Lögberg - 03.08.1916, Blaðsíða 1

Peerless Bakeries
Heildsöluverzlua
Búa til beztu tegundir af sætabrauði. Ekkert sparað
tjl að hafa það sem ljúffengast. Giftingar kökur búnar
og prýddar sérstaklega vel af manni sem er meistari íþeirri
ðn. Kringlur og tvlbökur einnig til sölu. Pantanir frá
verzlunarmönnum út um landið fljótt afgreiddar.
c. HJALMARSON, Eigandi,
1156-8 Injfersoll 8t. - Tals. G. 4140
ÞETTA PLASS ER
TIL SÖLU
29. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 3. AGÚST 1916
NÚMER 31
BANDAMENN HALDA
ÁFRAM AÐ SIGRA
Rússar vaða yfir landið og hertaka
menn og bœi. Eru komnir yfir
ána Stokhod.
Ráðherramálin.
Nú eru tvö ár liðin síðan stríöitj
hófst. Lengi vel gekk alM þófi og
þuiubi; Þ jóðverjar ttnnu allmikið
og 'bandamenn sóttu ekki mikið á
neinstaðar.
Nú hefir þetta breyst. Tvo síð-
,ustu mánuðina flytjast fréttir dag-
lega um sigurvinninga bandamanna,
enda sækja þeir nvt fram á alla
kanta.
Rússinn hefir unnið hvern stór-
sigurirm á fætur öðrum, eftir frétt-
um að dæma, ítalir hafa staðið
nokkurnveginn fvrir Austurríkis-
mönnum, þótt sumir hefðu vænst
betri framgöngu af afkomendum
hinna fornu Rómverja. Frakkar
og Englendingar hafa látið hríðina
dynia stanzlaust á óvinina á vest-
urkantinum og unnið til baka mik-
mn hluta þess er Þjóðverjar höfðu
tekið þar. Neðansjávarbátarnir
sýnast vera farnir að linast í sókn-
nrn og loftförm hafa litið tjón gert
á Englandi upp á síðkastið. Rússar
hafa hvað eftir annað umkringt
heílar hersvettir Þjóðverja og Aust-
urríkismanna og tekið þær til fanga
og segja siðustu fréttir að ekki sé
annað sjáanlegt en að þeir fari inn-
an skamms viðstöðulaust yfir Ung-
verjalands' slétturnar. Jafnvel hef-
ir komist svo langt eftir fréttum í
fyrradag að Ungverjar hafi krafist
að fá að semja sérstakan frið við
Rússa. í gær sögðu blöðin að
Austurríkismenn væru í undirbún-
ingi með að yfirgefa Lemberg, og
er þaö mikill vinningur fyrir banda-
menn ief sá bær næst aftur.
En til þess að bandamenn geti
haldið áfram ásókn á alla kanta
verða þeir auðvitað að fá nýtt lið
jafnóðum og ménn þeirra falla, því
undir því er skjótur sigur kominn
fið aldrei s'é ni’x gefið hlé eftir að
Hingaö til hefir verið fremur
,sókn en vörn af hendi Þ jóðverja,
en svo er nú að sjá sem það sé al-
veg breytt og þvi verða bandamenn
að halda áfrarn hvíldarkrast, ekki á
einum stað í senm, heldur alstaðar,
til þess að hinir hafi í senx flest
hom að líta og kraftar þeirra dreif-
ist sem mest.
Loksins eru þau komin fyrir og
hafa kviðdómeridur verið kosnir;
eru þeir þessir: C. H. Stonehouse,
bóndi frá Balmoral; Daniel Dix,
bóndi frá Toulon; Thomas Morri-
son, bóndi, á heima að 368 Home
str. í Winnipeg; H. D. Palmer,
byggingamaður að 324 Parkrow
str. St. James; L. Wamette verka-
maður að 224 Ferry Road St. Jam-
es; G. A. Found, blikksmiöur aö
x86 Portage Ave.; S. Pomeroy,
plastrari aö 231 Inglewood str., St.
