Heimskringla - 21.04.1937, Qupperneq 7

WINNIPEG, 21. APRfL 1937
HEIMSKRINGLA
7. SÍÐA
okkur fjórar nætur, var tími til
þess fyrir mig, að fara heim með
honum. Eg tók ekkert með mér.
Eg átti körfu með ýmsum á-
] höldum, teninga og rauðan and-
litsfarða. Alt þetta skyldi eg
- *. • .* •„ ~+'i1°TY1 eftir í húsi foreldra minna. —
faðir minn við mig, vio ætlum | ................. , , ,.
FRÁSÖGN INDÍÁNA
KONUNNAR
Eftir Ruth Underhill
“Heyrðu stúlka litla,” sagði |
að gifta þig pilti í húsinu þarna Brúðurin sækir ekki þessa hluti
6 fyr en hun er farin að una ser a
nýja heimilinu. [
niður frá.” Fyrir hæversku sak-
ir nefndi hann ekki nafn piltsins.
Hann bara eins og benti með vör-
unum 1 austurátt, ofan dalinn.
Við komúm og stóðum úti fyr-
ir hlúsi tengdaforeldra minna og
Eg vissi fullvel hver þessi ungi biðum þess að okkur væri boðið
maður var. Hann var sonur ihn. Það er siður hjá okkur
læknisins. Eg hafði aldrei talað j þegar við heimsækjum ein-
við hann; við tölum aldrei við hverja. Dyrnar standa altaf opn-
unga menn, nema frændur okkar
og vitanlega giftustum við ekki
frændum okkar. Hann hafði ekki
sagt piltinum af þessari ráða-
gerð. Það er það síðasta sem
gera þarf í þesSu sambandi. Þao
ar, en við förum ekki inn heldur
bíðum þangað til einhver tekur
eftir manni og segir: “Þarna er
einhver kominn.”
Tengdamóðir mín kom út og
sagði: “Eg hefi búið um bólið
neitar enginn maður konu ef, ykkar.” Hún átti ekki fullorðna
honum er boðin hún, jafnvel þó dóttur og henni þótti vænt Um að
hann eigi aðra fyrir. Annars eg skyldi koma til að hjálpa
eiga fáir nema eina konu, nema henni við verkin. Við töluðum
læknarnir. Þeir eiga æfinlega mikið saman og vorum vel kátar.
fleiri en eina konu, stundum Okkur bar ekkert á milli og mér
fjórar. leið ágætlega hjá þessu fólki.
Faðir minn talaði í mjög lág- > Einu sinni sagði tengdafaðir
um rómi. Papagó Indíánarnir minn: “Ætti ekki tengdadóttir
gera það æfinlega, þegar þeir okkar að vera tattóveruð ? And-
tala við börn sín. Faðirinn tal- Dtið á henni er ekki eins og það
ar við barn sitt svo lágt og hægt, að vera, alt ljóst og engii
að barninu finst hann sé að dökkir blettir á því. Tengda-
dreyma, en hann gleymir engu!móðir mín fór þá til og tattó-
sem hann vill segja. veraði þessi þrjú dökku merki á
“Við væntum þess af þér, að kinnina á #
þú hagir þér vel í alla staði eins
og við höfum altaf kent þér. Þú Um haustlð ftiaðl okkan folk
átt ekki að bíða eftir því að að taka þatt 1 leik-)um °£ kapij-
tengdamóðir þín segi þér hvað hluuPuul við Aorfolkið og bond;
þú átt að gera. Farðu snemma á minn sa^ði við mig: “Vlð skulum
fætur og gerðu það sem gera fara'” Þetta sagðl hann æfin"
þarf í húsinu. Ef þú veist ekki le*a- hafði ^ert mer vomr
hvernig á að búa til eitthvað af : um að fá mann sem tæki mig
matnum, þá getur þú samt haft með ser a og hað geiðl
alt tilbúið fyrir gömlu konuna, minn maður- Vlð sottum æfin;
þegar hún kemur á fætur. Þetta | le^a dansana og við forum altaf
verður þitt heimili og þú átt að, saman*
vera þar. Þú hefir átt hér heima Við vorum þarna tvær nætur
hingað til, en hér eftir tilheyrir og við sungum ósköp mikið. —
þú hinu heimilinu og þar átt Þegar við förum í önnur þorp til
þú að vera og ekki annarsstaðar. j að taka þar þátt í íþróttamótum,
Varastu að fara mikið á önnur j þá eru það ekki bara íþróttir og
heimili og þú átt ekki að tala samkepni sem um er að ræða.
