Lögberg - 02.07.1890, Qupperneq 5

LQGBERG, MIÐVIIÍ.UDAGINN 2. JÚLÍ i?9°-
ö
óreglu, ekki einu sinni presta; .peir
eiga ekki að bera út bresti f>jóð-
ariunar; peir eiga ekki að segja
frá andlegum svefni, uppblæstri, aga-
levsi og ndúlisinus. En peir eiga
að liihna yfir pað. ]>eir ciga ekki að
andæfa trúglæframönnum og „missi-
<5aeruni“. Deir ciga ekki að ininn-
ast á nokkuru Færeyjagikk; peir
eiga lielzt að láti ldutlausa trú,
kenning og kirkjustjórn; peir eiga
lielzt ekki að koma nærri safnaðar-
máluni og kirkjupingum; peir eiga
ekki að hafa par atkvæðisrjett. t>eir
eiffa bara að horfa á oss Lina. I>eir
eiga að vera afskiptalausir um öll
önnur mál; peir eig'a pví ekki að
skrifa í blöðin nje semja fyrirl.
l>eir eiga ekki að ganga hart eptir
trúarjátning safnaðarlima. Þeir eiga
aldrei að minnast á fjirútlát. t>eir
eiga ekki að „veva ónýtir“. En
jieir eiga að láta jni.ð „hólkast“ líkt
og heima; liafa puö eins og prest-
arnir á íslandi: tóna eitis og j>eir,
söngla prjedikunina eins og peir,
on langhelzt vera fjörugir „soll-
bræour“ cins og peir, fyrinnyndar-
prettarnir hcima.
t>etta er óafbökuð skoðun manna,
skoðun merkisbera frelsis og mann-
rjettinda hjer vestra. Jeg lái jveim
ekki pó j>eir beri á móti pví og
sneipi mig fyrir hlutseinina. I>að
er gamalt örprifaráð að sverja fyrir
afkvæmi sitt.
Á íslandi eru menn ekki nærri
svona Jrröngsynir að jeg ekki nefni
hjerlenda pjóð. Og J>ar lineykslar,
mjer vitanlega, engan j>ó j>restarnir
-geri fleira en „prestsverkin“. Og
j>eir sem hafa tímá til fyrir kaupstað-
arferðum gera pað líka. Fyrst og
fremst eru nálega allir ísl. prestar
bændur. Allir fást J>eir við sveit-
arstjórnar J>ras og ílestir við póli-
tík. Fjöldi af ísl. prestum á sæti
í ltrejipsnefndum, sVslun., skattan.,
sáttan., skólan. og amtsráðsnefnd-
um (öllu nema liundan.). I>eir ltafa
A hendt stjórn opinberra sjóða, verzl-
unarfjelaga og pöntunarfjelaga.
Nokkrir eru skottulæknar, aðrir mála-
færslumenn og 11* jirestar eru al-
pingismenn.
Alltnargir núlifandi ísl. jirestar
eru einnig rithöfundar. -— Auk fjölda
blaðagreina um sysluvegi, póstgöng-
ur, sy*sluskij>ting, laxaklak (ejitir 8),
samgöngur, gufuskipaferðir, alpýðu-
skóla, bjargi-áð, saltfisks-verzlun,
sveitastjórnarmál, lög og landsstjórn
frá liendi ísl. presta cr einnig til
ej>tir pá grúi af æfiminningnm,
sögubálkum, ejitirmæluin og J>akk-
arávörpum. Tveir eru ritstjórar póli-
tískra frjcttablaða. I>rír liafa skriíað
*) Skyldi )>að ekki |>ykja tortryggi-
lcgt hjer ef löggjafav| ingmanna væru
prestar og nærfelt annar >•, hættulcg liá-
yfirvöld. Ilvað skyldi það vera kallað á
vesturheimsku?
Ilöf.
