Heimskringla - 20.10.1954, Blaðsíða 1

LXIX, ÁRGANGUR
WINNIPEG, MIÐVIKUDAGENTN, 20. OKT. 1954
NÚMER 3.
FRETTAYFIRLIT 0G UMSAGNIR
BÆJARSTJÓRNARKOSN
INGAR í WINNIPEG
af þeim, sem nú sækja, og í ein
hver af þeim væri ráðist, yrðu
þessar kosningar ekki fyrir gýg
háðar, eins og venjulegast er.
Gæti þessa ekki brátt í starfinu
á komandi ári, hefir til lítils ver
sem unnið með þeim.
Þó kosningar séu nú orðnar
eins algengar og giftingar, er í
hvert skifti sem þær eru haldnar
ýmsislegt samfara þeim, sen
þörf. er að minna kjósendur á.
Áhrærandi bæjarstjórnar-kosn
ingarnar sem í hönd La í Win-Í VÍGÐUR TIL PRESTS-
niPeg, skal minna á þetta: | ÞJÓNUSTU f OíHIO
Kosningadagurinn er næst-
komandi miðvikudagur—27. okt.
Um borgarstjóra stöðuna
sækja sex; eru þeir sem hér segir
Núverandi borgarstjóri, Gar-
net Coulter, er sækir nú eftir að
hafa verið 12 ár við völd. Hann
þarf ekki að kynna.
George Sharpe, bæjarráðsmað-
ur í 8 ár. víðkunnur athafnamað-
ur.
Stephen Juba, fylkisþingmað-
ur, og framfaramaður og vinsæll
var aðeins 10,000 atkvæði á eftir
síðast.
Percival Ward Brown, sjónvarps
og radíosali, á Ellice Ave., 40
ára gamall, óháður. Hann sótti
sem sósíalisti í fylkiskosningum
hér fyrir tveim árum, en tapaði.
Ernest Draffin CCF-sinni
mikill eljumaður sagður.
w- A. Kardash, Kommúnisti.
^ kosninga-þinghá bæjarins
kemur önnur deild fslendingum
aðallega við, að því leyti, að þar
eru Þeir flestir. En
Charles Ray Fenton
Á síðast liðnu sumri, var mað-
ur vígður til prestþjónustu í
West Middlesex Church í Ohio-
ríki. Hann heitir Charles Ray
Fenton, er mentaður á Miami-
háskóla og víðar. Hann er alinn
upp í Struthers, Ohio, þar sem
foreldrar hans hafa búið. Hann
þar sæ"kja'er sonur Dr- R- w- Fenton og
nú 9 um 3 sæti. Er í tvö sætinnj Lovísu konu hans’ en hun er ís_
kosið til tveggja ára eins og! ienzk, og er dóttir Benedikt® og
vanalegt er. en eitt sætið er autt I Ingibjargar ( Björnsdóttur )
vegna þess að V. B. Anderson Freemannson á Gimli, Manitoba.
haejarráðsmaður sagði því lausu. —Birt eftir frétt £ Icel- Can‘
V E T U R
Vetur byrjar n.k. laugardag 23. október, eftir gamla íslenzka
tímatalinu. Hér er byrjunar hans ekki minst fyr en í sambandi við
vetrar-sólstöðu 22. desember. Það hefir jafnan verið siður íslend-
inga og þessa blaðs, að minnast komu vetrarins með fáeinum orðum
í bundnu máli eða óbundnu. f þetta sinn höfum vér valið kvæði úr
ljóðabók Benedikts Þorvaldssonar Gröndal (bróðursonar Ben.
Gröndals) og látum það túlka tilfinningar Heimskringlu við komu
vetrarins. Fer kvæðið hér á eftir:
VETRAR—VÍSUR
Er
sagt að hann sé að setjast í
helgan stein og flytja senn vest-
ur að hafi. En um sæti hans fyr-
ir eitt ár sækja nú tveir. Hinir
7 sækja um 2 sæti til tveggja
ára.
