Lögberg - 21.08.1919, Page 5

LÖGBERG.- FIMTUDAGINN 21. ÁGIÍST 1919
Bls. 5
Sjóðið matinn á
Rafmagns vél
Og
SPARID
peninga, ^tíma og vinnu
; City Light & Power j
: 54 King Street ;
SBIIIIBII!aillHlllinilHI!nnitlBiBlHH!!liaWiaDIIBI0IV!HI!l1Bll!IBlK»BIIIHIHIIIia;iilBÍS
Music, og hlutið eftirfarandi
einkunnir:
Intermediate Pianoforte: Vera
J. Ferguson, fyrstu einkunn.
Primary Pianoforte: Erlendur
Anderson, ágætiseinkunn; Eliza-
b'eth Jones og Alexandra Jones,
fyrstu einkunn.
Elementary Pianoforte: Alla
Anderson, ágætiseinkunn; Pearl
Anderson, Emma Christianson og
Commie Davies, fyrstu einkunn.
priðju einkunn hlutu: Sylvia
Ingimundarson, Hazel Burton og
Ella Sveinbjörnsson.
Introductory Pianoforte: Jan
McDonald, ágætiseinkunn; Sigrún
M. Benson og Hilda Jack, fyrstu
einkunn.
Flugferðir á Islandi .
ing þess að stríðið er búið, og því
þurfa ekki að fylgja neinar æs-
ingar.
Ó, þér ungu menn Canadalands,
hvílíkt tækifæri til stjórnmála
eigið þér hér nú! pér megið ekki
segja: “Eg er bóndi, eg er kaup-
maður, lögmaður, læknir, hvað
koma mér stjórnmál við?” Koma
þér við! pað er heilög skylda sem
landið leggur yður á herðar, og
hver og einn sem undan færist
styður þar með harðstjórn og ein-
veldi. Bretland var fyrsta stór-
þjóð heimsins til þess að standa á
móti hinni þýzku hugsun að nóg
sé að gjöra eitt verk, sé það gjört
vel. Og mótbáran er fólgin í því
að maðurinn er ekki eins og vél —
hann getur jafnvel ekki gjört þetta
eina verk vel, nema honum sé
frjálst að sjá út yfir landamæri
þess.
Og þér afturkomnu hermenn,
þökk fyrir vel unnið verk. Eg
hefi heyrt (ekki hér) fólk and-
mæla yður, og eg veit að það get-
ur stundum verið erfiðari barátta
heima en skildi. En mikil er fram-
tíðin, og hún liggur að mjög miklu
leyti í yðar höndum. Verið her-
menn réttar og framkvæmda,
þessa unga lands. Mótspyrnan
máske hnekkir smámenninu, en
stórmennin vaxa aðeins við hana.
pað er eitt sem eg vildi benda
yður sérstaklega á og það er, að
viðurkenna aldrei að þér séuð að
verða undir í baráttunni fyrir góð-
um málstað.
“19. Júní”
Mánaðarblað, útgefið í Reykja-
vík. Ritstjóri Inga L. Lárusdóttir.
Verð $1.00 árg. I. og II. árg. og
fylgirit, fæst nú á $1.50—alt nema
fyrsta tölubl., sem er þrotið. “19.
júní” er boðberi meðal íslenzkra
kvenna, vestan hafs og austan, og
flytur fregnir og fræðslu um öli
þau mál, er konur varða.
Útsölumaður:
FINNUR JOHNSON.
Loftskeyti frá London, 10. júlí.
Sú fregn hefir borist hingað frá
Kaupmannahöfn, að á fslandi sé
stofnað félag, sem ætli að koma á
rcglubundnum flugferðum milli
ýmsra kaupstaða innanlands, og
eins flugferðum milli íslands og
útlanda.
Capt. Cecil Faber er á leið til
fslands með flugvélar og með hon-
um er vélfræðingur {mekaniker).
Aðalstöð loftsiglinganna verður
í Reykjavík.
