Lögberg - 30.10.1924, Page 2

Blm, 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN
S
30. OKTÖBER. 1924.
HÚN ER
ENGILL
--konan sem kemur
í hús yðar í nafni
FEDERATED BUDGET
Hún er fulltrúi ekkna, munaðarleysingja, barna, gamal-
menna Tjlindra, sjúkra og allra þeirra, er hjálpar þurfa við.
Sá er tilgangurinn með Federated Budget. Hún er vinur
hinna ósjálfbjarga.
Takið henni eins og engli miskunnseminnar. Hún hefir
*
stranga vinnu, en gleðst af henni í nafni mannúðarinnar.
Hafið tillög yðar tií taks, er hún kemur. Gefið góðfúslega
það sem þér megnið. þörfin er brýn, en tíminn stuttur. Vér
getum ekki skýrt henni frá í öllum atriðum, hve þörfin fyrir
peninga er brýn, en biðjum yður að veita því athygli, að 37
stofnanir þarfnast aðstoðar frá The Federated Budget.
Hvað mikið skal eg gefa ?
Að eins þú sjálfur getur ákveðið um það, en til leiðbeining-
ar þeim, er taka vilja þátt í kærleiksverkinu, er eftirfar-
andi tafla samin. pessar tölur eru teknar úr skýrslum vor-
um, síðan að Federated Budget fyrirkomulagið var stofnað.
, Sumir geta gefið meira, en aðrir minna, eftir því hvernig
ástatt er fyrir hverjum einum.
peir sem hafa tekjur
Undir $1,000 á ári: eins dags kaup.
Upp að $2,000 á ári: Ui af 1%: $5 til $10.
Upp að $4,000 á ári: 1%: $20; til $40.
Upp að $5,000 á ári: $60 til $75.
Upp að $10,000, 2i/2%: $125 til $300.
Borganar, sem hafa $10,000
í tekjur, gefi hlutfallslega.
Tillög, $5.00 eða yfir,
má greiða í afborgunum.
Antl-Tuberculoeis Kociety
ISentyiietine Orptianage
H'Nai Britli i'rcsh Aair Camp
Boy Scouts Assöciation
Can. National Inst. for the Blind
Canadian Soeial Hygieue Oounott
Knowles Home for Boys
Balteside I'resh Air Capip Ass'n
Miserieorda Hospital
Morton Fresh Air Camp
Mothers’ Ass’11 of Winnipeg
Oid Folk’s Home (Mlddlecliureh)
Providence Shelter
Ked Cröss Soeiety of Manitolia
Kobertson Fresh Air Camp
St, Boniface Orplianage and
and OUl Folks’ Home
Ofangreindar tölur eru til hliðsjónar fyrir gifta menn. En
eineypt fólk, getur bætt við, ef kringumstæður þess leyfa.
Leggið tii samkvæmt afborgunar-aðferðinni.
Reynið ekki að fullnægja rödd samvizku yðar, með smárri
peningaborgun í einu. Ef þér getið lagt eitthvað af mörk-.
um nú, þá getið þér vafalaust lagt fram sömu upphæð
innan þriggja, sex eðp níu hánaða.
Stofnanir í Samlaginu:
St. Boniface IIosp. (Outp. Dept.)
Ohildren’s Aid Society of W.peg
('iiiidren’s Home f Winnipeg
Chlidren’s Hospital of Winnipeg
Cliildren’s Kahki Clu b
Convalescent Hosp. of Winnipeg
6?dei*ale4
Ghnli Fresli Air Camp
H-ime of tlie tiood Sliepherd
Home Welfare Auxiliary
Jevíish Old Folk’s Home
Jona of Arc Home
Kindergai-tcn Settlement Ass’n
St. Joseph’s Orphanage
United Hebrew Relief of Wpg.
Victoria Hospital
Victorian Order of Nurses
Winnipeg General Hospital
Winnipeg Humane SoFiety
Voung Men’s Christian Associ-
ation (Community Service)
Vöung Women’s Chrlstian AssocL
ation (Community Service)
Fod. Budg. Board—Administration
einað og tekið í þjónustu isina
sterkustu öflin í lífi þeirrar þjóð-
ar. Hann hefir ekki aðeins náð
sambandi við konunginn, hershöfð
ingjana, isfjórnmálamennina held-
ur við páfann.
