Lögberg - 03.08.1911, Page 2

2.
LÖGBERG. FIIÆXUDAGINN 3. ÁGÚST 1911.
NÝTT TIMARITOvf"^
(T
SYRPA

G'
FRUMSAMDAR, ÞÝDDAR OG ENPURPRENTAÐAR SÖGUR
OG ÆFINTÝR, OG ANNAÐ TIL SKEMTUNA OG FRÓÐLEIKS
ÐITIÐ er 6x9 þuml. og 64 blaösíður, sett meö sérlega
drjúgu letri, skýru og góöu til aflestrar. Eg held því
fram aö þaö sé lang-ódýrust bók eöa rit íslenzkt, aö
undanteknu Almanakinu mínu, sem hér hefir verið til sölu.
Ritiö sel ég fyrst um sinn aöeins í lausasölu fyrir 35 cent
hvert hefti.
INNIHALD ÞESSA FYRSTA HEFTIS ER:
Til lesendanna.
FKUMSAMDAR SÖGUR
Illagil, 1. og 2. kafli. Eftir Þorstein Þ. Þorsteinsson.
Dætur útilegumannsins. (Afkomendur útilegumanna í
Ódáöahrauni flytja til Ameríku í byrjun vesturfara-
hreyfingarinnar á íslandi stuttu eftir 1870). Ný
útilegumannasaga. Eftir handriti gamla Jóns frá
íslandi.
þÝDDAR SÖGUR OG ÆFINTÝR
STJARNAN. Eftir Charles Dickens.
CLAUDE GUEUX. Eftir Victor Hugo.
NÁMUR SALOMONS. Eftir E. L. Bacon. (Fróðleg
og skemtileg frásögn um leit þjóðanna eftir námunum
í 2 þúsund ár. Nú er haldiö aö þær séu fundnar).
HREYSTI HÁLENIHNGA. Sönn smásaga úr Búa-
stríöinu. I
ÝMISLEGT
' Stökur úr ýmsum áttum. Sólin og vindurinn. (Dæmi-
saga) Tala Játvaröar VII. Krýningarsiðir og eiöur ensku
kónganna. Westminster Abbey. Hákarlinn. Hermenn
á skautum. Óskabrunnurinn,
publicana flokknum meöan hairn, veigamesta og eðlflegasta ástæðan, urkenna það jafnvel, aö vinnu- ur um lagalegan undirbúning brú5 opinn munninn. Eitt augnablik
var í meiri ihluta í þinginu, og a5 vilja umflýja þa5, a8 .verðá ger menskan sé arðsamari og betri en kí.upsins. svo a5 þar yröi engin starði hún hræðílega á hann, en
senatið hefði átt aö samþykkja ómyndugur i landsmálum.— Hin- lausamenskan a5 ýmsu leyti. Og snurða á. gekk svo hægt fram í eldíhúsið.
frumvarpið fyrir 4. Marz. Þlá ar ástæðurnar eru flestar óheil- lausafólkinu mundi án efa fækka Allur undirbúningur gekk eins Brúðguminn var góða stund aö
i hefði rrtátt komast hjá þfessu þreyt brigðar að ýmsu leyti. ; en vinnuhjúunum f jölga, ef vinnu og í sögu, þangað til ekki voru ná sér. Ljksins gat hann lokað
; andi aukaþingi. En það hafa Festuleysi og eirðarleysi unga hjúunum væri sá sótni sýndur sem nema tveir dagar til brúðkaups- munninum og borðað eitthvað ofur-
í fleiri republicanar greitt atkvæöi fólksins dregur það úr vistunum. þau eiga skilið; og þá væri heft ms. Þá kom fyrsti afturkippur- Iítið. Þegar samræðurnar liðkuð-
i móti frumvarpinu en með því í Fólkið fer í lausamensku til þess að miklu leyti það öfugstreymi t mn. Norai. heimilisprýðin sjálf ust yfir borðum, bar.st talið að
; báðum deildum, svo áð meiri hluti að ‘ eiga frírra" og þurfa ekki að atvinnumálum, sem stendur land- °g okkar önnur hönd, var sem óð- týndu kistunni. Ef hún kærni
flokksins hefir sýnt si gfráhverf- j ‘‘þræla árið út og árið inn”. Svo búnaðinum fyrir þrifum og skað-
an hisu eftirminnilegasta afreks- flykkist það í kaupstaðina bæði af ar þjóðfélagið.
