Lögberg - 16.09.1893, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG LAUGARDAGINN 16. SEPTEMBER 1893.
Carley Bros.
458 MAIN STREET,-WINNIPEG.
(Því nær beint á móti pósthúsinu.)
•o:
BÚÐ VOR ER NAFNKUNN fyrir að liafa þær m-stu, BILLEG-
USTU og BEZTU byrgðir af KARLMANNA FATNAÐI
OG ÖLLU ÞAR TIL HEYRANDI, sem TIL ERU
FYRIR VESTAN LAKE SUPERIOR.
Það erán efa mikill kostur, er peir verða aðnjótandi, sem verzla við
oss, að við búum til vor eigin föt, þar af leiðandi getum vjer selt yður eins
billega og sumir verzlunarmenn kaupa vörurnar fyrir. Annar kostur er pað,
að vjer ábyrgjumst öll föt keypt hjá oss og ef þjer eruð ekki ánægðir með
þau, þá getið þjer skilað þeim aptur og fengið yðar peninga. Vjer getum
selt yður föt fyrir $5, og upp til $30, sem mundi kosta yður helmingi meira
hjá skraddara.
Og svo höfum vjer Mr. J. Skaptason, sem er vel þekktur á meðal ís-
lendinga fyrir ráðvendni og lipurð í viðskiptum, og sem getur talað við yður
á yðar eigin hljómfagra máli. Vjer seljum allt, sem karlmenn brúka til
fatnaðar nema skó.
CARLEY BROS.
LogDerg fyrlr $1.00!
Fyrir að eins $1.00 bjóðum vjer n/jum kaupendum blaðs vors:
1. 6. (yfirstandandi) árgang Lögbergs frá byrjun sögunnar Quaritch
Ofursti (nr. 13.)
2. Ilverjar tvær sem vill af sögunum:
Myrtur í vagni...624 bls..seld á 65 c.
Hedri............230 — .... — 35 c.
Allan Quatermain.470 — .... — 65 c.
í örvænting......252 — .... — 35 c.
MXJNIÐ AÐ IÖGBERG ER STÆlliiTA JHEENmtA ftTjAT)rf)
1 HEIMI.
Lögbcrs Printing & Publisliing Co.
TIL þeirra sern skulda íslenzka
UR BÆNUM
-OG-
GRENDINNI.
Vjer leyfum oss að minna á sam-
komu sunnudigsskólans íslenzka, sem
haJdast á i kveld í Northwest llall,
sbr. augl^sing á öðrum stað hjer í
blaðinu.
Frjetzt hefur, að móðir Sigurðar
Christopherssonar, háöldruð kona, á
níræðisaldri, sem kom með syni sínum
heiman af íslandi í síðasta mánuði,
hafi látizt fyrir fáum dögum að heimili
hinsí Argylenylendunni.
Lyfjabúð Pulford’s er einmitt
8taðurinn; farið með allar yðar for-
skriptir þangað, og fáið öll vðar með-
öl þar. Þjer, vitið að hann hefur þau
beztu meðöJ, að hann hefur allar teg-
undir, og selur þau billega.
K'g’iósti er mjög mikill hjer í
bænum sem stendur, og hefur skóla-
stjórnin ktmiðsjersaman um að banna
börnum úr þeim húsum, þar sem kíg-
lióstinn gengur, a* sækja skólana
meðan sykin stendur yfir lieima hjá
þeim.
Fri Minneapolis er oss skrifað.
„Nýlega er dáinn hjer í bænum Björn
Júllus Bjerinff, 26 ára gamall, sonur
ekkjunn ir Vilhelmínu Bjering; hann
dó úr mjinlætum; var mjög góður og
van lað ir piltur“.
Sjaldan 1/gur almanna rómur!
llv tð rrieinar þú með þessu landi?
Ja, jeg skal nú segja þjer það.
Jeg fæ hvergi í þessum bæ, og hef
jeg þó víða farið, eins góða Cigara
fyrir 5 og 10 cent, eins og hjá Gunn-
laugi Jóhannssyni. Menn hafa þar
líka ótal tegundir úr að velja.
