Lögberg - 27.01.1892, Blaðsíða 5

kjöríundinn. Enjrir aörir íulltrúar
höföu verið ko.snir ocr liinir göiniu
fulltrúar voru hinir eíuu en.bættis-
nienn, scrn söfnuöuriun liaföi. Jtess
vegna voru pað J>eir, sem söfnuð
uriun varð að lita til setn forstöðu-
manna mála sinna. £>að er ónx'ji/u-
leirt að komaat lijá þvi og órnögu-
lejrt að sarma, að Jieir liati ekki
verið lög'iejrir handhafar [>eirra valda
er J>eim hafði verið trúað fyrir.
Aðalpunk.tarnir í úrskurði vara-
forseta kirkjufjelagsins, voru [>essir:
1. Safn&ðarfulltrúarnir höfðu full-
kotninn rjett til að neita sjera
Mag rúsi uin kirkjuna.
2. I>aá var með öliu óiögmætt að
breyta gegn banni }>eirr». f>eir,
sern J>ar l.ufa átt hlut að máli,
hafa fyri rgjört rjetti sínum sem
safnaðiimir, nema }»eir kannist við
J>etta sern yfirsjón.
3. Enginn annár söfnuður, scm
f kirkjufjeleginu stendur, gctur lát-
ið sjer til htigar koma að opna
kirkju slna fvrir sjera Marjnúsi, sein
hefur sagt sig út úr kirkjufjelaginu
fyrir pað, að hann hefur breytt trú
siuui í ákveðnum atriðum oíT nú
vitaril.’oa er &ð fjarhrgjast trúar-
grundnöll kirkjufjelagsins meira og
meira.
4. Þeasi úrskurður lil/tur að
standa til næsta kirkjupings, sern
annaðhrort feliir hann úr gildi eða
stsöfestir hann.
5. Allir, sem ekki hlíta úrskurð-
inum, verða uð strykast út af safn-
aðarlimaskránni, hvort heldur [>eir
eru mamir eða fáir. Aliir, sem
hlíta honum, hulda áfram að vera
hinn rjetti, löglegi Seikirk-söfnuð-
ur og njóta allra J>eirra rjetlinda,
sem hann nú hefur.
Kl. hálf-tfu var kjörfundurinn
settur. Var J>á úrskurður pessi
borinn upp með nafnakalli og voru
}>að langflestir, sern já sögðu við
lionum. Fáeinir sögðu nei og nokkr-
ir vildu ekki greiða atkvæði að
sinni. En bæði peir, sem nei sögðu
og eins hinir, sem ekki höfðu greitt
atkvæði, breyttu hug sfnum eptir
pað á fundinum, svo aliir sögðu
að siðustu já við úrskurði peim,
sem gefinn hafði verið af kirkju-
fjelagsms hálfu í máli pessu. Menn
virtust gjöra [>etta ánægðir og rneð
góðu skapi. Enda er pað íullyrt,
að ekki sjeu nema tvær familíur í
Selkirk, sem viiji liafa sjera Magnús
fyrir prest. I>að kom ekki fram
á fundinum ein einasta rödd, er
gæfi pað í skyn, að menn vildu
segja sig út úr kirkjufjelaginu lii
að ganga inn f fjelagsskap pann,
er sjera Magnús stendur fyrir í
Xyja Islandi. Öllum virtist sjáif-
sagt að lrlíta pessum úrskurði,
pangað til kirkjufjelagið heldur
ping sitt að sumri, úr pví söfnuð-
urinn á anrrað borð stendur í kirkju-
íjolaginu.
Eptir petta voru kjijruir n<ir
fuiltrúar fyrir söfnuðinn og hlutu
J>essir kosningu: Jóhannes Helgason,
Sigurgeir Stefánsson, Guðmundur
Magnússon, Mattliías Hórðarson og
Guðmundur Finnsson.
I>að er engin ástæða til að
nfust um, að hinir nykjörnu safnað-
arfulltrúar gjöri sitt hið bezta til
að hrinda tnáium safnnðarins í sem
ai.ra heillavænlegast horf. I>eir
jIta’ 1;iál pessa litia safnaðar
hafa . dregíð að sjer svo mikla at-
h)'gli fyrir poun&u ágreining, sem
LOGBERG, MIf)YIKUDAGINN 27. JANÚAR 1892
upp kom, að nú vetður pví veitt
iiákvæm cptirtekt &f ölluin peim,
sem unna hag vorrar ísl. kiri.ju
hjer, hvernig nú verður tekið í
taumana.
