Lögberg - 18.07.1895, Qupperneq 2

2
\>OGBERG, FIMMTUDAGINN 18 JÚLÍ 1895.
KIKKJUþlNGID.
10. FUNDUR
byrjaði laugardaginn 29. júní 189o,
kl. 9. f. m. rneð pví, að sunginn var
sáltnur og síðan las sjera F. J. Berg-
mann upp kafla úr ritningunni og
flutti bæn. Allir pingmenn viðstadd-
ir: Fundargerningar af 8. og 9. fundi
lesnir upp og sampykktir.
Fjehirðir, A. Friðnksson, lagði
fram eptirfylgjandi reikning yfir tekj-
urog útgjöld kirkjufjelagsins á árinu.
Yið undirskrifaðir, yfirskoðunarmenn
kirkjufjelagsins, höfum í dag yfirskoðað
reikninga fjehirðis, herra Árna Frlðriks-
sonar, og vottum að þeir eru rjett færðir.
í sjóði 28. júni 1894............$ 76.20
Tekjur á árinu................ • 135. i5
Samtals..... 211.95
Útgjöld á árinu..................$129.78
1 sjóði........................... ®^.17
Samtals..... 2)1.95
Á kirkjuþingi 28. júní 1895.
Björn B. Jónsson
W. H. PaulsoD.
Sjera J. Bjarnason sagði, að hann
hefði ekkert við reikninginn að at-
huga, en ?ð pað væri vert að athuga
hverjir af söfnuðunum hefðu lagt eitt-
livað í kirkjufjelagssjóð og hverjir
ekki, pví að raótstöðumenn kirkjufje-
lagsins notuðu petta tillag til ills
(fæla menn frá kirkjufjelaginu) og pá
væri rjett að fjelagið notaði pað til
góðs. Benti á, að pó að pað væri
sjálfsögð skylda safnaðanna að borga
eitthvað, pá hefði aldrei verið gengið
eptir pessu gjaldi hjá peim, sem ekk-
ert hefðu goldið, og pannig hefðu
margir söfnuðir sloppið hjá pessu
gjaldi. í ár hefðu aðeins 17 söfnuðir
lacrt eitthvað til; petta sýndi, eitt með-
al annars, hvaða sannleikur væri í
peirri sakargipt fjandmanna kirkj-
unnar, að söfnuðir kirkjufjelagsins
væru kúgaðir með álögum.
Eptir dálitlar umræður um pað,
hvort rjett væri að fjehirðir reiknaði
fargjald sitt á kirkjuping, var stungið
upp á og stutt, að reikningarnir sje
sampykktir, og var pað gert.
Sjera 0. V. Gíslason lagði fram
skfrslu yfir starf sitt í Nýja-ísl. og
víðar, síðan hann kom til landsins.
Sjera F. J. Bergmann benti á, að
starfssvið sjera Odds Y. Gíslasonar
væri erfiðara en annara presta kirkju-
fjelagsins. Vegna pess að söfnuðir
hans væru dreifðari, fámennari og fá-
tækari, væri kostnaður hans meiri,
ferðalög erfiðari og tekjur minni.
I>ess vegna væri æskilegt ef fleiri
söfnuðir en Gardar-söfnuður gætu
lagt eitthvað af mörkum til að styrkja
starf sjera Odds.
Sjera Jón Bjarnason sagði, að
starf sjera Odds væri mjög mikilsvert.
Hann hefði komið hingað upp á köll-
un aðeins eins lítils safnaðar í Nýja
íslandi, Bræðrasafnaðar. Sá söfnuð
ur hefði pannig orðið meðal til pess,
að lút. kirkjuleg starfsomi liefði ekki
dáið út, heldur væri nú að blómgast
aptur í Nýja ísl. Ilann benti á, að
pað væri rjett að kirkjufjelagið hlypi
»ð einhverju leyti undir bagga með
sjera Oddi í starfi hans, pó ekki væri
nema með pví að veita honum lítil-
fjörlegan fjárstyrk, t. d. $25.
