Lögberg - 29.10.1931, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 29. OKTÓBER 1931.
BIb. 5.
KOSTAR MEIRA EN VENJULEGT LAUST KAFFI
— OG ER ÞESS VIRÐI — AUK ÞESS, ER ÞVÍ
FYLGIR MIKIÐ AF AUKNU LJÚFFENGI.
Blue Ribbon Limited
WINNIPEG :: :: CANADA
Hugurinn reikar víða
Eftir Guðm. Elíasson.
(Framh.)
Það er allra fínasti vagn, sem
við erum í, þó þröngt sé. Það
verður varla dimt í honum, þó
nóttin komi, salurinn er birtur
upp með þrettán smáum og stór-
um rafljósum; og þarna er fónó-
graf Edisons farinn að leika svo
inndælt lag; hér þarf engum að
leiðast.
En hvað ætli gangi að aumin'gja
gamla manninum, sem situr þarna
í miðjum vagninum? Hann er þó
ekki luralega til fara; annars er
fólkið alt prýðilega vel klætt og
frjálslegt. Það eru varla bláfá-
tækír landnemar í þessum vagni.
En lestin er stór, þeir geta verið í
hinum vögnunum. — Nei, hvaða
voða hóstahviðu fær gamli
maðurinn! Það er sagt, að hann
ei!gi heima í Westlock; lestin kem-
ur þangað klukkan sjö í kvöld; út
frá þeim bæ er sagt að sé fram-
leitt bezta hveiti í Alberta-fylki
og í tilbót sé þar tiltölulega mest
uppskera af ekru hverri. En það
geta nú ekki allir verið þar sem
bezt er. — Aumingja gamli mað-
urinn, hann ætlar varla að ná
andanum. Lestarstjórinn fer með
hann yfir í svefnvagninn; ætli
læknarnir í Edmonton hafi ekki
getað hjálpað honum? Ekki lítur
út fyrir það; sennilega gamla
sagan: heilsuna kaupa engir pen-
inlgar.
Klukkan er ellefu. Hér stanzar
lestin 20 mínútur; biðstöðin heit-
ir Smith. Það er komin nótt, eg
horfi út um gluggann; ósköp sé
eg bjarta stjörnu, skyldi það vera
stjarnan, sem hann Benedikt
yngri Gröndal orkti stórmerki-
lega kvæðið um? ætli eg mætti ekki
tala við hana með orðum skálds-
ins: i
“Framandi gestur fjarri tíða,
festandi sjónir jörðu á,
gefðu mér frétt um geiminn víða,
fyrst gengurðu svona skamt
mér frá.”
Hún skín skærara, o!g enn segir
skáldið:
“Ætlarðu kannske mig að minna
matthtinn bæði ’og gleyminn á,
að guð sé til, sem gæti sinna,
og góðum ætíð dvelji hjá?
Vís eg um það mig viltu fræða.
vissi eg fyr að til hann er, *
samt þú mér bendir hátt til hæða,
hugurinn glaður fylgir þér.”
Og lestin brunar áfram; klukkan
tvö erum við að fara fram hjá
Lesser Slave vatninu. Hérna eru
fjórir fiskibátar, hér búa Indían-
ar o!g selja sjálfsagt ferðafólki
fisk á sumrin. Akbrautin er hér
skamt frá. Það eru menn að tala
saman í næsta sæti; þeir segjast
hafa keyrt á bíl frá Saskatoon til
Hith í fyrra sumar á tveimur dög-
um, og hafi þó brautin verið vond
sumstaðar, hérna með fram Slave
vatninu. Þeir búast við að það
hafi verið gert við hana síðan; þá
hafi vatnið flóð yfir járnbraut-
ina hérna á löngum svæðum og í
heila viku hafi engin lest komist
áfram hérna með fram Slave
gamla; seinast hafi verið farið á
stað með tíu fólksvagna, og þá
hafi verið tveggja feta vatn ofan
á járnbrautinni. Það var víst
fjarskalega votviðrasamt hér um
slóðir sumarið 1930.
Hljómvélin leikur alt af; nóttin
líður. McLennan! er kallað;
klukkan er sex; hálfs klukkutíma
bið, bezt að fá sér morgunkaffi;
en bíðum við, ætli hér sé ekki vont
vatn? Jú, víst, nú byrjar vatns-
leysið fyrir alvöru; þó er þarna
töluvert stórt vatn, skamt frá bæn-
um; það er óætt vatnið í því o'g ó-
lyktin úr þvi er ægileg á sumrin.
