Lögberg - 04.08.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, LAUGARDAGINN 4. ÁGÚST 1894
UR BÆNUM
—OG-
GRENDINNI.
Sjera Fr. J. Bergmann fór heim
til sín í gær.
Ódjfr en góður shanty og
fjós er til sölu. Stephen Thordarson,
527 Portage Ave. vlsar á.
A morgun prjedikar sjera Haf-
steinn Pjeturssoní Old Mulvey School
kl. 11 um morguninn og kl. 7. um
kveldið. Sunnudagsskóli kl. 2^.
Mr. Magnús Markússon þreytir
kappgöngu í Fort Garry Park við
danskan mann í kvekl. Eappgang-
an hefst k.l. G£.
Manitobastjórnin hefur fyrir
fullt og allt neitað að veita Suðaust-
urbrautinni fjárstyrk. Gleggri
grein verður gerð fyrir því máli
innan skan n s.
Mr. Friðjón Friðriksson fer
heim til sín aptur í dag. það þarf
naumast að taka það fram, að ís-
lendingadags-gestirnir eru honum
þukklátir fyrir hingaðkomuna.
Um 20 íslendingar komu heim-
an frá íslandi á föstudagsmorguninn,
og höfðu farið yfir hafi með Beaver-
línunni. Mr. Teitur Ingimundar-
son var fyrir þeim hóp.
Mr. Stefán B. Jónsson frá Iee-
landic River heimsótti oss í gær.
Hann sagði fremur gott útlit með
heyskap þar nj-röra, nema hvað
vatnið er heldur háttfyrir flæðiengi.
I>eir, sem senda oss póstávísanir
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
löndum eru beðnir að stíla pær ekki
til fjelagsins, heldur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins.
Vjer vonum að lesendum vor-
um getist að því, að í dag höfum
vjer látið flest þoka fyrir íslend-
ingadeginum. í þetta skipti gátum
vjer samt ekki komið inn ræðu Mr.
Friðjóns Friðrikssonar um Canada,
en hún kemur f næsta blaði.
Björn Pálsson
gullsmiður, er fluttur frá 628 Ross
Ave. til 617 Elgin Ave. (Jemima St.).
Mr. P. S. Bardal, sem dvalið
hefur um nokkurn tíma í íslend-
inganýlcndunni í Norður Dakota,
tom hingað til bæjarins á fimmtu-
daginn. Hann segir,-að menn búizt
almennt við meðal uppskeru, en
;urkar hafa samt verið allt of mikl-
ir. Mjög litlar vonir eru um þolan-
legt hveitiverð.
H. LINDAL,
FASTEIGN ASALI.
Vátryggir hós, lánar péninga og it.n-
heimtir skuldir.
S^rifstofa: 343 Mair\ Street
hjá Wm. Fiíank.
Sá orðrómur hefur breiðst út,
að stúlka, sem heima átti í Crystal,
N. D., og nýlega reyndi að fyrirfara
sjer, væri dóttir Mr. Sigurðar Guð-
mundssonar, sem lengi var í Winni-
peg, og nú á heima í Kildonan. í
tilefni af því leyfnm vjer oss að
geta þess, að sá orðrómur er byggð-
ur á misskilningi einum.
17 íslendingar komu á fimmtu-
daginn hingað til bæjarins heiman
frá íslandi. Mr. Sig. J. Jóhannes-
son var túlkur fyrir þann hóp. Hann
hefur ferðazt állmikið um ísland, og
hvervetna fengið hinar beztu við-
tökur. Vjer vonum, að geta látið
Lögberg flytja í næstu viku dálítið
um ferð hans.
Pegar f>jer purfið að fá yður ný
aktýgi, eða að láta gera við gömul,
pá komið til undirskrifaðs, sem gerir
við aktýgi yðar eða selur yður ný
fyrir lægra verð en nokkur annar í
borginni.
SIGURÐUR SÖLVASON.
306 Stanley St., Winnipeg.
Kristján Ólafsson sá er getið
var um í síðasta blaði, að hefði dottið
ofan af öðru lopti í húsi,sem veriðvar
að byggja, ljezt á þi iðjudaginn var.
Hann lætur eptir sig fjölskyldu, og
hjálpsamir menn hlupu undir bagga
með að kosta útförina. það væri
gustuk að rjetta þar hjálparhönd
með nokkrum centum. Lögberg
tekur með ánægju við samskotum.
Stúkan
GEYSIR,
I. O. O. F., M. U., No. 7119 heldur
aukafund á North West Hall, Cor.
Ross & Isabell Str’s, miðvikudaginn
7. ágtist næstk. kl. 8.
Tveir nýir meðlimir verða teknir inn.
Joe. Johxson,
fjármálaritari.
