Lögberg - 06.03.1919, Side 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6. MARZ 1919
Þeir sem
Athuga kostnaðinn,
spara bœði tíma og peninga
með því að nota
Rafmagns eldavél
Spyrjið eftir hœgum borgunarskilmálum
The Clty Light &Power
SVning á Raímagns-eldavélum
54 Klng St.
.. 1 • timbur, fiaiviður af öllum 1
Nyjar vorubirgoir tegundum, geirettur og als- |
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar.
fComið og sjáið vörur vorar. Vár erumætíð glaðir .
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
Limited
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
þau orð, og gjöra það vitanlega
lengur. pað leynir sér þó ekki,
að ihonum er meinilla við mig fyr
ir að hafa ritað (þau pað lítur
út fyrir að sannist á honum
málshátturinn: ,‘Sannleikanum
verður hver sárreiðastur”, og
hyggur það eitt nægi til sönnun-
ar sínu m'áli, að hrópa mig ó-
kvæðisorðum, er hann á engan
hátt getur íóðrað. Slíkri aðferð
beita litlu mennimir undireins
og orðinu hallar, eða þeir eiga
að leiða rök að máli sínu gagn-
vart andstæðing sínum, og gæta
þess ekki, að þesskonar rök-
færsla lýsir betur en nokkuð
annað lítilmensku þeirra, og
gjörir þá sjálfa að slbrdónum.—
ökvæðisorð hefna sín fyrir að
hafa verið send af stað út í blá-
inn; þau koma óðara til baka og
loða við þá, er létu þau úti; það
er órjúfandi lögmál.
pað er afar auðvelt að slöngva
því framan í lesendur Voraldar,
að eg fari með ósannindi og
“rangt mál”, sé “blekkingamað-
ur”, “óhreinn óvinur fyrirtækis-
'ns”, að eg sé “kjökrandi”, að
“gráfcbæna menn um að kaupa
Ixigberg og Sameininguna”.
petta síðast upptalda, þykir þeim
ráðsmanninum og ritstjóranum
svo bragðgott, að þeir jórtra það
hvbr út úr öðrum; fyrst ólgar
það upp í munninum á ritstjór-
awum, svo 'lætur ráðsmaðurinn
það upp í sig út úr honum; svona
samjórfcra þeir það, þangað til
það er orðið að rökfærslu hjá
þeim í Voröld sína.. En það, sem
þeim varð að mat í jórtartugg-
una er það. að eg sagði í ritgerð
minni, að ekkert blað hér vestra
hefði, að undantekinni Samein-
ingunni, barist jafn dyggilega
fyrir þjóðernishugsjónum vor-
um sem Lögberg. petta sagði
eg, og í því sambandi ekki eitt orð
fleira eða færra, að undantekn-
um þess-um orðum: “Höldum
trygð við Lögberg”. Hver ætli
verði var við kjökur og grátbæn-
ir hér? Enginn lifandi maður;
ekki einu sinni þeir sjálfir. peir
búa sér það til, halda að það sé
fyndið og hitti mig, en það
bregst; það hittir ekikert milli
himins og jarðar, annað en þá
sjálfa.
Ráðsmaðurinn byrjar sína
einkennilegu ritsmíð með þess-
um orðum: “Hann vákir yfir
heiðri vorum, sjálfstæði voru og
dómgreind vorri sem þjóðar-
brots (!!) hér í Canada .....
Tökum ofan hattinn í þakklætis-
skyni.” — Do do! En hvað hún
er nú hátíðleg Hans Ráðs-
menskuhógværö. Engin furða
iþó að hann finni rétt vitund til
sín og nefni sig í fleirtölu. Hon-
um svo sem dylst það ékki, að
hann hef ir opinbert ráðsmensku-
emhætti á hendi. Vill hann þá
vera svo vænn, úr því að hann
hefir tekið ofan hattinn, að setja
hann ekki upp fyr en eg er búinn
að verða við tilmælum hans frá
11. f- m.? Eg sný mér að þvi
eins fljófct og eg get. Eg verð
þvií miður að eltast fyrst dálítið
við ritsmíðina hans. Er það þá
fyrst að segja, að eg hefi aldrei
vakað yfir heiðri hans, sjálf-
stæði hans eða dómgreind sem
þjóðarbrots (þetta er skrítið);
eg hefi eikkert vitað um þá
þrennáng fremur en eitthvað,
sem ekki er til. pess vegna er
i’áðsmaðurinn með slíku hóg-
værðar orðalagi að svara gæsun-
unb sem í gær flugu, en ekki því
atriði, er áhrærði ihann í grein
nimni. Svo endar hann þessa
fyrstu málsgrein ritsmíðar sinn-
ar þannig: “En um það, hvort
aætlanir hans ná tilætluðum til-
gangi, geta verið skiftar skoðan-
ir.” pó að lesendur greinar
minnar fengu sér stækkunar-
gler við að lesa grein mína í
Lögbergi, fyndu þeir ekkert slíkt
orð þar sem “áætlanir”; eg
gjörði alls engar “áætknir” þar,
né lét í ljós eina einustu áætlun
mína; þar af leiðir það, að það er
alvitlaust hjá ráðsmanninum,
að það geti verið skiftar skoðan-
ir um það, sem.aldrei hefir kom-
ið á daginn eða iheyrst. pað geta
engar skoðanir, sikiftar eða ó-
skiftar, verið um það, og er hann !
