Heimskringla - 23.11.1932, Blaðsíða 7

WINNIPEG 23. nóv. 1932
HEIMSKRINGLA
7 BLAÐSIÐA
FRA ÍSLANDI
Eggert Stefánsson til Lundúna.
Brezka útvarpið í Lundúnum
hefir boðið Eggert Stefánssyni
söngvara að syngja þar 19. nóv-
ember n. k. Mun Eggert ætla að
taka þessu ágæta heiðursboði
og syngja þar mörg íslenzk lög.
—Alþ.bl.
* * *
Frá Akureyri.
Akureyri 8. okt.
í Mentaskólanum eru um 170
nemendur, þar af um 50 í lær-
dómsdeild'. Einn nýr kennari er
við skólann, Sigurður Pálsson,
er nýlega hefir lokið námi við
háskólann í Leeds á Englandi.
Bæjarstjórnin hefir sagt upp
með þriggja mánaða fyrirvara
öllum lögregluþjónum, heil-
brigðisfulltrúa og byggingafull-
trúa.
Sláturtíðinni er lokið. Slátrað
var um 16,000 fjár, þar af um
15,000 hjá Kaupfélagi Eyfirð-
inga.
* * *
Yfir 6 miljónir brendar í Rvík.
í fyrradag lagði einkennilega
reykjarsvælu yfir Vesturbæinn,
og höfðu margir orð á því, hvað
an svæla sú mundi koma, er
var yfir þessum bæjarhluta all-
an seinni hluta dags. Þeir sem
grensluðust frekar eftir þessu,
komust að því, að svælan kom
úr húsaportinu við “Hamar’’,
og mátti sjá þar inni hóp heldri
manna, auk verkalýðs þess, er
þar gengur um daglega. Voru
þama komnir Guðbrandur Magn
ússon forstjóri og Björn Árna-
son endurskoðandi, sem eru
endurskoðendur Landsbankans,
Jón Jónsson úr endurskoðunar-
deild Landsbankans, enn fremur
Halldór Jónasson cand, phil, og
Matthías Þórðarson fomminja-
vörður.
Hvern rækalinn sjálfan vildu
þessir menn þarna. Skýringin
var sú, að þeir voru að brenna
ónýta bankaseðla frá Lands-
bankanum. Stóð athöfn þessi í
þrjár stundir, þ. e. frá klukkan
hálf-þrjú til klukkan hálf-sex,
því seðlarnir voru miklir fyrir-
ferðar; voru þeir í 8 stórum
pokum, og var á annað hundr-
að pund í hverjum. Var einn
pokinn þó langstærsistur, og
mun hafa verið yfir miljón
króna í seðlum í honum. En
alls voru þarna seðlar ,er hljóð-
uðu upp á 6 miljónir og 300
þús. kr. Var mestur hluti seðl-
anna 5 og 10 króna, en þó nokk
uð af 50 og 100 króna seðlum.
Örfáir voru þarna (víst innan
við 10) af gömlu seðlunum, er
ekki er prentað á nema öðru
megin. Halldór Jónasson hefir
undirbúið eyðileggingar verk
þetta, og höfðu seðlarnir verið
ógiltir áður, með því að höggva
tvö göt á hvern þeirra.
Einn fimm króna seðill komst
heill með gustinum úr brunan-
um, en Halldór Jónasson greip
hann, en seðillinn var þá svo
þur úr ofnhitanum, að hann
varð að dufti eins og huldu-
mannsbrauð, þegar Halldór tók
á honum.
Alþ.bl.
1 sögnum er það haft, að
Páll prestur skáldi, er var í
Vestmannaeyjum, hafi eitt sinn
kvatt Geir biskup með vísu
þessari:
Guð launi yður gott hvað mér
gerðuð máttarlinum,
en ef hann bregst, þá eigið þér
aðganginn að hinum.
* * *
Bóndi bjó eitt sinn á Belgsá
í Pnjóskadal, er bjargaðist sæmi
lega og þurfti lítið til annara
að sækja. Hann var líka hreyk-
inn yfir sjálfum sér og hafði
fyrir orðtak: "Gott er það sem
guð og mennirnir gefa, en bezt
er þó að taka hjá sjálfum sér.”
Blanda.
FRÁ RÚSSLANDI
Moskva, 7. sept.