Hvernig ætli standi á því? Það er
ekki gott að segja um það, eg held
menn hafi ekki komist að því rétta
í því efni. Drekka þá ekki gripir
úr þessu vatni? Jú, fólkið hefir
engin önnur ráð. Það er þá víst
góð mjólkin úr kúnum, ef þær
verða að drekka hálf-óætt vatn!
Eg held eg hætti við að fá mér
mjólk að drekka. ísvatnið hérna
á lestinni er þó ekki bragðvont.
Eg man eftir því, þegar e'g átti
heima fyrir austan Mountain, N.
D., að þá var stundum alveg óæt
mjólkin úr kúnum á haustin; það
var kent um grasi, sem þær ætu.
Eg man eftir, að hún Guðrún heit-
in á Mýri, frænka mín, var einu
sinni að tala um þetta við mig.
Hverrar þjóðar fólk ætli að búi
hérna í kringum vonda vatnið?
Hún er víst að mestu leyti frönsk
bygðin hérna.
Nú er verið að skifta fólkslest-
inni í tvent; það væri gaman að
fara til Dunvegan og sjá miljón
dollara brúna, sem bygð hefir
verið yfir Peace fljótið; ætli það
sé ekki hálf glæfralegt að keyra á
Ford-bílum yfir þá járnbrautar-
brú? Þetta er þó gert. — Jæja.
við höldum líklega vestur í þetta
sinn. Nú er Smoky River næsta
stórvirki náttúrunar, sem við sjá-
um. Já, satt er það, krókótt er
járnbrautin; þetta er víst það sem
kallað er öræfin, milli Suður og
Norður Alberta.
Sjáum nú til, hvað sagði embætt-
ismaðurinn í Edmonton? Já, sá
veit nú hvað hann syngur. Ef
hægt væri að fara beint frá Ed-
rnonton til Dawson Creek, þá væru
það svo sem 300 mílur, en eins og
járnbrautin liggur, eru það 500
mílur, svo einhvers staðar hljóta
að vera krókar á. Máske mælinga-
mennirnir hafi séð hrafnaför og
farið eftir þeim. Nei, en það eru
víða að sjá óþægilegir hálsar og
hólar á leiðinni; hefði verið hægt
að brúa 10 til 20 mílna langan veg
af einum hólnum á annan, hefði
það stytt leiðina, t. d. hjá Smoky
River; en suður með ánni heldur
lestin þann óraveg ofan brekkur,
ggen u'm hóla og loksins er komið
að ánni. Ekki er nú brúin neitt
undra stór. Svo er farið alla leið
suður með henni aftur, upp bratt-
ar brekkur. Það þarf víst tvær
dráttarvélar til að komast hér
upp þessar brekkur með flutn-
ingslestir.
Loks li'ggur brautin vestur frá
ánni, gegn um þéttan popla-skóg,
stórskóg, svona álíka og er vestur
frá Hnausum í Bifröst sveit. Þetta
er fjarska líkt og skógurinn hjá
honum Jóni 1 Ásgarði. Allsstað-
ar eru bjálkahúsin; heldurðu nú
bara að hún Fátækt gamla sitji
hér ekki í öndvegi, hjá mörgum
nýbyggjunum í Peace River hér-
aðinu? Jú, það máttu vera viss
um, ferðamaður góður, svona á
ýmsum svæðum að minsta kosti.
Lestin heldur áfram, hart er
keyrt; skógurinn er að þynnast,
það fara að koma akurblettir;
jarðvegurinn virðist að vera góð-
ur, svona yfir að líta. Hvað held-
ur þú um það, Mr. Rusky? Þú
færð bráðum að sjá eins fallegan
jarðveg og Norðvesturlandið hef-
ir að bjóða.