hér að svara sömu gæsunum, |
en ekki þeim örfáu orðum, er á-,
hrærðu hann í grein minni.
Ojæja — honum þykir víst vænt j
um gæsir, ráðsmanninum. Eg j
hafði eina ætlun, en ekki áætlun I
neina með grein minni, og hún j
var sú, að gjöra eins hispurs- j
laust og blátt áfram grein fyrir.
máli mínu og eg hafði frekast J
föng á.
Ekki meira um það. Eg tek
aðra klausu orðrétta til sýnis
um það, hvemig ráðsmaðurinn
fer að því að “sýna” þeim, er
hann segir að séu ókunnir mál-
unum, hvernig eg fari með
rangt mál og kunni að hafa
blekt þá. Hartn segir: “pess
skal getið, og það er satt, að fé-
lagið ihefir ekki v a t n a ð höf-1
uð stólinn um 1,000 prósent!!|
til að koma yfirráðum þess í I
nokkurra manna hendur!!, eins.
og t i 1 f e 11 i ð er með sum fé- j
lög, án þess að langt þurfi að
leita.
“Eins er það satt að félagið
hefir enn ekki gefið styrktar-
mönnum þess hlutabréf—en vill
greinarhöf. kenna það óráð-
vendni stjómarnefndarmanna
félagsins ?” — Fy»st ráðsmaður-
inn spyr mig þessa, skal eg sem
höfundur greinarinnar svara því
að mér þykir það Ijótlega gjört
af félaginu, úr' því að ráðsmað-
urinn hefir selt eða valdið sölu á
ihlutum í því. pað er svar mitt.
Svo heldur hann áfram): “ef til
vill var það þeim að kenna, að
þjónar fylkisstjómarinnar sefctu
þar óbifanlegan stein í veg
þeirra —” (eg felst auðveldlega
á það með ráðsmanninum) —
“þó önnur félög,” segir hann,
“í sömu kringumstæðum hafi
fengið það hindrunarlaust.” Eg
spyr ráðsmanninn: Hvað er
þetta “það”, sem sum önnur fé-
lög undir sömu kringumstæðum
hafa fengið hindrunarlaust- —
Samkvæmt orðalaginu verður
það þetta: “iþó önnur félög í
sömu kringumstæðum hafi
fengið það Ihindrunarlaust” (það
hvað?) — “Að gefa styrktar-
mönnum Voraldar hlutabréf.’ ’
petta verður frumatriði (ante-
cedent) málsgreinarinnar. Eg
fylgi honum dálítið lengra. Hann
spyr og segir:
“Má eg spyrja, hvað miklum
örðugleikum það hafi verið bund
ið fyrir Lögberg hér á árunum?
Ef til vill geta einhverjir af
þeim, sem hann (það er eg) 1 há-
vegum hefir, varpað ljósi á þann
— manna — nei, félágamun.”
petta minnir mig á: “Vigfús úr
Hala — nei Árnason” í Manna-
mun Jóns heit. Mýrdals.
“pessar athugasemdir,” segir
ráðsmaðurinn, “eru gjörðar til
að sýna þeim, er málunum eru ó-
kunnir, og þessi blekkingaárás
blekkingamannsins kann að hafa
blekt, að þar er farið með rangt
mál, eins og ef að!! 10 ára gam-
all smali heima á íslandi færi að
lýsa þreskingu í Manitoba.”
