Lögberg - 25.08.1921, Qupperneq 5

LÖQBERQ, FIMTUDAQINN, 25. AGúST 1921
Bla. 5
Ástand hennar
sýndist vonlaust
En “Fruit-a-tives” komu henni
til fullrar heilsu.
29 Str. Rose St., Montreal.
“Eg skrifa til >ess að láta yður
vita, að eg á líf mitt að launa
Fruit-a-tiVes,” þetta meðal hjálp-
aði þegar alt annað hafði brugðist.
Eg þjáðist ákaflega af Dyspepsia
— hafði þjáðst lengi; og ekkert
sýndist geta hjálpað mér. Svo las
eg um “Fruit-a-tives” og ókvað að
reyna það. Eftir að hafa reynt'
fáar öskjur af þessu ágætis meðali.
unnu úr jurtasafa, varð eg alheil.
MadameRosina Foisiz.
50 c. hylkið, 6 fyrir $2,50 reynslu
skerfur 25 c. Fæst hjá öllum lyfsöl-
um, eða beint frá Fruit-a-tives
Limited, Ottawa.
ar, borgar mikið. Hver millihönd
borgar meira og minna í tolla og
flu^ingur og önnur vinna kostar
þar af leiðandi mikið. Enda er svo
víða í heiminum nú, að þegar
flutningsgjald og nauðsynlegur
kostnaður er borgaður fær fram-
leiðandinn lítið sem ekkert fyrir
sína vinnu, til dæmis te, bómull,
sykur, nautgripi o.s.frv.
pótt nú útlitið í mörgum lönd-
um sé svona ískyggilegt, þá er
samt ein nauðsynjavara, sem ekki
er sjáanlegt að geti farið í mjög
lágt verð, að minsta kosti á kom-
andi ári. J?að er hveiti og rúgur,
og það er sannarlegt lán fyrir
Canada, að hún hefir frekar góða
uppskeru af þessari nauðsynja-
vöru. Hinar mörgu þurfandi þjóð-
ir í Evrópu verða að kaupa hveiti-
mjöl hvað sem það kostar. Ann-
ar ódýrari matur fæst ekki.
/purkar í flestum löndum Norð-
urálfunar hafa gjört það að verk-
mu, að uþpskera þetta ár er mjög
rýr og innflutningur til Evrópu
af fleiri hudruð miljóna mælira af
hveiti, er nauðsynlegur, ef hung-
ursneyð ekki á að eiga sér stað.
Skýrslur gefnar út af “Broom-
hall” á Englandi, sem er álitið af
öllum hið áreiðanlegast af þvi tagi
sem við höfum við að styðjast,
telst svo til, að Evrópa utan Rúss-
lands muni þurf 632 miljónir
mæla af aðfluttu hveiti þetta
næsta ár, og það ,sé að eins fáan-
legt með því mótá1 að Canada og
Bandaríkin geti selt þeim 400
milj. mæla. Eftir stjórnarskýrsl-
um er það ómögulegt, fyrir Banda-
ríkin, að selja meira en 160 milj.
mæla, og Canada efast flestir um
'að geti sparað 200 milj. mæla til
útflutnigs. iSvo kemur Rússland
ofan á alt þetta með voða upp-
skerubrest og hungursneyð, og
getur enginn nú sagt hvað þjóð-
irnar verða að láta af hendi rakna
í þá átt.
Útlitið er því, að á komandi ári
verði hvert bushel af hveiti keypt
og næsta vor verði fátt um fína
drætti fyrir þeim þjóðum, sem
ekki kaupa nú í haust, þegar
framboðið er. Til þess að fá sann-
gjarnan prís fyrir hveiti sitt þetta
ár, þurfa bændur að eins að muna
eftir því, að þegar framboðið
verður sem mest í haust, verður
lægsta verðið, og að hvert bushel
sem verður óselt til vors, verður
að líkindum keypt á mikið hærra
verði. Eftir því sem hægt er að
reikna út og sjáanlegt er nú,
verður þetta ár alt annað en árið
sem leið. pá máttu ibændur, sem
héldu hveiti og öðrum kornteg-
undum óseldum altaf horfa upp á
markað, sem var að falla í verði.