mikið um aðra og ekki hlusta á Við syngjum og dönsum fyrir
ilt umtal. Slúður getur spilt keppinautana og við komum með
góðum heimilum. Þú átt að nýja og Ijómandi fallega söngva
hlustavandlega á það sem mað- til að þóknast þeim og við döns-
urinn þinn segir og þegja meðan um fyrir þá. Við bjuggum til
hann talar, hann er þér æðri. Þú j ósköp fallega hluti úr blómum
átt ekki að biðja hann að taka og færðum þeim. Það gerðu
þig með sér þegar hann fer eitt- tíu piltar og tíu stúlkur og eg
hvað, en þegar hann vill að þú var ein þeirra.
komir með sér, þá átt þú að Við sungum alla nóttina fyrir
fara, hvort sem þig langar til Aórfólkið og við sendum mann
þess eða ekki. Láttu þér ekki til að komast eftir því hvað það
detta í hug að þú getir bara hét og svo gerðu okkar menn
hlaupið heim ef þú reiðist út af nýja söngva og í þeim voru nöfn
einhverju. Það kemur að því að fólksins. Það voru ljómandi
maðurinn þinn vill heimsækja fallegir söngvar sem við sungum
okkur og hann tekur þig með alla nóttina fyrir þetta fólk og
sér. Þetta verður nú þitt heim- j það kom ekki fyrir að við rugl-
ili, ef lánið er með, þá verður uðum nöfnunum. Daginn eftir
þú þar gömul kona. Svona á]færði fólkið okkur mikið af
þetta nú að vera, og nú ætla eg hveiti og mais sem var borgun
að segja foreldrum drengsins frá i fyrir sönginn, og við vorum öil
þessu.” ; nefnd með nöfnum, en það voru
: skrítin nöfn, því þarna var gleð-
Sonur ykkar er iðjupiltur og skapur mikill og við tókum okk-
eg á iðjusama dóttur. Eigum ur alskonar skrítin nöfn.
við að gifta þau?” I * * *
Við svona tilboði er ekkert að
Við vorum mjög varasöm þeg-
gera annað en taka því. Ef for- j ar eg gekk með fyrsta barnið.
eldrar piltsins halda að stúlkan Okkar menn voru þá hættir öll-
sé löt eða einhver gallagripur, þá um orustum og vígaferlum. Móð-
hafa þau samt einhver hæglát ir mín hafði haft miklar áhyggj-
undanbrögð. En nú var svarið ur út af þessu, því þegar maðuv
mjög óbrotið: “Þetta er ágætt.” fellir óvin sinn, þegar svona
Þau sendu því drenginn yfir stendur á, þá deyr barnið á ein-
til okkar svo eg gæti byrjað hvern hryllilegan hátt. En það
hjónabandið í návist móður getur auðveldlega komið fyrir,
minnar. Maðurinn minn var að ef maður fellir ekki óvin sinn,
bara unglingur, lítið eitt eldri en þá falli hann sjálfur; hann er
eg, en hann var prýðilega vél svo veikur fyrir vegna óhraust-
greindur. Hann ætlaði að verða leika konu sinnar. Maðurinn
læknir, en fólk hans vissi ekki j minn varaðist að drepa héra, svo
enn um þá fyrirætlan hans. í barnið hefði ekki andþrengsli og
hvert sinn sem eg hugsaði til hann forðaðist slöngur svo það
hans greip mig einhver hræðslu- yrði beinvaxið. Eg var góð og
tilfinning. Hann kom ekki til vinsamleg við ált fólkið í þorpinu
okkar fyr en dimt var orðið, því sem Var ljótt eða veiklulegt og
það var ekki samkvæmt góðum eg gerði aldrei gys að því svo
siðum, að hann kæmi snemma og barnið mitt yrði' hraust og
borðaði með okkur meðan bjart heilsugott. Eg vissi ekki hvenær
var. Hann fór svo burt snemma! barnið mundi koma. Eg sagði:
að morgninum. Svona var eg
gift.