Svo mörg eru nú þessi undur-
samlegu orð ráðsmannsins, að
mig rekur í rogastans yfir öllum
þeim óskapa tilburðum, er mað-
urinn beitir til þess að fræða
fólkið á, að eg sé blekkingamað-
ur og fari með rangt mál, eins
og 10 ára gamall smali heima á
ísilandi; en hann skemmir fyrir
sér með samlíkingunni; börn á
þeim aldri blekkja engan stór-
hættulega. En eg segi það enn.
pví í ósköpunum leiðrétti hann
ekki það, sem eg ranghermi, og
sýnir fólkinu í íhverju blekking-
ar mínar séu fólgnar. Hann,
ráðsmaðurinn sjálfur og “vitn-
ið”, er eiginlega vann sigurinn í
málinu gegn Hekla Press Co.
Ltd. í haust er leið, og ritstjóri
Voraldar hefir víðfrægt mest.
pað ætti þó ekki að vera neitt
leiðindaverk fyrir ráðsmanninn.
pað á miklu betur við hann að
smjaðra sig fram upp á minn
kostnað við Ný-íslendinga, seg-
ist því taka tækifærið til að
þakka þeim opinberlega fyrir
þeirra “drengilegu og miklu
fjárhagslegu aðstoð”, er þeir
hafi sýnt fyrirtækinu, og segist
aðailega beina orðum sínum til
Ný-fslendinga af þrem ástæð-
um:
“1, Af því að eg tel mig þar
til heimilis,” segir hann os.frv. j
“2. Af því að blaðinu og fyrir-
tækinu ihefir ef til vill hvergi!
verið tekið betur en þar.
3. Af því að þessi óhreini ó-
\ inur fyrirtækisins er svo djarf-
ur að fela sig undir hinu hreina
nafni Ný-fslendinga. Nafni, er
eg og aðrir, sem þar hafa verið,
miklúmst af.’’
Eg ætla nú að láta ráðsmann-
inn vita, að hafi hann ástæðu til
að telja sig til heimilis í Nýja fs-
landi, þá hefi eg það. f Nýja
íslandi er eg skrásettur og skrif-
aður til heimilis, og hvergi ann-
ársstaðar, þó að eg hafi tafið
nokkra mánuði hér í Winnipeg,
og miklu lengur en eg hafði ætl-
að mér, sökum Iþess að skólum
var lokað í haust vegna spönsku
veikinnar. f Nýja íslandi hefi
eg verið Jengur bamakennari en
nokkur annar lifandi maður, og
er allstaðar velkominn þar og á
yihug margra, bæði eldri og
yngri, kvenna jafnt sem karla,
um þvera og endilanga bygðina.
Eg er þektur í Nýja íslandi um
30 ára tímalbil. Við frændurn-
ir, Jóhann Magnús Bjamason og
eg, og Guðrún Salín Pétursson,
urðum þar fyrstu áslenzku kenn-
ararnir 'haustið 1888. Eg hefi
haldið það lengst út, og nú i
seinni tíð kent börnum þeirra
barna, er gengu í skóla til mín |
fyrstu árin.
Eg get ennfremur sagt ráðs- j
manninurn það, að það er hægt |
að gjöra Ný-íslendingum margt j
fleira til þægðar, en að bera mig i
lognu brigsli. peir vita að eg
þoli dagsbirtuna, og það með, að
ráðsmaðurinn er ósannindamað-
ur í því, að eg þoli hana ekki.
peir vita að eg hefi komið hreinn
og beinn fram í málum þeirra,
og áður en eg skilst við mál þetta
skulu þeir og aðrir, er lesa Lög-
berg osr Voröld, fá að sjá. að eg
bæði þolf og þori að keppa við |
ráðsmanninn um hreinleikann,
og ætla mér ennfremur með ó- j
hrekjandi rökum að sýna það, að
það er ekki eg. sem er hinn “ó-1
hreini óv'nur fyrirtækisins.”
Loks ætla eg að sýna lit á að j
verða við tilmæíum hans. Hann
spyr eins og með uppgjörðar-
undirfurðu: “Má eg spyrja
hann (þ. e. höf.) hvar sá eiður
hafi verið tekinn?” Og lýtur
þessi spuming hans að orðum j
þeim í grein minni, er áhræra j
hann, og oft er minst á hér að \
framan pau hljóða svo:
“f októbermánuði síðastliðið j
haust sver herra J. G. Hjaltalín,;
ráðsmaður þessarar prentsýslu
það fyrir rétti, að félagið hafi
aldrei sent agenta til að safna
hlutum í þetta félag, og að eng-.
ir aðrir séu þar hluthafar, eða
hlutaeigendur, eða eins og vér
segjum oft — “aktíu”-eigendur í
félagimr, neana stjómamefndin
(directors), fimm menn. peir eru
einu mennimir, samkvæmt eið-
bundnum vitnisburði herra J. G.