Sjera .1. A. Sigurðsson og sjera
B. B. Jónsson töluðu í sömu átt.
Sigtr. Jónasson stakk upp á, að
priggja manna nefnd sje sett til að
athuga skýrslu sjera Odds V. Gísla-
sonar, gefa álit um, hvort hún á að
prentast eða ekki, eða ef ekki öll,
hvaða kaflar úr henni; ennfremur gefa
á!it sitt um pað, hvað kirkjufjelaginu
sje fært að gera í pví að styrkja sjera
OJd. Uppástungan var studd og
simpykkt. B’orseti setti I pá nefnd
A. B’riðriksson, J. A. Blöndal og E.
H. Bergmann.
Sjera J. A. Sigurðsson sagði, að
nokkrir menn í Pembina lofuðu að
leggja fram $10 til að styrkja sjera
Odd í hinu erfiða starfi hans.
Sjera O. V. Gíslason lagði fram
svolátandi álit frá nefndinni sem sett
var í málið „trúmennska gagnvart
trúarjátningum kirkju vorrar‘‘.
Nefndin eyflr sjer að minna (úngið á
þessi orð frelsarans: hver sem kannast við
mig fyrir jnönnum, við þann mun eg einn-
ig kannast fyrir minum föður á himnum.
En hver sem afneitar mjer fyrir mönnum,
honum mun jeg og afneita fyrir mínum
föður á himnum" (Matt. 10, 32. 33). Nú
er trúmennskan gagnvart trúarjátuing
vorri, trúmennska við frelsirann sjálfan.
Og ótrumennskan er ótrúmennska við
hann. Við þann, sem er trúr og kannast
við frelsarann, viil frelsariun sjálfur kann-
ast sem lærisvein iinn. En hinum ótrúa,
sem afneitar honum, segist hann muni af-
nei ta . En ef frelsarinn kannast ekki við
oss, hvað gagnar os3 það þá, þótt vjer segj-
urast heyra honum til og látum heita, að
vjer vinnum fyrir máiefni hans? Trú-
mennskan við hann er þá eitt hið stóra
andlega lífsskilyrðið. I þeim tilgangi að
brýna þatta fyriross sem hest í framtíðinni
svo það standi í þessu ljósi fyrir oss per-
sónulega, þá leyfum vjer oss að leggja það
til, að framvegis skuli vera varið, að
minnsta kosti liáifum degiá hverju kirkju-
þingi, til þess aö ræða um eitthvert trúar-
atriði, sem forseti kirkjufjelagsins veljiog
birti í tímariti kirkjufjelagsins á undan
þingum.
Á kirkjuþingi 29. júní ’95.
N. Stgr. Thorláksson
W. II. Paulson
O. V. Gíslason.
W. H. Paulson tók fram, að pað
hefði á engu pingi eins mikið verið
rætt um andleg spursmál, og væri pað
vottur um, að áhugi manna og skiln-
ingur á peim málum væri að gleðast.
Hann sagðist fyrst ekki hafa sjeð, að
nefnd gæti gert nokkuð við málið, en
að skoðan sín hefði breyzt, pegar
hann fór að ibuga pað nákvæmlega.
F. R. Johnson sagði, að petta
nefndarálit yrði sjálfsugt sampykkt,
pví nú væru peir menn einmitt með
málinu, sem hefðu ekki í byrjun sjeð
að pað hefði mikla pýðing.
Nefndarálitið borið upp og sam-
pykkt breytingarlaust.
Nefndin, sem nofnd var til að fá
upplý3Íngar hjá Mr. Kneeshaw við-
víkjandi ýinsum atriðum um löggild-
ing fjelagsins, skýrði svar hans
munnlega.
Sigtr. Jónasson stakk upp á, að
nefndarmennirnir gefi stutta skriflega
skýrslu um spurningarnar, sem peir
lögðu fyrir Mr. Kneeshaw, og svar
lians, og hvað hún ráði pinginu til að
gera í pessu máli. Uppástungan
studd og sampykkt.
Kl. 12 var fundi slitið og ákveð-
ið að koma aptur saman kl. 2. e. m.
11. FUNDUR
settur kl. 2. e. m. Allir pingmenn
viðstaddir nema sjera N. Stgr- Thor-
laksson, sem fengið hafði leyfi til
heimferðar.
