Lögberg - 29.06.1916, Side 7

LÖGBERG, FIMTlCAGINN 29. JÚNÍ 1916.
9
Skúli Thoroddsen,
alþÍRgismaðar
Hann andaSist aS heimili sínu
,í Reykjavik síSastliSinn sunnudag,
2i. maí, nálægt miSjum degi. HafSi
veriS sjúkur aS undanförnu eitt-
hvaS mánaSartíma, stundum þungt
haldinn, en var talinn á batavegi
nokkrum dögum áSur en dauSann
bar aS. BanameiniS var heilablóS-
fall.
Skúli var fæddur 6. janúar 1859
í Haga á BarSaströnd og bjuggu þá
foreldrar hans þar, Jón skáld Thor-
oddsen, sýslumaSur BarSstrend-
inga, og 'kona hans Kristín Þor-
valdsdóttir Sívertsens umboSs-
manns í Hrappsey. Var Skúli
næstyngstur af fjórum sonum Jóns
J'horoddsens', en aldursmunur
þeirra litill. Hann varS stúdent
1879 og lauk lagaprófi viS Khafn-
arháskóla 19. jan. 1884 meS bezta
vitnisburSi. Eftir þaS var hann
stutta stund' málaflutningsmaSur í
Reykjavík, en var settur sýslumaS-
ur í ísafjarSarsýslu 25. ág. 1884 og
fékk veitingu fyrir embættinu rúmu
ári síSar, 6. nóv. 1885. Var hann
sýslumaSur ísfirSinga nær 11 ár,
en var leystur frá embætti 31. maí
1895, aS loknum málaferlum þeim,
sem landsstjómin hafSi átt í viS
hann á undanfömum árum og mik-
iS var um talaS á þeim tímum.
HafSi Skúli unniS máliS fyrir
hæstarétti. Var honum boSin önn-
ur sýsla, en hann neitaSi þeim skift-
um, og var þá leystur frá embætt-
inu meS eftirlaunum. Dvaldi svo
á IsafirSi nokkur ár áfram, og fékst
viS kaupfélagsskap og verzlun, en
keypti síSan BessastaSi og fluttist
þangaS voriS 1901. Á BessastöS-
um bjó hann til 1908, og settist þá
aS hér í Reykjaví'k.
Þegar Skúli var orSinn sýslu-
maSur á ísafirSi, hófust brátt af-
skifti hans af almennum málum.
Gekst hann fyrir því meS fleirum,
aS ísfirSingar fengu sér prent-
smiSju og stofnuSu blaSiS “ÞjóS-
viljann”, er Skúli ritaSi í og réS
mestu um frá upphafi. VarS hann
síSar eigandi prerítsmiSjunnar, og
ritstjóri blaSsins frá 1891; en
prentsmiSjuna flutti hann meS sér,
fyrst aS BessastöSum og siSan til
Reykjavikur, og gaf “ÞjóSviljann”
út til síSustu áramóta, og ýmsar
bækur öSru hvoru.
íFrá 1891 hefir Skúli átt sæti á
alþingi. Var hann fyrst kosinn
þingmaSur af EyfirSingum, 1890,
en var fulltrúi þeirra aS eins á einu
þingi; bauS sig svo fram í ísaf jarS-
arsýslu og varS þingmaSur hennar
1893, og þaS hefir hann veriS jafn-
an síSan, frá 1903 þingmaSur NorS-
ur-ísfirSinga. Jafnan hefir Skúli
staSiS framarlega í flokki á alþingi.
Hann hafSi þingmenskuhæfileika
góSa, og af löngu starfi var hann
orSinn þingmálum þaulkunnugur.
En skiftar eru skoSanir urh fram-
komu hans i aSalmálunum, einkum
gerSir hans í sambandslaganefnd-
inni 1908. Tóku aSrir sér þær til
afnota og fóru ef til vill meS á
annan veg en hann hefSi óskaS,
enda fór margt í flokki hans úr
þessu, eins og kunnugt er, öfugt viS
vilja hans og fyrirætlanir, og mun
hann hafa tekiS sér þaS nærri.
