Lögberg - 11.07.1895, Page 5

LðGBERG FIMMTGDAGINN 11 JÚLÍ 1895
S
í>4 er liáskólamálið annað f>að
mál, sem töluvert er uppi á teningn-
um, en par hafa menn enn ekki feng-
ið tíœa til að pirla upp öðru eins
moldryki eins og í stjórnarskrármál-
inu. Almennt hafa menn víst mjög
lítinn áhuga á pví, en langflestir pví
mótfallnir. Þegar jeg kom hingað,
var mjer heldur hlytt til pess máls,
en jeg get ekki neitað pví, að pær
tilfinningar hafa kólnað heldur en
hitt síðan jeg kom hingað til lands.
Jeg hjelt, að fyrir háskólaroönnunum
vekti sú hugsjón, að vekja og glæða
innlent mennta og vísindalíf, koma
upp einhverjum vísindalegum söfnum
í sa.nbandi við hinn fyrirhugaða há-
skóla, nota hann til pess að gefa'
mönnum tækifæri til pess að líta ofur-
lítið kringum sig í mennta og hug-
sjónaheiminum — að hann yfir höfuð
ætti að hafa pá p/ðing fyrir pjóð
vora, sem ætlast er til að aðrir há-
skólar hafi fyrir aðrar pjóðir. Jeg
porði ekki að mynda mjer neina
skoðun um pað, hvort petta væri
pjóð vorri ofvaxið eða ekki, pótt jeg
væri hræddur um að svo væri, meðan
hennar allrasjálfsögðustu nauðsynja-
mál eru ekki komin lengra á veg en
pau eru. En jeg hafði virðingu fyrir
hugmyndinni, af pví mjer fannst hún
svo djarfmannleg og myndarleg. Og
svoheyri jeg hvern eptir annan af
formælendum háskólans hjer 1/sa
yfir pvi afdráttarlaust, að ekkert vaki
annað fyrir peim mcð hann heldur en
layaskóli fyrir embættismannaefni.
Það sje fjarri mjer að vera mótfall-
inn lagaskóla hjer á landi. Það væri
vafalaust ákjósanlegt, að lögfræðing-
ar fengju innlenda lagamenntun, áður
en peir tækju við embættunum. En
er ekki dálítið skoplegt, að vilja endi-
lega gefa slíku háskólanafn, gera sig
ekki ánægðan með að kalla slíka
stofnun blátt áfram lagaskóla? E>að
minnir mig á söguna af Norðmann-
inum, sem varleiddur upp á hól pann
er Danir kalla „Himinfjallið“. „Kall-
ið pið petta f jaWi" sagði Norðmaður-
inn. „Þetta köllum við dal i Noregi“.
„Já, við höldum okkur til“, sagði
kerlingin; hún sneri skyrtunni sinni
u m nýársdagsmorguninn.
Eins og flestum lesendum Lög-
bergs er kunnugt, hefur Þjóðólfur að
undanförnu verið mjög fróður um
eymdarsögur frá íslendingum í Vest-
urheimi. Þeir vita pað af Lögbergi,
pótt vitanlega lesi peir ekki Þjóðólf
að jafnaði. Því blaði hefur óneitan-
lega farið eins og manninum, sem
Bjarni Thorarensen orti um, og leit
eptir „veginum fremri“ en ekki eptir
steininum, sem lá I götu hans. Mjer
vitanlega, að minnsta kosti, hefur pví
með öllu láðst að segja frá pví, að
víða hjer með frarn Faxaflóa hefur um
alllangan tíma verið og er enn vegna
fiskileysis pað ástand, scm í Vestur-
heimi mundi vera kallað fullkomið
hallæri, enda hefur komið til orða í
einum hreppi að minnsta kosti, Garða-
hreppi, að sækja um hallærislán. Þó
hefur peirri umsókn enn verið frestað
í peirri von, að eitthvað kunni að
rsetast úr, sem pví miður hefnr enn
ekki orðið. Ofan á fiskileysið hafa
bætst skepnuliöld hin verstu, prátt
fyrir einmuna góðan vetur, svo að fje
hefur fallið hrönnum suman úr hor,
eða peim veikindum, sem hor eru
samfara. Horfurnar eru yfir höfuð
allt annað en glæsilegar hjer um
slóðir.