Meiri fjöldi erlendra ferða-
manna er nú hér en nokkru
sinni áður. Einkanlega fjöl-
menna Bandaríkjamenn hingað
í sumar, en einnig allmargir
Þjóðverjar og Bretar og slangur
af annara þjóða mönnum. Það
er augljóst, að flestir ferða-
menn þeir, sem hingað koma,
eru að ferðast í öðrum tilgangi
en þeir, sem koma til Lundúna,
Parísar og annara borga Ev-
rópu sumartímann. Perðamenn-
imir, sem til Rússlands fara,
eru ekki að skemta sér eða
hvíla sig: þeir eru ef til vill ekki
allir að “safna hagskýrslum”,
eins og amerískur blaðamaður
sagði, en þeir eru allir í athug-
anaferðum; þeir eru að kynnast
hinu nýja Rússlandi, gera til-
raun til þess að komast að raun
um hvernig ástatt sé í Rúss-
landi, reyna að skapa sér sjálf-
stæða skoðun um það. Og sann-
leikurinn er sá um flesta ferða-
menn, sem hingað koma, að
þeir leggja á sig meira erfiði
þann tíma, sem þeir eru hér, en
undir vanalegum kringumstæð-
um heima fyrir; þeir ferðast frá
einni verksmiðjunni í aðra,
skoða leikhús, sjúkrahús og bú-
garða og fara nú orðið um upp
á eigin spýtur að vild.
Á meðal amerísku ferðamann
anna eru margir, sem hafa gert
sér vonir um að geta fengið
hér atvinnu, a. m. k. þangað til
kreppan er hjá liðin í Banda-
ríkjunum. Eru það einkanlega
Bandaríkjamenn af rússneskum
ættum. Hafa þeir komist á þá
skoðun af lestri Rússlands-
fregna í amerískum blöðum, að
allir geti fengið atvinnu í Rúss-
landi. Þetta er þó rússneskum
yfirvöldum ekki að skapi, því
að sumir þe^sara manna hafa
ekki fyrir fargjaldinu heim aft-
ur, og Rússar vilja ekki fá
menn í atvinnuleit óumbeðið.
Hafa því verið settar ákveðnar
reglur um leyfi til ferðalaga.
Verður leyfishafi að fara úr
landi þegar leyfistími hans er út
runninn, nema framlenging fá-
ist. — Alþ.bl.
um skeið, hér um bil 1920— ekki heilsa til þess að vinna að
1929, er hann vegna vanheilsu því að fullgera það.
varð að láta af því starfi. Eftir j Skulu hér nú ekki rakin
að hann var fluttur til Reykja- lengra þessi mál, því að til þess
víkur sótti oft á hann heilsu- ; er ekki rúm í stuttri blaðagrein
leysi, og lá hann þá þungar að gera þeim þau skil, er mál-
legur, en yfir þyrmdi að kalla efni standa til.
mátti 1929, þótt hann lengst af Tilgangur þessara lína var að
hefði fótavist þangað til síð- ^ eins a5 minna á það nú, er
asta mánuðinn, sem hann lifði, j Gullfoss leggur frá landi með
andaðist sem áður segir 16. þ. lík Sigurðar Þórðarsonar, að
m. eftir langar þrautir. Hann þar fþr góður ættjarðarsonur,
hafði aldrei kvænst. Þetta eru er þann Var, og mætur maður.
í fáum dráttum aðal atriðin í, ,, .... . •
. Manngildi hans, goðgirm og
lundfesta yfirgnæfðu svo hvað
Sigurður heitinn var góður; sem miður væri> að minning
gáfumaður, glöggur og skarp- hans mun geymd verða með vel-
ur að greiða úr málum, jafn- | vil(j Gg virðingu bæði alment og
vel framundir það síðasta, þeg-| þð einkum þeirra sem bezt
ar hann gat notið sín heilsunn-
þektu.
Hann hefir ákveðið að aska
i hans verði flutt til Islands og
SVEITARBÓT.
ar vegna. Hann þótti gott yfir-
vald, reglusamur um sín eigin
mál, og þá mun það ekki síðuri . , , . . . ., a, .
, „ , ! geymd í íslenzkn mold. Sest
hafa venð með embættisfærsl- f , . .......
