Lögberg - 27.06.1888, Síða 4

Nú er koinið út af Lögbergi
meira en þriðji partur árgangsins.
Flestir blaðaútgefendur hjer í land-
inu ganga stranglega eptir því, aS
blöðin sjeu borguS fyrír fram. Vjer
höfum ekki gengiS hart eptir því,
eins og lesendunum er kunnugt.
Vjer vonurn aS menn láti oss held-
ur njúta þess en gjalda, og borgi
oss svo lijótt, sem þeir sjá sjer
nokkurt færi á því.
Útg.
UR BÆNUM
oo
GRENNDINNI-
Nokkra unrlanfarandi daga hafa dval-
ið lijer í bænum nokkrir menn sunnan
úr Bandaríkjum, sem til heyra fjelag-
inu „Kuiglits oí Templars*'. Á sunnu-
daginn var gengu |eir í fyikingu ásamt
með bræðrum sínum hjer í bænum ept-
ir götunum og tii C’hrist Churcli, i>ar
sem þeiin var lialdin guðsþjónusta með
mikilli viðhöfn.
Þeir lögöu á stað suður á mánudags-
morguninn og láta mjög vel yfir við-
tökunum í Winnipeg, segjast ekki hafa
fyrir hitt betri stað á ölium sínum ferð-
um.
Bæjáríulltrúi Polson liefur sagt af sjer
þvi embætti, og fara því fram nvjar
kosningar í því kjördæmi, sem liann
hefur verið fyrir. Mælt er að hann
verði gerður umsjónarmaður heilbrigðis-
nefndar bæjarins í stað Bell’s, er vikið
liefur verið frá.
I>að ætlar að reynast satt, að íslend-
jngar sjeu eins iniklir göngugarpar og
hjer lendir menn. Mánudaginn var I>.
2ö. var háð kappganga í Victoriu garð-
inum, er stóð yfir 4 klukkustundir, og
í )>eirri kappgöngu tóku þátt að eins
drengir innan fiinmtán ára.
Þrír íslen/.kir drengir reyndu sig, og
af þeim tók einn fyrstu verðlaun, As-
mundur Olson að nafni, hann fór 20
inílur og 1hring, eða meir en 7
mílur til jafnaðar á klukkustundinni.
V'erðlaunin er hann fjekk voru $ 15,00;
sá næsti, W. Bush, gekk 27 mílur og
liring, verðlaun $ 8,00, )>riðji Donald
gekk 26 mílur og 8 liringi, verðlaun
* 4,00.
Ivappganga verður liáð í Victoriu
garðinum í 1G klukkustundir þann síð-
asta þ. m. og 2. næsta m.
Nokkrir íslendingar ætla að taka þátt
í göngunni.
Supt. White, sem ferðazt liefur um
Manitoba og NorðVesturlandið, kom
aptur hingað til bæjarins þann 22. þ. m.,
og segir hann að akrar líti fullt eins
vel lít nú og í fvrra um þetta leyti.
Blaðið, „Pembina Express“, segir að
íslenzkur maður, að nafni Teitur Teits-
son, að Mountain Dak. hafi verið sleg-
inn af eldingu til (lauðs laugardaginn
þann. 1G. þ. m.; hafði liann verið líti í
óveðrinu að leita eptir nautgripum.
Eptir að.veðrið var batnað fann kona
lians liann dauðan % mílu frá lnísinu.
Föstudaginn þann 22. þ. m. kom lir.
F. B. Anderson liingað til bæjarins
eptir langa burtveru.
Laugardaginn þann 23. þ. m. kom hr.
Sigtr. .Jónasson aptur liingað til bæjar-
ins eptir að hafa dvalið í Toronto hjer
um bil hálfsmánaðar tíma.
Gr. H. CAMPBELL
GENERAIi
Railroad § Stoaaship
TICKET
471 MAM STREET.
AGENT
WINJÍIPEG, MAN.
Headquarters for all Lines, as unde»;
Allan,
Dominion,
Beavor,
Whito Star,
Cuoin,
Cunard,
Anchor,
Inman,
Stato,
North Cerman,
Lloyd’s (Bremen Linet
Direct Mamburg Une,
French Line,
Italian Line,
and evory other line crossing tho Atlantlc or
Paoiflc Ooeans.
Publisher of “Carapbcll’s Steamsliip Guide.”
This Guide gives full partioulars of all lines, wi th
Time Table8 and salling dates. Send for it.
ACENT FOR THOS. COOK&SONS,
the celebrated Tourist Agents of the world.
