Lögberg - 23.04.1931, Blaðsíða 2

V
Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 23. APRÍL 1931.
Högbers
Gefið út hvern fimtudag af
THE COLUMBIA PRESS, LTD.,
Cor. Sargent Ave. og Toronto St.
Winnipeg, Manitoba.
Talsímar: 86 327 og 86 328
Einar P. Jónsson, Editor
Utanáskrift blaSsins:
The Columbia Press, Ltd., Box 3172
Winnipeg, Man.
Utanáskrift ritstjórans:
Editor Ldgberg, Box 3172, Winnipeg, Man.
Verð $3.00 um árið. Borgist fyrirfram.
The "LögberB” is printed and published by
The Columbia Press, Limited,
695 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba.
Sumar
Veturinn cr riðinn úr hlaði, en sumarið gengið í
garð; hér í landi hefir í raun réttri að þessu sinni,
tæpast um vetur verið að tala, því svo mild var veðr-
áttan lengstan tímann; næsta ólíku mun hafa verið
til að dreifa heima á ættjörð vorri, að því er oss
skilst; mun tíðarfar þar hafa verið með strangara
hætti, en við hefir gengist mörg undanfarin ár.
Sumarið er aufúsugestur þjóðanna; þó mun það
ekki vera hvað sízt, velkominn gestur íslenzku þjóð-
inni, er flestum þjóðum fremur hefir að jafnaði mikið
af vetrarríki að segja.
Oss, sem borin vorum og barnfædd á Islandi, mun
seint úr minni líða hátíðablærinn, er yfir öllu hvíldi
á sumardaginn fyrsta; jafnvel fátækustu inn-heiða
og afdala býlin, skiftu svo um svip, að því er oss fanst,
að þau líktust miklu fremur konungshöll en kotungs-
hreysi; þó var því ekki ávalt að fagna, að samtímis
sumardeginum fyrsta, kæmi sólskin og sumarblíða,
því oft hagaði þá svo til, að yfir heilum héruðum
iivíldi grímmúðugt hjarn, svo langt sem augað eygði;
þó var breytingin raunveruleg, engu að síður; það
var hugsjón sumarsins, er náð hafði vfirtökunum á
sál fólksins, og þess vegna fékk útsýnið bjartari svip;
menn réttu hverir öðrum hendina með viðkvæmri
ósk um gleðilegt sumar, og í handtakinu falst heill
heimur af trausti til gróandans og lífsins.
Sumarið er vagga hinna hæstu hugsjóna; vonir
þeirra manna og kvenna, er svarið hafa hugsjón sum-
arsins hollustu, eru víðfleygar og láta aldrei hasla
sér völl; þær eru æðastög enduryngingarinnar miklu.
Sérhverri þjóð er vormanna þörf; hug'prúðra
manna, er eigi veigra sér við að sigla sinn eigin sjó,
hvað sem á móti blæs.
Islenzka þjóðin hefir til þess góða og gilda á-
stæðu, að vera forsjóninni þakklát fyrir þann fjölda
frækilegra manna og kvenna, er hún á öllum öldum
hefir eignast og borið hafa hróður hennar yítt um
lönd; hún á vormönnunum atlan sinn þroska að
þakka.
Vafalaust eru þeir hreint eigi svo fáir, er um
sárt eiga að binda af völdum hins hverfanda vetrar,
þótt mörgum hafi hann að sjálfsögðu víðtæka blessun
veitt. En nú er sumarið gengið í garð, með lífstein
þann, er fægja skal og græða sárin; tryggingin fyrir
sigurvinningum sumarsins, er eilífs eðlis; hún er fal-
in í sólbjarmanum, langdeginu og gróðrarskúrinni.
Sú er vor innilegasta ósk, að sumarið nýbyrjaða,
megi ekki einungis reynast fólki voru farsælt í efna-
legum skilningi, heldur einnig veita sólskini og sálar-
frið inn á hvert einasta íslenzkt heimili, hvar í heimi
sem er, svo að þar fái að eins þau frækorn skotið rót-
um, er til manndóms og menningargildis miða.
Að svo mæltu óskum vér fslendingum beggja
megin hafsins, góðs og gleðilegs sumars.
