Lögberg - 22.06.1916, Qupperneq 7

LÖGBERG, FIMTbCAGINN 22. JUNI 1916
ÁBYRGÐ FYLGIR
HVERRI KÖNNU
ENAMEL

Ij
,1
Nokkur orð um ritstjóra
Heimskringlu.
I ritstjórnardálkum Heimskr.
8. júni 1916 birtist grein með yfir-
skriftinni: “ÞjóSernisbarátta Jón-
asar”. Tilefni til þeirrar greinar
er “OpiS bréf” mitt til isl. lestrar-
félaga vestan hafs.
Brét þetta virtist mér meinleysis-
lget og ekki líklegt, til að valda mik-
illi byltingu í íslenzku þjóSlifi.
Samt virSist ritstjóranum, aS eg
ætli meS þvi aS hefja íslenzka þjóS-
ernisbaráttu hér vestan hafs. Mér
dettur í hug þetta, sem Þorsteinn
Erlingsson kvaS: “Því var þó al-
drei um Álftanes spáS, aS ættjörS-
in frelsaSist þar.” Eg hafSi aldrei
þoraS aS vona þaS, aS eg bæri gæfu
jil þess aS leggja mikib fram til
viShalds íslenzks þjóSernis. BréfiS
var skrifaS til þess aS komast fyrir
þaS, hvaS gert hefSi veriS í þessari
einu grein þjóSlegrar starfsemi
okkar. Enda ekki hægt um vik aS
hefja þá baráttu, sem þegar var
hafin, er Islendingar tóku sér hér
fyrst bólfestu.
ÞaS er því tómur misskilningur
eða heilaspuni ritstjórans, aS eg sé
með þessu aS hefja nýja baráttu.
En þaS er hann, sem hefir hafiS
hér baráttu, sem ekki hefir VeriS
háS hér fyrri — baráttu á móti ís-
lenzku þjóSerni.
VíSa hefi eg orSiS þess var i
ræSum og ritum merkra manna,
hérlendra, aS þeir hafa alls ekki
talið íslendingum né öSrum þjóS-
um af norrænum stofni til ámælis
fastheldni þeirra viS þjóSemi sitt,
heldur til hróss. Þéir hafa álitið
þá stefnu óheillavænlega, að varpa
frá sér þjóðernismeSvitund sinni,
áður en menn hafa fest rætur i
hinu nýja þjóðlifi, sem þeir hægt
og hægt renna saman við, og verSa
þannig á milli vita; — þjóðernis-
lausir vindhanar, sem eiga sér
hvergi rót. Slik sannsýni og nær-
gætni hlýtur aS auka virSingu og
bróSurþel til þeirra manna, er svo
mæla.
Er þaS þá ekki ömurlegt aS sjá
tylt upp i ritstjómarstól Heims-
kringlu þessari hræðu í manns
mynd, sem meS ofsalegum árásum
misþyrmir þvi, sem okkur mörgum
tekur næsta sárt til, og reynir aS
hrœða okkur til þess aS kasta frá
okkur þvi, sem viS getum enn ekki
án veriS?
ÞjóSernisummyndun Islendinga
fer hægum skrefum, — því hægari,
því farsælli fyrir þá sjálfa og þjóS-
ina, sem þeir renna hér saman viS.
ÞaS er lögmál, sem Heimskringlu-
ritstjórinn raskar ekki, hversu sem
hann hamast í stólnum.
Þessar hamfarir á móti sínu eig-
in þjóðemi eru ósamboSnar hverj-
um sönnum manni, og i ósamræmi
viS stefnu Breta i slikum málum,
en eru miklu fremur þýzks eðlis.
Vil eg minna ritstjórann á þaS nú
þegar, að rísi hér upp deila um
þetta mál, sem dreifi kröftum
manna nú, þegar sízt skyldi, þá er
þaS hann sjálfur, sem er upphafs-
maður hennar.
Eg hirði ekki um aS fara ítarlega
út i grein þá sem hér ræSir um, því
hún virðist vera skrifuS mestmegn-
is, til þess aS reka homin i Dr.
