Lögberg - 15.10.1892, Blaðsíða 3

LÖGBERG LAUGARDAGINN 15. OKTÓBER 1892
3
en hinn hluti liársÍDS er kembdur aptur
Off festur með kambi í hnút aptan á
höfðinu. Síðast pegar J>ú sást hana
yar hún í klæðiskjól; hann er að sjá
sem svartur ullardúkur; pilsið er
skrautlaust og heilt og bakið á treyj-
unni er sljett; en að framanverðu
liggja boðungarnir á misvíxl í prem-
ur fellingum, og erníin er líkustsauð-
arlæri 1 löguninni.“
Faðir hennar sat pá nokkur augna-
blik pegjandi. Svo tók hann lykla-
kippu upp úr vasa sínum, og lauk
upp skúffu í skrifborði sínu, sem litla
stúlkan hafði aldrei áður sjeð opnaða.
Upp úr lienni tók liann mynd (dagu-
errotype), fjekk stúlkunni hana og
sagði: „Þetta er mynd af Mary Pic-
kering; *r liún lík ]>essu?“
Litla stúlkan sagði pá: „Alveg
eins; pað er einmitt pessi stúlka, sem
jeg sje 1 anda.“
Litla stúlkan hafði aldrei heyrt
nafn yngismeyjar pessarar. Hún vissi
íkki einu sinni, að slík persóna hefði
nokkurn tíma verið til. Og enginn í
fjölskyldunni, að fóður hennar undan-
teknum, vissi, að pessi mynd væri til;
o<t hann einn vissi uni petta atriði úr
O ‘
sínu liðna lífi. Samt sem á#ur stóð
allt nákvsemlega heiraa, sem Miss D.
hafði sagt.
*■ Jpessi Miss D. er nú orðin full-
orðin stúlka. Hún erh*ilsugóð, hraust
á sál og líkama, og óveatulega ,,prak-
tisk“. Faðir hennar sr auðugur
menntamaður, og hann ber vitni um,
aB allt, sein hjar er sagt að ofan, sje
satt orði til orðs.
Og svo ljúkuin vjcr pessum
draugasðgum11 með einni sðgu enn,
sem stendur í „Arena“, en ekki er frá
Mr. Savage, heldur konu einni, Mrs.
Linderwood að nafni. Kona pessi «r
menntuð vel osr hefur ritað töluvert.
Hún skyrir frá trúarástandi sínu á pi
leið, að hún hafi einlægt trúað kenn-
ingum kristinnar kirkju fram umtrít-
ugt. Eptir pað missti hún trúna, og
hafði e:iga sannfæring nm trúariuál,
en innilega prá eptir sannleika í peim
efnum oins og öðrum. Á hinum síð-
ari árum hefur hún orðið vör við
ýmsa fyrirburði, sem hún getur ekki
gert sjer neina grein fyrir, nema ef
vera skyldi pá, að peir sjeu úr and-
anna heimi. Einkum hafa peir fvrir-
burðir verið á pann hátt, sem annars
er sagður all-algengur, að hún hefur
neyðzt til að rita ymislegt, sem hún
veit, að ekki getur verið frá hennar
eigin brjósti, enda veithún ekki, lirað
pað er fyrr en hún les pað. Á pennan
hátt hefur hún fengið svör upp á
fjölda-margar spurningar, er hún hef-
ur lagt fyrir pað hulda aíl, sem styrir
hönd hennar, og skýrir hún greinilega
frá pessu í grein sinni. Vjer setjum
hjer sjón eina, er fyrir hana hefur
borið.
Fyrir fáum árum var liún stödd
við banasæng vinkonu sinnar, sem
hún unni mjög heitt. t>að var um
miðnæturskeið, og dauðans var vænzt
á hverju augnabliki. Allir aðrir, sem
voru yfir konunni, voru yfirkomnir af
margra daga sorg og preytu,og höfðu
lagzt út af til að fá sjer ofurlitla hvíld.
Mrs. Underwood stóð ein eptir og
horfði framan í konuna, sem var með-
vitundarlaus; skyggt var fyrir ljósið,
til pess að glampinn skyldi ekki falla
í augu hinnar deyjandi konu, on Mrs.