Hann var framan af ákafur fylgis-
maSur Benedikts heitins Sveinsson-
ar i endurskoSunarbaráttunni, en
eftir 1897 fylgdi hann valtýsku
stefnunni, frá 1904 ÞjóSræSis-
flokknum svo nefnda og * síSan
SjálfstæSisflokknum, þangaS til á
alþingi 1915. Þa sagSi hann sig
úr honum og var eftir þaS utan
flokka. Á einu þingi aS minsta
kosti var Skúli forseti sameinaSs
þings, og í fjárlaganefnd hafSi
hann lengi átt fast sæti. Annars
lét hann mörg mál til sin taka, sem
of langt yrSi hér upp aS telja. En
sérstaklega má nefna kvenréttinda-
málin. því í þeim var hann frum-
mælandi ýmsra umbóta bæSi á al-
þingi og í blaSi sínu. v
MeSan Skáúli var sýslumaSur á
ísafirSi, hafSi hann mjög forustu
fyrir VestfirSinga í héraSsmálum
og kom þar á ýmsum umbótum, í
samgöngumálum, verzlunarmálum
o. fl. og var hann alla tíS vinsæll
þar vestra eftir þaS. Verzlun rak
hann á IsafirSi lengi eftir aS hann
fluttist suSur, en mun hafa selt
hana á síSastl. ári. Á BessastöSum
bygSi hann mikiS, eSa gerSi viS þær
byggingar, sem þar eru, á fyrri ár-
um sinum þar.
Á síSari árum naut Skúli sín eng-
an vegin til fulls vegna heilsuleys-
is. Hann kom lítiS eSa ekki á
mannamót, utan þingfundanna þau
árin, sem alþingi var háS, en sat aS
jafnaSi heima. Hann var einrænn
maSur í skapi og kappsfullur, en
hversdagsgæfur og fáskiftinn. Ald-
urinn færSist yfir hann. En þaS
var eins og hann yngdist í hvert
sinn, er alþingi kom saman.
Skúli var kvæntur Theodóru GuS
mundsdóttur prófasts Einarssonar
á BreiSabólstaS á Skógaströnd,
merkiskonu. Lifir hún mann sinn
ásamt 12 börnum þeirra, en eitt
höfSu þau mist. Börnin eru; Unn-
ur, gift Halldóri lækni Stefánssyni
á Flateyri, GuSmundur læknir á
Húsavík, Skúli cand. jur., Þorvald-
ur, nú í Ameríku, Kristín hjúkrun-
arkona í Danmöi^cu, Katrín stud.
med., Jón, Ragnhildur, Bolli, Sig-
urSur, Sverrir og María, og eru
þau yngstu enn á ungum aldri.
Skúli hefir komiS mjög viS mál
landsins um undanfariS 30 ára
skeiS, og hvemig sem dómarnir
falla, þá er þaS vist, aS mikilhæfum
manni og einkennilegum eigum vér
á bak aS sjá viS fráfall hans.
—Lögrétta.
Símon Dalaskáld.
Símon dalaskáld er dáinn. Fæst-
ir munu þaS meS stórtíSindum telja,
aS gamalt, fátækt, farandskáld sé
látiS; en þó mun þessi dánarfregn
vekja ýmsar hlýjar endurminning-
ar í brjóstum margra, því margir
könnuSust viS alþýSuskáldiS sí-
glaSa og margir hafa skemt sér viS
aS ikveSa vísurnar hans Símonar.
ViS köllum hann skáld, en var hann
þá skáld? Eru allir þessir ljóS-
högu rímarar, sem setja hversdags
hugsanir alþýSunnar í rímaSan
búning, skáld ? Tæplega samkvæmt
ströngustu listafræSis reglum. 'Þeir
fluttu heiminum engar nýjar kenn-
ingar, þeir kendu mönnum enga
nýja speki, þeir gagnrýndu hvorki
menn eSa málefni, þeir möttu
hvorki eSa dæmdu annara skoSanir
og annara lífsskepi, þeir d'róu
sjaldan verulega listfenga mynd af
lífinu, því þá skorti oftast dóm-
greind og þekkingu til þess aS meta
og skilja instu rót mannlegrar
sorgar og gleSi. Samt eru þeir sí
kveSandi, altaf yrkjandi um daginn
og veginn, um hversdags viSburSi
og hversdags hugsanir dagsins í
dag. Þessum skáldskap var aS
sjálfsögSu meir en lítiS ábótavant
frá listarinnar sjónarmiSi. OrS-
bragSiS var oft í meira lagi óhefl-
aS, samlíkingamar stundum alt
annaS en skáldlegar, og þýSingar- <
lausum og aS mestu óskiljanlegum
fornáldar orStækjum fEddu kenn-
ingumj var slengt inn í hér og þar,
til þess aS bæta rímiS.