Nú mun að líkindum það gagn-
stæða eiga sér stað þetta komandi
ár. Menn mega samt ekki búast
við stríðsverði. Tveir dalir eru
nú meira virði en þeir voru fyrir
tveita árum síðan. En það virðist
nokkurn veginn víst, að hvert
bushel af hveiti verður keypt
þetta komandi ár og ósanngjarn-
'lega lágt verð þurfa bændur ekki
að óttast, nema ef vera skyldi
meðan framboðið er sem mest í
haust.
I——I--------7T“f1
I Merkiskona látin ;
Frú Guðrún Búason
priðjudaginn 16. ágúst síðast-
'iðinn andaðist hér í bænum,
ekkjan Guðrún Búason, 46 ára að
aldri. Hafði hún átt heimili hér
í bænum lengur en 20 ár, og var
állra fremstu röð ísl. kvenna vestan
hafs, og vel þekt bæði meðal ís-
lendinga og annara.
Guðrún sál. var fædd að Ing-
veidarstöðum á Reykjaströnd í
Skagafjarðarsýslu, 20’. júní 1875.
Foreldrar hennar voru Jóhann Sig-
valdason og Guðrún Björnsdóttir,
9 ára gömul fluttist hún vestur
um haf. Dvaldi hún fyrstu ár
sín hér vestra, í Nýja tslandi með
móður sinni, og síðan í Selkirk og
Winnipeg. Alþýðuskólamentun
hlaut hún í Nýja íslandi og í Sel-
kirk og stundaði síðan nám við
hærri skóla í Winuipeg nokkur ár,
og var að þeim liðnum við kenslu-
“törf í Nýja íslandi og víðar 3 ár.
Voru á þeim tímum erfiðl'eikar
eigi litlir við að berjast fyrir
flesta þá, er nátasveginn vildu
ganga; fjárhagur þeirra, sem voru
nýkomnir til landsins var þröngur
og möguleikarnir að “vinna sig á-
fram” takmarkaðir. pað voru
því eigi aðrir en þeir, sem ómót-
stæðilega löngun höfðu tii ment-
unar, sem lögðu út á þá braut. Á
námsárum sínum varð Guðrún sál.
að vinna fyrir sér mtlli þess sem
hún gekk á skóla. Hefir vilja-
þrekið, sem svo mjög einkendi
hana á fulliorðinsárunum komið
snemma í ljós.
Árið 1902 kvæntist hún Ingvari
Búasyni, ættuðum úr ísafjarðar-
sýslu. Var hann meðal efni-
legustu ungra íslendinga í Winni-
peg á þeim árum; maður vel gef-
inn og vel mentaður; hafði lokið
námi við Manitoba College í
Winnipeg. >pau hjón lifðu að eins
rúm tvö ár saman; þá dó hann eft-
ir alldangt heilsuleysi. Eina
dóttur eignuðust iþau, pórlaugu
að nafni, er var rúmlega ársgömul
þegar faðir hennar dó. Eftir frá-
fall manns Síns fór Guðrún sál.
að stunda skrifstofustörf og vann
svo stöðugt við þau, þar til hún
veiktist .svo, að hún gat ekki lengur
unnið. Kendi hún sjúkdóms
síns all-löngu áður en hún dó og
ágerðist hann smám saman, þótt
leitað væri ráða beztu lækna; og
dró hana að lokum til dauða, á
bezta aldri að kalla taá.
Guðrún sál. starfaði framúrskar-
andi mikið í íslenzkum félágsmál-
um í Winnipeg, í samibandi við
bindindismálið, og nú síðustu ár í
sambandi við velferðarmál her-
mannanna íslenzku í heilhsófriðn-
um. Verk það er hún fékk af-
kastað í þessum málum, einkum
þó í bindindismálinu, í hjáverkum,
var istórvirki og má óhætt full-
yrða, að fáar konur, er við sams-
konar ástæður hefðu átt að búa,
hefðu getað afkastað jafn miklu;
enda var starfsþrekið og vilja-
krafturinn óbilandi. Hún gjörð-
ist meðlimur stúkunnar Heklu
1892. Sótti hún stöðugt fundi
hennar og gegndi embættum og
öðrum áríðandi störfum í stúkunni
næstum uppihaldslaust. Um tíu
ára skeið, frá 1901 til 1911, var hún
ritari stónstúku Manitoba og
Norðvesturlandsins. Gegndi húii
því embætti með stökustu vand-
virkni; fór^margar ferðir út um
fylkiíi, til þess að stofna nýjar
stúkur og stóð í endalausum
H. J. Lindal.
Inniheldur enga fitu, olíu,
litunarefni, ellegar vínanda.
