Heimskringla - 27.01.1937, Side 7

WINNIPEG, 27. JANÚAR 1937
HEIMSKRINGLA
7. SÍÐA
ÚR DAGBÓK
BÚÐARSTÚLKUNNAR
Smásaga eftir
Elinborg Lárusdóttir
Framh.
Sama tilbreyingarleysið, —
sama umhverfið, — sami óend-
anlegi straumurinn af fólkinu,
sem kemur og hverfur, og þessi
æfintýrablær, sem í fyrstu setti
sína alþektu gyllingu á alt og
alla, er nú að mestu að hverfa —
og — fá sinn rétta lit.
Enn stend eg í sömu sporum
og afgreiði vörur. Eg er orðin
fótaveik af þessu sífelda stjákli
fram og aftur. Það er ekkert
sennilegra en að eg eyði kröftum
mínum hér — og slitni að síð-
ustu út, alveg eins og dúkarnir,
sem eg sel daglega.
Nú er gamli svefninn farinn
að leita á. Eg læt klukkuna
hringja á morgnana, því að nú
vakna eg ekki sjálf. En þá seil-
ist eg hálf-sofandi eftir stillin-
um, legst út af aftur og ligg
lengur. Stundum kem eg of
seint. Þegar eg svo kemst á
fætur og geng eftir götunni, þá
er gangur minn hægur og leti-
legur. Eg lít ekki upp og þekki
ekki þá, sem eg mæti, því að eg
er ekki enn þá fyllilega vöknuð.
Áhugi minn fyrir mönnunum
fer þverrandi. Nú verð eg því
fegnust að komast heim á kvöld-
in og vera ein. Eg tek þá af mér
skóna, því að fætur mínir eru
aumir af stöðum, og fæ mér bók
að lesa. Friður kyrðarinnar
hefir róandi áhrif á skap mitt
Eg er laus við þessar lifandi
myndasýningar, sem eg er löngu
orðin dauðþreytt á. Eg er laus
úr þessum sífelda hávaða, sem
þegar er að gera mig höfuðveika
og ómar jafnvel í eyrum mínum
löngu eftir að eg er komin heim
í alla kyrðina.
Nú eru aftur að byrja jóla-
annir. Veðrið er þó ekkert jóla-
legt, — þokumugga og þykt loft,
sem spáir áframhaldandi vætu,
jafnvel stór-rigningu. En fólkið
lætur það ekki hindra för sína.
Hver gangstétt er troðfull af
þrammandi fólki, sem treðst á-
fram.— eins og það eigi lífið að
leysa. Svona dagar eru oft erf-
iðir, því að auk afgreiðslunnar
verðum við að hafa vakandi auga
með því, að vörurnar eyðileggist
ekki, því að regnið, sem situr á
fötum fólksins lekur í stórum
dropum niður á gólfið og stund-
um niður á borðið, sem er fult af
dýrum varningi. Á gólfinu
standa pollar, og hrásalagalegt
og kalt loft berst inn, af renn-
Votum fötum fólksins.
Eg hefi afgreitt síðan kl. 9 í
morgun, og nú slær hún 6. Það
hefir verið blindös, þrátt fyrir
veðrið og bleytuna. En nú er
hann að hvessa. Stormurinn
lemur húsin — og æðir áfram
óstöðvandi. Hann stjakar ó-
byrmilega við öllu, sem fyrir
honum verður og tekur með sér
hað, sem hann nær í. Það ískr-
ar í vindinum. — Hann veinar
ömurlega. Stundum finst mér
hann hvísla í eyru okkar. Er
hann þá að bera okkur fréttir
Um sitt voðavald ? fskrið í vind-
inum smýgur í gegn um mig
eins og neyðaróp deyjandi
nianns.
Nú kemur strákur með kven-
sokka og vill fá þeim skift fyrir
varalit. Systir hans hefir verið
hér fyrir lítilli stundu og keypt
sokkana. Hún hefir ekki haft
Heiri peninga meðferðis og ekki
Setað keypt hvorttveggja. Eg
sá, að hún tæmdi budduna. En
hú hefir henni snúist hugur. —
^araliturinn er langtum þarfari.
h'ólkið fer líklega að ganga ber-
fætt!
• •— “Mæja”-varalit!” segir
strákurinn og hendir sokkunum
á borðið.
Strákurinn er rennvotur, —
hláar horaðar hendur hans, með
!ÚnSum mjóum fingrum, eru
hfeptar af kulda.