Þegar hann hafði verið hjá
“Eg held eg ætti að fara út í úti-
húsið. Eg vil ekki láta þau
ósköp koma fyrir mig að ala barn
kom manni til að rífast og fljúg-
ast á. Hann bara kom manni til
í miðri lautinni kom lað syn£Ja- Við hara sungum og
hreyfðum höfuðið hægt fram og
aftur, eins og maður á að gera :
þegar maður situr og drekkur. i
Eg fékk altaf nóg af þessum
drykk, því eg gat sungið. Þegar i
við vildum ekki meira, þá fórum
við heim, því engin fjölskylda
má drekka áfengi sem til er búið
á hennar eigin heimili, því ef
maður gerir það þá brennur hús- j
ið. Brennivín hvítu mannanna j
gerðu okkar menn hálf vitlausa
og þeir vissu ekki hvað þeir
gerðu og þóttust sjá allra handa !
undra sýnir. Minn maður drakk
-ekki þeirra brennivín. Hann
sagði að góður maður fengi sínar
vitranir og draumsjónir gegn um j
þjáningar en ekki áfengis- j
drykki.
Einn dag fór eg með litlu *
stúlkuna mína til nágranna okk- j
ar, sem hafði þá nýslátrað grip,.|
og keypti kjöt af honum. Á leið-!
inni heim kallaði ung frænka,
mín, sm átti heima skamt frá j
okkur, til mín og sagði: “Mað-
urinn þinn hefir tekið sér aðra
konu.” Mér hafði aldrei dottið
í hug að hann mundi gera þetta.
Mér þótti ósköp vænt um hann.
Eg tók fötin mín og lét þau í
körfu og í körfuna lét eg líka
stóran hníf og svo fór eg og tók
litlu stúlkuna mína með mér. Eg
tók hnífinn vegna þess, að ef
bóndi meinn skyldi elta mig, þá
ætlaði eg að drepa hann. Daginn
eftir kom hann til bróður míns
og 'spurði um mig, en bróðir
minn vísaði honum burtu. Fáum
dögum síðar sagði föðurbróðir
minn: “Við getum ekki haft
þennan kvenmann hér, því hér
er engin til að leggja henni það
til sem hún þarf. Við verðum að
útvega henni mann og við verð-
um að láta hinn náungan skilja
það, að hann getur ekki fengið
hana aftur. Hann fór til manns
sem hafði dansað við mig þegar
eg var heimasæta og vildi þá fá
mig fyrir konu. Eg grét, mér
leist ekkert vel á þennan mann
og eg elskaði hann ekki.
Þessi nýi bóndi minn var efn-
aður maður. Hann átti marga
hesta og hann seldi þá og fékk
borgunina í peningum, ekki bara
í mat og fatnaði. Hann gat far-
ið til bæjarins og keypt viðbit og
hveiti og kartöflur og kjöt. Hann
keypti jafnvel skó handa mér,
fyrstu skóna sem eg eignaðist.
Við vorum saman í þrjátíu ár.
