Lögberg - 13.03.1913, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. MARZ 1913
En«in afsökun fyrir
kyreigendur að vera
án hennar.
Það er engin afsökun fyrir nokk-
urn kýreiganda eða smjer-framleið-
anda, að vera án rjóma skilvindu, og
alls engin ástæða til að hann eignist
ekki þá allra beztu.
Hver reyndur smjerbúa maður
mun segja þú sögu, aS góð rjóma-
skilvinda muni gefa yður mikið
meira smjer og
betra smjer heldur
en fengist getur
með því að láta
mjólkina setjast og
vitanlega meiri og
betri rjóma, þeim,
sem hann selja.
DE LAVALskil
vindan er viður-
kend af rjómabúa-
mönnum og bezt\i
búmönnum um víða veröld sem sú
BEZ TA 1 HEIMI, Og sú eina skil-
vinda, sem alla tíð reynist bezt í alla
staði,
Sú afsökun er einksinýt, að þér
hafið ekki ráð á að kaupa De Laval,
af því að hún mun ekki aðeinsspara
verðið sitt, fram yfir hverja setningar
aðferð, á hverjum sex mánuðum, og
hverja aðra rjómaskilvindu á einu
ári, heldur er líka seld fyrir peninga
út í hönd eða með svo sanngjörnum
skilmálum, að hún í raun og veru
borgar fyrir sig sjálf.
Ef þér skoðið málið með athuga,
þá mun það koma í ljós, að þér getið
ekki oúið til smjer og rjóma, án þess
að brúka De Laval rjomaskilvindu,
Næsti De Laval umboðsmaður
mun fúslega sýna yður þetta til frek-
ari sö nunar, eða þér getið skrifað
beint til
DE LAVAL DAIRY SUPPLY CO. Ltd.
WINNIPEC. V^NCOUVER MONTREAL.
PETERBORO
Aiþýá
uvisur.
I*essar vísu" eru eftir Jónas
Jónsson í Skálateigi.
[>aö var siöur fyrir 50 árum, og
löngu eftir það, aS ungír og gamlir
vinnumenn sem áttu hest, aö þeir j
hópuSu sig saman og heyuSu
handa þeim á sunnudagskveldum.
Lg kann vísur sem ortar voru( við
eitt þa'S tækifæri:
kaffistraumarnir eins og á
ultu um nesin þar;
garnirnar tóku að gaula þá,
geispuðu vilmagar
kvöldstaupið enginn kunni fá,
í kaupstað því Bakkus var.
Af kaffi löngun og lúanum
linu'Sust menn að slá,
bölvuðu katla beranum
er blessun þeim steypti frá,
a axlir slöngdu orfunum
æddu verkum frá,
fjör vildu launa fótunum,
feignir húsum að ná.
Eg ólst upp í Norður-Múlasýslu,
en kyntist oft fólki sunnan úr
Skaftafells og Rangárvallasýslum;
ólíkan framburð hafði þaö fólk á
ýmsum hlutum í daglegu máli á
því sem gerðist í minni sveit, eg
set hér eitt dæmi um mann sem fór
yfir Markárfljót; hann lenti á
sundi og sagðist svo frá:
“Eg misti malinn minn í Markár
fljót! í honurn voru tvær hand-
kurrur og þekju þaufari aftur úr
draga og ítroöningar, steilur og
steiluvængir.” T>etta var nestiö.
Eg set hér vel gerðar hestavísur
en eg man ekki eftir hvern þær
eru: ^
Díli minn með dáða hestum talinn
dansar, iðar hófum nett sem galinn
hleypur bungur,
hæöir, klungur.
hálsa, sprungur,
hestur ungur, alinn.
Haus ber nettan, hringvafinn sést
fótur
honum ríöur snotur kesju brjótur,
rennur bala,
holt og hala
í hægum kala
sem einn svanur skjótur.
Læra þykkur lend fagur og þolinn
liflegur og þétt vaxinn á bolinn
á hann settur
er svo nettur
að enginn dettur
fóta léttur folinn.