PREPAID TICKETS,
to bring your friends out from tho Old Country,
at lowest rates, also
MONEY ORDERS AND DRAFTS
on all points in Grcat Britain and tbe Con-
tinent.
BACCACE
ohecked through, and labeled for tho ship by
which you sail.
Write for partioulars. Oorrespondeuco an-
swered promptly.
G. n. aAMPBELl,,
General Steamship Agent.
171 Main St, and C.P.R. Depot, Winnlpeg, Man.
A föstudaffskvðldið kemur
(þann 29.) kl. 8 verður drefrið um
olíumálverk Mrs. Holm, að 173
líoss Str. og verður þessi aðferð
viðköfð: Öll iifnnerin frá 1 til 100
verða látin í kassa og eptir að bú-
ið er að brengla þeim vel sarnan,
er inaður fen£rinn, sem blindandi
dregur eitt og eitt nfnner úr kass-
anum og heldur því áfram þar til
að eins eitt númer er eptir, og
hver svo sem það númer á fær-
myndina; þairnig að ef t. d. búið
er að draga öll númerin úr lcasan-
um nema nr. 9, þá verður sá sem
keypt hefnr nr. 9, að sýna sitt nr.
og fær hann þá myndina.
Ri B, R i c h a r d s o n,
BÓKAVERZLUN, STOFNSETT 1878
Verzlar einnig með allskonar rítfong
Prentar með gufnafll og bindur bœkur,
Á horninu andspænis uýja pósthúsínu.
Maln St- Winnipeg.
Til kjósendunna ! •
NOIÍÐUR-WINNIPEG.
Til kjöeendanna i
M IÐ - W I N NI P E G.
J>að liefur verið stungið upp á
mjer sein jiingmannsefni fyrir kjör-
dæmi yðar við kosningar þær, sem
bráðum fara í hönd. Jeg leyfi mjer
því að biðja um styrk yðvarn og
fy]gb
]>ú að jeg inuni reyna að hitta
svo marga af kjósendunum, sein mjer
verður mögulegt, J>á kunna J>ó ein
hverjir ]>eir að verða, sem jeg ekki
næ tali. Jeg nota því J>etta tæki-
færi til að ávarpa þá.
það er sannfæring min að scjórn-
in eigi enn skilið traust og fylgi
kjósendanna. [>ó að jeg ekki íninn-
ist á önnur inál en járnbrantarmál-
ið, invftutnintjiimálið og spurnað
þann, sein hún hefur koinið á í em-
bættislaunum, }>á er jeg sannfærður
[ um að allur þorri kjósendanna ínuni
álíta að stjórnin sje ]>ess verð að
hún sje styrkt og gefið tækifæri til
að sýna, hverju fieiru hún getur
fengið framgengt fylkinu til heilla.
Sjálfur er jeg eigi óþekktur hjer í
þessum bæ, og ef jeg má ráða nokk-
uð af velvild þeirri, sem mjer ávallt
hefur verið sýnd hjer, bæði í starfi
mínu sem verzlunarmaður og bæjar-
stjóri, þá finn jeg ekki ástæðu til
að vera hræddur við kosningaúrslitin,
þegar jeg kem til kjósendanna sein
meðmælandi þeirra málefna, sein
þeim sjálfum virðast hafa áður
legið svo mjög á hjarta.
Virðino-arfyllst.
Lyman d/. Jones.
Með ]>ví að stungið hefur verið
upp á mjer sem þingmannsefni
fyrir kjærdæmi yðar við kosningar
þær, sem nú nálgast, þá leyfi jeg
injer að biðja um fylgi yðar.
Jeg mun reyna að hitta svo
marga kjósendurna, sem injer verð-
ur mögulegt, en tek til þessara
ráða til að ávarjia þá. , se:u
get ef til vill ekki fundið.
Verði jeg kosinn fulltrúi yðar,
þá get jeg sagt ]>að í einu orði,
að jeg mun styrkja Greenway-
stjórnina sern óháður þingmaður.
Hingað til hefur henni farizt vel.
1 hinum áríðandi stjórnmálum, sem
hún liafði skuldbundið sig til að fá
fraingengt, hefur liún gengið blátt
áfrain o<y ótvíræðlesya; oo1 jeu- mun
yfir höfuð að tala veita, stjórninni
fylgi mitt að því leyti, sein hún
fer hinu saina fratn í stjórnmálum
hjer eptir sem liingað til.
iMjer lilotnaðist sá heiður að
sitja sem fulltrúi Winnipegbæjar á
síðasta þinginu, sem þessi bær
hafði að eins eiun fuiltrúa á, og
jeg mun nú íneta jafn-mikils þann
heiður að vera einn af þeim þrein-
ur fulltrúum, sem bærinn á ejitir-
leiðis að senda á þing ; og jafn-
framt skuldbind jeg mig til þess
að gera allt, sem 1 inínu valdi
stendur til þess að efla heill og
hag bæjar vors og fylkis, svo
framarlega sem jeg næ kosningu.