Næsta biðstöð heitir Wanham:
auk hennar eru tvær biðstöðvar
áður en komið er til Roycroft, þar
sem lestin fer krókinn til Spirit
River. — Hólótt þykir mér nú
hérna og lélegur skógur; hvernig
ætli sé með vatn í þessu býgðar-
lagi, fyrir menn og skepnur? Það
er víst nokkuð erfitt, nema úr
þessum lækjasitrum á milli hól-
anna, sem flestir vilja þorna upp,
þegar þurkar ganga. Ætli það sé
ekki líkt og hún Drunken River,
sem rennur á sveitamótum Bif-
rastar og Gimli; hún getur þó
orðið nógu vatnsmikil á stundum,
en ekki vildi eg nú samt treysta
henni til að brynna mér og skepn-
unum mínum, þegar þurkar
ganga, já, og það þarf ekki sér-
lega mikla þurka til. — Það er
segin saga, að þar sem illmögulegt
er að ná vatni úr jörðu með því
að grafa eða bora, þar eru sífeld-
ir erfiðleikar með að hafa nægi-
legt vatn, nema maður sé hjá
reglulegum árfarvegum, sem tölu-
vert vatnsmagn er í, hverig sem
viðrar.
Roycroft! er kallað. Hér er
inndælt útsýni, reglulega fögur
o!g frjósöm sveit yfir að líta; ætli
Fátækt gamla hafi komið öndveg-
issúlum sínum hér fyrir? Mig
uggir, að bændur séu hér misjafn-
lega efnum búnir, þó bygðin sé
blómleg; fimm kornhlöður eru í
bænum og fjórar í þeim næsta,
sem heitir Spirit River. Lestin
rennur þangað og svo aftur á
bak hingað aftur á aðal-brautina,
hefir aldrei komist lengra þar á-
fram, en til Spirit River, ekki nú
enn þá; brautarhryggurinn er þó
fullgerður fyrir mörgum árum
þaðan, vestur að fylkjamótum Al-
berta og B. C., en Brit. Cólumbia
stjórnin vildi ekki ábyrgjast járn-
brautarfélaginu nóga peninga og
þar við situr þann dag í dag; og
þá hefir þeim, sem ráðin höfðu,
þó þótt hagur í að leggja þennan
sveig á brautina til Grand Prairie
og þeirra bæja, af því þeir hafa séð
landslagið til þess fallið að fram-
leiða nóg til að flytja.
Webster! er kallað. Það er næsta
biðstöð við Sexsmith. Fallegt er
landið og mikið hefir hér víst ver-
ið framleitt, enda er Sexsmith
með beztu bæjum Alberta fylkis,
hvað framleiðslu-flutninga snert-
ir, á gripum og hveiti. — Næsta
biðstöð er Clairmont; það eru fá-
einir íslendingar hér, fimm eða
sex íslenzk heimili; það er ljóm-
andi falleg bygð hér á stóru svæði
umhverfis þorpin Grand Prairie,
Dirrsdale, Wembly, Whellan og
Beaver Lodge; þar skamt frá er
tilrauna ræktunarstöð stjórnar-
innar, til að sjá falle'gur búgarð-
ur; þar er nú sjálfsagt ekkert til
sparað að láta jörðina framleiða
sem mest og bezt. — Næsta stöð
er Allright, og þá Hith, sem um
tíma var endastöð brautarinnar,
eða þangað til í nóvember 1930,
er hún var fullgerð til Dawson
Creek. Kringum Hith er ljóm-
andi fallegt bygðarlag og tölu-
-vert þar vestur fyrir Svo er hálf-
leiðinlegt landslag alla leið til
Pous Coup, sem er fyrsta biðstöð-
in fyrir vestan merkjalínuna á
milli Alberta og British Columba.
Fous Coup er laglegur bær; þar
er landskrifstofa stjórnarinnar,
því nú er mai-gt breytt frá því sem
áður var, síðan fylkin fengu öll
umráð I sínar hendur, sem sam-
bandsstjórnin hafði áður.
Þessi Peace River “block”, sem
kölluð er, inniheldur þrjár og hálfa
miljón ekra af landi, og hefir ver-
ið undir yfirráðum Dominion-
stjórnarinnar; af hvaða ástæðum
veit ég ekki, þar sem British Col-
umbia er eina fylkið af fjórum
Vesturfylkjunum, sem frá upp-
hafi hefir haft öll umráð yfir sín-
um náttúruauðæfum og landi.
Þegar svo hin fylkin fengu sín
j-éttindi eða umráð, fékk British
Columbia þessa landsvæði 1 sínar
ar hendur.
A Thorough School!
