Lögberg - 19.11.1914, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. NÓVEMBER 1914
LÖGBERG
GeflC öt hvern flmtudag af
Tl>e Columhla Preas Ltd.
Cor. WilUam Ave &
Sherbrooke Street.
W'lnnipeg. - - Manltoba.
K.R1STJÁN SIGURÐSSON
Kditor
J, J. VOPNI.
Bualneas Alanager
Utanáskrift til blaSslns:
Tlie COLUMBIA PltESS, Etd.
P.O. Box 3172 Winnipeg, Alan.
IJtanáskrift ritstjórans:
EIMTOR LÖGBEUG,
P.O. Box 3172, W innipeg,
Alanitoba.
TA1.SÍA1I: GAKKY 215«
Verö blaðsins : $2.00 nm áriö
ekki a5 ha'da á öllu þvi liöi er þeir
höfðu þangað flutt og þeir höfBu
ætlað a5 nota til þess a5 leggja alt
land:5 undir sig, s^ndu sumt af
bezta li5i sínu austur, komu a5
Rússum óvörum og keyröu þá út
úr PrússlanJi ,sendu Austurríkis-
mönnum 1:5 og vopn og einkum
herforingja, og í þriSja lagi ger5u
þeir út stóran her til hernaðar á
hendur Rússum í Póllandi, og
sóktu á þá meö Austurríkis mönn-
um í þrennu lagi. Sú herfe.5 mun
hafa veriö gerö, ekki eingöngu í
Betra líf í sveitum
umfram alt.
Þess var getiö í síSasta blaöi,
að fulltrúar verksmiöju eigenda
og bænda hefðu setið á ráöstftnu
hér í borg. Nefnd var sett á þeim
fundi til a5 gefa skýrslu um þá
niðurstöðu er fundarmenn komust
aö og er sú skýrsla nú birt al-
menningi, og meö þvi að gera má
ráð fyrir að lesendum vorum,
þeirri von, að Rússum yrði á kné j Þe*m aS minsta kosti, sem í sveit-
um búa, leiki hugur á að heyra
hvað foringjar bænda hafa aö segja
THE DOMINION BANK
HlT JCliMVMD H. om.tvu. M. Irm H. D. MATTHJtWB ,VI<
C. A. BOGEKT, General Mammer.
9
Uppborgaður höfuðstóll ....
Varasjóður og ósklftur ágóði
$6.000,000
$7,750,000
SPAKISJÓUSDEIIiD
er í sambandí við hvert útibú bankans, og má leggja f
þann
um sveitalif, þá er skýrslan birt -..........<
hér í þýðingu að mestu leyti orð- j miklu
rétt.
“Fundur sá, er fulltrúar hinna
Hvar komið er.
Þeirri tíðu spumingu, hvemig
stríðið gangi, er vanalega svaraö á
þá leið, að hvorki geri að ganga
né reka, það gangi altaf í sama
þófinu, eða því um líkt. í fljótu
bragði virðist þetta líka vera svo;
daglegar fréttir af Frakk'andi
komið, heldur til þess að hægra
væri að koma nágrönnum Rúss-
anna á stað. Henni láuk svo, að
) Rússa her hefir elt þýzkara inn
yfir landamæri þeirra og komið
. her Austurríkis manna í krappan
I dans, en jafnframt hefir Tyrkinn
slegist í lið með þe:m þýzku.
Meðan þessi stórtíðindi gerðust
eystra, var barizt án afláts í
Frakklandi. Hvorir tveggja höfðu
I viggirt stöðvar sínar svo ramlega,
I að hvorugiun var fært að vinna
| vigi hinna. Þó var svo gert, á
tveim stöðum að minsta kosti.
Frakkar náðu vígstöðvum þýzkra
á nokkm svæði í Alasce, en varö ' , . , \
að lnlu l.ði, vegna þess að himr ’ „■
sparisjóö upphœSir er nema $1.00 eða melru.
það er öruggur og hentugur geymslustaöur fyrir penginga
yðar.
Xotrc Iíame Branch: VV. VI. HAMII.TON’, Manager.
HEI.KIRK BRANCH: i. ORISDAI.K.