GuSmund Finnbogason, en eg vil
að endingu benda lesendum á sjötta
hefti, fyrsta árgangs FróSa. Þar
er erindi eftir séra Rögnvald Pét-
ursson, sem hann nefnir “Sam-
kvæmissalinn, (SalúnJ”, flutt á
fundi “Menningarfélagsins” 28.
des. 1911. í erindi þessu getur
hann um ný-útkomna skýrslu, er
samin hafi verið af háskólaráði
Minnesbta ríkis um þá hliS þjóS-
ernisins meSal Skandinava, er lýt-
ur aS hjúskaparmálum:
“Yfir 40,000 neimni eru talin og
verSur hin næsta eftirtektaverSa
niðurstaSa þessi: MeSal allra út-
Saltið er
mjög áríðandi
^HINDSOR
THt CAK^OI^fÍ SALT CO., Ltd.
SMJÖR
Búiö til í CATT
Canada
lendinga (frá Evrópu) í Minne-
apolis borg, giftast sjö af hverjum
átta innan sinnar eigin þjóðar.
MeSal næstu kynslóSar þar á eftir
er talan naumast einn af hverjum
átta. En þegar komiS er fram til
þriSju kynslóðar frá upphaflega
innflytjandanum, er þaS orj5in und-
antekning er samþjóSafólk giftist
saman. MeSal allra þessara þjóða
eru Skandinavar fyrstir aS samlag-
ast hinum þjóSunum og giftast út
fyrir þjóðflokkinn.” — — — —
------“ÞaS sem sagt er um
Skandinava í þessum efnum mætti
einnig segja um oss. Félagslega er
líkt ástatt hjá oss og þeim, og þessi
sömu einkenni að koma í ljós, þó
tæplega í eins ríkum mæli. Vöntun
alls félagslífs, og svo er sótt þang-
að, sem fögnuSurinn er fyrir.
“ ‘BeriS þið mig í sollinn’, er haft
eftir gömlum NorSlendingi í brúð-
kaupsveizlu á íslandi, er hann
heyrði aS byrjað var að glíma. 1
sollinn berst vor yngri kynslóS, og
í glötun gengur þjóSlíf vort, ef vér
ekki gefum því 'gaum, að veita
samkvæmislífinu nokkra umhugs-
un á meSal vor.”
Þetta er aSeins lítið sýnishorn,
en erindiS er í alla staSi ágætt.
í sama hefti ritar svo ritstjórinn,
séra M. J. Skaptason stutta grein
um þetta erindi, og leyfi eg mér að
taka hana hér upp mönnum til fróð-
leiks:
“Eg vil benda mönnum á fyrir-
lestur séra Rögnvaldar Pétursson-
ar hér að framan. EfniS er sér-
kennilegt og ber vott um skarpleika
og fjölhæfa þekkingu, en undir
niSri felst brennheit ást á íslenzku
þjóSemi og öllu sem íslenzkt er.
Enda er höfundurinn kunnur aS
því hvaS hann er ramm íslenzkur
í anda. En alstaðar gægist sorgin
í gegn — að allur vor bezti íslenzki
arfur sé að tapast — því að hann
sér lengra en almenningur, og þar
sem hann kemur meS skýrsluna frá
Skandinövum, seint í fyrirlestrin-
um, þá dregur hann upp mynd
framtíSarinnar. A8 þremur til
fjórum ættliðum gengnum, er land-
inn horfinn.
“Þó að ekkert væri annað en
þetta einasta við fyrirlesturinn, þá
væri hann merkari og ihugunarverð-
ari, en flest sem ritað hefir verið
í blöSum Vestmanna um fleiri ára
tíma. En ef til vill verSur þetta
sem margt annað árangurslitið likt
og “rödd hrópandans í eySimörk-
inni”.
“HugsiS þið til þess: Fjörutíu-
fimtíu þúsund íslendingúm fleygt í
sjóinn og ekki bóla ein, til aS sjá
hvar þeir hafa sokkiS.”
Þegar eg ber þessi ummæli þessa
manns saman viS þaS, sem stendur
í ritstjórnardálkum Heimskr. um
þjóSernismáliS, fæ eg ekki betur
séð, en aS hann “beri kápuna á
báðum öxlum”; og veit naumast,
hvað af fleipri hans er aS marka.
Jónas porbergsson.
Frá Islandi.
Mislingar hafa gengiS víSsvegar
um land. Vestmannaeyjar hafa
verið settar i sóttvörS til þess að
vama veikinni að komast þar í
land.
