Lögberg - 01.02.1888, Blaðsíða 4

Scnriid iÁigbtrg til
Islnnds.
Kawpomlur ,,Löjrl>t*rg8“, sotn hortru
andvirði hlaðsins, skilvlslojra,
jrota fonjrið hvcrt omtak af JjosButn
áriraiiirí
íyrlr #lvOO
til J>oas uðsenila heim til Is-
lainln. Vjcr seinlum [>au hli'ið
sjálfir oir horirum hurðarnrjalclið.
Utgofcmluralr.
ÚR BÆNUM
oo
GRENNDINNI-
l>að hofnr longi vorið sár unikv.'irtun
úl af l>ví hjor i liiPnuni, hvo illn liofur
gonjrtð að fá lðmlin umhvt>rfls liæinu
li.Tfrgð, og I’uð or rufiilaust oitt uf I>vi,
m iii mcst hofur stnðið tVinnipc;:’ fyrir
hrifinn. L"milunnm liofur, cins og kunn-
iií’t cr, vorið halilið i Því goypi-vcrði,
*ð Þau hafrt vcrið óknupniKÍi. I’rátt'
1'yrir öll hiuuhimli, scm I’vi oru samfi\r;i,
að liún svo na-rri aðalmarkaði Mani-
tótia, liiifa menn lieliiur viijað Ioita
I’migað, som lömlin vnrti i'niyrnri oða
aircg goflns, Þó lcngra vnri aðilnittar.
Það á nú að fara að rcyra að gora
alvöru úr I’ví, að lirimlu l’essii í iag.
I Þtí skyni fumlu Þeir Mr. Duncan
Mne Artlmr og Mr. II. Vivinn fjúrliags-
nefml licjarins á föstuiluginn var.
Aðalatriði ujipástungu J’eirrar, sem Þeir
höfðu frani að hera, voru Þessi: Fjclag
sje mymlað, *em knllist „AVinnipeg
Colonizatiim Co.“, og í Því sjeu Þeir,
sem eign lönil umhvorfls bæinn. Þcir
láti tvo matsmenn virða löndin, og
I>eg*T Þeir liatl metlð Þiiu, skuli 8« prCt.
nf virðingarverðinu skoðast sem hlutir
(aksiur), sem Þegar hafl verið liorgaðir
að fullu til fjelagsinii, en hinir 20 prCt.,
sein ejitir standa, skuli hafðir til að
horga kostnað moð. Fjelagið skuli alls
ekki vera ueitt gróðtifjelug, en að eins
Ihitu sig. iSimdilaiðarnir fórii fram á Það
við Iwjarstjöniina , að litin veltti fjelag-
inn $500, til Þess að borga Þann
kostnað, smn á hlyli að fnlla, áður en
fjelagið væri fyrir fulit og allt komið
á fót. Muðlimir fJárhngsst jórnnri n na r
nrildu fyrlrkomtilagið nákviemlega ásamt
spndiboðiinum, og iHúm kom snmtin um
Það, að bæjarstjórnin skyliii kjósa sjrr-
stáka tipfnd, til Þess að reyna að koma
fi fttnili, sem verzlnnnrfjelagið lijer j
bienum komi á, og aðrir, sem framgaag.
ur Þessa niáls or mjög áríðandi; á Þeim
fundi skyldi rirða málið, ng sjá, hverju
niögulegt vieri að koma til ieiðar.
Ollum Þelm, sem viðst.nldir voru, kom
s*inan um ]>nð, nð liin brýnasta Þörf
Vierl á, nð koni i Þessu máli i sem Iiezt
liorf I>að allrii fyrsta.