698 Sargent Ave., Winnipeg.
Talsímar: Sh. 1407 og G. 2541.
Messuboð.
Guðsþjónustur verða haldnar:
I J. Bjarnasonar söfnuði 24. ágúst
(í Siglunes skóla kl. 11.30 f. h.
Hayland Hall kl. 2Y2 e. h.)
í Betaníu söfn. kl. 2 e.h. 31. ágúst.
f Betel söfn. 7. sept. (í R. Connor
skóla kl. IIY2 f-h. Silver Bay
skóla kl. 2 Y2 e.h. Ashern kl. 7
, e. h.)
í Skálholts söfn. kl. 2 e. h., 14.
sept.
í Hóla söfn. kl. 2 e.h., 21. sept.
í J. Bjarnasonar söfn. (Hayland)
kl. 2 e.h., 28. sept.
Hayland, 12. ágúst 1919.
Adam porgrímsson.
!>
Hljómlista próf.
pessir nemendur Miss Lillie
Sölvason, Selkirk, hafa tekið próf
við Toronto Conservatory of
Ritstjórinn hefir átt tal um
'etta við einn af stjórnendum
Flugfélagsins hérna og spurt hann
hvað hæft væri í þessari fregn.
Hann kvað það fjarri sanni, að
hugsað væri til flugferða milli fs-
lands og útlanda að svo komnu og
eigi mundi heldur teknar upp
reglubundnar ferðir milli kaup-
staða innanlands.
Flugmaðurinn sem hingað kom
í vor, Rolf Zimsen liðsforingi, hef-
ir ekkert getað aðhafst sökum þess
að vélin sem félagið hafði fest
kaup á var þýzk og fékst eigi flutt
hingað til lands fyrir Bretum.
Varð þá flugfélagið að leita fyrir
sér á ný um útvegun á vél hingað
og varð það úr að það sneri sér til
“Dansk Luftfarsselskab”, sem er
félag nýstofnað í Danmörku, með
því markmiði að koma á flugferð-
um þar í landi og útvegaði það
bæði vél og mann, sem væntanlega
leggur af stfeð frá Khöfn með s-s
“ísland” í dag. Maður sá, seni
Vér tölum nú mþkið um frið,
En hér í þessu landi er enginn
friður. Hér er hafið nýtt stríð og
hér er barist með nýjum vopnum.
Vér óskum innilega að því stríði
linhi ekki fyr en rétturinn hefir
sigrað. En þetta er erfitt stríð, og
þó vopnin séu ekki úr stáli, er lík-
legt að margur eigi eftir að falla
hér í valinn.

Hvernig er með þessi canadisku
réttindi vor út í frá. Nýlega virð-
ist hafa verið gjörð tilraun til þess
&ð vér töpúðum atkvæðisrétti vor-
um á hinu nýja alheimsþingi.
Canadiskur borgari hefir í raun
og veru öll sömu réttindi og brezk-
ur borgari hvar í heimi sem er;
en vér verðum að sjá til að þetta
sé skýrt tekið fram, sérstaklega til
mentunar og fræðslu fyrir þá, sem
enn álíta að þeir eigi hinar
brezku nýlendur. “öllum er sama
um hina jörpu mína, af því eg á
hana”, sagði karl nokkur. Vita-
skuld — hann átti að gæta jarpar
sinnar. Og við hér verðum að
gæta að því að ekki sé traðkað á
réttindum eða heiðri Canada.
Mjög margir landeigendur á
Bretlandi eru sem stendur að selja
eignir sínar. Peningar þeir sem
inn koma eru oft notaðir til þess
að kaupa stórar landspildur í ný-
lendunum. Sagt er að brezkur
hertogi hafi keypt stóra land-
spildu í Canada, og nú um daginn
lávarður einn aðra. Af þessu get-
ur leitt að í Canada vaxi upp
bændaaðall af stofni, og ef til vill
með nafnbótum hins brezka bænda
aðals. Persónulega er eg eindreg-
ið með því að Canada eignist
bændaaðal, því fyrr því betur. En
sá aðall má ekki vera með brezk-
um eða jafnvel canadiskum nafn-
bótum. Til þess að verða landinu
til heilla verður hann að eiga eðli-
legan uppvöxt í landinu sjálfu.