Jeg slæ svo botninn 1 petta brjef.
Jeg vona að pað verði ekki seinustu
líuurnar, sem jeg sendi Lögbergi, ef
ritstjórinn heldur ekki að lesendun-
um muni pykja petta fjarska leiðin-
legt—sem jeg er nú fyrir mitt leyti
ekki óhræddur um. En hvað sem
pví líður, hvort Lögberg vill nú
ineira af svo góðu, eða kannske
stundum heldur lakara, og svo ein-
staka sinnum ofurlítið skárra, ef sól-
skinið skyldi geta haldizt glatt og
skapið heldur hækkaði en lækkaði —
pá langar mig til að biðja pað að
bera kæra kveðju mína fyrst og fremst
öllum vinum mínum vestra, og par
næst Vestur-íslendingum í heild
sinni, með ástarpökk fyrir allt og allt.
Einar Hjörleifsson.
AYER’S HAIRVIGOR
Gefur hárinu sinn eðlilega lit. og varnar
|jví losi. Mrs. H. W, Fenwick í Digby, N.
S. segir:
„Fyrir ögn meira en 2 árum síðan fjekk
jeg hárlos mikið og jeg var að verða grá-
hærð. Þegar jeg var búin að brúka eina
flösku af Ayer’s Hair Vigor, var hárið búið
að ná sínum eðlilega lit og hætt að detta
af mjer, Og með [>ví að bera einstöku
sinnum í hárið, hefur það haldist í góðu
lagi. — Mrs. II. W. Fenwick, Digby, N. 8.
HAR-VOXTUR
„Jeg lá í bóluveiki fyrir áttaárum síðan,
og missti þá hárið, sem áður var töluvert
mikið. Jeg reyncli marga áburði, sem
virtust ekki gera neitt gagn, og var jeg
orðin hrædd um að jeg yrði sköllótt alla
mína æfl. En fyrir sex máuuðum keypti
maðurinn minn flösku af Ayer’s Hair
Vigor, og fór jeg straks að brúka hann.
Eptir lítinn tíma fór að spretta nýtt hár, og
hað eru nú beztu horfur á i>ví að jeg fái
jafnþykkt hár og jeg hafði áðnrenjeg
lagðist."— Mrs, A. Webeh, Polymnia St.,
New Orleans, La.
AYER‘S HAIRVICOR
BUID TIL AF
Dr. J. C. AYER & Cð., Lowell, Mass.,
Ayer's pillur lcekna höfuðverk.
HOUCH & GAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
\Vinnipef>, Man .
ISLENZKAR BÆKUR
Aldamót, I., II., III., IV. hvert....2; 0,50
Almanak Þj.fj. 1892,95,94, 95 hvert 1: 0 25
1881—91011.. . loj 1,» 10
einstök (gömul.. 1] 0,20
Almanak fyrir i895, gefið út í Winnip. 0,10
Andvari og 8tjórnarskrárm. 1890...4] 0,75
1891....................2] 0,40
Arna postilla í b...............0] 1>00
Augsborgartrúarjátningin........ij 0,10
B. Gröndal steinafræöi..........2J 0,80
dýrafræði m. myndum . .2jl,oO
Bragfræði H. Si^urðssonar ......5J 2,00
Barnalærdómsbok H. H. í bandi.... iJ 0,30
Bænakver O. Indriðasonar i bandi.. i[0,15
Bjarnabænir.....................ij 0,25
Chicago för" mín.................i: 0,50
Dauðastundin Ljóðmæli)..........i: 0,15
