Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.01.1894, Blaðsíða 4

40
ÞjÓbviljinn itnöi.
III, 10.
þetta eru ekki reglulegír menn. Hvern-
ig sem við smöluðum, gátum við ómögu-
lega fengið nógu mörg atkvæði handa
okkar „kandidatu, og því tókum við það
ráð, að búa til um 30 manns-líkön úr
leir, færðum þau i fót, og fengum þeim
skrifaða atkvæða-miða í hónd. — Og lít-
ið þér bara á! Þau geta greitt atkvæði,
eins og hverjir aðrir“.
Jeg sá, að vinur minn, „uppeldis-
stofnunaru-mandaríninn, sagði það satt,
því að þegar atkvæðagi’eiðslunni var lok-
ið, hafði þeirra „kandídat“ sigrað með
nokkurra atkvæða mun.
Og svo var hann þá rétt kjörinn
borgar-mandarin.
FRÁ
BÆJARFULLTRÚA - KOSNINOUNUM.
—:o:—
KJÖRFUNDUR var haldinn hér í kaupstaðn-
um, eins og til stóð, 1S. þ. m., og bæjarbúar
kusu, eins og vant var, og við var að búast.
Og hverja kusu þeir þá?
Hverja aðra, en þa, sem aðal-verzlunin þeirra
hérna i bænum hafði bent þeim á að kjósa.
Henni skulda þeir margir, meira eða minna,
til hennar eiga þeir all-flestir atvinnu að sækja,
og hennar minnast þeir flestir í bænum sínum:
„Gef' oss i dag vort daglegt brauð“.
Kosningu lflutu því þessir:
Þorv. próf. Jónsson
Björn kaupmaður Páisson og
Magnús verzlunarmaður Þorstoinsson, er
fengu milli 50 og 60 atkvæði.
Mótflokkurinn, sem barnaskóia - ómyndina
hafði í huganum, og firra vildi bæjarfélagið
1000—1400 króna árlegum óþarfa útgjöldum,
hafði milii 40 og 50 atkvæði.
Og svo er þá vonin, eptir þessum úrslitum.
að bæjarbúar fái framvegis að halda barnaskól-
anum sínuín, — sem þeir krossa sig yfir, að.
þeir ekki geti notað i alveg sama ólaginu,
eins og að undan förnu.
Þetta sýnir, að það er sjálfs-afneitun, sem
þeir sýna fyrir „fakt.orinn11 sinn, sumir lcjósond-
ur i kaupstaðnum!
En gjafir vit.a til gjalda.
í RÁÐI mun vera, að kært verði yfir kosn-
ingargjörð þessari, með því að kjörstjórnin þyk-
ir að ýmsu leyti hafa farið heldur aptan að
siðunum.
Höfum vér heyrt, að aðal-kæruatriðin muni
vera þau, að kjörfundi hafi verið slitið, áður
en lögskipaður tími var iiðinn, að vanrækthafi
verið, að taka ýmsa kjósendur k kjörskrk, þótt
kært hafl verið, að kjósandi, sem kallaður var
fram af kjörstjóra k kjörfundinum, var allt í
einu, og óskiljanlega, hoi-finn af kjörskrá, þeg-
ar hann mætti nokki-u síðar, að atkvæði kjós-
andanna liafi aldrei verið upp lesin af Lkrusi
„dórnara11 og fl. og fl.
ALL-ÓTRYGGT til framgöngu mun það
hafa þótt sumt „faktora“-]iðið, hið „úæðra“,
sem kosninga-úrslitunum réð á kjörfundinum,
með því að allur fjöldinn af þeim flokknum
mœtti með skrlfaða atkvæða-seðla, ýtt. rétt á-
fram af atkvæða-smölunum, og stAðu svo sum-
ir, sem stein-hissa væru, þegar þeir urðu þess
kskynja, hverja þeir sjálfir höfðu kosið; „jk, al-
veg rétt, stondur heima k soðlinum, eins og
hann Árni minn sagði“, jarmaði einhver úr
hópnum.
SANNUR VELGJÖRNINGUR væri það „fyr-
Ir fólkið“, ef einhver vfldi opinberlega skýra frk
atferli ýmsu, sem haft heflr verið i frammi við
einstaka kjósendur á undan kosningum þessum,
þar sein „allur bœrinn“ veit það, að fjöldi kjós-
enda hefir verið neyddur til að greiða at-
kvæði þvort á móti sannfæringu sinni;
„það veit guð, að jeg gerði þetta nauðugur“,
segja þeir ekki svo fáir.