pér sjáið því, þó ekki væri nema
af þessu dæmi, hversu afar áríð-
andi það er fyrir núverandi kyn-
slóð að gera sér glögga grein fyr-
ir hvert þeir vilja stefna. Nú
nægir engin ringulreið, engar
stefnulausar æsingar, því þó al-
drei fyr hafi verið þörf á stefnu-
festu, þá er það nú. Vér höfum
lært að leggja þurfi stundum lífið
í sölurnar fyrir landið. pað sem
vér þurfum æ betur og betur að
læra er að lifa fyrir landið.
pér Islendingar í Canada hafið
fengið sérstakt lof fyrir að vera
góðir borgarar. Gleymið ekki
binum æðri þegnskyldum yðar,
takið líka þátt 1 ráðningu hinna
stóru spursmála þessarar ungu
þjóðar, því að eg er sannfærð um
að af því muni gott leiða, vegna
þess að það er á móti öllu Norð-
manna eðli að “leika tveim skjöld-
um”.
V estur-í slendingar,
í forfeðra kjölfar um sollinn sæ
þið siglduð í Ijósvon um betri hag,
þið feður og afar! Úr bjálkum bæ
þið bygðuð — og eygðuð þar nýrri dag.
pið vissuð hvað skort hafði feðra Frón,
að frelsið, sem þráðuð, hér ríkti nóg
þar björguleg sveitin við brosti sjón
með blómskrýddar grundir og vötn og skóg. /
Og kynstofninn íslenzki sigursæll
við sérhverja framsókn þá orðstír hlaut,
er kúgunar lengur ei kramdi hæll
og kraftanna loksins að fullu naut.
Og meðan að sann-íslenzk blossa bál
sá bilar ei þróttur unz sigri nær —
Á meðan ei fyrnist vort feðra mál
er framtíðin heillandi björt og skær!
pið bi^æður og systur! Ef verndið vel
alt verðmætt og dýrmætt í þjóðararf
svo fái ei grandað því feigðar él,
á fósturströnd nýrri alt blessast starf,
því þátíðin opnar þær dýrðar-dyr
við drauma og vonir þar þroskun gefgt —
og samtíðin verður þá fegri’ en fyr,
og framtíðin bjart inn í ljósið vefst.
Ó. T. Johnson.
(Prentað upp úr skemtiskrá Islendingadagsins.)
Mig langar.
pá blómknappar brosa á vorin
'og breiða sinn ilm yfir heim,
og fuglarnir fagnandi syngja
með frelsis og gleðinnar hreim.
pá huga mig langar að lyfta
og ljóða sem fuglinn á grein
og sólu mót brosa sem blómin
svo bjartleit og fögur og hrein.
Pó söngraddir heyri eg hljóma
það hugdrauma dýrasta mál,
þá langar mig strengina að stilla
sem stríða í vonfullri sál.
Já, strengina ste^ku er óma
sem straumkast um hugarins djúp.
Mig langar þá kveða í kvæði
og klæða í orðanna hjúp.
J
Mig langar að skrifa, já, skrifa
og skrá það á tímanna spjöld
er lifi um ókomnar aldir
og ofsóknir þoli og völd.
Mig langar að hræra í huga,
þær hugsjónir framtíðar lands,
og raddir sem helgastar hljóma
í hjarta hvers einasta manns.
Mig langar um ljósheima svífa
í lífgandi vonanna blæ,
og flytjast með glitrandi geislum
er glampa á víðáttu sæ.
Mig langar að óskirnar allar
og alt sem að eg hefi þráð .
Já, alt það um æfina rætist
og endist þó ei verði skráð.
Bergþór Emil Johnson.

Manitobastjórnin og Alþýðumáladeildin
Greinarkafli eftir Starfsmann Alþýðumáladeildarinnar.