“Vísir” segir frá því að ungfrú
Þóra FriSrikson hafi átt fimtugs-
afmæli 22. maí, og telur blaSiS hana
eina merkustu konu landsins; mun
þaS ekki ofsagt. Hún er dóttir
Halldórs Kr. FriSrikssonar, fram-
úrskarandi vel aS sér í frönskum
fræðum og hefir dvalið langvistum
á Frakklandi; hefir hún þegar ver-
iS sæmd nafnbótinni “Officer d’
Aceadémie” af stjórn Frakklands.
BlaSiS “Vísir” virðist fylgjast ó-
trúlega vel meS málum hér vestra;
ekki einungis íslenzkum málum
heldur yfirleitt; þannig fræðir hann
fólk um ráðherramálin, KellymáliS
og fleira.
V erkamannafélögin á íslandi
hafa útnefnt 5 menn til þingkosn-
inga við landskosningar þær sem
fram eiga að fara í sumar. Þeir
eru þessir: Erlingur FriSjónsson
trésmiður og bæjarfulltrúi á Akur-
eyri. Ottó N. Þorláksson verka-
maSur i Reykjavík; ÞorvarSur
ÞorvarSsson prentsmiðjustjóri í
Reykjavík; Eggert Brandsson sjó-
maður úr Hafnarfirði og GuSmund-
ur DavíSsson kennari í Reykjavik.
Sveinbjörn Egilsson ritstjóri
blaSsins “Ægir” hefir skrifað grein
í “Lögréttu” þess efnis aS timi sé
til ‘kominn að landið eignist björg-
unarskip. Hann vill láta það
fylgja skipaflotanum og vera jafn-
framt spítalaskip og hafa lækni
innanborðs. KveSur hann marga
sjómenn hafa mist lifiS fyrir þá
sök aS ekki hafa orðið komist til
læknis í tíma og sömuleiSis hafi
stór fjártjón leitt af því fyrir há-
seta og útgerðarmenn þegar þurft
hafi aS fara meS veika menn til
lands frá ágætum afla. Þetta er
mjög merkilegt mál og ætti að fá
góðar undirtektir.
I Stykkishólmi segir “Dansbrún”
að sé verkamannafélag meS 106
manns; er formaður þess Baldvin
BárSdal, ritari GuSmundur Jóns-
son frá Narfeyri, og féh. Magnús
Jónsson.
VerkamannafélagiS í Reykjavík
hefir samþykt aS enginn félags-
maður megi vinna fyrir lægra kaup
en 45 aura um klukkutímann frá
kl. 6 f.h. til kl. 6. e.h., en frá þeim
tíma til kl. 10 e.h. 60 aura og krónu
um klukkutímann þegar vinna
verður á sunnudögum og eins fyrir
næturvinnu.
1 verkamannafélaginu á Akur-
eyri segir “Dagsbrún” að séu 63
meSlimir; formaður þess er Magn-
ús GuSmundsson, ritari Pétur
Hannesson, og gjaldkeri Ólafur
GuSmundsson.
ÁgætistíS um alt land; harSindin
segir “Vísir” að hafi veriS mjög
orSum aukin. Snjóþyngsli voru
að vísu mikil og voru menn farnir
að verða hræddir um heyleysi á
NorSurlandi; en batinn kom bráð-
ur og góSur og var jörðin græn þeg-
ar hún kom undan snjónum; víða
var gefið kom til fóSurbætis; en
fellir varS svo aS segja enginn eSa
tjón svo teljandi sé.
FróSleg skýrsla er birt í “Dags-
brún” 9. apríl og hagskýrslur
landsins hafSar að heimildum. Þar
sést það hversu margir hafa boSið
sig fram og hversu margir veriS
kosuir til þings af hverri stétt lands-
manna viS þrjár síðustu kosningar.
Skýrslan er þannig:
Frambjóðendur Kosnir.
23 bændur...................14
2 Sjávarútvegsmenn..........1
6 Verzlunar- og bankamenn .. 2
1 iSnaSarmaður...............o
7 Blaðamenn og embættislausir
mentamenn..................4
4 Háskólakennarar............2
3 ASrir kennarar............1
7 Prestar....................4
5 Sýslum. og bæjarfógetar .. 4
3 læknar....................1
3 ASrir embættismenn........1
63 34
Af bændum voru á ’þingi einn
af hverjum 433; af sjávarútvegs-
mönnum einn af hverjum 555; af
verzlunar- og bankamönnum einn
af hverjum 51. Af embættis- og
mentamönnum voru 17 þjóðkjörn-
ir og 6 konungkjörnir eða 23 þing-
menn, er þaS einn af hverjum 80.