Hjaltalín, er eiga hluti, $10.00
hver\ ...'. pað hafa bara komið
inn samskot (lontributions), er
lög hafa verið á diskinn hjá Vor-
öld. Enginn maður á þar neitt,
nema þessi fimm manna nefnd.”
petta er eiðbundinn vitnisburð-
ur ráðsmanns, er eg nú ætla að
sýna á ensku, eins of herra ráðs-
maðurinn gaf hann þegar hon-
um var stefnt í nafni Hecla
Press Co. Ltd. hinn 24. október
á síðastliðnu hausti fyrir lög-
reglurétti Manitobafylkis, hér í
Winnipeg.
Fáeinar spurningar og svör.
Mr. Symingfcön sækjandi; en
Mr. Bonner og Mr. Adamson fyr-
ir Hekla Press Co.
Á 5. blaðsíðu birtist.
John G. Hjaltalín — Swom,
eiðfestur. Examined By Syming-
ton, yfirheyrður af Symington.
1. Q. What is your occupation ?
A- Manager of the Hekla
Press Co.
Sp. Hvaða starf rækið þér?
Sv. Eg er ráðsmaður H*kla
prentfélagsins.
6.
Á 6. bls.
Q. Have you brought any
bocks with you ?
A. Yes, I have.
Sp. Hafið þér einhverjar
bækur með yður.
Sv. Já, það hef eg.
Q. Will you produce tíhe
Stock Book of the Company
Sp. Viljið þér leggja fram
Hlutabréfabókina
(Vitnið kemur með þrjár
bækur).
Q. Is this the Stock Ledger?
A. These three are all Stoek
Ledgers.
Sp. *r það hluta(bréfa)-
bókin ?
Sv. pessar þrjár eru allar
hlutabréfa ? ?bækur.
Q. Are they duplicates?
A. They are not Stock Led-
gers. They are a records of
the names of the members
of the Company.
Sp. Eru þær til í tvennulagi ?
Sv. pær eru ekki hlutabæk-
ur, þær geyma nöfn meðlima
félagsins
Q Are they the names of
the stockhölders ?
A. We have not sold any
stock.
Sp. Eru það nöfn hluthaf-
anna?
Sv. Vér höfum ekki selt
hluti.
Q. This book says “Regis-
tred Stockholders.” What
does that mean?
10.
11.
12.
13.
14.
16
Sp. Hverjir em hluthaf-
amir?
Sv. Einungis stjómamefnd-
in.— (f annað sinn.—J. R.)
Q. Was it ever your inten-
tion as manager of this Com-
pany fchat these people who
are signing these slips
should become shareholders
of this Company?
A. No. — (Góður ásetning-
ur.—J. R.)
Sp. Var það nokkurn tíma
ásetningur yðar, sem ráðs-
maður þessa félags, að láta
þetta fólk, er skrifaði sig á
ISLAND
! norðantil, þar sem landið er
breiðast. Voru þeir fjórir sam-
_____ an og var einn Jæirra íslending
Bæjarstjómin. Á fundi 16. þ- ur, Vigfús Sigurðsson. ættaður
m. var samþykt að bjóða út veiði jur pingeyjarsýslu. Lögðu þeir
réttinn í Elliðaánum næsta sum- í D*á Akureyri í ágústmánuði
ar bæði í Englandi ogihér á landí snemma á Grænlandsfari, sem
og skyldu tilboðin vera komin til j !-kaut þeim á land á austur-
borgarstjóra fyrir 15. apfíl. — strönd Grænlands norðarlega.
Samþ. að selja 170 tonna leifar Par höfðu þeir yetrarsetu, og
af dýrtíðarkolum fyrir 160 kr.! l>aðan lögðu þeir á jöklana, voru
tonnið í 50 kg. skömtum. á 8 kr. jþeir fulla tvo mánuði á leiðinni
og 50 au. hvem, en engum einum ; vestur yfir landið og farnaðist
þó meira en 200 kg. — Jón Jó-
hannesson ökumaður skipaður
fátækrafulltrúi í stað J. Magnús-
þessa miða verða 'hluthafa í i sonár heit.. — Bréf kom frá hér-
17.
félaginu ?
