Lögberg - 16.11.1892, Page 4

4
LÖGBERG MIDVTKUDAGINN 16. NÓVEMBtíll .1X92.
LR BÆNUM
oa
GRENDINNI.
Ralunnagnsvagnarair liófu um
síðustu nelgiierðir sínareptir Portage
Ave. og -Notie Daine, Nena og Logau
strætum.
Síðari hluta síðustu viku var
fyjst larsð að renna sjer á skautuni á
Rauð.i hjer við bæiun.
Unítarar íslenzkir hjer í bæuum
æcla að fara að reisa kirkju, og hyggj-
ast aö hafa hana fullgerða fjur jói í
vettir. eptir pví seui augiyst er í llkr.
Mr. Óiafur S. Thorgeirsson, ytir-
prentari Logbergs, ír.gðist í siðustu
viku. Lækuirinii, sem stuudar haun,
segir að sjúkdómuriuu uiuni vera
taugaveiki. Siykin er enn eigt mjög
ákóf.
B'ailegasta furniture búðin fyrir
norðan Gratid tíorks er búð peirra .
Mouutain & Pioo
Cavalier N. Dak.
8jera Jón Bjarnason hefur klætt
sig á hverjum degi síðan fyrir síðustu
helgi. Dað leynir sjer panuig ekki,
að kotnur Dr. Moritz Halldórssonar
hing.ð noiður eru farnar að hafa
nokkurn ára irur.
Mr. Lorst. Jóhannesson kom sunn-
an úr Dakota í fyrradag. Hann sagði,
að landi vor, Magnús Brynj 'dfsson,
se>n leitaði kosningar í Pembina Co.
sem cler/c of dislrict court muni ekki
hafa náð kosmngu.
Guðrún Kaprasíusdóttir, kona
Jóns Halldórssonar úr Dingvallasveit
á íslandi og hálfsystir hennar Guðríð-
ur Einarsdóttir, eru vinsamlega beðn-
ar að auglysa í Ltigbergi, hvar pær
eru niðurkomnar.
Staddur í Winnipeg, 16. nóv. 1892.
Magnús Kaprasíusson.
HVERNIN LÍZT t>JER Á
ÞETTA? Með hverri Eldstó sem
pjer kaupið af oss gefum vjer yður
eitt sett af Mrs. Patts straujárnum
eða einn 20 pumlunga box ofn fyrir
alls ekki neitt.
Curtis & Swanson
Cavalier N. Dak.
SamkomaGood Templarastúkunnar
Skuldar í fyrrakveld var fjölsótt mjög
salurinn alveg troðfullur. Skemmtun
fjölureytt og góð. Jón Blöudal Æ.
T. Sáuldtr, setti samkoniuna með
stuttri ræðu. Magnús Paulson hjelt
aðalræðaua, um biiidindismálið, Eiuar
Hjö rleifsson og H. G. Oddson lásu,
Mrs. Jóh. Polson flutti enskt kvæði,
og Jóníua Grímsdóttir, Jónína Eyjóifs-
dóttir, Stefán Andersjii og 11. G.
Oddson sungn.
Leiðrjetling. I síðasta blaði hef-
ur misprentazt dagsetningin uppi yfir
kvæðinu á 1. síðu. Dar stendur 9.
des., en á auðvitað að vera 9. nóv.
Málið milli sporvagna fjelaganna
bjer í bænum er nú byrjað fyrir alvöru
v-erið að Cytja pað frá báðutn hliðum
pessa dagana frainini fyrir Bain dóm
ara. Úrskurður enn eigi felldur.
Mr. B. S. Lindal og Mr. Árni Frec-
mann úr Shoal Lake nylenduuni
komu til bæjarins í fyrradag í kaup-
staðarferð. JÞeir segja engin tíöindi
uorðan að, nema liina sömu veliiðau
manna par, sem áðttr hefur frjetzt.
Málinu gegn vínsölum ymsum hjer
í bænum hefur verið haldið áíratn, pó
að vitnið stryki um daginn, og eru
allar horfur á sektum. Eitt hótellið
(Cabinet) hefur pegar verið sektað
um S50. Svo er að sjá, sem eptirlitið
muni eiga að verða strangara fram-
vegÍ3 en að undanförnu.
o
---- - • <*> • •---------
FRÁ íáLAMDI.