Yðar einlægur
J). H. McMillan.
J. H. ÁSHDOWN,
Haidvoru-verzkmaroiadur,
Cor. MAII & BANNATYNE STREETS.
"W-IEILTIISriIPIBGK
Aljækktur að því að selja harðvöru við mjög lágu verði,
Jiað er engin fyrirhöfn fyrir oss að sýna yður vörumar og segja
yður verðið. þegar þjer þurtið a einhverri harðvöru að halda, þá
latið ekki lijá líða að fara til
J. H. ASHDOWN,
Cor. Main &, lianiiat.yiie St.
WIN.WIPEG.
Til kjösendanna í
SUÐUR-WINNIPEG.
Mínir herrar!
Verið getur að mjer vorði óinögu-
legt að finna yður sjálfur og biðja
um fylgi yðvart við kosningar þær,
sem nú fara í liönd, og þess vegna
gríp jeg þetta tækifæri til þess að
ávarpa yður.
Jeg áiít að Greeuway-stjórnin hafi
vel unnið til trausts kjósendanna
að því er stjórnar-aðferð hennar yfir
höfuð sncrtir. Stjórnin hefur fengið
]>ví fraingengt í járnbrautarmálinu,
hefur komið þeim sjiarnaði á við
embættin, og hefur einkum og sjer-
staklega tekið þá stefnu viðvíkjandi
innflutningum — &n þeirra getur
hvorki fylkið nje bærinn oinazt
eptir að taka fljótum þroska — að
allur þorri borgara vorra er henni
fullkomlega sammála í þeim atrið-
um. ]>að ,er óskandi að stjórnin fái
kost á að gefa stjórnarstefnu sinni
festu.
Iljá því verður ekki komizt að
skoðana-munur komi upp viðvíkj-
andi smáatriðum, en ]>að er
síður en svo að það sje oss ekki
til nokkurs gagns að tíð stjórn-
arskipti fái viðlað traust það, seni
menn liafa á fyrirkomulagi almenn-
ings-mála í Manitoba.
Ilinni svokölluðu disalloicancc
pólitík, sein svo mikið hefur verið
talað um, hefur í verkinu verið
styttur aldur. Allir eru ánægðir
með þau úrslit. Foringjar flokks-
ius, sem nú situr að völdum, hafa
unnið 1 þessa átt lengi og alvar-
lega. þeir fengu góðan styrk hjá
mjög mörgum óháðum mönnum, sem
heyra conservatíva flokknum til, og
ef mjer er óhætt að byggja skoðun
mína á hinum hlýíegu fylgisloforð-
um, sem jeg hef þegar fengið hjá
þessuin mönnum, þá verð jeg að á-
líta að þeir óski þess að það verði
stjórn Mr. Greenways, sem ráði
stjórnarstefnunni viðvíkjandi járn-
hrautamálunum til lykta. Alvarleg,-
ar, eindregnar og samlientar tilraun-
ir í þessa átt munu komast langt
til þess að gefa hverjum sönnum
Manitobamanni tryggingu fyrir að
óskir lians uppfyllist.
Jeg lofa að líta á öll þingmál,
sem koina fylki voru við, sem óháð-
ur þingmaður.
Yðar ineð virðiniru
Isaac Campbell.
Ifougli & CampbcII
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: 362 Main St.
Winnipeg Man.
J.Stanley Hougli. Isaac Campbell.
140
ætla jeg að segja ykkur hvers vegna, og með
hverjuin skilmálum.
„1. þjer eigið að borga alian kostnaðinn, og
allt fílabein eða dýrmætir hlutir, sem við kunn-
um að ná í, skiptist jafnt milli Goods kapteins
og tnin.
„2. Að þjer borgið mjer £ 300 fyrir þjón-
ustu mína á leiðinni, áður en við leggjum á
stað, en þar á móti undirgengst jeg að þjóna
yður trúlega, þangað til ]>jer kjósið að liætta
við fyrirtækið, eða þangað til okkur heppnast
]>að, eða óhamingjan vinnur bug á okkur.
