Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 07.07.1898, Blaðsíða 1
Verð nrgangsins (minnst
48 arka) 3 kr.; erlendis
4 kr .,og í Ameríku doll.:
1.20. Borgistfgrir júní-
mánaðarlok.
ÞJOÐVILJINN UNGrl.
. ...1= SjÖUNDX ÁSHANflUK, ==-
--.f__RITSTJÓRI: SKÚLI THORODDSEN. -!--
Upps'ógn skrifleg, 6-
gild nema komin sé til
útgefanda fyrir 30. dag
júnímánaðar.
M 40.
ÍSAFIRÐI, 7. JÚLÍ.
18 0 8.
trtiöndi
Á Þýzkalandi eru kosningar til ríkis-
þingsins nýlega um garö gengnar, og
haia þær yíir' höfuð gengið kaþólska
flokknum („centruma eða miðflokks-
mönnum) og „socialistumu í vil, þó að
enn verði að vísu eigi sagt með fullri
vissu, hvernig flokkaskipun nýja þingsins
verður, af því að i mörgum kjördæmum
þarf að kjósa aptur. — -—
Hjá Frökkum reyndist ráðaneytið Mé-
Hne eigi svo fast i sessi, sem inargir
hugðu, með þvi að fulltrúadeildin lýsti
í f. m., með meiri hluta atkvæða, van-
trausti á ráðaneytinu, eða stjórnmála-
stefnu þess, svo að það beiddist þegar
lausnar. — Sneri þá Fúure forseti sór til
Sarrien, og fal honum, að setja nýtt ráða-
neyti á laggirnar; en hann treystist eigi,
og var því enn óvíst, er síðast fréttist,
hver eptirmaður Meline’s yrði. —
Um uppreisnina í Terghana-héraði í
Turkestan eru nú komnar greinilegri
fróttir. — Laust fyrir sólaruppkomu 30.
maí réðu um 1000 vopnaðir mahomets-
trúarmenn á herstöðvar iiússa í Andisj-
an. — Á undan flokknum reið Ischan sá,
er nefndur var í síðasta nr. blaðsins, og
fleiri foringjar uppreisnarmanna, ogveif-
aði einn þeirra grænum fána, en annar
las upphátt kafla úr kóraninum (biblíu
niuhametstrúarmanna; komu þeir að her-
mönnum Rússa óviðbúnum, og gátu því
tokið herstöðvarnar, eptir mannfall nokk-
urt. Sagt er, að uppreisn þessi hafi ver-
ið all-vel undirbúin, og stefnt að því
marki, að ná Mið-Asiu undan valdi Rússa.
— í vörzlum íschan’s, forsprakka upp-
reisnarmanna, sem nú situr í varðhaldi,
kvað hafa fundizt bréf, ér menn telja að
stafi frá Abdúl Hamíd, soldáni Tyrkja, og
or Ischan þar nefndur „ráðgjafi kalífans11,
og hann hvattur til þess, að beina huga
þjóðarinnar í rótta stefnu. — Mörg hundr-
uð muhamedstrúarmanna, er við uppreisn
þossa eru bendlaðir, hafa verið höndum
teknir, og talið víst, að ekki verði vægi-
lega á þeirra sökum tekið. — —
Stórping Norðmanna hefir ný skeð
samþykkt 400 þús. króna fjárveitingu úr
ríkissjóði, til þess að Norðmerm geti tek-
ið sem mestan og beztan þátt í Parísar-
sýningunni árið 1900. — -—
Norrænir málfræðingar ætla í sumar
að eiga fund með sór i Kristianiu 12.—15.
ágúst.------
Uppþot all-mikil hafa gjörzt í Serbiu
á ýmsum stöðum, út af ósamlyndi milli
kristinna manna og muhamets-áhangenda,
og kveður svo rammt að, að 40 þorp þar
í landi kvað nú vera komin í eyði. —
Síðustu fróttir segja þó frið á kominn.