verki forsetans, sem flokkurinn glaumgimi og nýungagirni. og svo
kaus. Þetta er stjómmálaleg yf- vegna þess, að þar er oft goldið
irsjón, sem á sæti á bekk meö meira kaup um hásumarið. Þáðl
Payne-Aldrich tollmála endurskoö vinnur á sumrin, kaupafólkið. og
uninni . fær þá oftast allgott kaup; en svo
hefir það litla atvinnti haust og
vor og flest alls enga á vetrum. j
Þá situr lausamenskufólkið auð-
V innuhjú—Lausafólk
Vinnufólksleysi, Atvinnuleysi.
a?t að gera hreint undir brúð- ekki á morgunlestinni, þá var öll
kaupið þegar hún fékk sorgar- von úti. Því að brúðkaupið átti
skeytið. Systir lienifar iihfð'i að 9tanda á hádegi og brúðkaups-
endilega þurft að fá botnlanga- veizlan rétt á eftir. Þetta fyrir-
bólgu og varð aö sjá af botnlang- komulag var nauðsynlegt vegna
antim. Hún lá í sjúkrafhúsinu í lestaferðanna um daginn. Hrað-
Boston og bað nú Noru að koma. lestin, sem Addie frænka ætlaði að
hvað sem það kostaði. flytja Mott á. átti að koma klukk-
“Hún deyr ef eg kem ekki; hún ( an tvö og f jörutíu og fimm mín-
dcyr ef eg kem ekki,” sagði Nora útur.
I fiinm ár hafði Percival Mott k.’tinandi og grét yfir vatnsbalan- (Nöiurl. næst.j)
Adam Þorgrímsson,
frá Nesi.
Norðurland. .
Brúðkaupið-
( Skemtisaga.)
Ég er aö senda Syrpu til útsölumanna minna út um
allar bygöir. Þe*r sem eigi ná til þeirra biö eg senda
pantanir til mín og munu þær strax afgreiddar.
Meö loforöi um að Syrpa veröi vinsæl og velkominn
gestur á hverju íslenzku heimili,
er ég yðar meö viröing og vinsemd.
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON
«78 SHERBROOKE ST., WINNIFEG
um höndum í “atvinnuleysinu" og
, annaðhvort liggur það uppi á öðr- j beðið. í fimm ár hafði Addie um,
siðasta um ega þag etur át sumarkaupið frænka vonað, og við höfðum Við klædduim Noru í ferðaföt,
þingi að felt yrði úr nýja stjórnai- sjtt 0„ '•lvla þakka guði fvrir” ef verið milli vonar og ótta. En þá bjuggum út kistu hiennar, ókum
Það var hætt komið á
Heilræði Carnegies.
skrárfrumvanpinu ákvæiði um |)ag þarf ekki að safna skuldum gerðu þau alt í einu opinbera trú- henni á járnbrautarstööina, létum Andrew Carnegie var nýlega
kosningarrétt vinnuhjúa. Sjálfstæð inegan j)ag er “laust og liöugt" og lofun sína, okkur til mikillar gleði, •’ena inn i lestina með' farbréf í k’í- gerður kunnugur stúlkum, sem
isflokkurinn barg, þó þyí máli að [lefjr fyrir engum að sjá. Þetta en enginn nema Addie frænka anum og sögðum henni að tala unnu hjá einu blaði í New York,
þessu sinni, en búast má við mót- e_ ná a]genorast um lausamensku- vissi hvernig það hafði atvikast— ekki við ókunnuga. Svo héldum og' gsf liann þeim nokkur heil-
sp; inu gegn málinu er það kemur fój^jg, en þ() e.rll auðvitað til und- allra sízt Mott. þvi inegið þið v'ð heimleiðis til að annast það sem, ræði, sem eru þess verð, að fleiri
gera þurfti.
heyri þau en þær.
iyrir næsta þing, og menn veröa antekningar. trúa.
að vera á verði ef þvi máli a að gn hverjar eru afleiðingarnar Addie frænka er ekki frænka “Ekki læt eg þig ganga fram af Þegar hann hafði sýnt muninn
leiða vel af. Og þess munu flest- af þessn fyrir fólkiö og fyrir þjóö mín, — því er nú betur, og ekki l’ér, til að koma Addie frænku í :i starfshamingjunni og þeim ó-
ii óska. Málið er mikils vert. félagið? jskyld manninum mínutn. Viö hjónabandið,” sagöi Tliomas Henry þægindum, seir. eru því sainfara
;(Iin almenna jafnréttiskrafa heimt Fólkið venst á iðjuleysi. svall vornm beðin fyrir hana. Hún er við.mig. fEg get stundum nærri aö vera borinn til fjár, þá sagði
ar það fyrst og fremst, að engiran 0g órsglu: það eyðir og etur upp hálfsystir stjúpföður Thomasar elskað Thomas Henry, þó ag hann' hann; “Flestar konur miljóna-
I sé sviftur mannrettindum vegna jafnógum [)ag senl þag vinnur sér Henrv's. sem sagði þegar hann maðurinn minnj. “Þú verður eigenda eru ekki hamingjusamar.