&
leyti, sem þeir er það
stunda, geta — ekki aðeins hal-ið
í sér lifinu — heldur komizt i
NORTHERN CROWN BANK
AÐALtíKKIFSTOr’A
HofuSstóll (löggiltur)
Hofuðstóll (greiddur)
í WINNIPEG
. . $6,000,000
. . $2,860,000
laga, heldur þá tegund praktískrar
fræðslu, sem bóndanum veitist í
búskapnum á jörð sinni, þá teg-
und sem veldur því að tvö strá
vaxa, þarsem eitf gréri áður. Til
þess að veita slika tilsögn, er
hverri sveit hentar fyrir sig, þarf
og örlátleg
8TJÓKNENDUR:
Formaður.................Sir. D. H. McMILLAN, K.C.M.G.
Vara-forinaður...................Capt. WM. KOBINSON
Slr D. C. CAAIERON, K.C.M.G., J.H.ASHDOWN, H.T.CH AAIPION
W. J. CHlUSTiE, A. McTAVlSH CAAIPBELL, JOHN STOVEL
AUskonar bankastörf afgreidd. — Vér byrjum reikninga vlð eln-
staklingu eöa fclög og saungjurnir skiliuálar veittir.—Ávísanir seldar
tU hvaðu staður seiu er á Islaudi.—Sérstakur guumur geilim sparl-
sjóðs luiilögum, seiu byrju uiá með eluurn dollar. Keutur lugðar
við á hverjum sex uiánuðuni.
T. ii. irtOK61TilNSON, Ráðsmaöur.
Cor. William Ave. og fcjlierbrooke ÍSt. Winnipeg, Man.
höfðu aðrar jafngóðar að baki sér
og bættist nægilegt lið til að halda
þeim. En Þjóðverjar brutust yfir
helztu atvinnugreina Canada lands,1 sæmilegar bjargálnir. Þeir þrifast
bændastéttar og verksmiðjumanna, þegar þeir geta selt afurðir sínar
héldu með sér, álítur heppilegt að fyrir töluvert meiri upphæð, held-
birta eftirfarandi skýrslu umjur en þeir hafa þurft til fram-
ályktanir og niðurstöðu er þeir leiðslu þeirra að ko'sta. Þeir kom- mikinn undirbúning
hafa komist að i umræðum og yfir-1 ast af meðan söluverð afurðannaj fjárframlög.
vegunum sínum. nemur nokkru meir, heldur en Næst er að telja þá brýnu nauð-
Það sem oss var mest um hug- j framleiðslu kostnaðurinn. Þeir syn sem til þess ber, að bændur
að og mest áhyggja vor allrá, var hætta að verða landinu til upp- eigi sem hægast með aðdrætti og
stríðið. Um það höfum vér að- byggingaf og verða því til byrði að koma frá sér afurðum búanna.
eins eina skoðun að segja og eina jafnskjótt og framleiðslu kostnað-| Sveitabúskapur hlýtur að missa
ur afurða búanna fer fram úr það aðdráttarafl sem hann kann
söluverði þeirra, nema sérstakar
öll framtíð Canada þjóðar, ef hún 1 . . •
á að ná því takmarki, er vér fa t- K.ðem sklltaVlIlir!
lega trúum, að biði hennar, en það J
er, að hún verði ein með fremstu' ookum þess hvao tioarfano
þjóðum heimsins, heimtar að borg- hefir verið gott alt að þessu,
arar landsins í heild sinni beiti veit eg að þið eruð ekki enn
sér á þetta þýðingarmikla viðfangs búnir að kaupa nauðsynjar
efni.
mun vinna, Bretaveldi skal vinna.
StríSið heimtar álögur.
Vér könnumst víst við, að
sig-
ána Meuse, milli hinna sterku víg- llrjnn verður ekki auðunn'nn. Vér
isborga^ Verdun og Toul, þarsem ^ yjttim, að til þess að hann náist,
lieitir St. Mihel, þó að Frakkar > verða menn að leggja fram krafta
hefðu þar afarsterkar varn r. |
Síðan hefir sóknin verið þar svo
skæð af Frakka hendi, að hinirj
ykkar fyrir veturinn. Svo í
Því viljum vér fastlega halda stað þess að senda peninga
fram þeirri skoðun vorri, að bæði ykkar tafarlaust til Chicago,
þetta og öll önnur atriði viðvíkj- New York eða annað langt í
andi sveitabúskap í Canada, eink- burtu fyrir það sem þið þarfn-
annars að hafa, ef það helzt í^anlega framleiðsla, flutningar inn- fyrjr veturinn, þá komið
ástæður liggi til. j hendur, að það hækkar í verði sem anlands og utan, markaðir og
Að leggja mikið nýtt land undir kaupa þarf til bús og heimilis og fjármál, verði þegar í stað falið til
rækt, mundi leiða til þess að auka hitt minkar sem fæst í aðra hönd rækilegrar rannsóknar og íhugun-
auðæfi þjóðarinnar aðeins með því fyrir afrakstur af þeirri vinnu, j ar þartil. kvöddum mönnum eða
hvorugir hafi unnið á viggirðing- stjórn og rangsleitni.