Slíkur maður var ítalíu ómissandi.
Því engum manni getur blandast
hugur um að stjómarbylting vofði
yfir höfðum þeirra. Réttivísi, regl-
ur og eignarréttur á löndum og
lausum aurum var alt lítilsvirt og
þjóðin var að hrapa, eins og aðrar
Ihafa gjört á undan henni fyrlr
eigingirni afskiftaleysi og ótrú á
leiðtogum sínum.
fólk dragi að sér vopn, með það
fyrir augum að reka Frakka burt
úr Ruhr. Þeir eru síst hnuggnir út
af sekt í isambandi við stríðið, né
ibeldur út af meðferðinni á Belgíu-
mönnum. Þeir tala aðeins um yfir-
ejónirnar og ófarirnar í sambandi
við .stríðið — sósíalistana, sem
gáfust upp — afskifti Wilsons
forseta, og hvað hefði mátt verða
ef Von Kluck hefði ekki gert sig
sekann í erki vitleysu. En áhrif
þeirra ná skamt því hertogarnir
og margreifarnir eru horfnir og
engar nýjar nafnbætur ýéúttar'
mönnum til (þess að fylla pláss
Svo bar fundum okkar s^man og þeirra.
eg varð nærri því Ihissa, var í | Þeir reyndu j 8Íðastliðnum maí
návist mannis, sem var yfirlætis-
laus, eðlilegur í allri framkomu,
fyndinn í samræðum og um fram
»lt kurteis. Slíkir kostir eru oft
mánuði, á frelsis, eða þjóðhátíðar-
degi Þjóðverja að draga saman
100,OOC1 manns í Halle og þeir, sem
saman komu gengu í skrúðfðr
sjaldgæfir hjá mikilmennum, og þangað sem standmynd af Moltke
ef iþeir eru eikki fram úr skarandi
þá venja þeir sig oft á (þóttafult
viðmót, sem þeir ögra lítilmenn-
greifa
höfðu
látið
istóð, isem
skemt, en
endurreisa
kommúnistar
keisara-tsinnar
og afhjúpuðu
um með, og menn fá inn í sig að, jjana gn ^ þeim sama degi þá var
yfirburðahæfileikar og ókurteisi
haldist í hendur, sem á sínum
tíma gjöri menn Napólooni líka.
Veslings Napóleon! Hann á iskuld
á því hve margir af hinum efnileg-
ustu mönnum ,samtíðarinnar hafa
farið í hundana.
Mussolini isagði mér frá hug-
mynd sinni um það, sem hann &-
leit jþroskaskilyrði þjóðanna með
brennandi áhuga og ákveðnu
sannfæringarafli. — Að ítalska
þjóðin væri þróttmest (þegar inn-
íbyrðis ófriðurinn væri mestur —
þegar stríð væri á milli nágranna
á milli sveita og á milli landsfjórð-
unga, en að hann væri ekki alskost
ar ánægður með valdsstjórn og
kvað hana þollandi og fyrirgefan-
lega frá siðferðiislegu sjónarmiðl
undir þremur kringumstæðum.
Eg færði stól minn nær honum
og var nú viss um að eg mundl
heyra Macíháavellian hugsjónir,
sem réttlættu sumt af hinum
heimskulegu tiltækjum ítölsku
stjórnarinnar. En með viðkvæmni
og mér fanst gletnislegri kýmnl
spurði hann mig einarðlega hvort
stjórnin breska Ihefði ávalt verið
saklau® af að beita valdi. Eg
blygðaðist mín um leið og eg mint-
ist sumra hermdarverkanna, sem
stjórn míns eigin
framkvæma á írlandi og eg ibað
hann að segja mér hverjar þessar
þrjár ástæður hans væru.
“Jæja,” mælti hann, “fyrsta á-
stæðan mín er þýðingarmikil.
