Lögberg - 02.03.1916, Qupperneq 2

2
IjOGBUKií, *1MTUDAG1NN 2. MARZ 1916.
Hugleiðingar
fyrir manninn sem h?fir atkvæðis-
rétt.
“Vínsöluhúsiö er slátrunarhús
djöfulsins’’, segir doktor Louis Al-
bert Banks. “Eg þekti og elskaði
eina fjölskyldu, þar sem faöirinn
eyddi tómstundum sínum á
drykkjukrá, í sm'ibæ einum. Hann
dó sem drykkjumaður. Sonur hans
er haföi leiðst út í vondan félags-
skap gtgn um drykkjuskap föður
síns, for í betrunarhúsið. Konan
og móðirin varð brjáluð af að
hugsa um þá miklu sorg og
skömm, er hún haföi oröið fyrir,
og dóttirin var svikin og eyðilögð
af þorpara, er faðir hennar hafði
komið heim með af knæpunni.
Sjáið hvernig ein knæpa fór að
slátra þessari fjölskyldu! Hún
sendi e nn meðlim þessarar, fjöl-
skyldu á vitfirringa-stofnun, ann-
an í betrunarhús, þriðja t samlifn-
að við ólifnaðar konur, og þann
fjóröa beint í drykkjumanns gröf.
Og samt æpir þjóöin og kallar “Of-
stækismaður”, þegar einhver reyn-
ir að loka knæpunni, sem hefir
gert þessa ”slátrun” mögulega.”
Einn meðlimur í verzlunarfé-
lagi Chicago gefur eftirfarandi
lýsingu af s nni eigin viðureign
við vinsöluna. Hann segir:
“Árið 1890, þegar eg var þrettán
ára gamall, byrjaöt eg að vinna
sem vikadrengur fyrir félagið j
Logan & Bryan, í Chicago. Eg |
elskaði alt viðskiftalif og vann því
trúlega. og óx fljótt í metum hjá
húsbændum mínum. Þegar eg
var 23 ára gamall var eg kjörinn
meðlimur verzlunarfélagsins, og
gjörðist aðal hveitikaupmaður fyr-
ir félag það. er eg vann fyrir. Mér
græddust fljótt peningar og varði
eg þeim ve log lét þá í skynsam-
leg fyrirtæki. En á þessum tíma,
þegar alt lék í lyndi, lærði eg að
drekka.
C A NADISK
SKANOiAVA HERDEILD
(Overseas Battallion)
Undir stjórn
Lt.-CoI. Albrechtson '
“Eg hafði kvænst. Eg átti elsku-
verða kot.u og dóttur. Eg hafði
alt er gat gert mig anægðan, en eg
hélt áfram að drekka, meir og meir.
Eg gerði þetta samt ekki af ásettu
ráði. Allir kunningjar mtnir
drukku, og mér líkaði að vera með
svo góðum vinum. Hver sem stóð
með mér upp við borð vínsalans
var vinur minn.
“Loksins—fyrir tíu árum síðan
—fanst mér eg vera búinn að
græða nóg af fé, svo eg sagði skil-
ið við verzlunina. Eitt var það,
sem eg sagði ekki skilið við—það
var drykkjuskapurinn. Peningar
minir runnu úr greipum mér eins
Lt.-Col. ALBRECHTSON,
Aðal-skrifstofa:
1004 Union Trust Building,
Winnipeg:
Stjórnað eingörgu af Skandinövum og lið-
safnaður allur undir þeirra umsjón.
og vatn, og eitt á fætur öðru fóru
öll mín fyrirtæki um koll. Svo,
einn dag, tók konan min bamið og
fór. Eg var orðinn að þvi dýri að
henni var ómögulegt að lifa saman
við mig lengur. Og svo, loksins,
voru all r mínir peningar þrotnir.
Eg var kominn á neðstu tröppu
niðurlægingarinnar. Eg forðaðist
alla mína fornu kunningja, og, þið
megið reiða ykkur á, þeir forðuð-
ust mig. Eg misti alla sómatil-
finnngu.