Blöð pau lijer { Wiiinipeg,
sem einlægt eru á ieit eptir eiu-
iiverju tiiefni tl! ,ð geta svívirt
pá, sem standa í sambsndi i við
kirkjuna, liafa breytt út endalausan
lygapvætting um j>ennan litia Sel-
kirk söfnuð. I>eim er annt um að
gjöra fólkinu í Selkirk eitthvað til
inÍTinkmiar ef pau gætu, af pvi
|>að vill standa í lúterskum söfn-
uði. Uetta geta J>au ekki nema
rneð [>ví, að setja sainan lieilar
iygasögur, til að bera á borð fvr-
ir iesondur sína. En pau skaða
ekici sijfi.uðinn í Selkirk með [>ví
eina iifandi itgn, nje heldur kirkju-
fjelagiö, heldur mála sitt cigið and-
lit einlæo't svartara og svartara.
Friðrik J. Bevfjmnnn.
iUS’Uö
Kl,
A 1'
í tvö ár [>jáðist jeg af maga-
•'eiki og ieitaði mjcr stöðugt læknis
iijálpar. Loksins sagði hann mjer,
eptir að hafa látið rcig reyna allt
mögulegt, »ð maginn í nijer væri
alveg önytur, og að jeg hlyti að
hætta að borða £>únga fæðu, fyrir
pað vissa um thna. Jeg var svo,
máttlaus að jeg gat ekki nnnið.
Fyrir áeggjun viiiar iníns sem hafði
brúkað rceðal y ð a r
Biladur og orðið erott af
[>á útvegaði jeg mjer
IVIagi eina fiöskn af Aug:
ust Flotver, og fór
aö lirúka pað. f
mikinn rasn
jiikust o£r jeir fitn°öí

ann jeg undir eins
á ni|er, Kraptar mínir
og jeg fitnaði, matarlystin
ng.'td og jeg poldi fæðutia.
.brc cr nú eins ojr nýr maður oyr
álít að Angust Fiotver lnifi alger-
lega læknað mig. J ames E. Ded-
eriok, Saugerties, Nerv York.
W. ]}., Uts<*y, St. Gcorge’s S.
C., skrifar: Jeg hef brúkað August
Flower yðar við harðiífi og finn að
pað er ailra bezta meðal.
Scientiflc Amerlcao
Agency for
CAVEATS,
TBADE MARKS,
OE39CN PATENTS
COP YRIGHTS, etc,
Fopinformation and froo Handbook wTito to
MUNN & CO.. 861 Bhoadway, New York.
Oldest bureau for securinsr patenta in America.
Every patent taken out by us is brou«bt before
tno publio by a notice given free of cliarge in the
fneatific JLmeriœti
Largest oiroulntton of nny scientiflc paper fn ttie
world. Splendidly íllustvated. No inteiliffent
man Rhould be wlthout it. Wcekly, S3.00 a
roar; $1.60 eix montOE. Address Mí/NN & CO-
PunLi^iiiiJas, 801 Uroadway, New lTuk.
J. J.
L. i). S.
Cer. Main & Market Sirects AVinmpeg.
Að draga út tönn...........$0,50
silfurfylla tönn.......--1,00
Oll læknÍ3«tö|f ábyj'gist happ aö gera vel
r
30 gr. fyrir nedan nul
Paö er ekki svo k»lt enu pi.
en puð getur oröið paB bráðum.
Uíddu ekki par til pú ert hel-
frosirm, með að kaupa eina af vor-
um ágætis stórn er vjer selju* sro
billega.
4>ví kemtir fóikið tii ror 40
mílur &ð til að kaupa stór og járn-
og tin-vöru.
(Svar): Vegna pesss aö rjer
liöfum pær fallegnstu og beztu byrgð-
ir af eldastóm og harðvöru í land-
inu. Vegna pess, byrgðir rorar ern
fuilkomnar. Vegna pess vjer ábyrgj-
umst livern hlut. 4'cgna pess rjer
scljum öllum með sama prís. Vegna
pess vjer seljum billega fyvir pen-
inj>a út í liönd.