Forseti sagði, að pað hefði verið
vani á undanförnum pingum, að nota
sem svaraði einum fundartíma til að
ræða eitthvert almennt s[>ursmál, og
pessari venju yrði einnig fylgt í petta
sinn. Nú byrjuðu pví umræður um
spursmálið: „Hvernig er kirkjufje-
laginu unnt að styðja að námi ísl.
tungu og fræða meðal æskulýðsins
hjer í landinu“. Sagði að petta væri
áríðandi spursmál, og pað væri eins
eðlilegt að hugsa um pað og hvað
vjer ættum að eta og hverju vjer
skyldum klæðast. Gat pess að öll-
um, sem viðstaddir væru yrði leyft að
tala.
Sjera Jónas A. Sigurðsson inn-
leiddi umræðurnar með all-langri og
fróðlegri ræðn. Sampykkt að P. S.
Bardal stýri pessum málfundi. Samp.
að enginn tali lengur en 10 mínútur
í senn. Þessir töluðu: Sjera F. J.
Bergmann, sjera B. B. Jónsson, E.
II. Bergmann, Páll Jóhannsson, Stíg-
ur Dorvaldsson, sjera Jón Bjarnason,
Sigtr. Jónasson, W. H. Paulson,
Skapti Arason, Árni Sveinsson.
Kl. 6 var stungið uj>pá og stutt
að slíta fundi. en koma aptur saman
kl. 8, og var pað sampykkt.
12. FUNDUR
setturkl. 8. e. m. Allir pingmenn á
fundi.
Stígur Dorvaldsson lagði fram
skýrslu nefndarinnar um löggildingar
málið, er hljóðar svo:
tlarra forseti!
Nefud sú, er falið var á hendur að fá
upplýsingar hjá iögmanni viðvíkjandi lög-
gildingarmáli kirkjufjelagsins, og sem
einnig var fallð aðláta álitsitt í ljósi þessu
máli viðvíkjandi, leggur nú fram eptir-
fýlgjandi lögmanns upplýsingar og eigið
álit. Lögfræðingur þessi. W. J. Kneeshaw,
segist ekki sjá neina ástæðu til, að viö
ættum að löggilda fjelagið. Álítur jafn-
vel tvísýnt, að hinir ýmsu söfnuðir myndu
verða viljngir til að gefa samþykki til
þess, þar þeir myndu lagalega þnrfa þar af
leiðandi að bera ábyrgð hver af annara
gerðum. Telur það óalmennt gert á með-
al hinna ýmsu kirkjufjelaga hjer í randi.
En álítur mjög viðeigandi, að söfnuðirnir
löggildi sig sjerstaklega. Álítur að skóla-
stofnun fjeiagsins ætti ainn'g að löggilda
sig sjerstaklega, þegar afráðið ei hvar hún
verður byggð og hvert verksvið hennar
eiginlega verður. Álítur að sjóði fjelags-
ins geti allt eins verið borgið án þess að
það sje löggilt.
Samkvæmt ofangreindum lögmanns-
upplýsingum ieyfir því nefndin sjer að láta
eigið álit sitt í ljósi svo hljóðandi: Hún
sjer enga ástæðutil að þingið í þetta skipti
geri neitt frekar í þessu máli, En sökum
nefndar þeirrar, sem álízt að nú sje í þessu
máli síðan á næsta kirkjuþingi, sjer hún
sjer ekki fært að ráða þinginu til að taka
það af dagsskrá sinni, ef ske kynni að
nefnd sú hafi nú þegar gerteitthvað í mál-
inu, sem kynni á eptir að koma í bága við
núverandi gerðir þingsins. Nefndin vill
þar hjá leyfa sjer að vekja athygli þings-
ins á áliti Mr. Kneeshaw’s viðvíkjandi lög-
gilding hinuar fyrirhuguðn skólastofnun-
ar, og einnig vill nefndin vekja athygli
hinna ýmsu þingmanna á löggilding safn-
anna sjerstaklega.
8. Thorwaldsson,
John Johnson,
Thomas Halldórsson.
Jón Sigfússon vildi taka álit
nefndarinnar til greina, en taka málið
af dagsskrá.
F. R. Johnson vildi ekki taka
málið af dagsskrá. Stakk upp á 3.
manna nefnd til pess að afla nauð-
synlegra upplýsinga yfir árið og und-
irbúa pað svo að endir verði gerður á
pví á næsta pingi.