P. O. Box 314.
Nálægt Morden hjer í fylkinu
var erviðismaðnr drepinn nú í vik-
unni af samverkainanni sínum, sem
kvaðst hafa skotið hann óvart. En
manninum, sem óhappaverkið vann,
varð sú skyssa á, af hræðslu að því
er hann sjálfur segir, að grafa líkið.
Hann hefur nú verið tekinn fastur,
og er grunaður um morð.
Frá þjáningumtil lieilbrigði
Rkynsla kins alkunnxjgs Bbuce
CoUNTY JIÓNDA.
Hann segir frá hvernig veikin lagðist
á liann, hversu hann pjáðist og
hvernig honum batnaði. — Aðrir
sjúklingar ættu að hughreystast
fyrir lians bata.
Tekið eptir Teeswater News.
Af öllum peim kránkleik, sem
mannlegt hold er erfingi að, er ef til
vill enginn veiki sem kvelursjfiki-
inginn jafn átakanlega, og engin jafn
prálát og sein að upprætast eins og
sú veiki, er stafar af taugaveiklun,
sem kölluð er mjaðmagigt. Sá, sem
pjáist af ákafri mjaðmagigt kvelst
meira en orð geta skýrt frá, og pað
er ekki nema með mestu prálátsemi
að veikin láti undan peim meðölum,
sem eiga að lækna hana. Með pví
að frjettzt hafði að einn merkur mað-
ur I Culross township, Mr. William
Baptist hefði fengið bót á heilsu sinni
4 nokkuð merkilegan hátt, pá fór
einn frjettaritari blaðsins News heim
til hans til pess að frjetta nákvæm-
lega um petta. Mr. Baptist er skyn-
samur og efnaður bóndi. Hann er
vel pekktur í hjeraðinu, par sem hann
lifir,og er álitinn að vera mjög heiðar-
legur maður. Hann er á bezta aldri
og útlit hans sýnir ekki nein merki
pess, að hann hafl einu sinni liðið á-
kaflega mikið. Hann tók vel á móti
frjettaritaranum, og sagði honum
mjög fúslega frásöguna um hvernig
honum batuaði, og tók pað fram um
leið, að hann áliti pað skyldu sína að
gera pað til pess að aðrir, sem pjáð-
ust líkt og hann, gætu einnig fengið
linun meina sinna.
I>ar til um haustið 1892 hafði
hann verið hraustur maður,en um pað
leyti, sem liann var að taka upp næp-
ur sínar um haustið í rigningu og ó-
lundar kulda-veðri fjekk hann kast af
mjaðmagigt. Að eins peir, sem hafa
gengið í gegnum pað sama, geta haft
bugmynd am kvaiirnar, sem hann tók
út. Hann segir að pær liafi verið óg-
urlegar. Kvalirnar voru næstum ó-
bærilegar, og opt og tíðum svo að
svitinn streymdi út um hverja svita-
holu. Svefninn yfirgaf augu hans,
dagarnir voru honum ángistar- og
kvala-dagar, og nóttin færði honum
enga linun. Það var leitað til merkra
lækna án pess að nokkuð gott af
leiddi svo sjáanlegt væri. Meðöl af
ýmsum tegundum voru reynd, en á-
sigkomulag hans varð að eins verra en
en pað var áður. Limurinn, sem
veikin var I, fór allur að rírna, pað
var eins og holdið væri að losna frá
beininu og fóturinn leit út eins og
hann væri visinn. Tilfinningin í hon-
um minnkaði allt af meir og meir.
Hann var eins og hann væri alveg
dauður, og eptir pví sem hann varð æ
verri og verri,er erigin furða pótt von-
in um bata smá hvyrfi burt. Þannig
pjáðist hann allan veturinn, en pegar
undir vorið dróg, var honum komið til
pess að reyna Dr. Williams Pink Pills
llann fór að brúka pær og fann fljótt
að pær gerðu honutr. gott, svo að vo i-
in fór aptur að lifua. Degar hann var
búinn úr premur öskjum var kvölin
farin, og fóturinn fór að ná sínum
eðlilegbeitum. Ilann hjelt áfram að
brúka meðalið par til hann var búinn
út tólf öskjum. Eptir nokkurn tíma
gat hann aptur farið að vinna,og finn-
ur rú að hann er Qrðinn alveg heill
heilsu. Hann hefur siðan talað vel
fyrir Dr. W'lbams Pink Pills með
góðum árangri.