Fjalar gretti sig og hló.
Furðu haröur fótum þreif,
fálki gjarða mold upp reit,
grundir barði og kletta kleif,
kvíða varð er yfir sveif.
Rétt sem ungur ætíö var
ellidrunga ei skeytti par,
strengdur hungri hófa mar,
'hita og þunga dagsins bar.
I geði styggur grár á kinn,
ganga hygg eg nú um sinn,
ferða dyggur fákur minn,
fallinn liggur, auminginn.
Firtur ró, ei næðis nýt,
nú ef jó á spretti lít,
veð eg snjóinn vatn og s—,
veg minn þó eg fara hlýt.
Glenboro, 2. marz 1913.
J. S. H.
Þóknun fyrir grákollsvisuna.
Visan er svona):
Ei svo halli unaðs blæ,
óðs né falli kliður;
signi skallann á þér æ
alvalds—'hallar smiður.
Gamall Kring-hendu vinur.
Einhverju sinni kom maður í
fjárskila rétt á Islandi ("en gleymt
er nafn hans núj og kvað visu
þessa:
Féð má líta íólkið margt,
og feitan klárinn,
engin sjást þó af því hárin
eftir liöug hundrað árin.
Kristín hét kona er eitt sinn bjó
í Dalsmynni í Norðurárdal syðra
á ísl., liún var systir Jóns Ólafs-
sonar á Einirfelli og hagorö svo
sem fleiri í ætt þeirri. Einhverju
sinni kom kona til hennar af næsta
bæ og var þá nýbúi'S að koma heim
með sauð er farist hafði úr bráða-
fári og verið mun hafa séreign
Kristinar. I>á kvað hún vísu þessa:
líkki spjalla margt eg má,
minn er fallinn sauöur,
á þúfu í halla þarna út frá,
þar lá karlinn dauður.
Sagan þó að sé óbúin sízt mun 1 ^ ^ A R- IÁ ET
rófufræi i kálgarð, er einhver ná-1
búi kom til hennar.
yísu þessa:
I>á kvað hún
I fyrra maður fékk sér einn
fjölda liös til að slá
afsvör ei hafði nokkur neinn
nýkomnir messu frá.
hrjá ljái deingdi sé hver sveinn,!|iv}
sagt var n>ér þannig frá, \ Ul,„
hvort fyrir þeim va ■ stál eða
steinn
stóð sig vel eggin blá.
I>ó með kappi og kaupa slingu j ögru sinni var Kristín a8 sá
svalli
klárinn ófali orða hreifir bralli
fyr skal snauður
fákur rauður
um fold og liauður
fylgja ótrauöur kalli.
Um hófa fílinn hir^’ eg ei meir’;
að spjalla,
hans mun líka finna mega valla
gagúr
>urr og magur
þundar slagur
niður ófagur falla.
j Ingibjörg Hallson.
Sorgin þjáir sinnu rann,
seint eg á því herði
eg er að sá en uppskeran
aldrei spái eg verði.
Foringinn tala fer við lið:
“Förum við piltar strax
hér megum dvelja valla við
það verður lítt til gagns,
nú fer aö verða framoröið,
fölnar brátt ljósið dags
á engjunum kaffi öðlist þið,
það er'ei nú til taks.”
Enginn þá dvelja vildi við,
veður hvur frani sem má,
allir keftu á afmælt svið,
í orfunuiB festu ljá;
kaffivon gladdi kappsamt lið,
keftust því við að slá,
kætti þá lika kvöldstaupið,
ef kynni það að fá.
Þá kom nú berserks æði á,
enginn sér hlífði par
á lofti sýndus't þrjú oft þá,
þar einu sveiflað var.
Hey skaflar földu fjöllin há,
firða sár mæði skar;
hrikaleik þessum herrna frá,
hve"gi eg mátt til bar.
Studdust á orfin móðir menn
mændu augunum heim,
sáu þeir karlmann koma enn
í kötlum berandi tveim
kaffi sem áttu að súpa senn,
sárglaðnar yfir þeim,
jókst þeim við þetta ákefð tvenn
auga samt gáfu beim.