Notað að kveldi. Koreen
vinnur hægt, en ábyggilega
og sigrar ára vanrœkslu,það
er ekki venjulegt hármeðal.
Það er óbrigðult við kvillum í hársverðinum.
Verð $2.00, eða sent með pcsli $2.25. Burðargjald borgað ef
5 flöskur eru pantaðar í einu. 'N
Koreen Sales Co., 2140 Broad St., Regina
Einkasalar fyrir Canada
hennar Guðrún Kelly, er enn á lífi
og býr í Selkirk. Hálfsystkini átti
hún og nokkur á lífi, þar á meðal
Mrs. Buhr, Morsa, Sask., Mrs. N.
C. Hill, Winnipeg, Man. og Mrs.
Björn Kelly, Sélkirk, Man. Eina
dóttur átti hún, sem áður er getið.
Er hún nú 18 ára gömul stúlka.
Lauk hún á síðasta ári við mið-
skólapróf í ellefta bekk og hefir
síðan verið á skrifstofu þeirri, er
móðir hennar vann á, og tekur nú
bréfaskriftum við fólk út um alt
land í þarfir bindindismálsins.
Árið 1908 var hún kjörin til þess
af stórstúkunni að mæta fyrir
hennar hönd á hástúkuþingi er
haldið var í Washington, D. C. í
Bandaríkjunum og þótti þar svo
mikið áð henni kveða, að hún var
kosinn varatemplar hástúkunnar.
Sótti hún annað þing hástúkunnar
nokkru síðar í Hamborg á pýzka-
landi og í þriðja skifti sat hún á
framkvæmdarnefndarfundi há- við starfi hennar þar.
stúkunnar í Antwerp j Belgiu. 1 j
ivllu þessu starfi sínu kyntist hún
fjölda mödgum bindindisfrömuð-
um frá ýmsum löndum, og átti
tinum mestu vinsældum að fagna
meðal þeirra. Má hiklaust segja,
að hún væri meðal fremstu .bind-
indiskvenna, eigi að eins hér í
landi, heldur í öllum löndum og á-
ynni sér fylsta traust s'amverka-
manna sinna, hvar sem hún fór.
Var þó eigi hægt að segja, að hún
hrifi fólk með mælsku, þótt hún
mætti heita vel máli farin, en ein-
lægnin og áhuginn fyrir málefn-
inu, ásamt látlausu og vingjarn
G. Á.
Hvalur ræðst á skip.
pó hvalir séu stórír og sterkir
þá eru samt ekki mörg dæmi til
þess, að þeir grandi skipum nú á | Liverpool
En slíkt kom þó fyrir frfrA Quernmore, tiYþess að bjarga
dögum.
inn í skipinu stöðugt, og gat því
ekki farið hjá því, að skpið hlyti
að sökkva bráðlega. Svo skips-
bátarnir voru leyistir og vistir
settar í þá, til þess að þeir væru
tiibúnir hvenær sem á þyrfti að
halda, þegar í gegnum myrkrið sem j
dagurinn var að ibrjótast í gegn-
um, að skipverjar sáu skip mikið
koma ricríðandi. peir tóku undir
eins að hrópa á hjálp og von bráð-
ara kom svarið: “Hverjir eruð
þið?”
Danska skipið Anna er að
sökkva. pað rendi isér hvalur á
það, og braut það að framan. Get-
ið þið tekið okkur um borð?”
“Já,” var svarað. “Við erum á
skipinu Quernmore, sem er eign
Johnson línunnar og komum frá
Svo voru bátar send
rétt nýlega í Atlantshafi.