James; James Chisholm, bóndi að
Strathearn; Percy Webb verk-
stjóri frá St. Andrews; A. Blair
leturgrafari að 279 Ferry Road St.
James; John Moyes hestakaupmað-
ur að 836 Wohsely Ave., og J. H.
Stephens, bóndi frá Dougald.
A. J. Andrews lögmaður Roblins
krafðist þess að málunum væri öll-
urn vísað frá af þeim ástæðum
fyrst og fremst að hinir ákærðu
hefðu verið svo lengi undir kæru
að ekki væri löglegt að halda þeim
lengur, og í öðru lagi sökum þess
að þeir hefðu verið ráðherrar þegar
þeir ættu að hafa drýgt þá glæpi, er
þeir væru sakaðir rrn, og þess vegna
væri það ólöglegt að kæra þá á
sama hátt og aðra menn. En dóm-
ararnir daufheyrðust við þessu
hvorttveggja.
Sir James Aikins
fylkisstjóri.
héraði í Ontario 10. desember 1851;
faðir hans hé't Cox Aikins og var i
öldungaráðinu þegar sambandsríkið
var stofnsett og ríkisritari í s'tjórn
Sir John A. Macdonalds, en 22.
sept. 1882 var hann gerður aö fylk-
isstjóra. Sir James Aikins er út-
skrifaöur af Toronto háskólanum.
Hann byrjaöi lögfræðisstörf í
Ontario 1878 og sama ár fékk hann
lögmannsleyfi í Manitoba. Árið
1889 var hann einn þeirra sem út-
nefndir voru til þess að íhuga og
rannsaka dómsmálastörf í Norö-
vesturlandinu. Frá 1881 til 1911
var hann lögmaður fyrir C.P.R. fé-
lagiö í Vestur Canada.
Brezkur skipstjóri líf-
látinn.
•Þjóðverjar náðu brezku skipi ný-
lega er Brussels heitir. Skipstjór-
inn á því hét Charles Fryatt. Þjóð-
verjar halda því fram að hann hafi
gert tilraun til að eyöileggja þýzk-
an neðansjávarbát og þykjast þeir
hafa fundiö úr í vasa hans þar sem
á hafi veriö rituð skýrsla hans um
það. Fyrir þetta var Fryatt skip-
stjóri kærður fyrir þýzkum her-
rétti, fundjnn sekur og skotinn.
Bretar kveða engan fót fyrir því
að Fryatt hafi ætlað að eyöileggja
þýzkan neðansjávarbát né heldur
því að þetta úr hafi fundist og er
liflát hans talið níðingsverk á borð
við þaS þegar Cavell hjúkrunar-
kona var skotin.
Kolskeggur Thorsteins-
son
sem verið befir á striðsvellinum
síðan stríðið hófst, kom til bæjarins
á mánudaginn, og hefir hann frá
mörgu að segja að sagt er. Vér
höfum enn ekki náð taíi af honum,
en búumst við áður en næsta blaö
kemur út að flytja fréttir af för
hans. Hann dvelur hér aðeins
yiku tima og fer þá aftur til her-
stöðvanna.
Til bænda.
Krefjast herskildu.
Borgarafundur var haldinn
þriSjudagmn í iönaðarhöllinni hér
í bæ. Var það samþykt þar, að
skora á á stjórnina að lögleiða her-
skyldu hér í landi, þar sem það
væri fullsannað og til þrauta
reynt, að sjálfboða aðferðin væri
bæði dýr og áhrifalítil. Tillagan
um herskyldu var samþykt í einu
hljóði og var hún samstundis
símuð tij Bordens forsætisráð-
herra anada.
Helminga-verzlun.
Englendingar hafa þvingað Hól-
lendinga til að lofa því að þeir skuli
flytja jafnt af vörum sínum til Eng-
lands og þeir selji til Þýzkalands;
ef þeir geri það ekki verði öll verzl-
un þeirra hindruð. Hollendingar
þora ekki annaö en játa því.