stöðu sinnar, og auk þess er önnur jnn 0g evgjr þannig beztu árum lá banaleguna:, “Thomas Henry, strax aö fá einhverja hjálp, eg ætla Þær búa við of mikið öhóf, en
jmikilvæg ástæða sem mælir þvert sjnurn til einskis, og spillir auk eg fel þér Addie", alveg eins og að fá stúlku úr þorpinu,” sagði! hafa fáar andlegar nautnir til að
I gegn því, að vinnuhjúum sé synj- þess niann'kostum sínum að mörgu Addie væri dýrmætur fjársjóöur, hann öruggur, jhvíla hugann við. En hafnið ekki
j að kosningarréttar, og sú ástæða [eytj Þjóðfélagið fer á mis viS én ekki það sem hún er. Jæja fnnan fimm núnútna ók hann af manni eingöngu af því, aö hann
jætt' öllum bændiim og rnorgum v{nnn fólksins mikinn hluta árs- við höfum orðið að sjá fyrir henni1 stað. Hg vissi að maðurinn minn sé miljónaeigandi. Eg vildi held-
oðrum vmnuveitendiun að vera j::s alt af siðan, og það yrði langt mál, jkæmi með einhverja, þó að hann l,r fæðast í fátækt heldur en við
j augljos. Af straumj lausafólksins i kaup-1 ef eg segð'i frá öllu, sem viö höf-!yrf>i að draga hana i hlekkjum. auðæfi. F.g liefi reynt hvort-
Það er tvent, sean mest hefir staðina leiðir það, að bændurnir um orðið að liöa heunar vegna. Thomas Henry er svo skapi farinn tveggja nokkuð. Eg hefi gert
',e.r'S , kvarta<'1 um undanfarið: rcm vrkja jörðina, gcta ekki feng- Eina vonin okkar var, að Addie , |T.n eg vissi líka að hann gerði sér fjörutíu og tvo miljónaeigendur
\ innu o ksek a og atvinnuleysi. ;g vinnukraft nema me’ð eftir- frænka kvnni að giftast, þvi aö ehki grein fyrir annríkinu í sveit- um æfina, en það vil ég segja, að
Það er nokkuð emkenmlegt, gangsmunuiu og afarkostum, en hún er ekki ólagleg, dökk á brún unum uin sláttinn. En hann varð €ini .rdttufl, • sem: .mJerun hajfa til
j þegar það er borið saman. og virö menn rifast um atvin.nuna i kaup- og brá og dálítið “herraleg.” En læss visari áður en hann koin heim auðæfa er sá, að hann vinni til
ut koma í baga hvort við annað. stöðunum eins og hungraðir úlfar árinu liðu. og alt af var AddÍE um kveldið. Fyrst fór hann hús þeirra ,neö einhverju nytsamlegu
,n þegar betui er að •?ætt« Þa og skriða þar að fótum vinnuveit- frænka hjá okkur. En loksins, ur kúsi í þorpinu og svo um alla verki. Aðal ókostur auðæfanna
verður þetta skiljanlegt nvort- enda. Þetta er ískyggilegt öfug- þegar öll von var að verða úti. þájsven,na- Og loksins náði hann t jer sá, að synir. miljónamanna nú á
tveggja. Fáir vilja vera hjú nú ,treynii
orðið, og hávaði vinnulýðsins fer a o-jldan
í lausamensku. Svo kvarta bætid
og "lausamenskuflanið” kom Percival Mott til
þatt 1 þvi.