Danskt seglskip sem Anna hét,
lagði út frá íslandi nú í sumar,
áleiðis til New Brunswick í Kan-
ada, og hafði það verið 20’ daga í
skipshöfninni af Anna og þegar
hún kom þjokuð og þreytt um borð
í Quernmore, sökk Anna með öllu
sem hún hafði innanborðs. En
, , frá hvalnum er það að segja, að
hafi, þegar að dag einn i hægum ^nn var ekki í neitt betra ástartdi
____________vindblæ og fögru veðri, _aö sjó-: heldur en skipið> eftir árekstur.
legu viðmóti, öfluðu henni óskifts voru UPP a Þ1 Juru|inn, hann lá hreyfingarlaus ofan
og hofðu litið að gjora, sau að
sjónum var spýtt hátt í loft, á að
gizka í níu hundruð feta fjanlægð
frá skipinu. “Hvalur!” hrópuðu
trausts og vináttu flestra er kynt-
ust henni. Hefði hún lifað
nokkrum mánuðum lengur, þá hefði
hún getað litið yfír 30 ára starf
í bindindismálinu. Hversu mikill °g þ6lr SGm ekkl
hennar skerfur til sigurs þess
máls, sem nú er að hálfu fenginn
mætti ef til vill segja, er, verður
ekki sagt með neinni nákvæmni, en
engir, sem þektu hana munu efast
um, að hann sé meiri en flestra
annara, er að því máli hafa unnið.
pá var verk hennar í Jóns Sig-
urðssonar félaginu, í þarfir í.s-
lenzku hermannanna eigi síður vel
af hendi leyst. Var hún lengi
ritari þéss félags og á stríðsárun-
um skrifaði hún ótölu'lega mörg
ibréf til hermannanna sjálfra og
ættingja þeirra og aðstandenda *
sá, ásamt félagssyistrum sínum, um
sendingar og glaðning til hermann-
anna, fyrir jól og vjð önnur tæki-
færi ár hvert, og studdi þá með
ráðum og dáð, er þeir komu heim
aftur. p „
Eftir að stríðinu lauk og Jóns
Sigurðssonar félagið réðist í út-
gáfu minningarrits íslenzkra her-
manna, vann hún stöðugt að und-
irbúningi þes.s, leitaði upplýsinga
og safnaði mörgu, er til þess þurfti.
Mun það vera henni eigi sízt að
þakka, að rit það er nú komið vel
á veg hvað undirbúning snertir.
Guðrún sál. var kona meðalhá
vexti, en grannvaxin, fríð sínum á
yngri árum; glöð í viðmóti og
skemtiri í samræðum. í allri um-
gengni við aðra var hún vingjarn-
leg. og jöfn við alia, jafnt smæl-
ingja sem meiri háttar fólk. Hún
var framúrskarndi lipur í alirí
samvinnu við aðra í félagsmálum,
en hélt þó ,sínu máli fram með
festu; væri hún eigi á sama máli
og aðrir. Skoðanir sínar lét hún
í ljósi ljóst og skipulega; reyndi
ekki að klæðá þær í búning orð-
fimi og mælsku, en rökstuddi þær
jafnan; og enginn þurfti að fara
vilt um það ihvað hún vildi, 1 hverju
máli, sem um var að ræða. Hún
var gáfuð kona og bar gott skyn á
þau mál, sem hún ræddi um. Var
það henni mjög fjærri skapi, að
tala um nokkur mál án umhugsun-
ar. En umfram alt var hún gædd
óvenjulega milklu viljaþreki. pað
var uppspretta framkvæmdanna,
sem, þegar á allar ástæður er lit-
ið, voru ótrúlega miklar. Og
með viljaþrekinu var sá hæfi'leiki
að geta laðað fólk að sér, gjört
sér marga að vinum, án þess að
tala sem þeir vildu heyra, eða bera
hól á nokkurn fram yfir það er
hann átti skilið. Og svo var
hhin yfirlætiisiaus og einlæg, að
engum mun hafa til hugar, komið,
að efast um, að hugur fylgdi máli
hjá henni, og að hún væri hverju
máli trú, er hún tók sér fyrir
hendur.
Samkvæmt ósk hennar fór jarð-
arförin fram frá islenzka Good-
templara húsinu í Winnipeg.
Hafði hún mælt svo fyrir að þrír
af líkmönnunum skyldu vera úr
stúkunni Hektu, en þrír frá skrif-
stofunni þar sem hún vann. ís-
lenzku likmennirnir voru þessir:
Bergsveinn M. Long, Ólafur
Bjarnason og Hjálmar Gíslason.
Tvær ræður voru fluttar við út-
förina, önnur jaf séra Birni B.
Jónsisyni, á ensku, en hin á ís-
lenzku, af séra Guðm. Árnasyni.
Frú Sigríður Hall, söng sálminn
“Hærra minn Guð, til þín”. Við
gröfina voru viðhafðir greftrunar-
siðir Goodtemplarareglunnar.
Mesti fjöldi fólks var staddur við
útförina, þar á meðal all-margt af
ensku og sænsku fólki; voru það
vinir hennar og reglusystkini.