TT , i þar hugur hans til lartds og
una. Hann var vinsæll af hér- v, -ð r
aðsbúum sínum og mikilsvirtur
og mjög sóttur af þeim að ráð-
um, jafnvel eftir að hann flutti
burtu, og var hann ráðhollur
og einlægur, fordild og flátt- Undir Eyjafjöllum mun að-
skapur var honum mjög um eins á einum stað verða vart
geð. Skapríkur var hann nokk- 'við Jarðhita á yfirborði. Er heit
uð og kunni þó að mestu hóf lau§ skamt frá bænum á Selja“
á, svo að hvergi spilti fyrir vin- völlum> undir austurfjöllunum.
sældum hans, því að yfirleitt |Hafa sveitarbúar (Austur-Ey-
kunnu mann að meta skapfestu fellinSar) 8ert Þar Sóða sund“
hans, hreinskilni, einlægni og lau S°S nota hana vel- Mun Þess
góðgirni. Um það er hann lét skamt að bíða að allir sveitar-
af embætti, mun hann hafa ver buar verði syndir sem selir>
ið nokkuð fjáður, en mjög mun beir er eigi hamlar æska ne elli-
hafa gengið af honum, því að
hann gat naumast um bón
Sunnudag einn um sláttinn í
sumar reið eg um sveitina og
SIGURÐURÞÓRÐARSON
sýslumaSur.
neitað, og lánaði fé sitt einatt kom siðla da8s á bæ hrepp-
gegn mjög tæpum tryggingum, 1 stjórans, Gísla Jónssonar í
sem ýmsar hafa með öllu brugð , Drangshlíð. Vildi eg hitta hann
ist. j að máli, en hann var þá ekki
Sigurður var mjög góður ís-
lenzkumaður og smekkvís á
! heima. Kvað húsfreyjan hann
riðinn til laugar all-langan veg,
Mbl. 26. okt.
í dag verður með Gullfossi
utt utan til Kaupmannahafn-
r til brenslu, lík Sigurðar Þórð
rsonar fyrv. sýslumanns, sem
ndaðist þann 16. þ. m.
Munu það flestir telja að þar
S eftir merkan mann að mæla
- Sigurður heit. var fyrir
largra hluta sakir.
Hann var fæddur að Litla-
rauni í Árnessýslu 24. des.
356. Foreldrar hans voru Þórð
r Guðmundsson kammerráð,
^slumaður í Árnessýslu, og
ona hans Jóhanna Andrea, f.
nudsen, ein af. hinum nafn-
unnu Knudsenssystkinum. Eru
að jafnkunnar ættir og verða
kki raktar í þessum fáu minn-
igarorðum. Sigurður ólst upp
já foreldrum sínum og fór í
ttínuskólann árið 1870, og út-
írifaðist þaðan árið 1876. Var
ann þá einn vetur kennari hjá
'uliniusi kaupmanni á Eski-
rði og kendi sonum hans Axeli
g Carli, en sigldi þá til háskól-
ns í Kaupmannahöfn, las þar
»g og tók embættispróf árið
885. Pékk hann þá veitingu
,rrir Mýra- og Borgarfjarðar-
?slu og var þar sýslumaður alla
mbættistíð sína. Hann keypti
irðina Arnarholt í Stafholts-
nngum og bjó þar við rausn
angað til hann vegna bilandi
eilsu sagði af sér embættinu
915 og seldi jörðina Hirti al-
ingismanni Snorrasyni, sem
íðan bjó þar rausnarbúi, og
kkja hans býr þar enn, frú
tagnheiður Torfadóttir frá Ól-
fsdal. Fyrt fékst hann eitthvað
ið málafærslustörf hér í Reykja
ík, en vann þá sem lögfræðis
áðunautur í Landsbankanum
hreint og gott íslenzkt mál og
tók sér mjög nærri málspilling
þá, sem honum þótti (og ekki
um skör fram) smeygja sér inn
í tunguna, bæði í orðavali orðs
háttum og orðskipun. Sjálfur
var hann í bezta lagi ritfær og
ritaði hreint mál, tilgerðarlaust
og einfalt. Mun varla finnast í
ritgerðum hans óíslenzkuleg
setning eða slettur af útlend-
um orðum.
Sem eðlilegt var um mann í
hans stöðu og með skaplyndi
hans og þekkingu, gat hann
ekki látið ósnert fram hjá sér
fara almenn landsmál, og ritaði
hann talsvert um þau atriði
er honum þótti mestu skifta,
en það voru sérstaklega sam-
bandssamningarnir við Dani
1908 og aftur sambandslögin
1918. Ritaði hann um hvort-
tveggja þetta og fleira í stjórn-
arfari landsins. Það, sem aðal-
lega vakti fyrir honum var það,
að íslendingar sleptu sér ekki
í ótíma út á hálan ís, tækju sér
ekki óbundið sjálfstæði f hönd,
fyr en þeir hefðu trygt það nokk
uð að þeir gætu síðar varðveitt
það. En það þótti honum ýms
tákn tímanna, ekki sízt stjórn-
arfar síðustu ára, benda á, að
ekki væri enn orðið; vér hefð-
um tekið við ríkisheiti áður en
næglega væri frá gengið, að vér
gætum haldið uppi' ríkisvaldi.