Dómur gegn Montreal
bankanum.
MaSttr frá Englandi Banbury að
nafni hafði lagt $125,000 í "West-
holme Lumber Co.” í Brítish Col-
umbia. Hafði hann þar farið eftir
meðmælum Montreal bankans með
félaginu. En Banbury tapaði öllu
fénu; kendi svo bankanum um og
fékk dónx gegn honurn þannig að
bankinn verður að greiða honum
alt féð.
Þykir þetta einkennilegur dóm-
ur, en þýðingarmikill, og ætti hann
að ihafa þau áhrif að menn færu
varlega í því aö gefa meðmæli með
hverju sem er án þekkingar.
Prestur kærður um landráð.
pjóðverjar tapa máli.
Fyrir lörtgu var þess getið að
a Þjóðverjar hefðu ítekið af Bretum
skipið “Apparm” og farið með það
inn á höfn í Bandarikjunum. í
mál för mílli Þjóðverja og Breta
út af því hvcrir ættu skipið, Þjóð-
verjar sem töku það, eða Bretar
sem það var tekið frá. Um þaö a't-
riði dæmdi Waddill dómari á föstu-
dagmn. Dæmdi hann Bretum skip-
ið ogbygði dónx sinn á þvi að Þ jóð-
verjar hefðu brotið gegn hJutleysi
Bandaríkjanná með því að fara
þangað með skipið í leyfisleysi; ekki
væru til nögu margir menn tíl þess
aö fara með það nema með því
nxóti að taka þá í Bandaríkjunum
og brjöta þannig aftur hlutleysis-
reglurnar. Kvaðst hann því verða
aö télja skipið strandað 1 Banda-
rikjmmm og Hljóta, að dærnast eig-
andanum, en ekki hertakandanum.
Séra Nandyzk, kaþólskur prestur
á Fiskilæk ‘í Saskatchewan hefir
verið kærður um landráö. 'Það er
honurn gefiö að sök að hann hafi
taliö safnaðarmenn sína af því að
fara í stríðið og yfir höfuð unnið
á móti hersafnaði. Verði hann
fundinn sekur fær hann tveggja ára
fangelsi.
Bændur og bankamenn.
Á fimtudaginn var héldu full-
trúar bænda úr Vesturlandinu og
fulltrúar bankamanna sameiginleg-
an fund í Winnipeg. Var aðalum-
ræðuefnið um lán handa bændum
til stutts tima þegar þess væri þörf.
Þétta var nokkurskonar undirbún-
ingsfundur og verða frekari fram-
kvæmdir siðar.
KENNARA vantar fyrir Min-
erva skóla nr. 1045. Kenslu tinxabil
frá 15. sept. 1916 til 1. maí 1917.
Umsækjandi verður að hafa 2nd
eða 3rd Class Professional Certifi-
cate. Hver sem sinna vill tilboði
þessu greini undirrituðum frá æf-
ingu sem kennari og hvaða kaupi
óskað er eftir. Umsóknum veitt
móttaka til 30. ágúst.
/. G. Christie, Sec. Treas.
Hneyksli á háum stáö.
Sú írétt var birt í síðasta blaði,
Lögbergs að Danakonungur hefði
orðið fyrir því óhappi að bytta, sem
hann var að sigla á einförum sér
til skenxtunar, hefði farið tun og
konungttr ’lent í sjóinn, en verið
bjargað af tveinuir skólapiltnm, er
þorft höfðu á tjón hans. Nú berst
sú fregn íit um heiminn, að kon-
ungur hafi lalmað piltunum lifgjöf-
ina með þvi að gefa þeim vindlinga
hulstur hvorum um sig. Þetta
.gengur umlrmn næst, að sjálftrr
jkonungurinn .stuðlar að þeim ósið
að unglingar i skóla venjist á vind-
linganautn, sem allir rétthugsandi
xnenn telja skaðlega og óhæfa at-
höfn, sem spoma ætti við sern
niest. — Þessi gjöf konungsins mun
því í margra augttm hneykslanleg
og talin bera vott ttm að hann álíti
ekki lifið mi'kils' virði.