Allir embættismenn í.slenzku stúkn
anna, og margir aðrir, voru
skrýddir einkennum sínum. Fór
útförin fram undir umsjón stúk-
unnar Heklu, með ráði aðstand-
enda, og var í alla staði hin veg-
legasta.
peim sem þetta ritar er ókunn-
á sjónum og vögguðu öldurnar
bonum. Blóð fossaði úr höfði
og hlið hans og litaði sjóinn rauð-
an alt í kring um hann, og fór sá
. , . , blóðblettur alt af stækkandi. Viss-
höfðu tekið eftir þessu litp i átt- um við því að hann hafði fengið
ína þangað, sem hinir bentu, í von1 hanasár
um að sjá hvalinn koma upp aftur.
“Hann virðist vera nokkuð spræk-
ur,” sagði einn af skipverjum, þeg-
ar hvalurinn kom upp aftur. “Hann
syndir í hring, alveg eins og hann
isé orðinn bandvitlaus.’
Skipverjar horfði á h<..„ií og
undruðust háttalag hans.
Eins og sagt hefir v-erið, var
veður gott og hægvindi, og fór
skipið svo sem fjórar og hálfa
mílu á klukkustundinni; svo skip-
HEIMSINS BEZTA
MUNNTÓBAK
COPENHAGEN
Hefir góðan
keim
Munntóbak sem
endist vel
Hjá cllum tcbakssölum

tillög en nokkru sinni áður, alt að j lenzku kirkjunnar, til þess að taka
þvi 900 krónur. Væri sjóðurinn nújþátt j aldarminniniarhátíð “Trú-
orðinn kr. 38201,13, enda úthlutað
Prestastefran á Islandi.
af vöxtum sjóðsins nú kr. 1500,00.
Kl. 8 og hálft um kvöldið flutti
séra Friðrik Hallgrímsson fyrir
troðfullu húsi einkar fróðlegt og
skemtilegt erindi “um kirkjulíf í
Vesturheimi”. En að því loknu
söfnuðust allir fundarmenn saman
á heimili biskups og dvöldu þar
við kaffidrykkju, ræðuhöld og söng
fram eftir miðnætti
Föstudagsmorguninn 24. júní
var aftur settur fundur, en áður
sálmur sunginn og bæn flutt af
biskupi.
Prófessor^Sig P. Sivertsen flutti
ágætan og ýtarlegan fyrirlestur:
Bænarlíf Jesú og kenning um
Dagana 23.—25. júní var hin ; bænina. Síðan var gerð grein fyr-
árle.ga prestastefna haldin hér í J ir starfi Prestafélagsins af for-
bænum að viðstöddum fleiri and- j manni þess, Magnúsi dócent Jóns-
legrar stéttar mönnum en nokkru j ,syni, og rædd ýms mál þess fram
•sinni áður. Alls urðu þeir 52 að i að hádegi. Var sérstaklega rætt
meðtöldum guðfræðikennurum há- um útgáfu Prestafélagsritsins, er
V
verjar gátu vel séð hverja hreyf-
ingu hvalsins, þar sem hann brun-
aði fram og til baka í gegnum
öldurnar og lamdi sjóinn með
isporðinum og þeytti vatnsgusun-
um hátt í loft upp og sýndist
vera að leika sér eins og köttur
að mús, sem honum finst hann
eigi allskostar við.
Og hreyfingar þessarar voldugu
skepnu, þar sem hún bylti sér á
ibáðar hliðar, steypti sér á kaf,
og reis svo upp á yfirborðið aftur,
virtust halda athygli skipverja
fastri, og urðu þeim þessar hreyf-
ingar hvalsins að hlátursefni.
En, “sá hlær bezt, sem síðast
hlær.”
pað var einis og hvalurinn vissi
að þeir væru að hlæja að sér og
varð leikur hans ákafari eftir því
sem þeir .horfðu lengur á hann,
unz hann var blátt áfram ægilegur.
Sjórinn varð að hvítu löðri alt í
kring um hrin, 'því hann barði
sporðinum grimmilega og velti sér
í sjónum.