En þrátt fyrir alla gallana hefir
alþýSu skáldskapurinn samt sem
áSur haft stórmi'kla þýSingu fyrir
menningu og andlegan þroska þjóS-
arinnar.
Á löngum, skuggalegum vetrar-
kveldum hlustuSu menn hugfangnir
á frásögurnar um “feSranna frægS”
ÞaS vóru aS vísu aS mestu frásagn-
ir um stríS og blóSsúthellingar, en
í og meS þessum hroSa-sögum eru
fagrar frásögur, um drengskap, ó-
sérplægni, órjúfaniega trygS, sjálfs-
afneitun og aSrar fagrar mann-
dygSir. Þar var stöSug barátta,
endalaus hrikaleikur milli illra og
góSra afla, milli manndóms og ó-
dygSa, og frásögnin var oftast þann-
ig aS hún vakti ekki aSeins aSdá-
un manna fyrir þreki og hugrekki,
heldur einnig djúpa virSingu fyrir
því góSa og fyrirlitningu fyrir því
illa.
Mjög viturleg spakmæli og heil-
brigSar lífsreglur geymast í vel ort-
um setningum í söngþíSum vísum.
Slík spakmæli urSu alþjóSar eign,
kynslóS eftir kynslóS nam þau og
gerSi þau aS meira eSa minna leyti
aS sínum lífsreglum.
Menn lásu langar og átakanlegar
lýsingar á hrikaleik náttúruaflanna
og baráttu mannsins gegn þeim;
um dauSastríS einmana ferSa-
mannsins uppi á veglausum eybi-
mörkum í stórhríSar byljum á hel-
dimmum vetrarnóttum, um lífróS-
ur sjómannanna í æSandi hafrótinu,
um geigvænlegar sjóférSir um opiS
haf í mannskaSaveSrum.
Menn kváSu og sungu um hina
göfugustu og hélgustu tilfinni igu
sem mannssálin á, um hreina, flekk-
lausa ást, ást eins og hún fyrst
myndaSist í djúpi óspiltrar sálar
ást eins og alþýSumaSurinn þekkir
hana. Þeir kváSu trúarljóS og
lyftu hjörtum sínum til guSs í fögr-
um söng. I eiun orSi sagt, menn
ortu um alt þaS sem alþýSumaSur-
inn sá og reyndi, hvert hugtak i
sálu hans, hver tilfinning í brjósti
hans, hver von sem hjarta hans fól
og geymdi, var gerS ódauSleg í
ljóSum og söng. Allur var þessi
alþýSu skáldskapur einkenniiega
raunverulegur. Já, einmitt raun-
verulegur vegna þess aS menn ortu
um þaS sem þeir höfSu sjálfir séS
og reynt. ÞaS voru ekki neinar
hugmyndir, heldur raunveruleikinn
sjálfur, sem þeir kváSu um, þaS
var um lífiS sjálft eins og þeir sáu
þaS, eins og þeim reyndist þaS,
sem þeir ortu, en ekki um þaS
hvernig þaS gæti veriS eSa ætti aS
vera.
Tímamir hafa nú breyzt og
s'káldskapurinn líka. Menn kve5a
nú eftir listarinnar reglum um
þungskilin og dulræn efni, og dylst
víst engum aS breytingin ha'fi orSiS
til batnaSar aS því er skáldskapar-
og menningargildi kvæSanna snert-
ir. Hinu skyldu menn samt ekki
gleyma, áS á meSan miSalda myrk-
ur mentunar- og menningarleysis
hvíldi eins og martröS yfir löndum
og þjóSum, þá voru þaS alþýSu-
skáldin íslenzku, sem héldu hinum
helgu arineldum hugsjóna og
menningar lifandi í brjósti þjóSar-
innar.
En hversvegan allur þessi langi
formáli, þaS var þó um hann Simon
Dalaskáld, sem eg ætlaSi eiginlega
aS tála. En Símon var fyrst og
fremst alþýSuskáld, ef til vill síS-
asta alþýSuskáldiS sem Island átti.