Stjórnmálin á Spáni
Frá því var skýrt í síðasta blaði, að Spánarkon-
ungur hefði látið af völdum og vTæri flúinn úr landi;
var þess jafnframt getið, að þjóðin hefði við almenna
atkvæðagreiðslu lýst yfir því, að héðan af skvldi
Spánn vera lýðveldi; þótt atburður þessi gerðist með
skjótum hætti, þá mun hann samt í raun réttri ekki
komið hafa neinum á óvart, með því að á Spáni hafði
jafnan sýnzt alllra veðra von, frá þeim tíma, er de
Rivera tók sér alræðisvald í hendur og stjórnaði
landinu með herafla.
Maður sá, er við völdum tók, að afstaðinni stjórn-
arbyltingunni, heitir Zamora; hefir hann verið foringí
lýðveldissinna um nokkurt skeið, og látið mikið til sín
taka; í septembermánuði síðastliðnum, jflutti hann
tölu, er mikla athygli vakti víða um heim; fór hann
ekki dult með þá sköðun sína, að aðeins væri um
tímaspursmál að ræða, þangað til konungsvaldið á
Spáni hefði sungið sitt síðasta vers; komst hann meðal
annars þannig að orði: “Konungsveldinu hefir verið
haldið við af glæframönnum í háa herrans tíð; nú er
síðasta þættinum lokið, og tjaldið í þann veginn að
falla; krúnan hefir bitra blóðskuld að baki, er aldrei
verður endurgreidd; vextirnir verða samt sem áður
að borgast, en slíkt verður með þeim einum hætti'
gert, að konungurinn leggi niður völd og fari úr
landi með alt sitt sifjalið.” Af þessu má sjá, að hinn
nýji stjórnarformaður Spánverja, er alt annað en
myrkur í máli. ^
Stjómarbylting þessi hin nýafstaðna, fór fram
með ró og spekt; þess ekki getið, að hún hafi kostað
spönsku þjóðina einn einasta blóðdropa; slík alvara
virðist hafa náð yfirtökum á þjóðinni, að minsta kosti
í 'svipinn, að vænta megi góðs af; þó verða þar vafa-
laust enn um langt skeið, ýms áskyld og sundurleit
öfl að verki; fylgið við konungsættina er enn ærið
djúprætt; hinn fráfarni konungur er persónulega vin-
sæll maður, og á þarafleiðandi fjölda dáenda með
þjóð sinni; þykir mörgum vegur hans hafa vaxið,
sökum þess hve drengilega hann brást við, er ljóst
varð u-m vilja þjóðarinnar, að afstöðnum síðustu
kosningum.
12. ársþing
Þjóðræknisfélagsins
(Framh.)i
Sig. Vilhjálmsson mælti meS því að
allir ísl. í Vesturheimi væru þarna skráS-
úr. Gjöröi grein fyrir hver ávinningur
gæti siöar af því orðiö, ef þessi skrásetn-
ing yrði almenn.
Jónas Jónasson flutti ágæta ræöu um
gagnsemi Selskinnu og nauösynina á þvi
aö menn sintu henni. *
Eftir biö þessa las J. J. Bildfell nefndar-
álit um inngöngu lestrarfélaga og annara
skyldra stofnana í Þjóðræknisfélagið. Var
þaö á þessa leið:
Vér undirritaðir leggjum til, að stjórn-
arnefnd Þjóöræknisfélagsins sé falið að
taka á móti tilboðum frá þeim félögum,
sem kyrinu að vilja ganga inn í félagið og
leggja þau fyrir Þjóðræknisþing.
j. J. Bíldfell,
A. P. Jóhannsson,
J. Húnfjörð.
R. E. Kvaran taldi nefndarálitið með
öllu ófullnægjandi og benti á, að nefndar-
menn hefðu ekki tekið til greina þær
bendingar, sem forseti hefði þegar gefið
í þessu máli.
Forseti bað ritara að taka sæti sitt og tók
til máls. Tók hann i hinn sama streng um
það, að nefndarálitið væri ófullnægjandi.