The “Success” is Canada’s Largest
Private Commercial College, and the
finest and best equipped business train-
ing institution in Western Canada. It
conducts Day and Evening Classes
throughout the year, employs a large
staff of expert teachers, and provides
sufficient individual instruction to per-
mit every student to progress according
to his capacity for study.
In twenty-one yenrs, since thc foundinjr of the “Snccess”
rtuslness College of \Vinnl|ieK in 1909, approximntely 2500
leelandlc students have enrolled in tiiis Coilege. The dccidcd
prererence for “Sueeess” tralninfr is sijrnificant, becausc
Ieelanders liave a keen sense of edueational values, and each
ycar the nuniber of onr Icelandic students shows an increase.
Day and Evening Classes
Open all the Year
The SUCCESS BUSINESS C0LLEGE, Ltd.
PORTAGE AVENUE AT EDMONTON STREET-
PHONE 25 843
Pous Coup stöðin er kölluð
“hliðið” að þessum landshluta..
Frá Pous Coup til Dawson Creek
er fallegt land, og eins í kringum
Dawson Creek og þar vestur af,
alt vestur að skógunum, eða þan'g-
að til þetta óuppunna land byrj-
ar, sem nú er verið taka og
byggja upp.
Það eru taldar um tuttugu míl-
ur frá því þar sem þessir fáu ís-
lendingar búa og til endastöðvar
járnbrautarinnar, og er helming-
ur af þeirri leið ræktað og num-
ið land, mest alt fyrir fimtán ár-
um. Á því svæði voru akrar og
alt sáðverk í góðu meðallagi í
sumar; en aftur á móti þar sem
landarnir voru og þar í kring,
frusu kartöflur og allur garðs-
gróður eða garðamatur, og er það
mikill bagi fyrir nýbyggja, þó það
kunni að la!gast í framtíðinni, sem
vonandi er að verði. Eg talaði
til dæmis við mann, sex mílur
norður af þar sem drengirnir mín-
ir eru, sem var búinn a,ð vera þar
í þrettán ár; hann sagði mér, að
fyrstu árin hefðu viljað frjósa hjá
sér kartöflur og garðmatur, en
síðan jörð væri farin að verða
mýkri, bæði af áburði og rækt,
þá bæri mjög lítið á frosti, allra
sízt uppi á hæðunum eða þar sem
frekar hálent væri, og eins mundi
verða þar sem verið væri að
byggja upp núna. Fiskur sagði
hann að hefði aldrei verið sem
teljandi væri þar í nærliggjandi
ám eða lækjum, og dýrum. sem
veidd hefðu verið til matar á sín-
um fyrstu árum, væri bæði að
fækka o'g þau að fjarlægjast að
miklum mun. Og Indíána karl,
sem er að heita má á næsta landi
við drengi mína, sagði að engin
veiðidýr væru nær en í fimtán
til tuttugu mílna fjarlægð. Þetta
ættu þeir að athuga, sem hafa
heyrt, að þarna á þessum stöðv-
um, sem eg er að tala um, væru
allar ár og lækir fullar af fiski,
og veiðidýrin væru í kring um
íveruhúskofana, sem fólkið byggi
í. Allslaust fólk, sem flytur út í
þessar (eg getekki annað en sagt)
óbygðir, á við nóga erviðleika að
stríða, þó það þurfi ekki að verða
fyrir sárum vonbrigðum, sem
sprottin eru af rangri eftirtekt,
eða ebinlínis ýktum sögum þeirra,
sem þá atvinnugrein vilja stunda.
Næsta stórá vestur af Buffalo-
dalnum nyðri, er Pine River,
um fjörutíu mílur vestur af því
landi, sem nú er ræktað; ég næsta
fiskivatn, sem áreiðanlega má
trúa að veiði sé í, Moberly Lake,
milli fimtíu og sextíu mílur í vest-
ur, eða máske heldur suðvestur;
að þessu vatni er engin vagn-
braut, heldur bara troðning-
ar. Aftur ó móti er hér fyrir
sunnan annað vatn, þangað eru
um 100 mílur; í þátt, eða þangað,
streymdi fólkið í sumar. Af því
vatni eða landslagi þar í kring,
hefi eg engar svo ábyggile!gar sög-
ur, að eg sjái mér fært að skýra
frá því í þessari grein; en landið
mun vera nokkuð hólótt og erfitt
yfirferðar þar af leiðandi. Hjá
því vatni er rík kona, og hefir þar
stóra gripahjörð, og sjálfsagt
margt vinnufólk; sennilelga þykir
henni ekki vænt um innflytjend-
ur, þeirri miklu búkonu.
