Lögberg - 18.02.1926, Page 2

I
Bls. 2.
LÖGBEKG FIMTUDAGINN,
18. EEBRÚAB 1926.
Hún notaði þœr fyrir
20 árum.
Þetta eegir Mrs. A. Demers um
Dodd’s Kidney Pills.
Hún hafði liðið af Lumbago Og
meltingarleysi og batnaði fljótt af
Dodd’s Kidney Pills.
T
væri jafnan áfátt að því leyti að
þar væri ekkert til skemtunar fyr-
ir börnin og ungmennin. Hann sló
varnagla við því í þetta sinn.
Krakkarnir skemtu sér kostuglega
yfir Tuma!
Þannig tókst samkoman yfirleitt
ágætlega. Mikla og varanlega þökk
eiga þeir skilið, er helga félags-
Ottawa, Ont., 15. febr. (einka- málunum þá óskoruðu atorku og
frétt)— | alúð, sem samkomur af þessu tægi
‘'Fyrir 20 árum var eg mjög bera vott um.
veik af meltingarleysi og Lumba-!
go,” segir Mrs. A. Demers, 520 rr> A. Fr.
Clarence St. “Eg hafði vitjað -------
margra lækna og það svndist ekkij
stoða. Eg fór að nota Dodd’s tílfolli
Kidney Pilís. Eftir þrjá mánuðij Uiauegl lllieill.
leið niér miklu betur og eftir áriðj . _ ... . .......
var mér alveg batnað. Alt af síð-: * a° er ÉTrátlegt tilfelli þegar
an, ef eg finn til verkia eða þreytuj þeir, sem þykjast vera þjónar
Kádm».PdhT- KriSts « < »ve,nl’
laust með meðalinu og fólk ætti
niðurbrjóta lögmálið og spámenn-
ina, eg er ekki kominn til þess að
miðurbrjóta, heldur til þess að upp
fylla, því sannlega segi eg yður,
þangað til himin og jörð líða undir
lok, mun ekki einn smástafur eða
3tafkrókur lögmáls-ins undir lok
líða, unz alt er komið fram. Hver
sem því brýtur eitt af þessum
minstu boðorðum, og kennir mönn-
um það, hann mun kallaður verða
minstur í himnaríki (verða lítils
metinn af þeim, sem á himnum
búa), en hver sem breytir eftir
þeim og kennir þau, hann mun
kallaður verða mikill í himnaríki,”
Matt. 5, 17-19. Samt staðhæfa þeir
að lögmál Guðs sé afnumið.
að brúka það stöðugt þangað til
því batnar.”
Dodd’s Kidney Pills gera nýrun
heilbrigð. Heilþrigð nýru hreinsa
öll óholl og skaðleg efni úr blóð-
inu. Þær eru bezta meðalið. Og
þér ættuð a_ð revna þær einu sinni.
Þær fást hiá öllum Ivfsölum.
Wynyard-póstur.
Wynyardbúar eru reyndar fram-
kvæmdasamir um margt. Félagslíf
þeirra liggur sjaldan alveg niðri.
Þar eru líka þrjú öflug, íslenzk fé-
lög, þ. e. tveir söfnuðir og þjóð-
ræknisdeild. og eru þau sjaldan
öll aðgerðarlaus í einu. Fremur er
hitt að oft séu þau öll á ferðinni
í einu með ^félagslegar tilraunir
sínar.
Stundum verða tilraunirnar, að
visu ekkert annað en tilraunir. Á
þetta einkum við um safnaðarsam-
eru komnir óafvitandi að kalla
mætti sem Iiðhlaupar yfir í fylk-
ingar Satans og berjast gegn
Kristi og sannleikanum. Þegar
þeir taka höndum saman með van-
trúarmönnum við að rífa og tæta
sundur hina guðlegu opinberun,
sem kristnin byggist á.
Hvað eigum vér að segja um þá
kennimenn, sem kenna að lögmál
Guðs, tíu laga boðin séu afnumin.