ÓR BRJEFI ÚR H(JNA,JATNSSÝSLU.
d.ig-'. 30. sept. p. á.
‘•Grasvöxturinn kom seint og varð
líull. Sumarið var purrt og kalt—
með köldustu sumrum—cn purka-
sarnt, og varð nyting góð. Kaitöflur
og róur dóu alveg út Dað má svo
heita, að frost hafi veriðá liverii nóttu.
nema svo setn 8-10 daga fratnan af
júlímánuði. Síðan haustaði hefur öll
úrkoma verið snjór, og fyrra sunnu-
dag, 25. p. m., pegar gangnamenn
voru á Stórasandi—var hjer blindbyl-
niður í bypgð. Fjöllin eru nú hvít
niður í miðjar hliðar. í fyrradag var
mesta rokviðri með kraparigning á
kaflegri af norðri, og sleit pá upp skip
Höephners hjer á Blönduósi og rak
brotið upp í sand. Mönnunum varð
öllum bjargað. Síðan jeg man eptir,
hefur aldrei verið eins ill verzlun og
óhagstæð sem á pessu ári. Allt, sem
til kaupmanna parf að sækja, afardyrt.
en íslenzkar vörur í fjarska l&gu verði,
sjerstaklega ket. Fjenaður hefur fall ’
ið í verði til helminga, og á endanum
fengum við engan markað fyrir lifandi
pening. Þar af leiðandi eru ákaflega
mikil peningavandræði manna á með
al, og enginn getur borgað peninga-
skuldir. Ástandið er alveg hörmu-
legt.“
Sjö einhleypír innflytjendur, 6
karlmenn og 1 stúlka, komu heiman
af íslandi á föstudaginn var, höfðu
lagt af stað frá Vopnafirði í tniðjum
október. Tveir peirra hafa heilsað
upp á oss á skrifstofu vorri, Magnús
Kaprasíusson og Björu Guðmunds-
son. Mjög bágar lioifur segja peir
af austuriandi; heyskapur hefur sum-
staðar par verið svo að segja enginn í
sumar. I ágfistuiánuði hoin svo iniu-
ill snjór, að ekki varð komizt úr fjörð-
unum og upp í lijerað nemaá skiðum.
Þá fenuti fjöld fj.tr. ís hefur verið
mjög skaramt undan landi í allt sum-
ar. Fjöldi i’ólks kvað liugsa til vest-
urferðar að sumri, t. d. utu 15U í
Vopnafirðinuni, og hefur sumt af pví
iólki pfgar selt aliau peiiing sinn,
netna svo sem eina kú og einn liest.
Nykomnir iuiitlytjendur segja ó-
saui a fregnina um audlát sjera Þor-
stoius llalldórssonar.
1 átna scgja íalenzku blöðin frú Jór-
unui Stefáussdóttuf, ekkju sjera Ein-
ars H jörleitssouar í Valianesi og háif-
systur Jóseps Skaptasouar iækms.
-----: FARIÐ í :---
UGrLöW’S
---BÓKABÚÐ-----
eftit bókuin, ritföngum, glysvöru og
barnaglingri, etc. Gangið ekki fram
hjá 446 Main Street.
Tentlcrs for » Liccnse to cut Tim-
i>cr on ItniuLiioii L.tnils in tlic
Provincc of Jlauitoha.
SEALED Teidcrs addressed to
the undersigned and marked on the
envelope “Tender for Timber
Berth 620, to be opened on the 25th
>ovember, 1892,” will be received at
ihis Department until noon ou Fiiday,
he 25th of this tnonth, for a license to
cut timber on berth No 620, situated
at Little Grindstone Point, on the
Western Shore of Lake Winnipeg, in
ihe said Province, and containing an
area of four square miles, more or less.
The regulations under which a
license will be issued, together with a
sketch showing approximately the pos-
ition of the berth in question, may be
obtained at this Dcpartment or at the
oftice of the Crowu Tiu.ber Agent at
Winuipeg.
Each tender must be accompanied
by an accepted chequc on a chartered
bank in favor of the deputy of the
Minister of the Interior, for the
amount of the bonus which the appli-
cant is prepaired to pay for the license.
No tender by telegraph will be en-
tertained. JOilN R. HALL,
Secretary.