( Aðsent).
500 verkamenn tll Englands.
W. H Owen konunglegur verk-
fræðingur frá Englandi er kominn
hingað til Canada í þeim erindunt
að ráða 5001 verkamenn til þess að
vinna við vatnsvegi á Englandi,
Frakklandi og í Belgiu.
Herdeildum sundrað.
“Tribune” segir frá því fyrra
miðvikudag að engin von sé um að
herdeildirnar sem sendar eru héðan
til Englands verði látnar fara i heilu
líki á vigvöllinn, heldur verði þeim
sundrað og þær hafðar til þess að
fylla skörðin í öðrum herdeildum,
sem þegar eru í stríðinu, jafnótt og
nienn falla þar. Mestu vandræðin
er sagt að verði nieð yfirmenn, ]xví
þegar deildunum er þannig skift,
þá er yfirntannanna ekki þörf og
verða þeir því að leggja niður em-
bætti sin og fara sem óbreyttir liðs'-
menn.
Eins og getið var til fyrir
ácömnatt hefir Sir James Aikins
leiðtogi afturhaldsmanna í Mani-
toba verið útnefndút fylkisstjóri
og tékur hann við þeirri stöðu 1.
september; en þá er tímabil Douglas
Camerons útrunnið.
Ef um nokkra sanngirni hefði
veriö að ræða, þá var þaS sjálfsagt
að Cameron héldi áfram, þar sem
'hann mun vera eini fvlkisstjóri ■ i
Manitöba sem nokkurt verk hafir
gert er til verulegra hagsmuna hef-
ir veriö.
Það var fyrir röggsemi hans og
skyldurækni að fylkinra varð bjarg-
áð úr þeim ræningjaklónt sent það
var komið í og mátti tæpast mfnna
vera, en það hefði verið lattnað með
því að útnfena hatm aftur i em-
bættið.
Á þvi er enginn efi að Sir James
Aikins hefir bæði mentrm og' gáfur
í nógu stórum stíl til þess aö geta
skipað þetta embætti vel—sérstak-
lega þegar þess er gætt að það er
undir venjulegum krmgumstæðum
vandalaust og þýbrngarlítið erubætti;
en samt sem áður er því þannig
háttað að i það ættí rrm fram ált að
skipa óltáða ntenn. sem ekki hafa
verið steinblindir £ "bá'ðum augum
af flokksryki.
Sir Jarnes Aikfns hefir farið
lengra í þvi en flestiT aSrir að láta
leiðast af pólitiskri starblindu;
hann hljóp úr því trúnaðarembætti
í fyrra, sem kjósendur höfðu feng-
ið honum, og gerði Jiað án þess að
ráðgast unt það við þá, skildi þá
eftir forsvars og fullírúalausa, tíl
,þess að bjarga mesta óaldarflokki
sem þetta íand hefir þekt og til þess
að reyna að hindra þá í fram-
kvæmduni, sem stjómarfarslegum
umbótum vildu koina á í fylkinu.
Þegar slikt er launaö með æðstu
stöðu sent þjóöin á, þá er snttrða á
stjórnarfari, til þess að viöhafa væg
orð. Og ]iað sem undarlegast virð-
íst er það að bæði “Tribune” og
'Tree Press” hrósa þesstt og álíta
að fólkið megi vænta góðs af stjórn
Sir Jantes Aikins. Þrátt fvrir það
])ótt ]>essi sömu blöð lýstu honum
þannig i fyrra að hann hefði gert
það aö lífsstarfi sínu að vinna f.yrir
stórfé auðvaldi og einkaréttarféiög-
um í vil og á móti alþýðu. í voritnt
augunt er maðurinn sá sami og
hann var þótt á höfuð honum sé
látin embættis húfa. Ef blöðin
hafa sagt þaö satt, sem þau fluttu
tim hann í fyrra, þá eru þau aö
smjaðra fvrir honum nú; ef þau
segja það satt sem þau flytja nú,
þá hafa þau gert honum rangt til i
•fyrra.