Viltu, kæri lesari, renna augunum
yfir ofurlítinn samanburð á stað-
hæfíngum og komast að raun um
rökfærslu þessa manna.
1. Þeir kenna út frá Nýja testa-
mentinu, að Guð muni rita ’lög”
sin í “hugskot" mannanna og
“gefa þau 1 hjörtu þeirra,” Hebr.
10, 16, en samt er lögmálið af-
numið, staðhæfa þeir.
2. Þeir kenna út frá nýjatesta-1
mentinu, að “kærleikurinn sé upp-!
fylling lögmálsins,” Róm. 13, 10,
7. Þeir kenna út frá nýjatesta-
mentinu: “Þannig er lögmálið
heilagt og boðorðið heilagt, rétt-
látt og gott,” Róm. 7. 12. Samt
staðhæfa þeir að lögmál Guðs sé
afnumið.
• /
8. Þeir kenna út frá nýjatesta-
mentinu: “Synd tilreiknast ekki,
meðan ekki er lögmál”. “En satt
er það, að eg þekti ekki syndina
nema fyrir lögmálið, því eg hefði
ekki vitað um girndina, hefði ekki
lögmálið sagt: Þú skalt ekki girn-
ast” Róm. 5: 13; 7: 7. Samt stað-
hæfa þeir, að lögmál Guðs sé af-
numið. f
9. Þeir kenna út frá nýjatesta-
meritinu, að Iögmálið sé “tyftari
vor til Krists,” Gal. 3, 24. Samt
staðhæfa þeir að lögmál Guðs sé
afnumið.
10. Þeir kenna út fré nýjatesta-
mentinu: “Því þótt einhver héldi
komur enda veður jafnan óhag- en samt er lögmálið afnumið, stað j alt Iögmálið, en hrasaði í einu at-
varðveita boðorð Guðs,” 1. Kor. 7,
19, en samt staðhæfa þeir að lög-
mál Guðs sé afnumið.
“* 6. Þeir kenna út frá nýjatesta-
stæð, þegar þær eru haldnar. Oft
ar er þó hitt að félagsfyrirtteki
Wynyardbúa vaxa svo og dafna að
þau bera blöð og blóm og ávexti
aðsóknar, ánægju og nytsemdar.
Sjaldan hefir þó betur tekist en
29. janúar síðastliðinn, er þjóð-
ræknisdeildin “Fjallkonan” efndi
til samkomu í hermannaskála (G.
W. V.-Hall) Wynyardbæjar. Meiri
hlutí samkomunefndarinnar hafði
unnið prýðilega að öllum undir-
búningi, og auglýst um allar jarð^
ir. Þar við bættist, að þennan dag
brá til blíðviðris, þótt einna kalsa-
samast væri í veðri um þær mund-
ir. Nýfallin .lognmjöll gerði ak-
færið ákjósanlegt. Enda var sem
dregið væri I skálann af sam-
komugestum. Yndislegur húsfyll-
ir! Þar sá eg mörg andlit í fyrsta
flinn
Ræðumaður kvöldsins var séra
Jónas A. Sigurðsson frá “Kirkju-
brú”. Flutti hann snildarlegt er
indi um vestur-íslenzku landnem-
ana, heimanför þeirra, kjör hér-
lendis og sigursæld — og — fram-
tíðarskyldur arfþeganna.
Frá Árborg var kominn, sam-
komunnar vegna, hr. söngstjóri
Brynjólfur, Þorláksson. Undir
hans stjórn söng Ungmennakórið
fjórum sinnum, þrjú lög í hvert
sinn. Var ágæt skemtun á að hlýða
þótt örlítið kendi þess, að æfingar
höfðu legið niðri síðan um nýár.
Einsöng söng frú J. S. Thor-
steinsson af sinni alkUnnu leikni
— í þetta sinn, tvö vinsæl íslenzk
alþýðulög. Frúin er mesta hjálpar-
hella og trygðatröll íslenzku f€-
lagslífi Wynyardbúa, — æfinlega
reiðubúin að skunda til aðstoðar
bæði þegar sérstaklega skal vanda
t*l skemtiskrár, og þegar aðrir
bregðast, eins og verða vill um
mig og fleiri.