Af öllum hópnum eru 3 úr
borgaraflokki, 3 CCF-sinnar,
tveir óháðir og einn kommún-
ísti.
Nöfnin eru þessi: Mrs. Hallan-
quist (endursækir), A. E. Ben-
nett, sækir um eins árs sætið, er
stjórnandi Bennett Construction
Co. Ltd., og Stephen E. Johnson
(eini fslendingur nú í vali); —
allir úr borgaraflokki.
Úr CCF-flokki eru: James Mc
isaak, vélfræðingur hjá CPR.,
sækir um kosningu til eins árs.
U. V. McKelvie (endursækir),
A. N. Roberts, skólaráðsmaður
um langt skeið.
Óháðir sækja: H. B. Scott
endursækir, er fylkisþingmaður
^fuframt; R. E. Anderson,
^ bráð velgefinn maður.
1 astur er svo kommúnistinn
W; G- Gilbey.
Norður-Winnipeg sækja 5
Um 3 sæti í bæjarráðinu; endur-
sæ ja 3 þeirra. Þeir eru úr öllum
ilokkum.
En hverja skal kjósa? Það
verða menn að segja sér sjálfir.
^ferkmiðið ætti að vera að kjósa
Þá, sem mönnum finnast, að ein-
hverju leyti líkjast þeim, er hér
hafa áður bezt stjórnað og ráðist
1 umbætur, eins og vatnsvirkjun
þessa bæjar, eða stofnun sem
ity Hydro, menn eins og Evans
°g Waugh, er hugsa um hag og
-ei11 borgarinnar fyrst og
reinst, og vinna í þágu heildar-
^nar- 1 stað hins að gera bæinn
a taeningjabæli víxlara, eins og
nu er vissulega verið að gera—
°g áfram heldur eins lengi og
enginn þorir að fara að ráði
Krists, og reka þá út úr muster-
mu. Verkefni eru hér mörg til
þessu lík, er góðrar bæjarstjóm-
ar bíða. Ef þau væru í huga höfð
TEKUR VIÐ YFIR-
STJÓRN
Skúli próf. Hrútfjörð
Á þessu hausti tók Skúli próf.
Hrútfjörð í St. Paul, Minn., yfir-
stjórn landbúnaðardeildar Min-
nesotaháskóla; hafði hann áður
aðstoðarstarf með höndum við
deildina. íslendingar hvar sem
eru senda próf. Skúla heillaóskir
sínar og endurtaka þakklæti sitt
til hans fyrir hið ágæta vísinda-
starf, er hann vann 1952 heima
á íslandi i sambandi við rann-
sóknir á framleiðslumagni jarð
vegs þar, og hann sagði okkur
svo snildarlega frá, í ræðu sem
hér var flutt 1953 á Frónsmóti
Að vísu gat hann þá ekki komið
og annar varð að flytja ræðuna.
En hún er og verður mönnum hér
ógleymanleg. Og að vita til þess,
að hér fæddur íslendingur leysti
slíkt verk af hendi, er þeim mun
aðdáunarverðara í augum Vest
ur-fslendinga.
Messur í N.-Nýja-íslandi
24. október, 1954
' Hnausum, kl. 2 e.h.
Geysi, kl. 8. e.h.
Báðar á ensku og ársfundur
eftir báðar messur.
Robert Jack
Þótt geislar röðuls missi mátt,
er mundar vetur hramm, —
þá berum allir höfuð hátt
og höldum glaðir fram.
Ei ber að syrgja sumar-skraut,
því suðrænt frón er ei, —
en herða sig og þola þraut
skal þéttur sveinn og mey.
Hún er nú svona sett á jörð,
vor sæla móður-grund,
að ýmist grænkar alt um svörð
og ýmist klakar sund.
Eg vildi að eg fengi fest
hjá frónskri drótt það orð,
að alt af þrífist börnin bezt
þar býður misjafnt storð.
Það þykir sælt, að sitja grund
um sumar fagurt kvöld,
og hjala blítt við hugljúft
sprund—
er himins-roðna —tjöld.