Hann var fæddur frammi í Skaga
f jarSardölum, á fyrri hluta siSustu
aldar. Hann ólst upp viS fátækt
og mentunarleysi í æsku, á smala-
þúfunni lærSi hann fyrst aS draga
til stafs, en lestur var honum kend-
ur til þess aS hann gæti lesiS kveriS
undir fermingu. Æfisagan hans
Símonar var ekki viSburSarík,
fremur en æfisaga annara alþýSu-
manna í sveitum á íslandi um hans
daga. Hann var smali um fermingu,
vinnumaSur fyrir innan tvítugt, og
lausamaSur í sveit á fullorSins' ár-
um. Hann 'kvæntist ungur og bjó
nokkur ár í húsmensku meS konu
sinni. En hjónabandiS var ófriS-
arsamt, og skildi Símon viS konu
sína eftir fárra ára sambúS. Eftir
þaS ferSaSist hann um og seldi bæk-
ur sínar, þar til aS heilsuleysi gerSi
honum ferSalög ómöguleg. SíSustu
árum æfinnar eyddi hann í örbirgS
og veikindum, ýmist heima í sveit-
inni sinni eSa á geSveikrahælinu á
Kleppi. Þetta er í stuttu máli æfi-
ferill Símonar Dalaskálds. Ment-
unarleysi, fátækt, hjónabands ófriS-
ur og heilsúleysi voru hlutskifti
hans i lífinu, eSa meS öSrum orSum
alt sem heimurinn átti verst urSu
verkalaunin hans. Samt var hann
sí-glaSur, samt var hann si-kveS-
adni endalausar gamanvísur, fullar
af lífsgleSi og ljómandi bjartsýni.
Eg skal ekki fara mörgum orS-
um um skáldskapinn hans Símonar.
Greindur maSur sagSi fyrir nokkru
aS hann væri “lipur og léttur”. Eg
hygg aS þessi tvö orS lýsi honum
betur en langt mál gæti gert. Já,
vísurnar hans voru “liprar”, þær
voru liSlega kveSnar, enda hafSi
Símon hreint makalaust góSa hag-
irSings gáfu. Og þær voru léttar,—
þaS var ekkert hugarflug, engin
djúpsæ speki í skáldskapnum hans
Simonar. Eins og flest önnur al-
þýSuskáld, kannske fremur en
flest þeirra, orti hann aSeins um
hversdags hluti og hversdags viS-
burSi, og hann orti oftast af munm
fram, eins og hugurinn bauS á þessu
og þessu augnabliki. Enginn maS-
ur vandaSi skáldskap sinn eins litiS
eins og Símon Dalaskáld. Flestir
aSrir menn endurkveSa ljóS sín,
hefla þau og endurskapa aftur og
aftur, en vísurnar hans Símonar
fóru aldrei í gegn um slíkan hreins-
unareld, þær bárust frá munni til
munns, eins og þær voru upphaf-
lega kveSnar af höfundinum i
augnabliks fljótræSi. En innan
um alt rusliS glitir við og við í betri
og dýrari málm.
Hver veit hvaS hann Símon hefSi
getaS orSiS, hefSi hann átt sæti
meS lærðum mönnum og lesiS
Homer og Milton í æsku?
Spanish Fort, Utah, io. júní 1916.
Halldór Johnson.
Eiginleikar manns og
konu til hjúskapar
[Nokkrum slnnum hafa merkustu
tlmaritin hér I álfu heitiC háum verS-
launum fyrir bezt samda ritgerS um,
hvaSa eiginileika máCur og kona
þyrftu aS bera til hjúskapar, svo aS
hjúnabandiS yrSi farsælt. Hefir þeim
fundist eins mikil nauSsyn bera til,
aS um þau mál væri rætt, eins og
hvert annaS þjóSþrifamál, sem vera
skal. Eitt af merkari tlmaritum
Bandarlkjanna, “Physical Culture”,
sem, eins og nafniS bendir til, ræSir
þau Aiál, er snerta heilbrigSi I öiium
greinum, hefir rétt nýlega birt úrval
af slíkum ritgerSum; eru þær stuttar,
en ágætlega vel frá þeim gengiS, og
af þvl aS Syrpa vill leggja sem flesta
góSa rétti aS mögulegt er fyrir les-
endur slna, flytur hún hér tvær þær
ritgerSirnar, sem hreptu fyrstu verS-
launin. Höfundarnir eru konur.
“Fyrirmyndar eiginmaSur’’ er eftir
Ruth Cain, viS Leland-Sanford há-
skólann I California, en “Fyrirmynd-
ar eiginkona” er eftir Mrs. Viola Mi-
zell Kimmell I Belleville, Ontario.—
t'tg.]
Fyrirmynda r eiginmaður.
