Lögberg - 10.07.1919, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 10. JOLl 1919
Bls. 5
Suða við Rafmagiti
Er bezt og ódýrust.
Fáið yður bækling vorn
“Brighter and Happier Hours in yourKitchen”
hjá
The City Light & PowerJ
54 King St.
fram í þingtíðindunum sem áður
er minst, og sem fylgja hér með.
Virðingarfylst yðar
R. L. Borden.
C. Siverz, Esq.,
President Amalgamáted Postal |
Workers, Victoria, B. C.
Að varna glæpum.
Framh. frá 1. bls.
THE ORGANIZATION
BEHINDTHI

'|pi!liai!l!B!l!!B;!IIHiii:nil!Bil!B!!l!Hlij|H!!!!l
■
BWWIH—Bi

Brynjið yður vel gegn rigningunni §
I Kaupið regnkápu í regnkápubúð j
pér getið ekki hummað fram af yður að kaupa regnkápu (
þegar svona góð boð eru gefin. ■
■
■
I
SJERSTÖK
••
KJORKAUP
ABYRGSTAR KVENNA OG KARLA VATNSHELDAR
GOODYEAR
|Regnkápup|
■
I
Vanaveríi $15.00.
Vanaverð $20.(X).
Vanaverð $25.(X).
Vanaverð $.‘(0.00.
Útsöluverð
Útsöluverð
Útsöluverð
Útsöluverð
$ 8.75
$11.75
$14.75
$18.75
(
■
I
V
I
I
i
i
I
1
Stórt úrval af kilpuim, er nota má jöfnum höndum í þuru og
köldu veðri eins og í hellirigningu; litir og efni við hvers manns hæfi.
Slfkar yfirhafnir koma sér dæmalaust vel I ferSalögum til sveita,
engu slður en I borgum.
Athugið.—iAllar kápur vorar eru búnár tll 1 ár, og togleðriS því
öldungls nýtt.
Regnkápur fyrir drengi og telpur ..................... $2.95
Regnkápur með stórri hettu, fyrir 2 til 4 ára telpur . $1.50
PÓSTPANTANIR AFGREIDDAR FLJÓTT OG VEL.
1®1
Raincoat Company
287 PORTAGE AVENUE!
Cor. Smith St., Opp. Lyceum Tlieatre.
Búðin opin til kl. 10 sérhvert laugardagskveld.
liniHtlWnilWIIIIW»illJWI!l!WiniW!tmHtlWIII!W!IIIWUi!H1!l!Wn!IW!mni!W!II!W!l!!Wl!m!!nWII!l
þess að hugsunar dómgreind
manna hefir ekki verið í eins
jniklu jafnvægi eins og endranær
og hugsunarlíf þess því á meira
reiki.
3. Hið ákveðna loforð stjómar-
innar síðastliðinn apríl til þessara
manna um að hið svo nefnda
Reclassifiction bill (endurskoð-
un á atvinnu og launaskilmálum)
yrði gert að lögum 1. maí s. 1. Og
þó að menn viti að þetta var ná-
lega ógjörningur, hafa vonbrigð-
in, sem mennirnir hafa orðið að
sæta í þessu sambandi aftur og
aftur, átt sinn þátt í því, að þeir
réðust í að taka þátt í verkfallinu,
sem svo skyndilega hertók þá
parta landsins, sem þeir eru bú-
settir I.
4. pað hve verkfallið var við-
tækt, hve skyndilega það skall á
og það, að ekki einasta tóku ná-
lega öll verkamannafélögin, held-
ur og margt af utanfélagsmönnum
þátt í því og það, að þeir hafa
álitið það siðferðislega skyldu sína
að styðja félögin sem þeir voru í
sambandi við, verður að álítast
sterkasta aflið sem kom þeim til
þess að stíga þetta spor. Og ef
þeir hefðu ekki gjört þetta, eins
<og á stíóð, hefðu þeir orðið að sæta
útlegðar dóm og fyrirlitning sam-
tiðarmanna sinna.
Og nú þegar spursmálið um það
hvort fólk það, sem þátt tók í
verkfallinu eigi að fá stöður sín-
ar aftur eða ekki, er um að ræða
á meðal allra verkveitenda, finst
oss að rikisstjórnin m^undi vel geta
sýnt veglyndi og tilhliðrunarsemi
og á þann hátt tekið í burtu
broddana sem stinga og með því
dregið úr hinum beisku tilfinning-
um manna, sem annars hljóta að
eiga sér stað í framtíðinni.
Virðingarfylst, yðar
Christian Siverz,
President, Amalgamated Postal
Workers, Victoria, B. C.