Sv. Nei.
Á 21. bls.
Q. You are asked to pro-
duce the names of the fihare-
holders.
A. There are only the Dir
ectors who are the share-
'holders.
Sp. Yður er upp á lagt að
koma með nöfn hluthafanna
Sv. pað eru einungis stjórn-
amefndarmennirnir, sem
eru hluthafar.— (Alt er þeg-
ar þrent er.—J. R
aðslækni og á því skorað á bæj-
arstj. að koma upp farsóttar
vel. Er það ein hin mesta jökul
ganga er sögur fara af.
1913 gekk hinn danski Græn-
lendingur, Knud Rasmusen frá
Yorkhöfða yfir nyrstu hluta
Grænlandsjökla austur að Pear-
sjúkrahúsi handa bænum, því j ys-landi, og sömu leið til baka
án þess mundi tæplega hægt að aftur. Færði hann sönnur á
fylgja fram fyrirskipunum laga l’að, að Pearys-land var áfast
um einangrun smithættra sjúk- Grænlandi, en ekki ey, einsog
dóma. í það mál voru skipaðir margir höfðu haldið. pótti ferð
í nefnd með borgarstjóra Ág. hans röskleg með afbrigðum.
Jósefsson og porv. porvarðarson j 1909—10 gaus upp sú fregn,
að tveir menn þóttust hafa náð
Ráðgjafarnefndin, sem sam-, jejg til norðurskautsins,
bandslögin nýju gjöra ráð fyrir hvor ; sínu lagi. Vai. það Ame-
til þess að hafa auga með löggjöf j i-ikumaður að nafni Cook, al-
begg.ia sambandsríkjanna, er nú kurmur íshafsfari, en hinn vai
fullskipuð af hálfu ísl. stjómar Peary> S€m oft er nefndur áður.
pessar 17 spumingar Mr. Sym 'nnar sambandslaganelndar- xókst Cook ekki að færa sönnur
ingtons og svör ráðsmanns Vor-! B'ónnunum þremur: Bjarna frá m4j sitt> Qg varð að fara huldu
aldar, sem eru framburður hansj Cin»ri Amórssym og Jóh. höfgif sakaðuir um svik og lygar.
staðfest með eiði og tekin orð-! 'R’hannessyni. Sögu Pearys var 'betur trúað, en
rétt upp úr réttarhaldsbókinni,! ' ~ þó vefengja sumir hana enn.
Orpheum. j En einn af allra frægustu norð
urförum, sem nú eru uppi, ei
Vikuna, sem hefst 10. marz, | jan(ii vor Vilhjálmur Stefáns-
vérðuy syndur leikur á Orpheum S(>n Hann hefir farið hverja
íeikhusmu eftir Aaron Hoffman, rannsóknaferðina annari merki-
ieikurmn nefnist The Questioú legiú, um höfin' norður af Norð*
og er talinn að vera sérlega ur-Ameríku, fundið þar ný lönd,
skemtilegur. áður ókunn, og fundið þar skræl-
Ennfremur skemta Miscori ingjai sem virtust vera af kyn-
brothers, sem eru kunnir um all- j stofni hvítra « manna. pegar
.„■I, _______e___________ an fy1;ir framúrskarandi þetta er skrifag; er hann í mnn-
sent agenta til að selja hluti f | da.n«Timi og íþróttasnild. Agnes soknarferg n0rgUr í ihöfum, og
nægja til að sýna og sanna, að
ráðsmanninum skjátlar, þó skýr
sé, í því, að orð þau 'er hann á-
A. It means that when we j hræra í hinni margáminstu grein
commenced business we used minni, séu ósönn. pað sézt í þess-
it as a record. i um litla útdrætti, að hann ítrek-
Sp. pessi bók segir “Regist- j ar það þrisvar sinnum frammi
eraðir hluthafar.” Hvernig I fyrir Dómaranum og Mr. Sym-
víkur því við? j ington, að stjómarnefndai'menn-
Sv. pví víkur þannig við, aðjirnir séu eiwu hluthafarnir í fé-
vér notuðum hana fyrir laginu, og að félagið hafi ekki
nafnaskrá í hyrjuninni
Berry oglrene Joany, semsung- berast af honum fréttir við og
íð hafa lengi i Boston Grand, vig sem ajjur heimur hlustar á
Opera, syngja. Einnig gefst meg athygli. Vilhjálmur er ey-
mönnum kostur á að hlusta & firzkur að ætt, en fæddur í Can
_______________, „„ nel«n Schoflder, sem talin er á acja Ameríkumenn kosta ferð-
er bundið að það er sannleikur,' ??eíða hmna agætustu ( ellista i ir hans, og lagði hann með þrjú
Q. I want to remind you that Hekla prentfélaginu, og kemur
you are under oath. Did i það illa í mótsögn við það sem
your Company send out iprentað er í 25. tölublaði Vorald-
agents to sell stock in the !ar 30. júlí 1918 ög ritað af sjálf-
Hekla Press Co.? um föður hennar, og engum efa
A No.