Hann fetar svona liægt og stilt,
hafði gát kötlum á;
vildi að engu yrði spilt
eins og nær geta má;
en slysin oft sem að fá bylt,
enginn kann við þeim sjá,
það sannaðist á þessum pilt
þau lögð ’ann klof bragð á.
Með dynki stórum dettur sá
drengur er kaffið bar,
katlarnir flugu i himin há
sem hátt siglandi loftfar,
kaffi gusum sér fleygðu frá
á fallinn þann sem var,
við það hans lundin gjörðist grá
hann grét ýmist og bölvar.
Tlann bregst nú við og brýst um
leið
bráðleg' á fæturnar,
víða í skrokkinn samt hann sveið
því sumstaðar brunninn var;
þjónanna tapta vissi veið
vildi ei koma þar
holdvotur aftur heirn svo skreið
háð nú i kötlum bar.
Harmandi máttu hinir sjá
hvað þarna nú til bar,
Heiðraði ritstjóri Lögbergs!
í þínu heiðraða blaði, nr. 7, 13. |
febr. 1913. finn eg í alþýðu-
visum, vísu um Arnljót Ólafs-
son, sem tileinkuð er þar
séra Birni i Laufási. Mig langar
til að fá leyfi til að gera athuga-
semd við þá staðhæfingu.
Höfundur þessarar stöku um
séra Arnljót er skáldið Páll Ólafs-
son, sonur séra Ólafs Indriðasonar
að Kolfreyjustaö í Hróarstungu, á
utanverðu Fljótsdaslhéraði. Hann
var kosinn á þing fyrir eitt eða
svo timabil, kyntist lrann þar per-
sónulega séra Arnljóti, sem þá
var líka alþingismaður. Mun
hann hafa 'ort liana á þingtíma.
Get eg komið með frekari sannan-
ir fyrir þessu ef þörf gerist og
þess krafist.
En á meðan kveð eg þig vinsam-
lega. S. fí.
Litið mun hefa verið með garð-
rækt sýslað í þann tið þar um slóð-
ir.
Þessar tvær vísur er hér fara á
eftir, eru og eftir Kristínu þessa;
llt er að vera armingi.
upp á lýði komin flesta,
en að geta gefið fé
gleði er og prýði mesta.
Eg skal þó á meöan má,
mín ]xí> lítil efni þrjóti,
svanga gleðja og þyrsta þá,
þegar get með nokkru móti.
Af þvi að eg hef gaman af al-
þýðuvísunum í Lögbergi, þá ætla
eg að senda blaðimf nokkrar visur,
sem að mínu áliti eru ]>ess verðar
að þær glatist ekki. Eg lærði þær
ungur og var mér sagt að þær væru
eftir Ágúst læknir Jónsson, sem
einusinni var á Ljótsstöðum í
\ opnafirði í N-Múlasýslu og ef
tinhver skyldi vita betur um þær,
ætla eg að brðja þann að lagfæra
það senr kynni að vera rangt,”
skrifar J. S. H., Glenboro.
Vísurnar eru alls 18, en rúm-
levsis vegna er hér nokkrum sleft.
Andinn lamast, fjörið fer,
förlast gaman, skemtun þver,
lifnar ami, leiðist mér
látinn gamall vjinur er.
Freðið hauöur kælir kinn,
klár ótrauður fyrst um sinn
er nú dauður dáðvaiinn
dottinn rauði jórinn minn.
Yfir klaka og kjalars rann,
klár óslakur veginn fann,
ei þótt vakur væri hann
vel á baki flutti mann.
Enginn klár niig betur bar,
um breiðar ár og grundirnar,
engum skár því offrað var
einu tári saknaðar.
Stiklaði létt um mela og mó,
mér á spretti unan bjó
forn þá klettur funa spjó,
Þessi vísa eftir hest, er einnigj
eftir Kristínu Ólafsdóttiá:
Þegar Hrani hné á grund
haldinn bana nærri,
varla man eg mæðu stund
mér að flani stærri.