Svar Bordens.
Skrifstofa stjórnarformannsins í
Canada.
Ottawa, 1. júlí 1919.
Kæri herra.
“pessum vönuðu mönnum held-
ur stöðugt áfram að fjölga, sem
von er, þar sem engar hömlur erU
lagðar á að þetta fólk giftist og
geti börn. Og þeir sem komast
undir hendur lögreglunnar og
taka út ’ sína hegningu — létta
máske í fyrstu — halda stöðugt
áfram að magnast á braut glæp-
anna.
pað er frá öðrum sjónarmiðum
sýnilegt að það er lífsspursmál
fyrir oss að taka alvarlega í
strenginn, í sambandi við þetta |
andlega vanaða fólk, og reyna til
þess að útrýma þeirri plágu úr j
mannfélagi voru. Og frá sjónar-
miði löggæzlunnar þá er það í aug-
um uppi að vér þyrftum ekki
nærri eins marga löggæzlumenn,
þó ekki væri gengið lengra í þessa
átt en að ákveða með lögum, að
halda skyldi öllum slíkum mönnum
þar til þeir væru heilir orðnir.
Vín og lyf.
Lögreglu umboðsmaður Wood
sýnir gamlan sannleika í nýju
ljósi þar sem hann segir: “Vín
og deyfandi lyf eru þögular fylgj-
ur mannanna á vegi glæpanna.”
Eg hugsa oft um þau eins og
frumorsök til þess að spilla lífi
þeirra sem heilbrigðir eru fæddir,
gjöra þá að siðferðislegum skip-
brotsmönnum og i mörgum tilfell-
,um líkamlega vanheila.
1 Og maður getur ekki annað en
spurt sjálfan sig hvort þetta fólk
ætti ekki að vera höndlað á sama
hátt og þeir, sem fæddir eru and-
lega eða líkamlega vanheilir, þar
til þeir eru orðnir albata. Menn j
einangra ekki bóluveika manninn
að eins um stundar sakir. Hann i
er sendur á sjúkrahúsið til þess að j
vera þar, þar tii hann er heill eða i
þá að hann deyr—hann verður að j
vera þar unz heildinni stafar ekki
lengur hætta af honum.
Persóna sem tekur upp á því
að nota deyfandi lyf, er viss með
að smita fleiri eða færri af þéim,
sem eru í sambúð með henni.
Mr. Wood heldur því fast fram
að ríkið ætti að búa til lög, sem
sterklega fyrirbyðu nautn slíkra
lyfja og að stjórnin ætti að taka j
i sínar hendur sölu á öllu slíku. j
En þegar ekki væri hægt að taka
fyrir söluna með öllu, þá ætti
stjórnin að veita þeim læknum ein-
um rétt til þess að meðhöndla þau,
sem ábyggilegir væru og þektir að
löghlýðni.
Ef þannig væri tekið fyrir
framboð þessara lyfja, þá væri
byrjunin hafin og menn gætu far-
ið að hugsa um að lækna þá, sem
á þann hátt eru sjúkir, án þess að
hafa það á meðvitundinni, að fyr-
ir hvern einn sem læknaður væri,
þá bættust að minsta kosti aðrir
tólf við.
Sendið eftir þessari bók
1 DAG
EATON’S SALA
Miðsumars kjörkaupa-bókin
Peir sem samiS hafa þennan Kjörkaupalista hafa haft tvent fyrir aogunum og þa8 er, aS vera bseSi sanngjarnir
gagnvart viðskiftavinum vorum og einnig gagnvart EATON verzlunarfélaginu. Samvizkusemi þelrra er 1 þvl fólgln
aS vera trúir I samhandi viS allar vörulýsingar og 1 aB minna viSskiftavini á reglusemi félagsins og það hversu ant
þaS lætur sér um að afgreiða pantanir manna, sm&ar og stórar fljótt og skilvíslega.
Bf aS þér hafiB nú þegar meðtekið eintak af miSsumar kjörkaupalista EATON félagsins, þ& vitiS þér að
hann »r 86 blaSslSur, og aS á hverrl einustu blaSsíSu standa ySur til boSa óvanalega g6S kjörkaup á karla og kvenna
fatnáSi, á skófatnaSi, á allskonar húsgögnum og akuryrkjuverkfærum.
Ef aS þér á hlnn bóglnn hafiS enn ekki fengiS listann, þá þurfið þér ekki annaS en aS senda oss póstspjaid.
og verður listinn þá sendur meS pósti um hæl.
i.lTIi) pA» EKKI DRAGAST. SENDIi) EPTIR HONCM I DAG.