Conservativi tlokkurinn hjer í liænum
er að hugsa uin að koma á sanikomu-
lagi við stjóruina í Ottawa og Kyrra-
linfsbrautarfjelngiö á Þá leið, að Kyrralmfs-
lirautarfjelagið lialdi eiiikarrjettindum til
jiírnlmiutalagninga í fylkinu í Þrjú ár
enn. I tilefni uf Þvi átti frjettaritari
blaðsins „Sun“ lijer í liænum viðræðu
við fjóra menn, sem talilir hnfa vcrið
nieð liinum beztu mönnum Þess flokks,
en seni jufnfraint liafa lnirizt fyrir af-
nánii Þessnra einkarrjettinda nf öllum
niætti. l’essir monn voru Þeir lierrnr
Jlrook, Aslnlown, Kiley lnpjurfulltrúl og
Wliitla kapteinn. Allir luku Þeir upp
sanin munni um Þuð, að Það væri hið
mesta óráð, að gefust upp, eins og mí
stæði á, og að l’nð væri skvlda manna,
að gcfa liinni nýju stjórn nllt I’að tækifreri,
soin liicgt vreri, Þangnð til koniin vœri
raun á, hvprju liún fongi úorkaö í
Þpssu pfui.
I’ingið hjpr á að komii siinimi í nresta
skipti 1>. 1. d. marsmán. iirestkomnndi,
A fundinuni, sem conservntívi flokkur-
inn lijelt Þ. 13. Þ. m., I’egar snmÞykkt
var nð Hnrrisons-stjórnin skyldi segjn nf
sjer, vnr Mr. Xonpia}- kosiun formaður
tlokkslns í Mnnitólia. Xú koma Þrer
frjettir — livort Þ;ur eru sannar, látum
vjer ósngt — að Það eigi iiiiiiin skuinms
að sviptn lmnn I’eirri tign. AstreÖuriinr
fyrir I’ví eru ekki Þier, að imnn lniti
komið málum Muiiitólmfylkis í óefni,
lieldur Þrer, að hann hafl vcrið Sir
John óÞtPgari en skyldi. Eitikum kvað
lionuin vera fundiö Það til saka, að
liann lmfl fariö á fund i Queliec, sem
ráðherrar fylkjanna liöfðu með sjer i
liiiust, Þvert ofan í lilátt bann frá Sir
.Jolin. Sagt er og, að Mr. La ltiviere
eigi likn aö útskúfast, sömuleiðis fvrlr
ólilýðni og enda illt umtal um Sir
Jolin. — En Það er svo mnrgt sagt Þessa
dnganii um jiólitik á Þessum slóðum,
sem ekki er satt, og, cins og vjer tók-
uni fram áður, Þá ábyrgjumst vjer eng-
uii veginn sannleiku söguunar.
Conservatívi flokkurinn i Austur Brnn-
don hpfur samÞykkt, að liitldn pngum nf
sínum flokkitll frain Þlngsetli í Þettn sinn
móti Mr. Smnrt, núvemndi Þingmanni
Þess kjördremis, og umsjónarmnnni opin-
tierra verka í hinni nýju stjórn Mr. Green-
ways. Sömuleiðis hefur liann saniÞykktað
lýsn yflr óánipgju sinni út nf Því, að
Mr. Norquay skuli hafa verið kosinn
formaður flokksins í Mnnitólm.
Það er nú afráðið. að idmennnr kosn-
ingar skuli ekki fnra frnm fyrst um
sinn lijer í fylkinu. Helztu ástæðurnari
sem „Free Press“, blað stjórnarinnar, gef-
UT fyrir Þeirri ráðstöfun, eru Þessar:
1, Fyrverandi stjórn fylkisins hefnr,
sem stendur, orðið fyrir mikilli óviltl
MESTU BYEGDIR
af JJ C X U M, 111 T F Ö N G U M og G L Y S V Ö 11 U, b e m t i 1 c r u í 1. æ n u i
hefur
MÆK. TAYLGR.
Sjerstakar teguinlir af f 1 o s r ö ni ni u ni, 1 á túnsrli m ni u ni, „a 1 b ú ni s“ í leðurbaiuli og flosbaittli,
r i t li a n d ar - „a 1 b u in s“ í flos eða leðurbándi.