Tómas Ilalldórsson sagði, að
nefndin hefði nákvæmlega yfirvegað
málavöxtu, og hefði ekki sjeð sjer
fært að ráða pioginu til að taka starf
pað af 7 rnanna nefndinni, sem sett
var í fyrra, er henni var falið.
P. S. Bardal sagði, að hann vildi
ekki fella sig við pá löggilding, sem
hægt væri að fá hjer sunnan línunnar,
en hann vildi láta halda áfram tilraun-
um um að löggilda fjelagið, og áleit
að pá væri bezt að löggilda pað í
Manitoba. Þar væri hægt að löggildi
fjelagið á pann hátt sem menn vildu.
Sjera Fr. J. Bergmann áleit
rjett að sampykkja skýrsluna, og
stakk upp á að umræðum sje lokað í
málinu. Sú uppástunga var studd,
en fjell við atkvæðagreiðslu.
Eptir nokkrar umræður var
skýrslan sampykkt breytingarlaus í
einu hljóði.
Sjera Fr. J. Bergmann lagði
fram skýrslur hinnar standatidi nefnd: r
í skólamálinu, sem hljóða svo:
Sjóður sá, er skólanefndin hefur haft
til umráða síðan 1. júlí 1894, er að upp-
hæð $2003.29. Vextir, sem þegar hafa
goldist af upphæð þessari, nema $115,54.
En nokkur hluti vaxtrnna fellur ekki í
gjalddaga fyrr en 1. febr. 1896. Samskot
in í skólasjóð á þessu liðna ári hafa orðið
miklu minni en nefndin liefði viljað vera
láta, og nema þau aðeins $345,75. En
harðærið, sem verið hefur í landinu og
söfnuðum kirkjufjelagsins, hefur verið
svo tilfinnanlegt, hefur átt mikinn þátt í
þvi, að sú upphæ.ö gat ekki orðið riflegri.
Samt sem áður finnur nefndiu til þess, að
vjer höfum að nokkruleyti ódugnaði vor-
allra um að kenna. að ekkl hefur betur
gengið. Nefndin finnur ástæðu til
þess að benda á, að frá bræðrum vorum í
Minnesota hafa á þessu kirkjuþingi komið
$100 i skólasjóð, og sýnir það, hvílíkur
styrkur kirkj uf jelaginu er að því, að hafa
það fólk með sjer í vorri kirkjulegu starf-
semi. Sömuleiðis flnnur nefndin ástæðu
til þecs að benda á, að söfnuðurinn í
Winnipeg sendir $80.00 í skólasjóð, og er
það mjög hefðarlegt eins og nú er ástatt.
Eins mætti benda á, að einn söfnuður, sem
prestlaus hefur verið á árinu, Frelsissöfn
uður, hefur lagt fram $50.00.
Bending kom fram á síðasta kirkju-
þingi um, að hver kirkjuþingsmaður taki
að sjer að safna að minnsta kosti einnm
25 dollars hver á árinu. Þvl iniður hefur
þetta ekki verið gert nema af litium hluta
kirkjuþingsmannanna frá bví í fyrra.
Nú lítur útfyrir, að drottinu ætli að gefa
mönnum betra árferði en að undanförnu,
og skerum vjer því fastlega á alla þá, sem
ákirkjuþingi þessu sitja, bæði presta og
leikmenn, að ábta það skyldu sínaað safna
á þessu komandi ári, eins miklu og frekast
er nnnt.
Á kirkjuþingi 1895,
F. J. Bergmann.
Jón Bjarnason,
Fr. Friðriksson.
SKÝRSLA
skólanefudarinnar á kirkjupingi hinn
28. jútií 1895.
I sjóði á síðsta kirkjuþingi (1. júlí
1894).......................$2003,29
Vextir á árinu borgaðir.......... 115,54
Samskot á þessu reikningsári..... 34 ,75
Uppliæð sjóðsins alls $2464,58
Við undirskrifaðir, yfirsko8unarmenn
kirkjufjelagsins, höfum yfirskoðað reikn-
inga skólasjóðsins. hjá fjehirðir, herra
Fr. Friðrikssyni, og vottum að skýrsla
þessi er rjettur útdráttur úr bókunum, og
að reikningarnir eru rjett og greinilega
færðir.
Á kirkjuþingi í Pembina, 28. júní 1894.