L. Pickup,
Winnipeg.
J. Johnstone,
Winnipeg.
A. Venables,
Calgary.
Eg hefi, ásamt meðráðendum
mínum vandlega athugað beiðni
þá, sem þér og þeir sem með yður
voru lögðuð fram fyrir okkur fyr-
ir nokkrum dögum síðan, snertandi
póstþjóna í Winnipeg, Calgary og
Saskatoon.
Póstþjónunum sem tóku þátt 1
samúðar verkföllunum í Winnipeg
voru gefnir þrír dagar til þess að
taka til starfa í sínum sérstaka
verkahring. Ef að þeir gjörðu
það ekki var þeim gjört ljóst, að
þeim væri vikið úr stöðum sínum
fyrir fult og alt. Nokkrir komu
til baka en hinir héldu áfram með
verkfallsmönnum og sintu skyld-
um sínum að engu.
í Calgary og Saskatoon tóku
póstþjónarnir þátt í verkfallinu
eftir að þeim hafði verið tilkynt
að þátttaka þeirra í samúðar verk-
fallinu hefði það í för með sér að
þeim yrði vikið úr stöðum sínum
fyrir fult og alt.
Afstaða stjórnarinnar gagnvart
þessum mönnum hefir af mér sem
stjórnarformanni verið tekin fram
oftar en einu sinni í þinginu, og eg
legg hér með fram part af þing-
tíðindunum, sem þetta er tekið
fram í yður til upplýsingar í þessu
efni.
Eg hryggist innilega yfir af-
stöðu þessara manna. pér verðið
samt að muna eftir því, að þeir
völdu sér sjálfir þann veg sem
þeir hafa gengið, og það eftir að
þeim var full ljóst hverjar afleið
ingarnar hlytu að verða. Samráð-
endur mínir og eg höfum komist
að þeirri niðurstöðu, að vér gjörð
um rangt í því, ef vér vikjum frá
stefnu þeirri, sem vér höfum tek-
ið í málinu og sem hefir verið lýst
yfir opinberlega og sem tekin er
Allir EATON bæikllnsrar eru ySur vel
komnir. peir fjalla metSal annars um
matvörur, Iþróttaáhöld, húsag’erðar-
uppdrætti og karmannafatnaÖ.
Th« T. EATON CO. Ltd.
WINNIPEG, CANADA
Allir EATON bæklingar eru ySur vel-
komnir. Peir fjalla meðal annars um
matvörur, Iþróttaáhöld, húsagerSar-
uippdrættl og karmannafatnaS.
Mr. Wood talar um fátæktina
með átakanlegum orðum, og held-
ur því fram að úr henni þurfi að
bæta á þann hátt að tilkynna
hjálparfélögum þar sem illa væri
ástatt, eins og lögreglan hafi
gjört, og líka ætti hún að vera
við því búin að veita hjálp strax,
eins og hinir drenglyndu lögreglu-
þjónar hafa gjört undanfarandi
úr sínum eigin vasa, án þess að
auglýsa það eða fá nokkra viður-
kenningu fyrir.
par næst talar Mr. Wood um
Útdráttur út bréfi frá hr. James Bruce
Fannystelle, Manitoba, 2. júní 1919.
T. G. Peterson,
Winnipeg.
Kæri herra.
Eg er nú búinn að brjóta 100 ekrur af landinu mínu og líkar dráttarvélin aðdáanlega vel og
held áfram með fullum hraða. Ef eg hefði ekki tapað tíma við þessar tvær óskapa rigningar sem
komu, þá væri vélin því nær búin að borga sig.
Eg óska að þér vilduð gjöra svo vel að senda son yðar vestur til þess að líta yfir vélina með
mér, því eg skil hana ekki til hlýtar ennþá. Einnig að þú vildir gjöra svo vel að senda mér “spark
plug”, eg máske þarf hennar með einhvern tíma.en get ekki fengið neitt þess konar hér.
Yðar einlægur,
JAMES BRUCE.
pessi vél var látin á landið 6. júní, og hafði því aðeins verið þar í 17 virka daga, þegar ofan-
ritað bréf var skrifað.
pað væri fróðlegt að vita hvað margar vélar, stjórnað af viðvaning, hafa brotið 100 ekrur af
nýju landi í Rauðarárdalnum eða jafnvel í vestur Canada á hálfum mánuði.