Eg heimta ekki meira af fyrir-
myndar eiginmanni mínum en eg
myndi sjálf vilja veita. En þetta
þrent verður hann aS vera: samfé-
lagi góður, trúr vinur og ektamaki.
Þessa þrjá kosti aS hafa til aS bera ;
ráSvendni, brjóstgæSi og dreng-
lyndi.
Hann verður að vcra maður full-
komlega. Hann verSur að hafa
hraustan likama og heilbrigða sál
og þar með fult vald yfir sjálfum
sér.
Framkoma hans og ytra álit vildi
eg heldur að bæri vott um þrótt og
jafnlyndi, en vaxtarprýSi og andlits
fegurð, — mennilegur maður, frem-
ur en friður maður!
Þá heimta eg lika að hann sé
líkamlega hæfur til 'þess aS vera
faSir barna minna og hafa vald
yfir persónu sinni. Til hjúskapar
tel eg heilbrigSina meira virði en
allflest annaS. Þá er persónulegur
þrifnaður og hreinlæti, atriði er eigi
má heldur undan skilja.
Hann verður að vera fær um að
sjá sæmilega fyrir heimilinu, og
eigi fyrirlita heiðarlega vinnu. Eg
heimta eigi ríkidæmi. heldur hitt aS
hann sé hæfur til—og ósérhlífinn—
að leggja á sig erfiði, og þau rétt-
indi að mega erfiða með honum.
Eg ætlast til að hann hjálpi mér til
að mynda heimili, þar sem búið fái
ást, friSur, ánægja og sannur metn-
aður.
I öllum efnum verSur hann að
vera fús til að skifta að jöfnu með
mér, erfiSi sínu, vonum, áhyggjum
og löngunum—svo í smáu sem í
stóru.
Gáfur hans og mentun verða aS
vera til jafns við mínar, eigi þó
vegna ytra álits, heldur þess vegna,
að ef hann væri mér síðri í þeim
efnurn, myndi eg eigi njóta fullkom-
ins unaðar af samfélaginu meS
honum.
Innræti hans og upplag væri mér
þó æðsta umhu ^uyiarefni; því eg
hefði engan rétt til þess að velja
börnum mínum að föSur, mann, er
óverðugur væri þess æðsta trúnaS-
ar — foreldris-stöSunnar. Með
innræti og upplagi á eg viS, trygS,
s'töSuglyndi, drenglyndi og ósér-
plægni í öllum hlutum. MaSur ein-
beittur, meS föstum fyrirætlunum,
er bæri mikla samúð með öllum
mönnum, einkum 'þó konum og
börnum á unga aldri.
Hann verður að vera samfélagi
minn í öllum skilningi, æSri sem
óæðri; — likamlega, andlega og siS-
ferðislega. Algerða unun verSur
hann að finna í samfélaginu viS
mig. En aftur yrði það ósk mín
sem vakin væri af ástinni til hans,
aS mér vrSi kyft að fullnægja öll-
um hans löngurtum, svo framt sem
mannlegir kraftar leyfðu. Eg tel
fullkomið lí'kamlegt jafnræði, æðst-
an þátt í allri farsæld hjónabands-
ins.
Þess óska eg, að maðurinn, sem
eg giftist leyfi mér aS veita s'ér—
veita sér ávalt—alt sem i mínu valdi
stæði, er stuSlað gæti að sem full-
komnastri sælu hans, og að hann
væri verðugur þeirra gjafa. Eg
heimta ekki fullkomnun, því hana
gæti eg ekki veitt. En þess bið eg,
aS viS bæði sitjum okkur göfugar
fyrirmyndir er við sameiginlega
reynum aS keppa að. Elski hann
mig, mun hann fríviljuglega sýna
mér í staSinn sama traust, trúnað
og veglyndi og eg ber til hans.
Hann yrði að þrá börn. Hann
verSur að þrá þau á sama hátt og
eg þrái þau, af öllu hjarta. Hjóna-
band án þeirra, væri meS öllu ó-
hugsandi.
Með manni af þessu tagi yrði
hjónabandiS á efri árum eins sælt
og á yngri árum, ef ekki sælla. Er
þá meS þessu, lýst hugmynd minni,
um það hvernig fyrirmyndar eigin-
maður, ætti að vera.
Fyrirmyndar eiginkona.