1 jarðsprungu furðu fast
fæti óvart rendi,
svo að hún i sundur brast —
síðan lífs kont endi.
Fleiri munu vísur þessar 'hafa
verið þó aö nú séu þær mér|
gleymdar.
Napur kulda nístingur
næðir i sálar rönnum,
hann er ofur algengur
hjá öllum ríkismönnum.
I’essi visa er eftir Sigurð Einars-
son i Bakkakoti í Stafholtstungum.
Eg held það jjoli hreppurinn
og hundrað vætta gjöldin.
Þó fjórtán barna faðirinn
fái staup á kvöldin.
Visa þessi er eftir Jón Ólafsson á
Einirfelli.
Veröld í nú virðist mér,
varminn ástar kulna frekt,
aftur því sent fleiru fer,
frægð er knást í mörgu skert.
Ef mörg hundruð ár hér frá
enn fær standa heimur vor,
loks með undrun öld mun sjá,
ýms til vanda stefna spor.
Vel þó hækki vísindin,
og valda menn oft sitji þing,
ekki lækka útgjöldin,
almúginn fær vísbending.
Heimsins kvöldi æfi á,
um það grunsemd hef eg víst,
tolla fjölda telja þá,
takast mun i hasti sízt.
Eg þá girnist ánægju mér auðn-
an sendi,
rímur þessar út eg endi
áður en heimi frá eg vendi.
hlýða,
mitt við lítars far ófríða,
fáir munu skutinn smíða.
Henni frá ef hálfnaðri eg hlyti
falla,
Bertholds sögu æfi alla,
ekki mætti síðan kalla.
Frá henni eg fo svars lausri
fer eg nauðugur,
aukist mér því dáð og dugur,
djörfung, viska, ráö og hugur.
Eftir mig á vonarvöl er verst
hún fari,
mitt er bezt eg megn ei spari,
meðan dvel á fold þessari.
Hana við eg tók þá trygð, að
trúlofaöur,
henni varð eg 'hjartaglaður,
heita má því nú kvongaður.
Eitt e' það sem engum dugar
um að þrátta,
henni við með hyggju sátta,
hef eg getið börnin átta.
Það er bráðum þar með von
á því níunda,
fjölgun minna fjörs við stunda,
fæðast kvnni það tíunda.
Kvíði eg ei mig keipar téðra
krakka æri,
af þeim samt mig ekkert stæri,
einu þó' að fleira væri.
Ýmsir hafa aðra krakka illa
vandat
brek sem iðka allra handa,
ttppí hári manna standa.
Vandi er mikill upp að ala ung-
lingana,
vel með greind og góðum-vana,.
gleymist sumum rækja hana.
Fleira þarf en fóstra börnin,
fæða og klæða,
það er meira þau uppfiæða,
þeirra til andlegu gjeða.
Ungra snemma út skal byggja
óhlýðninni,
hirtingin sé meiri og minni,
mátuö eftir þeirra sinni.
Orga sum og óþægð neina ekki
spara,
fullum hálsi hinum svara,
hvað er það sem er ljótara?
Þvi án baga þú skalt aga þau
sem snöggvast,
verst það hagar veit eg glöggv-
ast,
við þau jagast og munnhöggvast.
Það upp stælir þeirra geð og
þrjósku veldur,
svo þau ekki hlýöa heldur,
háttur sá er ógeðfeldur.
Nokkrir í sig hleypa heift með j
heimsku ljótri,
hinum ungu 'hrinda og blóta,
hnefa slögin láta þjóta.
Þessir um ei hirða hót hvarj
höggin lenda,
til og frá með tánum senda,
tusku eins og væru að henda.
H
OTEL
Viö sölutorgið og City Hall
S1.00 til $1.50 á dag
Eigandi: P. O’CONNELL.
G591. Notre Dame Phone G. 5180
REX
Custom Tailors
Og FATAHREINSARAR
Vér höfum nýlega fengiö
J ljómandi úrval af vor og
sumar fata efnum á
$18 til $40
Ef þú vilt veta vel búinn, þá
komdu til okkar.