Tveir sjónleikir voru á skemti
skránni. Þeir herrar Arni Sigurðs
son, Hallgrímur Axdal og Þórður
Axdal sýndu 2. þáttinn úr “Syndir
annara” eftir hr, Einar H. Kvaran
tókst þeim meðferðin ánægjulega
vel. Efnisvalið ágætt fyrir tæki
færið. Til munu vera þeir “fram
faramenn” meðal landa vorra hé%’
vestra, sem 1 þjóðernisle«u tillití
eru eins konar “Þingvallasalar”
ajálfsagt eru hinir þó fleiri, sem
sjá sér tjónið eitt í því, að láta hér
af hendi “Þingvöll” íslenzks þjóð-
iernis. Sjónarmið beggja eru raun1
ar rædd ítarlega i leikþættinum,
er þarna var sýndur.
Þá lék og Árni Sigurðsson ein
leik, öllum við3töddum, ungum sem
gömlum til reglulegrar sk^mtunar.
Efni: Gamli maðurinn, hann Tumi
fær bréf frá “þeirri gömlu.” (kon-
unni sinni). “Sú gamla hefir þá
undanfarið verið á baðstað sér til:
affitunar og heilsubótar. Henni
finst dýrðin dásamleg á baðstaðn-
um — er reglulega hrifin af ný-
tfzkulífinu —• ekki sízt þdssum
indælu nýmóðins herrum. Aum-
ingja Tumi var svo langt frá þvi
að vera nokkur nýmóðins herra,—
enda þarf hún að segja honum
sitt af hverju, blessuð konan hans,
og búa hann undir heimkomu sína
næstu daga. Tumi situr á kassa
frammi í eldhúsi og les — les bréf-
ið frá “þeirri gömlu” af skemti-
legustu snild!
Þess mintist eg, er eg sá þennan
einleik Áfna, að eitt sinn í fyrnd-
inni hafði hann orð á því við mig,
að þjóðræknissamkomum vorum
13. Þeir kenna út frá nýjatesta- en gleyma almætti Guðs, sem segja
mentinu: “Því það, sem lögmálinu eins °£ Þessir njósnarar gerðu:
var ómögulegt, að því leyti, sem! “Vér getum ekki’’ Það er þetta
það mátti sín einskis fyrir holdinu, j
það gerði Guð, er hann með því að
mikla “vér,” en þeir gleyma Guði,
trúa á mátt sinn en ekki mátt
Guðs, og þar fá þeir Pál gamla
illa á móti sér, sem staðhæfir:
“alt megna eg fyrir aðstoð hans,
sem mig styrkan gerir.”
Þegar nú prestur hafði lokið
þessari ræðu sinni, sem gekk guð-
lasti næst, þá biður hann gamlan
öldung að enda með bæn. Gamli
maðurinn gengur fram, beygir
hljóðlega höfuð sitt og biður:
“Drottinn, þú heffr sagt: Þú
skalt ekki morð fremja, þú skajt
ekki hórdóm drýgja, þú skalt ekki
stela, þú skalt ekki ljúgvitni bera,
þú skalt ekki girnast.” En hér er
prestur, sem segist brjóta öll þín
boðorð daglega. Drottinn gef þú
oss betri prest.”
Pétur Sigurðsson.
riði, þá er J^nn orðinn sekur við
öll boðorð þess. Því Sá, sem sagði:
Þú skalt ekki hórdóm drýgja, hann
sagði líka: Þú skalt ekki morð
fremja. En þótt þú drýgir ekki hór
en fremur morð, þá ertu orðinn
yfirtroðslumaðuF Iögmálsins. Tal-
ið þvf og breytið eins og þeir, er
dæmast eiga eftir lögmáli frels
hæfa þeir.