En verkamenn áttu engan og iðn-
aSarmenn engan.
StofnuS hafa verið þrjú embætti
i Reykjavík. Þeir sem þau skipa
nefnast brunakallarar sinn í hverri
deild aðalslökkviliSsins.
Bæjarstjórnin í Reyikjavík hefir
látið girða stórt svæði í skólavörSu-
holtinu og leigir þar út kálgarðs-
svæSi.
MaSur sá er átt hefir gasstöSina
í Reykjavík hefir boðið hana bæj-
arstjórninni til kaups. Á hún að
kosta 107,198 kr. 39 au. MeS
venjulegu verSi þýzkrar myntar eru
þaS 120,598.19 mörk. MaSurinn
er þýzkur og heitir Froncki, hann
gefur kost á stöSinni fyrir þetta
verð; en meS því verði sem nú er
á þýzkri mynt verða þaS aðeins
73,564,90 kr. (100 mörk 61 kr.),
og þannig átti bærinn aB græða yf-
ir 33,000 kr. ef hún er keypt nú.
Nýlega er komiS út ársrit heilsu-
hælisins á íslandi, fyrir áriS 1915.
Fyrsta janúar 1915 voru sjúkling-
ar þar 67, en meðaltal þeirra áriS
1914 var á dag 73,6. ÞaS ár voru
deildir félagsins 32 og námu tillög
þeirra 2,502.53 kr. 1 árstíðaskrá
heilsuhælisins komu áriS 1914
2,984 kr., en 2,873 áriS 1915; alls
eru komnir i hana 1,700 í ár. Þetta
er mestmegnis fé sem gefið er í
minningu látins fólks í stað blóm-
sveiga.
iNýlega var haldiS uppboS á fé
á bæ í Sæmundarhlíð í Skagafirði.
HafSi eigandinn dáið í vetur. Ærn-
ar seldust lægst á 50 kr. og geml-
' ingar á 34—36 kr.
Nýgift eru í Hull á Englandi
' J. G. Whittle símaverkfræSingur
og ungfrú Lára Blöndal dóttir
Magnúsar Blöndals verzlunarfull-
trúa í Reykjavík.
Hornsteinninn aS nýju bygging-
unni sem HjálpræSisherinn er að
reisa í Reykjavík var lagður 11.
mai. Þar á að verða bæSi aðalbú-
staður hersins og alment gistihús
miklu stærra en áður; áætlað er að
nýja húsið kosti 44,000 kr. Um
14,000 kr. hafa fengist með sam-
skotum og 1000 kr. hefir Alþingi
veitt.
Eggert Stefánsson söngmaSur
hefir ferðast víða um NorSurlönd
í vetur og vor og sungið opinberlega
í Stokkhólmi, Gautaborg, Kristjaníu
og Bergen; er látiS mifcið af list
hans í svenskum blöSum.
Á ársþingi BúnaSarfélags íslands
sem haldiS var í síðastliSnum mán-
uði báru skýrslurnar þaS með sér
að eignir félagsins um árslok 1915
voru 78,268.91 kr., en höfðu verið
76,613.75 viS árslok 1914; höfSu
því vaxiS á árinu um 2,128.16 kr.
Eftirfarandi fyrirtæki hafði fé-
lagið styrkt.
Mælingar og áveitur um 4000 kr.
Vamir gegn vatnaágangi og land-
broti 1500 kr. Til girSinga 3000
kr. Til jarðyrkjukenslu 800 kr. Til
gróSrarstöðvarinnar 3300 kr. Til
nautgriparæktar um 10,000 kr. Til
eftirlitsmanns viS búnaðarkenslu
um 800 kr. Til girðinga fyrir kyn-
bótanaut 573 kr. Til girðinga fyrir
kynbótahross 269 kr. Til héraSa-
sýninga hrossa 300 kr. Til sauS-
fjárkynbótabúa 1100 kr. Til hrúta-
sýninga 240 kr. Til fóðurtilrauna
sauSfjár 200 kr. Styrkur til verk-
legs sauSfjárræktunamáms 50 kr.
Tii vefnaSarnáms 200 kr. Til ut-
anferSar handa mönnum er verk-
fræði stunda 1600 kr. Til korn-
forSabúrs 150 kr.