J. H. EIJjIS. Rxperimentalist,
INNVORTIS
MAGNLEYSI
“Fr'uit-a-tives” Læknaði Fljótt
J?enna Skæða Sjúkdóm.
589 C’a,sKrain Street, Montreal.
A8 mfnum dóm! er ekkert meSal
jafn ðyggjandi gegn uppþembu og
meltingarleysi eins og ‘Fruit-a-
tives’.
Eg hafSl þjá8st í fimm ár, og
hreyfingarleysið, sem fylgdi Music
atvinnu mipnl, orsakaCi Innvortis
máttleysi, með höfu8verk, þyngsl-
um, gasþembu eftir máltlSir, og
bakþrautum.
Mér var ráSIagt ‘Fruit-a-tives’, og
sfSustu sex mánuSina hefi eg veriS
j alheill.” A. ROSENBURG.
50c hylkið, 6 á. $2.50, reynslu-
skerfur 25c. Fæst 1 öllum verzlun-
um, etSa sent gegn eftirkröfu frá.
Fruit-a-tives Limited, Ottawa.
kemur, er Cecil Faber, sonur Har-
ald Fabers ríkisráðunauts Dana í
London. Hann er þaulæfður flug-
maður og kafteinn í flugher Breta
og hefir verið í stríðinu síðan
1915. Hefir hann skotið niður
margar þýzkar flugvélar.
Maður þessi er nú genginn í
þjónustu danska félagsins, sem
áður var nefnt, og hefir dvalið í
Danmörku nú undanfarandi til að
undirbúa starfsvið félagsins og á-
ætlanir. Og nú kemur hann hing-!
að í sömu eríndagerðum fyrir
flugfélagið' íslenzka. Er oss happ
að því að fá hingað þaulreyndan
mann, vanan beztu flugtækjunum,
sem til eru í heiminum. Vélin,
sem hann kemur með, er ensk og
vel vönduð en lítil. Mun Faber
ætla að nota ferð sína í sumar til
að kynnast staðháttum svo, að
hann geti lagt ráðin á um hverjar
tegundir véla muni reynast hent-
ugastar hér á landi, og hver til-
högun skuli höfð á flugferðum
yfirleitt.—ísafold.
Smávegis.
Tutéugu ára gamall sjóbyrtingur.
Sagt hefir verið frá því í blöð-
unum að nýlega sé dauður á Skot-
landi sjóbyrtingur, sem hafi ver-
ið búinn að lifa í vatnsþró í
tuttugu ár.
Fiskurinn veiddist í ánni Evan,
sem er lítið vatnsfall og rennur í
Annan ána nálægt Moffat. Ekki
vissu menn hvað hann var þá
gamall, hann hefir að sjálfsögðu
hlotið að vera ungur. Sá sem
veiddi fiskinn slepti honum í
brunn eða vatnsþró, sem er rétt
hjá Beatlock, meðfram Colidonia
járnbrautinni. Járnbrautarþjónun-
um þótti gaman að fiskinum og
létu sér hugarhaldið um hann,
færðu honum fæðu þegar tími og
tækifæri leyfði, og þurftu menn
þá ekki annað en rétta fram lóf-
ann, kom þá byrtingurinn og át
fæðu sína úr honum, s'vo var hann
orðinn spakur.
Vinnugefin stúlka.
Stúlka ein tólf ára gömul í
Cleveland, hefir unnið sér inn
nógu mikla peninga til’ þess að
kaupa sér nokkur Liberty Bonds,
og mikið af stríðsfrímerkjifm.
Um daginn fór hún og innvann
sér $14.00, næsta dag $10.00, dag-
inn þar á eftir $12.00.
Peninga þessa fékk hún fyrir
blóm, sem hún ræktaði í ofurlitl-
um garði, sem hún hafði sjálf
stungið upp, sáð í og séð um.
