Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 10.03.1911, Qupperneq 4

44
Þjóbviljínn
XXV. 11,—12.
Fjöldi dýia kvað og hafa helfrosið,
og eigi all fáir memi orðið úti.
Nú er búist við, að Albanir hefji er
minnst varir, uppreisn gegn Tyrkium. —
Nýlega kveiktu þeir í tyrknesku vopna-
búri, og brenndu það til kaldra kola. -
Mælt er, að í vopnabúrinu hafi verið 100
þús. skothylki (patrónur) og 2200 byssur.
Nýskeð áttu og 3 þús. Aibanar fund
með sér í þorpinu Podgoriza í Montenegro,
og lýstu því þá yfir, að eigi myndu þeir
hverfa heim til sin aptur, nema þeim
væri skilað aptur vopnum þeirra, er gerð
höfðu verið upptæk, og væru uudanþegn-
ir herþjónustu í her Tyrkja, og Albönum
sleppt úr haldi, er dærndir hafa verið
fyrir pólitiskar yfirsjónir.
A landamærum Tyrklands og Monte-
negro’s sló nýskeð í bardaga.— Þarféllu
10 af Tyrkjum, en 15 urðu sárir, og lögðu
Tyrkir síðan á flótta. — Af AlbÖDum og
Montenegronum féliu og 8, en 6 urðu
sárir, sem og nokkrar konur og böm, er
komið höfðu of nærri bardaga-svæðinu.
Nú er mælt, að Tyrkjastjórn vilji gera
baodalag við frakka og Breta, og er talið
líklegt, að það takist, þar sem ekkert verð-
ur því þá frekar tii fyrirstöðu, að Frakk-
ar og Bretar fáí að Jeggja járnbraut um
lönd Tyrkja í Asiu (Bagdad járnbrautina),
sem hafa myndi mjög mikla þýðingu
fyrir lönd þau, er iúta yfirráðum nefndra
þjóða í Asíu (Indlöndin o. fl.).
Austurrfki.
t 11. febrúar þ. á. andaðísf barón
Albert v Rotschild. Hann var fæddur
1844, og dó úr hjartaslagi. — En Rot-
schildarnir eru, sem kunDUgt er, taldir
mestu auðmenDÍrnir í norðurálfunni.
IÞýzkaland.
Jámbrautarslys varð 6. febrúar þ. á í
grennd við Beriin, og hiutu 25 menn
meiðsli, — níu mjög hættuleg.
250 þús. maiiaa er mælt, að verið
hafi í líkfylgdinDÍ, er Singer, jafnaðar-
manna foringinn, var jarðsettur.
Rússland.
Bóstur nokkrar Arið háskólenn í Pét-
ursborg nýskeð, og varð það til þess, að
lögreglumenn vóru látnir reka 1500 stúd-
enta út úr báskólanum, og 380 hnepptir
í varðhald, en þó Iátnir lausir aptur, nema
forÍDgjarnir.
I héraðinu Astrakan sýktust nýlega
fjórir menn af pestinni („svarta dauða“),
og hefur sýkin borist þangað úr Mand-
sjúrium.
8 febr, þ. á. veru afskapa rok í Svarta-
hafinu, og fórust í því ofveðri flutnings-
skip, og íjörutíu farþegjar tíndu iifi. —
líandaiúkin.
Þing Bandamanna hefur nú nýskeð
samþykkt, að alþjóða sýning sk-uli haldin
í borginni San Faancisco árið 1915, og
er það með fram gert í því skyní, að
minnazt þess, að Panama-skurðurÍDn verð-
ur tekinn til afnota. —
Nýlega vildi það slys til, að járnbraut-
arbrúin yfir Passarie-fljótið brotDaði, er
járnbrautarlest var að fara yfir hana. —
Steyptust margir vagnar ofan í ána, og
margir menn biðu bana. —
A^ því er snertir „dynamít1*- spreDg-
inguna í New-Yersey, var hún svo af-
skapieg, að hennar varð vart hvívetna í
New-York. — Mælt er, að 1100- 1200
manna hafi alls hlotið meiðsli, en hundr-
að menn biðu bana. — Skaðinn er alls
metinn 10 millj: dollara.
f I East Aurora aDdaðist nýskeð
Charles Fiilay, er fylgdi Stanley á för
hans uiji mið-Afríkuhéruð, þegar hann
var að leita að Livingsstone. -— Hann
var 67 áta að aldri, er bann andaðist.