Inn í þetta áður nefnda bygðar-
lag, þar sem landarnir eru og þar
í kring, kom síðastliðið sumar
fólk frá Saskatchewan, keyrandi
á hestavögnum, og var tjaldað yf-
ir vagnana fyrir fjölskylduna; og
einnig kom þangað fólk keyrandi
í bílum alla leið frá Californíu.
Er fólk þetta sá 'gras, sem skepn-
urnar mundu geta fylt sig á, þótt-
ist það vera komið í paradís al-
sælunnar, þó það hefði ekki svo
mikið sem eina mjólkandi kú sér
til lífsviðurværis.
“Be it ever so humble,
There’s no place like home”,
segir enska máltækið, og vildi eg
helzt mega biðja fólkið að athuga
það á tvo vegu: það er sem sé við-
urhluta mikið að fara frá heimili
sínu þó erfitt gangi, til að byggja
upp annað nýtt; en hins ve'gar er
þeim ekki láandi, sem alls ekkert
heimili eiga, þó þeir reyni að leita
fyrir sér, og komum við þá með
þeim aftur að enska málshættin-
um, og biðjum gjafarann allra
góðra hluta að blessa fyrirtæki
þeirra, og leiða þá til sigurs á
öllum erfiðleikum, sem mæta, og
að þeim, að því stríði loknu, lær-
ist að meta heimilin sín öllu öðru
fremur.
Hér vestur frá, þar sem nú er
verið að nema land, er ekki um
neinar sléttur að ræða; í einu orði
sagt: þetta eru fótstallar fjall-
anna, skóglvaxnar hæðir o!g háls-
ar og dalir, dálítið mismunandi
breiðir, svo snarbrattar brekkur
víða að þær eru tæpast byggjandi;
alt er landið skógi vaxið. Undan
þessum hólum og á milli þeirra
eru svo þessar lækjasitrur, sem
flestallar þorna upp, þegar á sum-
arið líður. Eina ráðið til að hafa
vatn er því að gjöra stíflugarða
og búa til tjarnir með “dams” sem
enskurinn kallar. Eg sé eiginlega
ekkert annað ráð þar vestur frá
til að hafa nægilegt vatn; hvað
það mundi lukkast vel, eða verða
endingargott , verður tíminn og
reynslan að sannfæra mig og
aðra um.
Dalirnir virðast margir liggja
frá suðvestri til norðausturs. Cut-
bank áin, sem €r f jórar mílur hér
fyrir austan, rennur til norðurs,
og þegar hún kemur til Arras P.O,.
er hún töluvert farin að beygja
til norðvesturs; svo beygir hún
til norðausturs í ótal krókum,
þanigað til hún að lokum rennur
í Peace ána.
Peace áin er 807 mílur á lengd,
frá upptökum til ósa Slave árinn-
ar; eg get ekki lýst henni betur
að þessu sinni.
Buffalo dalurinn er um eina
mílu á breidd, og eru öll lönd með
fram syðri Buffalo ánni, eða má-
ske réttara sagt læknum, upptek-
in. Svo er nyrðri Buffalo dalur-
inn, þar sem öll lönd, að því er
eg bezt veit, eru ónumin. Vega-
lengdin milli Buffalo4ækjanna er
um tvær mílur, og býst e!g við að
landið þar sé mjög líkt að gæðum.
Indíanar, sem eg talaði við,
segja að hvorugur þessara Buffalo
lækja hafi þornað upp, svo þeir
viti til. Um fjórar mílur hér fyr-
ir norðan, renna svo báðir þessir
lækir saman út í Cutbank ána. í
dölunum hjá lækjum þessum er
töluvert af bifur-stíflum (beaver
dams) og buffalo troðningum.
og eru sumar þessar stíflur svo
þykkar og háar, að það er engu
líkara en að dýrin hafi bygt úr
viði og skógarrusli og hlaðið svoj
utan að úr jarðleir þangað til altl
var oíðið að vatnsheldum vegg.