Hann varð blindur, en altaf söng
hann og hann kunni alla söngva
sem til eru. Nú eru sjö ár síðan
hann dó. Hann sagði við mig:
“Nú ætla eg að hvílast og þú ^
getur hvílt þig líka”. Hann átti
við það, að nú.þyrfti eg ekki að
stunda hann lengur og ekki að
draga dýnur hans úr einum stað
í annan kring um húsið svo hann
gæti altaf verið í forsælunni. —
“Eg ekki koma þegar eg er dauð-
ur og gera þig hrædda,” sagði
hann. “En þegar þinn tími kem-
ur, þá kem eg og tek þig til
mín.”
Nú á eg barna-barna-börn, og
samt kom maður til mín og vildi
að eg yrði hans kona, en eg var
orðin þreytt. Eg sagði við
hann: “Nei, eg er orðin of gömul,
eg get ekki búið til matinn handa
þér.”
Nú er eg hjá barna-börnum
mínum. Finst yður ekki að körf-
urnar, sem eg er að búa til, séu
fallegar. — Eg sjt við það
daginn út og daginn inn
að búa þær til. Eg heyri falleg-
ar raddir þegar eg sjit við þessa
Vinnu og þegar eg er búin með
hverja körfu þá finst mér kona
koma til mín og halda henni á
lofti og þá sé eg hve falleg hún
er.
Eg sæki enn hátíðahöld míns
fólks á hverju ári þar sem allir
drekka og syngja. Fólkið vill
hafa mig vegna þeis að -*g get
sungið. En þegar eg fer eitthvað
þá verð eg að vera þar lengi og
hvíla mig, áður en eg get gengið
inni í húsinu.” Aftan við húsið
var laut; eg flýtti mér eins og eg
gat, «n
barnið. Föðursystir mín kom
og skildi á milli og notaði til
þess sínar löngu og hvössu negl-
ur. “Því sagðirðu okkur ekki
að þér væri ilt?” spurði hún mig
á eftir. “Við heyrðum þig
hlægja.” “Mér var ekki ilt í
munninum, mér var ilt innan um
mig,” svaraði eg.
Eg var þarna í útihúsinu í
mánuð. Fólkið færði mér hrá-
an mat og eg sauð hann sjálf.
Eg borðaði ekkert salt þangað til
gróið var fyrir naflastrenginn;
annars hefði barnið altaf haft
sáran nafla. Svo fórum við hjón-
in með barnið til læknisins til
hreisunar. Læknirin gaf okkur
öllum inntöku af hvítum leir, en
hann gaf barninu ekki nafn. Við
tilheyrðum nýja tímanum og eg
lét prestinn skíra barnið, Basti-
en.
* *
Faðir minn dó á þessu sumri.
Við fórum öll heim til hans: —
Læknirinn gat ekki hjálpað hon-
um. Við sungum og við grétum
alla nóttina og gerðum alt sem
við áttum að gera, en faðir minn
dó samt.