Valdsstjórn verður að vera ærleg,
þar má ekkert vera falið, alt hreint
og opinskátt; annað, hún verður
að skera ákveðið en varlega á
meinunum og í jþriðja lagi þá verð-
ur hún um fram alt aðbeita valdi á
réttum tíma, hvorki of iseint, ne
snemma.” Machialvelli-myndln
dofnaði og hvarf úr huga mér og
iRaymond Poincare Ihrint frá
völdum á Frakklandi og með hon-
um féll þeirra aðalástæða fyrir
herútbúnaði og þeirra síðasta von.
Poincare með framkomu sinni í
Ruhr hafði gefið þeim ástæðu til
samtaka, nú‘ tóku Frakkar þá á-
stæðu sjálfir í burtu og með benni
þeirra síðustu aðalistoð. Og eftir-
tektavert var það ihve lítil áhrif
þessir menn höfðu í Berlín á með-
an á Lundúnafundinum stóð.
Með fáum orðum er vert að
minnast á þýska fánann hinn nýja
frelisiSfána Þjóðverja, isem er
svartur rauður og gyltur og var
dreginn á stöng til minningar um
lýðveldismyndunina. Þá tóku vin-
ir Ludendorffs sig til og settu
nokkurs konar velsæmisrétt, sem
átti að dæma í málum allra þeirra
liðsforingja, sem ekki lytu hinu
forna ríkisfána — þeim svarta,
hvíta og rauða og þeir ætluðu að
byrja á Deimling hersíhöfðingja,
sem er (þektur fyrir framgöngu
sína í stríðinu, og sökin, sem þeir
færðu honum á hendur var sú, að
hann hefði lotið lýðveldisfánan-
um. En Albrecht Montgelas greifi
tók svo rækilega ofan í þá fyrlr
það tiltæki í iblaðinu Voissisdhe þar undir stól; eg hafði afrit af
........... ‘Lög-
lag mundi brátt eyða þeirri þykkju
og báðir málsaðilar gleyma iþví
sem á milli hefir borið. Þjóðverjar
verða að fá landrými fyrir fólk
sitt, og ihið útflutta fólk mundi
senda óunnar vðrur til þess' að
verksmiðjurnar heima fyrir stæðu
ekki iðjulausar, sem aftur mundi
reisa við lánstraust þjóðarinnar og
hjálpa henni til að borga skuldir
sínar.
(Hinum afskaplega ódýra gjald-
miðil þjóðarinnar þegar 1,000,000,
000 mörk voru ekki meira virði en
24 cent hefir verið kollvarpað eða
réttara sagt numið úr gildi og
þjóðin aftur snúið sér að gullinu
sem gjaldmiðilsstofni.
En slíkt Ibefir hinar alvarleg-
ustu afleiðingar fyrir verslunar-
hús og verksmiðjur, því höfu'ðstóll
þeirra færist niður eða dregst
saman í samræmi við gildi hins
nýja gjaldmiðilsstofns, gullsins',
sem aftur hefir víðtæk áhrif á at-
vinnu manna og efnahag.
AlvarlegaSta spursmálið er því:
Hvar geta þessar iðnaðarstofnan-
ir aukið höfuðstól sinn til starf-
rækslu? Það er ekki óhugsandi að
Englendingar verði fúsir að kaupa
vörur af Þjóðverjum isem þeir igeta
framleitt ódýrari en ’Englending-
ar sjálfir. Samt er nauðsynlegt að
hafa það hugfast að Evrópuþjóð-
irnar geta ekki keypt eins mikið og
þær gerðu fyrir stríðið, þessvegna
verður þjóðin lengi að ná sér og
hún á sér endurreisnar von aðeins
með jþví að hún gæti friðarins og
þess að henda ekki fé út fyrlr
neinn óiþarfa. Landamerkin í Ev-
rópu mega ekki lengur vera grýla
í augum manna, sem þeir séu ekki
óhultir fyrir nema með vígbún-
aði og menn verða líka að hætta
við að sniðganga tollbúðirnar.
Það er oft talað um að koma á
samlbandi á meðal Evrópu þjóð-
anna (United states of Europe)
og að koma þar á alfrjálsri verisl-
un, sem hafi samband við Ameríku
Abíu og Afríku.