Flutti hann langt og snjalt erindi um
nauðsynina á þvi að taka sem' vinsamlegast
á móti þeim tilboðum, sem félaginu bær-
ist um viðbót við félagið. Taldi hann
nefndarálitið vera nærri sama sem afsögn
á því að sinna þeim tilmælum, sem til
mála hefðu komið, með því að ætlast væri
til að bíða yrði árlangt áður en þau væru
tekin til greina. Flutti liann siðan sjálfur
breytingartillögu við nefndarálitið, er svo
hljóðar:
“Heimilt skal forseta, í samráði við
stjórnarnefnd Þjóðræknisfélagsins, að
gjöra sérstaka samninga um inngöngu í
félagið, við félög Islendinga vestan hafs,
sem vinna að svipuðu markmiði og Þjóð-
ræknisfélagið. Þó skal þess ávalt gætt í
sambandi við slíka samninga að skerða
ekki rétt einstaklinga innan félagsins né
heldur félagsheildarinnar.’’
A. P. Jóhannsson svaraði og færði rök
fyrir því, að nefndarálitið færi beinlínis
eftir stjórnarskránni. Færi tillaga forseta
í þá átt að skerða réttindi deildanna. Væri
með öllu óhugsandi að láta menn ganga inn
í félagið með niðursettu gjaldi.
J. Húnfjörð talaði ennfremur fyrir hönd
nefndarinnar.
Árni Eggertsson gerði grein fyrir því,
hvernig þetta mál hefði komið fram. Sagði
hann frá félögum, sem tilhneigingu hefðu
til þess að ganga í Þjóðræknisfélagið, en
teldu sig ekki eiga þess kost nú með því
fyrirkomulagi, er gilti.
Forseti varði breytingartillögu sina og
færði rök fyrir þvi, að hér væri opnaður
vegur til þess að ná fjölda manna inn í fé-
lagið, ef á þessu væri haldið með lempni
og nærfærni.
J. P. Sólmundsson benti á, að ef nefnd-
arálitið væri samþykt, þá væri málið ó-
þarflega flækt og gjört erfiðara fyrir með
inngöngu. Mælti með breytingartillögu for-
seta.
J. Húnfjörð taldi ekki gjörlegt að ganga
á annan veg inn í félagið en ráð væri
fyrir gjört í stjórnarskránni.
Rögnv. Pétursson skýrði frá tilmælum
félagsins Vísir í Chicago, eða forráða-
mönnum þess. Væri vissa fyrir því, að
menn þar langaði yfirleitt til þess að hafa
samband við félagið en treysti sér ekki til
þess að hafa að öðru leyti mikil not af
sambandinu sökum fjarlægðar. Um al-
menn bókafélög væri enginn vandi í þessu
sambandi. Mætti meta bókaeign til pen-
inga og reikna það sem tillag til félagsins.
Vildi hann að nefndin tSeki málið aftur til
yfirvegunar.
Ari Magnússon mótmælti því, að stjórn-
arnefndinni væri*gefið slíkt vald, sem fram
á væri farið í tillögu forseta. Þetta væri
gjörræði og hætta.
Mr. J. Jónatansson taldi þetta nokkuð
vandræðamál en um peninga-hlið málsins
skifti engu. Mælti með breytingartillög-
unni.
Var breytingartillagan^borin upp til at-
kvæða og samþykt.
Guðm. Árnason flutti nefndarálit Tíma-
ritsnefndar.
“Tímaritsnefndin leyfir sér að leggja
fram eftirfylgjandi skýrslu.
1. Nefndin leyfir sér að leggja til, að
ársrit félagsins verði gefið út næstkom-
andi ár á sama hátt og verið hefir að und-
anförnu.
2. Nefndin er þeirrar skoðunar, að
verð ritsins ætti að vera einn dollar fyrir
alla.
• 3. Nefndin leggur til, að kapp verði
lagt á að birta í ritinu bréf og skilríki, sem
snerta landnám íslendinga hér í landi, sem
og félagsmál þeirra, þau, er verið geti
lesendum til fróðleiks og skemtunar; þó
sé ekki gripið inn í það verksvið, sem lýt-
ur að landnámssöguritun, þar sem það
efni hefir vesið nokkuð grandgæfilega
tekið fyrir af öðrum.