“Einn dag stóð eg á hominu á
State og Van Bureu strætum,
skjálfandi og titrandi af áhrifum
áfengis, en þó með nóg vit eftir að
hafa skyn á því hversu hræðilegt
það var atl saman, þegar eg sá
hvar maður kemur á móti mér, er
eg hafði ekki séð í fimm ár.
“Hann var víst maður er mig
langaði sízt af öllu til að sjá. Eg
læigði höfuðið í von um að hann
mundi ekkí þekkja mig. Þessi
maður var Stuart Logan, maður-
inn er hafði verið yfirmaður minn
og vinur m'nn. I staðinn fyrir að
ganga fram hjá, kom hann til mín,
tók i hönd mér og spurði hvernig
mér liði.
“ ‘Komdu og findu mig á morg-
un, Billy, og þá getum við talað
<aman', sagði hann.
“Eg fór. Eg hafði gefið honum
loforð mitt. Þegar samtali okkar
lauk háfði hann aftur gefið inér
atvinnu, og eg hafði lofað að
drekka aldrei framar.
“Upp frá þessu fór alt að fara
i hina áttina. Konan mín kom aft-
ur til min, þegar hún sá að mér
var alvara í að hætta við vínið.
Eg byrjaði afttir að kaupa mér lít-
ið heimili, rétt eins og eg hafði
gert þegar eg var ungur, og eg fór |
að draga safnan ögn af peningum.
Og nú er eg aftur orðinn meðlimur
verzlunarfélagsins. Áfengið stal
tíu árum af bezta tíma æfi minn-
ar. Eg er m'ina þrjátíu og átta
ára.”
Mrs. Luella Denisön Baldwin
gefur okkur annað sýnishorn af
hinu skaðlega verki vínsöluhússins:
“Ungur dómari andaðist nýlega
í smábæ einum í Ohio ríki. Hann
og fjölksylda hans voru virt af
öllufn sem þektu til þeirra. Hann
var ungur, vel mentaður, stór gáf-
aður, gerfilegur á velli og hvers
manns hugljúfi, og hann var í
miklu áliti sem ræðumaður við op-
inber tækifæri. í nærfelt öllum
góðgerðum og opinljerunt fyrir-
tækjum tók hann þátt. Þótt hann
væri aðeins ungur maður, voru
hans lögmans hæfielikar viður-
SKANDINAVAR ERU BEÐNIR AÐ GANGAI ÞESSA DEILD
INNRITIST STRAX!
kendir með því aö hann var gerður
að dómara.
“En hann varð. drykkjumaður.
Hann spyrnti á móti ílönguninni,
eins lengi og hann gat, en þegar
hún varð honum yfirsterkari, var
hann vanur að setja upp spjald á
skrifstofu hurðina sína með þess-
ari áritun: “Farinn burt úr bæn-
um”. Og svo flúði hann til ein-
hvers nælriggjandi bæjar og, var
þar þangað til hann var orðinn af-
drukkinn aftur. Einn dag sem
oftar hætti hann starfa sínum og
fór burt úr bænum. En næsta
morgun birtu dagblöðin þessa yfir-
lýsingu með stóru letri: “Dómari
N. N. fasnt dauður í herbergi sínu
á gistihúsinu. — Orsök áfengiseitr-
un”.
“Dauði orsakaður af drykkju-
skap. Já, þessi ungi maður var
komimt af góðu fólki, hafði öll
lífs jiægindi, var gáfaður og vel
mentaður og hafði sterka líkams
byggingu, en þó yfirbugaði vín-
hann. Ef að nokkru sinni hefir
lifað maður sem reynt hefir að yf-
irhuga óvin þennan með viljakrafti
sínum, þá var j>að þessi ungi mað-
ur. vSumir segja^ð aðeins þeir er
erft hafa ílöngunina, eða sem hafa
veikan vilja, láti yfirbugast af
drykkjuskap. En þetta er ekki svo.
Vínið fer ekki i manngreinar álit.