Eftir mínum huga, er fyrirmynd-
ar eiginkona vinur, trúnaðarmaður,
leiksystir og stalla eiginmanns sins
og barna. Hún leikur sér meS þeim,
vinnur meS þeim, elskar og biSst
fyrir meS þeim. Til hinnar síS-
ustu stundar er hún unnusta manns-
ins síns og hann unnusti hennar;
hún er dómari hans og Veitir hon-
um öll hans dýrstu gæði. Á stund-
um er hún lei'ksystir hans, sam-
verkamaSur, kennari, svo aftur
lærisveinn hans, eiginkona og móð-
ir barna hans. Á stundum er hún
óvita bamiS hans, er vernda þarf
og varðveita og stjóma. En ávalt
á öllum tímum vinur hans, svo hann
þarf hana einskis að dylja, hvorki
óska, vona eða ætlana! Hjá henni
getur hann veriS hljóSur, viS hana
talaS tímum saman sér til ánægju.
Fyrirmyndarkona hefir fullan
skilning á starfi eiginmanns sins,
og verki bama sinna, og hún vill
aS þau geri sín ákosin verk. Og
hún gerir alt sem hún getur til þess
að haga svo ástæðum að þau séu
sem ánægðust, liði sem bezt meðan
þau eru að leysa þau verk af hendi.
Hún veit, að menn og konur — og
börn eigi sízt — ná bezt, fullum
þroska og sannri mentun meS þvi
aS gera vel þau verk, er þau hafa
ánægju af að gera, og enn fremur
sinni réttu stöðu í lífinu.
Hún elur ekki upp uppgerS, fyr-
irlitningu, skop eSa ánauS á heim-
ilinu. Alt er þar leikur. Þó er
þar röð og regla og verkasparnað-
ur, en æfinlega frá þeirri reglu
vikiS, hvenær sem eitthvað er viS
þaS að græða. Þar eru engin ó-
sveigjanleg lög fyrirskipuð, né fast
ákveðnar sektir. LífiS líður þar
áfram í léttum straumi. SjálfstæSi
hugvitssemi, háttprýði, ráðvendni,
hjálpfýsi,—eru þeir kostir sem auð-
kenna heimili fyrirmyndarkonunn-
ar, en hún er sjálf, öllu fólki sínu,
frá minsta ibarninu upp til manns-
ins, eftir því sem þarfirnar krefja,
á hvaða tíma sem er, unnusta eSa
móðir, barn eða systir, vinur og fé-
lagi. En engin kona getur náð því
að verSa fyrirmvndar eiginkona
nema hún sé gædd kvenlegu eSli.
Hún hefir ekki sanna ást til að bera
—þetta volduga afl sem svo dýrð-
lega umskapar elskandann ytra og
innra og 'breytir öllu lífinu í einingu
tignar og fegurðar. Hún getur
ekki varðveitt ástina sem eiginmað-
ur hennar færir henni giftingar-
daginn þeirra. Hún getur ekki aliS
börn er lifa lífi, fegurðar, nytsemd-
ar og farsældar. Hún afkastar al-
drei neinu mikilvægu verki í þjóS-
félaginu. Kona sem eigi er gædd
kvenlegu eSli er og verður ávalt
ófær móðir, eiginkona og meðborg-
ari. HiS sama má segja um þá
konu, sem því er gædd í ofríkum
mæli, og hefir ekki hlotiS í þeim
efnum, fult jafnræði með gifting-
unni. Til þess aS hvert hjónaband
sem vera skal geti verið sönn fyr-
irmynd, verSur fullkomið jafnvægi
að vera milli þeirra í þessum efn-
um—eigi sízt.
Engin kona getur náS sínu æðsta
markmiði, hafi hún engan kunn-
ingsskap með fólki, utan heimilis-
inSj en vinnur og lifir eingöngu
fyrir það. Hún útilokar sig ekki
einungis sjálfa frá ríki þekkingar-
innar með því móti, heldur og líka
þá sem hún elskar. Hún ætti að
skipa ótal staSi, sem snerta hinn
ytri heim. Og meS því að fara
þangað og erfiða, læra, skemta sér,
tilbiðja, elska og aSstoða eftir því
sem ástæður leyfðu, er hún endur-
sköpuð og endurborin,—endurfædd
til sálar og líkama. Og iþaðan að
koma svo lieim, fríð og rósöm, fersk
og hraust og fagna yfir því að vera
þeim komin, til þess aS gera þaS
sem þar þarf að gerast.