Skipverjar höfðu gaman af
þessum látum og voru að tala um
það sín á milli, hve lengi að hann
mundi geta haldið þessu áfram,
því ekki var hægt að sjá hin
minstu merki til 4>reytu á hvaln-
um, eftir allar þessar aðfarir. En
gamalt máltæki segir, að ekki sp
lengi að breytast veðijr í lofti
Gleðisvipur skipverja breyttis
skyndilega, og í stað glettnis og
gleðisvipsins kom áhyggju og
kvíðasvipur, því án minsta fyrir-
vara tók hvalurinn á rás ogistefndi
■beint á skipið, en beygði út af
stefnu sinni þegar hann var
kominn rétt að skipinu og fór fram-
hjá. 9 petta endurtók hann
nokkrum sinnum.
Kafteini skipsins, fór ekki að
lítast á blikuna, skipaði að breyta
stefu skipsins, og fóru skipverjar
þá hyer á isinn stað og breytti
skipið brátt stefnu sinni frá blett-
inum sem hvalufinn hélt sig á.
pegar Ihvalurinn sá að skipið var
að fara í burtu hætti hann öllum
látum, eins og hann væri að átta
sig. Svo tekúr hann alt i einu
á rás og stefnir toeint á skipið, og
var þá svo mikil ferð á honum að
hvítfextir straumar stóðu út frá
haus hanis og skrokk.
Skipverjar reyndu alt sem þeir
gátu til þess að forða skipinu frá
að verða í vegi hvalsins. En
hvernig sem þeir reyndu fengu
þeir því ekki orkað, svo áður en
þá varði lirikti i hverju bandi
skipsins og um leið skalf það og
hristist eins og helsærður fugl.
Mennirnir duttu kylliflatir og
brothljóð heyrðist í framparti
þess. Hvalurinn hafði rekið sig
framan á skipið, og svo var höggið
mikið að skipið lagðist alveg flatt,
en það rétti sig hægt við aftur.
“Skipið hefir brotnað einhver-
staðar!” hrópaði kafteinninn og
bað smiðinn að kanna skipið.
pegar skipssmiðurinn kom upp
aftur, var hann fölur í andliti.
Skipið var klofið að framan og
kolblár sjórinn fossaði inn. Skip-
verjar voru iátnir fara að dæla,
og var því haldið áfram það sem
eftir var dags, og alla nóttina af
hinu mesta kappi, en hvernig sem
skólans og nokkrum uppgjafaprest-
um. Vegna könungskomunnar hafði
fundartíminn verið færður lítið
eitt aftur, til þess að fundarhöld-
um gæti verið lokið áður en alt
kæmist á tjá og tundur í borginnl.
Prestastefnan hófst að vanda
með guðsþjónustu í dómkirkjunni.
Séra porsteinn Briem á Mosfelli
hélt fagra ræðu út af orðum post-
ulans í Filippibréfinu 2.,kap. 12.
og næstu versum. En sú ræða
var jafnframt vígslulýsingar-
ræða , því að í guðsþjónustu þess-
ari vígði biskup tvö prestefni, þá
Halldór Kr. Kolbeins til Flateyjar
og Magnús Guðmundsson aðstoðar-
prest til Ólafsvíkur; hafði biskup
að ræðutexta orðin í Matt. 11. 28.
En á eftir vígslunni prédikaði séra
Halldór út af orðunum Fil. 4. 8. 9.
Kl. 4 síðdegis var fundur settur
í samkomusal K. F. U. M. Bauð
biskup fundarmenn velkomna og
vék sérstaklega nokkrum orðum að
hinum nývígðu prestum og að séra
Friðriki Hal'lgrímssyni frá Argyle
í Kanada, sem eftir 18 ára dvöl
vestra hefir rfú aftur vitjað ætt-
jarðar sinnar.. sem sumargestur.
Kvaddi biskup þá til fundarskrif-
ara þá séra Friðrik Rafnar og
Magnús dócent Jónsson.
Síðan gaf biskup stutt yfirlit
yfir helztu kirkjulega viðburði
ársins síðan síðasta prestastefna
hafði verið haldin. Mintist hann
þar fjögurra presta í embættum,
ker látist höfðu á árinu, þeirra pró-
fastanna: séra Jóns Jónssonar á
Stafafelli, séra Eiríks Gislasonar
á Stað í Hrútafirði og séra Jóns A.
Sveinssonar á Akranesi, og prests-
ins séra Ólafs Finnssonar í Kálf-
holti, og loks uppgjafaprestsins
séra Matthíasar Jochumssonar.