Sp. Eg verð að minna yður j en það er þefcta:
á, að þér eruð undir eið.'
Sendi félag yðar agenta út
til þess að selja hluti í Hekla
prentfélagi.
Sv. NEI.
Á. 7. bls.
Q. How manv Stockholders
have you now?
A None at all expeet the
directors.
Sp. Hvað eru margir hlut-
hafar yðar nú ?
“Sama sagan.
Hér birtist skrá yfjr þá sem
keypt hafa fleiri og færri hluti í
Hekla Press Co. Ltd. hjá C. B.
Júlíusi þegar hann var á ferð
fyrir Voröld og prentfélagið ný-
lega. Nú er hann á ferð í sömu
erindum í Langruth bygð ”
Nafnaskré þessi telur 54 hlut-
hafa, alla í Nýja íslandi. Hér er
Bandaríkjunum.
Wonderland.
\skip í síðustu ferð sína.
Hér er afar mörgu slept, sem
vert hefði verið að taka með.
j samt sem áður mun þetta yfirlit
sýna, að það er ekki lítið kapp.
sem mentaþjóðimar hafa lagt á
að kynnast þessum eyðilöndum
kringum heimskautið, og ekkert
tækifæri að bera tvent saman:
Sv. Alls engir aðrir en stjórn j eiðfestan framburð ráðsmanns-
arnefndarmennirnir. ins og þessa hluthafaskrá Ný-
(F.vrsta sinn.—J.R.) j íslndinga í Voröld, 54 menn í ein
um hóp, allir meðeigendur í
Heklu prentsmiðjunni, sam-
.kvæmt. prentaðri vfirlýsing
stjórnarnefndarinnar í 6. tölu-
blaði Voraldar 1918. Eg dirfist
nú að spyrja ráðsmanninn á
hvaða grundvelli hann byggi
hrakyrði sín um mig, önnur eins
jog þau, að eg sé óhreinn óvinur
fyrirtækisins, eg duildi ekki nafn
mitt af neinni óhreinni hvöt;
eða er óærlegt að dylja nafn sifct
annarstaðar en i Voröld. Ekkert
íslenzkt blað hér vestra á meira
af nafnlausum “ibitum
Á 10. bls.
Q Will you look at this book
and look at the name of W.
J. Ámason ?
A. It appears on page 10
(Stock ledger Ex 3).
Sp. Viljið þér líta í þessa
bók og gá að nafninu W. J.
Ámason?
Sv. pað er á 10. bls. (Hluta-
bók Ex 3)
Q. It states here “Stock of
William J. Árnason, Gimli”
and shows that he is a holder
of one share, $10.00. That
is what the book shows.
A. Yes
Sp. í henni segir Willam
Árnason Gimli með $10.00
hlut.
Sv. Já.
Now wil you take another ?
A. You will find them all in
this book.
Sp. Sýnið mér nú aðra.
fimtudagskvöldin, “The Silent
Woman”, standi ekki hinum að
báki.
Á föstu- og laugardag sýnir
Wonderland “The Cabaret Girl”,
og leikur Ruth Clifford aðalhiut-
verkið. —
Rannsóknarferðir
Framhald frá 2. síðu.
15.
því yfir að eg er andvígur ýms
um þeim vopnum, er ritst.Jórinn
og ráðsmaðurinn hennar Vorald-
ar beita í sínum opinberu trún-
aðarstöðum. Er eg blekkinga-
maður að dómi ráðsmannsins af
cs v,- því að ef hefi flett upp ofurlitlu
Sv. Per fmmð þa alla , þess- j horni af blæjunni> sem þeir hafa
an boK. ,, , ,
Q. Why did you not fill in aldrei bært Vlð’ ~ svo að SriMir
the name of the Company? nu htillega, en nógþó, í grundvöll
A. Because we did not use
this as a contriibution to the
Company. That word share
has nothing to do with the
HeMa Press Co.
pp. Hyí færðuð þér ekki inn
nafn félagsins?