“ ‘Vínið yfirbugar ekki alla’,
segir einhver. En munið eftir
jæssu, að vera yfirbugaður af
Bakkusi þýðir ekki einungis Jtað,
að skjögra heirn fullur, berja kon-
una, eyðileggja bömin, eða láta
sjálfur lífið í slagi inni á einhverri
knæpunni. Nei. Afengi eyðilegg-
ur, og, eyðielgging þess sem er gott
og göfugt orsakar yfirbugun ein-
hverntíma—einhversstaðar.
“Maðurinn getur verið drykkju-
maður, en samt tekist að ganga
oeinum, mentað börnin sín, og lát-
ið fjölskyldu sinni liða vel. Hon-
um gengur vel í viðskiftalífi þjóð-
arinnar. Eftir öllu ytra útliti að
dæma sýnist honum liða eins vel
og þeim manni, sem ekki drekkur.
En samt sem áður er þessi maður
að yfirbugast. Einn góðan veður-
dag veikist }>essi maður af tauga-
veiki, lungnabólgu, eða einhverju
öðru, og læknirinn gefur ‘litla von
um bata’. ‘Alkohol njarta’. Skyldi
samt svo fara að drykkjumaðurinn
sjálfur lðii engar beinar afeliðing-
ar, gæti vel verið að syni hans yrði
aftrað frá að verða að manni,
vegna þess að hann hafði erft ó-
slökkvandi löngun í áfengi.
“Aftur á móti eru margir ungir
piltar, sem taka sér þennan mann
til fyrirmyndar hvað hófdrykkju
snertir, og afdrif þeirra verða oft-
ast nær ólifnaður, synd og eyðilegg-
ing.”
Atkvæði þitt hjálpar 11 annað-
hvort að efla eða eyðileggja mann-
dóm.
Hvort heldur á það að vera —
með eða móti áfengissölunni ?
G. J..
Þýtt úr “1916 Temperance
Annual”.
Ur bygðum
Islendinga.
Gr Nýja íslandi norðanverðu.
Mikill hugur hér í mönnum að
koma Bakkusi fyrir kattarnef.
Hefir ktmningi sá átt hér erfitt
uppdráttar mörg undanfarin ár.
Má heita að hann hafi aldrei feng-
ið að sýna sig síðan Bifrösst sveit
myndaðist. Reyndi hvað eftir
annað að fá hér inni, en jafnan
rekinn á dyr og það með þeim um-
merkjum síðast, að margir sögðu
að liann mundi aldrei reynda það
framar. Síðan er nú aðeins lítið á
annað ár. En viti menn, undir
}>eim vísdómsreglum sem gilt hafa
var aldrei hægt að reka hann burt
af höndum sér fyirr lengri /ima en
þrjú ár í senn. Hafa menn því
verið sí-smeykir að Jxirpari þessi
ef til vill næði landvist, }>ó í bili
væri/hann rekinn á brott. Eru
sveita-bannlögin þannig (þó þau
vitanlega séu mikið betri en ekki),
að þessi eltingaleikur á hverjum
þrem árum — og stundum oftar —
var svo að segja sjálfsagður. Hafa
baradgar þeir verið ærið fyrirhafn-
armikilr, kostnaðarsamir og oft og
tíðum árangurslitlir sökum ráng-
inda og lagakróka sem brennivíns-
valdið fékk að ósekju beitt sér í
hag. Enda fjölda mörg dæmi þess
að sveitir hér í fylkinu yrðu að
sitja uppi með óþokkann Bakkus,
j>ó, ef réttvisi og sanngirni hefði
ráðið, að þær í raun og veru hefðtt
rekið hann burt. Hér gátu rang-
indi þessi aldrei fengið framgang.
Ekki af þvi að það væri ekki reynt
að beita þeim, heldur af því að fólk
hér var vakandi og lét ekki svo auð-
veldlega fara i kring um sig.
Þess vegna hyggja nú margir
gott til hinna fyrirhuguðu bann-
laga fylkisins, bæði að fylkið í
heild sinni losist undan fargi
brennivínsvaldsins, og svo, að um
leið kemst maður hjá þessum sí-
felda eltingarleik við Bakkus á
hverjum þremur árum eða oftar.