Draumar þrír....................2:0,10
Dýravinurinn 1885—87—89 hver ...2] 0,25
91 og 1893 hver....2] 0,30
Elding Th. Hólm ............' 6] 1,00
Fyrirlestrar:
Fjórir fyrirlestrar frá kirkjuþ. 1889 2 : 0,50
Mestur i heimi (H. Drummond í b. 2] 0,25
Eggert Olafsson B. Jónsson).....1] 0,25
m wk i o,io
0,20
0,15
0,2ó
0,15
i: 0.15
i ) 0,15
1: 0,20
1] 0.15
Sveitalífið á íslandi B. Jónsson) ....1
Mentunarást. á si, I. II. G. Pálscn, i
Olnbogabarnið [O. plafsson.......I
Trúar og kirkjulif á Isl. [O. Olafs] I
Verði ljós [Ó. OlafssonJ.........i
Hvernig er farið meS þarfasta
þjóninn O O i
Presturinn og sóknarbörnin O O
Frelsi og menntun kvenna P.Br.J
Um hagi og rjettindikvenna [Bríet
Island að blása upp..............1) 0.10
Gönguhrólfsrimur (B. Gröndal.... 2: 0,35
Hjálpaðu þjer sjálfur í b. Smiles 2:0.65
Huld 2. 3. 4. [þjóðsagnasafn] hvert 1J 0,25
Hversvegna? Vegna þess 1892 . 1[ 0,55
“ “ 1893 . 2) 0,45
Hættulegur vinur.................2j 0,10
Hugv. missirask.og hátiða St M.J. 1: 0,25
Hústafla • . , . í b. 2j 0,35
Iðunn 7 bindi i g. b. . . 22j 6,50
Islandssaga Þ. Bj.) í bandi......0; 0,60
íslandslýsing II. Kr. Friðrikss. 2’ 0,20
Kvennafræðarinn II. útg. í gyltu b. 3j 1,20
Kennslubók í Dönsku, með orðas.
[eptir J. Þ. & J. S.] í bandi 3] 1,00
Kveöjuræða M. Jochumssonar . 1: 0,10
Landafræði II. Kr. Friðrikss. . 2: 0,45
Landafræði, Mortin Hansén ........2:0,40
Leiðarljóð handa börnum í bandi 2: 0,20
Leikrit: Hamlet Shaekespear 1
,, herra Sólskjöld [H. BriemJ 1]
„ Prestkosningin, Þ. Egilsson. 2;0 4l)
„ Viking. áHálogal. [H. Ibsen 2(0.40
Ljóðm. : Gísla Thórarinsen í bandi 2]
“ GrímsThomsen..................2:0,25
,. Br. Jóussonar með mynd 2: 0,65
„ Einars Iljörleifssonar í b. 2: 0,50
,, Ilannes Hafstein . 3: 0,80
„ „ „ í gylltu b.3: 1,30
„ II. Pjetursson I. .í skr. b.5: 1,50
„ >> „ II. „ 5: 1,75
„ ,, ,, IL í b. 4] 1,35
“ H. Blöndal með mynd af höf.
í gyltu bandi 2J 0,45
“ J. Ilallgríms. (urvalsljóð) 2) 0,25
“ Kr. Jónssonar í bandi....3 1,25
„ ,, i skr. bandi 3: 1,75
„ Olöf Sigurðardóttir . 2: 0,25
,, Sigvaldi Jónsson . 2: 0,50
„ Þ, V. Gíslason . .2: 0,40
„ ogönnur rit J. IIallgrimss.4 1.65
„ Bjarna Thorarensens.....4: 1.25
„ Víg S. Sturiusonar M. J. 1: 0,10
„ Bolu Hjálmar, óinnb.....2) 0.40
Njóla............................ 2) 0.25
Guðrún Osvífsdóttir eptir Br. J. 2) 0.35
Kvöldmáitíðardbörnin „ E. Tegnér 1) 0.20
Lækningabækiir Dr. Jónasscns:
Lækningabók.................5 1,15
Hjálp í viðlögum . . . 2)0,40
Barnfóstran . . .1) 0,25
Hom. lækninæabók, sjera .1. Aaustm.