„frjettir frá íslandi“ og einn geftir
mikið út af fornsöguin og eddu-
kvæðum og ijóðabrjef. I>ó munu
jirestar ekki leugur kveða rímur til
muna. Nokkrir jirestar eru skáld:
Ijóðskáld, söguskáld og leikriíaskáld.
fslenzk tímarit flytja margt eptir
jirestana: sögur [>eirra og kvæði,
ritgerðir um vísindi, fjársöfnuu (hag-
fræði), fornfræði, stjórnfræði, sagn-
fræði og búfræði. T.oks hafa prest-
arir skrifað ýmsar Lækur: reiknings-
bækur, auðfiæði, bindindisfræði, um
heimilislífið, sögu Islimds, mn fjár-
rækt, mjólkureinkenni á kúm o. m.
fl. Og lieldur en að láta ekki prenta
nafnið sitt gefur ísl. jirestur út
drauma ej>tir ruglaðan mann og
annar semur markaskrá!
Þetta gera nú isl. jir. milli
kaupstaðarferðanna.
E11 um sitt málefni—málefni
k •istindómsins, — hafa allir pessir
]>rest-iithöfundar ekkert að segja —
að suinum skáldum undanteknum.—
Um J>að málefni og bindindismálið
er [>agmælska ísl. presta framúrskar-
andi. —
Og J>cir hafa lieldur ckkert að
segja um ]>jóðbrestina, -— allar fje-
lagsmeinsemdir og allt öfugstreym-
ið. Þeir eru meðsekir og geta J>að
ekki. Úrræði [>cirra er að láta J>að
„hólkast“, óg pví eru [>cir friðhelgir.
Og svona vilja menn—hinir mcð-
seku — hafa [>að hjer. Enga siðferð-
islega áminning, engan sannleika
pola menn. Og svona hyggja mcnn
að kviksetja kristindóminn, safnaða-
fjolagsskajiinn og pá menn sem
fyrir honum standa. -— Og svona á
að slíta oss upji með rótum. —-
Þessi vesturheimska aðferð, að
halda lilífiskildi yfir ódyggðum og
gikkshætti, yfir hinuin lúaltigustu
vitleysum og afhrotmn gegu heil-
brigðri skynsemi, en staina sífeld-
lega einhverja endaleysu út í blá-
inn uni trúarofsa, andlega prælkun,
gjörræði og „klikku“, að eins til
að gera tortryggilega í augum pjóð-
arinnar [>á menn, er einlæglega
vi/ja oss og pjóð sinni allt liið
bezta og svo hjartansfegnir leggja
allt í sölurnar til pcss —J>essi vest-
urheimska, að nota æstar tilfiniling-
ar J>eirra, scm orðið hafa fvrir að-
finningum, til að geta ofsótt vel-
gerða menn pjóðflokks vors, [>að cr
ekki einasta óheiðarlegt, heldur fje-
lagslegur glæjiur. Það cr fjelags-
legur glæjjur að vilja pannig svijita
oss pessum andlegu kröptum og
starfandi mönnum, og J>að cr tvö-
faldur glæpur að vinna slíkt undir
yfirskini miibóta og mamirjettinda.
Vitanlega er inörgum, sem berg-
inála pessa heimsku, alveg óviljandi
að vinna pjóðinálum voruin bana-
sár. Þeir liafa |>etta ejitir líkt og
páfagaukurinn. Páfagaukurinn skil-
ur auðvitað ekki orðin sein liann
getur nefnt. Það gera ekki lieldui
[>essir orðasveims-menn.
Jóitns . I. Sigurðsson.
vllic (Sooíi ticmplars'
Jife ^Uöoriation
er bezta, öruggasta, ódj'rasta lífsá-
byrgðarfjclag fyrir Good Templara.
Aður en JLer kaupið lífsábyrgð
annarsstaðar, pá talið við amboðs-
mann fjelagsius
J 6 n Ó l af s so n, Gr. Scc.
Office: f>73 Maiu Str.
Læknir fjelagsins lijer í bæ er
Dr. A. H. Fenjuson, ■ G. C. T.
CHINA IIALL.
430 MAIN STR.
Œfinlega niiklat byrgðir af Leirtaui,
Postnlínsvöru, Giasvöru, Silfurvöru o.
v. á reiöum hönduui.
Prísar Jeir lægstu í banum.
Koniið og fullvissið yður um þctta.