Væri það meira en lítið happ að
fá bannlögin samþykt af kjósend-
um þann 13. marz n.k., því þó þau
gangi ekki eins langt og margir
mundu óska, þá ganga þau samt
eins langt og vald fylkisins nær, og
eru stórum betri — eg vil segja ó-
endanlega miklu betri — en nokk-
uð annað í þessu efni sem vér höf-
um vanist að undanförnu.
Fundahöld eru að fara hér fram
á ýmsum stöðum í því skyni, að
bannlögin fái hér algengt og gott
fylgi. Hefir stúkan “Árborg” kos-
ið níu manna nefnd, sem sérstak-
lega hafi mál þetta með höndum.
í nefnd þeirri sitja Sigurjón
kaupm. Sigurðsson, Valdimar Jó-
hannesson, Mrs. Vilborg Johnson,
Tryggvi Ingjaldsson, Þorsteinn
Sveinsson, Ásgeir kaupm. Fjeld-
sted, Friðrik Nílsson, Gísli Jóns-
son og séra Jóhann Bjarnason;
taldir í þeirri röð sem nöfn nefnd-
armanna koma í hug minn. Mun
nefnd þessi leggja nokkra áherzlu
á fundahöld og samtal við kjósend-
ur, en aðal áherzluna á að fá alla
kjósendur á kjörstaði kosningadag-
inn. Er það löndum vorum hór
mikið til sóma, að menn mega heita
algerlega á eitt sáttir í þessu máli
— allir samhuga um að Bakkus
verði rækur úr fylkinu. Aðal efn-
ið er því að kjósendur komi og
greiði atkvæði, því ekki verður
Bakkus burtu rekinn með þeim at-
[ kvæðum, sem aldrei eru greidd.
Það ættu allir kjóscndur að muna
1 og eins hitt, að um hvert eitt at-
kvæði getur munað svo m'kið að
málið tapist eða vinnist þar með.
Meirihluti, hversu lítill sem hann
verður, ræður úrslitum.
Víðimenn höfðu fund með sér
þar í funclarsal bygðarinnar þann
17. þessa mánaðar. Voru tveir úr
Árborgarnefndinni á þeim fundi,
þeir Ásgeir Fjeldsted kaupmaður
og séra Jóahnn Bjarnason. Var
sjö manna nefnd kosin til að ann-
ast málið þar í bygðinni/ í þeirri
nefnd eru Jón Sigurðsson (oddviti
sveitar'nnar), Magnús Jónasson,
Kristjón Finnsson, Ármann Magn-
ússon, Snorri Pétursson, Franklin
Pétursson og Björn Ólafsson. Kom
það fram á fundi þeim, að aðalat-
riðið jxitti að menn næðust á kjör-
stað að greiða atkvæði. Var talið
víst að hver einasti íslendingur þar
í bygð'nni væri með banninu. Væri
það drengilega af sér vikið ef svo
reyndist þann 13 marz næstkom-
andi.
Ekki laust við að sumir hér séu
hræddir við Póllendingafia hvað
bannið snertir. Social Service
Council lét sem það mundi senda
menn út á meðal þeirra að undir-
búa atkvæðagreiðsluna. Enginn
sem eg hefi spurt veit til að nokk-
uð hafi enn verið gert. Vildi eg
mælast til að hinn ötuli bindmdis-
frömuður og landi vor A. S. Bar-
dal, vildi ýta við þeim starfsbræðr-
um sínum þar í jjví ráðaneyti, svo
að Póllendingunum hér verði sint.
Sé nokkur hætta hér á ferðum, þá
stafar hún af þeim en ekki af
löndum vorum. Til Póllénding-
anna þarf því að senda, og það
duglega starfsmenn, menn af
þe'rra eigin f!okki. Vona bróðir
vor Bardal sjái um að það verði
gert og það án tafar.
Tveir aðkomandi bindindis merk
ismenn hafa heimsótt oss nýlega,
þeir A. S. Bardal og Jóhannes
kaupm. Sigurðsosn. Þeir hafa
báðir verið með oss í undanförnum
orustum. Er oss ánægja að sjá
framan í þá og vera með þeim á
fundum. Munu þeir báðir vera í
röð h'nna áhugamestu og bezt dug-
andi bindindismanna hér vestan
hafs.