Sv. Vegna þess við notuðum
hann ekki sem lagðan í fé-
lagið, þetta orð hlutur kem
úr Hekla félagi ekkert við.
Q Does a member mean
shareiholder?
A. No.
Sp. Er meðlimur sama og
'hluthafi ?
Sv. Nei.
Á 15. blaðsíðu.
Q. Who are fche sharehold-
ers?
A. Just the Directors.
Allir sem voru á Wonderland-
leikhúsinu á þriðjudaginn og sáu
kvikmyndaleikinn “Masks and
Facés” með Sir Johnston Forbes-
Robertson, sem aðalleikanda, smérægis fé( sem til þessa hefir
hafa lokið upp emum munm um;verið kostag. petta skilst þó
pað aðjafn goða skemtun mumj^tur þegar þess er gætt, að
‘,lfd 'el a að fa' P° muno- þessi íandflæmi eru að saman-
hætt niega tulþra, að myndin,; loggu margíöld að síærð við alla
sem synd verður a miðviku- og Norgurálfu, og mannkyninu
engan veginn vansalaust að vita
ekkert um slíka fláka. pað er
þó ekki metnaðurinm einm, sem
dregur menn þangað. Gróða
vonin togar líka. f löndum þess-
um er dýralíf afar fjölskrúðugt
— hvalir, selir, 'hreinar, moskus-
dýr, hvítabirnir, refir, og snæ-
hérar, æðarfugl í hverjum
hólma og árnar fullar af laxi.
f kjölfar rannsóknarskipsins
siglir ætlð veiðiskipið, með von
um góðan gróða. Auk þess eru
lönd þessi merkileg í jarðfræð-
islegu tilliti, gömul og ísnúim, og
miklar líkur til, að þar kunni að
finnast verðmætir máíknar Kol
hafa viða fundist þar (Diskó.
Spits.bergen o. v.) og gull (Al-
aska. Kopars, siífurs og járns
hefir víða orðið vart. Vetrar-
ríki er þar mikið að vísu, en
sumrin eru góð, þótt stutt séu,
og leysir þá ísa af höfum. Jurta-
gróður er furðu-mikill, og grös-
in fljót að spretta og þróttmikil.
Enginn veit, nema sum þessara
landa kunni að eiga söguríka og
heillavænlega framtíð.
, G. M.
Andvari 1918.
,Seinna, 1911—13, tókst ung-
um, ötulum mamni dönskum,
Einari Mikkelsen að nafni, að
finna dagbækur Mylius Erich-
og pistl- sens og fólaga hans. Fór hann
um og slorslettum en einnwtt | um jökla norður eftir landinu og
Voröld. Eg neita 'því að eg séivar tvo vetur í óbygðum. pótti
óvinur fyrirtækisins, en eg lýsi I ferð hans röskleg.
þann, er ráðsmaðurinn vann
þetta mál á er hér ræðir um.
Eg er búinn að gera grein fýrir
því frammi fyrir öllum er blöðin
lesa, og það með svo órækum
rökum, að allir vita að eg hefi
engan blekkt og er ekki hinn “ó-
hreini óvinur fyrirtækisins,”
eins og ráðsmaðurinn hefir sagt
— en hver er það þá, sem hefir
blekkt og er hinn “óhreini óvinur
fyrirtækisins?”
Skilst eg nú við ráðsmanninn
að sinni, og svara föður Vorald-
ar örfáum orðum þegar mér hæg
ist um, ef eg nenni því þá.
Winnipeg 4. marz 1919,
Jón Runólfsson.
1909—10 gekk austurrískur
maður.de Querwain að nafni, yf-
ir þvera Grænlandsjökla, frá
miðri vesturströndinni á ská
suður í Angmagsalik á austur-
strönd landsins og hafði þar
vetrarsetu. För hams mun
fremur mega telja gamanför en
vísindaför.
1912 fór danskur maður, Kock
að nafni, yfir Grænlandsjökla
Manitobastjórnin og Alþýðumáladeildin
Greinarkafli eftir starfsmann Alþýðumáladeildarinnar.
Hefir þú trygt þér gott útsœði í vor?