Jjg?" Sendibrjefa-[ia[i[)ír og umslög í endalausum tilbreytingum.
áliix. TAYLOK
472 MAIN ST
WINNIPEG.
meðnl fylkisbúa, en I’að er enn ekki að
fullu snnnuð, nð live miklu leyti hún
á Þá óviltl skilið; I’að eru bornar á
linnii Þungar sukir um óiáðvundlega
meðferð á fje fylkisins. en sá áburður
or óninnsiikaður og ósnnnaður enn.
Það vreri Því ekki drengilegt að nota
Þettn tímabil og Þetta miHiliilsástiind til
Þess að reynn að liola niitlstieðiiigiim
stjóriiarinnar út úr Þinginii, og I>nð Því
siður, sem I>nð er einmitt Þar, að
Þessir menn eiga nð stnnda fyrir máli
sínu.
2. Skijiting sú, sem nú er á kjördrem-
unum, er mjög ósanngjörn, og meðan
liún stentlur, geta ekki Þingkosning-
arnar látið fyllilega og rjettilegn í ijósi
vilja kjósendanna. Ný kjördremaskiptiiig
ætti Því að fnrn frnm, áður en efnt
verður til nýrra kosninga.
Konur, sem hlynntnr eru frjálslyndu
flokknum, gáfu Mf. Greenwny á fimmtu-
daginn vnr fllabeins-staf, gullrekinn, að
heiðursgjöf. Mr. A. F. Martin, Þingmað-
ur, hafði orð fyrir konunum.
Þuð er lielzt húizt við, að Mr. Jones,
bœjurstjórinn, muni nfsnln sjer Því
embætti, nf Þvi nð liiinii hefur tekið að
sjer fjárniálastjórn fylkisins. Þrir menn
liiifa Þegar verið til nefntlir, sem sagt
er, að hugsi til að komast í Þetta
embætti: lirejnrfulltrúiirnir Alex. Mc
Doniild og llynn, og svo Mr. Penrson, sá
snmi, sem kepjiti við Mr. Jones um
Þetta embietti í fyrra vetur.
Mr. Silcox, prcstur Congregational.
safnaðarins lijer í brenum, kvaddi söfn.
uð sinn á sunnudaginn var. Hann
rettlur nð setjast að í San Diego í
Cnliforníu.
Smíðinu inniin í íslenzku kirkjunni
lijer í lirenum var iokið nð fullu og
öllu í síðustu viku, að untlanteknuin
rœðustólnum. Ilerrn Bærlng- Hallgríms-
son mun vera farinn að smíðn hann nú.
Tombóltin, sem getið var um í síðastu
liliiði „Lögbergs" að retti að hnldn föstu-
dngs kvöldiö 27. Þ. m. til arös fyrir
liljóðfærnleikenda-fiokkinn (ekki fyrir
söfnuðinn, eins og ,.Heimskringla“ segir),
gekk ágretlega. Oll númerin drógust
upp, og ágóðinn hefur verið töluverður.
A eptir var dansað frnm á nótt.
JOH.TST BE8T
& Co.
Helztu ljósusyndarar 1 Winni-
peg og hinu niikla Norðvesturlandi
1 Mc William Str. West.
íslenzka, Danska, Sœnska, Norska,
Franka, Spánska, Gaeliska, og Enska
töluð par.
Og vjcí abyrgjuniR allt, ficnj vjcú
lcysuuj af Ijcijdi.
Hough &. Campbell
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: 8(52 Main St.
Winnipeg Man.
J. Stanley Hough. Isaao Campbell.
ELZTA
islcn/ka verzlaiiln
i Winnipeg.
--- Jeg umlirskrif.uJur sel eptirfylgjandi vörur,
bœcJi í sm á- og s t ó r k a u p u m, svo scin :
Kutfi, óbrennt ýmsar tegundir.
---- brent og malad.