“pegar eg er búin að selja
Baunagrasið mitt,” segir hún, “þá
fer efc að selja aðrar tegundir af
haustblómum, sem eg á í garðin-
um mínum og hefi sjálf ræktað.”
pessi stúlka kom ásamt foreldr-
um sínum og ungum bróður frá
Svisslandi fyrir fjórum árum síð-
an. Hún seldi dagblöð, áður en
hún gat talað málið. pegar hún
byrjaði á því átti hún þrjú cent
og keypti eitt blað, næsta dag
voru centin orðin fimm að tölu, og
þannig uxu þau þar til þau urðu
að dollurum. Svo fór hún að
gjöra ýms smá viðvik fyrir ná-
grannana, hjálpa til þess að gæta
barnanna fyrir nágrannakonurnar
á daginn og hlaupa í búðirnar
fyrir þær. “En bezt á blómarækt-
in við mig”, segir hún. “Blómin
eru svo falleg.”
Hún kaupir sín eigin föt, skóla-
bækur sínar og annað, sem hún
þarf á að halda. “En mest af
peningum mínum geymi eg til
þess að borga fyrir háskólanám
mitt”, segir hún, “því eg hefi
ráðið við mig að ganga mentaveg-
inn.”
Fáfræði á háu stigi.
Dr. Simon Flexner, sem er við
Rockefeller stofnunina í New
York, sem Frakkar hafa nýlega
sæmt heiðursmerki, segir eftir-
farandi sögu.
“Vanþekking sumra manna í
sambandi við sjúkdóma og lækn-
ingar er alveg afskapleg. Eg
þekki X-geisla sérfræðing, sem
fékk bréf frá bónda einum í Vest-
urfylkjunum núna um daginn, og
í því stóð þetta:
‘Kæri herra! Eg hefi haft
nagla fyrir brjóstinu í 17 ár, en
hefi svo mikið að gjöra að eg hefi
engan tíma til þess að taka mér
ferð á hendur til New York. pess
vegna vildi eg óska að þú vildir
koma hingað til Paris Comers og
hafa geislana með þér, og skal eg
sjá um að þú fáir ferðina borgaða.
Ef þú skyldir ekki hafa tíma til
þess að koma sjálfur, þá sendu
mér svo sem tólf af þessum köss-
um, sem geislarnir eru geymdir í,
ásamt fyrirsögn um hvernig að
með skuli fara, svo skal eg reyna
að gjöra hitt sjálfur.’
X-geisla sérfræðingurinn svar-
aði á þessa leið:
‘Kæri vin. Mér þykir fyrir að
geta ekki komið til Paris Comers,
og þar ofan í kaupið hefi eg enga
geisla við þendina. Ef þú getur
ekki komið sjálfur til New York,
þá sendu mér brjóstið úr þér með
pósti. Skal eg þá reyna að sjá
hvað hægt er að gera’.”
Hár aldur.
Kentuckey gjörir kröfu til þess
að eiga eldri son en nokkurt ann-
að ríki. Maður nokkur heitir John
Shell og býr í Greasy Creek, Leslie
County, og segja þeir að hann sé
sá elzti á meðal núlifandi manna.
Hann er sagður að vera fæddur
3. sept. 1801, og er því 118 ára,
ef hann lifir til 3. sept. n.k. Er
þá ákveðinn fagnaður mikill með-
al kunningja hans og nágranna.
Hann er enn svo ern að hann
les hvaða letur sem er, fer á veið-
ar og er ein hin bezta skytta.
“Æfi mín hefir verið eins og op-
in bók,” segir hann. “Eg hefi lif-
að sem næst hjarta náttúrunnar,
eg hefi borðað hreinan mat og
drukkið hreint vatn, haft nóga
hreyfingu og drukkið dálítið af
hreinu víni og tuggið tóbak hóf-
lega. Eg er útí altaf þegar eg get,
helst uppi á fjöllum og teiga að
mér fjallaloftið tært og frískandi.
Eg hefi aldrei verið veíkur ag al-
drei brúkað meðöl, og eg tel mig
sælan á maðan eg þarf ekki að
komast í hendurnar á þessum nú-
tíðar læknum.”