HÚRRA-HRÓP mikil hófu ýmsir búðar-
drengir (frá verzlun Á. Ásgeirssonar ?) o. fl. í
kjörfundar-salnum, þegar kosninga-úrslitin voru
kunn orðin, og tóku stórmennin þá siðan til
skvtnings, til þess að mýkja k þeim kverkar
og raddfæri; hefir þar h’klega verið drukkið
all-dktt, því að svo gengur sagan, að einn ó-
nefndur „verzlegur11 vinur vor hafi í veizlu-Iok-
in sofnað sætt fram á borðið.
Málarelisturinn u'í'U'ti Sli.
Th. er nú loks svo langt kominn, að
landsyfirréttardónmr var upp kveðinn 18.
dos. f. á.
En, eins og menn muna, gerði Láras
„dómariu fijótlega upp afla-upphæðina í
vertíðar-lokin síðastl. sumar, og hélt sig
þá hafa „fiskað“ svo vel í „túrnum“, að
ómögulega áttu, að hans áliti, að nægja
minna, en 8 hegningarlaga-paragraphar
— með embættismissi, og þar á ofan
allt að 6—10 ára hegningarhúss-vinnu—,
til að taka á móti „aflanuinu
í landsyfirréttinum reyndist nú „afl-
innu allt minni, því þar var Sk. Th
dæmdur — fyrir nokkrar athugaleysis
ávirðingar, sem engin sérstók hegning
er lógð við i lógum (144. gr.) — til sekta
og málskostnaðar-útláta, eins og gjörr má
sjá í 1—2 nr. „Þjóðólfsu þ. á., þar sem
dómurinn og dómsástæðurnar er prentað
orðrétt eptir domsmalabók yfirdómsins.
Á dóm þenna, sem þykir all-liarður,
mun verða minnzt nákvæmar í blaði
þessu síðar.
ísaflrði, 23. jan. 94.
TÍÐARFAR breyttist 19. þ. m., er hann
gerði all-snarpa norðan-hriðu, er hélzt til 22. þ.m.
VESTAN-PÓSTURINN, hr. Jens Þórðarson,
lcom hingað að sunnan 18. þ. m. að kvöldi, og
fer héðan aptur 2. febr. næstk.
ALL-HÁTT VKRO hafði orðið k strand-
uppboðinu að Flateyri 16. þ. m., saltflskurinn
hálf-blautur, komizt framt að búðar-verði; aptur
á móti virðist hafa orðið betra verð k skips-
skrokknum, sem J. Tli. Hall faktor hlaut fyr-
ir rúmar 300 kr.
SPARISJÓÐNUM hér á ísafirði hafa í vet-
ur borizt all-miklir peningar, svo að hann hefir
sent fé til ávöxtunar í landsbankann.
Nye danske
Brandforsilvrings Selskab
(aí 18<U).
(Kapitcd & Beserver c. Kr. 2,700,000).
At oven nævnte Selskabs Agentur for
Isafjoi'ds Kjobstad og Omegn er overdraget
Undertegnede, bekjendtgjores herved.
Selskabet tegner Forsikring paa Byg-
ninger, Bohave, Varelager, Skibe o. s. v.
til billige og faste Præmier, uden Gjen-
sidighed eller Efterskud, og uden at
beregne de Forsikrede Stempelafgift eller
Policepenge.
Forsikringer paa længere Aaremaal,
erholde Moderation i Præmien. Enhver
yderligere Oplysning meddeles beredvií-
íig.
Isafjord, d. 5. Januar 1894
Sophus J. Nielsen
Iiaupféla gsfundur
Það auglýsist hér með, að aHalfundur
„kaupfélags ísfirðingau verður, að for-
fallalausu, haldinn á Isafirði laugardaginn
10. febrúar næstk., eða næsta virkan dag
að færu veðri.
Á fundi þessum verður, meðal ann-
ars, rætt um vóru-pantanir og fisk-loforð
kaupfélagsmanna fyrir yfirstandandi ár.
Skyldi einhver deildar-fulltrúa, vegna
óhjákvæmilegra atvika, eigi geta mætt
á fundinum, er hann beðinn að senda
þó pöntunarskrá sina á fundinn.
ísafirði 11. jan. 1894.
Skúli Tlioroddsen
p. t. kaupfélagsstjóri
seiu líynnu ai) liafa fengið
qf-sent qf þesswn (III.) árg. „Þjóðv. unga“,
einlctmi af 1. tölubl., eru hednir að endur-
senda það hið bráðasta, með þri að app-
lagið er cdveg á fórum.
PRENTSMIÐJA ÞJÓÐVILJANS UNOA.