GOWANICENT&CO.
KAUPID YDAR
AKURYRKJU- VERKFÆRI
—U J A—
WINNIPEG, MAN.
Vjer ábyrgjumst að fullu all-
ar viirur vorar.
Agentar á öllum heldri stiiðum.
Óskuni aö menn tinni okkur
að máli eða skrifi okkur.
A. Ilarris, M\ <fc (]o. (Lim.)
H. BERGMAN
Notakius Puki.icus
hefur rjett nylega komizt að ágætuni samningi við peningafjciag eitt og getur
þvi Í.ÁNAi) PENINGA nieð betvi kjörum en fiestir aðrir.
Hefur á lieiidi umlioð fyrir árciðanlegasta fjelag í ríkinu til að útxega mönn-
uni ÁBVRGD Á HVEITI OG ÖDRUM SÁDTEGUNDUM gegn hagli
og það fyrir að cins 10 cents á ekruna.
Þeir sem því
Þ U R F A A I> F Á P E N I N G A I, Á N
------eða vi'ja fá-----
ÁBVRGÐ MÓTI HAGLI,
spara sjálfum sjer marga peninga með |*ví að snúa sjer til liins.
Reyniö og fjer munuð sannfærast,
Gardar, Penihina Co., N. Duk.
THEO. HABERNAL,
Lódskiitnari og Skraddari.
Breyting, viðgerð og hreinsun á skinnfötum, skinnuin, karlmannafatnaði
o. s. frv„ s’erstakleefa annazt.
7 t. O
553 Main St. Winnipeg.
IN N F L U T NIN G U R.
1 jní skyni
uðu löndin í
uð flýta sem mesfc að mögulcot er fyrir ]>ví a
MANITOBA FYLKI
I’yggist. óskar undirritaður cptir aðstoð við ao útbreiða ujijilvsingar
viðvíkjandi landinu íra bllum sveitastjórnum og íbúum fylkisins,
sem hafa hug á uð fá vini sína til að setjast hjcr að. ]>essar upp-
lýsingar fá meun, ef nienn snúa sjer til stjórnardeildar inntlutn-
ngsmálanna.
Látið vini yðar fá vitncskju um hina
MIKLU KOSTI FYLKISINS.
Augnamið stjoi’narinnur er mcð öllum leyfilegum meðulum að
draga SJERSTAKLEGA að fólk,
SEM LEGGUR 8TUNÐ Á AKURYRKJU
og sem lagt geli sinn skeif til að byggja fylkið upp .jafnframt því
sem það tryggir sjálfu sjer Jwgileg heiinili. Ekkert land getur tek
ið þessu fylki fratn að
LANDGÆDUM.
Með
HINNI MIKLU JARNBRAUTA-VIDBÓT,
sem menn hráðum yerða aðnj' tandi, opnast nú
< < 1
og verða hin g.íðu lönd ]>ar til sölu með
VÆGU VERDI ou
AUDVELDUM BORGUNAR-SKILMÁLUM.
Aldrei gotur orðið of kröptuglega hrýnt fyrir mönnum, sem
eru að streyma inn í fylkið, live íniki'd Jiagur er við að setjast að
í slíkum lijeruðum, í stað þess að fara til fjarlægari staða langt
frá járnbrautuiu.
THOS. GREENWAY
ráShtrraakuryrk ju- og innrtutningsmála.
Wixxipeg, Manitoba.
L k.
00
„Jcg sje hvernig í pessu liggur“, svaráði Fix;
„J>jor hafið Limdúna-tfma, cn par eru kiukkurnar
lijer uni hil tveimur stundum á ejitir klukkun-
uin í Suez. Þjor verðið að jiassa yður að setja
úrið yðar, pogar klukkan er tólf, í hverju landi
sem J>jer komið í“.
„Jeg lield síður“, sagði Passe-partout. „Jeg
fer víst ekki að færa til úrið mitt“.
„Nú en J>á stendur J>að ekki lieima við sól-
ina“.
„Ekki get jeg gert að pví. Því verra fyrir
sólina; hún or [>á vitlaus“. Og liann stakk kot-
roskinn úrinu sfnu ajitur í vasann, og var auð-
sjeð á honum, að hann gaf ekki túskilding fyrir
sólina.