Uncle Johnnie, eins og hann er
kallaður af nágrönnum sínum, er
þrígiftur, og hefir átt ellefu börn,
og fleiri barnabörn heldur en
hann sjálfur man eftir.
Sonur Charles Dickens.
Skáldið og rithöfundurinn
Charles Dickens var um eitt skeið
skrifari á lögfræðingaskrifstofu
í Lundúnum, og kom honum það
vel á seinni árum, þegar hann var
að lýsa réttahaldinu og dómsmál-
unum I sögum sínum, sem enn eru
víðlesnari en sögur nokkurra af
nútíðar skáldsagnahöfundum. Son-
ur Charles Dickens, Henry F.
Dickens les lögfræði, og gjörði
málafærslu að lífsstarfi sínu, og
hefir hann verið lögfræðingur um
langt skeið í Lundúnaborg og hef-
ir verið konunglegur málafærslu-
maður þar í 27 ár, og er hann fyr-
ir ættingjum sínum í flestu.
Nú rétt nýlega varð það vitan-
legt að Mr. Dickens hefði handrit,
sem faðir hans hafði látið eftir
sig og aldrei hefir verið prentað.
Fóru því bókaútgefendurnir und-
ir eins á stúfana, til þess að reyna
að ná í það. Einn þeirra kom með
ávísan, sem ráðsmaður einn af
bezt þektu útgefendafélögunum í
Lundúnum hafði skrifað undir, en
að öðru leyti var ávísanin óútfylt,
rétti hana að Mr. Dickens og sagði
að hann skyldi rita á ávísunina þá
upphæð, sem hann vildi fá fyrir
handritið, eða réttara sagt einka-
leyfi til þess að birta það á prenti.
En Mr. Dickens neitaði að taka
við ávísaninni og sagði að handrit-
ið sem um væri að ræða væri æfi-
saga Jesú Krists, sem hann hefði
ritað handa börnum sínum og sem
hann hefði óskað eftir að ekki yrði
prentuð, og Mr. Dickens sagði að
börn skáldsins og aðstandendur,
hefuð komið sér saman um að fyr-
irmælum hans í því efni skyldi
verða hlýtt.
Ekki ólíklegt að handrit þetta
hið dýrmæta verði á sínum tíma
gefið þjóðsafni Breta.
Manitoba Agrrioultural Collcge.
Vetrarrflgur í Manitobafylki er
nokkuð þolinn og stenst því oft allvel
frostin og kuldana, en þó fer svo eigi
sjaldan a8 hann veslast upp og deyr.
Orsakirnar eru I mörgum tilfellum
þessar:
1. —Of veikbygSur grófiur á haustin,
sem orsakast af ofmiklu plöntufóSri.
þetta á sér oft stað, þegar vetrarrúgi
er sá8 á sumarplægt land. Gró8urinn
fær eigi tima til þess a8 har8na &8ur
en frostln korfia og þess vegna verS-
ur hann þeim a8 brá8. — Til þess a8
koma í veg fyrir a8 vetrarrúgur deyi,
þarf a8 sá honum mjög þétt. Tilraun-
ir vi8 landbúna8arháskólann I Mani-
toba hafa leitt I ljós, a8 þar sem sán-
ingin var vel þétt, dó miklu minna.
2. —Jar8vegurinn of Iaus I sér. —•
þaS hefir einnig sannast vi8 tilraunir
landbúna8arháskólans, a8 vetrarrúg-
ur deyr helzt þar, sem jarSvegurinn er
mjög laus I sér. þess vegna er bráS-
nauSsynlegt, a8 neytt sé allra bragSa,
þar sem vetrarrúgi er sá8, a8 hafa
landiS eins fast í sér og framast er
hugsanlegt. Mjög góSur árangur hef-
ir fengist af þvi við landibúnaSarhá-
skólann I Manitoba, a8 sá vetrarrúgi
á milli Cornra8a. Fyrsti gró8urinn,
sem gerir vart vlS sig, nýtur skjóls af
Corn-blö8unum, og fær v18 þaS betri
þroskaskilyr8i, auk þess sem hann
drekkur 1 sig nægilegan raka, er gerir
ÞaS a8 verkum, aS jurtin I heild sinni
þolir langt um betur vetrarhörkurnar.