Karlmannaföt hreinsuö og
saumuö upp og gert viö
þau. Kvenfatnaö sér-
stakur gaumur gefinn,
REX CUST0M TA1L0RS
Cor. Notre Dame and Sherbrooke 8t.
I'hone: Garry 5180
Næst Steen’s Dry Goods Store
ferö talda,
og verri en engin vil eg halda,
vist þess börnin seinna gjalda.
Þau svo eftir æsku sinnar eðlis
fari,
ana fram því óhræddari,
orðin reglu vön þessari.
Sínurn börnum svo þau heyra
sumir hrósa,
um það mjög við aðra glósa.
eins og bezt þau vilja kjósa.
Yfifsjón það er sem titt þann
ávöxt færir,
dramb 'hjá þeim og þótta nærir,
þar af heimskan oft sig stærir.
Fémætast sem fást kann eftir
foreldrana,
eg tel fyrir erfingjana,
arf hinn bezta, góðan vana.
mer
leyfir
Slíkt er heimska hættuleg
hlýt eg sverja,
kúlur út í bræði berja,
börnum á og holdið merja
það i
Hér um trðin litt
lengur spjalla,
minn eg læt nú mansöng falla,
mér því heyrist sagan kalla.
Vísur þessar eru úr Bertholds
rímum. Eg kom hér með þær af
því mér þykja þær vel kveðnar.
Einu sinni kom maður á bæ,
heima á.íslandi og var nokkuð vi'ð
öl. Jón að nafni. en var að auk
nefndur hlemmur. Er hann var
spurður að heiti, svaraði 'hann með
visu þessari;
Eg hefi viða farið um Frón
og fengið margar klemmur.
Aðal nafnið er mitt Jón
ofan á bætist hlemmur.
fírennivínsvísa.
Skaöa ei vinnur vinið hót
vekur innra fjörið.
Það hefir minna meina bót
mörgum sinnum verið.
M. I.
ALLAN LINE
Konuntileg Póstgufuskip
VETRAR-FERDIR
Frá St. John og Halifax Frá Portland
til til
Liverpool og Glasgow Glasgow
FARGJOLD
A FYRSTA FARRÝMX....$80.00 og upp
A Ö»RU FARRÝMI........$47.50
A pRIÐJA FARRÝMI. . ..$31.25
Fargjald frá Islandi
(Emigration rate)
Fyrir 12 ára og eldri...... $56.1«
“ 5 til 12 ára.......... 28.05
“ 2 til 5 ára ......... . 18,95
“ 1 til 2 ára............ 13-55
“ börn á 1. ári......... 2 70
Allar frekari upplýsingar um gufuskipaferÖirnar, far-
bréf og fargjöld gefur umboðsmaður vor H. S. BARDAL
horni Sherbrooke og Flgin, Winnipeg, sem annast um far-
gjalda sendingar til íslands fyrir þá sem til hans leita.
W. R. ALLAN
364 Maiu St., Winnipeg. Aðalnmboð.smaður vestanlanda.
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Komi Toronto og Notre Eame
Phone : lleimllfs
Garry 2988 Garry 899
Björgúlf setur brims á fletiii
þó bragna letji hræsvelgur,
Bjarnar metin mögur getinn
mætur letrast Brvnjólfur.
Pétur Kristins kundur dýri
knörr á leiðir síldar rann
frá Bergvík hraðast Björgvin
stýrir
brött þó freiði 'hafaldan.
Lúðu á beitir lagar engi
lista maður hratt um Frón
þó kári berta stríði á strengi
stýrir rétt frá Engey Jón.