4. Nefndin er þeirrar skoðunar, að
efni ritsins ætti að vera eins fjölbreytt og
unt er, og að ritgjörðir, sem eru mjög ó-
aðgengilegar fyrir almenning, ættu síðar
að vera birtar, nema að ritstjórinn álíti
þær ómissandi fyrir íslenzkar bókmentir og
tungu.
5. Nefndin leggur til, að stjórnar-
nefndin ráði ritstjóra og sjái að öðru leyti
um útgáfu ritsins eins og að undanförnu.
Árni Eggertsson Guðmundur Árnason
Sigurbjörg Johnson B. Dalman
Ingvar Gislason.
Rögnvaldur Pétursson og A. G. Magn-
ússon lögðu til að nefndarálitið væri rætt
lið fyrir lið. Samþ.
1. liður samþyktur með öllum atkvæð-
um.
2( Iiður sömuleiðis.
Við 3. lið gjörði R. P. þá breytingartil-
lögu, að fella niðurlagið niður: “Þó se
ekki” o. s. frv. til loka greinarinnar. Sú
till. var samþykt. Síðan samþyktur liður-
inn með áorðinni breytingu.
í meir en þriðjung aldar hafa
Dodd’s Kidney Pills verijf viður-
kendar rétta meðalið við bakverk,
gift, þvagteppu og mðrgum fleiri
sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf-
sölum, fyrir 50c. askjan, eða sex
öskjur fyrir $2.50, eða beint frá
The Dodds Medicine Co., Ltd.,
Toronto, ef borgun fylgir.
Palladómar
8. apríl—
Klukkan 9.01 í gærkveldi,
þegar Mr. Ivens lofaði því, að
hann skyldi innan lítils tíma láta
oss heyra ýmislegt mergjað um
auðvaldið (hann hafði þá þegar
talað í 15 mínútur), stóðum vér
á fætur og ruddumst með hávaða
miklum út undir bert loft, þar
sem vorblærinn blés um oss ó-
hindraður með öllu móti. 1 gær
var fimtugasti þingfundurinn á
þessu ári. Hugsið ykkur það!
fimtíu dagar og nærri fimtíu næt-
ur, og vér, sem erum að hverfa,
hnegjum oss með lotningu.
Stjórn, sem ræðir um hlutina,
er nú það fyrirkomulag, sem við-
urkent er í hinum vestlægu
löndum. Það er, skulum vér
R. P. lagði til að félla niður 4. lið. Sú
till. var samþykt.
5. liður samþ. og síðan nefndarálitið
með áorðinni breytingu.
Sýningarmál tekið fyrir. Kristján
Bjarnason flutti eftirfarandi nefndarálit.
Nefndin leyfir sér að leggja fram eftir-
farandi tillögur: t
1. Að nefnd sú, sem kosin var á síð-
asta þingi, haldi áfram störfum sínum og
hafi vald til þess að bæta sjálf við sig
meðlimum ef hún telur þess þörf.
2. Að þingið mæli með því við þjóð-
ræknisdeildir víðsvegar um land að þær
verði nefndinni hjálplegar.
3. Að þingið heimili stjórnarnefndinni
að leggja sýningarnefndinni til fjárstyrk
—ef þörf gjörist.
P. K. Bjarnason S. B. D. Stefánsson
Guðrún H. Jöhnson.
Ákveðið var að ræða nefndarálitið lið
fyrir lið.
Mrs. F. Swanson og J. J. Bildfell lögðu
til að samþ. fyrsta lið. Samþ.
Sömu lögðu til að samþykkja annan lið.
Samþ.
R. E- Kvaran lagði til að þriðja lið væri
vísáð til fjárhagsnefndar. J. J. Bíldfell
studdi. Samþ.
Bókasafnsmál tekið fyrir. O. S. Thor-
geirsson las upp eftitfarandi nefndarálit.:
Nefnd, sem skipuð var til þess að at-
huga bókasafnsmál Þjóðræknisfélagsins
hefir komið sér saman um eftirfarandi álit.