En er ei líka yrði dátt,
með ungri blómarós,
að svífa yfir svellið blátt
við sval-bjart mánaljós.
Við lofum grænu grundina
og gljúfra-foss og lyng
og berja-litlu lautina
og ljósan fjallahring.
En líttu ’um valið vetrar-kvöld
og veraldanna fans!
Og horfðu um nótt á niðatjöld
og norðurljósa dans!
Og sjáðu á hálu svellunum,
þar situr rós við rós,
°g greinótt tré á gluggunum
er glitra á stjörnuljós.
Það eru sem sé alheimslög,
að altaf birtir snild
sú nátturunnar höndin hög,
sem hörð er bæði og mild.
Þau lög fá ætíð unað veitt,
þótt æði Norði’ um sjá.
Og ekkert getur “alþing” breytt
þeirri alheims stjórnarskrá!
Þótt verði kalt í veðrinu
og vanti sól og þey, —
ef hjarn býr ekki í Ihjartanu,
þá hlýjan bregst oss ey.
Mín kæra þjóð sem eld og is
af öllum þekkir bezt,
þú ert svo reynd, svo vösk og vís,
þú víli slærð á frest.
Þú gengur móti gaddinum
með Grettis þor og afl.
Með orku, von og vitsmunum
þú vinnur sérhvert tafl.
Eg óska þess mín unga þjóð,
?ð ávalt kuldi og snjár
þín herði bein, þitt hiti blóð,
en hræðslu-frjósi — tár.
Svo bind eg enda á braginn minn
og bíð þess, þjóðin mín,
1 að farsæll verði veturinn
og vænkist ráðin þín.
MINNINGAR0RÐ
F. 21. maí 1893 — D. 13. apríl 1954
Leifur E. Summers
Leifur E. Summers var fædd-
ur að Carberry í Manitoba 21.
maí 1893 og voru foreldrar hans
Eiríkur Sumaliðason og Þor
björg Jónsdóttir, bæði ættuð úr
Borgarfirði syðra. Þau voru af
góðum og traustum, íslenzkum
bændaættum og nutu vinsælda
og virðingar. Átti Leifur Sum-
mers margt skyldfólk hér í Am-
eríku og heima á íslandi. Eru
þar á meðal lærðir menn, lög-
fræðingar, læknar, skáld og
listamenn. — Af systkinum
Leifs eru nú þrjú á lífi, Jónína,
kennslukona í Los Angeles, Jón
í Vancouver og Henry í Ed-
monton. Ein systir Ingibjörg
Jackson, lézt fyrir allmörgum
árum.
Leifur ólst upp í foreldrahús-
um og var í bernsku mjög heilsu-
lítill, svo að óttast var um, að
hann myndi ekki ná fullorðins
aldri. En honum óx styrkur og
hann varð heilsubetri er leið á
bernsku og æskuárin, þó aldrei
yrði hann vel hraustur eða
heilsugóður. Þegar hann var 17
ára byrjaði hann að starfa hjá T.
Eaton’s félaginu i Winnipeg og
hjá því félagi starfaði hann þar
til hann, vegna heilsubrests, lét
af störfum árið 1950. Um þriggja
ára skeið hvarf hann þó frá störf-
um sínum hjá félaginu og stund-
aði landbúnaðarvinnu á bújörð
í Teulon í Manitoba. Gerði hann
það sér til heilsubótar.
Leifur Summers kvæntist eft-
irlifandi konu sinni Sigurlaugu
(Lil) Árnason 9. október 1915.
Var hjónaband þeirra framúr-
skarandi ástúðlegt. Þau eins og
héldust í hendur öll samvistar-
árin og unnu hvort öðru jafn
innilega síðasta dag samvistanna
eins og þann fyrsta. Þau áttu
fagurt heimili og voru með af
brigðum gestrisin. Það var alltaf
hlýtt og bjart á heimili þeirra í
Winnipeg og Vancouver. Mót-
tökurnar, sem gestirnir fengu
þar, voru svo höfðinglegar og
ástúðlegar að slíkt gleymist
aldrei. Með þeim hjónum dvaldi
um 30 ára skeið móðir húsmoð-
urinnar og var hún alblind í
mörg ár. Leifur Summers var
tengdamóður sinni svo góður og
skilningsríkur, að oft talaði hún
um það, að ekki gæti hann verið
sér betri þó hann væri hennar
eigin sonur.