Mr. R. L. Touche Tupper, for-
stöðumaður fyrir fiskiklakstöðvunum í
Se’.kirk, heldur því fram, eptir þvi
se n Jiann Jjet í ljósi við blaðamann
einn nú I vikunni, að klakstöðvar þess-
ar muni verða hinar beztu ocr full-
r>
ko nnustu, sem til eru í Ameríku.
Óvenjulegir íslenzkir innílytjend-
ur komu hingað til bæjarins í gær —
hestur og sex sauðkindur, og eru þær
skspnur allar eign Mr. Sigurðar Christ-
ophe.-sonar. Þeim líður öllum vel, og
eru í góðum holdum. Hesturinn er
pr/ðÍ3fallegur, fjörugur vel, að sögn,
o ' fleygivakur.
Baldwin & Blöiulal eru ný-
búnir að fá myndaramma
með ýinsu sniði stíerðuin,
J>eir sel.ja injög ódýra.
Það er mjög nauðsynlegt um
þcnnan tíma ársins að ná sjer í góða
og billega ávexti, því nú eru allar
sortir ný-komnar til Gunnlaugs
Jóhannssonar, svo sem Grapes, App-
les, Peaohes, Pears, Plums, Prunes,
Bananas, Oranges, Watermelons, Le-
mons, og fl. og fl.
Það er ekkcrt smáræði, sem safn-
ast saman af peningum í hinum ýmsu
leynifjelögum í Canada, sagt að það
muni nema allt að 10 miljónum doll-
ari. Einkum er þ ið í lífsábyrgðar- og
hjálpar-sjóðum fyrir sjúklinga. Hjer
í bænum virðast þessi fjelög þróast á-
gætlega. Þau eru hjer 20, stúkurnar
samtals 72 og tala fjelagsmanna 8.017.
Vantar
nokkra reynda agenta til að vinna í
Norður Dakota fyrir The North West-
ern Benevolent. Society of Duluth.
Agentar geta inn unnið sjer $10
til $15 á dag.
Verða að s/na góð meðmæli.
Góðir samningar gerðir við agenta
í smærri umdæmum.
Talið við eða skrifið til
Benj. F. Anderson.
General Agent, Duluth Minn.
Home office:
103 Chamber Commerce Bnilding.
P. O. Box 112.
55^” Jpíí ver® 'A Rensil, N. Dak.,
næstu tvær vikurnar. Þangað má
skrifa mjer.
Þrátt fyrir tilraunir lögreglunnar
til að losa bæinn við flækingana, sem
þyrptust hjer saman um tíma eins og
m/ á mykjuskán, er allmikið enn ept-
ir af þessum piltum. Einkum eru þeir
St. Boniface-megin við Louise-brúna,
og hafa þeir einstaka sinnum rænt
fólk, sem farið hefur þar um veginn.
Á þriðjudagskveldið var þó atferli
þeirra alvarlegra en venja er til. Bóndi
nokkur frá Birds Hill, Andrew Garvie
að nafni, var á leiðinni inn í bæinn í
vagni sínum eptir að ditnmt var orðið.
Skammt fyrir austan brúna verða tveir
menn á vegi hans, tóku um höfuðið á
hesti hans og skipuðu Garvie að stiga
út úr vagninum. Ilann gerði það, og
var honum þar næst skipað að láta af
hendi allt fjemætt, sein hann hefði
meðferðis. í stað þess að hl/ða þeirri
skipan gaf Garvie öðrum fantinum svo
vænan löðrung, að hann steyptist til
jarðar, stökk svo upp í vagninn og
hjelt af stað svo hratt, sem hann kom
klárnum. En óðara en liann var kom-
inn af stað hvinu þrjár kúlur rjett við
höfuðið á honum. Hann hjelt áfram
með sama hraðanum, komst heilu og
höldnu iun í bæinn, og tjáði lögreglu-
stjóranum hvað fyrir sig hefði komið.