3. Þeir kenna út frá nýjatesta-
mentinu: “1 þessu birtist elskan
til Guðs, að vér höldum hans boð-
orð og hans boðor# eru ekki þung,”
1 Jóh. 5, 3, en samt er lögmálið
afnumið, staðhæfa þeir.
4. Þeir kenna út frá nýjatesta-
mentinu: “Sá sem segir: Eg þekki * isins,” Jak. 2, 10-12. Samt staðhæfa
hann, en heldur ekki boðorð hans, j þeir að lögmálið sé afnumið.
er lygari, og sannleikurinn er ekki! ,, _ . , ,, , , ,. ,
í honum,” 1. Jóh. 2, 4, en samt! U* 1ut trá nýjatesta-
staðhæfa þeir að lögmálið sé af-!™6 . : , l ^
numið drygir og lagabrot, og syndin er
j lagabrot,” 1. Jóh. 3, 4. Samt stað-
5. Þeir kenna út frá nýjatesta-' hæfa þeir að lögmál Guðs sé af-
mentinu: “Umskurnin er ekkert og! numið.
yfirhúðin ekkert, heldur það aðj
senda son sinni í Iíkingu syndugs
holds og vegna syndarinnar, fyrir-
dæmdi syndina í holdinu, til þess
að réttlætis-kröfu lögmálsins yrði
fullnægt hjá oss, sem ekki göngum
eftir holdi, heldur eftir anda,”
Róm. 8, 3, 4. Samt staðhæfa þeir
að lögmál Guðs sé afnumið.
Enginn getur fullnæ^t réttlætis-
kröfu lögmálsins. Það er haldið
Guðs boð, nema hann sé leiddur
af anda Guðs, því andinn skrifar
boðorð Guðs í hjörtu barna nýja
sáttnnálans.
Það er grátlegt, að almenning-
ur skuli vera svo illa andlega upp-
lýstur á tijttugustu öldinni, að
hann skuli ekki geta gert greinar-
mun á siðalögmálinu, tíu boðum
Guðs, jog fórnarlögmálinu —
skuggalögmálinu. Skuggalögmálið
var stundlegt. Siðalögmálið e/ ei-
líft og grundvöllur Guðs ríkis, og
mun standa lengub en himin og
jörð, segir Jesús sjálfur, Matt. 5,
17-19.
Jesús “uppfylti” siðalögmálið,
hann fullnægðí kröfu þess, sýndi
að það var réttlátt, “heilagt og
gott.” Jesús afnam skugga- eða
fórnarlögmálið, samkvæmt spá-
dóminum, Dan. 9, 27, og eins og
J’áll segir, er hann talar um lög-
málið, sem var “skuggi.” Það af-
máði Kristur með boðorðum þess
og skipunum. Þennan “millivegg,
sem orsakaði fjandskapnum,” sem
orsakaði fjandskap milli Gyðinga! flutt í þjóðminjasöfn landsins.
Upi nTTEllli
Cream IfJfp
Separator i
WORLDS
Greatest
Cream
Saver

Þægilegust að hreinsa, og
endist bezt; ér ábyggileg-
ust og bezt af öllum skil-
vindum í heimi.
Fjörutíu ára reynsla sann-
ar að “Melotte” endist í
20 ár eða lengur og skilur
þá eins vel og þegar hún
var ný.
Frá Tyrkjum.
Hjátrú og fáfræði landsmanna.
Grein sú, sem héh fer á eftir, er
rituð í Miklagarði (Konstantín-
ópol) í fyrra mánði og lausléga
þýdd hér úr ensku blaði.
Allur almenningur virðist fús-
lega taka þeim umbótum, sem nú
eru að breyta Tyrkjaveldi í líkingu
hinna minni ríkja Norðurálfunn-
ar. Alt, sem austrænt er í klæða-
burði Tyrkja, er af tekið og sumt í
REYNIÐ VEllNA Á BOl YÐAR ÁN SKULDBINDINGAR
Það mun sýna yður, að “Melotte” er allra skilvinda
fullkomnust hvar sem á er litið.