Auk þessa hefir félagið gengist
fyrir því aS menn öfluðu sér þekk-
ingar á ostagerð, mjórkurmeSferð,
slátrun sauðfjár, húsagerS og betri
ljáum, og enn fremur styrkt Gísla
GuSmundsson gerlafræSing til efna-
rannsókna, er bráðum von á riti
frá hounm um þau fræði.
í félaginu eru um 1400 manns.
“Lögbergi” hefir veriS s’endur
dálítill ritlingur eftir Indriða Ein-
arsson, sem heitir “Athugasemdir
um fjármál, meS hliSsjón af reikn-
ingi íslandsbanka 1915”. Kver
þetta er einkar fróðlegt, en það er
margbrotiS og þarf nákvæms lest-
urs til þess aS skilja þaS og skýra.
Þó sést þaS greinilega og tafarlaust
hvílíkum risaskrefum landinu eða
þjóðinni miðar áfram heima fjár-
hagslega, ekki síður en í aðrar átt-
ir. Segir IndriSi aS landsmenn
hafi aldrei grætt eins mikið fé á
nökkru ári síðan land bygðist, eins
og áriS 1915; menn hafi lagt inn í
bankana báða, öll þeirra útibú og
söfnunarsjóS íslands á árinu fram
yfir það sem út hafi verið tekið.
ÞáS sem hér segir: Landsbank-
ann og útibú hans 2,309,000 kr.;
í íslandsbanka og útibú hans 1,879-
000 kr„ og í söfnunarsjóð íslands
51,000 kr, eða alls 4,239,000 (fjór-
ar miljónir og tvö hundruð þrjátíu
og níu þúsundir króna), sem inn
hefir verið lagt fram yfir þaS sem
út var tekiS. Og auk þess’ var lagt
í aðra sparisjóði á landinu 1,761,-
000 krónur. Hafa því innlög í alla
sparisjóði landsins á árinu verið sex
miljónir króna. Auk þessa hafa
menn borgað miljónir af skuldum.
Verzlunarskuldimar voru 1913
taldar sex miljónir króna; mikiS
af þeim er nú greitt. SíSar verður
minst frekar á þessa litlu en merki-
legu bók. Seinasti kaflinn í henni
hefir fyrirsögnina: “tslendingar
geta alt sem þeir aúija.” Þetta eru
spakmæli eins og margt fleira af
vörum IndriSa Einarssonar.
Kansasog vínsölubann.
Thompson efrideildar þingmað-
ur í Bandaríkjunum flutti ræðu í
þinginu nýlega, þar sem hann skýr-
ir frá þeim hagsmunum sem ríkiS
Kansas njóti og hann telur aðallega
að þakka vínbannslögunum. Hann
viðurkendi þaS aS í mörg ár hefSi
lögunum í Kansas ekki veriS vel
framfylgt; þau eru nú 35 ára göm-
ul. En hann lýsti því jafnframt
yfir aS síðustu 10—12 árin hefði
þeim verið stranglega hlýtt; og þótt
undarlegt megi virðast þá þakkar
hann þetta aS mestu leyti konu
einni sem margir kannast viS og
Carrie Nation hét. Hún ferSaSist
bæ frá bæ og riki úr ríki meS hand-
öxi sína og braut eignir vinsalanna
hvar sem hún kom því viS. Þess-
ari konu hepnaSist að framkvæma
eitt; þaS var þaS aS vekja eftirtekt
i því aS lögunum væri ekki fylgt í
Kansas, og upp frá því var þaS al-
ment á vitund fólksins að hér væri
bráð nauðsyn á breytingu. Þá var
það sem Kansas vaknaSi og sá
skyldu sína og nú kvað Thompson
svo komiS að tæplega væri til vín-
söluhús né leyniknæpa í öllu Kansas
ríki. Hann sýnir einnig fram á þaS
aS vínbann sé þar orSiS svo gróður-
sett aS þaS haldist þar um aldur og
æfi. ViS síSustu ríkiskosningar
voru greidd atkvæði um aS leyfa
þar vínsölu aftur og greiddu 90 af
hundrað atkvæði á móti því. Mætti
svo ætla aS Kansasbúar vissu hvaS
hér væri um aS ræSa eftir 35 ára
reynslu og þaS aS eftir þann tíma
eru 90 af hverju 100 meS áfengis-
banni er örugg sönnun þess aS lög-
in reynast vel og hafa fest rætur.