Enn fremur mintist hann fjögra
prestsekkna, sem látist höfðu á ár-
inu: Guðlaugar Jónsdóttur frá
Hjarðarholti, Guðríðar Pálsdóttir
frá Ásum, Rannveigar Gísladöttur
frá Sauðlauksdal og Sigríðar Ó-
lafsdóttur frá Hofi , í Hörgárdal,
mætra kvenna og prýði stéttar
sinnar.
Fjórir prestar höfðu á árinu lát-
ið af prestskap, þeir séra Stefán M.
Jónsson á Auðkúlu 69 ára (45 ára
prestur), séra Sig próf. Jenson í
Flatey 68 ára (41 árs prestur),
séra Björn próf. Jónsson 1 Mikla-
bæ 63 ára (38 ára prastur) og séra
á næstliðnu ári hefði fengið svo
góðar viðtökur að mætti heita upp-
selt.
Kl. 4% var aftur gengið til
fundar. pá flutti rithöfundurinn
danski, Aage Meyer Benedictsen,
ágætt erindi á dönsku: “Islams
Sejer og Fald” og var bezti rómur
gerður að því einkar fróðlega er-
indi og 'hinni óvenju miklu mælsku
flytjanda þess.
pá gerði biskup grein fyrir sam-
skotunum til Vídalínsvarðans og
skýrði frá framkvæmdum sínum í
því efni. Samskotin hefðu gengið
fremur vel, en úr mörgum presta-
köllum hefði enn ekki borist nein
samskot, enda vantaði enn tals-
vert fé til þess að koma varðanum
uPPi því að kostnaðurinn reyndist
töluvert meiri, en búist hefði ver-
ið við í fyrstu, Hvatti hann presta
til þess að halda áfram fjársöfn-
unum svo að varðinn kæmist sem
fyrst upp og tóku fundarmenn
mjög vel 1 það mál.
Eftir stutt fundarhlé, var tekið
fyrir næsta mál á dagskrá: Krist-
indómsfræðslan. Reifði biskiíp
boðsfélagsins danska”, sem boðið
hefði biskupi að koma sjálfum eða
senda fulltrúa í sinn stað. Jafn-
framt stæði til að séra Ffiðrik
mætti sem fulltrúi íslands á nor-
rænu þingi, sem haldið yrði í 'byrj-
un júlí til þess að ræða um upp-
eldismál. Loks las biskup upp
mjög hlýlegt bréf frá biskupinum
í Niðarósi um nánari samvinnu
með norsku og íslenzku krkjunni.
Að lokum las biskup upp frum-
varp til laga um embættisle^a að-
stöðu presta þjóðkirkjunnar, sem
'lagt yrði að likindum fyrir næsta
alþingi, e.n umræður gátu engar
orðið um málið, þar á fundinum,
því nú var komið fast að fundar-
lokum.
Að endingu ávarpaði biskup fund-
armenn nokkrum orðum, þakkaði
þeim góða fundarsókn og óskaði
þeim öllum góðrar heimferðar og
heimkomu og náðar drottins í
starfi þeirra.
Var þá sunginn sálmurinn: “ó
þá náð að eiga Jesúm” og síðan
fundi slitið—Logr. 26. júlí.
Frá íslandi
Tveir merkisbændur hér í ná
grenninu eru nýlega látnir: pórð-
ur hreppstjóri Guðmundsson á
Hálsi í Kjó,s og Ketill Ketilson í
Kotvogi í Höfnum. Nýlega er
og dáinn Eiríkur Tjörvason I
Drápuhl'íð í Hielgafellssveit. 27.
júní andaðist Ástríður porsteins-
dóttir ekkja á Húsafelli í Borgar-
firði.
“Berlingske Tidene” segja frá
reynsluför Goðafoss hins nýja, sem
farin var á dögunum. Segir blaðið
að skipið hafi reynst vel í alla
staði og fari nú að byrja ferðir
sínar milli íslands og Danmerkur.
Goðafoss er flutninga og farþegja-
skip, vélin hefir 1200 hestof! og
malið með langri ínngangsræðu, , . ...