Nýlega varð það siys í Smithville í
ríkinu Texas, að ketill sprakk i hreifi-
vagni (,,Locomotive“) á járnbrantarlest
nokkurri, og biðu 10 menn bana, en sjö
hlutu meiðsli.
Fregnir frá alþingi.
— o—
III.
SkiptÍDg lœknishéraðs.
Ólafur Bríem, þm. Skagfirðinga, hefur
í neðri deild borið fram frumvarp þess
efnis, að skipta Sauðárkrókslæknishéraði
í tvennt:
1. Saudárkrókihérad, er í eru: Skefilsstaða-
hreppur, Skarðshreppur, Sauðárkróks-
hreppur Rípurhreppur.
Læknissetur á Sauðárkrók.
2. Reykjarhérad. er nær yfir Seilu-, Lýt-
ingsstaða- og Akrabreppa.
83
XV.
Óþægilegir samfundir.
Nokkrum dögum áður, en Ratray var myrtur. hafði
Hallur aptur heimsóft Constince Raycourt.
Fyrst neitaði hún að vísu, að veita honum viðtal,
og frænka hennar sýndi honum megnustu litilsvirðÍDgu;
en er hann kom aptur daginn eptir, var honum hleypt
inn, enda var frænken þá eigi heima, og vinnukonan lét
tilleiðast, er hann gaf henni eitt sterlingspund, að ljúka
upp fyrir honum, hverjar fyrirskipanir, sem hún kann að
hafa fengið.
Honum var visað inn í stofuna, sem Constance var
vön að sitja í að deginum.
En er hann hafði setið þar stundarkorn, kom hún
inn, og varð auðsjáanlega mjög hissa, er hún sáhannþar
Hallur byrjaði þegar stamandi að skýra frá komu
sinni.
„Þér áttuð ekki að koma!u greip hún frara í. „Hví
gerðuð þér það, þar sem eg mæltist til þess, að þér kæm-
uð ekki?“
„Hélduð þér, að eg gæti orðið við þeim tilmæl-
am yðar?“
„Jeg ímyndaði mér, að þér væruð heiðvirður mað-
ur!“ mælti hún, fremur beiskjulega.
Hann varð leiður, og vandræðaJegur, udz hann allt
í eiou gekk til henDar, og kraup á kné fyrir framan hana.
„Nei! Setjist hér hjá mér!“ mælti hún, sem í fáti,
«nda gizkaði hún á, hvað í vændum myndi vera.
92
„Hver er þar?“
_Swayoe!“ var hvíslað gegnum skráargatið.
Mallabar lauk upp hurðinni.
„Þú ert ekki einn!“ mælti jlögreglustjórinn. „Sé
það viðvíkjandi Ritray-málinu“, mælti Mallabar, „þijtal-
aðu óhikandi! Jeg, og maðurinn, sem hjá mér er, störf-
báðir að því máli!“
„Og hvað heitir maðurinn?„
„Leynilögregluþjónn?“
„Nei! Blaðamaður sem eg!“
„Þór eruð þá orðinn blaðamaður?“ mælti lögreglu-
stjórjnn.
„Já! En ekki er nú, nema hálfcími, síðan það varð!“
mælti Kenwood.
„Jæja! Er nokkuð að frétta?“ spurði Mallabr.
„Dálítið!“
„Er það þess eðlis, að rótt sé að gefa út fylgiblað
„Já!“
Mallabar hringdi, og átti talsíma-samræðu við rit-
stjóraDD.
„Breyting verður að gjörast, að því er það snertir,
sem eg hefi ritað!“
„Hvernig víkur þvi við?“
„Það er ekki Ratray, sem myrtur hefur veríð!“
„Hvað segið þér? Er Ratray lifnaður við? Hvar
er hanu?“
„Ekki veit eg! — Jeg vildi, að jeg vissi það! Menn
munu sjá eptir honUm.“
„Hver er það þá, sem myrtur hefir verið?“
„Það má guð vita! — Viljið þér ekki líta á hann?“