Fer það
sogunnar
þá að verða skiljanlegt, að bæði ill og væskiislegur og alveg eins
u 1 °S ymsir aðri.r vinnuveitendur sé kvartaf) um vjnnufólkseklu og - g skapaður eiginmaður nanda
u.n vinnufolksleySi en lausafólktð atvinnuleysi. Addie frænku. Vonin lifn iði. log-
um atvinnuleysi. Það er að vísu svo. að bændur aði árum saman.'~en sloktaði sv >
í rænka
höfðum
Enginn getur láö það. j)ótt fáir gcta all-oftast (þó ekki sé ætíð) þvi að alt af var Addie
verði til þess að fara í vinnu- fengjft kaupafólk um sláttinn. En hjá okkur. Þegar við
mensku. þar eð því fylgja þau ó- þótt ])ejr ]atj j)as nægja flestir. af loksins komist að því. að viö .-•■tt-
kjor að verða sviftur mannrétt- þvi a5 þeir ]iafa ekki efni á aS utn ekki aS missa x;ársjóð
tndum. Er þaö eigi einmittt mann- fullnægja kröfum kaupafólksins heldur hefði hann borið nukinn á-
•------------------- ------------ --------------- ’ rænuvottur að forðast það að um lengrj tjm,a. þa er ])as |>ej,m öxt. þar sem Mott var, þá 'rngu.u
\r* 1 *£«i,áö fyrir Þvi’ aS söluvErð a bus- ver5a sv,ftur Þ«m rétti. að taka a]]s ekkj nóg, þvj ag fkira þarf ag vi5 gie5jtj«jn(ijn UJ11 trúlofunin.i.
VÍÖSKII tai rumvarpio ;afurðum vorum mundi lækka, og P0^ 1 almennum imlum.J Hvert vinna í sveit en heyvinna. ef bú- Eftir fimm ába und'.-búning
wi?S PflílflHfl haía farib fram a upphót handa er me,ra óvirðingarmerki en það, ’ skapurjnn a aS fara j ]agj Það vildi Addie frænka ekki i'.ta '-okk-
Viu vauaua. bændunum ineð þvi að leyfa toll- af> vera a,u,nn óverður þess að |)arf að vjnna a,*, jargþótum og urn drátt verða á fram.cm'm.um.
(Úr N. Y. Independent.J frían aðflutning á iðnaði úr Can- eiSa nokkura hlutdeild í málum húsabótum. og það þarf að hirða Við höfðum varla áttað okkur á
Loks hefir viðskiftofrumvarpið ada. Ef l>að væri satt, að þeir þjóðarinnar? Það gegnir furðu, um Wiféð. Ef bóndann vantar Júníiboöskapnum. þegar 'úii-boð-
v;ð Canada verið samþykt í Con- ættj ag réttu að fá uppbót i niður- a<') nokkuty karlniaSur skuli hafa vinnUkraft allan hinn timann. |x>tt skapurinn kom og hún sagði okk-
gress Bandarikjanna. — samþykt settum tolluin, þá yrði þeir að fá fengist í vist síðan lausamensku- hann hafi hann nógan að sumr- ur, að hún ætlaði að gifta s g taf-
an allra þeirra breytinga, sem lög- jlana a annan hátt. Iðnaður Can- lögin komu í gildi, þar eð lausa- jnu þá niðast jaröirnar og heim- arlaust. Hún tók það skýrt fram
gjafarnir reyndu að gera á því og a(]a er ]jtj]] j samanburði vrð iönaö ,nenn hafa kosningarrétt þkonur jlisstörfin fara í ólestri. og af |yví að úr þvi að heimili okkar 1 bæn-
knýja fram í því skyni. að koma Bandarikjanna. Hann hefir verið llafa ehki haft kosningarrtét hvort leiðir fjártjón. T^usaiuenskan um stæöi autt aö sumrinu. þá ætl-
[>vi fyrir kattarnef. Ef einhver stUddUr með verndartollum. Frí sem var)- En vinmifólkinu verð- miðar að þvi að draga úr búskap aði hún að láta gefa sig í h na-
breyting eða viðauki hefði verið verz]un vjS Bandaríkin i iðnaði. ur llessi réttarsynjun æ tilfinnan- bænda. og er [jað iila farið. band á heimili presitsins. Við viss-
gerð við frumvarpiö, þá gat það nlundj kippa fótum undan iðnaði legra eftir þvi sem mentun eykst Vinnuhjúastéttin er ómissandi; um. Ijvaö undir bjó. Hún ætlaöi
orðið því að ^ fótakefli. Allar |)ar. Gætu bændur vorir grætt °S mannræna enda sjást þess hún á drýgstan þátt í þvi að rækta okkur að annast um sveitaveizlu
breytingartillögur" voru feldar í nokkuö á innfluttum verkfærum 'jós merki: og það verður enn til- landiö, að styðja og efla búskap- sin vegna.