.
allrar orku skal neytt í þessu skyni, ast að strjgjnu afstöðnu.
áður en vér látum bugast af harð-
ura hinna, þó að báðir hafi beitt
allri orku.
Þegar það sýndi sig, að banJa-!
menn gátu ekki bifað Þjóðverjum
úr víggirðingum þeirra, með því
F.ftir þvi sem baráttan stendur
lengur, kemur það betur i ljós að
þeir munu sigra, sem meiri efnum
hafa á að taka. Vér megum ekki
missa sjónar á því, að til þess get
Afturkast
. ° , „ , . ekki getað gert meir en verj-
jyrja vana ega me Þ > ast, við mikinn mannskaða. En
þær stöðvar, þarsem þýzkir hafa^ \ fjrj€jtt: ni4 sv0 ag ot-gj Pveða, að
gert áhlaup, og ekki unnið á
vegna harðrar mótstöðu Frakkaj
eða Eng’endinga, eftir því sem á
stendur, eða að bandamenn 'hafi
unnið lítið eitt á, eða að hvorugir!
hafi haft vinninginn í þeirri hríð- j
inni eða hinni, og enda með því,:
að á öðrum stöðvum vígvallar j mannspell, heldur en þeir máttu því að svo er, þá er það ekki nema lega hagnaðar hverfur. Hagnað
móti, að þeir sem að því ynnu,1 sem í búið er lögð. • Sú afturför, I stjórnarnefnd er sett sé samkvæmt
hefðu sjalfir ábata af bústarfi sinu. sem orðið hefir í búskap í sumum hinum bezta brezka sið að sambands
sína samvizkusamlega, legg'a mik-| Ennfremur yrði sá ábati að hví’a sveitum, hefir áre:ðanlega, að stjóm, sem allra fyrst að auðið er,
ið i sölurnar, bæði hver einstakur , á sterkum grundvelli, svo að vorum dómi, stafað af þessari en sú nefnd eða stjórnamefnd sé
og þjóð:n í heild sinni, og af hálfu hann gætj vislega haldizt í vana- ástæðu. Það ætti ,ekki að vera skipuð mönnum er hvorugum
vorra stétta heitum vér því, að. |egum árum, einsog þaU munu ger- erfitt að finna ráð við þessu. pólitíska flokknum heyra til, er séu
Bændur hafa sjálfir gert allmikið
að í þessu efni, en þó er mitúð
j ógert eftir. öflug samtök, betri
í vœndum.
Ef stefnt er að því að færa fólk’og hagkvæmari verzlunar aðferðir
út í sveitir til búskapar, í því skyni, og gagngerð breyting á vöru send-
alþektir að hæfileikum, mikilli
reynslu, háleitu hugarfari og vel
kendir að ráðvendni, til þess — í
fyrsta lagi að kynna sér rækilega
þær þarfir sem til staðar eru, —
að ná þe:m hagnaði sem í bili má ingum með pósti, svo að sem flest- í öðru lagi, að gera og framleggja
hafa af þeim háu prisum, er nú Um kæmi að notum, — þetta þrent
standa yfir, þá er víst að væntaj mundi fljótt va’da stórri byltingu
hafi ekkert gerzt til tíðinda.
þessum fáorðu og ósögulegu frétt-
nim, sem nálega hljóða altaf á einn
veg, verða menn að smiða
hugmynd um hvemig vopna við-
skiftin gangi þann og þann dag-
inn, vikuna eða mánuðinn og draga
af þvi ályktanir sem tilefni er til.
Hér skal leitast við, að gefa yfir-
1it yfir þau atriiði i viðureigninni,
sem mestu skifta.