Sir James' Aikins er snjall lög-
niaður og vitmaður mikill; hann er
talinn einn hinna auðugustu manna
þessa lands. Hann er leiðtogi aft-
urhaldsmanna í Manitoba; forniað-
ttr lögmannafélagsins í Canada;
hann var kosinn á sambandsþing
r9IJ °S barðist þá eindregið á móti
frjálsri verzlun. Hann sagði af sér
santbanrs'þingmensku 1915 og sótti
unt fylkisþingmensku en féll og
var þó leiötogi flokksins. Sir Jam-
es er fæddur í Grahamsville í Peel
Haglstormur veldur
skaða.
Afamtikill haglst'ormur geysaði
yfir 'hæinn Davidson í Sask.
og }rar í grend á fimtudaginn.
Hús skektust og sviftust af grunni;
mörg hundruð rúður brotnuðu;
hamaskóli með 11 bömunt j tókst
á loft og fauk langar leiðir og mol-
brotnaði, en bömm meiddust ekki
niikiö. .
Afarmikill skaði er talinn á hveiti
af þessum haglstormi því hann fór
yfir stórt svæði og var svæsnari en
dæmi séu til í mörg ár.
Tvær rannsóknarnefndir.
Bretar hafa nýlega skipað tvær
rannsóknarnefndir; aðra til þess að
rannsaka orsa'kir fyrir ósigriuKtm
í Dardanellasrmdinu og hina til að
rannsaka Aresopotamiu ófarimar.
Hafa komið fram kærur um .'að í
háðum þessul atriöum hafi átt sér
stað glæpsamleg vanræksla.
Stórkostleg sprenging.
Black ,T ann skagi heitir tangi hjá
New Ýork. Þar eru verksmiöjur
og voru þar $25,000,000 viríS af
Skotfærum tilbúnar til þess að flytj-
ast til bandamarma.
Á mánudaginn snentma varð
sprenging í þessnm skotfærahúsum
og kviknaði í þeim öllum. Varð svo
niikill gauragangtrr af að New York
bær skalf állur eins og í mesta
jarðskjálfta. Allir gluggar brotn-
uðu úr liúsum á ntargra mílna
svæði og hin himinháu verzlunar-
og iðnaðarhús bæjarins svignuðu
og titruðu eins og strá í stormi.
Skothríðin fra vopnabúðunum
var svo mikil að líkast leit út sent
gjósandi eldhaf og bárust skotin
ntargar mílurl allar áttir. Mann-
tjón varð nokkurt; óvíst hve mikið
og ntörg hættuleg nteiðsl. Auk
skotfæranna voru þarna geymdar
aðrar vörur og er skaðinn talinn um
$40,000,000 alls.
Talið er víst að þetta hafi orsak-
ast af mannavöldum.
Svo er einnig sagt í blaðinu
“Chicago Record Herald” að
Bandarikja stjórnin hafi verið að-
vöruð. Segja ntenn að þýzka
stjórnin hafi leigt menn til að
sprengja upp öll hervöruhús þar
sem skotfæri sétt geymd handa
bandamönnum og hlífast ekki við
neitt þótt um líf eða hættu sé að
tefla. Hvað satt er í þessu vita
ntenn ekki.
Hver einasti bóndi sem þarf á
auka hjálp að halda við uppskeruna
í haust, ætti að rita tafarlaust um-
boðsmanni innflutninga- og land
ræktardeildarinnar fSuperintend
ent of Immegration and Coloniza-
tion) í Manitoba, að 439 Main St.,
Winnipeg. Þarf að segja hversu
margra manna er þörf, hvenær
þeirra sé þörf, hversu lengi þeirra
,sé þörf og hversu hátt kaup sé borg-
að.
betta cr áríSandi. Þar sent upp-
skera í austur Canada og í Vestur
rikjunum og þar sem vinnukraftur
(er mjög lítill er útlitið mjög alvar-
legt. Akuryrkjudeildin ráðleggur
bændum að taka hvern þann mann
sem býöst og þörf er á. Jafnvel
þótt það kosti það að undirhalda
mennina nokkra daga áöur en upp
skera byrjar.