Þegar Leifur E. Summers tók
að sér forsetastarfið i heimilis-
nefnd elliheimilisins “Höfn” hér
í Vancouver hafði hann dýrmæta
reynzlu í því að starfa fyrir og
vera með fólki á gamals aldri.
Hann skildi það betur en flestir
aðrir. Hann sagði oft: — Það
verður að gera allt sem hægt er
til þess að gamla fólkinu líði
vel. Hann kom oft að “Höfn”
og ræddi af vinsemd og velvild
við hvern sem var. Þar var hann
alltaf aufúsugestur.
Hjá T. Eaton’s félaginu hafði
hann mikla trúnaðarstöðu, þar
sem hæfileikar hans og mann-
kostir hans nutu sín vel. Hann
var þar deildarstjóri og hafði
eftirlit og umsjón með starfi
fjölda fólks. Hversu vinsæll
hann var í stöðu sinni sýna bezt
bréfin og samúðarkveðjumar,
sem ekkju hans bárust að hon-
um frá fólki, sem starfað hafði
i áratugi með honum og fyrir
hann. Hann var ekki aðeins yfir-
maður eða húsbóndi heldur
ur, þegar mest reyndi á. Og allir
ljúka upp einum munni um það,
að fyrst og fremst var hann góð-
ur maður.
Honum var margt vel gefið og
til lista lagt. Á yngri árum var
hann góður íþróttamaður og
fékk mörg verðlaun sem góður
hlaupari. Þá var hann meðlimur
“The North End Athletic Club”
í Winnipeg. Einnig hafði hann
mikla ánægju af því að leika
golf í frístundum sínum. Hlann
var ágætur taflmaður og hefði
orðið þar í flokki hinna fremstu,
ef hann hefði haft tíma til að
stunda þá göfugu íþótt. Og svo
lék allt í höndunum á honum og
var hann listasmiður. Hafði
bann smíðastofu á heimili sínu
og úrvalsverkfæri af öllum teg-
undum. Smíðaði hann marga
fagra gripi, er prýða heimili
þeirra hjónanna og margra ann-
arra. Þetta var hans tómstunda-
vinna og honum til mikils yndis-
auka. — Úti í blómagarðinum
við íbúðarhús sín átti hann mörg
handtök og allt var þar með
mesta snyrtibrag.
Leifur E. Summers var prýði-
lega vel gefinn og minnugur,
sérstaklega á ættir fólks, og
bókhneigður. Honum gafst ekki
tækifæri til mentunar við æðri
skóla, en að loknu barnaskóla-
fór hann aldrei og vissi ekki
hvað það var að gera sér manna-
mun.
Það kom fagurlega í ljós við
útför hans hversu frábærlega
vinsæll hann var og þau hjónin
vinmörg. I kringum kistuna
hans á útfararstofunni var eins
og blómhaf og heim til ekkju
hans bárust auk þess fjöldi feg-
urstu blóma. Víðsvegar að bár-
ust samúðarkveðjur og hefur
þetta allt verið ekkju hans ó-
metanlegur styrkur í hennar
djúpu sorg. Fjöldi fólks var við-
statt kveðjuathöfnina, sem var
innileg, samúðarrík og hátíðleg.
Kæri vinur, Leifur E. Sum-
mers! Það sakna þín allir, sem
þekktu þig og þeir mest, sem
þekktu þig bezt, því að það eru
of fáir góðir menn í heiminum.
Okkur fannst, að þú ættir eftir
að vinna gott og fagurt starf
hér með okkur, en við trúum
því að þú hafir verið kallaður til
starfa í æðri tilveru. — Guð
blessi þig, hjartkæra eiginkonu
þína, ættingja og vini. — Hafðu
þökk fyrir allt og allt.