Það sézt ekkert fjallanna
héðan, eins og t. d. frá Grande
Prairie og öðrum bæjum þar
austur frá. Fjöllin lækka eftlr
því sem norðar dregur, og háls-
arnir og hólarnir hér eru svo há-
ir, að manni virðist sem þeir beri
fjöllin ofurliði. Svo er nú með
þetta eins og margt annað, og sitt
sýnist hverjum, og eg fyrir mitt
leyti bið engrar afsökunar á því
þó þeir, sem á eftir mér koma og
lýsa landsvæðinu, finnist eg hafa
verið rangsýnn.
Sögunarmylla er hér fimm míl-
í vestur, við syðrf Buffalo lækinn,
rétt um hálfa aðra milu frá landi
því, sem Sveinn Guðmundsson frá
Edmonton hefir fest sér; hans er
áður getið í þesari grein. Þessi
áminsta sögunarmylla er alveg
samskonar “rigg” og það, sem
Einar í Garði hafði fyrir fáum
árum síðan en hefir nú, að mig
minnir, selt einhverjum íslend-
ingi fyrir vestan Árborg. Eigandi
myllunnar, ef hann annars er nú
nokkur þessa vikuna, hefir þarna
timburtekjuleyfi á tveimur fer
mílum af landi, eða eitthvað likt
því, máske minna; þar er allra
þægilegasti “pine” og “spruce”
skógur; myllan býr til allra fall-
egasta timbur; þar er ekkert borð
raðað, bara sagað utan af loggn-
um þangað til hann er orðinn van-
kantalaus, en þessi vankantaborð
eru seld sérílagi, eg eru kölluð
“waniage”; nota nýbyggjar þau
mikið í húsaþök undir pappa eða
bök. Úr mör!gum logg fást-250 og
upp í 500 fet af góðum og galla-
lausum borðvið; en ætti að meta
þá alla upp til jafnaðar, væri víst
bezt að gera ráð fyrir um 100 fet-
um úr hverjum trjábal.
Til sannindamerkis um það,
mvað Peace-ár bygðirnar á sum-
um pörtum hafa framleitt á liðn-
um árum, má geta þess, að árið
1929 voru flutt út frá bænum Sex-
smith ein miljón og tvö hundruð
og fimtíu þús. bushel af korni
og 235 vagnhlöss af 'gripum. Bær-
inn Sexsmith dregur nafn af Ont-
ario manni, sem hét því nafni og
kom hingað fyrir mörgum árum og
DUSTLESS
COALAND COKE
Chemically Treated in Our Own Yard
Phone 87 308 ISf/f
D.D.WOOD & SONS LIMITED
Warming Winnipeg Homes Since “82”
beypti tvö lönd af hermönnum,
sem voru í Afríkustríðinu, fyrir
$250.00 hvort land. Þau lönd eru
sjálfsagt búin að borga sig nú.
Til þess nú að Igefa þeim, sem
þessar iínur lesa, það er að segja
ef annað hvort íslenzka blaðið
vill eyða bleksvertu á þær, hug-
mynd um, hve erfitt er fyrir
Arrasbúa, eða nýbyggjana þar
vestur af, að fá sér mjólkurkýr,
má geta þess, að drengir mínir
hafa verið í marga mánuði að
reyna að útvega sér kú eða kýr,
og fengu þær að lokum eitthvað
um hundrað mílur héðan. Kvígu
keyptu þeir þrjár mílur vestur af
Dawson Creek fyrir 40 doll., á
öðru ári, og þótti það gott verð.
Þegar við Ásbjörn Pálsson sóttum
hana 18. apríl í vor, sagði karlinn,
sem e'g held að sé nú allra heiðar-
legasti karl, að sér hefðu verið
boðnir 50 doll. fyrir þessa dýrind-
is kvígu.
Hvað virðist nú þeim, sem hafa
tvöfalt meiri þekkingu en eg á á-
standinu yfirleitt um það, hvað
fátækir innflytjendur hafi við að
stríða? Hvað virðist þeim vera
gert mikið til að greiða götu þess-
ara heimilislausu vesalinga? Það
lítur út fyrir, að það sé mesta og
bezta hjálpin, sem það fær, að
brýna fyrir því að það þurfi að
komast út úr stórbæjunum út á
land, og jafnvel úr sveitunum
líka, ef það er allslaust, bara að
það geti fengið sér heimilisrétt-
ar land. Eg held því sé ætlað að
lifa á grasinu eins og skepnunum
og hlýja sér í skóginum á nótt-
unni, höggva niður við og kynda
bál; villimannalegt líf, er ekki
,svo? Skyldi maður ekki mega
taka undir með þjóðskáldinu nafn-
fræga og hafa yfir vísuna:
“Hvar er, mikla undraöld,
arður þinn og gróði?”