3. —Sein sáning. — MikiS má þvi
um kenna, ef vetrarrúgur hefir mis-
hepnast, aS of seint hefir veriS sá8.
Tilraunir vi8 landbúnaSarháskól-
ann hafa sýnt þaS og sannaB, aS sein
sáning orsakar oft brá8an bana vetr-
arrúgs. Einnlg hefir þaS sannast, a8
þar sem tegund þessari er sá8 nægilega
snemma, verSur uppskeran ávalt
langt um meiri.
Vetrarrúgur, sá8 30. ágúst, 71 bus.,
24 pd.
Vetrarrúgur, sáS 15. sept. 5S bus.,
16 pd.
Vetrarrúgur, sá8 30. sept. 45 bus.,
40 pd.
Hagkvæmast mun þa8 alment, a8
vetrarrúgi sé sáS milli 15. ágúst og 5.
september, ef um hrjúft land er aS
ræSa. En sé aftur. á móti a8 ræ8a
um surnarplægingu má sá 1. ágúst,
e8a næsta dag á eftir. Gott er a8
beita á slík lönd, þvi jarSvegurinn
þéttist viS traSk af mörgum skepnum.
4. —Of lítil verndun af snjó. — þar
sem landiS líggur hátt og stormar
feykja burt nýfallna snjónum, er gott
aS herfa dálitlu afstrái ofan 1 jarS-
FicUl Hu8ban«Jry Dcpartmcnt,
veginn, þvl vi8 þa8 gengur honum
betur a8 halda I sér snjónum, og þar
af leiSandi verSur mlnna um dauSa
vetrarrúgsins.
5. —Skortur á raka til þess mJS
frjófgun a8 haustinu geti átt sér staS.
— pvl hefir alment veriS haldiS fram
a8 rúgur væri þannig gerSur, aö hano
gæti eiginlega þrifist undir hva8a
kringumstæBum, sem um er a8 ræSa,
en svo er þö eigi. Hann getur vitan-
lega ekki þrifist I úttaugu8um jarC-
vegi, eSa þar sem ekki er fremrrr um
raka aS ræ8a, en glóandi gull. ^atS
er. Þvl eltt frumskilyr8i8 fyrir rúg-
rækt, aS gætt sé allrar hugsanlegrar
varú8ar, er til þess getur leltt, aS vlB-
halda jarSveginum rökum, þvf f raka-
lausri mold getur rúgur me8 engu
móit noti8 sln og ná8 eSUIegum
þroska.
6. —Ef vatn liggur á landinu aS vor-
inu. —i Ein af ástæöunum fyrir dauSa
vetrarrúgs er sú, a8 stundum liggur
vatn á landinu langt fra.m á vor.
Sllkt er I alla sta8i skáSIegt og bein-
llnis kæfir rúgfræið. Allar þær land-
spildur, sem þannig eru settar. aC
vatn geti legi8 á þeim, þarf aí5 rtes*.
fram e8a þurka. Oft og tlSum tekur
sú framræsla ekkl ne.mæ ttltöTutegui
fárra stunda vinnu, ef menn aS eiies
eru nógu hugsunarsamir og vfljk &
anna8 borS verja til þess nokkrum
tlma. En þaB melra en borgar sig.
þvi me8 fárra klukkustunda vinnu t
þessa átt, má oft koma 1 veg fyrir
stórkostlegt tap, sem «ft hlýzt af
dauSa vetrarrúgs.
7. —Vetrarrúgur 1 staS haustrúgs:---
Vér höfum fengiS svo aS segja dág-
lega fyrirspurnir um þaö, hvort atý
vor og haustrúgur væri ekki X raun
og veru eitt og hiS sama. Err þa8 er
langt frá þvi a8 svo sC. Vorrögur
þolir ekki vetrarfrostin*, og sé honum
! sáö a8 haustlaginu, kemur ekki eitt
einasta frækorn lifandi undan snjón-
um.