Tc, af ýmsum tegunduin
Sj'knr, hvítan, hTggvinn og maladnn.
---- púcJnr, ýmsar tegundir.
----hrjóst „
Kíisiimr, Fikjur.
Kórcniiur, Mvcskjiir.
Epli, ný, gufuþurkuj, vindþurkud.
Ilcykt •vinslœri, ost og sinjör.
Epli, pcrur, plóinur, jardbcr, ýmis-
konar sýltur, mnís eitur o. s. frv, í lopt-
þjettum kðnnum og dósura.
Lax, sardinur, nniiiukjöl, o. s. frV.
f loptþjettum dósum.
1>ii rran sultþorsk, mj5g ódýran.
Ilcyktu i<ild, o. s. frv.
Sviiinfciti, í ílátum af ýmsri stærd.
Siróp, steinoliu, cdik.
Hrlsffrjón, sagógrjón og banka-
bj'ífífsffrjón, maísmjól og liaframjöl.
Ilvcitinijöl, af ýmsum tegundurn í 10 til
100 punda poknm.
Hveitl.firgang, til fódurs.
Bordsnlt í pokum.
Vunnlcfft sult, í tunnum.
Kcyktóbuk, af ýmsum tegunduin, skorid
og óskorid.
Munntóbnk, vindla og tóbakspípur.
Knncl, pipnr, íunsturd-
Sópn, |»\ottaborö, og súpii, þvottn-
sódu, tfcrkökur, prcssndn-
Immla , brandpólvcr, og bramf-
sóda.
Itarnutfull ýmiskonar.
öiilhtóz ,. „
Kitióng allskonar.
ÓÍFF.NIÍA DRYKKI, ímiskoimr os
MARGT OG MARGT FLEIRA.
Keyptnr < g pantajar viirur fluttar nm linimi
og á járabrantaratödvar borgunarlanst.
A. FREDRIKSON.
223 og 225 ross str.
WINNIPEG MAN.
14
•
aft Vora inótfallíim ströngu erviöi, [>ví haiiii gat
Jitælað vift „< rirket“-leik dögmn sainan —hlaup-
andi, ihs hendainli, o<r sláandi, <><s veltandi, <><s
fngnandi af striti, sem galeiðu- JitíbII mundi Jiafa
orftift önnagiia af. llaim inundi hafa orðið öinet-
nnlogitr, heffti hann haft emliætti á hendi í
njökkviliðiim; aldrei hefur nokkur niaöur verið
til, »em hefur haft jafmnikinn nieðfæddan sinekk
fyrir [>vl, að láta ilælurnar á vjelum gangn, J>jóta
upji stiga, og fleygja hfisLfmaði fit um gluggana
ofan «f öðru lojiti; o<r petta var ekki J>að eina,
•éin við liaim átti; hann einn var heilt maim-
fiðar fjelag, verkfæri, sem flytja ni&tti fram og
apttiF, til að slæða nienn uji|>, lifandi lijarghring-
ur, <><s iiann hafði lijargað fleiri inöimiini á æfi
RÍnnt frá að ilrukkna, hehlur en lijargháturinn 1
l’lvmouth, eða verkfæri Manliys kajiteins. J>ar
sein Ned Flliskimefur hafði alla ]>essa kosti til
að liera, [>á var haim vel látiiin af ölluni [>orra
niaiina, |>rátt fyrir slarkið; og yiirvöldin i Mud-
fog inundu homiin alltm Jiann greiða, seni haim
Jiafði gert miimmm J>ar, <><r lofiiðu Jioiiimh í stað-
iim iið fara sfnu frnm ineð drykkjuskajiinn, án
J>ess tiann J>vrfti nð i'ittast stokka, fjesektir, eða
fntigolsi. Hnnn liafði drvkkju-levfi, scm allt af
gilti, <><* Jinnn sýndi, livað inikið homini pótti
varið í pá kurteysi, meö J>ví, að hafa svo mikið
ujiji ftr lienni, sem honttni vnr niögulegt.