Slys vildi til á Englandi í f. m., er
ný smíðuðu herskipi, „Albíonu að nafni,
var hleypt af stokkunum; urðu þar 34
menn undir, er skipið fór, og mörðust
þegar til bana.------
Skipting Kínaveldis. Svo er að sjá,
sem Bretar þykist eigi hafa krækt i nóg
frá Kínverjum, þótt þeir fengju hafnar-
bæinn Weiliaíwei, og héraðið þar umhverf-
is, þar sem þeir hafa nú á ný fengið hjá
Kína-stjórn 200 ferh. milna stórt land-
flæmi umhverfis Hongkong, sem þeir auð-
vitað ætla sér aldrei að sleppa, þó að
látið só heita svo, sem landið só að eins
selt þeim á leigu í 99 ár. —
Japanar eru nú einnig farnir að læra
þessa svivirðilegu ágengni og yfirgang
við minni-máttar þjóðir af Evrópu-stór-
veldunum, og hafa því krafizt þess af
Kínverjum, að ætlað verði land í hóruð-
unum Futchau, Vussung, Schachí, Tyning,
Jotschau og Tschingveita, þar sem Japan-
ar einir megi taka sér bólfestu, og þykir
vist, að Kínverjar þori eigi á móti því
að mæla.
En á hinn bóginn má þó sjá, að Kína-
stjórn getizt litt að nágrenninu þár aust-
ur frá, og er því fullyrt, að fastráðið sé,
að keisari flytji aðseturstað sinn vonum
bráðar frá Pélcing til bæjarins Singanfu,
sem er 600 mílur enskar frá Peking, og
hefir 1 milj. íbúa. — —
í Suður-Wales á Englandi lenti að-
faranóttina 21. júní í ryskingum milli
lögregluliðsins og ýmsra atvinnulausra
kolanema, og fóru ýmsir særðir af þeim
fundi. — —
Á ítalíu hefir Rudíní orðið að láta af
stjórnarformennsku, með þvi að þingið
vildi eigi samþykkja ýmsar tillögur hans
um hepting eða takmörkun funda- og fé-
laga-frelsis, sem honum þótti nauðsyn til
bera, eptir að uppþotin urðu þar í sumar.
Af ófriðinum berast enn fremur litlar
fróttir. — Á Manitla hafa uppreisnar-
sveitir nú allt landið á valdi sinu, nema
höfuðborgina, og hafa átt orustur við
Spánverja þar í grenndinni í fleiri daga
samfleytt. — Fóll Monet, einn af foringj-
um Spánverja, í einni af þeim orustum.
Þjóðverjar hafa nú herskip nokkur á
vakki við Filippíeyjar, og gefa Banda-
menn þeim gestum íllt auga, enda þótt
Þjóðverjar hafi lýst yflr því, að herskip-
um þeim sé það eitt ætlað, að vernda
rétt Þjóðverja þeirra, er búsettir eru þar
á eyjunum.
Mælt er, að uppreisnarmenn gætu þeg-
ar fyrir löngu verið búnir að taka Man-
illa, ef Dewey foringi hefði eigi bannað
þeim það, með því að hann mun vilja
unna Bandamönnum einum þess heiðurs,
og væntir á hverri stundu hersveitanna
heiman að.
Á Cuba hefir einn af herforingjum
Bandamanna, Shafter að nafni, skotið
nokkru herliði á land við Guantanamo,
í nánd við bæinn San Jago, og kom upp-
reisnarforinginn Garcia þar til móts við
liann með 3 þúsundir manna. — Hafa
þeir síðan átt þar nokkrar sraáorustur við
Spánverja.
Nú er mælt, að Bandamenn muni ekki
senda landgöngulið það, er Havana skal
vinna, til Cuba, fyr en á komanda hausti,
þegar árstið „gula febersinsu er um garð
gengin; en þá er líka sagt, að þangað verði
sendar 200 þús. hermanna. — —
Heima fyrir á Spáni gengur flest á
tréfótum, og herma það jafn vel sumar
sagnir, að drottningin vilji helzt hætta
stjórnarformennskunni íyrir son sinn, og
fela öðrum þann veg og vanda.