-------o------
Varnaðarorð.
. fRitgerð þessi var send “Heims-
kringlu” fyrir no’kkru, en stungið
Mlkll liætta
Almeniiiniert i
)
lands hafði látið ZeMng að >eim hélst ^að
‘ uppi
Slík atvik bæta, en ekki spilla
fyrir lýðveldisihugsjóninni, en
Fornleifafundur á
Engiandi.
Fyrir meira en ári
að grafa með kvísl, sem hann hafðl
með sér og hann byrjaði gröft
sinn þar sem bóndinn, sem pen
ingana fann sagði bonum að jorð-
síðan var in hefði fallið, þegar hann var að
stöðvum og hefir hleðsla sú V"erið
þeiss getið að bóndi einn, sem var Plæ£Ja-
við plægingar á akri sínum í Clap-' "'lr' Godwin gróf kross-skurð, en
. „ , , hann hafði ekki verið lengi að
ton—ín—Gordano heifði fundið „ , * ,
| greftrinum aður en hrugur af kop-
nokkra koparpeninga frá tíð Röm- arpeningum komu upp á kvíslinnl
verja. Síðan Ibafa samskonar pen-
ingar fpndiist við og ,við á þess-j
um sama stað. En nú fyrir liðug-!
um tveimur vikum fór fornfræð-
ingur einn að nafni Godwin áí
þessar stöðvar tH þess að rann-
saka þær. Um árangurinn af ferð j
Mr. Godwins ritar maður frá
í tugatali og áður en hann hættl
að grafa, var hann búinn að finna
3500 koparpeninga. Kopar pening-
ar þessir eru frá þriðju öld e. k.
en þeir virðast vera frá mismun-
andi tímabilum og ríkjum. Á hlið
þeirra getur að líta mynd Gallien-
, usar, Claudíusar, Aurelíusar, Taci-
Somerset í London Times og 8egir tusar 0g probíusar ásamt áletran
frá því að hann hafi fundið 3500 frá tig þessara manna.. Peningar
rómvedska Koparpeninga í einni j þes8Ír hafa verið geymdir í belg
hrugu meðfram hæðum, sem liggjaj cða skjóðu> sem sett hefir verið
á milli Avongorge og Cevedon. Um ofan í leirker svart á lit, botn-
þann stað farast fréttaritaranum iaust; sem sett hefir verið ofan á
) annig orð, staður sá er eln- j trékusbb og eru leifar af því öllu
kennillega fallegur og það er ekkh auðsæar jjyernig að þetta fé
þægilegt að hugsa sér það, sem hefir þangað komist geta menn
þar hefði ekki getað komið fyrlr ehki ieitt neinar getur að, enn sem
né heldur að taka fyrir það sem homið er> hiv0rt þetta sé sjóður,
þar kann að finnast. Það var á \ sem þarna hafi verið falinn af
þessum stað, sem Mr. Godwin fór ^ ræningjum, eða þeir grafnir þar
- --....------------------------j af auðugum Rómverjum. í þess-
um stað fann Mr. Godwin líka brot
af kopar og leir ílátum. Skamt frá
þar sem peningarnir voru, fann
Mr. Gndwin flata isteina, sem auð-
sjáanlega ihöfðu verið tegldir til,
líka fann hann hringhleðslu og I
henni voru mismunandi tegundir
steina, svo sem rauður sandsteinn
sem er mjög sjaldgæfur á þeim
Innan við hleðsluna og með fram
henni er að finna mikið af alls- neinn ^álsann; enregluran
kons gler og leirkera brotum. : frelsis eru ^iðferðislegt ran. Það
Mr. Godwin, sem heldur áfram ! er eftir að vita hyort ýaldlð
rannóknum sínum á þessum stöðv-! ieggur ekki sltl eigið áform og a
um í sambandi við fornménjasafn- endanuTn^ieiði ítöHku þjóðina út I
ið breska er líklegur til þess að
ekki henni, og sendi hana nú til
bergs” til birtingar.—Höf.)
Heiðraði ritstjóri Heimskringlu!