U. sá pó a»d!it hennar greinilega.
Sjúklingurinn hafði alla sína ævi ver-
ið kristin kona, og liaft óbilandi trú á
öðru lífi að pessu loknu. Mrs. U.
segir að sár sorg hafi komið í hjarta
sitt á pessu augnabliki út af 'pví að
hún gat ekki sjeð, að pessi trú tíh-
konu sitinar væri á neinu byggð.
llenni fannst liún eiga hægra með að
sjá af henni, ef hún gæti fundið, að
pe3si von um aunað líf mundi rætast,
og hún ljet pessa tilfinning sína koma
fram S orðum. Ilún bað á pá leið, að
ef nokkrir af hinum framliðnu ástvin-
um konunnar væru viðstaddir, pá
gæu peir sjer, svo framarlega sem
peim væri pað unnt, eitthvert ofurlít-
ið merki um pað, að pyí væri svo var-
ið, og kvaðst pá mundi verða ánægð.
Hægt og liægt færðist pá mild geisla-
■tóða—hún kveðst ekki geta lyst pví
öðruvísi—yfir ásjónu hinnár deyjandi
konu. Eptir fáein augnablik lá móð-
.,■> vfir öllu andlitinu eins og blæja,
brehldist í liring út frá pví hjer um
bil fet, út yfir koddann, og sá hún
petta gulhvíta ljós pví greinilegar,
sem skuggsýnt var 1 peim hluta lier-
bergisins; pá kom allt í einu í Ijós í
miðjum hringnutn, uppi yfir andliti
konunnar, sem nú sást ekki lengur,
lifandi andlit með hyrum augum, sem
litu beint framan í augu Mrs. U., og
petta augnaráð var svo góðlegt og
hughreystandi, að konunni fannst sem
hún verða svo að segja ekkert'felmtruð
En hún póttist sjá petta svo glöggt,
að henni datt í hug, hvort hún mundi
ekki hafa orðið brjáluðeitt augnablik,
svo að hún kallaði á einhvern til að
vera hjá hinni deyjandi konu, og fór
sj&'f út undir bcrt lopt til. pess að ná
sjer aptur. Þegar hún póttist orðin
viss um, að ekkert gengi að sjer, fór
hún aptur inn til vinkonu sinnar, og
hjelt áfram að vaka ein yfir henni.
Hún bað pess pá, að ef pessi vitrun
hefði ekki verið Ol’sjónir einar, pá
kæmi hún aptur í ljós, og aptur sá
hún sömu sjónina, vingjarnlegt, bros-
andi andlit, sem horfði beint framan f
hana—andlit, sem hún hafði aldrei
sjeð, en sem lienni kom pó undarlega
kunnuglega fyrir. Síðar minntist
hún pess, að vinkona hennar hafði opt
lyst fyrir henni föður sínura, sem hún
unni mjög heitt, en var látinn; pann
mann hafði hún aldrei sjálf sjeð. En
hún gat ekki varizt peirri ímyndan,
að pað hefði verið andlit hans, sem
hún hefði sjeð á peirri stund, sem
dóttir hans andaðist.
Steam Dye Wobks.
FÖT LITUÐ,
II R E 1NSUÐ
OG ÞVEGIN.
285 PORTAGE AVE,
WINNIPEG, MAN.
wn
1
L J w SMV\DAKAR.
Eptirmenn Best & Co.
Þeir hafa nú gert ljósmynda stofur
sínar enn stærri og skrautlegri en
áður eg eru reiðubúnir að taka á-
gætustu myndir bæði fljótt og bil-
lega.
Baldwin & Blondal
207 Sixth Ave., N., Winnipeg.
7 CbzkMDt
SKEADDABI
312 MAIN STR.
Andspænis N. P. Hotelinu.
Byr til eptir máli yfirfrakka og
föt úr fallegasta „Worsteds“, skotsku
vaðmáli og „Serges“.
Hann selur billegar en flestir.
skraddaraj í borginni.
Hann ábyrgist að fötin fari
oins vel og unnt er.
HAUSTID 1892.
Ilauit og vetrar kl»ða byrgðir vorar
eru petta haust fullkomnar og pær
langbettj og fallegustu í borginni.
Vjar akulum með ánægju leggja
til hliðar fataefni er imnn velja sjej
áður en fallegustu tegundirnar eru
uppgengar.
lito. (kmtiils,
480 MAIN ST.
VIÐ SELJUM
CEDRUS
&IBDIN&Á-ST0LP4
sjerstaklega ódyrt.
