Heimskringla - 28.11.1928, Blaðsíða 2

2. BLAÐSÍÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 28. NÓV. 1928
Til George Peter-
son, lögmanns
r
er hann jliUti jrá Penibina
Jóhann Magnússon
Vinur! þess ei vil ég dyljast
vegir okkar nú er skiljast
saknaöshugsun hreyfir sér.
Þegar samfylgd þægri er slitið,
þá er oft til baka litið,
þanniig fer nú fyrir mér.
Samleiö haft viö höfum lengi,
hvor þó sína brautu gengi,
langferöinni lífsins á.
Sýnt hvor öörum hugarheima
hins — og okkur látiö dreyma
atvik fornum öldum frá.
Einn hér varstu af þeim fáu
æðri köllum lífs er sáu
en aö þræla’ og kýla kviö.
Þó að störfum gengir glaður,
gaztu látiö, eins og maður—
hugann fljúga á hærra sviö.
Geta rætt uni eitt og annaö,
allt, sem manns fær hugur spannaö,
merki er um andans sýn.
—Hinir eru,—sem aö sofa
sálarmóks í Iglevmskudofa.—
Karlæg andleg keldusvin.—
Man ég títt, hjá okkar arni,
öll þá jöröin klædd var hjarni,
félagsbræðra flokkur sat.
Þá var rætt, og reifað málum;
röksemda á vogar skálum
vegið bæÖi hveiti og hrat.
Einn þá gaman eitthvert sagöi,
orö i belginn sérhver lagði.
Einkaleyfi enginn tók,
öðrum fremur allt að segja
aörir svo að mættu þegja.
Allt var gert, sem gleði jók.
En nú skiljast vorir vegir,
velgir Iífs eru breytilegir,
eins og sollin ölduröst;
Því að ekkert stööugt stendur,
streyma fram á báðar hendur,
lífsins elfar iðuköst.
Þegar, vinur. þú ert farinn,
þynnist okkar kringum arinn,
skammdegis um skugga tíö.
Veröa færri’ að halda' upp hjali
Hversdags mála og fróöleiks tali
seni er skelfing skólalýð.
Vetrar kveldin veröa lengri
viðtals efna-sviöin þrengri.
Daufari braga hörpu hljóö.
Færri gaman saigöar sögur,
sjaldnar líka kveðnar bögur,
eöa lesin úrvalsljóð.
Hafðu þökk fyr’ alúð alla,
og einlægnina, sem ég kalla
einn af kostum Islendings.
Þökk fyrir styttar vetrar-vökur,
viöræöur og gamanstökur
sólskin innri-sjónarhrings.
Heillaósk og kveðju kæra,
kvittunar þér vinir færa,
og henni, er ann þér hlýtt og blítt;
vel, sem æ þig vildi styðja,
var þín lifs og heilla gyðja,
bæöi’ í gðgnum blítt og strítt.
Lifiö heil, til æfi enda,
allt, sem tíminn lætur henda,
gleöji ykkur göfgu hjón.
AÖ er færist feigðar boöinn,
fagur lífsins aftanroöinn,
verði ykkar sálarsjón.
Þorskabítur.
Hann lézt aö Gimli, Man., 15. okt.
1928. Fæddist þann mánáöardag
áriö 1845 aö Bás í Öxnadal, Eyja-
fjaröarsýslu. Foreldrar hans voru
Magnús Gunnlaugsson og María
Ölafsdóttir. Börn þeirra voru mörg
og ólu aldur sinn á ættstöðvum sín-
um, nema 4 sem mér er kunnugt um
aö fluttu til þessa lands: 1. Gunn-
laugur; bjó lengi i Minnesota, en dá-
inn fyrir nokkuö löngu; 2. María,
flutti til N. Dakota o(g dó þar
skömmu síðar, fyrir nú 40 árum;
3. Sigríður, hún lifir; líklega sú
eina sem eftir lifir af systkinum sín-
um? Hún hefir nú til margra ára
Iffað i skjóli dóttur sinnar og manns
hennar, Mr. og Mrs. A. S. Björns-
son að Mountain, N. D. Hún er
10 árum eldri en Jóhann heitinn, og
nýlega búinn aö missa sjón.