Af því mér er ekki um neinar
meiri hlutinn af þjóðinni, sem á krókaleiðir, sendi eg þér þessar lin-
við óþægindi og erfiðleika að ( ur til birtingar í blaði þínu, því þaÖ
stríða sökum afleiðinga stríðsins ert þú og þitt blað, sem eg á erindi
hefir enn ekki getað gripið eða við- TT .
komið auga a breytmgarnar, sem ... ... , ,,
mönnum auðsæar. ^ J 4 okkar heimili. Þó verð eg að
Sumir halda að keisarinn mum j jata; ag margt hefiV þar borið fyr-
aftur væntanlegur — aðrir að (ir augu, sem okkur hjónum hefir
I annað stríð vofi yfir og flestir ekki þótt alls kostar gott.
I viðurkenna/ að stjórnmálin séu í. En nú í síðasta blaðinu, útkomnu
framundan mér sá eg einmana, Ufekaplegn óreiðu þegar þe.m 30. juh þar sem birt er kvæðið t.
' S ’ I v + ú framfarirnar há sam-i Þorvaldar heima , er svo langt
gÓ-faðan og viljasterkani mann, sem ^ ueir að margt sé betra nu en'farið 1 guÖlasti og óvirðingu til alls
fann til sin.S' eigin mattar og varj, .. Qn . • hins helgastá og æðsta, að eg get
I ekki sama um álit annara. | >að hafl verlð* Sumir «an.w ™eirJ ekki orða bundist, því önnur eins
Eg hefi ákveðnar skoðanir og að segja svo ang a segja a þ kenning og þar ljpmur fram, er svo
hefi séð of niargar vasaútgáfur af hafi verið heppilegt að þeir °P' j andstyggileg og óskammfeilin, aö
! Napóleon og mönnum í opinberum ! uðu stríðinu >og að iherutbunaður mig un(jrar, aö nokktir ritstjóri
stöðum til þess að auðvelt sé að i °S herkostnaður ætti að leggjast ■ skyldi ljá öðru eins endemi rúm i
I villa mér sjónir og þegar eg fór aive8: niður- |blaði sinu- ,E8a ,myndir Þú* rit‘
i út úr Palazzo Chigi þá var eg mér Samfara lýðveldisþroskanum er stjon He.msknnglu, vilja kenna
jþess meðvitandi að eg hafði verið vakninS? 1 trúmálum. | ungdommum tru a djofulmn, .
1 í návist manns, sem er mjög sjald- j Á undan stríðinu , var lútersha
[ gæfur. Enginn maður getur neita3jkirkjan’ rikiskir •|a 1 yRlía an g jg Islendingar erum ekki mik-
Fra (þvi fekk hnn '.starfsíé sitt upp- ,g trhfélk en(ja er það borið á
hefð og vald En hup var að tapa ^ fyrir okkur) sem ekki er nein.
haldi á sálarlífi fólksins, sem tú- um hristnum jnahni eða konu synd-
heyrði henni meiningar og áhuga- iaust eSa skammlaust aö lesa.
laust, nú verður kirkjan að berj- j Heimskringla gengur veÚfram í
ast fyrir tilveru sinni styrktar- því, og er nú svo langt komið, að
| laust frá ríkisins hálfu — Þýska-, flestum ofbýður. Því meira aö
v-M no* nIöiirihrvkkíntr er ekki eitt! °g Moravain toræðrafelags.ns aðiS™naö ganga berhogg Vlð guö
I Fólk, sem kaupir blöð, gerir það
til að fá fréttir úr umheiminum,
fróðlegar ritgjörðir, góð kvæbi og
staöinn fyrir guös kenniugú?
Það er nú máske hvorttveggja,
að þrátt fj’rir ófullkomleika, sem
Mussolini eru meðfæddir, (þá hef-
ir hann afkastað stórkostlega
miklu á Italíu. Það sem eg *t,
hrædd um í sambandi við bann er,
eins og alla afturhvarfsmenn, að
hann gleymi því liðna — því sem
Vald og niðupþrykking er ekki eitt j °%
s. , , . ... , ,oe jhdö sama rísa upp aftur með endurnýjuðum
Ibæð. vel og haganlega ejorts.\oeg*^m ^ g0rt | lífsþroska, ,sem ekkert megnar á
móti að istanda.
sama ásfand og Fascistminn var
myndaður til þeiss að eyðileggja.”
leiða meira í Ijós frá fornaldar-
tímabilinu en hann hefir enn gert.