En þegar við sáuim þetta góða
Doxy ’ á kotbæ; það var kona,! tímuin, gera sér ekki grein fyrir
Ilann var móleitur i andliti, lit- sem tæplega gat talist með öllum |hve nauðsynlegt er, að vinna allri
mjalla, Hún gat unnið þEgar þjóðinni gagn. Eg get aldrei
“köstin" komu ekki yfir hana. En gleymt, hvað hróðugur eg var,
þá varð hún i meira lagi undárleg. 1 l>e?ar eg fékk fyrsta vikukaupið
Næsta dag. daginn fyrir brúð- mitt' sem var $1.25, eða hvað
kaupið:, kom Addie frænka og;?13®113®1 yfir mér þfegar eg fékk
Percival Mott með henni. Hún|llækkað kaupið upp í $1.50 og
hafði tekið ihann meö sér umsvifa- j vann þá við simskeyta sendingar.
senatinu með hér um bil 4 atkvæö- frá Canada? Ef þeir ætti að fá fmnan!egra og augljósara, er kon- inn á allan hátt. Bóndanum er
um gegn einu, og greiddu margir nokkra uppb'.t viövikjandi ið'nað- 1,1 hafa öðlast kosningarrétt. sem hollara að hafa vinnuhjú en kaupa , ' |)esíar v,ð s'anm petta goða
atkvæði móti þeim, sem verið arvamingi. vegna afnáms á tolli nu mætir lítilli mótspyrnu, sem fólk. Hann nýtur vinnu þeirra tæklfæn’ 'xt Vlldum vm ekkert td
fsem vér könn- betur fer. Það er ekkert líklegra alt árið og þarf ekki að vanrækja ‘ ara’ SVf' aí.. aUf>1^ Jr*!1
n beri), þá gfeta en aS vinm,hjú hverfi alveg úr nein bústörf, og af því aö1 sami ve?leSast; ^'ö vorum fljot
laust. En hvað við tókum vel á
móti honum! Hann var nú sjálf-
ur korninn, en kistan hans hafði
gleymst. Hann var í öngum sín-
Þegar eg gat fært móður minni
blessaðri þessa fjáruppftiæö, þá
fa-nn eg til karlmannlegrar sjálf-
stæði. Eg á móður minni mikiö
u-m út af því, af því að brúðkaups- •a15 þakka. Hún var saumakona,
fötin hans voru i henni. En Thom | matreiðslukona og þvottakona, en
as Henry huggaði hann tneð þvi, aldrei hafði hún yinnuikonu fyr
að það kæmi þrjár lestir áður en en a efri árurn. Og þó var hún
brúðkaupið byrjaði. inentuð kona. Hún las Chann-
Þegar á daginn leið, komu miklu in8"s Uóð og var kunnug samtíð-
fleiri ættingjar en við bjuggumst ar bókmentum. Þegar ég var of-
við. r>að var eins ftg hver og einn urlitill hnokki. var hún vön að
vilcli sjá það með eigin augum, að lesa mer góðar bækur. Þér, ungu
Addie frænka ætlaði að giftast konur, njótið allra þæginda til að
Lm kvöldið var meir en húsfyllir. lelta yður Ixjj<: 1114;ntfdcgrar ment-
l'.nginn batiðst til að leita sér nátt- unar- °g þér ættu'ð að færa yður
staðar i gistihúsinu. Þegar prest- l,a<X| 1 nyt. Þér ættuð aö vera mjög
tirinn, frændi okkar. kom, lét eg hnóðugar yfir þvi fé. sem þér
hann sofa hjá brúðgumanum, í vinn>ð fyrir á heiðarlegan hátt,
mínu h.erbergi. Eg vissi hann Þ^ a® fé, sem ekki fæst á heiðar-
mundi ekki hafa augu.11 af honum. legan hátt, veröur yður aldrei til
\'ið Thomas Henry og Tack son- nei,ls góðs.”
ur okkar, 10 ára.i sváfum í loft-
CÞýttJ
hefði með þeim, ef þær hefði kom af búsafurðum — ('sem vér könn- betur fer. Það er ekkert liklegra alt árið og þarf ekki aö vanrækja sÞara' svo braðkauptö yrði sem
ið fram sérstaklega og óliáðar m -st ekki við ]>eim berij, þá gfeta en ati vinmthjú hverfi alveg úr nein bústörf, og af því aö sami v esí e^ast' vori1111 lot ,.a®' herbergi.