Berens River, Man.
15. febr. 1916.
Háttvitri ritstjóri.
Um leið og eg sendi vini mínum
gamla, Hermanni nokkra dali sem
borgun fyrir blaðið, vil eg ekki láta
hjá líða að þakka þér fyrir Lög-
berg, sem ætíð er velkominn og
kær gestur i mínar hendur,; eigi
síður en annara. Þótt póstgöng-
urnar séu hingað miklum erfiðleik-
um bundnar, því héðan til járn-
brautar eru 150 mílur og ófarandi
suma tíma árs, vor og haust. Þá
Iyftist brúnin upp þegar Norway-
hous pósturinn færði mér Lögberg,
þótt gamalt væri (13. og 20. f.m.),
og því meira gladdi það mig að sjá
hve einarðelga jx> þakkar hverjum
þeim, sem reynir að hnekkja afli
Armstrong-félagsins. — Geirf.
Pétursson á miklar þakkir skyldar
fyrir að gera tilraun að bæta fiski-
verzlunina, og óskar víst hver einn
Islendingur að honum takist að
standa sem lengst í þeirri baráttu.
Því Geirf. er hraustur og þibbinn
á velli
íslendingar hafa nógu lengi, að
virðist, verið kúgaðir af einokun-
unni — ætli ekki væri kominn tími
til að hrinda henni af sér? verða
frjálsir menn í frjálsu landi?
Fréttir héðan get eg því miður
engar talið. Lífið gengur rólega
og hægt áfram án viðburða. Nógur
snjór, en allstaðar er minna af pen-
ingum. Frostin hafa verið hér upp
í 48 stig fyirr neðan zero og þar
yfir. Hudsons Bay maðuirnn seg-
ir að hann muni ekki eftir öðrum
eins kulda og hefir verið í janúar.
Mælirinn sýndi ekki kuldann. —
Nú eru fiskimenn allir að hætta og
fara heim til sín, og mun afli hafa
verið í meðallagi. — ‘Þeir ná fyr í
sumarið og blíðuna heldur en þeir
sem verða að hjara hér norður frá
þar til ísa leysir í maí eða júní. —
Svo enda eg línur þessar með
beztil óskum til þín og þinna. Óska
ykkur allra þeirra beztu vellíðun-
ar sem eg fæ kosið.
Þinn með vinsemd.
/. S. Thorarcnsen.
Minnesota.
Þess va rnýlega getið i Lögbergi
að Jóhanna Högnason kennari frá
Anoka hefði komið heim til að
eyða skólafríinu sínu hjá foreldr-
um sínum. Mörgum Islendingum
mun Jiykja skemtilegt að vita það
að hún hefir verið þar kennari síð-
an haustið 1911. (Principal of
Anoka High School) Þessi há-
skóli hefir um 260 nemendur og er
því einn af stærstu háskólum rík-
isins utan >stórborganna. Mun
Jóhanna vera eina stúlkan af ís-
lenzku bergi brotin, sem þeirri
stöðu hefir náð, að verða yfirkenn-
ari á háskóla í Minnesota. Hún
útskrifaðist af Gustafus Adolpus
skólanum í St. Peter 1907 með
bezta vitnisburði sem B. Sc., og
var hún hæst í námi sínu allra
þeirra sem útskrifuðust með henni.
HEIMSINS BEZTA
MUNNT.ÓBAK
Kaupmannahafnar
Hefir góðan
keim
Munntóbak sem
endist vel
Hjá öllum tóbakssölnm
Var hún aðeins 3 ár og 5 mánuði
að ljúka því námi, sem flestir
þurfa til 4 ár. Hefir hún sjöðugt
stundað kenslu síðan hún útskrif-
aðist og áunnið sér mikið álit í
þeirri stöðu.
Narrows.
Veturinn gekk hér snemma i
garð, en þó var tíðin væg fram að
jólum, síðan stöðugar hörkur og
snjófall. Fiksiveiði i góðu meðal-
lagi yfirleitt, en markaður fremur
daufur fyrir fisk, og vertíð bráð-
um lokið.