Dominion Hotel
! 523 MainSt. Winnipcg
Björn B. Halldórsson, eigandi
P. S. /- nderson, veitingam.
B.freið fyrir gesti
Sími Main 1131. Dagsfæði $1.25
A. S. BABUAL,
selur
Granite
Legsteina
Altat þykir mér gaman af al-
I þýðuvisunum, þó dálítill skoðana
Allir þeir, sem yfir börnum eiga munur heyrist um hvað sjjju rétt
að ráða, ; nefndar alþýðuvísur: þó nbkkra
illa varist aðferð tjáða, ' hefi eg heyrt segja að þeir klippi
og sitt stilli sinnið bráða. | þær úr blaðinu og 'haldi þeim sam-
; an. og hygg eg þeir mundu gjör-
\ enja skal a ótta og elsku ung-, as(- kaupendur að þeim ef þær
af allskonar stærðum. — Þeir,
sem ætla sér að kaupa LEG-
Það var Jón Þóirðarson bróðir; STEINA, geta því fengið þá
G. T. Þórðarson Bakara i Winni-; með mjög rýmilegu verði og
peg. Eg réri þá með honum; við a?ttu að senda pantanir sem
vorum báðir vinnumenn hjá Bryn- ; fyrst til - -- -- -- -
jólfi i Engev.
—------- A. S. BARDAL
8T>S Sherbrooke St.
Bardal Bloek - Winnnipeg
Frá Islandi.
lingana,
fyrst við Guð og foreldra-na,
og fengna yfirboðarana.
T>á of lengi athöfn enginn und-
an dragi,
verður fengið flest með lagi,
forðist menn að beita jagi.
I
Börn fullorðin sín að siða seint
mun vera,
mun ótamdra þrjóskan þvera,
þar af lítinn ávöxt bera.
Á því ríður allra mest sem yngst;
að venja,
börnin af að breka og grenja,
og brúka óþarflega kenja.
Hirting þarna ýmsir eftir iðrun
taka,
aumkva þau og sig ásaka.
sorg þeim hafi gjört að baka.
Það er oftast þá unglingar þetta
heyra,
hrína fara miklu meira,
meiddir tjást og annað fleira.
Strax þá hinna kemur kjass og
'klappið mjúka,
aö hugga krakka harma sjúka,
hér til þarf svo margt að brúka.
Til er unnið eftir þeim nú alt að
láta,
og sem bezt i allan máta,
af þeim keypt að 'hætta að gráta.
Börn sér nota þetta þá með
þverúð stranga,
oft um tið já undra langa,
eftir sér þau láta ganga.
öll er hirting ónýt gjörð við að-
yrðu sérprentaðar.
Ekki veit eg um höfund að þess-
um vísum,’ annað en þær sjálfar
greina:
Nokkrir greina nafnið sitt
nú með berum orðum,
en Hervör sótti heiti mitt
í haug á Sámsey íorðum.
Seldi nafn mitt svavurlama suðri
forðum,
Flervör lét það glymja á gerð-
um
gullbúið í styrjar ferðum.
Mánudagsmorguninn síðastl. er
pakkhúsmaður Godthaabsverzlun-
ar fP. J. Thorsteinsson og
opnaði pakkJiúsið varð hann þess
vís, að peningaskúffan þar var
brotin upp og allir peningar horfn- ; 4.
ir þaðan, nema einn 10-króna j *
seðill. *
Á laugardagskveldið höfðu menn
verið við vinnu i pakkhúsinu fram
yfir lokunartima skrifstofunnar og
því voru geymdir þar í peninga-
skúffu undir borði peningar sem
afgangs voru um daginn, milli
40—50 krónur.
Þjófurinn — að öllum likindum
gagnkunnugur únglingur, — hafði
fariö inn um glugga á pakkhúsinu
er hann komst ekki inn um dyrn-
ar, af þvi að lykill hans gekk ekki
að. Hafði hann brotið úr tvær
efri rúður gluggans og lágu brotin
úti, drykkjarkanna hafði staðið i
glugga þessum og hafði honum
þóknast að henda henni út og
hrjóta.