Þýzkaland nú og fyr.
Mussolini. (Þýtt^,
Sá, sem þestsar linur skriíar
Mussolini hinn nafkunni forsæt1 stundaði nám sitt í Þýskalandi.
isráðherra ítala hefir vakið meiri Hann var aftur staddur þar áður
eftirtekt og umtal en flestir aðrirjen stríðið hófst og nú einu sinni
menn í opinberum stöðum. Margir enn hefir hann heimsótt það land.
af pennafærustu mönnum nútíð-
arinnar hafa ritað um og nú síðast
HE| * M Hvf að þjast af
I fe £■ laa líynlegur. Í>VI Dr.
f m 1 fclæðandt og bðlg-
I a B Ih mM mni gylllnlæð?
XJppskurSur ðnauB-
Chast, i Olntment hjálpar þér straz.
tO cent hyikiS hjá lyfsölum eBa frá
Kdmanson. Bates & Co., Liinitcd,
Toronto. Reynsluskerfur eendur 6-
k»v~U>, ef nafn Þessa blaiSs er tiltek.
**• 9 cant frlmerk* —
Breytingarnar, sem þar eru orðn-
ar, eru eftirtektaverðar 'Og miklar.
hefir Margot Asquith orðið til I Keisarinn talar ekki lengur fýrir
þes's á sinn djarfa 0g að mörgu' munn þýslku Iþjóðarinnar, hún
leyti einkennilega íhátt í ferða-, gjörir 'það nú sjálf á þjóðþinginu,
sögu frá ítalíu og fylgir hér um j í blöðunum og jafnvel í Lundún-
sögu hennar í ísilenskri jþýðingu. um.
“Á meðal annars sem eg hafði Áttatíu af hverju hundraði af
íheyrt um þennan mann var að þjóðinni er fiú ákveðið á móti stríð
hann hlyti ekki eins mikið af vilja-! um og fer ihvergi dult með. Ridö-
ararnir gleiðgosalegu, liðsfpringj-
arnir æðri og lægri eru nú horfnir,
Pg maður sér nú ekki framar
þjónana á gestgjafahúsunum þjóta
í burtu frá öldruðum prófessorum
til að þjóna glæsilega 'klæddum
krafti sínum og þreki frá þekkingu
sinni á Napóleon og aðdáun og
dálæti Iþví sem hann hefir á hon-
um eins og frá ritum og ræðum
Machiavelli. Þetta þótti mér nokk-
uð nýtt, því eg gat ekki munað
eftir einu atriði frá því sá maður - liðsforingjum í auðmýkt og undir-
hélt innreið sína til Rómaborgar j gefni, sem kröfðust þess að þeim
og iþar til óg-æfan leiddi hann til ^ væri tafarlaust gaumur gefinn.
Corfu, sem gæfi rétt til slíks á- j Keisarasiímar, eru þar að vísu
lits. Mér skildjst að Mussolinl til enn þá, sem fylkja sér utan um
hefði me$ viljakrafti sjnum sam- Ludendorff, þeir vinna að því að
heilbrigðar lífsreglur. Þetta vilj-
Fjármálin á Þýskalandi eru sem um vig sj£ j Heiniskringlu, sem
stendur í óskaplegu ólagi. á með-, kaupum þaö fclað. Svo, ritstjóri
an peningarnir voru þar sem ó- góður, útiloka þú úr blaði þínu
dýrastir þá borguðu allir upp fast-! allar skammir, skítkast og hnifil-
eignalán sín, og nú fæst enginn! yrði, guölast og annan óþokka,
til þess að lána fé út á fasteign- jsem Þar hefir veriö svo mikið af.