Björn B. Jónsson,
W. H. Paulson.
Framh. á 7. bls.
Northern
PAGIFÍG R. R.
Hin vinsœla brant
-T
St. Paul, Minneapolis
—OG—
Og til allra staða I Bandaríkjunum og
Canada; einnig tii gullnám-
anua í Kovtnai hjer-
aðinu.
You (amI GoTo (leep
. |N (HURCH
if Y0U VE OOT
A BAD COUCH.
A quick
Plea^nT
Cure
V for AH
obsfínod'e
(ough.Cold
Hoólseness
8roncl)iTií>
ft,ECT0RAl
Bi£ BoTfle 25«
Pullmaq Place svefnvaguar og bord-
stofuvagnar
með braðlessinni daglega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur Canada
yfir St. Paul og Chicago,
Tækifæri til að fara gegnum hin víðfrægu
St. Clair jarðgöng. Farangur tekur
fjelagið í.ábyrgð alla leiö, og engin
tollskoðnn við landamærin.
SJOLEIDA FARBRJEF
útveguð tíl og frá Stóra Bretlandi, Evrópu
Kína og Japan með hinum allra
beztu flutningslínum.
í RAKARABÚÐ
M. A. Nicastros
áið pið ykkur betur rakaða fyrir lOc.
en annarsstaðar f bænum. Hárskurður
25c. fyrir fullorðna, 15c. fyrir ung
linga. Tóbak og vindlar til sölu.
33T Main Strcct,
næstu dyr við O’Connors Hotel.
Frekari upplýsingar viðvíkjandi farbrje
um og öðru fást hjá hverjum sem er
af agentum fjeiagsins. eða
Chas. S. Fee,
Gen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinford,
Gen. Agent, Winnijeg
H. J Belch Ticket Ag’t
486 Main St. - - Wlnnipeg
þessar myndir
Rafurmi
jnsboltum Ör,
sem lækna
Langvarandi sjúkdóma taugaerflsins.
RjSYNUI MÖRG BKLTI, KN líATNAÐI EKKI FYKK NK HANN PJKKK BKLTI
FKÁ Dk. Owkn.
Dr. A. Owen. Norcross, Minn., 12. janúar 1894.
Eins og pjer munið, pá keypti jeg fyrir tveim árum belti nr. 4 af yður,
og sendi yður nú mitt innilegasta pakklæti. Jeg kvaldist í mörg ár af gigt
og JeíT hafði fegar reynt tvö rafurmagnsbelti frá öðrum verksmiðjum, en
mjer batnaði ekkert, par til jeg loksins ásetti mjer að reyna einnig belti frá
Dr. Owen, og frá peim tima hefur mjer batnað dag frá degi. Jeg ráðlegg
hverjum peim beltin sem líða af gigt.
Louis Anderson.
FaNN IIVÍLD HVOKKl NÓTT NJK NÝTAN DAG, KN BKLTI Dr. OwBNS
. LÆKNAÐI IIANN.
Dr. A. Owen. Thor, la, 29. nóv. 1893,
í næstl. júlímánuði keypti jeg af yður belti No. 4 handa konunni minni.
Degar hún bvrjaði að brúka beltið var hún svo mögur, að hún var ekki ann-
að en skinn og bein. Það er ómögulegt að lýsa peim kvölum sem hún tók
út áður en hún fjekk beltið. Þegar hún hafði brúkað beltið I sex vikur fór
henni auðsjáanlega að batna, og nú getur hún sofið á nóttunni og unnið á
daginn sem önnur hraust og dugleg kona. Hún er nú orðin svo digur og
feit að beltið nær ekki utan um hana. Virðingarfyllst
Hadle Thorson.
Skrifið eptir príslista og upplýsingum viðvíkjandi beltunum til
B. T.BJÖRNSON, agent meðal íslenndinga
P. O. Box 368, Winnipeg, Man
Allir peir sem kynnu að óska eptir nánari upplýsingum viðvíkjand
bót á langvarandi sjúkdómum, bráðasótt og taugaveiklun eru beðnir al
skrifa optir vorum nýja mjög svo fallega danska cða enska príslista, til B
T. Björnson Aðal Agent meðal íslendinga, P. O. Box 368 Winnipeg Man.
, The Owen Electrie Belt and Appliance Co.