Skrifiö tafarlaust. Þeim sem
fyrst senda inn nöfn sín verður
fyrst sint þegar menn koma til
Winnipeg og verða sendir út um
fylkið.
Stjómin gerir alt sem í hennar
valdi stendur, en möguleikar henn-
ar eru mjög takmarkaðir ef bænd
ur hjálpa henni ekki sjálfir með því
að gefa henni allar upplýsingar taf-
arlaust.
Samkvæmt samningi sem nú hef-
jr verið gerður við hermálastjórn-
.iua, er nú hægt að fá hermenn í
bændavinnu. Bændur í Manitoba
(sem vinnumanna ]>arfnast ættu aö
láta stjómina vita hvort þeir vilja
heldur hermenn eða aðra. Ef þeir
vilja fá hennenn, eru þeir beönir að
rita etki til Hughes herbúðanna,
heldur á þá skrifstofu í Winnipeg
sem að ofan er gefin.
Þessa grein hefir búnaðarráð-
herrann sent L»gbergi og óskað eft-
hún verði birt og athvgli
dregið að henni. Lögberg
Skógareldar brenna heila
bæi og sveitir til ösku.
í ntarga daga að undanfömu
hafa geysað ægilegir skógareldar
í norðursveitum Ontario fylkis.
Skógar hafa brunnið á hundruðum
mílna og stórtjón orðiS að. Á
sunnudaginn veltist þetta voða eld-
haf yfir bygðir og bæi og brendi alt
sem fyrir var. Fólkið flýði á bát-
um út á ár og vötn og yfirgaf heim-
ili sín og eignir, en eldurinn sleykti
það alt upp með tungu eyðilegging-
arinnar.
Átta smáborgir brunnu svo að
segja til kaldra kola og heilar sveit-
ir svo gersamlega að ekki er eftir
kofi né önnur mannamerki.
Bæirnir sem brunnu heita:
Cocbrane, Ramora, Matheson,
Rustka, Iroquis Falls, Howe, Kelso
og Porcupine Junction.
Þegar siðast fréttist vissu menn
um 200 manns sem mist höfðu lífiö,
en mörg hundruð höfðu stórskemst.
Þúsundir manna streyma inn t
nærliggjandi héruð heimilis- og
bjargarlausir og hefir stjómin þeg-
ar hafist handa og mörg flutninga-
og auðfélög fólkinu til bjargar. Þar
á meðal má nefna Eaton félagið;
það sendi tafarlaust tvö vagnhlöss
af vörum með tveimur mönnum til
þess að sjá um sanngjarna og skyn-
samlega útbýtingu.
Eldurinn heldur áfram viðstöðu-
laust í dag fmánudag) og er erfitt
að segja hversu miklu tjóni hann
kann að valda.
komlega, þótt sigur fengist, að þeir
ekki gætu risið upp og orðið voldug
þjóð aftur. Kvað hann söguna
sýna það að slíkt hefði æfinlega ver-
ið ómögulegt með nokkra þjóð þeg-
ar hún hefði verið á þvi stigi sem
Þjóðverjar hefðu verið nú fvaxtar-
og þroskastigi). Hann efaðist alls
ekki um sigur bandamanna, en hann
sagði að jafnskjótt og þetta strið
væri búið byrjuðu Þjóðverjar upp
á nýjum leik; færu að búast til ann-
ars stríðs og væri þetta stríð þvi
aöeins byrjun og inngangur að öðru
rneira. Herskylduna kvað hann
Englendinga verða að láta haldast
heima fyrir, og í nýlendunum væri
aöalatriðið að fjölga fólkinu sem
mest, byggja upp þjóð og land til
þess að vera við því búinn að veita
Englendingum sem mesta og bezta
hjálp í næsta striði.