Vér álítum áð hér sé um eitt allra mesta
nauðsynjamál að ræða, sem ætti að geta
orðið þjóðræknismálum vorum til varan-
legrar blessunar í komandi tíð. Eins og
nú er ástatt eru hér tvö íslenzk bókasöfn í
Winnipeg. Annað safnið tilheyrir Jóns
Bjarnasonar skóla og er all-álitlegur bóka-
kostur, hitt er bókasafn þessa félags. En
því miður mun hvorugt þeirra vera nægi-
lega stórt til þess að það svari kostnaði að
opna þau fyrir almenning til útlána.
Viljum vér því leyfa oss að benda þing-
inu á, hve æskilegt væri að samningar gætu
tekist með þessum tveimur bókasöfnum.
Vér leggjum það til, að kosin sé þriggja
manna milliþinganefnd í bókasafnsmálið,
og sé henni falið að leita samninga við
stjórnarnefnd Jóns Bjarnasonar skóla um
sameining þessara tveggja bókasafna, al-
menningi til afnota, og félagsstjórn vorri
gefið vald til þess að gjöra fullnaðar
samninga við skólaráðið um samsteypuna.
Takist ekki sú sameining, þá sé nefnd-
inni, í samráði við stjórnarnefnd Þjóð-
ræknisfélagsins falið að opna 'bókasafnið
til útláns á næsta hausti og það starfrækt
samkvæmt reglugjörð bókasafnsins, sem
prentuð er í 10. árg. Tímaritsins á bls. 108.
Á Þjóðræknisþingi 26. febr. 1931,
Ólafur S. Thorgeirsson Á. Sædal
Jódís Sigurðsson.
Er hér var komið var þingfundi frestað
til kl. 10 næsta dag.
Fundur var settur kl. 10 árdegis 27,
febrúar. Fundargjörningur lesinn og sam-
þyktur.
Árni Eggertsson dró athygli 'þingheims
að íslenzkum fána, er hr. Haraldur Árna-
son, kaupmaður í Reykjavík, hefði beðið
sig að færa félaginu að gjöf.
Rögnv. Pétursson lagði til að A. E. væri
beðinn að færa H’. Á. þakklæti félagsins.
B. Dalman studdi og var tillagan samþykt
með öllum atkvæðum.
Forseti gat þess að sér hefði borist
nokkurskonar skýrsla frá deildinni í
Churchbridge í einkabréfi og«gæti hann
fyrir þá sök ekki lagt hana formlega fyrir
þingiz. En þetta var aðalinnihald:
Aðalstarfið hefir snúist um bókasafnið.
Síðastliðið ár var keypt all-mikið af nýj-
um bókum, og var allmiklu fé varið til
bókbands. Bundin rúmlega tuttugu bindi
og lagfært band á eldri bókum. Bækur
þessar tilheyra flestar aðalfélaginu. Hátt
á annað hundrað bækur voru lánaðar út og
lesnar af félagsmönnum. Stjónina skipa
K. Jónatansson, formaður; Einar Sigurðs-
son, ritari og Franklin Eggertsson, féhirð-
ir.
Bókasafnsmálið var tekið fyrir. A. G.
Magnússon lagði til að milliþinganefnd
væri kosin, svo sem gjört væri ráð fyrir í
nefndarálitinu.
G. Friðriksson lagði á móti samninga-
umleitunum við utanfélagsmenn.
R. E. Kvaran virtist vera gengið fram
hjá því í nefndarálitinu, sem mestu skifti,
hvernig unt væri að auka safnið. Gat
hann um þær ráðstafanir, sem stjórnar-
nefndin hefði þegar gjört fyrir því að
kaupa bækur frá útsölumanni Tímarits-
ins á íslandi.
O. S. Thorgeirsson gat þess að bæk-
urnar að heiman væru allar frá sama út-
gefanda. Mælti mjög eindregið með sam-
einingartilraunum við J. B. skóla.
G. Árnason spurðist fyrir um hverrar
tegundar þær bækur væru, er félagið nú
ætti.
O. S. Thorgeirsson kvaðst ekki hafa
bókalistann við hendina, en bækurnar væru
flestar' gamlar og naumast til útláns að
svo komnu. Benti á ágæta afstöðu til út-
láns í J. B. skóla. ef samningar tækjust.