Eg tek fram varalitinn, vef
hann innan í bréf og tel aurana,
sem eftir stóðu, fram á borðið.
— Og lítið er það, segir strák-
urinn, um leið og krangalegir
fingur hans krafsa græðgislega
til sín peningana. Hann telur þá,
vandlega, — það er eins og hann
trúi því ekki, að hann hafi talið
rétt eða detti í hug, að ekki sé
rétt gefið til baka, því að hann
telur þá aftur. En þegar útkom-
an verður sú sama, þá hrópar
hann gremjulega:
— Fjandans ári er þessi ó-
þverri dýr. Eg átti að eiga af-
ganginn, segir hann til þess að
skýra málið fyrir mér. Sú hefir
snuðað mig laglega. En nú er
eins og honum hugkvæmist eitt-
hvað alveg nýtt. Hann beygir sig
og hún brosir feginsamlega við
því að hafa fengið þennan nauð-
synlega varning án nokkurs mót-
þróa eða möglunar frá minni
hálfu.
Við gerum heldur aldrei upp-
hátt neinar athugasemdir við
innkaup þeirra, sem skifta við
okkur.
Aftur opnast dyrnar, og nú
fæ eg heimsókn, sem kemur mér
mjög á óvart, en sem eg hefi
þráð árum saman. — Það eru
gömlu kærustupörin eða hjónin.
Eg vissi þá aldrei hvort heldur
var. En nú var ekki um að vill-
ast. Þau báru hring á hægri
handar baugfingri, þetta venju-
lega merki hjónabandsins.
Eg hafði árum saman hugsað
SELECT
Phone 96 361
10!
SHEA’S WINNIPEG
BREWERY LTD.
Colony St., Winnipeg
fram yfir búðarborðið og hálf- til þeirra og langað til þess að
hvíslar: — Er ekki til ódýrari gjá þau aftur. En þau hurfu
varalitur en þetta? mér álíka skyndilega og huldu-
— Ekki af þessari tegund, — '■ fólkið, sem aðeins sézt bregða
svara eg. fyrir, en engin spor skilur eftir. ,
— Eg hefði víst ekki farið að j Ef hafði oft hálfvegis öfund-1
hætta mér út í þetta líka veður að hana af þessum manni, sem,
fyrir ekki meira, segir strákur-, virtist sýna henni fádæma um-
inn, og vonbrigðin gægjast fram hyggju og ekki klípa við neglur
í hinum hálfmótuðu línum and- sér útlátin. Framkoma hans var
litsins. ! þá á þann veg, að hún gaf góðar
— En þetta mátti ekki með,vonir um fyrirmyndar-eigin-,
nokkru móti bíða til morguns, mann og öruggan samferðamann
hálf-kallar hann til mín, um leið ' í lífinu. Eg var dálitla stund að
og hann hverfur út úr dyrunum. velta því fyrir mér hvar og hven-
Og nú opnast dyrnar aftur, og ;ær e& hefði séð þessi andlit, eða ,
inn kemur stúlka. Hún hefir voru það ef til vill einhver önnur !
verið hér í dag og keypt nærföt. | andlit lík þessum ? Það bregður
Ég þarf að fá þessu skift, seg- fyrir svo mörgum andlitum, og
ir hún. Það var athugaleysi af, er stundum svo erfitt að
mér að kaupa þessi nærföt. Eg þei<kja þau nftur, eftir mörg ár.,
þarfnast þeirra ekki nauðsyn- Það var >ví ekki fyr en e2 heyrði!
lega. Hún leggur böggulinn á málróm þeirra, að eg var alveg
borðið og fer að draga af sér,viss um’ aii væru þau.
vetlingana, sem eru rennvotir. j Nú var andlit hennar magurt
— Veðrið er líklega svipað’ Þreytulegt. Allur roði vav
segi eg og lít á gegnvota kápuna : horfinn ur kinnunum. Grár fölvi
hennar var a anúlitinu. Hárið var rytju- j
— Það er tæplega út komandi. ie^t- Kápan, sem hún var í, var
en mér lá svo voðalega á þessu. míö& snjáð, þunn og skjóllaus.