Hinn fyrsti hnekkir á ráðagerð
Þjóðverja var sá, að þeir komu1 sknða, Uka frönskuj
að ganga framan að þeim, nema ur jafnvel komið1, að síðasti skild-jmá hnekkis og afturkasts jafn-|j sveitabúskap í Canada. Gáfuð
með því að baka sínu liði meira ingurinn ráði úrslitunum. Með skjótt og tækifærið til þess óvana-1 um mönnum, sem bera he ll og hag
landsins fyrir brjósti, er hér hlut-
verk skapað, að rannsaka ástandið,
setja ráðin og koma þeim í fram-
kvæmd.
Af við, þá reyndu þeir að komast a
hlið við þá, að vestanverðu; urðu
þá hörð viðskifti, er Þjóðverjarj
vildu hefta för þeirra við' Roye,
seri Rfienus og Soissons og ýmsa aðra
staði; barst leikurinn norður eftir
skylda Canada lands og skylda ur Canada af þeirri stefnu virði t
munu verða vafasamur, þegar öllu
er á botninn hvolft, nema þeir sem
til þess veljast hafi reynslu ogj
áreiðanlega hæfileika til búskapar;
i sveit. Ekki vantar dæmin tilj
þess, að margir, sem varið hafa
allra þess borgara, að nota í það
ýtrasta þau miklu landgæði, sem
oss liafa hlotnast. Vér fögnum
því, að þjóð vor hefir lagt til og’
mun leggja til menn, en ennþá
því ekki fram, sem þeir ætluðu sér j>retum
í upphafi: að buga gersamlega herja
mótstöðu Frakkanna, taka Paris, jlegi,
halda landsmönnum í skefjum
Iandi smámsaman, en í annan stað fegnari erum vér því, að það
gerði her Belgiumanna, er leitað, stendur í voru valdi, að fæða og á
liafði skjóls í Antwerp, stöðugar annan hátt undirhalda þá menn j ast jió aldrei svo
útrásir, þartil þýzkir tóku borgina, | sem berjast fyrir Ríkið. Sú sæmilega umbun
og alla ströndina suður undir ábyrgð að auka framleiðslu vora
landamæri Frakklands. Þeir liggur jiungt á oss og til úrlausnar
söfnuðu og sendu þangað það lið,! því hlutverki hljótum vér að beita
er jieir gátu, ætluðu sér að láta j vorum beztu kröftum.
t
Auknmg framleiðislunnar.
Flutningar.
Ein þörfin er sú, að flutningar
frá sveitum til síðasta ma kaðar
allri æfi sinni til jarðræktar, koin-jverði greiðari og ódýrari. í þessu
Iangt, að fá' felast góðir vegir, tæki til að koma
verka sinna,1 frá sér og ná að sér vörum, og
fyrir landsstjómina svo timan’ega
að borin verði undir næsta þing,
ráð til þess að bæta úr þeim þörf-
um, — og í þriðja lagi, að koma
þessu ráði, að þvx samþyktu eða
endurbættu, í framkvæmd, og hafi
hún vald til framkvæmda ef brýn
nauðsyn ber að hendi, aðeins ef
stjómin vill svo vera láta.”
Fundurinn kaus siðan nokkra
menn til þess að annast þessa til-
lögu sina á þessu stigi málsins,
svo og ákvað að halda siðar sams-
konar fundi, þegar þörf yæri á.
vegna ástands sem bæta mætti úr j farmgjöld bæði á brautum og skip-
og bæta ætti úr, þó ekki hafi gert J um. Að komast að röksamlegri
boigina Calais við sundið, banna
liðsendingar og jafnvel | En er ver- þal<klátir í huga, snú
á þá bæði á
og einkanlega
hliðina á vinstra
verið. Að svo vöxnu máli álitum
vér skynsamlegt, að verja öllum
kröftum til að setja saman ráða-
gerð (plan) er verða megi til
frambúðar ábyggilegur grundvöllur
Losað um böndin.