Fáeinar aðrar staðhæfingar þing-
mannsins eru þess verðar að á þær
sé hlustaS. DauSsföll eru færri í
Kansas en í nokkru öðru ríki allra
Bandaríkjanna. Þár er aSeins einn
þurfalingur af hverjum 3000 ibúa
og þar eru 38 fátækrastofnanir í
héruSum, sem eru alveg tómar,
en í mörgum héruSum eru slíkar
stofnanir nú ekki til. Auðæfi Kans-
as ríkis eru $1,630 á hvert manns-
barh og er þaS tvöfalt á við maSal-
lag í öllum rikjunum.
Auk þessa er Kansas eitt af sex
ríkjum sem ekki skuldar eitt einasta
cent og 65 af hverjum 100 heimil-
um í Kansas eru með öllu óveðsett;
er þaS miklu meira en hægt sé aS
segja um öll ríkin í heild sinni aS
meðaltali. NiSurlagsorS þing-
mannsins eru á þessa leið: “Upp-
rætiS áfengisverzlunina og hafið
þér þá rutt úr vegi versta böli sem
þekkist x landinu og hafiS göngu
sem meira stefnir aS því en nokkuS
annaS aS leiða yfir þjóSina þægindi
og velmegun, þjóSrækni og ham-
ingju í öllum skilningi.”
H. W. E.
Aths.: — Þessa góSu grein sendi
séra FriSrik Hallgrímsson Lögb.
Hún stendur Lblaöinu “The Luth-
eran” 9. marz 1916. Carrie Nation,
sem þar er getiS um, er fræg fyrir
axarferðir sínar. Ritstjóri Lög-
bergs kyntist henni í Chicago 1901
og gleymir því aldrei hversu vel og
sannfærandi hún flutti mál sitt. —
Ritstj.
Bréf
Ritstjóri Lögbergs hefir fengiS
langt og rækilegt bréf frá Thordi
Johnson í Minnetonas. Þar er
drepiS á helztu áhugamál Vestur-
íslendinga; er þar ýmislega litiS á
og sýnir bréfiS þaS glögt aS ÞórS-
ur fylgist meS því sem fram fer og
hugsar um það. Ekki getum vér
verið samþykkir öllum skoðunum
hans t. d. um þjóSernismálið, en
hver hefir rétt til sinna skoSana.
Honum finst aS máliS hljóti að
hverfa og er tæpast hægt að efast
um þaS, en þaS er eins og Dr.
GuSmundur Finnbogason sagði að
þótt vér vitum þaS fyrir víst að vér
eigum það öll fyrir höndum aS
deyja, þá fremjum vér ekki sjálfs-
morS í dag af þeim ástæðum, nema
því aðeins aS vér séum geSveik.
Ritstjóri Lögbergs þakkar Þórði
fyrir bréfiS; það er skemtilegt og
fult af áhuga þótt þar kenni margra
andstæðra grasa.
Stjórnarskifti á Italíu.
Þau tíðindi gerSust á ítalíu fyrra
sunnudag aS stjómin sagði af sér
völdum. Fyrst var því haldiS fram
að þetta stafaði af því að stjómin
vildi hætta stríSinu og semja friS,
en þaS var boriS til baka siðar og
er nú sagt aS óeirðirnar hafi aðeins
stafað af pólitískri skoSanaskift-
ingu. AS vísu hafa 37 jafnaðar-
Vor-þrá.
Lyft af þér þínum kalda klaka dróma
nú kæra jörð mín, dauða sveipuð klæðum
og sendu geisla sól, úr háum hæðum
og hlýju vori gefðu þeirra ljóma.
Eg þrái að heyra söngfuglana syngja
og sólhýr blómin fram úr hnöppum brjótast
og glaðan læk um ilautu græna skjótast
og ljúfan heyra vorsins raddir klingja.
ó, kom þú vor, brjót kuldans harða hlekki
og hrek burt storma þá, sem andann særa
og fjötrum binda, veikja von og líf.
Svo þrey nú, sál mín, æðrast tjáir ekki
þér ást og von mun sumrið bráðum færa,
því oftast sæla kemur eftir kíf.
Af hjarta þrái eg þig, mitt sanna frelsi,
ó, þíða vor, er sorgir mínar bætir
þú, sem að lífið lága og háa kætir
og leysir bandingjanna þungu helsi.