Vjer höfuni lýst skapiyndi og störfuni Neds
15
Flöskunefs svo nákvæmlega, af Jivi að nieð J>ví
fáuni vjer kost á að leiða ]>að, sem gerðist, kurt-
eyslega fram fyrir sjónir lesandans, og J’urfum
ekki að draga J>að á liöfðinu og herðunum í
neinu ósæmilegu flaustri frain fyrir hanu, og
sömuleiðis af pví, að J>etta gefur oss injög eðli-
legt tilefni til að segja. frá J>ví, að einmitt sama
kveldið, sein Mr. Tulruble og lieimafólk hans
kom ajitur til Mudfog, J>á stakk nýji skrifarinn
hjá Mr. Tulruinble — hann hafði einmitt J>á verið
iimfluttur frá London, og hafði fölt atnilit og
Ijóst kinnskegg — pá stakk nýji skrifarimt hjá
Mr. Tulrumble, segjum vjer, höfðinu niður að
neðri röndinni á hálsklfit sínum í dyrunum á
drykkjustofunni í Liglitermans Arnis, og spurði,
hvort Ned nokkur Twigger væri J>ar inni, sagðist
vera með J>au skilaboð til hans frá Nicliolas Tul-
rumble, Esquire, að Mr. Twigger ætti J>egar í
stað að koina til liallarimiar, viðvíkjimdi sjerstöku
jirivatmálefni. Með ]>ví níi Mr. Twigger eugan
veginn reið neitt á pví að hitta bæjarstjórann,
J>á stundi hflníi lítið eitt við um leið og hann
stóð fir sæti sínu við ofninn, og svo fór hann á
ejitir skrifaranum með Ijósa kinnskeggið gegnum
forina á götuin Mudfog-bæjar, ujiji til Mudfog-
hallariiinar, án J>ess að hafa frökari uinyrði um
J>að.
Mr. Nicholas Tulrumble sat í ]>röngum klefa
með glugga á rjáfrinu, sem hann kallaði bókhlöðu
18
herklæðunuiu til. Haim reyndi hjálmiim, en hoii-
uin tókst ekki eins vel með hann, ]>ví að pá valt
hann um á augabragði—og Mr. Tulruinble sýndi
fram á [>að með ljósum rökum, að J>að hefði at-
vikazt af pví, að hami hefði ekki messing utanum
fæturna, sein jafnvætti pyngslunum að ofan.
„Vertu níi í J>essu laglega og eins og J>fi átt
að vera á mánudaginn kemur“, sagði Mr.
Tulrumble, og J>á skal jeg gera pig að lánsmanni“.
„Jegætlaaftreyna, ejitir J>ví sem jeg get, herra“,
sagði Twigger.
,,{>að má enginn lifandi maður vita af }>ví“,
sa<rði Tulrumble.
„Auðvitað ekki, herra“, sagði Twigger.
“Og pfi verður að vera ódrukkinn“, sagði
Tulrumble ; „alveg ódrukkiim“.
Mr. Twigger hjet ]>ví J>egar hátíðlega, að hann
skyldi verða eins ódrukkinn eins og dómari, og
Nieholas Tulrumble Ijet sjer |>að nægja, prátt fyr-
ir J>að, að vjer mundum sannarlega hafa heiintað
eitthvert ákveðnara loforð, hefðum vjer verið í
Nicholass sjiorum, J>ví að vjer höfum verið við rjettar-
höld í Mudfog að kveldi dags ojitar en einu sinni,
og vjer getum sannað J>að hátíðlega, að vjer höfum
sjeð Ijós merki miðdagsmatarins fyrir neðan kinn-
skeggið á dóinurunum. En pað keinur annars
ekkert málinu við.
Næstu prjá dagana var Ned Twigger vandlega
lokaður iimi í litla klefanum með gluggaiium A