Jóhann var yngstur systkina sinna;
ólst upp að mestu hjá foreldrum sín-
um, til 16 ára. Þá fór hann einn
síns liðs norður í Þingeyjarsýslu, og
gerðist þar vinnudrengur hjá hinum
merku hjónum Sigurjóni Jónssyni og
Margrétu konu hans sem þá bjuggu
á .Einarsstöðum í Reykjadal. Þaöan
að Hjallbjarnarstöðum oig litlu síðar
að Narfastöðum í sömu sveit. Um
það leyti kvæntist hann Jakobínu
Friðriku Pétursdóttur frá Stórulauig
um. Móðir hennar var Halldóra
Einarsdóttir á Auðnum í Laxárdal
Næstu árin á eftir dvöldu þau hjón
á ýmsum stöðum þar í dalnum, þar
á nieðal 3 ár á Breiðumýri, unz Jó-
hann réðist sem ráðsmaður til séra
Bened. Kristjánssonar, sem þá var á
Helgastöðum *og nýlega orðinn prest
ur Reykdæla; einnig fyrstu ár séra
B. er hann flutti að Grenjaðarstað.
Þaðan fór Jóhann og kona hans, og
ung dóttir þeirra að Ytrafjalli og
vorið 1880 reystu þau bú í Glaumbæ
í sömu sveit. Þar dó kona hans
vorið 1883. Þá brá hann búi og
gerðist vinnumaður á ný, og litlu
seinna var hann ráðinn að Halldórs-
stöðum í Laxárdal að stjórna þar
tóvinnuvélum þeim, er þá voru ný-
lega stofnsettar þar af hinum góð-
kunna iðnfrömuði Magnúsi Þórarins-
svni og vann Jóhann við þær stöð
uigt til þess haustið 1890 að hann
flutti til þessa lands. Þegar vestur
kom staðnæmdist hann hjá dóttur
sinni, og manni hennar, sem þá fyrir
einu ári höfðu flutt af íslandi, og
voru þá að Mountain, N. D. Hjá
þeim og þar á slóðum vann hann
til þess hann kvæntist að öðru sinni
Filipíu Björnsdóttir, i des. 1898 og
lifir hún mann sinn, nú um hálf átt_
ræð að aldri, þó enn furðu ern og
hetjuleg. Þau hjón lifðu saman t
nærfelt þrjátíu ár í fyrirmyndar ást-
riku hjónabandi.
Ekkja hans er dóttur-dóttir séra
Hannesar á Ríp i Hegranesi, og var
hann einnig nafnkunnur sem eitt
liprasta Ijóðskáld og glæsimenni.
Systur-synir hennar eru Dr. Rögnv.
Pétursson og bræður hans i Winni-
PeR. °g tveir hálf bræður þar einn-
iig: Jón og Magnús skáld Markússyn-
ir, og fleiri systkini átti hún — sum
á Islandi.
2—3 árum eftir aö Jóhann giftist
fluttu þau hjón til Rosseau Co., Minn.,
og vorið 1902 námu þau land í Pine
Valley, Man. Bjuggu á því og
gerðu miklar umbætur unz þau seldu
það og fluttu til Gimli, Man. um það
artn 1908—9, og hafa búið þar að
mestu síðan, eða þar til Jóhann lézt,
eins og áður er sagt. Þar ber nú
hinn látni beinin, eftir langt og göf-
ugt lifsstarf.
Jóhann heitinn eignaðist eina dótt-
ur af fyrra hjónabandi: Silgriði Ö_
línu, konu Thor. Stefánssonar i
Winnipegosis, Man. Þau eiga á
lífi sex stúlkur og þrjá drengi, öll
nú fulltíða; fimm af dætrum þeirra
giftar og einn af drengjunum. Jó-
hann sál. átti því 25 afkomendur á
lífi er hann lézt.