Þetta er ekki smávegis vega- Eg veitti því eftirtekt, að skórn-
lengd. Alla leið vestan úr bæ. ir’ sem hun var a’ voru iiia
Þér viljið fá fötunum skift? gengnir- Sólin á öðrum gapti
spyr eg. j fra> °& skein í rennvota sokk-
— Góða, lofið þér mér nú að ana> sem voru ljósgráir og skáru
blása mæðinni. Hún stynur þung- vei af viö svarta skóna. Hún
an og þurkar regndropana af hiauf því að vera rennvot í fæt-
andlitinu með vasaklátnum. :Urna í þessu veðri.
— Já það eru þessi nærföt, Hann var í þykkum frakka, sem
segir hún eftir stundarbið. hann hnepti upp í háls og bretti
— Sjáið þér til, eg er boðin í .upp kragann, sjálfsagt til varn-
kvöldboð. Nú þagnar hún alt í ar rokinu og regninu. Frakkinn j
einu og lítur á mig. hafði auðsjáanlega upphaflega
Mér var enn ekki vel ljóst, í verið úr góðu efni. Hatturinn,
hvaða sambandi kaup hennar á sem hann hafði á höfðinu, var
nærfötunum og kvöldboðið stóð, barðastór og slútti dálítið út í
en hún hlaut að hafa sínar góðu annan vangann. Andlitið var
og gildu ástæður til þess að ennþá rauðara en í fyrra skiftið,
hætta sér út í slíkt veður — og og augun voru nú orðin flögr-
hún um það. andi, eins og þau hefðu aldrei
— Þessvegna varð eg að fá eirð í sér til þess að nema stað-
þetta afgreitt núna, heldur hún ar á neinu ákveðnu. Hann var
áfram. 1 óeðlilega þrútinn til augnanna,
Við eigum fleiri tegundir, skýt ems og menn verða, sem vaka j
eg inn í. 'mikið eða neyta um of áfengis.
— Get eg ekki fengið út á — Eitthvað á krakkana, hróp-
þau ? í augnablikinu vanhagar aði hann.
mig um annað. Rödd hennar ; Þau eiga þá feira en eitt, hugs-
verður blíð og biðjandi. ! aði eg, um leið og eg spurði,'
— Við erum ekki vön að end- hvers þau óskuðu sérstaklega.
urborga vörur, sem reynast — Peysu á fjögra ára dreng,
gallalausar, en þér getið tekið út buxur á níu ára gamlan, og svo
á verð þeirra. Það er velkomið. eitthvað á sjö og fimm ára telp-
ó! þakka yður fyrir, segir hún ur.
feginsamlega. Eg þarfnast ekki — Það yngsta er tveggja ára,
nærfatanna . Það er alt af hægt eitthvað þyrfti eg á það líka,
að nota gömul nærföt. En á segir konan í lágum rómi og lít-
þessum tímum eru allir neyddir ur, að því er mér sýnist, hálf-
til að fylgja tízkunni. Nú er hræðslulega til mannsins.
röddin orðin sannfærandi. — Jæja, við förum varla með
— Já, því er nú svona farið. alt úr búðinni. Buddan skamt-
Annars á maður það á hættu að ar líklega, segir hann og lítur
verða að athlægi, eða þá það, að kæruleysislega fram fyrir sig,
gengið sé fram hjá manni næst, eins og honum komi þetta í raun
og það er nú eins og það er. og veru lítið við.
Nú, fer hún að fletta utan af ! — Já, en börnin, þau verða
bögglinum. — Þau eru líka nokk- svo glöð af að fá eitthvað nýtt á
uð heit þessi föt. óþarflega heit, jólunum — og svo væri nú ekki
eins og hlýtt er orðið í veðrinu vanþörf —. Lengra komst kon-
nú á síðari árum. j an ekki, því að maðurinn lítur
Regnið lemur rúðurnar, og reiðilega til hennar og grípur
vindurinn hvín hátt og hrikalega fram í: — Það verður að vera
á húsþökunum. Orð stúlkunnar eitthvað til að borga með.
hljóma undarlega í eyrum mér. j Konan þagnar, og mér sýnist
— En það er annað, sem mig andlit hennar verða enn þá
vanhagaði um, andlitsduft og þreytulegra en áður.
lakk á neglur — heldur stúlkan j En nú fer eg að tína þennan
áfram — fallega silkisokka — varning fram á borðið. Var það
og svolítið glas af ilmvatni, ef missýning, að hendur konunnar
peningarnir hrökkva. j titruðu ? Eg sá ekki betur. Hún
Eg afgreiði stúlkuna í snatri,' skoðaði peysurnar, en þegar eg
kom með ullarefni, sem algengt
var í kjóla á telpur, þá bað hún
um sirz.