* , - * ••• , |'hraði .skipsins 12 milur a voku.
var
ugt um ætt Guðrúnar sál. Móðjr mennirnir dældu, þá hækkaði sjór-
Guðlaugur Guðmundsson á Stað í
Steingrímsfirði, 68 ára (33 ára
prestur), þe:r tveir síðasttöldu
vegna sjónleysis. Tveir nýjir
prestar og tveir settir prestar
höfðu verið skipaðir á árinu og fjór
ir eldri prestar flust í ný presta-
köll. Enginn prófastur hafði
verið skipaður á árinu, en þrír
settir í bili (séra Ólafur M. Step-
hensen, séra Jón Brandsson og
séra Einar Thorlaoius). Loks
skýrði biskunp frá lögum snertandi
kirkjuna, sem aljþingi hafði af-
greitt eða á bug vísað, frá vísitaziu
sinni í Snæfellsnesprófastsdæmi
á næstliðnu sumri og nokkrum
bókum sem út hefðu komið.
pá lagði biskup fram tillögur
sínar um styrkveitingu til upp-
gjafa presta og prestekkna og voru
þær samþyktar eftir litlar umræð-
ur. Gerði hann síðan grein fyrir
hag prestekknasjóðsins, er á þessu
ári hefðu borist riflegri gjafir og
en með því að liðið
fundartímann, var
frestað til næsta dags.
Kl. 8V2 flutti séra Bjarni Jóns-
son ágætan fyrirlestur í fundar-
salnum fyrir fjölda fólks: “Hvað
hefir kirkjan að Ibjóða?”
Laugardagsmorgun 25. júní kl.
9 var aftur isettur fundur eftir að
sunginn hafði verið sálmur og
bæn flutt af biskupi.
pá flutti biskúp erindi um Hans
Egede, Grænlendingapostula, í
minning þess að liðnar voru tvær
aldir síðan er hann ihóf trúboð sitt
á Grænlandi. Rakti hann jafn-
framt svo sem í inngangsorða stað 1
sögu hinnar eldri grænlensku
kristni.
Að því erindi loknu hófust fjör-
ugar umræður um kristindóms-
fræðslumál. Stóðu þær fram að
hádegi og var enn haldið - áfram
kl. 1. Engin ályktan var gerð í
málinu, en prestastefnan fól séra
Bjarna Jónssyni að mæta sem
fulltrúa sínum og prestastéttar-
innar á fundum milliþinganefnd-
arinnar í fræðslumálum, sem nú
starfaði milli þinga.
Pá mintist biskup nokkrum orð-
um á samband vort við þjóðkirkju
Norðurlanda, skýrði frá störfum
hinnar dansk-íslenzku kirkju-
nefndar, frá komu dr. theol. Skat
Hoffmeyers á næstliðnu hausti og
dvöl hér í bæ. Boð hefðu borist
frá Dansk Præstekovent um að
senda ísl. fulltrúa á fund þess við
Nyborg Strand í maímánuði, en
ekki verið hægt að taka því boði.
Aftur hefði séra Friðrik Friðriks-
son farið utan sem fulltrúi ís-
mjog a pyrsta farrými er miðskipa og þar
umræðunum , , . ,, , . . .-
er rum fyrir 44 farþega. Á mið-
þilfari .er stór og skrautlegur
borðsalur en smekklegur reyk-
ská'li á efri þilfarinu. Alt fyrsta
þilfar er mjög vandað að öllum
frágangi, eins og á öðrum far-
þegjaskipum. Afturskipa er
arinað farrými og er þar rúm fyrir
27 farþegja. Raflýsing er á öllu
skipinu og loftskeytaútbúnaður.
Allur frágangur er einis og á 1.
flokks farþegjaskipum.
Prestkosning hefir farið fram á
Akranesi og hlaut kosningu séra
porsetinn Briem á Mosfelli 1
Grímsnesi með 403. atkv.
75 ára afmæli átti Eiríkur pró-
fessor Briem 17. f. m., og var hon-
um til minningar um það haldið
samsæti af taörgum vinum hans.
Jón Jacobson landsbókavörður
flutti aðalræðuna* G. B. landlækn-
ir kvæði.
CITY DAIRY Ltd.
Nýtt félag undir nýrri, gcðri itjéin
Sendið 08« rjómann og ef Jjér
framleiðið mjólk fyrir vetrarmán-
uðina, œttuð þér að komast í bein
sambönd við félag vört. Fljót og
góð akil, sanngjörn prófun og
Kaezta markaðsverð er kjörorð
vort.—Sendið rjóma til reynslu.
J M. Carruthers J. W. Hillhouie
framk v aemd arstjóri f járm álai itar i
TryggtS yður gróðahlutdcild samvinnunnar, með því
að senda RJÓMANN til Bœndafélagsins
»MtPPC«__
STATION _
RCMARA.S
PROMPT
RETURNS
848 Sherbrook StM Winnipeg