ó, vor! eg bið, gef vængi þreyttum anda
sem vetrarkuldans reyrist hörðum dróma
þeim anda, sem vill heimsins hleypidóma
og heimsku flýja, brott til sælli landa.
Lýs veginn mínum anda úr harma heim
í hærri veröld, þar sem ástin drotnar
og þar sem vizkan leiðir alt í Ijós,
í sannleiksveldið, bjartan goða geim
hvar gjörvalt þróast, fullkomnast en
þrotnar
þó ferst ei neitt og fölnar engin rós.
S. B.
Business and Proíessional Cards
Member of Royal Coll. of Surcoone,
Eng., fltakrlfaCur af Royal Cellege of
Phyaiclana, London. 8«rfrae81nrur 1
brjðat- tauga- og kyen-ajflkdflaum.
—fikrlbt S*5 Kennedy Bldg., Pertage
Ave. (A roötl Baton'a). Tala. M. 114.
Helmlll M ><>«. Tlml tll TiVtala:
kl. ]—6 og 7—8 e.h.
oo »’-|-l^*l%%V*ITiA*U*UViriAAJVV'
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Tklephonk gurv 320
Orpicn-TfMAR: 2—3
Haimili: 77SVictor8t.
Tki.kphone siirt 381
Winnipeg, Man.
Dr. O. BJORNSON
Office . Cor, Sherbrooke & William
rKLKPHONH, GUIY 32*
Office-tímar: 2—3
HKIMII.ll
7S4 Victor Street
rBI.EPHONKi QAKRY T63
Winnipeg, Man,
HJÁLMAR A. BERGMAN,
íslenzkir lógfracCÍBgar,
Skripstopa:— Room 811 McArthur
Building, Portage Avenue
Abitun: P. O. Box 1058.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipe*
Gísli Goodman
tinsmiður
VERKSTŒÐI:
Komi Toronto og Notre Dame
I
1 Phone
Oarry 298«
UelKUllla
Omrry
J. J. BILDFELL
rA«TBIONASALI
Room 520 Unian Bank - TEL. 2691
Seiur hós og lótJir og annaat
alt þar aOlútaadi. Peningalán
..* “ - - ■ I -I „„„PHJ. a
Dr. J. Stefánsson
401 Boyd BuildinK
COR. PORT^CE AVE. & EDMOfiTOft ST.
Stuadar eingöngu augna, eyrna. nef
og kverka sjúkdóma. — Er að hitta
frákl. 10-12 f. h. og 2-5 e.h,—
Tal.imi: Main 3088. Heimili 105
OliviaSt. Talsími: Garry 2315.
J. J. Swanson & G).
Verzla með fasteignir. Sjá um
,'PU14 húsum- Annast lán o.
eld.ábyrgðir o. fl.
604 7110]

FLUTTIR 151 Bannatyne Horni Rörie Str. í stærri og betri verksto Tals. Main 3Z KanalyElectri Motor Repair Special H1
Ave fur 180 cCo íst
menn krafist þess aS striSinu sé
hætt, en ekki er taliS líklegt aS þeir
hafi nægileg áhrif til neinna fram-
kvæmda.
Paolo Baselli heitir sá er forsæt-
isráSherrastöðuna tókst á hendur.
Hann er 79 ára aS aldri og hefir
veriS ráSherra í síðastliSin 40 ár,
en þingmaSur síðan 1870.
Heiður þeim sem heiður ber.
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST,
8elur lfkkistur eg annast
Bjn útfarir. Allur útbón-
aður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskooar
minnisvaröa og legsteina
rals. Heimlll Qmrry 21B1
n Offlc. „ 300 og 8TB
J. G. SNÆDAL,
•TANNLŒKNIR
614 Someraet Block
Cor. Portage Ave. og Donald Streot
Tals. main 5302.
Tér lOBCJum aéntaku Ahoraiu á
aalja meSBl afttr farakytftum
Hln bastu miML sam hait ar »■
eru notuð nnfflnn. >a«ac p4r k»
M mo» forskrlfUna U1 vor, meaiB |
vara vtsa um a« ffl rétt þaB m
Ueknlrlau takur tlL
COIXLÍHJOB Jt CO.
NotM Dmn Ava. rng
Phana Oarry IIM i
»4*1.