og sjera M. Jónssonar í b..... 4) 1,50
Barnalækningar L. Pálson ... .í b. 1: 0.35
Kennslubók handa yfirsetukonum 2)1.20
Sjalfsfræðarinn, stjörnufr. í. b. 2: 0.40
„ jarðfrœði...........“ 2)0.35
Hjúkrunarfræði J. H..............2: 0.35
Barnsfararsóttin J. II.............. 1:0.15
MannkynssagaP. M. II. útg. íb....3: 1.20
Passíusálmar (II. P.) í bandi....2: 0,45
„ í skrautb...............2) 0.65
Páskaræða (síra P. S.)...........1: 0,10
UitregluFV. Á. í bandi ..........2: 0,30
Sendibrjef frá Gyðingi í fornöld.... 1] 5,10
Supplements til Isl. Ordböger J. Th. 2: o,75
Sögur:
Blömsturvallasaga , . 2: 0.25
Fornaldarsögur Norðurlanda (32
sögur) 3 stórar bækur í bandi.,12: 4,50
Fastus og Ermena..............1: 0,10
Flóamannasaga skrautútgáfa . 1:0,25
Gullþórissaga . . .1: 0,15
Gönguhrólfs saga...............1)0.15
Heljarslóðarorusta. .1........2, 0,40
Hálfdán Barkarson ............2; 0,10
Höfrungshlaup 1:0.20
Högni og Ingibjörg, Th. Holm 2: 0,30
Heimskringla Snorra Sturlus:
I. Olafur Tryegvas. og fyrirrenn-
ararhans ................... 4: 0,80
II. Olafur Haraldsson helgi . 5: 1,00
!slendingasögur:
l.og2. Islendingabók og landnáma3J 40
3. Harðar og Hólmverja . 1|0’20
4. Egils Skallagrímssonar 3: 0,65
5. Ilænsa Þóris . . 1J 0,15
6. Kormáks ... 1J 0,25
7. Vatnsdæla ... 2] 0.25
8. G annlagssaga Ormstungu 1: 0,15
9. Hrafnkelssaga Freysgoða.... 1: 0,15
10. Njála ....................4)0,80
Kón^urinn i Gullá 1)0.15
Kari Ivárason . 1J 0.20
Klarus Keisarason .. 1: 0.10
Kjartan og Guðnín. Th. Ilolm 1) o,10
Högni og Ingibjörg.............1) 0,30
Maður og kona. J. Thoroddsen.. .5: 2.00
Riindiður í Ilvassafelli í b. 2 0,10
Smásögnr PP 12345Í b liver . .2: 0,25
Smásögur handa unglingum Ö. Ol. 2: 0,20
„ ., börnum Th. Hólm 1:0,15
Sögusafn ^safoldar 1. og 4. hver 2J 0,40
„ „ 2, og 3. 3 0,35
Sögusöfniu öll . . [g 1,35
Villifer frækni , 2] 0,25
Vonir [E. Ilj.J .. 2] 0,25
Þórðar saga Geirmundarssonai 2: 0.25
(Efintýrasögur . 1; 0,15
Söiigbœkur:
Nokkur fjórrödduð sálmalög 3: 0.50
Söngbók stúdentafjelagsins 2J 0,40
“ “ í b. 2) 0.65
“ UTI “ i giltu b, 2J 0.75
Sönglög, Bjarni Þorsteinsson 2: 0.40
Stafróf söngfræðinnar . 2:0,50
íslenzk sönglög. 1. h. H. Ilelgas. 2: 0.50
„ „ l.og 2. h. hvert 1; 0 10
Utanför. Kr. J. , . 2:0,20
Útsýn I. þýð. í bundnu og ób. máli 2 0,20
Vesturfaratúlkur (J. O) í bandi 2] 0,50
Vísnabókin gamla í bandi . 2: 0,30
Olfusárbrúin . . .1: 0,10
Bæki.r bókmenntafjelagsins ’94.....2.00
ísloiizk blöd:
Kirkjublaðið (15 arkir á ári og smá-
rít.) Beykjavfk . 0,60
Isafold. „ 1,50
Sunnanfari (Kaupm.liöfn).........1,00
Eimreiðin “ 1. hepti 2] 0.40
Engar bóka nje blaða pantauirteknar
til greina nema full borgun fylgi, ásamt
burðargjaldi.