Heilsufar yfirleitt gott, sem
enda kemur sér vei, því hér í bygð
er enginn læknir. Einn bóndi dó
hér í vetur við Reykjavíkur P.O.,
að nafni Guðmundur Sigurðsson
ættaöur úr Árnessýslu. Hann læt-
ur eftir sig konu og nokkur börn
uppkomin. Einn sonur hans, Al-
bert er póstur hér úti.
Guðm. sál. var mjöög vel látinn
maður, en hniginn að aldri; bilað-
ur til heilsu hin siðustu ár.
Hvað stjórnmál snertir, þá una
menn allvel við að sjá atkvæði
greitt um vínbannsmálið; en aftur
þykir mörgum skrítið ef jafnrétt-
ismál kvenna skal ekki borið undir
atkvæði kjósenda þessa fylkis, þar
sem núverandi stjórn hefir beina
Iöggjöf á stefnuskra sinni. Því
þó stjórnin geti flest mál keyrt í
gegn um þingið með atkvæða-
magni, væri mikið frjálslegra að
sjá til hvernig þjóðin litur á það
stórmál eitt útaf fyrir sig.
En máske Jxtta verði gjört bráð-
um. Við sjáum til.
Sigurður Baldvinsson.
Quill Lake, Sask.
20. jan. 1916.
Heiðraði ritstjóri!
Fátt að frétta héðan. En þess
vil eg geta fyrst og fremst, að hér
eru fáir, sem v.'lja rétta Bakkusi
hjálparhönd, JxStt engum dyljist
að hann standi tæpt á heljarþröm.
Eg má víst fullyrða að þeir eru
fleiri sem i hann vilja sparka
Daglega fjölgar þeim mönnum,
sem klæðast í herskrúðan; flestir
ungir og ógiftir, þó nokkrir séu
þeir sem fara frá konum og börnum
sínum.
Hér hafa verið furðu mildir
þessir síðustu dagar, síðan hörðu
frostin minkuðu. Þau voru hér
svo nístandi að við munum ekki
eftir að þau hafi nokkurntima —
síðan við komum í þessa bygð —
verið jafn hörð.
Þann 13. þessa mánaðar kom
eldur úr pípum frá hitunarvél í
viðstöðuhúsi járnbrautarinnar hér,
en fyrir dugnað þeirra sem unnu
að því að slökkva hann, má heita
að húsið standi tiltölulega óhagg-
að, þótt það brynni nokkuð innan.
Eg hefi heyrt að skaðinn hafi ver-
ið metinn 500 dalir.
Agúst Frímannsson.
»
Macdonald lagafrum-
varpið.
Lögberg skýrði greinilega Mac-
donald lögin í haust. allar greinar
J>ess; tók J>að fram hvað þau
gerðu og hvað ekki. En sökum
þess að nú er að því komið að um
þau verði greidd atkvæði, þykir
vissara að endurtaka helztu atrið-
in:
1. Tilgangur laganna er sá að af-
nema sölu áfengis til drykkjar í
Manitoba.
2. betta er það sem lögin gera ef
þau verða samþykt. (Lesið 48.
grein).
a) Þau afnema allar vínsölukrár
(barrooms), vínsöluklúbba og
stórsölu áfengis. Þau afnema
þannig alla veitingu áfengis
(treating system).
b) Þau leyfa áfengissölu til
lækninga, eftir forskrift við-
urkendra lækna; til iðnaðar
og vísinda rannsókna og til
altarisgöngu. Slíkt áfengi
verður aðeins selt í meðala-
búlum. (Lesið 37., 40. og 41.
grein laganna).
c) Þau leyfa hospítölum að Lafa
áfengi til meðala og sjúkling-
um á heimiil sínu til lækninga
eftir læknis vottorði. (I.esið
49. greinarbrot 2. og 3. grein- ]
ar).
d) Þau leyfa læknum og lyfsöl-
um o.s.frv. að fá áfengi að-
eins til lækninga, iðnaðar eöa
rannsókna. (Les 49. brot 1.
greinar).