Blööin fluttu óánægju greinar
um þessa ræðu og þótti þeim hún
ekki lýsa neinu bjartsýni, heldur
kveða við annan tón en þær raddir
sent altaf hafa haldið því fram að
óvinirnir yrðu svo gjörkyrktir að
aldrei gætu þeir látið sér stríð til
hugar koma framar.
Plágan í New York
Hún heldur áfrant og fremur
eykst en minkar. í fyrra dag dóu
þar 57 og 184 veiktust. Alls eru
orðin veik á fimta þúsund börn og
um 800 dáin. Heilbrigðisráðið í
Canada er að setja þær reglur að
engu banti sé hlevpt norSur fyrir
linu, meða því að eins að þaö se
fyrst skoðað af lækni og vottorð
gefiö unt að það sé laust við veik-
ina.
BITAR
Sir James’ Aikins er ágætur nú
hjá sömu blöðunum sem höfðu fátt
gott um hann að segja í fyrra.
McMicken dómari er dáinn.
Hann var einkennilegasti dómari
sem sögur fara af—dæmdi málin
áður en þau komu fyrir.
Lögmaður ráðherranna krafðist
þess að þeim væri slept fyrir þá
sök að ákveðiö hefði verið að sleppa
mættj einhverjum á dögunt Jakobs
II. Englakonungs fyrir mörgum
öldum.
Alexander McMicken látinn.
Alexander McMicken dómari
lézt hér í bænum á mánudaginn.
Hann var fæddur í Ontario 23.
ágúst 1837. Faöir hans var þing-
maöur i Ontario og síöar þingfor-
Lif Danakonungs er virt á tvö
,vindlingahylki—af honpm sjálfum.
Kona var spurð að því nýlega
hvort hún ætlaði ekki að fara á Is-
tendingadaginn. “Ekki held eg
það”, svaraði hún, “það verður svo
margt fólk santan komið og ilt loft;
það <?etur veriö hættulegt fyrir
barnið”. “En hvert ertu að fara
núna?” sagði spyrjandinn. “Eg er
aö fara til Eatons; það er sala hjá
honum”. “He'ldurðu ekki að hætta
sé að fara með barniö þangað?”
“Nei, nei; þar er svo gott og hátt
undir loft”.
ír að
r “v,v!‘U yeti ’• Manitoba. McMicken var
Jiefir aðttr ntað ttm þetta mal og- , ... . .
, , v u- , j ‘ borgarstjori 1 Winmpeg anð i88t
ítrekar það her að bændur ættu að „ 6. t \ ■ ■ . ■ ó
•; v, . , ,, og starfsamur her a vaxtar arum
yera 1 tima aö utvega ser allan
þann starfsfcraft sem þeir þurfa og
geta fengið. — Ritstj.
Rider Haggard
Harm var hér i Winnipeg eins
og íyr var getið og flutti fyrirlest-
ur. Yakti ræða hans svo mikla at-
hygTi að tæpast var um anmað talað
lengi,
Hann hélt því fram að ómögulegt
yæri aö vinna Þjóðverja svo full-
bæjarins. Hann var um langan
tíma lögregludómari hér í bæ; auö-
ugur rnaður og átti mikinn þátt í
fjármálastofnunum.
Bæjarfréttir.
“Velþektur” hefir sent Lögbergi
kvæöi, ágætlega gert að mörgu leyti,
en með svo einkennilegum glomp-
urn að ekki er hægt að taka það.
Vill “Velþektur” endursemja kvæö-
ið og senda það svo blaðinu?
CANADA.
\’ér útlendir, Canada, syngjum þér söng,
en söknuði ljóð vort er blandið:
að hugsa’ um þá drengi í helfararþröng,
sem hinsta sinn 'kveðja nú landiö.