Vetrarrúgur þarf tvær árstí8ír tir
þess a8 ná fullkomnum þroska. — Sí-
honum sá8 a8 vorlagl, nær hanr» aBi
eins a8 þekja jarSveginn meS mjiíg
lágum gróBri. Og þá sömu ársttK
springur ekki melra út, en sem svar-
ar 10-—15%, hitt alt þarf aS liggja
yfir veturinn, á8ur en Þa8 getur fram-
leitt gróBur.
pessar tvær tegundír, vetrar ag
vorrúgs, eru nær -óaSgreinanlegar I
fljótu bragöi, og þess vegna er um á8
gera aö kaupa ekki fræiB nema af
sérfræ8ingum, sem taka á þvl fulla
ábyrgö. —
MJÓLKUR ÁSTANDIÐ
Rað cr einlæg löngun félags vors, að starfrækja þannig
mjólkurverzlunina, að íbúum Winnipegborgar, verði trygður
nægur forði mjólkur, allan ársins hring, á kegsta verði, sem
hugsanlegt er. —
Til þess að þetta geti hepnast, þurfum vér að greiða mjólkur-
framleiðendum það hátt verð, að þeir einnig geti orðið ánægð-
ir og hlotið sanngjarnan ágóða iðju sinnar.
Vinnulaun eru nú miklu hærri en nokkru sinni áður siðan
að stríðið hófst, og fóður er einnig í afskaplegu verði.
Á síðastliðnu hausti og eins nokkurn hluta vetrarins, beið
mjólkurframleiðslan tilfinnanlegt tjón, sökum ýmsra hafta,
sem á hana voru lögð af fulltrúum vistamálanefndarinnar f
Canada, og gekk það svo langt, að yfir október, nóvember og
desember mánuði, varð fólk beinlínis að þola margskonar
vandræði af völdum þess.
N
Vér höfum nú neyðst til þess að hækka mjólkurverð til neyt-
anda þannig, að frá 15. þ. m. er flaskan seld einu centi meira,
og líklegast verður óumflýjanlegt að önnur hækkun eigi sér
stað innan sex vikna.
Vér höfum ástæðu til að ætla, samkvæmt þeim upplýsingum,
sem vér höfum aflað oss úr ýmsum áttum, að þrátt fyrir alt
og alt verði mjólkurverð í Winnipeg á komandi árstíð, þó
nokkru lægra en í flestum öðrum borgum í Ameríku.
Crescent Creamery Company
LIMITED
!IIIUIIIUIIIII!!I!II!I!I
s ____ ______________________________ _ ______ _ _ _ _
Gigt, Liðagigt, Blóðóhreinindi
læknast svo að segja á svipstundu, með þvi að nota Sal Manitou,
heilsusaltið fræga, sem unnið er úr Little Lake Manitou vatninu, sem
fæst í tveimur tegundum Plain og Effervescent, þér getið fengið hvora
tegundina sem vera vill, báðar eru blandaðar með þrúgna eða ávaxta
salti, sérlega aðlaðandi á bragðið. Hin fyrri er sterkari og dýrari, en
sú síðarnefnda ljúffengari.
Hin óviðjafnanlegu gœði Sal Manitou.
eru viðurkend af efnafræðingum, læknum og öllum neytendum. pað er
vísindunum að þakka, að hvert heimili getur orðið þessara meðala að-
njótandi. Indíánar fyr á tímum og hinir hvítu menn þann dag í dag,
hafa læknast á einni eða tveimur vikum, með því að teyga töfraveigar
þessa merkilega vatns, og nú getið þér orðið hins sama aðnjótandi í
heimahúsum. — Fæst í öllum lyfja og matvörubúðum.
f
f
x
x
x
t
t
x
t
t
i
Standard Remedies Limited, Winnipeéí Man.
v
0