ir sökum ótta við gerðir nefndar-! Þú> sem Islendingur ættir að
innari Lundúnum (síðan Ovefir e& vera of vandur að virömgu þinni
.... , ... * , , og blaðs þins, til að ata okkur
otti horfið að mestu, eða ollu þ|nnig ^ Þið> blaðstjórar, og
leytil' _ . . rnenn, sem i blöðin rita, sýnið gáf-
Um lán er ekki að tala á Þýska- ur og mikilniensku í prúðum rit-
landi Pg líður allur iðnaður til- j hætti, látiö blöðin verða heillagesti
finnanlega við það. En isamþyktin j á hverju heimili. Sjáið til, að þar
á þjóðþinginu á Dawes-lögunum | sé ekkert, sem foreldrarnir vilja j
Fékk sjúkdóm í
hendurnar
Húðsjúkdómar ógna oss á hverj-
um degi. Ósýnilegir Iblóðeitrunar-
gerlar eru ávalt til taks til að ráð-
ast að (hverjum veikum toletti eða
sári á líkamanum. 1 Peningarnir,
sem þú handleikur, flytja með sér
gerla — þú Ihittir þá einníg á járn-
íbrautinni istrætisvögnum og hverju
handriði er þú isnertir og hvár
sem veikt er fyrir, ganga þeir að
verki.
Einungist fyrir Zam-Buk losnaði
Mr. Henry |C. (Daýis, að South
17tlh Street Kansas City U. S. A.,
við eczema, sem fluttist til hanis
með handklæði, er hann notaði.
“Eg leitaði lækna,” segir hann”
“og reyndi fjölda meðala og ekkert
dugði, fyr en Zam-ÍBuk kom til
sögunnar. aÞu smyrsli steindirápu
sýkingargerlana og græddu sárln
vsö fljótt, að undrum sætti.”
Ált bíður síns tíma.
Eg verð að biðja þig, Jón rit-
stjóri, að lofa eftirfylgjandi línum
að koma í Lögbergi við tækifæri—
þrátt fyrir það, þó eg væri búinn
að segja þér, að eg ætlaði ekki aö
ónáða þig í framtíðinni. En or-
sök er til alls er verður.
Eg skjögraði utan úr eyju og
upp á land þann 8. sept. s.l., og
komst upp til Vogai"; var þá nærri
því liöið heilt ár frá því að Sigurö-
ur læknir fór með mig í fyrra vetur
veikan, og hefi eg dvalið víðsvegar
síðan, þó mest megnis þar um slóð-
ir á milli góðbúanna í bezta yfir-
læti við ágætan beina og margs-
konar aðstoð af þeim þegið, er eg
við þurfti, í fullan mánuð, og sem
eg er þeim einkar þakklátur fyrir,
er hlut eiga að máli.
En nú er eg kominn heim, og
fann alt fólk mitt við bærilega lið-
an, sem er æfinlega fyrir mestu. En
fréttir fékk eg fáar, er eg heim
kom, aðrar en um dagleg störf—
og að þar hefði gestur komið, sem
heitir Helgi Sigurðssorl frá Vík í
Lóni, og fýsti að finna mig að
máli. Eg tók slikum fréttum vel.
En—hann hafði þá ekki komið i
sinni líkamlegu mynd, heldur bafa
hin andlega sjón sálarinnar, sem
virtist i fljótu bragði nokkuð fjöl-
fær. En þá eg fór betur að gá að,
þá fann eg, að þessi tveggja kapí-
tula ritgerð, sem birtist í þrjátíu og
átta E38J pistíum, var nokkuð út-
úrdúrasöm, sem eg furðaði mig
ekkert á, í rauninni, þrátt fyrir
hans góðu uppfræðslu, er hann
naut í ungdæmi.
Greinin heitir “Sitt af hverju”.
og kom á prent 4. sept. siðastí. á 7.
blaðsíðu Lögljergs. Nafnið er ef-
laust vel valið, hjá Helga,—en mér
hefði þótt fallegra dð kalla hana
Öll út í hött. Ritgjörðin á víst að
vera svar upp á þær fjórar spurn-
ingar, er eg hafði spurt hann við-
víkjandi hinum viðeigandi löðrung,
er hann gaf Baldwin í sumar. Ekki
mjög ómyndarleg svör, eða hitt þó
heldur!