Efnafræðislegar rannsóknir sýna
að Dr. Williams Pink Pills hafa inni
að halda í smáum stíl öll pau efni,
sem nauðsynleg eru til pess að gefa
blóðinu nýtt líf og endurreysa veiklað
taugakerfi. Þær eru óyggjandi
meðal við eptirfarandi sjúkdóma:
limafallssýki, St.Yitus dans, mjaðma-
gigt, taugagigt, gigt, höfuð-
verk og influenza, hjnrtslætti,
taugaveiklun, og öllutn sjúkdóm-
um, er orsakast af óheilnæmu
blóði, svo sem kirtlaveiki, langvarandi
heimakomu o. s. frv. Þær eru einnig
Óbrygðular við öllum sjúkdómum,
sem eru einkennilegir fyrir kvenn-
fólk, svo sem óreglulegar tíðir o. s.
frv. Sömuleiðis eru pær ágætar við
öllum sjúkdómum, sem orsakast af of
mikilli áreynslu andlegri og líkam-
legri og óhófi af hvaða tagi sem er.
Dr. Williams Pink Pills eru bún-
ar til af Dr. Williams Medical Co.,
Brookville. Ont., og Lchenestady, N.
Y., og eru seldar í öskjum, aldrei í
tylfta-tali eða hundraðatali,) fyrir 50
cts. askjan, eða 6 öskjur fyrir $2,50,
og má fá pær hjá öllum lyfsölum, eða
með pósti, frá Dr. Williams Medical
Company frá hvorum staðnum sem
menn vilja heldur.
Ið væga verð á pessum pillum
gerir lækninga tilraunir mjög ódýrar
í samanburði við brúkun annara mcð
ala og læknisdóma.
Undirritaður hefur keypt kjöt-
verzlun Mr. Th. Breckmans, 614 Ross
Ave., og ætlar sjer framvegis að hafa
á reiðum höndum allar tegundir af
góðu kjöti fyrir borgun út í hönd.
Óskar eptir að skiptavinir Mr.
Th. Breckmans haldi áfram að verzla
við sig.
John Eggertson,
614 Ross ÁVE., WlNNIl’EG.
Bæjarlottil solu i Selkirk
Fimmtíu góð lot til húsabygg
inga á Morris og Dufferin strætunum,
vestur af aðalstrætinu. Verð $10,00
til $50,00. Borgunarskilmálar eru:
Ofurlítil borgun út í liönd, en pví sem
eptir verður skal skipt í mánaðarlegar
afborganir. Ágætt tækifæri fyrir
verkamenn að ná í lot fyrir sig sjálfa.
öll eru pau vel sett. Menn snúi sjer til
TH. ODDSON,
S E L K 1 RK.
Sparisj óú uri mi
er opinn hvert mánudagskveld frá
kl. 7.30 til 8.30 að 660 Young St.
(Cor. Notre Dame Ave.)
Innleggum, lOc. minnst, verður
veitt móttaka.
(SkoðmtíiuT ♦ ♦ ♦
Stefiln Stefánsson,
329 Jemima Stk.
gerir við skó og býr til skóeptirmáli
Allt mjög vandað og ódýrt.
Islenzkir karlmenn!
Hafið pið nokkurn tíma látið
♦ K E M P ♦
raka ykkur eða klippa liár ykkar?
Ef ekki, pvl ekki? Hann gerir pað
eins vel og nokkur annar í borginni.
Komið og reynið hann.
H. H. KEMP,
] 76 Pkincess St.
Sl.OO slror
Vort augnamiS er að draga menn til vor meo
því að hafa vandað og endingargott skótau.
Vjer höfum nú mikið af stúikuskóm $1.50, sem
vjer seljum á $1.00. l'inir karlmannaskór
$175 nú á $1.35.
A. G. MORGAN.
412 Main St. Mclntyre Block.
Rafurmagns lækninga stofnun
Professor W. E. Bergman læknar með
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisn-
un og hárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu ýms lýti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
amspörtum, svo sem móðurmerki, hár
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til hans.
Telophone 557.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotcl
710 Main Str.
Fæði $1,00 á dag.
326
srkyldi búinn hverjum sem minntist á pennati stein;
að eins einn slíkan stcin skyldu menn paðan af aug-
um líta í landinu, steininn, scm Móðirin bæri til end-
urminningar um liðna tímanr.
„Ó, Otur minn góður“, tautaði Leonard við sjálf-
an sig, „ef jeg borga pjer ekki Jetta, pá heiti jeg
ekki Outram!“
Plann bjelt áfram, og kvaðst ekki ætla meira að
tala um steinana, en hafa komið í mikilvægari erinda-
gerðum. Næsta kveld kæmi öll pjóðin saman á
fund í musterinu mikla einni stundu fyrir uppkomu
tunglsins, svo að Móðirinn og Ormurinn mættu taka
við völdum I viðurvist lýðsins. Mundu peir koma
til að fara með pau og pjóna peirra pangað á hinum
tiltekna tíma. Var petta guðunum póknanlegt?