þesstt frumvarpi. En þeir sáu ]Kjr einungis fengið hana meö s,'’gnnn> bér bráðlega, ef þeim er maðurinn vinnur verkin, þá vertía S’am 1>r. 1 Ad,f l,e frænku °g s°gö at vorum þessa manns, ættu a®
greinilegat óheilifndin, eigin hags-l niðurfærslu á tolli á innfluttum synjaö jafnréttis við aðra og þau þau affarasælli; það veldur jafn- 1,111 lenni. aí1 hun mætti reiöa sig I ’ ' ,,ps< agnrmn rann upp, eiða inargt gott af sér, og um-
niuna hvatir og undirferli þeirra, iðnaði. frá öllum löndum heims. geta öðlast mannréttindi tneð því am glundroða. aö sífelt sé skift um a okkur- \ tð ætluöum aö sja um J og agut, og alt virtist 1 niæh Carnegies um móöur hans.
sem báru þær fram. Störfunum Það er ekki nákvæmlega hægt ab gerast lausamenskufólk. menn, viö sömu verkin B6ndjnn ah- sem að bruðkaupmu lyti. Hun j bezta gengi. en þegar Doxy var þvottakonuna, eru fegurri 0g
er lokið sunnan landamæranna. að segja fvrir um allar fjárhags- En en, nú nokkrar gildar á- þarf heldur eigi sífelt að bera á- |,yrft\ ekkl a?S aunast nelU nema,að elda morfunmatlnn handa ölhun bhðar. en orðum verðj lýst. Lýs-
Það hefir verið mótspyrna og legar 'afleiðingar af þessu vlð- 'tæöur til þess að synja hjúunum hyggjur um þaö, hvern hann fái gæta )eSS' að bruðgmn,nn _ yrð, ] Þessunl fjolda. þa varð hun skjálf- >»g hans á starfsemi og dygðum
timatöf í Ottawa eins og i Wash- skiftafrunwarpi. Aö likindum kosningarréttar?-Það liggur næst til aö vinna verkin, og hann þarf \lSstaddur- °g svo tokum ^ td hent °g Þar næst æst 1 skaP'- Meö- hennar minnir á hin fögru snak-
t ington, svo að Canadaþingið hef-< dregttr það ekki úr hinu háa veröi að 1>era Þau sa»lla<n við lausa- ekki ’sífelt að eyða tíma síniumi starta-
.r ekki fengið að greiöa atkvæöi á matvælum í jtessu landi. En það menskufólkiö. Eru vinnuhjú yf- til þess aö útvega sér kaupafólk. Við höfðu.r. þá um sumarið
um frumvarpið enn. Það er getur hindrað, að lífsnauösynjar irleitt heimskari og þroskaminni, Það er manuinum sjálfum holl- le>gt lítiö hús í afskektum bæ fram
kunnugt. ef gengið yrði til at- stígi í verði, komið fasfiákveðnara ahngaminni eða ógagnlegri þjóð- ara að vera í vinnumensku en á vatnsbakka. Við voruni svo
kvæða, þá yrði frumvarpið sam- verði á matvæli, gert auðfélögum félaginu en lausamenskufólk? lausamensku; það er hollara fjár- Engt að heirrtan, aö við héldum ó-
þykt. En mótþnói minni hlutans 'rðugra fyrir um að sölsa miklar fillu Þessu' svf>ra eg hiklaust neit- hag hans og hollara manngildi hætt að senda boösbréf á báða
gfetur orðið til þess, að stjórnin birgöir undir sig, stuðlað áð vernd andi- \ innuhjúin eru þjóðfélag- hans. Hann hefir tryggari at- bóga, til að útvega Addie frænku
verði aö rjúfa þingið og bera mál- un skóga og styrkt báðar þjóðirn- 11111 einm>tt gegnlegri en lausa- vinnu, hann venst á iðjusemi og brúðargjafir. Við ætluðum sjálf
ið undir þjóðina við nýjar kosn- ar til aö hjálpa hvor annari, þegar menskufólkið, og því fremur er staöfestu, og hann eyöir síöur annast nánustu ættingja í litla
ingar. Árangurinn af þeim kosn- uppskera bregst öðru hvoru meg- Þal5 ranglátt, aö gera þeirn lægra kaupi sínu í óþarfa. Viunufólkiö husinu, en ef fleiri kæmi, sem ekki
ingum má óhikað segja fyrir, því in en er ágæt í hinu landinu. tmdir höfði, því að með þvt gerir eignast miklu frekar eitthvað en var hklegt., þá áttu þeir aö sjá sér
að vér ætlum að samningarnir Það er auðsæ nauðisyn á slíkri Þjóöfélagið sér líka ógagn. Eg kaupafólkiö; þaö leggur fyrir af f>rir næturstaö á gistihúsinu. Við