Tölurr.ar við svigann tákna burðargjald
til allra staða í Canada. Burðargjald til
Bandaríkjanna er helmingi meira.
Utanáskript:
H. S. BARDAL,
619 Elgin A.ve. Winnipeg Man,
ÍSLENZKUR LÆKNIR
r
Df. TVI.
Park River,---------N. Dak.
Isleudingar í Selkirk-
kjördæmi
Greiðið atkvœði rneð
ÞINGMANNSEFNI FRJÁLS-
L YNI)A FLOKKSINS
við noestu Dominion kosninaar.
Northern
PACIFIC R, R.
Ilin vinsœla brant
—T
St. Paul, Minneapolis
-ou-
T. H. Lougheed, M. D.
Útskrifaður af Man, Medical University.
Dr. Louglieed hefur lyfjabúð í sam-
bandi við læknisstörf sin og tekur því til
öll sín meðöl sjálfur. Selur skólabækur,
ritföng og fleira þessháttar.
Beint á móti Countjf Court skri’stofunni
GLENBORO, MAN.
I. M. Cleghorn, M. D.
LÆKNIR, og YFIRSETUMAÐUR, Etc.
Utsvrifaður af Manitoba læknaskólanum,
L. C. P. og S. Manítoba.
Skrifstofa gæstu dyr við Harrower &
Johnson.
EEIZABETII ST.
BALDUR, - - MAN.
P. S. Islenzkur túlkur við hendinahve
nær sem þörf gerist.
CMoago
Og til allra staða í Bandaríkjunum og
Canada; einnig tii gulluám-
anua í Kovtnai hjer-
aðinu.
Pullmaq Place svefnvaguar og bord-
stofuvagnar
með hjaðlessinni daglega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur Canada
yfir St. Paul og Chicago,
Tækifæri til að fara gegnum hin viðfrægu
St. Clair jarðgöng. Farangur tekur
fjelagið í[ábyrgð aila leið, og engin
tollskoðnn við landamærin.
SJOLEIDA FARBRJEF
útveguð tíl og frá Stóra Bretlandi, Evrópu
Kína og Japan með hínum allra
beztu flutningslinum,
Frekari upplýsingar viðvikjandi farbrje
um og öðru fást bjá hverjum sem er
af agentum fjelagsins, eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinlord,
Gen. Agent, Winnif eg
H. J Belch Ticket Ag’t
48 ö Main St. - - Winnipcjz
239
á rneðan hún var að segja mjer sögu sína, og talaði í
lágum róm.
„Afi minn, sem var mjer mjög góður og scm
mjer f>ótti mjög vænt um, ól mig upp; hann var
eini vinurinn sem jeg átti; f>ví faðir minn, sem var
herforingi, dó á lndlandi pegar jeg var barn, og
móðir mín dó ári seinna. Hún var yngsta dóttir afa
míns og honum pótti vænst um hana af dætrum sín-
um. Það var eins og allur kærleiki hans til hennar
hyrfi til mín pegar hún dó, f>ví hann sá varla sólina
fyrir mjer. Jeg átti frænda, sem var miklu — miklu
eldri en jeg, en hann var föður- og móðurlaus eins
og jeg. Mjer var aldrei vel við hann — eða rjettara
sagt, jegvar æfinlega hrædd við hann; samt sem áð-
ur sögðu allir—einkum kvennfólkið—að hann væri
fríður maður. Hann var uppáhalds bróðursonur afa
míns pangað til móðir mín kom með mig sem barn
frá Indlandi, og f>að var almennt álitið, að liann ætti
að erfa allan auð afa síns. Jón Bodwell hataði mig
og dró engar dulur á pað, og einmitt vegna f>ess
varð öldungnum illa við hann. Þegar jeg var um
þrettán ára gömul, gerði afi minn nýja erfðaskrá; og
af því jeg mátti aldrei vera úr augsýn hans, f>á las
hann lögfræðingnum hana fyrir að mjer álieyrandi.