Þægilegir skilmálar—Seld um víða veröld.
Aðrar Lister vörur:—“Lister”, “Canuck” og “Magnet”,
velar, Grain Grinders og Crushers, Electric Light-
íng Plants. “Melotte” Cream Separators”, Churns,
Ensilage Cutters, Silos, Sawing Outfits, Pumps,
Pumo Jacks og Pumping Outfits, etc.
Skrifið í dag eftir vöruskrá fneð myndum.
R.A.Lister C°-Canada-Limiteo
WINNIPEG REGINA EDMONTON and HAMILTON
12. Þeir kenna út frá nýjatesta-
mentinu, að Jesús muni segja við
nokkra á þeim mikla degi: ‘Aldrei
þekti eg yður, farið frá mér þér,
sem fremjið lögmálsbrot," Matt.
mentinu þessi orð Krists: “Ætliðj 7, 23. Samt staðhæfa þeir að lög- um, sem líkt og vondu njósnararn
ekki að eg sé kominn til þess að j mál Guðs sé a/numið. . ir í ísrael horfa á rammleik sinn
og héiðingja, umskurnarlögmálið
og fórnarlögmálið, sem skildi
Gyðinga frá öllum öðrum þjóðum.
Svo langt fara sumir þessara
andlega viltu m^nna, er staðhæfa
að lögmál Guðs sé afnumið, að
þéir segja, að þeir, sem leitast við
æð halda boð Guðs “séu á beinum
glötunarvegi," að þeir séu “falln-
ir úr náðinni,” að þeir séu orðnir
“viðskila við Krist,” að þeir séu
“undir bölvun”, lalt fyrir það, að
leitast við að halda lögmál drott-
ins. Þeir þykjast hafa postulann
Pál með sér í þessu fordæmingar
fargani, rugla öllu saman, sem
hann segir og þeir ekkert skilja í.
Eitt sinn hafði prestur nokkur
prédikað fyrir mörgum áheyrend-
um, um það að enginn gæti haldið
boð Guðs. Það er æfinlega nóg til
af þessum andlegu sjálfbyrging-
Meir en helmingur fólks — karla
og kvenna — virðist fagna því að
losna við fornar venjur 1 klæða-
burði, og grípa fegins hendi við
hinum vestræna klæðnaði. Fáeinir
forneskju menn^hafa i lengstu lög
reynt að spyrna í móti hinum nýja
sið, en hafa miskunnarlaust verið
dregnir fyrir tvo dómstóla, sem
fengið hafa þessi mál í hendur, og
kallaðir eru “óháðu dómstólarnir.”
Þessir skæðu dómstólar hafa orðið
mörgum* fáráðum mótþróamanni
banagildra og eins uppreisnar-
ihönnum, og fækka þeir nú óðum,
þvi a ðsumir gangast undir hinn
nýja sið, en aðrir eru drepnir eða
kúgaðir. Þessum dómstólnm er
bæði ætlað að gæta grundvallar-
laga hins nýja ríkis, og sjá um, að
haldin sé hin nýju lög, sem lúta
að því að snita alla þjóðarháttu
að siðum vestrænna þjóða. Þeir
refsa jafnt samsærismönnum, ræn
ingjum, illræðismönnum og þeim,
BlLLINN SEM HEFIR SÖGU-
LEGA K0STI.
UALITY, það eru arfgengir kostir,
sem þessi bíll hefir haft fráupphafi.
Fyrsti Ford bíllinn var kosta bíll, og
Ford bíllinn sem búinn er til í dag,
er kosta bíll.
í tuttugu og eitt ár hafa kostir Ford bílanna
staðið stöðugir. Með því móti aðeins, hefirþað
verið hægt að auka stöðugt framleiðsluna. svo
Ford bíllinn skarar fram úr ölhim öðrum bílum.