Department of the Interior,
Ottawa, 4th Noveinber, 1892.
t>AÐ er nú sá timi firsins, sem
allir hafa að likindum nokkra peninira;
pví viljum vjer vinsamlegast mælast
til, að allir sem skulda oss verði, ef
mögulegt er, búnir að borga pað fyr-
ir 1. des. næstkomandi.
Guðmundson Bros. & Ilanson.
Canton, N. Dakota.
Hefur Stefán Jiinsson verzlunnrmadut á norðaustur horni Ross
og isabei! stræta, fengið iuii afarmiklar byrgðir af vetrar-
' örum af ótal mörgum tegundum einmitt fyiir komandi vetur.
Komið og iítið á yfir frakka, sem eru að«ins4,00, 6.00 og 10.00
dollars. Sömuleiðis mikið af drengja yfirhöfnum og m. m. fl.
Látið ekki hjálíða að koma inn og skoða allt, sein Stefán
Jónsson hefur að bjóða yður. llann er stöðugt við hendina í
búð sinni og lætur sjer annt um að gera það bezta sem hann
getur.
Allt selt ódyrara fyrir peuinga út í hönd.
Brúkið [iví tímann á meðan úr nógu er að velja.
AI.LIR VELKOMNIlí!
Staðurinn er:
líovbamitiu* hont Jlooo
oq íoabiil ^irœta.
& co.
Pr. STEFA3ST JONTSSONT
F Y li I Jl NY J A KAUJPENDU Ii.
1. Hver sá sein sendir oss S2.00 fyrirfram geturfengið
fyrir þá LÖGBERtí frá oyrjun söguunar „í Örvænt-
ing“ er byrjaði i nr. 69—28. sept. og allan nsesta 6. árg.
þannig fá þeir, sem senda oss S2.00, lþ árgang fyrir
eins árs borgun.
2. Hver sá sem eendir oss S2.25 fyrírfram fær fyrir þá
LÖGBERG frá byrjun sögunnar „í örvænting‘‘ til loka
6. árg. eða 1 j árg. og getur valiS um sögurnar
„Myrtur í vagni“, 624 bls., „Hedri“ 230 bls. og „Allan
Quaterniain", 470 bls., lieptar, sem hver um sig er 40til
75 c. virði.
3, Hver sá sem sendir oss $2.00 fyrirfram gesur fengið
fyrir þá allan 6. árg. LÖGBERGS og liverja af ofan-
greindum sögum sem hann kýs.
The Lögberg i'riiiiing & 1‘ublishing C!o.
Farid fil
si Baiilur
eptir tiinbri, lath, shingles, gluggum, hurðuin, veggjapappír, etc. Einn
ig húsbúnaði, járn- og viðar-rúmum, fjaðra-stop-dínum, einnig ullardín
um, stólum og borðum etc. Hann er agent fyrir “Raymond“ sauma
vjelum og “Dominion“ orgelum. Komi einn komi allir og skoðið
vörurnar.
OiHlininidsoti liros. & llanson
hafa nú á boðstólum miklar byrgðir af karlmanna fatnaði,
sem peir selja með óvanalega lágu verði. Einnig allar uðrar
vörur sem almennt er verzlað ineð í búðnm
út um iandið.
CANTON, — — — — — — — — — N. Dakota.
C3hTJIDTÆTJISr3DSOJNr BEOS. &HIAlTSONr .
84
morguninn eptir að Myrtle Blake hafði flúið, og
hvernig henni iiði.
Hann hafði vakað alla nóttina og verið að hugsa
mn hana; og pegar liann spurði eptir henni, svaraði
ráðsk nan að hún væri farin.
„Farin!“ sagði hann agndofa og sá um ie’ð
vandræðasvipinn á andliti konunnar, pó að hún
reyndi að leyna honum. „Þjer Ijetuð hana fara, þó
pjer vissuð, hvað annt mjer er mn hana.“
„Það er að engu leyti henni að kenna, oð stúlk-
an fór,“ sagði alvarleg rödd, og Ansel Grey kom allt
í einu að peim. „Þcgar hún vaknað> 1 morgun, var
rúinið tóint og dyrnar ólokaðar. t>að væri betra fyr-
ir yður, að gæta að, hvort ekkert hefur I.ortíð, Mrs.
Vivien.“
Percy Grey fölnaði við liinar miskunarlausu
dylgjur hinsgamla föðurbróður síns. Hann sagði
samt sem áður ekki neitt pá. Það var ekki fyrr en
hann haíði til fulis spurt sig fyrír um flótia Cinde-
rcllu, að hann fór inn í bókhlöðuna til Ansels Grey.