Framh.
segja, það fyrirkomulag, sem
kjósendur óska eftir. Meira að
segja: allir þingmenn voru sett-
ir á þing með frjálsum og óháð-
um vilja kjósenda fylkisins, sem
samkvæmt sákvæðum kosninga-
Iaganna greiddu atkvæðin, þar
sem ekkert áfengi var selt, og
hafa þess vegna allir verið “ó-
fullir” þ á. Það er þess vegna
mjög ósanngjarnt að “kritíséra”
verk þeirra er á þingi sitja. Það
er skammarlegt að gera það, og
ef aðfinslur slíkar verða til þess
að skapa fyrirlitningu fyrir þing-
ræði, þá ætti að stöðva það sem
fyrst. En þegar maður horfir
len'gra fram á veg, þá virðist
manni, sem hinir frjálsu og
“óháðu” kjósendur fylkisins,
ættu að vera frjálsir að því, að
sitja á hápöllum og hlusta og
horfa, svo þeir gætu fengið hug-
mynd um hvers vegna maður á
svo bágt með að bera virðingu
fyrir aðgerðum þings til lengd-
ar. —
í gær gerði þingið nálega ekki
neitt. Fjöldi smálegra frum-
varpa var hreyfður, og komu þau
til annarar umræðu. Þau voru
afgreidd á styttri tíma, en vér
tökum til þess að segja frá því.
Stjórnarfrumvarpið um að fækka
dómurum við konunglega ráðhús-
ið, fór í gegn um aðra umræðu,
og sló þá felmtri yfir marga lög-
menn úr umhverfinu, sem álíta
að þeir séu bæði að eðlisfari og
fyrir dygga þjónustu, sjálfkjörn-
ir sem dómarar síðarmeir. Þeg-
ar búið var að afgreiða þessa
smámuni, fóru þingmenn að leika
sér að “vistanefndinni”. Eitthvað
litilsháttar var samþykt og svo
fór Mr. McKenzie svo smámuna-
lega, út í “vista”forðann, við
Ohurohill, að ætla mætti, að í
staðinn fyrir vatn, yrði að sjá
um að allir þeir, sem vinna við
bryggjuna þar, hafi nægilega
mikið af bjór, til svölunar og
annara nauðsynja. Svo klukkan
eitthva? hálf-fimm urðu þing-
menn flæktir í sínum eigin ak-
týgjum og komust hvorki fram
eða aftur, það sem eftir var dags.
Um langan tíma voru menn að
draslast með búnaðarlánin, og
það virtist, sem svo mikið fé
hefði tapast í þessu sambandi,
að stjórnin ætlaði að hætta að
selja bændum land. Það var það
sem Mr. Haig sagði; en Mr.
Bachynski sagði nú samt, að það
væri ómögulegt, að nokkur þing-
manna væri nægilega einfaldur
til þess að trúa Mr. Haig.
Eftir miðjan daginn flutti
verkamannaflokkurinn í þéttum
flokkum og fylkingum sína árlegu
Einn bætist en við
marga sem fyrir voru
Alberta Maður Lætur Mikið Af
Dodd’s Kidney Pills.
Mr. O. L. Edstrom Hefir Notað
Dodd’s Kidney Pills í Meir
En Tuttúgu 0g Fimm Ár.
Sunnybrook, Sta., Alta, 23. apríl
—(Einkaskeyti)—
Það sem hér segir, er vottorð
frá Mr. O. L. Edstrom, sem hér er
vel þektur kaupmaður. Hann
segir:
“Eg hefi notað Dodd’s Kidney
Pills , meir ;en tuttulgu og fimm
ár og þær hafa reynst mér bezt.”
Aðrir hafa hið sama að segja.
Þeir hafa reynt Dodd’s Kidney
PiLls og þær hafa reynst þeim
vel.
Enn aðrir, sem nýrnaveiki hafa,
segja að verkirnir hverfi og að
heilsan verði sterk fyrir verkan-
ir Dodd’s Kidney Pills. Þær
styrkja nýrun og gera þau fær um
að hreinsa óholl efni úr blóðinu.