Fullvissa allra þjóða um kosti bílanna, er meira
metinn og betur varðveitt, heldur en nokkur
önnur eign F ord’s.
Þetta er ástæðan fyrir því, að heimurinn tekur
Ford-bílinn fram yfir alla aðra.

KEYRSLUBÍLAR - FLUTNINGSBÍL AR
DRÁTTARVÉLAR ,
SAGAN SANNAR ÁGŒTI ÞESSARAR FRAMLEIÐSLU
sem halda fast við hin fornu höf- hyggna og afkastamikla eins og
uðföt. fþá, sem hrundið hafa þessum nýj-
Hver sem fer um fjölbygðustu: ungum af stað.
staði ^landsvns, verður þpgar for- \ __ Vsir.
viða á þeirri breytingu, sem orðin ; _____________
er á fatnaði landslýðsins, og hefir!
forsetinn, Kemel pasha, komið j GailiaillcÍklir.
henni á, með því að beita til þess 1
vinsældum sínum og áhrifavaldiJ íslendingar! Leikfélagið H. B. C.
Er svo að sjá sem því sé öllu vel, Entertainers sýna gamanleik í
tekið með alþýðu, sém hann ber í Goodtemplarahúsinu fimtud. 18.
upp, og fer í þá átt, að þjóðin j tet)r- n- unúir umsjón stúkn-
semji sig að siðum vestrænna anna “Heklu” og “Skuldar.
' j Leikurinn heitir “The Great
En þó að forgöngu forsetans í Ruby” og fer fram hér í borg og
vísindum, efnalegum umbótum ogj aðalefnið er þetta:
frjálslegum umbótum hafi verið
ágætlega tekið meðal alls þorra
manna, þá er mikiU hluti þjóðar-
innar ótrúlega skamt á veg kom-
Lávarðsfrú, sehi dvelur á gisti-
húsi verður þess vör að búið er
að ræna hana gimsteininum dýr-
inn. “Þeir standa svertingjum litlu | mæta’ er því $llu *teJPt 4 annan
framar í lifnaðarháttum,” sagði! f“d““ [y?m ha“_n f^d'
mér Evrópumaður, sem lengi hef- |
ist. Einnig býr á gistihúsinu kín-
ir átt heima í Tyrklandi og fór ný-1 .
verekur keisari. :Mál hans flytur
lega um sveitir landsins til þess j
að kynna sér áhrif “siða-skift
: jafnan prinsessa ein forkunnar
fríð. Keisarinn segist muni geta
anna.” Hjátrú er enn h'in magnað- fun(lið Fimfeininn með hjálp kín-
asta og hefir mörgu illu til leiðar i verskrar galdrah8tar _ maðurinn
sem leikur keisarann er æfður
kony'ð, einkum í heilbrigðismál-
um.
Þessi maður sagði mér til dæm-
is, að hann hefði einu sinni verið
staddur í húsgarði höfðingja
noKkurs og séð þar þrjár eða fjór-
ar konur andspænis sér. Þær
höfðu kastað andlitsblæjum sín-
um, en ekki hafði siðabótin náð
öðrum tökum á þeim.,Ein þeirra
var ung byúður, og var gömul kona
að veita henni lækningu við höf-
uðverk. Lækningin var í því fólgin
að ristir voru djúpir, lóðréttir
skurðir á enninu, yfir augunum,
en áður höfðu láréttir skurðir ver-
ið ristir yfir augnalokunum, til
þessa að taka við því blóði, sem
rynni ofan.
Óteljandi dæmi mætti nefna um
fákunnáttu fólks í Tyrklandi og
eru siðir þess ýmsir mjög gamal-
dags. Er auðsætt, að því verður
ekki breytt til batnaðar á skömm-
um tíma, einkánlega vegna þess,
að mjög lítið er þar um lærða
lækna, kennara eða sérfræðinga
og mestur hluti fólks er hvorki læs
né skrifandi, hefir engin kynni af
öðrum þjóðum og veit ekkert,
hverju þar fer fram.