En með því að það er hverri
konu sett í sjálfsvald, aö vera fög-
ur í vexti og framgöngu, ætla eg
fyrirmyndarkonu að gæta þess að
eiga þá kosti til að bera í ríkum
mæli. Hún er gædd þeirri smekk-
visi að þetta kemur ávalt í ljós,
þæSi í klæSaburði hennar og barna
hennar, meS því að velja það snið
og þá liti, er virSast vera þeim eig-
inlegastir og fara þeim bezt. Heim-
ili hennar utan húss og innan, ber
göfugan vott um hið óbrotna og
sæla, fagra en sanna líf þeirra.
Hið andlega líf hennar og hug
arfar breytir og fegrar ásjónu
hennar hversu sem andlitsdráttun-
um er varið. Og með tímanum
mótar myndhöggvarinn me9ti —
Business and Proíessional Cards
Dr. R. L. HUR5T,
Member ot Royal Coll. of Suryoone,
Eng., fltakrlfaCur af Royal Colleve of
Physlclans, London. aérfrieSlngur 1
brjóst- tauga- og kven-ejúkdómum.
—Skrlftt S06 Kennedy Bldg., Portace
Ave. (& móti Baton’a). Tala M. (14.
Helmlll M 2(94. Tlml tll rtetala:
kl. 2—6 og 7—8 e.h.
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
fslenzkir lógfraeðiagar,
Skrifstofa:— Room 8ii McArthur
Building, Portage Avenue
Abiton: P. O. Box 1658.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Tki.kpiionk garry 320
Officb-Tímar: 2—3
Helmill: 776 VictorSt.
Tklkphonk garry 381
Winnipeg, Man.
Dr. O. BJ0RN80M
Office: Cor, Sherbrooke & Wiliiam
rRLBIHOMHlOARRY
Office-tlmar: 2—3
HKIMILIl
764 Victor Straet
TBLEPHONEi garry T33
Winnipeg, Man.
Gísli Goodman
tinsmiður
VBRKSTŒBI:
Homi Toronto og Notre Dame
Phonc
Oarry 3988
aelmillc
oarry A|
J. bildfell
fMTIIQN4tAU
Room S20 Union Bank -
T£L. 2665
Dr. J. Stefánsson
401 Boyd Building
COR. PORT/\CE A»E. & EOMOJtTOfi ST.
Stuadar eingöngu augna, eyrna. nef
og kverka sjúkdóma. — Er eð hitta
frákl. 10-12 f. h. «g 2-5 e.h —
TaUími: Main 3088. Heimili 105
OliviaSt. Tal.ími: Garry 2315.
Selur hús og ló«r og annaat
alt þar aOIútandi. Peningaláa
J. J. Swanson & Co.
Verzla með faateégnir. Sjá um
búaum. Annaat lán oa
eld.ábyrgðir o. fl.
ó04Tfael
FLUTTIR tíl
151 Bannatyne Ave
Horni Rörie Str.
I atærri og betri verkatofur
Tals. Main 3480
KanalyEleotricCo
Motor Repair Specialist
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST,
aelor llkkistur og annast
um útíarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
nr selnr hann allskonar
minnisvarOa og legsteina
r»le. Heimlll Garry 3181
n 300 Ogr 171
J. G. SNÆDAL,
íTANNLŒKNIR
614 Somerset Ðlock
Cor. Portage Ave. og Donald Street
Tals. main 5302.
kærleikurinn—hvern þann drátt og
umbreytir í sérkennilega en óvið-
jafnanlega fegurð.
Og hvert liðandi ár, eykur þann-
ig við fegurð, unun og prýði liinnar
sönnu fyrirmyndarkonu.
—Syrpa.
Eftirlaun hermanna.
Nýlega hafa verið samin, eða
réttara sagt settar reglur, af sam-
bandsstjórninni viðvíkjandi eftir-
launum hermanna; eru launin mis-
munandi há, ekki eftir þörfum, held-
ur eftir virðingum eða stöðum.
Óbreyttir hermenn eiga að fá
$480, lægri hershöfðingjar $510;
annar flokkur hershöfðingja $620;
þriðji flokkur $680, fjórði flokkur
$720, fimti flokkur $1000, sjötti
flokkur $1260, sjöundi flokkur
$1500, áttundi flokkur $1890 og
níundi flokkur $2700.
Þessi laun eru fyrir þá sem sær-
ast eSa veikjast svo að þeir séu
hindraðir frá vinnu.