— Er það ekki ódýrara, spurði
hún afsakandi.
— Jú, svaraði eg, en það er
ekki nærri eins haldgott, og eg
fann mjög ódýr sirz, margar
gerðir, og raðaði þeim á borðið
fyrir framan hana.
— Eg held, að eg taki af þessu,
segir hún eftir nokkra íhugun,
þó að það sé líklega ekkert slit í
því.
— Vertu ekki lengi að hugsa
þig um þetta. Taktu það þá, á-
kveður maðurinn, og raddblær-
inn í orðum hans segir greini-
lega: Flýttu þér!
Eg rek ofan af stranganum og
byrja yð mæla konan er aftur
farin að skoða peysurnar.
— Hvað kostar meterinn af
þessu ? segir maðurinn svo hátt,
að eg hálf-hrekk við. Nú var
hann alls ekki á því að kaupa
vörur, sem hann vissi ekki fyrir-
fram hvað kostuðu.
Eg nefndi verðið.
En nú tók maðurinn að þrefa.
— Þetta er rándýrt, alveg ófor-
skammað verð og nær engri átt
fyrir þessa sirz-tusku. Þú hefir
heldur ekkert vit á innkaupum,
segir hann og snýr sér að kon-
unni, eins og hann fengi nú kær-
komið tækifæri til þess að láta
gremju sína bitna á henni. Loks ^1111113’ hvað gerst hefir daglega
Dr. M. B. Halldorson 401 Bogd Bldg. Skrifstofusími: 23 674 Stundar sérstaklega lungnasjúk- dóma. Er aS finni á skrifstofu kl. 10—12 f. h. og 2—6 e. h. Heimili: 46 Alloway Ave. Talsimi: 33 ÍSS G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. LögfrœOingur 702 Confederation Liíe Bldg. Talsími 97 024
Jacob-F. Bjarnason —TRAN SFER— Baggage and Furniture Moving 591 SHERBURN ST. Phone 35 909 Annast aUskonar flutninga fram og aítur um bæina. W. J. LINDAL, K.C. BJÖRN STEFÁNSSON tSLENZKlR LÖGFRÆÐINOAM á öðru gólfl 325 Main Street Talsimi: 97 621 r ,n5fa einnlg skrifstofur aO og Gfmii og eru þar *
MARGARET DALMAN TEACHER OF PIANO *54 BANNINO ST. Phone: 26 420 M. HJALTASON, M.D. ALMENNAR LÆKNINOAR Sérgrein: Taugasjúkdómar Lætur úti meðöl i vlðlögum Viðtalstímar ki. 2 4 e. h 7—8 að kveldinu Sími 80 857 666 Victor st
Dr. O. BJORNSSON 764 Victor St. OFFICE & RESIDENCE Phone 27 586 A. S. BARDAL selur líkkistur og annasrt um útfar- ir. Allur útbúnaður sá beaU. — Ennfremur selur hann allskonar mJnnisvarða og legsteina. 843 SHERBROOKE ST. Phone: 86 607 WINNIPEO
Gunnar Erlendsson Pianokennari Kenslustofa: 701 Victor St. Simi 89 535 Dr. S. J. Johannes ion 218 Sherbum Street Talsíml 80 877 Viðtalstimi kl. 3—5 e. h.
RAGNAR H. RAGNAR Píanisti oa Jcennari Kenslustofa: 518 Dominion St. Sími 36 312 Rovatzos Floral Shon 206 Notre Dame Ave. Phone 94 954 Presh Cut Flowers Daily Plants in Season We specialize in Wedding & Concert Bouquets & Funeral Designs Icelandlc spoken
fyrir tíu árum? Það hefir lík-
lega verið sáralítið merkilegt. Og
hann vill sýnilega vera laus við
allar gamlar minningar.
Konan þagnar skyndilega og
gerir ekki fleiri tilraunir til að
vekja minni hans til lífsins.
Að síðustu keyptu þau þó
peysu, sokka, tölur og tvinna.
— Mig vantar nú eiginlega
efni í kjól á mig, stundi konan
loks upp, á meðan maðurinn var
að telja peningana fram á borð-
ið. Hann hallaði sér fram yfir
borðið á meðan hann taldi pen-
ingana. Eg sá því í budduna.