Annað barnið mitt fæddist
þegar við fórum norður til að
slá heiti fyrir Aórfólkið. Eg átti
sex börn með bónda mínum. —
Hann var hraustur maður. Það
gekk altaf vel og eg kom aldrei
hart niður. Eg vissi altaf fyrir-
fram hvort barnið var piltur eða
stúlka. Eg fann það á hreyf-
ingunum því þær eru miklu
sterklegri hjá piltbarninu. Eg
átti fimm drengi, en mér hélst
ekki á þeim, þegar einn fæddist
þá dó hinn sem fyrir var. Nú
þegar eg er orðin gömul, veit
eg töluvert um það hvernig þarf
að fara með börn og eg held að
hér hafi verið mjólkurleysinu
um að kenna. Við höfum okkar
börn á brjósti lengi eftir að þau
geta talað og gengið. Við verð-
um að gera það því við höfum
enga ’kúamjólk. En mín börn
komu svo ört, að eg líafði altaf
barn á brjósti þegar eg gekk
með það næsta. Og þegar eldra
barnið fékk ekki lengur mjólk,
þá dó það. Eg hélt samt eftir
einu barninu, stúlkunni Eg kom
henni fyrir hjá annari konu. Hún
var roskin kona, en hjá okkur
geta þær haft börn á brjósti eins
og þær sem ungar eru. Dóttir
mín sat oft á herðunum á mér
þegar eg bar annað yngra barn
í burðarkörfunni á bakinu. Eg
tók hana með mér þegar eg fór
út í skóg eftir berjum og ávöxt-
um. “Þú mátt ekki stíga á
slöngu,” sagði eg við hana, “og
helst ekki þar sem slanga hefir
skriðið, því þá verður þér ilt og
þú færð uppsölu. Þú mátt held-
ur ekki stíga á þessar hornóttu
pöddur, því þá verður þér ilt í
fótunum.” Eg bannaði henni alt
sem var skaðlegt og hún mátti
ekki gera, en sagði henni líka
hvað hún ætti að gera.
* * *
Maðurinn minn og eg bygðum
okkur hús skamt frá húsi for-
eldra hans. Nú var minn maður
orðinn læknir og við lifðum betra
lífi heldur en aðrir. Hann fór
oft til að syngja fyrir þá sem
veikir voru. Fyrir það gaf fólk
honum föt því þá vorum við far-
in að vera í fötum og hætt að
hafa bara þessar mittisskýlur.
Þegar hér var komið sögunni
voru nokkrir hvítir menn seztir
að í nágrenni við okkur og þá
lærðu okkar menn að drekka
brennivín. Það var ekki eins og
okkar áfengi, drykkur sem mað-
ur á ekki að drekka nema einu
sinni á ári, það er góður drykk-
ur. Allar konur brugguðu hann
heima hjá sér og grófu hann í
jörðu með þessum ummælum:
“Nú gref eg þig í jörðu. Þar átt
þú að gerast og veita okkur síð-
an ánægju og gleði.”
Þessi drykkur vakti ekki hjá
manni hatursfullar hugsanir, eða
Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Bldg.
Skrlfstofusíml: 23 674
Stundar sérstaklega lungnasjúk-
dóma.
Er að flnnl á skrifstofu kl. 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimili: 46 Alloway Ave.
Talsimi: 33 158
Jacob F. Bjarnason
—TRAN SFER—
Baggage and Furniture Moving
591 SHERBURN ST.
Phone 35 909
Acnast aUskonar flutninga fram
og aítur um bæinn.
MARGARET DALMAN
TEACHER OF PIANO
SS4 BANNINO ST.
Phone: 26 420
Dr. O. BJORNSSON
764 Victor St.
OFFICE & RESIDENCE
Phone 27 586
heim aftur. Það er ekki gott að
vera gamall og það er ekkert
fallegt við það. Þegar þér kom-
ið aftur, þá verð eg ekki hér.
F. J.
—Þýtt úr Women’s Digest.
DÁNARMINNING
Frök. Stefanía Bjarnadóttir
F.6. okt. 1861—D. 29. marz 1937.
G. S. THORVALDSON
B.A., LL.B.
Lögfrceðingur
702 Confederation Life Bldg.
Talsími 97 024
W. J. LINDAL, K..C.
BJÖRN STEFÁNSSON
ISLENZKIR LOGFRÆÐINOAR
á öðru gólfi
32S Main Street
Talsimi: 97 621
Hafa einnig skriístofur___
Lundar og Gímli og eru þar
að hdtta, fyrsta mið\" ‘
hverjum mánuði
að
? eru þar
ivikudag 1
M. HJALTASON, M.D.
ALMENNAR LÆKNINGAR
Sérgrein: Taugasjúkdómar
Lætur úti meðöi í viðlögum
Viðtalstímar kl. 2—4 e. h.