niðurstöðu um hvert eitt af þess-
um atriðuin, tekur margra vikna
rannsókn og íhugun; að f inna
heppileg úrræði og koma þeim
framkvæmd, mundi ef til vill taka; í Canada hafa liðið talsverðan baga
j1 Sútunarhús^ög" ulTarverkgmlðjtrr
Iofti Ogj^.^.^lf1 Ieysa Þá skyldu fyrjr velgengni jarðræktaimannaog' <eitt ár eð'a fleiri. Aftur kemur við það, að bannað hefir verið að
þá fram spumingin hver eigi að fjytja inn húðir og ull frá Banda-
ráöast á
að
var, fyrir aldurs sakir eða æfingar
leysi, en hafa alt sitt einvala lið
tiltækt til þess að snúast við Rúss-
um. Það lá nærri að jiessi ráða-
gerð hepnaðist, vegna jiess að mót-
staðan af hendi þeirra sterku
virkja, sem áttu að banna binum
■þýzka her leið til Frakklands, stóð
miklu skemur en ætlað var, fyrir
h’num nýju, Jiýzku skotbáknum.
■I’jóðverjar höfðu alla hluti fyrir-
fram undirbúna, jiegar ]>eir sögðu
tiábúum sínum stríð á heiidur, svo
að fám dögum siðar voru vopnað-
ar stórfylkingar þeirra búnar að
umkringja Frakk’and, og einn stór-
herinn kominn inn yf'.r landamæri
j>ess. Frakkar höfðu dvalið lið-
safnað sinn um tvo daga, fyrir
bænastað Breta, meðan þeir leit-
uðu sem ákafast um sættir, og
voru fyrir þá skuld varbúnir. ■
Þeir höfðu íétlað þýzka hernum að
dve'jast i Belgiu, og á með'an gera
sem snúðugast áhlaup i Alsace og
Ivorraine og ná Jæim nndir sig.
Þegar þýzki herinn kom vaðandi
úr Belgiu, áttu Frakkar um það að
kjósa, hvort þeir skyldu skáka
fram öllu þvi liði gegn honum, er
þeir máttu missa frá landvörn á
landamærum sínum, og eiga á hættu :
hvemig færi, eða koma liði sínu
saman á vel girtum vígstöðvum,
þarsem tóm væri til umbúnaðar.
i urlógum jæirra. Síðan þeir hófu
i að f ramkvæma þessa ráðagerð, er
. nú liðinn hér um bil mánuður, en
ekki eru jæir nær j>essu takmarki
! iiú, lieklur en þegar þeir byrjuðu.
! I'eir hafa látið ógrynni liðs, en eru
engu nær.
Þannig hefir Þjóðverjum mis-
hepnast j>au tvenn höfuð' verk-
efni, sein þeir hafa sett sér í þess- "
um ófriði: að taka Paris og að 1
taka herskildi Calais og aðrar
Ix>rg:r við sundið. Þeir hafa varið
öllu afli til hvors tveggja, en ver-
ið brotnir á bak aftur í l>æði sinn.
Athafnir Jæirra á sjó. þó a!l-
sögulegar séu, gera sem ekkert til
né frá. Bretar hafa eignast fleiri
hergkip að tölunni til, síðan stríð-
ið byrjaði, af nýjustu gerð, heldur
en J>au gömlu skip samtals, er
farizt hafa fyrir áhlaupuou Þjóð-
verja. Bretar standa því betur að
vigi að þessu leyti, heldur en í
upphafi stríðsins.
Eignir sinar í öðrum heimsálf-
um, sem hægast hefir verið að
_ af hendi, höfum vér enga löngun' ráglegra heldur en ag hætta a __ _ _
fylkingar ll' aS gera dygð úr nauðsyn. Fyrir ( allmörgu fólki í starf og at-jtaka sér fram um þetta og hver ríkjunum Þetta bann komst á
__I ntan nnn sem strinm iitneimtir er ___________ ______ _________ « • M 1,00^0X1»« I J
Vegna munn og húðsjúkdóma
með bvi liði sínu er miður traust armi Frakkanna og ráða svo nið- lltan ÞaS s«n striðið útheimtir, er ( vinnu, sem bráðlega kynni aö standast kostnaðinn
* f : .. —1' ‘ 1-*.. rx' v« « • « < » KoX ol'l'í • oXoíne oac lz«1ozr4' LdMhm i «• «/.. #. . .. . I __ ______t ..J
að
það ekki 'aðeins æskilegt, heldur þykja htt ábatavænleg eða
alveg bráðnauðsynlegt á þessu mjnsta kosti mjgur fýsjleg
jiroskastig:, að framle:ðs a vorj Þamæst er í skýrslunni lænt á
aukist, á heilbrigðum og hagvæn-; eltt dæm; er sým hvag gera megi,
lcgum grundvelli, að miklum mun. j meS samvinnu, ef gagn hinna ein-j
Að undanfömu hefir það um all-|stöku landSparta og landsins i
morg ár vefið stefnan i fynrtækj- heiId sinni væri haft fyr:r augum.