Þá er launum aftur sikift eftir
því hversu mikiS þau hindra frá
vinnu. Þeir sem eru alls ófær-
ir til vinnu fá 100% t. d.: þeir esm
mist hafa bæði augun, báðar hend-
ur, alla fingur, báSa fætur eða
fengiS ólæknandi hjartasjúkdóm.
I öðrum flokki eru þeir sem mist
hafa aðra hendi og annan fót og fá
þeir 80%. í þriSja flokki eru þeir
sem mist hafa aðra hendi, annan
fótinn fyrir ofan hné, tunguna eða
nefið og fá þeir 60%. í fjórða
flokki eru þeir sem mist hafa ann-
að augað eða annan fótinn, orðið
heyrnarlausir, mist báða þumal-
fingur og fá þeir 40%. í fimta
flokki eru þeir sem mist hafa ann
an þumalfingurinn, skemst í liða
mótum um olnboga, kné, öxl, úlf-
lið eða ökla; þeir fá 20%. í sjötta
flokki eru þeir sem mist hafa
heyrn á öðru eyra, tapað hafa vísi
fingri 0. s. frv., þeir fá fyrir neðan
20% og mega eftirlaun þeirra ekki
fara yfir $100.
Auk þessa sem hér er talið ma
veita $250 á ári auk eftirlauna
þeim s'em háar stöður hafa haft í
hernum og mist hafa heilsuna.
Og enn fremur fá þeir sem há
embætti hafa í hernum $6.00 til
$10.00 á hverjum mánuði fyrir
hvert bam sem þeir eiga.
Herforingi tekinn fastur.
Maður að nafni Ernst Austin,
herforingi í liði Canada var tekinn
fastur í Seattle 23. júní. Var hann
sakaður um að brjóta hlutleysislög
Bandaríkjanna með því að vera þar
við liðsafnað fyrir canadiska her-
inn.
Abarmlu 4 U
▼*r Uscfaun
■m6«I
Hln b*«tu maittL ama tmct ar M M,
•ru notuB mnsSnsu. Pagar þér kom-
M mo» (orskrifMno tll ror. m«rl8 þét
▼oru vlas un a tt r«tt M m
lnknlrtnn tekur tlL
OOUiaCOB 4 CO.
Phena Ourry 2690 og *(tl.
(Mmnculayflabréf Mld
Steam-No-More
GLERAUGNA - HREINSARI
er samsetningur sem hver maður er gler>
augu brúkar ætti ekki að vera án. Ef ein-
•talco sinnum sett á gleraugun, heldur þaS
þeim hreinum 6g ver ryki að setjast á þau,
Breyting loftslags f rá kulda til hita, setur
ekki móðu á þau. Þér getið ekki ímyndað
yður hvaða ágætis efni þetta er til að halda
gle-iaugum hreinum. Vér ábyrgjumst bað,
annars fæst pcningunum skilað aftur.
VERD 25 cttt.
WINNIPEG INTRODUCE CO.,
P.Q. Box 56, - Winnlpeg, Mtn
Yfirburða maðurinn.
Hæfileikar sjá altaf tækifæri
og sá sem yfirburði hefir, sá
maður er nytsamur. Til þe»*
að bera hærra hlut verða menn
að hafa góða heilsu. Veiklað
fólk og þeir sem vanrækja
heil»u »ína geta ekki hlotið yf-
irburði. Sá sem ætlar sér að
ná yfirburðum gætir þess að
líta eftir Iíkamlegri heilsu og
lagfæra alt *em að honum
gengur hversu lítið sem það er
t. d. lystarleysi óþægindi eftir
máltíðir, magaverk hægðaleysi
höfuðverk eða óreglulegan
svefn eða hvað lítið ólag sem
or á heilsunni í einhverju tilliti
Til þ>es* að koma í veg fyrir að
t>að verði alvarlegra neytir hann
Triners American Elixir of
Bitter Wine. Þetta ágæta lyf
hreinsar tafarlaust innýflin án
þess að veikla líkamann, eykur
matarlystina, veitir endumær-
andi svefn og gefur nýjan þrótt.
Verð $1.30, Jos. Triner Manu-
facturtng chemist. 1333-1339
S. Ashland Are., Chicago, 111.
Þreyttur Iíkami ætti að vera
nuddaður vel með Triaers Lin-
iment, gott við gigt. Varð 70
cents. Póstgjald borgað.
Meðol þau *etn »9 ofan eru auflýat
-Joseph Triener* Remedie*—fáat
hjá The Gordoo Mitchefl Drug Oa,
VVinnipeg.