Athugið verðið $815.00, með 12 mánaða ábyrgð.
pó eg samgleðjist herra Bruce, þá er bréf hans rétt einn af þeim vanalegu vitnisburðum, sem
eg fæ af vélinni úr öllum áttum.
er
U. S, TRACTOR 1 RAUÐARARDALNUM
T G. PETERS0N, 961 Sherbrooke St. WINNIPEG
Umboðtmaður fyrir alt Canada. PHONE : Garry 4S88
hversu erfitt uppdráttar þau börn
eigi, sem alast upp í þeim pört-
um bæjarins, þar sem ekki er til
fingurgóms stór blettur handa
þeim til að leika sér á. Og einnig
hver áhrif það hefir á þau, þegar
þeir eldri eru kaldir og hvassyrtir
í garð þeirra. Segir hann að það
fylli þau á unga aldri gremju
gagnvart mönnum og lífinu yfir
höfuð, og að það hrindi ekki all-
fáum út á stig glæpa og óham-
ingju. “Sérstaklega á eg hér við
foreldra,” segir hann, “sem láta
börn sín sjá sig undir áhrifum
víns, eru með illyndi á heimilun-
um eða með annari framkomu
sinni afvegaleiða líf þeirra ungu.”
Mr. Wood reynir til þess að
finna úrlausn á þessu vandamáli.
,Hann segir:
“Til þess að reyna að bæta úr
þessu, þá settum við menn í þá
parta borgarinnar, sem oss virt-
ist mest með þurfa. Verkefni
þeirra var að eins að leita uppi
drengi sem væru á glapstigum og
reyna að hjálpa þeim.”
Meinabót eða hegning.
Mr. Wood bendir á tilraunir,
eina eftir aðra, sem gjörðar hafa
verið í sambandi við hin átakan-
legustu tilfelli, sem sanna það, að
þessi aðferð hafi reynst fyllilega
eins vel og vonlegt var.
Ástæður hans fyrir algjörðri
einangran á fólki, sem fallið hefir
fyrir eitri hinna deyfandi lyfja,
þeirra sem eru andlega óheil-
brigðir eða vitskertir, þartil þeir
eru orðnir heilir, eru ekki einasta
sannfærandi heldur auðsjáanlega
hagnýtar. pví sú einangrun kæmi
ekki að eins í veg fyrir að þessir
menn sýktu út frá sér, heldur líka
kæmi hún í veg fyrir fjölgun
þeirra að því er hjónaband og
getnað erfingja snertir, því slíkt
yrði bannað á meðan þeir væru í r
slíku sjúkdómsástandi. Mr. Wood
heldur áfram og segir:
“pað er ekki vilji mannfélags-
laga vorra að hegna til þess að
ná sér niðri á þeim, sem sekur
hefir orðið. Aðaltakmark þeirra
með því að setja þá sem þau lög
brjóta í fangelsi er (hvort sem
menn hafa skilið það svo eða ekki)
að einangra þá. Setja þá á stað,
þar sem. þjóðfélaginu stafar ekki
hætta af þeim. Með þeirri óljósu
en þó afvegaleiðandi von að þeir
muni sjá að sér og verða betri
menn þegar þeir koma út aftur.
Og í svæfandi tilfinningarleysi
fyrir þeim sannleika að flestir
þeirra forherðast við fangelsis-
vistina, eru verri menn þegar þeir
koma út heldur en þeir voru þeg-
ar þeir fóru inn.
Erviðasta spursmálið fyrir
þjóðfélagið að því er snertir
glæpamenn er því að vernda sjálft
sig.”
pað er því auðsætt, að hin virki-
lega meining fangelsisvistar
þeirra manna sem lögin hafa
brotið er að vernda þjóðféiagið
fyrir þeim með því að einangra þá,
fremur heldur en það sé að hegna
þeim.”
Mr. Wood endar þessar athug-
anir sínar með þessum orðum:
“pað er skylda lögreglunnar að
varna glæpsamlegum hvötum að
verða mönnum að bráð. Eins og
heilbrigðisnefndir halda í burtu
drepsóttum og plágum frá héruð-
um sínum.
Og lögreglan verður að skilja
þessa köllun sína og framfylgja
henni af ýtrasta megni, því fólkið
krefst þess og launar óeigin-
gjarna þjónustu í þarfir þess. Og
tilfinning sú, að þessir bjargvætt-
ir mannanna, lögregluliðsmenn-
irnir séu að leggja fram krafta
sína í óeigingjarnri fórnfýsi til
verndar hinum veiku meðbræðrum
sínum, fyllir þá sjálfa guðmóði til
framsóknar í hinni háleitu köll-
un sinni.
THE .. . Phone Sher. 921
SAMSON MOTOR TRANSFER
273 Simcoe St., Winnipeg