Utför hans fór fram tveimur dög-
um eftir að hann dó, frá Sambands-
kirkjunni á Gimli. Dr. Rögnvaldur
Pétursson flutti ræðu að heimilinu en
séra Þorgeir Jónsson í Sambands-
kirkjunni, og vigði hann til hins síð-
asta hvílurúms.
Ekkja hans og aðrir vandamenn
hins látna þakka innilega öllum þeim,
er sýndu þeim kærleiksríka hluttöku
við þessa síðustu burtför hans.
þú áttir i huga ylríkt vor
og unnir framsókn ljóssins megin.
Og fámáll um grannans gálaus verk
þú góðvildar merkin sýndir sterk.
Þig drógstu í hlé við heimsku prjál
og horfðir lítt á vanans tildur,
en þráðir að auðga þína sál
um þýðing mannlifs — rétt og
skyldur.
En lífsskoðun þína og ljúfust mál
lagðir á annars metaskál.
Svo forni góðvinur, farðu vel
friðarvæng til duldra heima.
Eg veit með harmklökkt hugarþel
heiðri nafn þitt vinir geyma.
Svo legg ég hálfsagða ljóðið mitt
sem laufblað visnað á kumlið þitt.
5. J. M.
Tl,. St.
Fishermen’s Supplies
Limited, Winnipeg
401 Confederation Life Bldg., Winnipeg.
TANGLEFIN NETTING
Veiðir meiri fisk.
Haldgæðin eru tryggð áður en nafnið er sett á.
---Búið til hjá-
NATIONAL NET and TWINE COMPANY
Vér höfum birgðir meö lögákveðnum möskvastærðum í Winnipeg
og paptanir verða afgreiddar með næstu póstferð.
Verðskrá og upplýsingar um fyrirliggjandi birgðir eru
mönnum póstleiðis, ef æskt er..
sendar
Fishermen ’s Supplies Limited
401 Confederation Life Bldg., Winnipeg.
SÍMI 28071
Björn Árnason
Mér finnst ég verða að bæta svo
litlu við æfiminnimg' Björns sál. Árna
sonar ritaða af séra KoIIjeini Sim
undssyni fyrir nokkru síðan. Hann
minn’ist ekkert á skyldmenni hins
látna, aðeins nefndi foreldra hans.
Þau voru ll systkinin sem komust
til fullorðins ára; aðeins þrjú af
þeim fluttu vestur um haf. Björn
sál., Eiríkur og Guðrún, dáin fyrir
18 árum síðan. Guðrún var kona
Sigfúsar Guðmundssonar (Goodmans j
og bjuggu þau hjón um langt skeið
i Victoria, B. C. Eiríkur hefir
búið á Point Roberts í siðastliðin
34 ár. Björn sál. mun hafa flutt
vestur að hafi til að vera nálægt
bróðtir sínum því að þeir voru mjög
likir að tipplagi og féll ávalt vel
á með þeint. Hann hafði eðlilega
mest við bróður sinn og hans fjöl-
skyldu að sælda og var henni mjög
handgenginn ag hjálpsamttr ef
þurfti að halda.
Dætur F.iríks Theodora og Sophia
sem má segja að væru uppaldar með
frænda sínurn og honum mjög ást-
fólgnar urðu fyrir þeirri miklu sorg
að finna hann látinn. Og má nærri
geta hvaða reiðarslag harms og
saknaðar það hefir verið fyrir þær
systur og foreldra þeirra.
En bók lífsins er oft og tiðum
lokað snögglega og stundum löngu
áður en vér höldum að hún sé út-
skrifuð. Vér getum aðeins beygt
höfuð vor með sorgblandinni þögn
þegar vér lítum hin auðu sæti.
Björn sál. var ágætis drengur og
er hans því sárt saknað af öllum
seni eitthvað kyntust honum.
Hvað ertu líf nema litur
Ljósblettir ótal
á dauðasæ lygnuni er leiptra
í ljós sólar skini.
