtSist þá til VíkursafnatSar í Dakota;
þjónatSi íslenzku söfnuðunum þar til vors 1886. Prest_
ur meðal NortSmanna i Sioux Fails, SutSur-Dakota 1886
—98; metSal Svía í Milwaukee 1898—01. Tók þá vitS
islenzku söfnuíunum í nortSurhluta' hygtSarinnar
Fluttl tll Grand Forks 1912; er nú umsjónarmatSur
sunnudagaskóla norsku lúthersku kírkjunnar í NortS-
ur Dakota. Vinsæll og félagslyndur, örlátur og
hjálpsamur, svo atS hann hefir lítt sést fyrir.
EIRIKIR HJALMARSSON BERGMANN
15. aprll 1852 — 10. deaember 1925
Fæddur á Húsavík i SutSur-Þingeyjarsýslu. —
Flutti til Ameríku áritS 1878. Dvaldi fyrst i Sha-
wano County, Wis., en fór þátSan til Minnesota ný-
lendu 1876. Flutti þatSan til Dakota 1880; nam land
vltS GartSar; fékk þar settan póstafgreitSslustatS 1882,
og stofnatSi þar verzlun. 1888 koslnn á fylkisþlng
fyrir vesturhiuta Pembina County, fyrstur Islend-
inga vestan hafs. AndatSist í Williston, Noröur Da-
kota 10. desember 1925. DugnatSarmatSur á öllum.
svitSum.
BENEDIKT JöHANNESSON
10. september 1847 — 25. oktðber 1916
Fæddur í Torfunesi 1 Köldukinn. Fluttlst tíl
Ameriku 1873; dvaldi í Milwaukee og svo i Shawano
County, Wis Nam land vitS GartSar 1879; fyrstur
landnámsmat5ur þar, ásamt Sigurjóni Sveinssynl, og
reistu þeir fyrsta húsitS þar i bygtS. DugnatSar- og
atorkumatiur. Andaðist 25 oktober 1916
öSru,; aí-eins gistihúsin og skipa-
félögin græSa á því fargani.
Annars er eiginlega ekkert aS sjá
hér; engar fornmenjar; 'jurta- og
tlýralíf rajög fáskrúöugt. Flest, sem
hér er, er innflutt siðastliSin 100
ár. Flestir túristarnir eru amerísk-
ir, er trúa öllu er prentaS er (“Því
aldrei er lýgin prentuS,” sagSi gamia
konan á Fróni).
Jæja, ef eg væri yngri, skyldi eg
fara yfir í Canada-nýlendur Islend-
inga, sérstaklega Nýja Island, sem
mun vera elzta landa-byggSin í Ame-
ríku. En viS veröum aö lifa í heitu
lofti til enda, er höfum dvali'S of
lengi í hitalieltinu, og erum komin á
efri aldur. Eg þekkti þó nokkra ald-
urhnígna menn, er dóu úr lungna-
bólgu viS aö fara til San Francisco
héöan; enda er loftslag þar mjög
breytiJegt.
Vonandi afsaikiS þér þetta rugl; þaö
er rétt gert trl dægrastyttingar, af
manni, er l.itiS hefir aS gera. utan
aS bíSa endaloka vertíöarinnar. New
York “Nation” er mitt uppáhaldsrit,
en síSan eg færöi mig úr bænum,
hvar eg var til læknirvga, hefi eg
ekki fengiö þaö. En Heimskringla
fyllir þá vöntun, meö útskýringum
er hún flytur á áríöandi alþjóSa-
málefnum, eins og þau hörfa viö frá
frjálslyndu sjónarmiöi.
Viröitigarfyllst,
VETRAR HELGIDAGA
Fyrír ykkar
FERDIR
Vér muipurn, eftir vtíd ykkar leiff
beina og hjálpa ykkur, meS aS
L
CANADIAN
NATI0NAL
bydur
ÁTT FARGJALD
BRAUTIR ÚR AÐ VELJA
vejla þægilegustu og fegnstu hamark eerðalags þ«ginda
brautirnar ;
HLITNNINDA OG ÖHI’LTHA VAGN
LESTA ÍTBÉNAÐI.
A
USTUR
CANADA
KYRRAHAFS
ST 1(11
eða GaMLaLaNDIÐ
PmbotSHmenn vorlr hvnr «fm er vella ytSur nllnr uppIlil’Ear
—EDA SKRIFIЗ
YV. J. QllNLAN, HtötSva fnrþeea-umboSamaSur — YVINNIPEG
rANADIAN ]V[ATI0NAL
uppsþrengt verö á landi og ýmsu
G. S. Goodman..-