í þessu sambandi ber að minn-
j ast þess með þakklæti, hve drengi-
fega járnbratitarfélögin hafa hlaup-
1.
um vorum, bæðj þeirra sem land ð
alt og fylkin og einstakir menn
hafa stofnað til, að vinna fyrir
ramtíðina. Sú stefna hefir staf-
að af takmarkalausri trú vorri og
trausti á framtið lands vors.
1 Ekkert hefir fyrir komið
! ekkert mun koma fyrir, er nokkru
ið undir bagga í sérstökum tilfell-
um, }>egar þau hafa verið beðin. j
Með þeárra aðstoð hefir mbrg
j>rautin verið unnin og vér óskum
I sumum landspörtum er m'kið af vonum að samvinnan og sam-
svínum, er ekki verða alin til sölu! lyndi haldist framvegis a meðai
vegna fóðurskorts, í öðrum er nóg l,eirra sem kúskap stun’a og1
fóður, en skortur á svínum. Að }>eirra sem flutninga hafa á hendi.
flytja fóður til svínahna eða svín-
in til fóðursins er ekki takandi í, . ,, . .
og W. veirna flutnines kostnaðar.j . °^ran Penin8ar &reiðan
þorf
og nuösjukaoma 1
skepnum sunnan línunnar. Inn-
flutningsbann þetta kemur sér
mjög illa vegna þess að sútunar-
hús og ullarverksmiðjur hafa
fyrst til mín og gefið mér tæki-
færi að nefna verðlag á því
ýmislega, sem þér kunnið að
þarfnast, hvort heldur það er
til matar eða fata eða til ann-
ars. Ef eg ekki get mætt prís-
um annara lengra í burtu, er
bara sjálfsagt að senda pen-
ingana þangað sem þér fáið
vörurnar billegastar. Að öllu
jöfnu ættuð þið að láta heima-
verzlun ykkar sitja fyrir við-
skiftunum.
Næstu viku get eg selt bezta
hveitimjöl fyrir $3.10 hundrað
punda. pokann; þetta er lægra
verð en liægt er að kaupa hann
fyrir annarstaðar; birgið yð-
ur því upp fyrir veturinn. Alt
annað sel eg með frá 5 til 25
prct. afslætti af vanalegu verði
og gef 20 pund af sykri fyrir
dollarinn með $5 verzlun. Eg
sel og kolastór (til hit.unar)
með 20 prct. afslætti næstu
viku. Komið með gripahúð-
irnar til mln, eg borga fyrst
um sinn 12c. fyrir pundið í
þeim. — Komið, komið og
spyrjið eftir verðlagi á því,
sem fyrir finst.
Vinsamlegast.
Elis Thorwaldson
MOUNTAIN, N.D.
íslendingar á þing.
Tveir íslenzkir menn náðu þing-
setu í hinum ný!ega afstöðnu
kosningum syðra. Gunnar Bjöms-
pantanir fyrirliggjandi, en‘sori( ritstjóri blaCsins Minn.
þær geta afgreitt. mest frá Bret- ;Mascot var endurkosinn til Minne.
ota ríkis þings , Lyon Cy, og gerð-
meiri
landi.

Ódýrari penmgar.
vegna flutnings
‘Hvert er úrræðið?” er
spurt
sinni geti lintkt því trausti eða skýrslunni.
sýnt aö það haíi verið óréttmætbj Annað dæmi er tekið af epla
Vér könnumst við, að vér hofum uppskerunni j Ontario, þarsem
ráðíst í hávaða þessara fyrir.æk a hændur ag sögn hirða ekki eplin af
* .. . .. trjánum, heldur láta þau rotna,
með lánuðu fé, en vaxta borganir
af j>ví fé hafa vaxið hratt og eru
orðnar miklar. Þessar skuldir hafa
að sumu leyti verið borgaðar hing-
að til með nýjum lánum, en nú er
j sá tími kominn, að vér verðum að
j leitast við að greiða þær, ekki með
j>ví að safna nýjum og stærri
, skuldum, ekki með þvi að keppa
komast að, hafa Þjóðverjar mist, cftir ímynduðum auðæfum, sem
herskip þeirra, sem ekki eru inni- j hvíla á “speculation”, sem grund-
Siðari kosturinn var tekinn, eftir , ö?