Steam-No-More
GLERAUGNA - HREINSARI
Þess hafði verið fariS á lei’t viS
hermálastjórnina í Canada aS
kvæntir yfirmenn i hernum i Sew-
ell fengju aS hafa konur sínar þar
hjá sér; var það ætlun þeirra aS
hafa í því skyni sérstakar herbúS-
ir. FullnaSarsvar kom frá Ottawa
14. þ. m. í þvi máli og var þvi þver-
neitaS. Hermálastjómin á stórar
þakkir fyrir þennan sanngjarna úr-
skurS. ÞaS hefSi gengiS hneyksli
næst, ef fariS hefði veriS aS gera
upp á milli manna í hernum þannig
að yfirmennirnir hefSu fengið að
hafa þar heimili sín, en óbreyttir
liSsmenn ekki. Munurinn á æfi og
launum yfirmanna og undirgefinna
er nægilegur samt, þótt ekki séu
veitt fleiri aukahlunnindi og meira
gert til þess aS ala upp flokka-
skiftingu og ójönfuS í hernum.
Þegar menn eru aS leggja af staS
í félagi þar sem líf þeirra er lagt í
veS, þá virðist þaS vera sjálfsagt
að jafnt sé látiS yfir alla ganga.
CanadaþjóSin ætti aS vera þakklát
hermálastjóminm fyrir þann jafn-
aðaranda og þá sanngirnt, er hún
hefir sýnt í þessu tilliti.
Undir skemdum.
Fundur var haldinn 14. þ. m. af
sameiginlegri fulltrúanefnd C.N.R.
járnbrautarfélagsins og kom-
geymslufélaganna í Goose Lake
héraðinu í Saskatchewan. KröfS-
ust korngeymslufélögin þess að
ráðin yrði bót á þeim vandræðum
sem af þvi stöfuSu að korni yrði
ekki komiS til markaðar þaðan.
SögSu fulltrúar þeirra aS 329,000
mælar af hveiti og 1,000,000 mælar
af öðru korni væru þar geymt, sem
alt lægi undir skemdum ef þaS væri
ekki flutt til markaSar tafarlaust.
Járnbrautarfélagið lofaSi að sjá
svo um aS það yrSi flutt í burtu
fyrir lok júlímánaðar; kvaðst það
skyldu láta flytja 700 vagna á dag,
og ef ekki væri nóg af vögnum hjá
þvi sjálfu, lofaði þaS aS fá vagna
hjá C.P.R. til þess aS geta staSiB
við þennan samning.
er samsetningur sem hver maður er gler-
augu brúkar œtti ekki að vera án. Ef ein-
staka sinnum sett á gleraugun, heldur það
þeim hreinum 6g ver ryki að setjastá þau,
Breyting loftslags frá kulda til hita, setur
ekki móðu á þau. Þér getið ekki fmyndað
yður hvaða ágætis efni þetta ertilað halda
gleiaugum hreinum. Vér ábyrgjumst það,
annars fæst psningunum skilað aftur.
VERD 25 c«*.
WINNIPEG INTRODUCE CO.,
P-0• Box 56, - Winnipeg;, Man
Hættulegasta veikin.
Hættulegasta veikin sem
þjáir mannkynið er ekki barna-
veiki, bóla, lungnabólga, tauga-
veiki eða jafnvel berklaveiki
sem ræðst á tíu af hverjum
bundrað manns hinna siðuðu
þjóða. Hættulegasta veikin er
blátt áfram hægðaleysi, sem er
ekki eiginlega veiki í sjálfu sér
Keldur orsök eða byrjun sjúk.
dóma. Þetta sýnir hversu á-
ríðandi það er að halda innýfl-
unum í fullkominni reglu með
Triners American Elixir of
Bitter Wine. Þetta áreiðan-
lega meðal hrein«ar flótt og vel
úr líkamanum öll óhrein efni
sem fyrir hafa safnast og er
hættulaust. Það styrkir melt-
ingarfærin og bætir meltinguna
sjálfa; það linarhægðaleysi.gef-
ur aftur matarlyst hjálpar
meltingu, læknar taugasleppu,
verndar heilsuna með eðlileg-
um og hressandí svefni og
skapar nýja krafta. Verð $1.30
fæ8t í lyfjabúðum. Jos. Triner,
Manufacturing Chemist 1333-
1339 S. Ashland Ave., Chicago
111.
Triners áburður linar þraut-
ir, læknar gigt og tognanir taf-
arlaust. Nudda hann vel inn
í hörundið. Verð 70 c«nt6>
Póstgjald borgað.