Kröfur þaér, sem gerðar eru til
daglegra þæginda, eru hvarvetna
svo ótrúlega litlar (nema meðal
örfárra efnamanna í borgum og
bæjum), að jafnvel á hinum miklu
höfuðbólum, sjást hvergi rúm-
stæði. Heimafólk etur alt af einu
fati og oft án hnífa og gafla, og
herbergin, sem etið er i og sofið,
eru gersneydd öllum þægindum og j
trúðari — En ekki er alt sem sýn-
ist. Keisarinn er gimsteinaþjófur
og vill aðeins komast á brott með
demantinn og hefif látið ræna
honum. Honum verður það Örð-
ugra en hann bjóst við, því leyni-
lögreglumaður kemur í spilið. Eft-
ir það, reyna þeir hvor um sig að
nota þjónustufólkið og ástleitnl
þess til þess að koma sínum vilja
fram. Leikurinn, sem sýnir glögg-
lega baráttu þessara manna og
kænskubrögð er einnig blandinn
skrautsýningum, einsöngvum og
kórsöngvum, sem hver út af fyrir
sig myndi gera kveldið ánægjulegt.
Þegar svo þetta er blandíð gim-
steinaþjófnaði og ástaræfintýrum '
ásamt alvöru og missýningura
trúðarans, óg spánskum danssýn-
fngum, þá mun'fullkomin skemt-
unin.
Fyrripartur leiksins gjörist i
einum skrautsal gistihússins,
skrautið er því framúrskarandi
Seinniparturinn fer fram í lysti-
garðinum upplýstum af kínversk-
um ljóskerum. 1 f jarsýn sjást skóg-
ar og gosbrunnar. Eg held að höf-
undur leiksins hafi verið að líkja
eftir “þúsund og einni nótt.”
Eitt aðalhlutverkið leikur hðf-
undur leikritsins Mr. A. E. Bridg-
water, en hin hlutverkin léika
æfðir leikendur; verður því eng-
inn viðvaningsbragur á meðferð-
inni. Tjöld öll eru eftir listmálara
félagsins.
Landar góðir, styðjið málefni
stúknanna með því að sækja leik-
VtSTSSTi::!””■ y*“ „f
alt miðbik landsins og austurhluta j1 næsta bia u
þess.
En foringjar hinna vestrænu
umbóta kvarta mest yfir því, hve
féa menn þeir eigi sér til stuðn-
ings og til þess að halda starfinu
áfram. Þeir segja, að svo virðist,
sem fátt ungra og upprennandi
Tyrkja hafi nægilega þekkingu til
þess að taka við af þeim, sem þetta
umbótastarf hafi hafið. Þeim finst
Táfræðin hið þyngsta farg, sem
þeir eiga við að etja^ Þeir eru
að svipast eftir ungum mönnum,
sem geti tekið við af þeim, en
finna illu heilli, altof fáa. Þetta er
þeirra mesta mein og höfuð-hætta,
eins og nú starida sakir. *— Or
þessu er ekkert vísvitandi aftur-
kast að óttast, en nú þarf svo víða
umbóta eða nýrra stórvirkja, að
varla virðist 'völ á nségilega mörg-
um velmentuðum Tyrkjum til
slíks. Sú hætta vofir yfir öll-
um -umbótum, að þær lognist út af
með frumkvöðlum þeirra, vegna
dáðleysis eins og ómensku, nema
forkólfunúm takist að vekja nýja
og marga menn til dáða, jafn
ÞAULIN
CHAMBERS
C0.LTD
Búiðtil úiVesturiandshveití
af einu elzta Biacuit bökun-
arfélaflii VeaturCanada, Er
Lokkandú heilnœmt, hreas-
andi. Goft 1876 — ekkert
betra nú.
I þaegilc8um stórum
pökkum eða pundatali
PAUHN CHAMBERS C0.
Ell. 1876 LIMlTto
WINNIP6Ö
RICINA
SASKATOON
CAl-C.ARY
SDMONTON
VHBBP