Hann tæmdi ekki budduna. Eg
sá 50 króna seðil ósnertan, og
það glamraði í smápeningum.
— Það mætti vera eitthvað
afar-ódýrt, hélt konan áfram,
eins og til dæmis tvisttau.
Eg sé alt í einu stranga af
grænu silki, húðþykku og rán-
dýru, liggja á borðinu. En það
var fyrir tíu árum, og fortíðin
virtist ekkert eiga skylt við nú-
eða nútíðin við fortíð-
aftók hann það með öllu að
kaupa í kjólinn.
Nú vorum það aðallega við.
sem áttumst við. Konan þagði,
nema hvað hún opnaði varirnar
við og við, og eitthvert hljóð
heyrðist, sem aldrei varð að orð-
um, því að maðurinn leit þá á
hana, og augun, sem tala oft svo
dásamlega og betur en nokkur
orð fá gert, sögðu nú greinilega:
Þegiðu! Margra árá hrifning
mín af þessum dásamlega eigin-
manni var á svipstundu útmáð.
Var þetta sami maðurinn og
verið hafði hér fyrir tíu árum ?
Hin fyrri mynd hans var ennþá
skýr í hug mér. Og þó að hún
birtist ekki í neinum töfraljóma
fegurðarinnar, þá var hún þó
góðlátleg. En nú var eitthvað
ruddalegt í * allri framkomu
mannsins. Jafnvel föt hans voru
ógeðsleg.
Eg lít snögt á andlit hans, eins
og eg vænti þess að sjá þar ný
einkenni, sem færi mér sönnur á
það, hvort þetta sé sami maður- j tíðina
inn. En til þess að vera alveg (ina.
viss í minni sök, þá varpa eg j — Gott tvisttau kostar nú
fram þessari spurningu, sem ' líklega skildinginn hér í búðinni,
THL WATCH SHOP
Thorlakson Baldwin
Diamonds and Wedding
Rings
Agents for Bulova Watches
Marnagfe Llcensea Isaued
699 Sargent Ave.
Dr. A. V. JOHNSON
tSLBNZKUR TANNLÆKNIR
212 Curry Bldg., Winnlpeg
Oegnt pósthúsinu
Sími: 96 210 Heimilit: 33 32Í
J. J. Swanson & Co. Ltd
REALTORS
Rental, Insurance and Financial
Agentt
8ími: 94 221
SO0 PARIS BLDG.—Wlnnlpeg
kom þeim alveg á óvart.
— Mér hefir víst veizt sú á-
nægja að afgreiða ykkur áður
fyrir tíu árum — rétt fyrir jól-
in?
— Nei, við höfum aldrei verzl-
að hér áður, flýtir maðurinn sér
að segja. En í augum hans
bregður fyrir lymskulegum
glampa.
Konan lítur ásakandi til hans,
og nú herðir hún upp hugann og
segir: — Ertu búinn að gleyma
^ því, að það var áreiðanlega hér,
sem við keyptum í græna silki-
kjólinn minn? Eina fallega kjól-
inn, sem eg hefi nokkru sinni
eignast. Manstu ekki kvöldið,
sem við------?
Nú tók maðurinn fram í: Eg
man ekkert. Hvernig ætti eg að
eins og alt er rándýrt, segir mað-
urinn, og það er alt af hægt að
kaupa þetta og fæst alstaðar.
Hér kaupi eg ekki fleira. Og
hann lokar buddunni og stingur
henni ofan í vasa sinn.
— En hún Sigga og hann
Lúlli, þau fá ekkert, segir kon-
an, um leið og hún lítur á bögg-
ulinn, — það gerir minna, þótt
eg verði afgangs, ef þau aðeins
fengju------
Lengra komst konan ekki.
—Viltu rýja mig alveg inn að
skyrtunni, svo eg hafi ekki einu
sinni fyrir—?
Hér þagnaði maðurinn skyndi-
lega. * Það kom hálfgert fát á
hann og eins og til þess að draga
úr meinsemdum fyrri setningar,
Frh. á 8 bls.
DR. J. A. BILDFELL
Wynyard —Sask.
Ofhci Phoni
87 293
Res. Phoni
72 400
Dr. L. A. Sigurdson
180 MKDICAL ARTS BUILDING
Orncs Hotnts:
12 - 1
4 P.M. - 6 P.M.
AWB 1T APPOINTMKNT
J. WALTER JOHANNSON
Umboðsmaður
New York Life Insurance
Company