Hvi ertu lífs röðull ljósi
svo Ijúfur og fagur
Hvi ertu helsærinn kyrri
svo hulinn og djúpur.
St. Th.
Vinur hins látna
BJORN ARNASON
(Að Point Roberts)
Hún kom svo óvænt þin andlátsstund
sem úrsvöl skúr úr heiðis blíðu,
er þreyttir heimkominn þráðir blund
frá þrautum dags og volki stríðu.
En sársauka án var sælast þó
að sofna í hinnstu í friðar ró.
0? geiglaust heiminn þú gatzt vel
kvatt,—
þú girntist engra rétti að halla;
með hógværð kaustu sanngjarnt,
satt,
við samtíðina að skifta alla.
Og lofsælt það er, við lífsins hvörf:
vel leyst af hendi orð og störf.
Þótt einn og fylgdarlaust æfi spor
til enda gengir lífsins veginn,
Vertíðarlok
hver ert þú?” Eg sagði honum til
nafns mins. ”0 já” sagði Pétur
fálega.” “Eg hefi heyrt þin getið.
Þú færð ekki inngöngu.’’ "Eg er
nú ekki svo mjög áfram um það,”
sagði ég, “en mér væri kært, ef þú
vildir vera svo góður að gefa mér
upplýsingar um þessa paradis.” ''Hvað
er það,” segir Pétur. Eg svaraði:
"Hvernig stendur á því að hér er
ekki látinn frjóvgast nokkur jurt?
Qg hvernig stendur á að þessi eftir-
líking blóms, sem klæðir allt um-
hverfið, er aðeins ein tegund? Og
hvers vegna hefir Drottinn valið
svona tilbreytingalausan stað fyrir
himnaríki ?”
Hann svafar: “Þú veizt,; að
drottinn hefir gefið mönnunum per-
sónulegt frelsi til að velja og hafna.
Sá hluti mannanna, sem hér setjast
að, hafa í lífinu kosiö sér tilbreyt-
ingarlausan sælustað eftir dauðann.
Þeir hafa ekki óskað eftir neinni per-
sónulegri þroskun, engri frekari
þekkingu. I*eir hafa aðeins óskað
eftir fegurð fyrir sjónina, fögrum
hljóm fyrir heyrnina o|gi þægilegan
bústað að öllum þeirra óskum og kröf
um. Hér er engin umbreyting eða
i.mbreytingarskuggi. Þetta blómr
sem klæðir umhverfið heldur sinni
jöfnu fegurð til eilifðar, þó að það
^n^o»yT3mj domjjang
INCORPORATED MAY 1670.
Arangur leitarinnar á öræfum .veru
leikans. Sýnishorn af efni sál-
arinnar, eða hugmyndasafni
verkamanns. Tekið á ýmsum
starfsviðum andans, undir mis-
munandi áhrifum og kringum-
stæðum/ Höfundur: Magnús
Jónsson frá Fjalli. Glenboro.!
Manitoba, Canada, 118 bls.
Varla er hugsanlegt, að frá nokk-
urri annari þjóð en Islendingum hefði
runnið svo einkennilega sjálfmentað-
ur almúgamaður eins og þessi átt-
ræði, blindi heimsspekingur, sem hef-
ir ritað Vertiðarlok. Hann hefir
verið blindur í 12—14 ár og nú sit-
ur hann í myrkrinu vestur á Kyrra-
hafsströnd, hefir látið smiða áhald,
svo að hann getur samt skrifað vel
læsilega hönd, iðar allur af andlegu
fjöri qg' þekkingarþrá og fylgist með
í öllu. Han hefir unnið stritvinnu
likt og Klettafjallaskáldið, og eins
og hann, þegar hann létti af sér
reiðingnum, hafið sig upp um alla
heima og geima og skapað sér sitt
eigið hugsjónakerfi. Um hann má
sannarlega segja, að hann bindur ekki
bagga sína sömu hnútum og samferða
menn. Afli sá, sem hann hefir drelg'-
ið úr hafi lífsins á ýmsum miðum,
er hér borinn á Ixirð fyrir landa hans,
lagður fram í vertíðarlok, flokkað-
ur niður og klæddur í mismunandi
búning. Hér eru sögur, jafnvel
ástarsögur, en þær eru nauða ólíkar
ástarsögutn annara manna, hugsjón
ir, draumar, ræður á samkomum,
hugleiðingar um þjóðternismálefni
og heimsstyrjöldina o. fl. Siðasti
kaflinn heitir : Sundurlausir molar um
ýms efni. I honum er margt snild-
arlega sagt i fáum orðum, fáeinum
línum, djúphugsað og viturlegt oig
gegnir furðu að almúgamaður, sem
hefir búið mest alla æfi innan um
enskumælandi menn, skuli eiga í fór-
um sínum svo mikla íslenzka orð-
gnótt, að hgnn getur komið orðum :
að þessu og hinu.