Ritgerðir hans um þessi efni
voru ritaðar með þeim þunga,
að þær vöktu mikla eftirtekt.
En þó að mörgum þætti að sjálf
sögðu réttmæti þeirra skoðana,
er þar voru uppi látnar, orka
tvímælis og þar kenna með-
fram skapsmuna höfundarins,
þá orkar hitt ekki tvímælis, fyr-
ir þá, sem þektu hann, að hon-
um gekk . til fölskvalaus um-
hyggja fyrir ættjörðinni, sem
hann unni sízt miður en nokk-
ur annar góður sonur hennar,
en hvorki fordild né persónuleg
óvild til neins, því að vísvitandi
mundi hann engum hafa viljað
rapgt gera.
Hefði honum enzt aldur til,
mundi hann sennilega hafa gert
sig enn betur skiljanlegan og
hrundið af sér ámæli um að
hann væri óþjóðlegur eða ó-
vinveittur sjálfstæði landsins,
því hann hafði í undirbúningi
fleiri rit um þessi efni, en vanzt
og með honum sonu þeirra og
ungah námsmann þjóðverskan,
er þar dvelur í sumar. Spurði
eg þá hvort þar væri mannfagn-
aður nokkur, en hún neitaði
því. Sagði hún, að sá væri orð-
inn siður þeirar feðga, og að því
er mér skildist, fleiri manna í
sveitinni, að fara í laugina á
sunnudögum, þá er tómstund-
ir gefast, til skemtunar og hress
ingar. Þótti mér svo mikils vert
um þessa nýjung, að eg gat ekki
stilt mig um að segja lesend-
um Tímans frá henni. Mættu
íbúar þeirra sveita, sem eiga
slík náttúrugæði, sem heitar
laugar eru, hyggja að því, að
láta svo góðar gjafir guðs ekki
hggja lengur ónotaðar hjá garði
sínum, en fara að dæmi Eyfell-
inga — og forfeðra vorra að
fornu. Mun af því leiða meiri
þrifnað og heilnæmi.
Sigurður Vigfússon.
—Tíminn.
BREZKA ÞJÓÐSTJÓRNIN
OG TOLLMÁLIN.
Fyrsta alvarlega misklíðin
innan þjóðstjórnarinnar, sem
mynduð var fyrir ári síðan, til
þess að ráða fram úr fjármála-
vandanum, hefir leitt til þess
að einn verkalýðsráðherra (Mr.
Snowden) og tveir frjálslyndir
ráðherrar báðust lausnar. Or-
sökin til lausnarbeiðni þessara
ráðherra var sú, að þeir eru
ekki lengur sammála þjóðstjórn
inni í viðskiftamálum. Þeir á-
líta, að tollverndar ráðstafanir
þær, sem gerðar hafa verið síð-
astliðið ár óg afleiðingar af
gerð viðskiftasamninganna í lok
Ottawa ráðstefnunnar, verði
hættulegar viðskiftalífi og vel-
gengni þjóðarinnar. Snowden
lávarður, 'fyrv. fjármálaráðherra
í verkalýðsráðuneyti Macllon-
alds, sem sagði skilið við flokk-
inn, er þjóðstjórnin var mynd-
uð, hefir einkanlega farið hörð-
um orðum um viðskiftastefnu
þjóðstjórnarinnar. Frjálslyndu
ráðherrarnir tveir, sem hér er
um að ræða, Sir Herbert Sa-
niuel og Sir Archibald Sinclair,
munu undireins og tækifæri
gefst leggja tollmálastefnu sína
undir úrskurð kjósenda, en
ætla ekki að veitast að þjóð-
stjórninni fyrir stefnu hennar
N af ns PÍ öl ld

Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd BldK.
Skrifstof usími: 23674
Stund&r sérstaklega lungn&sjúk-
dóma.
Kr &TJ flnna á skrifstofu kl 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimill: 46 Alloway Av&.
Talnfml: 331IW
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfrœðingur
702 Confederation Life Bklf.
Talsími 97 024
DR A. BLONDAL 602 Medical Arts Bldg Talsími: 22 296 Stundar sérstaklega kvensjúkdóma 06 barnasjúkdó'ma. — Ati hitta: kl. 10—1-2 « h. 06 3—6 e. h. Helmili: 806 Vlctor 8t. Simi 28 180 W. J. LINDAL, K.C. BJÖRN STEFÁNSSON ISLENZKIH LöGFKÆÐINOAB á óðru gólfi 325 Main Street Talsími: 97 621 Hafa einnig skrifstofur að Lundar og Gimli og eru þar að hitta, fyrsta miðvrkudag i hverjum mánuði.