Með erfðaskrá þessari arfleiddi hann mig að öllum
eigum sínum nema átta hundruð punda árgjaldi til
Jóns; en erfðaskráin, með hverri Jón var arfleiddur
að öllum eigum hans, var eyðilögð. Mjer fjell þetta
mjög illa, og sagði afa mínum að jeg yrði miklu á-
242
dagsverð. Með lienni var ungur kvennmaður með
blóðrautt hár og undarleg augu, sem nefndist Júdit.
Jón frændi minn og jeg fórum með þeim beim
í stórt múrhús, sem var í þeim parti bæjarins er fá-
ferðugast var í. Eptir að við höfðum borðað mið-
dagsmat fór Jón frændi minn að tala við unga
kvennmanninn, sem hann kallaði Miss Porter, um
mesmerism (dáleiðslu). Jeg hafci aldrei heyrt getið
um slíkt áður — vissi ekki hvað orðið þýddi. Allt
i einu sneri hún sjer til min og spurði mig, hvert
mjer þætti ekki gaman að láta dáleiða mig, en jeg
svaraði, að jeg vissi ekki hvað það væri“.
„Ó, það er hin undarlegasta tilfinning, sem
nokkur þekkir, sagði Jón frændi minn. Þessi ungi
kvennmaður er mjög leikin i þvi“.
Eptir nokkra undanfærzlu gaf jeg samþykki
mitt til þess, en mjög á móti vilja mÍDum. ÞaU
fóru þá með mig inn I dimmt herbergi, og settist
Miss Porter þar í stól. Á veggnum að baki hennar
hangdi svart klæði, og hún hafði svarta kápu á herð-
unum. Á borðinu frammi fyrir henni var lainpi og
á honum var festur spegill, sem kastaði mjög sterku
ljösi á andlit heDnar. Ilún ljet mig setjast gagn-
vart sjer, og sagði mjer að horfa í augusín, og gerði
jeg það. Jeg mun aldrei gleyma áhrifunum. Það
var einu sinni farið með mig á villudýra sýningu.
Mjer sýndist birtan 1 út-glenntu augunum í henui
eins og birtan sem jeg hafði sjeð þar í augum tigris-
dýranna. Augu hennar eins og límdubt við augu
235
eða raulalágt — veggirnir og hurðin var svo þykkt,
að það var ómögulegt að aðgreina þetta hvað
frá öðr 1.
Jeg hlustaði nákvæmlega, þangað til jeg þóttist
þekkja rödd Clöru. Jeg beið við dálitla stund enn,
en svo barði jeg mjög varlega upp & dyrnar, með
öndina í hálsinum. Jeg hjelt niðri í mjer andanum
og beið stundarkorn, en það kom ekkert svar. Svo
barði jeg aptur ögn hærra. Þá heyrði jeg að ein-
hver hreifði sig inni, og svo heyrði jeg lága, titrandi
rödd, sem gekk í gegn um mig allann spyrja lágt,
„hver er þar?“
Jeg efaðist ekki lengur. Lykillinn var í skránni
að utan, og sneri jeg honum því og opnaði hurðina
— sá hana, sem jeg var að leita að —• heyrði lágt
undrunarhljóð, og næsta augnablik var hún í faðmi
minum.
Rjett I því heyrðist mjer að jeg heyra hljóð,
likt og þegar læsingarjárn skreppur í lás, úti í
ganginum. Jeg sleppti Glöru sem snöggvast og leit
fram í ganginn, en allt virtist vera með kyrrum kjör-
um — ekkert ljós, engan hlut að sjá og eakert
heyrðist. Þetta hlaut því að hafa verið tóm ímynd-
un. Jeg tók lykilinn varlega úr hurðinni að utan
og setti hann í að innan, og læsti henni innan frá.
Við voruin ein — enginn gat nú komið okkur á
óvart.
Hún spurði mig ótal spurninga um það, hveru-
ig jeg hefði fundið hana — hvort jeg væri komiorj