Önnur tilraun var gerð á þriðju-
dagskveldið við neðriendanná Water
Str. til að ræna mann, sem var á leið-
inni austan frá St. Boniface. Fantur
einn kom að honum með skammbissu
og heimtaði peninga hans. Maðurinn
þaut af stað, og fanturinn hleypti ekki
af skammbissunni, annaðhvort af því
að hann hefur ekki viljað standa við
hótanir sínar, eða af því að skamm-
bissan hefur ekki verið hlaðin.
Stúkan Isafold
I. O. Foresters lieldur fund á Nortb
West Hall, á líoss Str., næsta þriðju-
dagskveld kl. 7£.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
i
Dx-. 3VT. IlalldLor-sson.
Park Rioer,---N. DaJc.
Munroe,West & Mather
Málafœrslumenn o. s. frv.
Harris Block
194 tyarket Str. East, Winnipeg.
vel þekktir meðal íslendinga, jafnan reiðu
búnir til að taka að sjer mál þeirra, gera
yt ir þá samninga o. s. frv.
Verkamannafjelaginu í Winnipeg.
Allir þeir, sem tilheyra ofan-
greindu fjelagi, og enn ekki hafa
borgað mánaða-tillög sín, eru vin-
samlega beðnir að borga þau eða
semja um borgun á þeim við fjelagið
sem allra fyrst. Þess skal líka getið,
að fjelagið hefur samþykkt að liaga
fjármálum sínum eptir þvt, sem 12.
gr. í grundvallarlögum fjelagsins á
kveður, eptir 30. sept. næstkomandi.
Benedikt Fkímaknsson,
forseti.
HUGHES&HORN
selja líkkistur og annast um
útfarir.
Beint á móti Commercial Bankanum.
Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag ognótt.
OLE SIMONSON
mælir tneð stnu n/ja
Scandinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði $1,00 á dag.
J. LAMONTE,
43-4 MiYIN STI^.
--♦--
IIIN ALKUNNA ALÞTÐUSKÓBUÐ.
Þetta er dómur fólksins eptir þá þrjá mánuði, sem það hefur
verzlað við mig. — Jeg hcf nýlega fengið miklar byrgðir af
n/jum vörum með síðasta sniði, og til þess að halda við þeim
almannarómi, að jeg selji ód/rara en nokkur annar skóverzlun-
armaður í bænum, þá hef jeg sett verðið á þeim svo lágt sem
unnt er, og b/ð almenningi að koma ocr skoða hvaða kjörkaup
eg get boðið, á öllum tegundum af skófatnaði. 150 pör af
hnepptum eða reimuðum kvennskóm fyrir minna en hálfvirði.
Skór og stígvjel fyrir skólabörn góð og ód/r. Sjerstök sala á
verkamanna skóm.
Eptirmaður W. McFaklank^s
434 MAIN STR.
336
Manti Vár að hugsa um allt þetta þennan moíg-
un, sem hjer var um að ræða. Svo var Mr. Quest
visað inn i herbergi hans, !tkt og Quaritch ofursta
liafði verið vtsað þangað inn tveimur dögum áður.
Mr. Quest var einstaklega rólegur, stillilegur og
prúðmannlegur.
„Komið þjer sælir, Quest“, sagði liann í þeim
mikilmennskuióm, sem hann var vanur að tala í við
undirmenn sína, sem við bankann voru riðnir. „Setjizt
þjer niður. Ilvað er það?“
„Það er viðvikjandi peningasökum“, sagði mála-
íærslumaðurinn með sínum venjulega stillingairóm.
„Honham-kastala veðskuldarbrjefin aptur, b/st
jeg við“, tautaði hann. »JeK vona, að þjer þurfið
ekki að fá meiri peninga út á þau sem stendur, jpg
segi bara það; því að jeg get ekki fengið einum
skildingi meira lán meðan karlinn lifir; peningar og
bankahlutir eru ekki lögskipað erfðafje, eins og þjer
vitið; og þó að lánstraust mitt sje dágott, þá er þó
ekki largt fiá, að það sje nú þrotið“.