„3. Að áður en við leggjum á stað gefið
þjer út skuldbindingarskjal, og Iofið í ]>ví að
borga drengnuin mínum, Ilarry, sem nú er að
nema læknisfræði yfir í London á Guys-spítalan-
uin, £ 200 á ári í o ár —- svo framarlega sem
jeg skyldi annaðhvort deyja eða verða ófær til
vinmi. Ejitir ]>essi ö ár á haim að geta liaft
ofan af fvrir sjer sjálfur. Nú held jeg það sje
ekki nieira, og jeg býst við að yður inuni iíka
I>ykja ]>að nógu mikið“.
„Nei“, svaraði Sir Ilenry, „jeg tek þessu
með gli'iðu geði. Mjer er annt uin þetta, og
jeg vihli borga meir en ]>etta fyrir lijálp yðar,
einkanlega [>egar jeg hugsa um ]>á sjerstöku
þekkingu, sem ]>jer liafið“.
„Gott og vel. ()g úr því að jeg lief nú
sagt yður skilmála mína, þá ætia jeg að segja
141
yður ástæður mínar fyrir að jeg skuli liafa ráðið
af að fara. Fyrst er það, mínir herrar, að jeg
hef verið at^ taka eptir ykkur báðum þessa síð-
ustu daga, og ef þið ætlið ekki að taka það
sem ósvífni af mjer, [>á ætla jeg að segja að
þið fallið mjer vel í geð, og jeg held að okk-
ur komi vel saman. Dað er ekki einskisvert,
þegar menn eiga aðra eins ferð fyrir höndum
eins og þessa.
„Og hvað sjálfri ferðinni viðvíkur, þá ætla
jeg að segja ykkur það blátt áfram, Sir Ilenry
og Good kajitcinn, að mjer þykir það ólíklegt,
að við komum lifandi úr henni, það er að segja,
ef við reynum að fara yfir Sulímans Fjöiiin.
Hvernig fór fyrir gamla Don da Silvéstra fyr-
ir 300 árum síðan? Hvernig fór fyrir afkom-
anda hans fyrir 20 árum síðan ? Hvernig fór
fyrir bróður yðar ? Jeg segi ykkur það hrein-
skilnislega, mínir iierrar, að jeg held ]>að liggi
það sama fvrir okkur eins og fyrir þessum möiiiium.“
•ieg þagnaði við, til þess að gæta að, hver
áiirif orð niíii Jiefði. Good kapteini virtist ekki
iítast rjett vel á blikuna; en engin breyting kom
á andlitið á Sir Ilenry. „Dað verður að fara sem
auðið er“, sagði hann.
„Ykkur finnst það ef til vill undarlegt'þ hjelt
jcg áfram, „að jeg skuli takast [>essa ferð á
iiendur, ef jeg held þetta, þar sem jeg er, eins
og jeg hef sagt ykkur, hugiítill maður. I>að er
144
ur úr grænum múrsteini með rafurmögnuðu járni
í þakinu, en J>að er góður garður við kofann
með þeiin beztu loquot-tr'yÁm, sem jeg ]>ekki, og
J>ar eru nokkur ljómandi falleg mango-trje, sein
jeg geri mjer uiiklar vonir um. Umsjónarmaður-
inn í plöntu-garðinum gaf mjer ]>au. Einn af
mínuin gömlu veiðimönnum sjer um garðinn;
hann lieitir Jaok, og blauður vísundur I Síkú-
kúnis-landinu braut svo illilega á honuin lærið,
að hann fer aldrei á veiðar optar. En
hann getur fengizt við leirkerasmíðar og garð-
yrkju. Dví að hann á kyn sitt að rekja til
Griqua. Zúlúar fást aldrei til að hirða mikið um
garðyrkju. Dað er friðsainleg list, óg friðSamleg-
ar listir eiga ekki vel við þá pilta.
Sii Henry og Good sváfu í tjaldi sem reist
liafði verið í litla appelsínu lundinum mínum í
endanuni á garðinum (þvi ]>að var ekkert jiláz
fyrir þá í húsinu) og þegar komu saman lyktin
af blómunum og sjón grænu og gullnu ávaxtanna
(því í Durban sjer maður alit þetta þrennt til
samans á trjenu) er jeg viss uin að það er n$gu
viðkunnanlegur staður; einkum þar sein íluguí
eru hjer ekki iniklar, nema þegar kernur óvana-
lega mikil regnskúr.
Nú, svo jeg komist áfram — því ef jeg gjöri
það ekki, verðið þjer leiðir á sögunni minni áð-
ur en við komumst til Sulimansfjalla — þá skal
þess getið, að strax og jeg liafði ráðið við mig