„Frændi minn,“ sagði hann stillilegaen einbeitt-
Jega, „pað er einhver leyndaidómur og eitthvert illt
raðabrugg bak við þetta skyndilega hvarf stúlkunn-
ar frá liúsi pessu. Bíddu við; jeg sje, að pað er kom-
ið rjett fram á varirnar á þjer skipan um að jeg skuli
láta petta veslings harn sigla sinn eigin sjó, en pað
er ekki til neins. Jeg skal leita að henni, og jeg
skal finna hana. Jeg skal ganga að eiga hana; og ef
jeg ketnst að pví, að pað hafi verið pjer að kenna, að
85
hún er farin, þá skal jeg aldrei stíga fæti mínum inn
fyrir pessar dyr framar.“
Það koin allt í einu prauta og liræðslu-svipur á
fóla andlitið á Percy Grey.
„Mjer að kenna!“ sagði hanu stamandi. „Hvað
skyldi jeg skipta m jer af pessari s úlku, nema ef pað
væri pað, að forða þjer frá að taka svo niður fyrir
pig, að pað sje þjer til óvirðingar?“
„Það veit jeg ekki, en hitt veit jeg, að púhatar
pessa stúlku, hatar hana þiátt fyrir sakleysi hennar,
sem gerir hana að drottningu meðal annara kvenna.
Jeg er staðráðinn í rninni fyrirætlan. Jpg an[i
Myrtle Blake hugástum, og hún skal ekki verða
svipt ást þeirri sem reynir að gleðja hana og vernda.“
Og svo fór hann — fór og skildi Ansel Grey
eptir bálöskureiðan og jafnframt hryggan í huga.
Hjarta lians lijekk fa3t við þennan prúðmannlega
bróðurson hans, og hann fann til þess sárgrætilega
glðggt, að frændi hans var of staðfastur í lund til
pess hann gæti sveigt liann eptir vild sinni.
„Lofið þjer honum að gera hvað sem honum
synist,“ hvíslaði Blanclu Vansantí eyra honum við
morgunverðar-borðið; „hann finnur aldrei Myrtle
131 ake. Ef lionum tekst pað, pá verður það að eins
til pess, að hún flýr enn lengta frá honum. Treystið
pjer mjer, og trúið þjer mjer. Jeg hef komið ár
tninni of vel fyr4r borð til að missa af sælu þeirri
sem jeg þrái, og maðurinn, sem jeg elska, gleymir
innan skamms þessum rómantisku grillum.“
88
Andlitið á Blanclie Vansant varð hörkulegt og
gromjulegt. „Ilann finnur liana; hann er ofmikill
prákji:lki til pess að þola nokkur afskipti af liálfu
föðurbróður síns. Skyldi liún ekkert skeita um bann
föður síns? Skyldi hann dirfast að korna með hana
hingað til pess að bjóða Ansel Grey byrginn og
kvelja mína ástríðu-ríku sál ineð návist hennar?“
Hi'iii kreppti fallegu hcndurnar og líkami lienn-
ar skalf af ástríðunni. Svo kom lymskulegur ogein-
beittlegur glampi i augu hennar.
„Jeg skal elta hana. Jeg skal líka finna þessa
stúlku. Hún skal ekki ná í þennan rnann, enda þótt
jeg ætti að vinna pað til að drepa hana,“ sagði
liún hvæsandi.
Fimm mínútum síðar lagði Percy af stað frá
liúsinu í flyti miklum. Hann var eltur, pó að liann
ekki vissi af pví. Blanche Vansant fór á cptir honum
skref fyrir skref, í kjól, sem hún hafði í skyndi náð
úr herbergi vinnustúlkunnar og með pykka blæju
fyrir andlitinu.
Hann komst að húsi því sem lögreglumaðurinn
hafði vísað honum til, en liopaði á hæl með gætni
pví að hann sá par nokkuð, sem lionum pótti grun-
sarnt. Vagn var fyrir framan húsið, og ökumaðu
uppi á sætinu. Maður var rjett utan við hliðið, og
var sem hann stæði á verði. Á pví augnabliki barst
hljóð að eyrum Percy Gxeys, og gekk þtð,
gegnum hverja taug hans, enda kannaðist hann