Einnig allskonar
TIMBUR.
SJERSTOK sala
A
Ameríkanskri, þurri
á horninu á
Princess og Logan strætum,
WlNNITBö
• TANNLÆKNAR.
Tennur fylltar og dregnar út ná sárs;
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
CLARKE <Sc BTJSH.
527 Main Str.
Næstu Tvær Vikur
skulum vjer selja yður ÖLL FÖT,
SKYRTUR, KRAGA, NÆRFÖT o.s.
frv. Einnig DRY GOODS fyrir 40 c
já, fjörutíu cents af dollarnum, fyrir
minna «n pú getur keypt í nokkurri
annari búð í borginni:
Karlm. vaðmál* föt á $2.90
buxur á
1.25
Karlm. vaðmáls West of Engl. 2.50
Haust yfirfrakkar á 3.50
Verðir 7.50
Karlmanna klæðis húurá 0.25
Allt jafnbillegt.
S. A. RIPSTEIN.
422 M\I\ Str Brownlows búðirnav
510 MAIV Str., „Big Boston“.
A. G. MORCAN,
Ætlast svo til að pjer fáið hjá honum
góðan og sterkan skófatnað, á mjög
lvo vægum prís. Spyrjið eptir gömu-
skóm á $1.75 úr ameríkönsku „Kid“
með mjög mjúkum sólum. Einnig
döruuskóm á $1.00 úr „Lid“ búnir til
Canada.
412 IVJain St., - N[cintyr0 Block.
Maniíoka Music ííouse.
hefur fallegustu byrgðir af Orgelum
forte-Pianóum, Saumavjelum, Söng-
bókum og music á blöðum; fíólínum,
banjos og harmonikum.
R. H. Nunn&Co.
482 Main Str.
P. O. Box 407.
HOTEL X 10 U 8
á Main Str. gegnt City Hall.
Sjerstök herbergi. afbragðs vöru,
hlylegt viðmót. Resturant uppi á
loptinu.
JOPLING & ItOMANSON
eigendr.
ORTHERN
PACIFIC R. R.
HIN VINSÆLA BRAUT
-TIL-
ST. PAUL
M1BN8AP0L1S
og allra staða í BANDAIÍÍKJUN
UM og CANADA.
Pullman Palace Vestibulel
SVEFNVAGNAK OG BOEÐSTOFUV AGN
AR
með farpegjalestum daglega til
T0R0NT0, MONTREAL
og allra staða í AUSTUR CANADA
i gegnum St. Paul og Chicago.
Tækifæri að fara í gegnuni hin orS-
lögðu St. Clair Oöng. Far-
angur farpegja fluttur án
pess nokkur tollrann-
sókn eigi sjer stað.
mBRJEF VFIR HAFID
og káetupláz útveguð til og frá
Norðurálfunni. Samband við allar
helztu gufuskipalínur.
Sin ntikla ósuiidurslilna ftraii
yrrnliafsiiíí.
Ef pjer viljið fá upplysingar viðvíkj-
andi fargjald o. s. frv., pá snúið
yður til næsta farbrjefa agents sða
II. J. BELCH, fai'brjefa agents
486 Main Str. Winnipeg.
CHAS. S.FEE, H. SWINFORD,
Gen. Pass. &Tiek. Agt. Aftal ageat,
St. Paul. 'VTinaipeg.
33
henni sem öll von og gleði væri rifin út úr sínu unga
lífl. Hún gleymdi mannvonzkulegu undirferlinni í
Bryee Williard, og sínu eigin allsleysi; hún gleymdi
jafnvelhinni ástúðlegu, alvarlegu vináttu, sem Percy
Grey hafði synt henni. Ungi maðurinn hafði skilið við
hana ekkaprungna af harmi í faðminum á nágranna-
konu hennar, og svo hafði hanti farið að gera ráð-
stafanir til pess að henni gæti liðið vel í framtíðinni,
og fyrir jarðarför móður hennar.
Innan uin eymd p& som Perey Orey sá umhverf-
is sig, ilnaði hjarta hans af meðaumkvun
tnoð hinum ógæfusömu leiguliðum. Fleiri en einn
fátæklingur fói í rúmið pað kveld efnaðri en áður
fyrir veglyndi bróðursonar hússeigandans, og pegar
hann fór að lokum út úr liúsinu, var húsbúnaður og
hlyindi aptur komin í herbergi pau setn Mrs. Blake
hafði áður búið í, og konunni, sem skotið hafði skjóls-
húsi yfir Myrtle, höfðu verið fengin í hendur efni tll
að annast vellíðan stúlkunnar.