fastlegri áeggjan Kitcheners lá-
varðar, að sögn, með þeim árangri,
að hið þýzka lið var ekki eingöngu
stöðvað, heldur hrakið aftur á
bak, þartil það náði viggirtum víg-
velli við Aisne fljót. Paris var
fx>rgið og hinni snúðugu sigurför
Þjóðverjanna lokið.
Meðan Jætta gerðist vestra,
hafði Rússa her hrakið Austurrík-
is menn undan sér suður til Gali-
ziu, og stóð þar sú mannflesta og
stórkostlegasta orusta þeirra á
meðal, er sögur höfðu farið af.
Henni sleit með því að Austurrík-
is ménn urðu að láta undan síga.
Jafnframt höfðu Rússar haldið her
inn á Austur Prússland, en er
þýzkir voru i vígstöðvar komnir á
Frakklandi, þurftu þeir í svipinn
byrgð, er verið að leita uppi og
reka saman, og verða þau bráðlega1
úr sögunni. Herlið jæirra,, j>ó
liraust sé og vel vanlð, týnir óðum
tölunni. Þó að margt sé og þjóð- ■
in fjölmenn, þá standa bandamenn
lætur að vígi, hafa af stónrn j
meira fjölmenni að taka. Að-
I flutningar til Þýzkalands og Aust-'
j urrikis eru af mjög skomum
fara minkandi m.ð
liverri viku, atvinnuvegir og
verzlun vitanlega í kalda koli og
vofir þvi harðrétti og hallæri yfir
landsfólkinu, j>ó að herinn hafi
ennþá nægan vistaforða. Að auð,
liðsfjölda þegar t!I leng’ar lætur,
að aðflutningum á nauðsynjum,
standa bandamenn betur að vígi.
Yfirburðir Þjóðverja i herkænsku,
sem mikið var látið af, í vopna-
burði og því, hversu vel var fyrir
öllu séð fyrirfram, sem til hemað-
velli, 'heldur með' þvi að beita orku
vorri til að skapa þann virkilega
auð sem sprettur af hagkvæmlegri
framleiðslu nytsamlegra hluta.
Spursmálið sem fyrir liggur til
íhugunar má .aðallega skoða frá
þarsem þau detta, vegna þess aö
J>au ganga ekki út. En í Sléttu-
fylkjunum er eplaskortur ákaflega
m'kill. “Aftur spyrjum vér, fin t
ekki neinn útvegur til að ráða bót
á þessu?” segir í skýrslunni. Þar-
næst segir svo;
“Ef vel er að gáð, mundu mörg
dæmi finnast er styrkja þá skoðun,
að eitthvað ætti og yrði að gerast,
til j>ess að gera lifið í sveitabæjum
meir að’aðandi í alla s’aöi. Ef svo
er, sem alment er álitið, að jarð-
ræktin sé undirstaða að velgengi
þjóðarinnar, þá ætti það að vera
skylda vor, ekki síður en réttur,
tveim hliðum, eftir því hvort vér sem borgara þessa lands, að styðja
leitumst við að fá skjótan árangur aS þvit a8 þeir sem gera þessa at.
af gæðum landsins og iðju
sjálfra vor, ellegar reynum til að
fara eftir fyrirfram gerðum, vitur-
legum ráðum, er stefna að sem
fullkomnastri samhliða þroskun
allra atvinnugreina, í jæirri von að
árangurinn sýni sig bezt með tið
og tima.
Skjótur árangur er vitanlega
vinnuvegi að æfistarfi sínu, eigi við
kosti að búa, er veiti að efnalegri
velmegun þeirra, félagslegri h.ill
og hamingju og hæfilegri mentun
barna þeirra.