Vjer pökkum skiptavinum vor-
um íyrír höndlim peirra við oss
petta liðna ár og rjcr hjóðum ein-
um og öllum að heimsækja oss á
pessu nybyrjaða ári og vjer ábyrgj-
unist að selja yður biliegar en
nokkii- annar i landinu. Aldrei
höfum vjer verið betur undirbúnir.
tii pess að geta gort petta, en oin-
mitt nú. Láttu cngan porpara íá
pig til aö trúa pví að nokkur geti
selt pjer eins biilega og vjer get-
um; en komdu keldur til vor og
láttu saunfærast.

gl)
Cavalier, N. Dak.
Maonus Stri-hax80n, Ráðsmaður.
A. G, Morgan,
413 itfain St,r.
Mclntyre BIocl
LUKTUR PGSTVAGN
áfja'tleja hitafíur og mcð gólftcppum (, pcng-
11 r i vetur, milli Sfllvjrk, (iiltlli ÁriiCS.
Og íslendinga íljóts, ; og tiytur ferCa-
fólk frani og aptur.
Fcr frá Selkirk á hvcrjum fimmtudcgi
kl. 7. f. m. Kemur tii Gimli .samdx*gur
og aö ísl. fijóti á föstudagskvöld.
Komid til Sclkirk á miðvikudagskvöldin
meö vagnlestinni frá Winnipeg.
Gestur Oddleifsson
Ný*ísl. pr>stur.
II A Ð L E ii G I N G.
fslendingar scm koma til Crystal, fari bcini
til Jóhnnns Cesíssoiinr. Ilann veral
ar meS Ljerept. Fataefni, Matvöra etc.,
hefur gott og óáýrt hús hanvia hcítunum y'tk-
ar á meðan [iið tcljið.
4. strceti nálægt jírnbrautinni. Crystal N. D.
mrn
FARID TIL
101 &
eptir öllum tegundum »f
BÆNDA-VJELUM,
„OWENS“ HVEITIHREINSUNAR-VJELUM
Her Chopperg og ,,Poweds“ „Bose“ sleðum og öilum teguuduna »f
sleðum. Allt setn á við árstíðina altjend á reiðura Iiönátim.
Finnið út prísa hjá oss áður en pjer kaupið annarstaðar.
ABRAM, HAIST. & ABRAMS
IW' Skrifstoíur og vöruhúg í
CAVALIEIi ............... N. DAK

-HJERNA KEMUR Í>AÐ !-
~Æl
J< )HN FLEKKE,
CAVALIER, N. DAKOTA.
Lætur yður fá vðar nauðsynja vörur, betri og billegri en flestir
&ðrir. Glcvmið ekki pessu, nje heidur pví að hann hefur miklar byrgðir
&f öllum peim vörutegundum. sem vnnalega eru í búðum út um iaudið.
Það eruö pjer sem græðið peninga með pví að heimsækja
JOHN íLEKKE,
CAVALIER, N, DAKOTA.
vinnur í búðinni.
íslendi
ngur
CAVALIER,
NORTH DAKOTA.
Selja alls konar U Ú S B Ú N A Ð, 0: Rúmstæði, Borð, Stóla,
Mynda-Kmgerðir, Særsgur, Kodda og í einu orði: allt
sctn skiist tneð orðinu Ilúsbúnaður. — Enn-
fremur Líkkistur með ymsu verði.
Allar vörur vandaðar, og óufr-
ari en nnnarsstaðar.
MOUNTAIN & PICO,
CAVALJER, NORTH DAKOTA,
Aörar dyr frá Curtis & ^Vvanson.
CRYSTAL,
NORTH DAKOTA.
Ski.ur au.ssokak Jardyrkjuverkfæri vagna, buggie
ailt tilhejrandi Vögnum, Piógum, t%e.
Jar.vae iiksta og gerir yfir höfuð ali.skokar JXKNswfm.
Munið eptir ntifniuu:
Pped Weiss,
CRYSTAL, fl. CAKOTA.
ni
„tíafið pjer nokkurntíma sjeð annað ein*
sverð“? sagði Mr. Mackenzio.