Hann hefir starfað að þessu í
Co 1 ++++++++++++F+F+F+-F+F+F+++
i Th. Björnsson, !
t Rakari +
Nýtízku rakarastofa ásamt 4<
knattleikcborBum +
4 TH. BJÖRNSSON, Eigandi F
+ DOMINION HOTEL. • VVIN81PEG X
+ I
+++++++++++++++ F+++++++++4
Ef þér viljiS fá hár og skegg
vel klipt og rakað
# þá komið til
WELLIHGTON BftRBER SHOP
Þessi rakstrarstofa hefir skift
um eigendur og hefir verið
endurbaett að miklum mun.
Vér vonum að J>ér lítið inn
til okkar,
H. A. POOLE, eigandi
691 Welline+on Ave.
ekki fundið þenna
sem eftir var skil-
Gu'ðmundur Bergþórsson endar
Jannesar rímu þannig:
Milding himna og meyja fé
mitt er nafnið kenda,
forlát vin þó fáort sé
fær svo riman enda.
Um höfund að þessari veit eg
ekki annað en hann hét Hafliði.
Eg lærði vísuna er eg var barn að
aldri:
Heiti mitt er 'hringur lands
hefi eg fáa nafr«,
hálfu þvi i hildar dans '
her kóngarnir safna.
Gömul formanna vísa; höfund-
ur ókunnuij:
Mikla Snorri menn hefur
moðgid stoða og galla
skorðu orra skrið gefur
skánki porri og blánefur.
Hjörleifur Steindórsson á Seli
í Grimsnesi orti þessar vísur um
Engevinga er þeir láu við í Berg-
vík í Leirunni:
myrkri, og þvi
10 króna seðil
inn.
Flatningahnif gamlan og skörð-
óttan, meitil og lýkil, hafði hann
skilið eftir. Er sá frágangur ekki
ósvipaður pósthúsþjófnum.
Lykillinn var eins í laginu ogi'
lykillinn að pósthúsinu en litlu
stærri. og munaði þvi að hann
gekk ekki að hurðinni.
í fyrrinótt var brotist inn í
verzlun Árna Einarssonar heil-
hrigðisfulltrúa á Laugavegi. Var
gluggi stunginn þar út með lyfti-
járni og favið inn í skrifstofuna. [
Voru ýms verðmæt skjöl þar
skemd eða eyðilögð og skrifborð
brotið,
Úr skrifstofunni hefir þjófnr-
inn haldið inn í búðina og stolið
þar nokkru af vörum og haldið
svo sömu leið til baka. . -------■ ____________—
29. f. m. kl. 9 um kveldið brann stundu í rusli, sem þar var.
Í sumarbústaðarhús Emil Strands, Strand gat ekki við neitt ráðið og
er hann átti upp við Elliðavatn. stóð húsið skjótt í björtu báli og
Húsið hafði staðið í eyði undan- var albrunnið eftir litla stund.
farna mánuði, en þennan dag var Húsið var vátrygt í félaginu
br. Emil Strand staddur þar ‘‘Norge”.
ásatnt öö 'um manni, og voru þeir Uppseld frímerki: 3 attra Jóns
að setja forskygni fyrir frarnan Sigurðssonar frímerki eru nú með
dyr hússins. ITafði Strand sent öllu uppseld, og ve ða víst ekki
manninn til Reykjavíkur eftir prentuð oftar. Meiri tíðindum
Hann byrjaði
smátt
eins og rnargir aðrir, en
eftir tvö ár hafði hann
svo mikið að gera, að
liann varð að fá sér hest
og vxigu til að komast
milli verkstöðva til eft-
irlits. Eftir 4 ár varð
hann að fá sér bifreið til
þess. Enginn hefir gert
betur og liitt sig sjálfan
fyrir en
G.L.STEPHENSON
The PLmber”t
Talsími Garry 2154
842 Sherbrook St., W’peg.
efni, en var sjálfur aleinn eftir að sætir það þó, að allar tegundir 5-
íiriíða hurö og hafði hurðin rekist og 10-aura frímerkja eru nú þrotn-
á spýtu ('borð), sem féll á lampa, ar hér í höfuðborginni og má guð
er stóð þar á borði. Lampinn datt vita, hvenær þau fást prentuð aft-
niður á gólf og kveikti á svip- ur.
I