Magnús Jónsson er fæddur á Hóli i
í Sæmundarhlíð í Skagafirði 1851 ,
og bjó búi á Fjalli í Sæmundarhlið '
frá 1874 til 1887, þegar hann fluttist.
vestur. Hann hefir smásaman afl- j
að sér víðtækrar þekkingar og fvllg’st j
með í straumum og stefnum tímans og j
skapað sér úr því, sem hann hefir |
viðað að sér hugsana-heild, heims-
speki, sem hann hefir smiðað sér
sjálfur, og hversu ábótavant sem
henni kann að vera, þá veitir hún
honum unað og sælu, og því vill
hann miðla öðrum af henni. Til að
gefa mönnum munnsmekk af rithætti
og he'imsspeki þessa einkjennilega
almúgamanns tek ég kafla úr draumn-
um um paradís.
Eg þóttist vera á fljúgandi ferð
um geiminn, eftir dauðann, fram hjá I
mörgum hnöttum, því langt er til
himnaríkis. Loks nam ég staðar á j
björtum bletti þar sem allt var klætt j
einhverju fegursta blómi, sem ég
hefi séð. Eg undraðist sitórlega, er
ég fór að skoða það, því það var
líflaust eilífðarblóm, óbreytilegt, æ-
tíð eins. Eg sá skínandi fallega
kristallskastala og drap þar á dyr.
Roskinn maður, fremur þreytulegur, j
kemur þar út. Eg spyr hvort þetta |
sé hin kirkjulega paradís.
Vér mælum með eftirfylgj-
andi drykkjarföngum sem
hinum bez.tu að
fáanleg eru:
greðum er
H.B.C. “Special Best
Procurable Scotch
Whisky.
H.B.C. Three
Brandy.
Star
H.B.C. Fifty Year Old
Brandy (Our guar-
antee of age).
H.B.C. Special Rye
Whisky of exception-
al strength and flav-
or.
H.B.C. Jamaica Rum.
H.B.C. Demerara Rum.
VtOOVEBNORWCb^
ÁJnenhirm tfeíislirt ‘
intohudsonS BAV
v BEST
f^I0L0Hl6HLAN»WH»»EV
b. 9«ali(y guarantred'tVM
^dsons Bðy ComPalV
N»»l» »1111» )fl»l»*
« «ii""
Ort5stír hefir unnist me? því aTS
vér höfum staöiö viö orö vor í
öllu í 258 ár.
INCORPORATED 2~? MAY 1670.
o>«
Hann svarar “já.” “Ert
Pétur dyravörður?” spurði
5.
ÞÚ |
ég: “Já,
SÍMI 57 348 SÍMI 57 348
DOMINION LUMBER AND FUEL CO. LTD.
Verzlar með allskonar tegundir af Timbri og Efnivið
fyrir byggingar, jafnt smáar sem stórar. Hefir jafnan
á reiðum höndum allskonar eik, furu, gluggakarma o.
s. frv.
Allur trjáviður þur og vel vandaður.
667 Redwood Avenue
WINNIPEG MANITOBA.
“I
Mfi