Þessi fáu orð inmbinda í sér
afarmikið hlutverk og verksvið. 1
j>essu stutta máli, sem hér skal
framsett, er ekki unnt að gera
æskilegur, ef hann er hagkvæm r meira en ats drepa á nokkur atrigi)
— annars ekki. Ef aöeins væri hin helztu er gæta ber> ef
um það að ræða, að auka fram-
leiðslu vora, hvort sem því væri
samfara skaði eða ábatí, þá þyrfti
ekki annað að gera en að rækta svo
ar þurfti, hafa ekki dugað þeim t.I j eða svo mikið land í viðbót við þaö
sigurs. Nú er ekki lengur spurt
að því, hvort þeir muni vinna,
heldur að hinu, hve lengi j>eir
muni halda út.
Um það hve lengi stríBið muni
standa, verjast j>eir að spá, sem
kunnugastir eru.
sem þegar er ræktaö. Það mætti
vel gera án tafar. En er það víst,
að J>að yrði oss ábatasamt?
Rœktun lands.
Hver þióð sem er, hefir hag af
ræktun landsins að eins að svo
stuðning
ræða.
sveitabúskapar er
um
að
Búnaðar kensla.
Fyrst og ef til v:l! allra helzt er
brýn nauðsyn til að kenna þaö sem
til búskapar heyrir, ekki svo m'ög
það sem bæn 'um stendur t:l boða
að læra aðeins með því að ganga á
búnaðar skóla eða háskóla, né
beldur það sem flutt er frá fyrir-
lestrar pöllum bænda skóla eða fé-
lán er enn eitt sem þörf er á, ef
sveitabúskapur, einkum i Ves’ur
Canada, á að gefa það í aðra hönd
sem svarar þeirri vmnu sem til
hans er lögð. Oftlega á það sér stað
að bændur nota sér ekki þau tæki-
færi sem bjóðast, af því að næga
jæninga eða lánstraust skortir, en
ekki af því að þeir sjái þau ekki.
Það virðist einnig æskilegt, að
draga úr }>eirri venju, sem nú á
sér stað, að skuldir falli í gjald-
daga strax að afstaðinni uppskeru,
j>ví að þar af stafar oh tjón, sem
bóndinn á erfitt með að standast.
Úr hvorugu þessu verður bætt
með einstakra manna aðgerðum,
þó að nokkurn létti megi vinna
með vel öflugum fé’agsksap. hel
ur virðist svo sem 'hlutaðeigandi
stjórnar vald orki mestu þar um.
ef því væri hæfilega beitt þar til.
Tolla lagfcering.
Að hve miklu leyti tollalöggjöf-
in er }>rándur í götu fyrir bændum,
ber hana að rannsaka nákvæmlega
með því augnamiði að lagfæra
hana. Ef skortur á menntunar
tækjttm í sveitum veitir að því að
fólki fækkar þar, þá ber slík að
setja hvar sem því verður við
komið og eins haganlega og hægt
er.
í stuttu máli, vér endurtökum
það sem vér byrjuðum á, að
sveitalífið beri að gera í alla staði
meir aðlaðandi en það er.
Bollaleggingar shks fundar sem
þessi er, væru í mesta míta ófull-
komnar, ef ekki kæmust J>ær að
annari niðurstööu heldur en að
nefna nokkra þ,'ösku di á vegi
framfara í búnaði. Þessa ága'la
verður að rannsaka nákvæmar og
’-nriri krafta verður að set>’a í
hreyfinguna, til að bæta úr þeim.
Til þess að bæta úr þessu eftir ist enginn til að bjóða sig fram á
föngum, án þess þó að stofna móti honum, sem er nálega dæma-
Canada í 'hættu, er nú leyft að laust þar. Hinn er S. Th. West-
flytja inn húðir og ull frá Banda-, dal, i Charleson þorpi i Noröur
rikjunum, ef þær vörur hafa ver- j Dakota, kosinn fyrir William Cy,
ið fluttar þangað frá öðrum lönd-
um og hafa ekki verið geymdar
þar til lengdar eða verið blandað
saman viS þarlenda ull eða húðir.
á þing Dakota manna. Mr.
Westdal er lögfræðirgur og gefur
út tvö blöð i sínu héraði. Fátt er
þar um Islendinga.

These big
Chinchilla
Overcoats
are just what you
need íor real winter
weather. They are
fhick and warm, yet
light and easy.
20
We have them, with big shawl collars to
protect the face and throat — in Blues,
Browns and Grays — from $15. to $35.
FIT-
flSREFORIV
\

Burns & Co.
291 Poi taze Ave.
Næstu dyr vi8 Manitcba Hall