Helgi verður aö afsaka mig, þó
eg hafi ekki veitt honum viður-
kenningu fyr,—einnig verð eg að
biðja hann að afsaka, þó eg nenni
ekki að gjöra viðeigandi athuga-
sefdir við ranghermin og hugsun-
arvillur, ær hafa slæðst inn hjá
honum, af ásetningi eða vangá —
við skulum segja af vangá, því öll-
um kann yfir að sjást, þótt vel sé
að sér. Ég skoða vel viðeigandi,
að lofa þér að tolása mestu mæðinni
og jafna þig, um óákveðinn tíma—
því eg þekki skaplyndi þitt—áður
en eg fer að spinna' úr ‘lopanum”
þinum. ' I>ví alveg væri óviðeigandi
að eridurgjalda þér ekki þessa 38
pistla—það er að segja, ef annað
hvort íslenzku vikublaðanna vildi
verða svo náðarsamlegt við mig,—
þó ekki væri ncma að svara spurn-
ingum þínum.
B. Rafnkelsson.
ekki fesa fyrir hörnin sín.
Þegar Heimskr. veröur þannig
úr garði gerð, mun vegur hennar
vaxa mjög frá því, sem nú er.
Winnipegosis, 5. ágúst,
Guðrún H. Friðriksson.
er verulegt spör í áttina til þess að
toæta úr því, en það virði-st að ó-
umflýjanlegt verði fyrir Bandarík-
in og England að Ihjálpa Þjóð-
verjum til að toorga stríðsskuldir
sínar í fleiri ár 0g Ibesti og toein-
asti vegurinn til þess, er að fría
þjóðina frá að þurfa að leggja fé
til hermála og hertoúnaðar.
Ef það vaeri «iört ’þá gætu Eng- ókeypis aimanak fyrir 1925.
lendingar veitt Þjóðverjum leyfi
til þess að flytja toúferlum til ný- Þeir, sem æskja, geta fengið ó-
lendanna bresku, og jafnvel til . keypis stórkostlega fagurt al- [
nýlenda þeirra, sem Þjóðverjar , manak fyrir árið 1925 í nó'vemtoerj
áttu, það hefir verið stefna Breta l. og desemtoer, með iþví að skrifa til j
tvö hundruð ár. Þjóðverjar fluttu Scandinavian American Line, 4611
til Canada og Afríku með fullu j Mai-n Street, Winnipeg. Amlanak
leyfi þeirra og einnig til Ástrajíu j þetta er ’gkrautlegt mjög í mörg-
og fjöldi af afkomendum þes-s 1 um Ihrífandi litum og ætti að kom-
fólks veitti samherjum lið í stríð- aJst á hvert einasta íslenskt heim-
inu. | ili. Þeim, sem æskja að fá það
Þjóðverjum er enn iþungt í huga sendi skýra ogfulla áritan til áður
til samherja en slíkt fyrirkomu-^reindrar skrifstofu.
Fjölskyldu- ((
hópur eða hóp-
ur afkunn-
mgjum
Getur heimsótt Gamla..
Landið á mjög þægi-‘
legan og au&veld'an hátt, me®
því aö ferBast me8
Þriðja farrými
Cutiard
G6S rflm, ág-ætar máltíSir, opiS
og lokaS skemtigöngu - þilfar;
svefnstofur kvenna og barna-
klefar. fyrirtaks hijðSfæraflokk-
ur. Fimm stórskip—“Oarman-
ia” og “Caronia” (20,000 tonn>
frá Quebec til Queenstown og
Liverpool — "Andania’’, Ant-
oni” og “Ausonia” (15,000 ton)
frá Montreal til Piymouth, Cher-
bourg og London. Finnið um-
boísmann Ounard eimskipafé-
l'agsins-' og spyrjiS ,hann um far-
gjöld og ferSaáttanir, eSa skrifiB
The Cunaril Steani Ship Co.,
Limited
270 Matn Street
Wlnnl’ieg, Man.