Júanna laut höfði til sampykkis, og presturinn
sneri sjer við til að faia með miklum beygingum; en
áður en hann fór tók hann aptur til ínáls, og spurði,
hvort allt væri eins og guðunum póknaðist.
„Ekki alveg, pjónn minn“, svaraði Júanna.
„Það er vilji okkar, að pessum pjónum okkar sje
frjálst að koma til okkar, hvenær sem vera skal, án
p ;ss nokkrar spurningar sjeu fyrir pá lagðar. Það
er líka vilji okkar, að peim verði færður matur með
o'ckar mat. Enn fremur er pað vilji s:nar míns,
Ormsins, að honum verði ekki fært gras að eta; pví
að með pví að hann hefur tekið á sig mannlegt hold
á pessum síðustu tímum, pá parf hann pess er heldur
boldi hans við. Enn er eitt, þjónn minn; Ormurinn
327
fyrirgefur pað er misgert var við hann, og pað er
mitt boð, að komið verði hingað með nokkra af
stærstu steinunum, svo að jeg megi horfa 4 blóð
mitt, er 'úthellt var fyrir svo löngu“.
„t>vl er miður, að pess verður eigi auðið, Móð-
ir“, svaraði presturinn I sorgarróm. „Allir steinarnir,
bæði peir rauðu og bláu, hafa verið látnir í belgi, og
peim fleygt pangað sem peir ekki verða sóttir, ásamt
manninum, sem misgerðina framdi. Ekki er heldur
unnt að safna öðrum steinum um petta leyti árs, með
pví að djúpur snjór pekur staðinn par sem peir liggja
grafnir. Að sumrinu, pegar sólin hefur brætt snjó-
inD, má finna fleiri, ef augu pín girnast pá enn að
sjá pá“.
Júanna svaraði engu og presturinn fór.
„Þetta liefur farið laglega“, sagði Lecna-d.
“Þöngulhausinn hann Otur hefur ónýtt allt. Við
liefðum getað orðið millíóna-eigendur fyrirhafnar-
laust, og nú verðum við að bíða mánuðum saman,
áður en við getum svo mikið sem komið augaároða-
stein eða saffír“.
Enginn svaraði Deinu. Sannleikurinn var sá,
að pau voru öil gersamlega utan við sig út af pví,
hve óhcppilega hafði til tekizt. Af Otri er pað að
segja, að pegar hann skildi til fulls, hvað sjer hefði
orðið á, pá lá við að hann grjeti af sorg.
„Hver hefði geiað vitað petta, Baas?-‘ sagði
hann stynjandi. „Jeg varð utan við mig við að sjá
jurtirnar, pví að jeg hef ævinlega haft andstyggð 4
330
Eptir að fyrsta geðshræringin út af pví, hve
kynlega var ástatt fyrir peim, var um garð gengin,
kom apturkast í hug peirra, og pau komust öll I
mjög pungt skap. Þokunni hafði ofurlítið ljett um
k). 10, en pegar á leið daginn, varð hún pykk mjög,
og varð drungalegt I herberginu, sem pau sátu í,
enda var par ávallt skuggsýnt. í slíku loptslagi
varð lítið úrallri samræðu; stundum pögðu pau jafn-
vel alveg, og eini hljómurinn, sem heyrðist, voru
hinar pulbaldalegu raddir prestanna, sem óaflátan-
lega voru að pylja bænir fyrir munni sjer utan við
dyratjöldin. Loksins gat Leonard ekki staðizt petta.
lengur, heldur stóð upp, og sagðist ætla að fara úf,
og sjá hvað sem sjeð yrði. Júanna reyndi að tel]a
honum, hughvarf, en lagði ekki fast að honum, og
Otur langaði til að fara með hoiium, en pað var ö-
mögulegt. Niðurstaðan varð sú, að hann fór einn-
Fyrst heimsótti hann aptur nýlendu-mennina og
reyndi að hressa hug peirra, enda var mikil pörf il
pví. Svo fór hann að stóra hliðinu á hallargarðinum
og leit út um pað. Þokunni hafði ljett ofurlítið, og
I hjer um bil hundrað skrefa fjarlægð gat hann sjeð
dyrnar á musterinu, og voru afarmiklir múrar begg]a
vegna við pær, fimmtíu fet á hæð eða meira. Auð-
sjeð var að einhver undirbúningur undir hátíðarhald
átti sjer par stað, og hann stórkostlegur, pví að afar-
stórir hópar af fólki höfðu safnazt saman við dyrnar
og hópar af prestum og vopnuðum hermönnum föru
stöðugt inn um pær. Meira gat hann ekki feng'ð