Þessa löngu, bitru sorgar-nótt, og dagmn eptir,
pegar hin unga stúlka varð fyrir peirri hjartaskerandi
raun að skilja við liinn líflausa líkatna rnóður sinnar,
laumaðist ósjálfrátt inn í hjarta henrt&r nyr stillingar-
friður, sem kom hennar sundurtættu sál í værð. Á
hennar dimmustu æfistundum hafði engill pægind-
anna vitjað hennar. Tárin, sem fjellu á frosna gröf-
ina, voru pakkartár, jafnframt pví sem pau vo.ru
sorgartár, pví að hún hafði nú sjeð móður sína frels-
ast úr fátæktar-eymdinni, Og pegar hún sneri aptur
32
fyrsta skjalið, pá kom í pað æðislegur, óttablandinn
glampi og titringur.
„Þarna er pá nafnið á manninum, sem svælt
hefur undir sig auðæfi Jóns Blake,“ hvíslaði hún með
hásum rómi. „Hann hefur sagt satt. Nú á jeg ó-
grynni fjár, og hef náð valdi yfir leyndarmáli Jóns
Blakes, leyndarmáli, sem hefur pað í för með sjer,
að Percy Grey verður annaðhvort að leuda í fátækt
og óvirðing eða ganga að eiga mig.“
Hún paut út úr kofanum, eins og einhver væri
að elta hana, og felmtur kom yfir hana út af umhugs-
uninni uin pað mikla vald, er fylgdi leyndarmáli pví
or hún hafði komizt að.
„Þá er tveimur rutt úr vegi,“ hrópaði Blanche
Vansant svo í ofsalegri geðshræring; „og MyrtleBlake
er rekin frá heimili sínu og tynd og tröllum gefin.
Jeg ein hef vald yfir leyndarmili Blakea, jeg get
neytt Ansel gamla Grey til að vera eins og mjer
sýnist, og jeg á kost á að eignast nafn og auð pess
inanns sem jeg ann h«gástum!“
III. KAPÍTULI.
Fáliíinn og dúfan.
Aumi'igja raóðurlausa Cinderella!
í fyrstu, pegar petta hrjáða barn, sem forlögin
beittu svo miklu miskunarleysi við, gat til fulls gert
sjer grein fyrir einstæðingsskap sinum, pá fannst
29
Á stól stóð flaska með einhverri dökkleitri blöndu,
og lágt og dauft ljós logaði í kertastiku.
Stúlkan hikaði sig. Þetta var faðir Myrtle Blake.
petta var eigandi auðæfanna, sem Bryce Williard hafði
verið að guma af. Hún fór að efast um, að hann
hefði sagt satt; hún rjeð af að snúa aptur; svo kom í
hana kjarkmikil löngun til að fara svo langt sem hún
kæmist, svo að hún gekk að dyrunum og opnaði hurð-
ina.
Maðurinn á bekknum hreyfði sig vandræðalega,
andlitið afmyndaðist af prautum, augun stóðu hálf-
opin, og hann tautaði einhver óskiljanleg orð.
„Faðir minn!“
Blanche Vansant var komin inn í herbergið.
Með uppgerðar-blíðu læddist hún að hlið liins deyj-
andi manns, fleygði sjer niður á knjen, og strauk
hendinni um aldraða höfuðið á honum.
I kokinu á manninum heyrðist hljóð, sem sum-
part kom af prautum, sumpart af fögnuði. Með
skjálfandi fingrunum t£k ltann utan um höndhennar,
og með sjóndöprum augum reyndi hann að gera sjer
grein fyrir andlitinu, sem hallaðist næstum pvi fast
niður að hans eigin ásjónu.
„O, pað getur ekki verið; loksins, loksins!“ sagði
hann með grátstaf í kverkunum. „Litla Myrtle mín,
elsku barnið mitt. sem orðið hefur fyrir ópolandi
rangindum ásaint mjer sjálfum. Hann liefur efnt
loforð sitt, ókunnugi maðurinn, og sent pig hingað.-4
„Já. og hann sagði mjer allt.“