Dr. J. Stefansson 216 MlíDICAL AltTS BLDG. Telephone: 21613
Hornl Kennedy og Grah&m Stundar eln&ttUKu augna- eyrna J. Christopherson.
■ ef- og kTerka-Hjflkddma Islenskur Lögfræðingur
Er ab hitta frá kl. 11—12 f. h o& kl. 3—6 e h 845 SOMERSET BLK.
ThInIicii : 21N.H4 Helmlll: 638 McMlllan Ave 42691 Winnipeg, :: Manitoba.
DR. L. A. SIGURDSON
216-220 Medlcal Arts Bldg.
Phone 21 834 Offlce tfmar 2-4
Heimili: 104 Home St.
Phone 72 409 .
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknir
602 MEDICAL ARTS BLDG.
Simi: 22 296 Heimilis: 46 054
Simið pantanir yðar
Roberts Drug Stores
Limited
Abyggilegir lyfsalar
Fyrsta flokks afgreiðsla.
Níu búðir — Sargent and
Sherbrooke búð—Sími 27 057
í þjóðmálum yfirleitt. Sir John
Simon (frjáls) og hans menn
eru hins vegar enn þeirrar skoð
unar, a, “framhald á starfsemi
þjóðstjórnarinnar sé mikilvæg
með tilliti til þeirra vandamála
þjóðarinnar og alheims er úr-
lausnar bíða. — MacDonald for
sætisráðherra telur starfi þjóð-
stjómarinnar ekki lokið enn,
og ekki komi til mála að láta
flokkshagsmuni eða flokkskröf-
ur spilla erfiði hennar til þess
a ðhrinda af stað allsherjar við-
reisn í landinu.
Vísir.
SMÁSÖGUR OG SKRÍTLUR
Þegar Ólafur biskup Gíslason
var í Skálholti bjó þar í grend
bóndi sá, er Guðmundur hét.
Hann var auðmaður og hafði
grætt peninga mikla. Einhverjir
urðu til að bera Guðmundi þá
frétt, að páfinn hefði ritað bisk-
upi bréf og skipað honum að
selja himnaríki á uppboðsþingi
fyrir peninga, og ráða þeir Guð-
mundi til að ná í kaupið. Þykir
honum það fýsilegt, og fer að
finna biskup og ræða við hann
um söluna. Biskup aumkvar
einfeldni Guðmundar og vill leið
rétta hann og segir: “Hvorki
páfinn eða eg eða nokkur mað-
ur á ráð á að selja eður kaupa
himnaríki við verði, allir eru
syndarar og eiga það einungis
undir náð guðs, að hann gefi
þeim himnaríkl.” “Geö,’’ seg-
ir Guðmundur, “eg er ekki upp
á það kominn, að guð gefi mér
himnaríki, eg á nóg til að borga
það með.”
* * *
Manni nokkrum, er illa fam-
aðist búnaður, og þurfti oft
annars liðs að leita, reyndist
þá, eins og máltækið segir, að
leiðir verða langþurfamenn.
Varð honum því þetta að orðs-
hætti: “Þeir eiga allir bágt, sem
engan eiga að nema guð.”
Blanda.
A. S. BARDAL
selur líkklstur og annast um útf&r-
lr. AUur útbúnatJur sá bestl.
Ennfremur selur h&nn allskon&r
mlnnisvarba og legsteina.
843 SHERBROOKE ST.
Phune: N6 «07 WINNIPBG
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
Dlt. 8. G. 8IMPSOPÍ, N.D., D.O., D.O.
Chronic Diseasea
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
MARGARET DALMAN
TEACHER OF PIANO
H54 BANNING ST.
PHONE: 26 420
Dr. A. V. Johnson
fslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Simi: 96 210. HeimUis: 33328
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
BaKKMge and Pornlture MoTlag
762 VICTOR ST.
StMI 24.500
Annast allskonar flutnlnga fram
og aftur um bæinn.
J. T. THORSON, K. C.
iMlenxkur l«KÍrn*filngur
Skrifstofa: 411 PARIS BLDG.
Sími: 96 933
'I
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
Tal.fmli 28 889
DR. J. G. SNIDAL
TANNL.EKNIR
614 Someraet Block
Porta&e Avenue WINNIPM
BRYNJ THORLAKSSON
Söngstjórl
StilUr Pianos og Orgel
Siml 38 345. 594 Alverstobe St.