—það kunna flestir seinni, partinn.
En svo lagast þetta alt saman með
tímanum, þegar fólksfjöldinn (eða
heimurinn) er orðinn kristinn og
bróðurkærleikurinn fær að ráða
orðum og gjörðum mannanna.
Eg borgaði $7.19 í fli^tnings-
gjald fyrir 250 pund með Þjóð-
eignarjárnbrautinni frá Winnipeg
til Dawson Creek, og $1.90 fyrir
35 pund með “express”. — Kart-
öflur þær sem sambandsstjórnin
gekst fyrir að útvega fátækum
innflytjendum síðastliðið vor,
voru seldar í Dawson Creek fyrir
$1.20 bushelið. Skepnur voru litt
fáanlegar, og þær fáu, sem feng-
ÞÚ GETUR HAFT mi¥Tin4T,
STERKAR TAUGAR.
Það er ótrúlegt, hve fljótt Nuga-
Tone gerir veiklaðar taugar afl-
miklar. Hafir þú veikar taugar,
sért óstiltur og órór, getir ekki sof-
ið á nóttunni, þá reyndu þetta a-
gæta meðal. Það hreinsar eitur-
gerla úr líkamanum, sem gera þig
gamlan og ófæran til vinnu langt
fyrir stundir fram. Nuga-Tone
gefur þér góða heilsu, orku og
þrek. Það fæst hjá lyfsölum. Hafi
lyfsalinn það ekki við hendina, þa
láttu hann útvega það frá heild-
söluhúsinu.
ust, voru á tvöföldu verði, borið
saman við markaðsskýrslur allra
fjögra Vesturfylkjanna. Eg skil
ekkert í því, að stjórnin í British
Columbia skuli ekki banna með
öllu, allslausu fólki inngöngu í
fylkið. Eins og nú standa sakir
víðast hvar um þennan mentaða
heim, á þessari menningar- og
framfaraöld, virðist vera hag-
kvæmast að hver stjórn, smá og
stór búi sem mest og bezt að sínu,
bæði fólki og öðru, úr því svo und-
ur lítið má framkvæma í jafnað-
armensku áttina, eða með öðrum
orðum, 'greiða svo til að allir hafi
viðunanlegt lífsviðurværi og
nauðsynlegasta klæðnað, eins og
margir halda að fyrirhugað hafi
verið frá upphafi. Það má ekki
loka fjárhyrzlum landsins, þar
sem framleiðsluafurðir jarðar-
innar eru geymdar inni. Það verð-
ur að miðla þeim, sem allslausir
eru, og það er verið að því, en
það vatnar meira, ef seðja á að
fullu alheimshungrið.
(Framh.)
1 meir en þriðjung aldar hafa
Dodd’s Kidney Pills verið viður-
kendar rétta meðalið við bakverk,
gigt, þvagteppu og mörgum. fleiri
sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf-
sölum, fyrir 50c. askjan, eða sex
ðskjur fyrir $2.50, eða beint frá
The Dodds Medicine Co., Ltd.,
Toronto, ef borgun fylgir.
A A A A A >. A A A A . >. >. A >. >. A A A
:
t
T
t
t
t
t
t
t
t
Y
t
t
t
t
t
Vináttan reynist til þrautar er
þér þarfnist mikils við
Síminn yðar
hregst yður aldrei, hvorki á degi né nóttu, hvernig sem viðrar.
Hann er altaf árvakur og fús á að tryggja yður nauðsynleg
sambönd.
Ef þér liafið síma á heimilinu, getið þér sparað óendanlega
margar mtlur og starfstíma.
Sendið erindi yðar
yfir
simann
MANITOBA TELEPHONE SYSTEM
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*♦♦♦♦♦*♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦-♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦$♦♦$♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«•
»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
t
t
t
t
t
t
❖
t
t
t
t
t
t
t
V