A tð skoðuðum pað allir og hrisstúm höfuðim
,,M jer datt í hug að sjna ykkur pað, vegna
pess, að maðurinn, sent póttist baía sjeð hvíta
fólkið, kom með pað með sjer, og af pví að
pað viiðist kasta dálitlum sannleiks-blæ á sögu
itans; annars liefði jeg að sj&lfsögðu haidið, að
húu væri lygi. Bíöið pið við; jeg skal nú segja
ykkur allt, sem jeg veit um þotta, p&ð er ekki
svo mikið. Einu sinni sat jeg, rjott fyrir sólar-
lagið, úti á srölunum, og sá hvar mannauLningi,
pjakaður og aðfram kontinn af itungri, kom halír-
andi heim að liúsiuu og fleygði sjer niður fram
undan tnjey. J0g spurði liann, hvaðan hann ka>mi
°g hvert ltann væri að fara, og svaraði hann
n' ð pví að fara að segja mjer óljósa sögu um
pað, að hat.11 tilheyrði ]>jóðflokki einum langt
norður frá, og um pað hvernig sá flokkttr itefði
verið yfirunninn af öðrum flokki, og hvernig
hann hefði ásatnt fáuin öðrum, sern koniust und-
an, orðið að fl/ja enn pá lengra norður, norðttr fyr-
ir vatn. sem kallað cr Laga. I)á var að skilj&
Söin hann hefði haldið áfram cnn lengra,
pangað sem annaö vatn var uppi á fjöllunum,
„botniausa ratnið“ kallaði liaun pað, og par dou
en hef aldrei getnð komizt nð f>ví. hvernig gullið er
fest í raðirtmr í kringtnn rósasktutSina Vopnosniið-
irnir í Zu-Tendi» hafa með ciði skuidbuudið sig tii að
yflr þvi.
7Ö
IV. KAPÍTULI.
Alfonse og Annetta hftns.
Eptir máltíðina skoðuðum við nákvæmlega
öll útihúsin og landið umhverfis, sctn jeg ætla
vorið hafa hið hentusyasta o<r ferrursta sem iejr
hef sjoð í Afríku. Eptir pað fórum við aptur
upp á svalirnar, og par fundum við Urnslopogaas,
setn ltafði not&ð tækifærið til að hreinsa allar
bissurnar. I>að var pað eina verk, sem hann
gcrði nokkurn tíma, eða var beðinn að tirina,
pví að eins og aðrir Zúlu-höfðingjar taldi hann
pað ósamboðið viröingu sinni að vinna með hönd-
ununt; en petta seni haun gerði, gerði haDn
ágætloga. I>að var skrítin sjón, að sjá penna
mikla Zultta, sitjandi flötuin beinutn á gólfittu, með
bardagaöxina reista upp við pilið fyrir aptan sig
vera í óða önn, nákvæmlega og nieð mestu varúð að
að hreinsa lásana á apturhlaðnÍDgununi með iöngu
höfðinglegu höndunum. Ilann bjó til nafn handa
liverri bissu. Fyrst var tvöfaldur íjórhlaðningur
sem Sir Henry átti; Umslopogaas kallaöi iiann
„prmnarann“; annar var express bissa, sem jeg
atti, og gaf frá sjer einkenniiegt, skarjit hljóð,
j>egar skotið var, og lrjet hún: „sú stutta sem
68
inn, vinir minir; húsakynnin eru ekki skrautlcg,
en pað má notast við pau á pessum vilií-
manna-stöðvum; en oilt gct jeg sagt vkkur, jeg
hef franskan matreiðsiumann.“ Og svo gekk
hann á undan okkur upp að svölunum.
Um leið og jeg gekk á eptir honum og
var að brjóta lieilaun um paö, við hvað liarm
ætti, kom ailt. í cinu út utn dyrnar, sem iágu
út að svölutium, ofttrlítill snarlegur maöur í snotr-
um bláum f"dum, og skóin úr sútuðu leðri; pað
var einstakt annríki-fas á homun og svo haföi
hann afarmikið svart yfirskegg, sem stóð út og
upp á við í mörgum snúningum, og líktist meira
tveimur visundarliornum en nokkrum skupuðum
lilut öðrura.
„Maddaman biö.rr mig að segja yður að
miðdagsverdur sje reiðubúinn. Komið pjor sæiir;
Messieurs;“ en pá tók hann allt í einu eptir
Umslopogaas, sem kont með hægð á eptir og
ijek sjer að öxinni sinni, og um leið förnaði
liann upji höndum í ofboði og sagði á frönsktt:
,.Ah. mais qnel homtnc! quei sauvage affreux!
Sko öxina lians, hvað hún er griðarstór, og svo
djúpa holan f höfuöið á honum.“
,,flrað?“ sagði Mr. Mackenzie, „um hvað
eruð pjer að tala, Alfonso?“
„Um livað!“ svaraði litli franski maðurinn
og l.afði ekki augun af Umslopogaas, sem virt-
ist hafa eiubver töfra-áhrif á hann; „jeg er að