sjálfir hafi mælt fyrir sér við miölun í jarðar afurðum, þegar hefi lle-vrt suma halda þvt fram, kaupinu sínu oftast nær, þégar fengum prest, sem var skyldur
meiri hluta kjósenda i Canada. uppskerubrestur verður. Þess má ati vinntihjú værtt svo bundin hús- Jausamenskufólkið gerir ekki bet- okkur, til aö annasí hjónaVigsl-
Hér í Bandaríkjunum hefir nn sía dæmi a hey>- Hér fást að bændum sínum, að þau gætu ur en að verjast skuldum. ttna: við vissum han nmundi fram
frumvarpið 'mætt harðastri mót- eins tveir Þriðju vænjulegrar upp- naumast greitt atkvæði óháö, og v mnuhjúin ertt þarfari þjóðfé- kvæma hana vel, vegna vináttu
spvrntt af bændum, sem voru af- skeru- En uppskferan i Canada afi Þau ættu Þais undir húslbœnd- la.rénu. Þau vinna alt áriö; þau okkar. en Thomas Henry sá sjálf-
vegaleiddir Fonn’ælendur hárra verðl,r g0'5' °g mikil. Og nú er unum’ 'hvort þau gætu komist á v>nna aö nytsömum störfum meö-
og ranglátra verndartolla töldu lægar farið aS fIytja Canadahey kjörfundi til |>ess aö greiöa at- an 1, usafólkiö liggur uppi á öðr-
þeini trú um. að þeir mundu tapa ti! ,Cllica-°; En l>eir verSa aö ■kvæðl- ílm eSa e«a etur.ur sumarkaupið
ákaflemt ef núverandi tollur ?re,ða to11 af l>vi- — $4-00 á En þessar astæður eru ibaöar sitt t svallt og íðjuleysi. Þjóöfé-
yrði numinn af korni og öðntm tonni«. ^ ÞaíS aetti enginn slikur ^^_S!c?.f61k *r &*1 að
. . fögnx spak-
an gestirnir voru að ganga inn í, mæli (Grðskv. 31, 27-28): “Hún
borðátofuna, fór hún að syngja há- Htur eftir hvernig fram fer í
stöfunt, svo aö undir tók íöllu hús- hennar húsi og etur ekki letinnar
tnu. Gestirnir brostu, nema Perci- breuað. Hennar synir koma upp
val Mott. Hann hlö hátt og ákaf- °g vegsama hana.”
lega- Viö höfðum aldrei vitað
hann hlæja svo ákaflega áður. Það 1.
var virkilega taugaóstyrkur —eins |
og ekki var undarlegt sjálfan brúð- j
kaupsdaginn.
Alt i einu þagnaði söngurinn og
“Doxy” stóö í dyrunum. Andlitið
var afmyndað af æði; hún hvesti
leiftrandi augun á aumingja Mott,
sem enn var að hlæja. Þlá var
eins og kulda-beigur færi um hann
og hann steinhætti aö ihlæja íneð
básafurðum, sem koma frá Can-
tollur að vera.
eigi siöur háö virmuveitendum sín- kaupi vinnuhjúanna; þaö veröur
ada. Þessir falskennendur fengu Mesti hagurinn, sem báðum 11111 en h.júin h^bændunum. og er ú*.vr eyðslueyrir, þaö bætist viö
leynilega hjálp erindsreka viöar Þjóöum veröur aö J«ssum toll- 11111 leynllega atkvæöagreiðslu er I • ðaretgmna.
og pappírs "samlagal, sem gátu samningttm, felst t þvt. að nú a< ræ a’ ^ ^etl,r J)a?S naumast E? ^yEst nn hafa bent a þaö
krafist mikils verös fvrir vörur faIla ur sögunni margar leiðinleg- s<)m,< td freina ,.aí sannfær,ng ,læíS alEkyrum rókum. að vinnu-
sínar af Bandarikjamönnum vegna ar verzlunar tálmanir, sem veriö ,,lduna ver 1 bundin. Fynr þaö hjutn seu þarfan þjóöfelaginu en
annara hátolla Þeir höfðu líka hafa a 3-000 milna svæði, sem , )ettl..í’ir^a mefi breytmgu a vinnu Husamenskufolkiö, og ef niöur-
mikinn styrk af “uppreisnar” sen-' valdi» hafa nleiri °g minni fllvilja hJualoffuuum.. a« húsbændur gætu staöa mín er rétk þá er ástæða
atorum. sem margsinnis höföu milli tveggja þjóða, sem ekkl. ne,tað vmimhj. sinum um að (jnr þjoöfelag.ð að hlynna aö
mælt meö viðskiftasaimningum í eru mjög líkar hvor annari a» ** Jorfundn °g eins gæt> þaö Þe>rr> stett, eða þa aö minsta kosti
opinberum ræðum, og höfðu full- vitsmunum, atgerfi og stefnu. er'5, Samnmsilr .m,Ih malsaði]^, ; að gera Jæim jafn hatt undir hoföi
yrt i tollmáladeilunum 1909 að Taft forseti á bæði heiðurinn af er hJu,ð re«.,st 1 v,tsma-' Þyrftl það!'gJamafóEinu.