Heilsa þín er undir því komin,
að blóðið isé í góðu lagi, því það
fer um allan Hkamann, nærir
hann og uppbyggir.
iDodd’s Kidney Pills fást alstað-
ar hjá lyfsölum. eða hjá The
Dodds Medicine Co., Ltd., Toronto
2, Ont.
“úrhellisræðu”, áhlaup á iðnað-
ardeildina, o!g það var eftirtekta-
vert hvernig þingmenn utan af
landsbygðinni hættu hver eftir
annan að hlusta, Þegar Mr.
Farmer lýsti því yfir, að nú væri
timi til kominn að breyta fyrir-
komulagi mannfélagsins. Mr.
Farmer spurði seinast, hvað len'gi
vér ættum að láta þetta viðgang-
ast. Að dæma eftir þvi, hvað
mikla athygli þingheimur veitti
ræðumanni, mætti ætla, að menn
hugsi sér að Iáta þettaogþað
viðgangast býsna lengi enn. Yf-
irleitt virtust menn gera sitt
bezta til þess að hlusta e k k i á
þennan foringja verkamanna. —
Mr. Maior gaf oss ágæta, orð-
orðhvassa, tveggja mínútna ræðu,
hrós um þessa deild, sem hér var
um að ræða, sem svar við ádeilu
síðasta ræðumanns, og kveikti
þannig í Mr. Ivens. sem nú fór á
stúfana og líkti Mr. Major við
Hon. Stanley Baldwin. Það virt-
ist oss all-gott, að dómsmálaráð-
herra vor sé álitinn jafningi slíkra
manna, og vonum vér að hann
minnist þess í dagbók sinni. —
Mr. Ivens hélt svo áfram að lýsa
sambandi Hon. Stanley Baldwins
við soninn, Oliver Baldwin, sem
nú hefir skilið við tvo flokka,
hvorn af öðrum, vegna þess að
hann álítur að þeir fari ekki nógu
hratt. Oliver Baldwin er samt
nægilega langt frá iðnar-auka-
deildinni að flestra dómi; en Mr.
Ivens vill vera víðsýnn. Hann
var enn að tala, eins og vér sögð-
um í byrjun, klukkan 9.01 e. h.,
þelgar undirritáður ruddist út til
þess að komast í rúmið.
Frá íslandi
Reykjavík, 20. marz, 1931.
Á bæjarstjórnarfundi í gær-
kvöldi, voru samþyktar tillögur
Guðmundar Jóhannssonar um
rekstur almenningsbíla í Reykja-
vík. Samkvæmt þeim er ákveð-
ið, að bærinn geri út flutninga-
bíla fyrir fól'k og farangur og
hefjist ferðirnar i vor. Verða þa
fastar samgöngur um allan bæ-
inn dáglega, inn að Kleppi og
Elliðaám að austan og að Skild-
inganesi og 'Lslmbastöðum að
vestan. Innanbæjarlínur verða
um Laugaveg, hverfið sunnan
Skólavörðustigs að Landsspítala
og sennilega um sólvallahverfið.
Reykjavík, 22. marz.
Mokafli hefir verið í Vestmanna-
eyjum síðustu daga. Þrír to’gar-
ar útlendir voru í Eyjunum í
gær og keyptu ýsu af bátum.
Við seinasta manntal voru í-
búar landsins 108,500, en hvernig
þeir skiftast eftir atvinnuvegum,
er ekki enn víst, vegna þess að
ekki hefir verið unnið úr skýrsl-
unum enn. í Reykjavík var mann-
fjöldinn 28,182, og er það ein-
kennileg tala, því sama er hvort
Andvökunœtur
sökum stíflu
Ekkert eyðir eins lífsþrótti yö-
ar, sem þrálátar vökunætur, er
hafa í för með sér ógnandi draum-
óra. Ástæðan er venjulegast su,
ð meltingarfærin eru að einhverju
leyti í ólagi. Hagi þannig til, er
langbezt að taka inn dálítið af
Bisurated Magnesia, áður en til
hvíldar er gengið. Þetta meðal
hefir mýkjandi áhrif á meltingar-
færin olg nemur í brott ólgu og
óhollar sýrur, er þar kunna að
hafa sezt að; en við brottnam
slíks ófagnaðar, kemst maginn 1
sitt rétta ásigkomulag og melt-
ingin verður jöfn og eðlileg.