En tapiö og sárindin tryggja’ oft það band,
sem traustlega’ ei áður var bundið.
Og máske nú eygist það óskanna land,
sem einingin hefir ei fundið.
Af skaparans hönd varstu haglega gjör
og hér býr þaö náttúrufrelsi,
sem greitt hefir ofckar sem annara kjör
nteð atorku leysta úr helsi.
Og margt er að þakka sem höndin þín hlý
nss hefir í skaut látið falla.
Og fyrst aö vér toldum ei föðurgarði’ í,
þá fæst betri húsmóðir varla.
Þú frumbýlingslandið með fagnandi spá
og fegurstu vonir hjá samtið,
oss dreyrpir í vöggunni vorgeislum hjá
um vænleik og styrk þinn í framtíð.
Vér horfttm mót öld á þann óborna her
sem álfrjálsa veldinu lýtur,
er blóðsugan hröklast af brjóstunum þér,
en barnið alls faömsins þíns nýtttr.
Hve sælt væri að eiga þá sannreyndar trú —
þá sannhelgu framtíðar þrenning:
aö stallsystur yrðuð þiö, ísland og þú
í arSi og starfi og menning.
Hið forna og unga þá fjölskreytti bú
og framleiddi nýtari kenning.
Þá yrðir þú, Canada’, oss kærast-m sú
sem knýtti’ oss í eining úr tvenning.
Þorsteinn Þ. porsteinsson.
Kona var spurð hvernig henni
hefði likað að heyra til Goðmundar
Kambans: “Ó, mér likaði það af-
leitlega”, svaraði hún. “Stundum
hafði hann svo hátt, stundum svo
látt; stundum lá svo vel á honum
og stundum var hann að skæla;
hann lét alveg eins og fífl. Það
hlýtur að vera ósköp mislyndttr
ntaður þessi Kamban,”
Iof-
Gantan hefði verið að lesa
ræðurnar í “Free Press” og-
“Tribune” um konungsfulltrúann
= fylkisstjórann ef Robert Rogers
hefði oröiö þaö. ,t
Greinin ttm Sir Tames Aikins var
skrifuð áður en hann var gerður
að fylkisstjóra; en hún er jafn
sönn fyrir því; maðurinn afklæðist
ekki sjálfum sér þótt hann hljóti
hærri stöðu.
Heimsk. þyrlar upp álíka miklu
ryki núna í sambandi við ræðuna
hans Rogers og hún gerði í fyrra
i sambandi við ræðuna hans Mon-
tagues sál. Þær ræður eru skyld-
getnar systur.
Þegar Haultain sveik fríverzlun-
arstefnuna 1911, sagði “Regina
Eeader’’ að hann hefði gert það meö
loforði unt háyfirdómara embættið
í Saskatchewan. Afturháldsmenn
kölluðu það óguðlega lýgi. En
Skömmum tínia eftir kosningarnar
fékk hann hávfirdómarastööuria.
Þegar Sir James Aikins kastaði
trúnaðarstöðu þeirri sem kjósendur
fengu honum—og gerði það án sam-
þykkis þeirra—til þess að revna að
hindra þær heilbrieðtt hreyfingar
sent hér voru á prjónunum, gaf
“Free Press” það í skyn að launin
fyrir þaö mundu eiga að verða
fylkisstjórastaðan. Þetta sögðu
afturhaldsmenn ósvífna lýgi. F.n
hvað er koniið á daginn?
Eru nokkur landráð til meiri en
þau að svikja vopn, verjur og hesta
sem hermenn þjóðarinnar eiga að
nota í stríði ?
Með því að hegna þeim ekki sem
sviku vopn og verjur hermannanna
og stofnuðu þeim Jtannig í tvöfalda
Iífshættu, er sambandsstjórnin sam-
sek þeim, og fólkið á að sýna að
það skilji þetta við næstu kosning-
ar.
Þingmenn sem í stríöiS fara og
taka tvöföld laun hafa ættjarðarást-
ina að fölsku flaggi.