Mr. Quest brosti dauflega. >,Jpg þarf óneitan-
lega að tala við yður um veðskuldarbrjefin fyrir
Hoaham-kastalanum; en af því að jeg þarf æði-mikið
að segja, þá væri ef til vill betra að jeg biði, þangað
til búið er að taka af borðinu.
„Gott og vel. Viljið þjer hringja bjöllunni og
fá yður cígarettu?“
Mr. Quest brosti aptur og hringdi bjöllunni, en
liann fjekk sjer ekki cígarettu. Þegar búið var að
387
taka af borðinu, tók hann stól og setti hann við borð-
ið á móti Edward Cossey, þannig, að liann sneri sjálf
ur bakinu að ljósinu, en þar á móti skein það beint
framan í andlitið á Edward Cossey; og svo fór hann
í liægðum sínum að leysa utan af skjalabunka sínum
og raða skjölunutn. Bráðlega fann liann skjal það
sem hann var að leita að, — og var það sendibrjef.
Það var ekki frumrit brjefsins, heldur afskrijit.
„Vilið þjer gera svo vel og lesa þetta, Mr. Cossey?“
sagði hann stillilega, og /tti um leið brjefinu tillians
yfir borðið.
Edward lauk við að kveikja t cígarettu sinni,
tók svo upp brjefið og leit á það, eins og honum
stæði alveg á sama um það. En x ið fyrstu línuna kom
reglulegur skelfingar-svipur á andlitið, hann varð ná-
hvítur í framan, sviti spratt út af enninu á honum,
og cígarettan datt úr hendinni á honum ofan á gólf-
dúkinn, og rauk þar úr henni. Og það var engin
furða þó að honum brygði, því að þetta var afskript af
eÍDU ástríðurikasta brjefinu, sem Bella hafði skrifað
honum. Hann hafði aldrei getað lialdið henni frá að
skrifa þessi ógætilegu brjef. Sannleikurinn var sá,
að þetta var einmitt sama brjefið, sem Mr. Quest
hafði skömmu áður dregið út úr sloppvasa hans í her-
berginu í Lundúnum.
Hann las dálítið af brjefinu og lagði það svo frá
sjer á borðið. Hann þurfti ekki að lesa lengra, því
að brjefið var allt á einn veg.
„Þjer munuð sjá, Mf. Cossey, að þetta er af-
340
„Fyrir hvað mikla upphæð viljið þjer hætta með
öllu við þessa málsókn?11. spurði hann.
„Jeg skal hætta við málið, ef þjer viljið láta
mjer eptir veðskuldabrjef þau sem þjer hafið fyrir
Ilonham-kastala eignunum“, svaraði Mr. Queststilli-
lega.
„Guð minn góður!“ sagði Edward; „hvað eruð
þjer að segja? það eru þrjátíu þúsund pund, sem þar
er um að ræða!“
„Jeg veit það, og jeg veit líka, að það borgar
sig fyrir yður að greiða þrjátíu þúsund pund til Jess
að komast hjá hneykslinu, þeirri hættu, að verða
gerður arfiaus, og þeirri vissu, að missa konu þá sem
yður leikur hugur á að eignast. Svo vel veit jeg
það, að jeg hef samið þau skjöl, sem þjer þurfið að
skrifa undír, og hjer eru pau. Illustið þjer á“, hjelt
hann áfram með alvörugefni. pjer neitið að
ganga að mínum skiJmálum, þá aendi jeg með póst-
inum í kveld þetta brjef til umboðsmanna minna.
Jeg sendi líka Mr. Cossey eldra og Mr. de la Molle
afskriptir af þessum tveimur d/rmætu brjefum,“ og
hann benti á skjölin sem komu upp um þau, — „og
afskript af brjefinu til umboðsmanna minna; og hvern-
ig fer þá fyrir yður? Ef þjer gangið að þessu, þá
skuldbind jeg mig til að halda ekki málinu áfram á
nokkurn hátt. Nú getið þjor valið“.
„En jeggeí þaðekki; jafnvelþótt jeg vilji, þáget
jeg það ekki“, og hann kreisti saman á sjer hendurnar
1 ráðaleysinu. „Það var með þeim skilmálum, að jeg