ej Þau elyfa húsráðanda að hafa
áfengi á heimili sínu til prívat
notkunar. (Les 49. grein). Þó
því aðeins að það sé ekki keypt
i fylkinu (Sjá 119 grein). Þau
banna að hafa nokkurt áfengi
í gistihúsum, hótelum, klúbb-
um, skrifstofum, ver^lunar-
eða starfrækslu-stöðum, greiða
söluhúsum o.s.frv.
f) Þau hafa ákvæði sem koma í
veg fyrir að hægt sé að van-
brúka það sem leyft er. (Sjá
61. grein). Heimili er lætur
það viðgangast að lögin séu
þar brotin er ekki lengur pri-
vathús og missir þvi J>ann rétt
er he!mili annars hafa. (Sjá
63 greinj.
g) Þau banna að selja áfengi
unglingum eða gefa þeim það
(Sjá 58 grein).
h) Þau ákveða þungar sektir og
fangelsi fyrir brot á lögunum.
3. l’að sem lögin gera ekki.
a) Þau hindra ekki tilbúning á-
fengis í fvlkinu, því sá réttur
heyrir aðeins til sambands>-
stjóminni; fylkið getur ek'ki
bannað það (sjá 51. grein lag-
anna).
b) Þau banna ekki innflutning
áfengis inn í fylkið. Þa8 er
einung s í höndum sambands-
stjórnarinnar; fylkið hefir
engan rétt til þess. En þau
banna að það sð selt í fylkinu
(Sjá i'i9 grein).
Þetta eru aðal atriði Iaganna.
Eins og öllum er ljóst eru vínsölu-
krárnar aðal uppspretta drykkju-
bölsins, þar læra ungir meiin fvrst
að drekka; þær eru reghdegir
drykkjuskólar. Þangað koma menn
inn með þeim ásetningi að fá sér
eitt staup og fara svo heim, en þeir
mæta þar einum kunningja sínum
°g þiggja annað staup hjá honnm;
svo kemur sá þriðji og fjórði o.s.
frv. og þannig er haldið áfram
þangað til þeir ertt orðnir dauða-
druknir.
Heraflanefndin.
i Winnipeg, sem hefir það með
höndum að fá menn í herinn, hélt
fund á fimtudaginn var til þess að
ræða um það hvemig fleiri menn
yrðu fengnir til þess að fara i
stríðið. Var þar ákveðið að skrá-
setja alla í bænum 18 ára og til 45,
og skifta þeim í þrjá flokka. í
fyrsta flokki (A) séu ókvæntir og
ekkjumenn bamlausir milli 18 og
30 ára; í öðrum flokki (B) séu ó-
kvæntir og ekkjumenn bamlausir
milli 30—45 og í þriðja flokki (C)
kvæntir menn með börn, milli 18
og 45 ára gamlir. Á að leggja sér-
staka áherzlu á að koma Jteim öll-
um í herinn sem tilheyra fyrsta
flokki og öðrum, en ekki eins J>eim
er tilheyra hinum þriðja. Þetta
er ekki herskylda, en nefndin álít-
ur að þessi aðferð verði til þess að
menn í fyrstu tveim flokkunum
sjái sér tæplega annað fært en fara;
er það einnig ákveðið að fá t lið
nteð sér prestana og alla verkveit-
endur, til þess að hafa áhrif á
menn. Eiga verkveitendur að gefa
allar upplýsingar um alla sem hjá
þeim vinna; bænum á að skifta
niður i smá svæði með nefnd á
hverju svæði, sem allar geri sitt
ítrasta til að ná mönnurn í herinn
og gefi skýrslu til sameiginlegrar
aðalnefndar. Þetta er svipað hinu
svokallaða “Derby” fyrirkomulagi
á Englandi.
Nýjustu tæki
GERA OSS MÖGU-
LEGT AÐ FRAM-
LEIÐA PRENTUN
SEM GERIR VIÐ-
SKIFTAVINI VORA
ANÆGÐA
The ColtMnbia Press,
JLltnilecJ
Book. and Commercial
Printers
Phona Garry2156 P.O.Box3l72
WIN NiPRG