„Eptir fárra mínútna J>ögn s'agði Fix: „Þið
liljótið að hafa farið í skyndi frá Lundúnum ?“
Jeg skyldi segja J>að. Á miðvikudagskveld-
ið var, kl. 8, kom Mr. Fogg lieiin úr klúbbnum
sinum, og ejitir £ úr klulckustund voruin við lagð
ir af stað“.
„En hvert ætlar húsbóndi yðar?“
„Beint áfram — hann ætlar að fara kring-
um jörðina“.
„Ætlar að fara kring um jörðina!“ lirópaði
Fix upj) yfir sig.
„Já, á 80 dogum. Hann segir, [>að sje veð-
mál, en okkar á milli sagt, trúi jeg ekki eiuu
58
að hugsa um nokkuð annað. Þeir komu bráð-
um að búðinni, og Passe-partout varð par eptir
til að kaupa ]>að sem hann J>urfti á að halda,
en B'ix skildi }>ar við liann og hraðaði sjer til
konsúlsskrifstofunnar; liann l'.afði i:ú fengið. aptur
sína venjulegu stiilingu, af pví að grunur hans
hafði styrkzt.
„Nú er jeg alveg viss 11111 pað“, sagði hann
við konsúlinn, „að petta er maðurinn, sem við
erum að leita að. Hann vill láta sýnast svo sem
liann sje cinhver sjervitringur, sem ætli að fara
kring um jörðina á 80 dögum.“
„Hann cr slunginn, jiilturinn, og ætlar lík-
lcga að fara aptur til London, J>egar lnuin er
búinn að villa sjónir fyrir lögreglunni.“
„Bíðum við, við skulum sjá“, svarað Fix.
„En oruð }>jer viss um, að yður skjátlist
ekki?“ spurði konsúllinn 01111 einu sinni.
„Jeg er viss um aö mjer skjátlast okki.“
„Gott og vel, cn hverja grcin geriö J>jer J>á
fyrir J>ví, að manninum skuli vera svo annt um
að fá skrifað á vegabrjefið sitt til pess að geta
sannað að liann liafi liingað komið?“
„Ja--ja [>að get jeg ekki sagt“, svaraöi
lögreglupjónninn, „en hlustið J>jer á eitt augna-
hlik“. Og svo sagði hann lionum í svo fáum
orðum, sem mögulegt, var aðalafriðin úr sanuaðu
peirri sem liann liafði átt vjð Passe-partout.
51
„Jeg skal ganga úr skugga um J>að“, svar-
aði Fix. „Mjer dettur í liug, að pað muni vera
auðveldara að ná tali af pjóninum lieldur en
liúsbónda lians. Auk J>ess er liann franskur og
getur ekki aunað cn vaðið elffinn. Je<z kem
bráðum aptur“. Lm leið og lögreglu]>jónninn
Jiagnaði, fór hann út úr skrifstofu konsúlsins og
fór að leita að Passc-jiartout.
Meðan J>essu fór fram, hafði Mr. Fogg hald-
ið frá konsúls liúsinu og ofan að lemlingunni.
Þar gaf liann pjóni sínum nokkrar skipanir, fór
svo i báti út til skipsins og gekk ofan í káetu
síiia. Þar tók hann ujiji íniimisbók og færði
J>etta inn í liana:
E'ór frá London miðvikudag 2. október kl.
8,45 e. m.
Kom til París fimmtudaginn, kl. 8,10 f. m.
Kom til Turin, Mont Cenis-veginn, föstu-
dng 4. október, kl. 6,35 f. m.
E'ór frá Turin föstudag, kl. 7,20 f. m.
Kom til Brindisi, laugardag 5. oklóber, kl.
4 e. 111.
Steig á bkip á Mongöliu, laugardag kl. 5. e. in.
K0111 til Suez miðvikudag 0. október, kl. 11
f. 111.
Samtals eytfc til ferðarinnar 158^ stundum
eða (!J dögum.
Mr. E'ogg færði petta inu í dagbók, setn