E. S. Brynjólfsson
FJÆR OG NÆR
Samkoma, sem Kvennasam-
band íslenzkra frjálstrúar
kvenna efndi til s,l. laugardag í
Sambandskirkjunni í Winnipeg,
var hin skemtilegasta. Aðalræð-
una flutti frú R. Beck um ferða-
lag þeirra hjóna til íslands á
þessu sumri. Var frúin, sem hér
er fædd og uppalin mjög hrifin
af landi og þjóð. Hreif frásögn
hennar hvern góðan íslending.
Á skemtiskrá var og ljómandi
söngur og hljómleikar.
Samkoma þessi var lokaþáttur
ársþings Kvennasambandsins.
Verður vonandi eittihvað sagt af
starfi þess síðar.
★ ★ +
Presthjónin úr Árborg, Rev.
Robert Jack og frú voru stödd
í bænum s.l. mánudag.
★ ★ ★
Um það 60 ættingjar og vinir
efndu til samsætis 2. október í
Clinton Hall i Vancouver. Til-
efnið var að Jim og Margret Sig-
fússon höfðu þá verið 25 ár gift.
Áður munu þau hafa verið í
Saskatchewan. Dave Davidson
mælti fyrir minni silfurbrúðhjón
anna og afihenti þeim borðbúnað
námi, stundaði hann nám við úr silfri. Ted Johnson afhenti
rl
bréfaskóla Central Collegiate i;og peningagjöf dálitla. Silfur-
Winnipeg. Hann unni íslenzku j brúðhjónin þökkuðu gjafir og
máli og talaði islenzku prýði- góðvild sýnda. Eftir það var
lega og studdi íslenzk menning- sezt: ag snæðingi. Lestina rak
armál hér í álfu. Og eitt sinnldans. —(úr Wynyard Advance)
sagði hann mér, að hann færii ♦ * ♦
alltaf með “Faðir vor á ís- Mrs. L. Summers frá Van-
lenzku og aðrar bænir, sem|Couver> b. C„ sem dvalið hefir
hann lærði við móðurkné. Trú- nökkra daga í Winnipeg, lagði
maður var hann og unni kirkju Lf stað vestur s.l. mánudag.
og kristindóm. Þau hjónin voru[ ★ ★ *
meðlimir Fyrstu lútersku kirkju | Dánarfregn
Winnipeg og sottu einnig
guðsþjónustur íslenzka safnað-
arins hér í Vancouver og studdu
hann af ráði og dáð. Hann hafði
sterka trú á því, að réttlætis- og
kærleiksboðskapur Jesú Krists
væri einasta von mannkynsins.
Ranglæti þoldi hann ekki og
hafði samúð með öllum, sem áttu
bágt og liðu neyð. — Þeim hjón-
um fæddust ekki börn, en öll
börn er kynntust þeim urðu vin-
ir þeirra. Börn okkar hjónanna
nutu vináttu þeirra og góðvildar
og það mun okkur aldrei gleym-
ast.
Leifur E. Summers var fríður
maður og fyrirmannlegur og
háttprúður í framkomu svo að
af bar. Hann var jafn við æðri
sem lægri, því í manngreinarálit
Það fréttist hingað í gær að
Hálfdán Pétur Bardal, bóndi við
Wynyard, Sask., hafi dáið aðfara
nótt sunnudagsins, 17. okt., um
66 ára að aldri. Kveðjuathöfn
för fram í gær, þriðjudaginn, 19.
okt. frá Sambandskirkjunni i
Wynyard. Séra Philip M. Péturs
son frá Winnipeg flutti kveðju-
orðin.
* ★ ★
í morgun, (miðvikud.) lögðu
þeir hr. Bjarni J. Goodman og
séra Philip M. Pétursson upp í
ferð til Fort Frances, Ont. Þeir
gera ráð fyrir að koma við i
Piney, og ýmsum stöðum í Min-
nesota á leiðinni. Þeir fara í
heimsókn til Mr .og Mrs. Philip
O. Pétursson. En Mrs. Pétursson
er dóttir Mr. Goodman.