tollur á korntegundum væri gagns Þvi hafa samið frumvarpið og
1S ,, „„ _____________________ ^ e>g> aö valda miklum erfiÖ!leikum. J Eg þykist viss um að bændur
latts. Orsökin til þessa ósamræm- barist öfluglega fyrir því, í ræð- J141' sem *tkvæðl eru nu gre>dd > f,nni Þaí5 ?lefst- hvaö lausa-
i. þeirra hefir nýskeö komið í um °g fengi« því fylgi þjóðar og hveril,m hrePPb Þa er kos,t5 er til menskan hef,r 1 for mel5 ser, þvi
„ v__________________u-:___________ hincrc HVnrt s«n hann hefír alP>ngT>s-
liós. Þaö var ætlun þeirra, aö ÞinSs- Hvort ^ hann hefir
iiefta framgang frumvarpsins,' af reynt meö því áö brjóta á bak aft- ; , .-
þvi aö Jæir voru óónægðir við for- ur hina iHrtemdu ,stjói7imála- fólksleysinu, þa er það bezta raðið utgamal. að vinnuhjuastettin væn
að hún er skaðlegust landbúnaðin-
Ef menn vilja bæta úr vinnu- Ium, °g þeim ætti að vera þaö á-
P óstflutningur.
I OKUÐUM TILBOÐUM. stíluðum til
Postmaster General, verður veitt
viðtaka f Ottawa til hádegis á föstudag.
25. dag Agústmánaðar 1911, um flelning á ,
pósti Hans Hátignar, eftir fjrrirhuguðum
fjögru ára samningi, þrisvar á viku, til og
frá milli Lillyfield og Winnipegum Monnt
Royal, báðar leiðir, frá 1. Október næst-
komandi.
GoLF OG HÚSGÖGN
þegar
WAX-EZE
Hard dryingl
LIQUID WAX
er notaö. Wax-Eze hreinsar og vaxber í senn. Þá er
ekki erfitt að þvo, og peningunum ekki eytt til ónýtis.
Sendiö eftir ókeypis sýnishornum og dæmiö sjálfir, Til
sölu hjá öllum kaupmönnum eða
Prentuð eyðublöð með nánari upplýsing-
um um skilyrði þessa fyrirhugaða sacnn-
ings, geta raenn séð, og umsóknar eyðu-
blöð geta raenn fengið á pósthúsunum í
Lillyfield, Mount Royal og ^tinnipeg, og
á skrifstofu Post Office Iuspector.
W. W. McLEOD,
Post Office Inspector,
Bost Office Inspector’s Office
Winnipeg. Man., 14. Júlí 1911.
The.
Uniofl Loan & InvestmentCo.
45 Aikins BldK.
Tals. Garry 31 54
Lánar peninga, kaupirsölusamninga.verzl-
ar með hús. lóðir og lönd. Vér höfun*
vanalega kjörkaup að bjóða, því vér kaop
um fyrir peninga út í höad og getum því
selt með lœgra verði en aðrir.
Islenzkir forstöðumenn. Hafið tal af þeim
H. PETUR80N,
JOHN TAIT,
E. J. 8TEPHEN8ON
setann sem hafði borið það fram. i stefnu Payne-AMrich tollbreytinga að veita hjúum jafnrétti viö lausa reist úr niðurlægingu sinni. svo aö
Vér trúum ekki. aö Itændur vor- káksins, eöa aö eins stjórnaist af menskufólk; þá fer lausamensku- un g^ti bhVmgast og með henni
ir bíði tjón við þessa samninga. | stjórnmálalegu víösýni, þá heföi fólkiö aftur ;aö fara í Vinnu-, buskapurinn.
Aö vorum dómi mun alt landiö .liann atti að njóta halds og trausts rrtensku, ^ #
oít Bandarikjaþjóöin hafa hagnað sinna flokksmanna. Þ'aö hefði Það eru aö vtsu fleiri astæöur
Winnipeg Paínt&GlassGo.
Það eru alls eigi óálitlEg kjör, jj
j sem góðum vinnuihjúum eru nú j
af því. Senatorarnir sumir gerðu' átt aö eiga sér meiri hluta í re-jfyrir lausamenskunni. en þetta erjix>ðin. og margir lausamenn viö-1
Alt sem tilheyrir byggingum.
Lfmited
Talsíma númer
Lögbergs er Garry
2 1 56