BLUE RIBBON
TEA
Stórkostlegur meírihluti
tólks í Yestur-Canada, hefir
sann tœrst um að Blue K ibhon
"Mountain Grown^ Te, sé
það bezta. Biðjið um það.
Tilraunir t>ær sem kornrætotardeild-
■in við landbúnaöarskóla Manitoba-
fylkis hefir gjört atS undanförnu, hafa
leitt í ljús, a?S frá einu tíl fimm busb-
ela meiri uppskera fæst af ekrunni,
sem sá'S hefir veriö i verulega götSu
fræi. —
Eiginieikar nothæfs fraes eru
þrennskonar:
1. ViÖeigandi tegund.
2. Hreint fræ.
3. Fræ meS nægilegu frjómagni.
Beztu tegundir fræs eru autívitaö
j þær, sem mestan bera ávöxtinn — gefa
j þann hæsta bushela fjölda a| ekrunni,
| sem hugsanlegt er, samkvæmt hlutaö-
[ eigandi tkilyföum^jarövegar og veJSr-
| áttu. Og þó atS nokkuti hafi boriö á þvl í
I seinni tfS, atS menn hafi veriÖ atS ota
| fram nýjum frætegundum, þá mun þó
j óhætt mega fullyrtSa, atS þær hinar
eldri og algengari, sem notaöar hafa 95%" aT'frjómag'nh
! veriÖ á® undanfórnu, séu liklegastar
! til þess atS gefa beztan árangurinn. En
þær eru þessar:
j Heiti—Marquis.
j Hafrar — Banner; Victory; Gold
j Rain.
Bygg — O. A. C. 21; Manchurian,
j Mensury.
L Ef a5 sýnishorn þau, sem yfirum-
J sjónarmatSur korns hefir skoöatS, eru
" I líkingu viö korntegundir þær, sem bú
ast má vitS atS vertSi sátS í Vesturland-
inu á næsta vori, þá viröist þatf aug-
ljóst, atS bændur þarfnasit verkfæra,
til þess aö skilja frá vilta hafra. Ef
menn ætlast til þess aö fá hreina upp-
skeru, þá þarf fræitS aÖ vera hreint.
Ef aö hinar ýmsu tegundir eru ekki
rétt vel hreinar, þá mundi vera hyggi-
legt atS selja korn þaö, en kaupa 1 Þess
stað nýtt útsæöiskorn, af ábyggilegum
komræktanda. —
Stundum geta. frætegundir veriö
hreinkr, en þó óhæfar til nytja, þaö er
aö segja. ef þær skortir frjómagn. •—
Hinum tveim fyrnefndu alriöum, er
oftast nær nokkur gaumur gefinn
\egna þess aö tiltölulega auövelt er að
rannsaka þau. En frjómagn koms,
veriSur einungis ákveöiö metS full-
komnri prófun, test.
Kornræktardeildin viÖ búnaöarhá-
skóla Manitoba fylkis hefir skotSaö
mörg sýnishorn af útsæöiskorni í ár.—
Og aö meöaltali mun deildin taka á
móti fimtlu sllkum sýnishqrnum á
dag. Af þessum sýnishomum hefir
þaö komiö f -ljós, aÖ 20 rer cent eru
elgi nothætf til sáningar — skorta frjó-
magn. Má í flestum tilfellúm frosti
um kenna. jþaö kemur einnig oft fyr-
ir aö lforn, sem vIÖ prófunina viröist
er þó eigi
tryggilegt til sáningar, sökum þess, aö
þaö er veiklaö á einhvern hátt. Ef
menn eru f nokkrum mfnsta vafa um
frjómagn útsæöiskorns, þá er alveg
sjálfsagt aö láta prófa þaö.
Slfka prófun má annaöihvort láta
fara fram heima á búgöröunum, eöa
á. einhverri efnarannsóknarstofu stjórn
arinnar. Taka skal nokkur sýnishorn
vfösvegar aö úr kornforöabúrinu og
blanda því vel saman. Ef bændur svo
vilja láta landhúnaöarskólann rann-
saka. útsæöiskorn sitt, þá skulu þeir
senda sem svarar tveim únzum af þess
um sýnishornum, til The Ficld iíus-
bandry Department, Manitoba Agri-
cultural College, Wlnnipeg. — Skýrsla
um prófunina verður síöan send hlutaö
eigandi mönnum innan tfu <faga tii
tveggja vikna*.
I