1—8 að kveldinu
Sími 80 857 665 Victor St.
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um útfar-
ir. Allur útbúnaður sá bestl. _
Ennfremur seiur hann allakonar
minnisvarða og legsteirva.
843 SHERBROOKE 8T.
Phone: 86 607 WINNIPSO
Dr. S. J. Johannes/ion
218 Sherbum Street
Talsimi 30 877
ViOtalstimi ki. 3—5 e. h.
Foreldrar hennar Bjarni Þórð-
arsoij og Sigríður Jónsdóttir
bjuggu á Felli í Biskupstungum í
Árnessýslu og víðar.
Misti föður sinn korn ung;
giftist móðir hennar annað sinn;
hét maður sá Sigurður og
bjuggu þau raunsnarbúi á Aust-
urey í Laugadal í sömu sýslu, og
ólst hún þar upp.
Um systkini og ættmenni á
íslandi er þeim er þetta ritar ó-
kunnugt. Hingað vestur kom
Stefán Thorson. Voru þau Stef-
anía systkina-börn; er sonui
hans hinn nafnfrægi þing-skör-
ungur Selkirk-kjördæmis, Joseph
Thorson, lögfræðingur.
Stefanía kom til Alberta um
aldamótin með systur sinni,
Sigríði að nafni, og Guðna Tóm-
assyni; bjuggu þau góðu búi hér
í bygð; er Guðni dáinn fyrir
nokkrum árum. Áttu þau 2 börn,
Þórð og Sigurlínu.
Tók Þórður land við hlið á landi
föður síns, rentar bæði löndin, en
býr í þorpinu Markerville. En
dótturin er gift enskum manni,
Bricks að nafni er búa sunnan
við New Westminster, B. C. Þar
er Sigríður hjá þeim á tíræðis
aldri, vel ern og líður ljómandi
vel.
Stefanía var þjónustu stúlka
alla æfi sína, ógift og barnlaus.
sparsöm og hélt vel saman kaupi
sínu.
Hin síðari ár var hún á vegum
Þórðar systursonar síns, hélt
hann veglega útför hennar ann-
an apríl. Stefanía var ágætlega
vel látin af öllum húsmæðrum
sínum hér í bygð; var hún stá!
minnug, víðlesin og ættvís, þar
til:
“Líkams sálar brustu bönd
búin jarðarförin vönd.
Öllum mætir hulin hönd,
heim til guðs er leiðir önd.”
“Komið blessuð börn míns föð-
urs og eignist það ríki, sem yður
var fyrirbúið frá veraldarinnar
upphafi,” orð meistarans frá
Nazaret eru sönn og áreiðanleg
til eilífðar.
J. Björnsson
Rovatzos Floral Shop
206 Notre Dame Ave. Phone 94 954
Fresh Cut Flowers Daliy
Plants in Season
We specialize in Wedding &
Concert Bouqueta & Funeral
Designs
Icelandlc spoken
THL WATCH SHOP
Thorlakson Baldwin
Diamonds and Wedding
Rings
Agents for Bulova Watcheg
Marriage Licenses Issued
699 Sargent Ave.
Dr. A. V. JOHNSON
tSLENZKUR TANNLÆKNIR
212 Curry Bldg., Wlnnipeg
Gegnt pósthúainn
Simi: 96 2lt
Hcimilis: 33 321
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental, Inturance and Financial
Agentt
Slmi: 94 221
600 PARIS BLDG.—Winnipeg
Gunnar Erlendsson
Pianokennari
Kenslustofa: 701 Victor St.
Sími 89 535
Orncs Phoni
87 293
Rn. Phontt
72 40»
Dr. L. A. Sigurdson
10» MEDICAL ARTS BUILDING
Omci Hours:
12-1
4 r.M. - 6 p.u.
ano »y appointmxnt
J. WALTER JOHANNSON
Umboðsmaður
New York Life Insurance
Company