Bisurated Magnesia fæst í ölluin
góðum lyfjabúðum, annað hvort
sem duft, eða í töfluformi; reyn-
ið meðalið, og munuð þér fljott
sannfærast um gildi þess.
hún er lesin aftur á bak eða a-
fram, því að þá koma sömu tölu-
stafirnir í sömu röð. Eftir þvú
sem Reykjavík hefir vaxið á und-
anförnum árum, má búast vi
því, að íbúatala hennar verði
þúsund eftir svo sem hálft ann-
að ár. — Mgbl.
Úr Mýrdal, 28. febrúar.
Tíðin hefir verið óvenju hörð
síðan eftir áramót. Öllum fénaði
gefin full gjöf síðan með þorra-
Kuldi hefir ekki komið þvílíkur
um mörg undanfarin ár.
Framfarir í búskap voru freim
ur hægfara síðastliðið ár, þ°
nokkuð væri unnið að nýrækt
(túnrækt) ihér o!g þar í sveitinni,
en hvergi í stórum stýl, nema j
Suður-Vík. Var þar allstórt stykki
sléttað með dráttarvél síðastlið-
ið vor. — Afkoma hjá bændum er
fremur slæm. Skuldir hafa frem—
ur aukist og útlit yfirleitt slæmt.
14. marz—Tíð he/ir farið batn-
andi. Eru nú komnir góðir hag-
ar víðast og fagna menn því al-
ment, því margir voru orðnir
kvíðnir út af hagleysinu, enda
nokkuð pantað af fóðurbæti til
vonar og vara. Vonandi þarf ekkt
á því að halda, ef batinn helzt.
Ráðstafanir hafa verið gerðar
til þess að verjast inflúensu-
Annars gengur slæmt kvef, all-
margir legið með háan sótthita,
o’g á stöku bæ hafa allir lagst..
28. f. m. andaðist á Eystri-
Sólheimum Kristín Þorsteins-
dóttir, 82 ára gömul. Kristín
heitin var búin að liggja rúmföst
frá því í júlí s.l.
Menn hafa farið í hópum til
Vestmannaieyjar og Reykjavíkur
undanfarnar vikur að leita sér
atvinnu og eru sums staðar ekki
heima nema konur og börn.
—Mgbl.
SPARIFÉ DANA.
Innlög í sparisjóði Dana hafa
aukist á liðnu ári um 44,000,000
kr. í Danmörku allri eru 535
sparisjóðir og nema samanlagðar
innieignir í þeim 2,225,000,000
kr. Þessi upphæð deilist á
1,889,000 innieigendur. Þetta sýn-
ir það, að annar hver maður i
Danmðrku til jafnaðar á fé i
sparisjóði. — Mgbl.
PREPARE NOW!
Better times will come, much sooner
than most people anticipate. The re-
sult will be a keen demand for steno-
graphers, secretaries and bookkeepers,
to fill the openings made vacant by the
late financial depression. Right now,
office staffs are cut to the limit, and
many who have been dismissed have
gone into other occupations, or have left
the City. Besides, the number now train-
ing for business is considerably less
than the average.
A Thorough School!
The “Success” is Canada’s Largest
Private Commercial College, and the
finest and best equipped business train-
ing institution in Western Canada. It
conducts Day and Evening Classes
throughout the year, employs a large
staff of expert teachers, and provides
sufficient individual instruction to per-
mit every student to progress according
to his capacity for study.
In twenty-one years, since the founding of the “Suocess”
Business Colle^e of Winnipeg in 1909, approximately 2500
loelandic students havo í'nrolied in tliis ColIeKC. Tlie decided
preference for “Suocess” trainiiiK is sisnlfl<-ant, hecause
Iceianders liave a keen sense of educational yalues, and eaoh
year the numbcr of our Icelamlic students shows an Incrcasc.
Day and Evening Classes
Open all the Year
The SUCCESS BUSINESS C0LLEGE, Ltd.
PORTAGE AVENUE AT EDMONTON STREET.
PHONE 25 843