Lögberg - 13.12.1945, Page 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. DESEMBER, 1945
Harmleikurinn í Grikklandi árið 1945
Eftir CONSTANTINE POULUS
(Jónbjörn Gíslason þýddi lauslega úr The Nation)
Aþenuborg 13. október. Það er hrygðarefni að ferðast um
Grikkland, þó ár sé liðið frá hinni svokölluðu freslun þess. Sá
sorgarleikur er djúpur og voðalegur.
Nú væri einræðisherranum John Metaxas, stuðningsmönnum
hans og fascista ráðgjöfum, óhætt að taka þar til máls sem fyr var
frá horfið, með hið miskunnarlausa arðrán á hinni grísku þjóð.
Fólkið er í slíkri svelti að það barðist um matarúrgang er fleygt
var í sjóinn, þegar línuskipið Gripshólm lagðist þar í höfn, fyrir
mánuði síðan með farm af þessum fascistum, er lifað höfðu í
Bandaríkjunum í praktugum vellystingum.
Ameríkumenn eiga ef til vill
kost á að sjá næturknæpu glað-
værðina á hreyfimynd síðar, þar
sem prúðbúnir karlar og konur
eta og dansa fyrir offjár.
Eina nótt snemma í október
beið leiguvagns-ökuþór úti fyrir
dyrum eins danssalsins, eftir við-
skiftamönnum. Hann sagði við ar
mig: “Eg stal og var tvö ár í
fangelsi; eg verð neyddur til að
stela aftur, því eg hefi fjölskyldu
að sjá fyrir. Þessir fjórir menn,
sem eg er nú að bíða eftir, eyða
þrefaldri upphæð á klukkutíma
við það, sem eg fæ á mánuði.”
Venjulegir verkamenn, eins og
þessi ökumaður, fá 73 cent á dag.
Iðnaðarmenn og skrifstofuþjón-
ar 1.23—2.00. Verð fæðutegunda
hækkaði um 123% frá 15. ágúst
til 10. október. Brauðhleif kost-
ar 50 cent, pottur af olífu olíu
$1.40, pund af kjöti 70 cent og
sykur $2.!0.
Hin skæðasta glæpaalda í sögu
Grikklands, geysar þar í dag.
Hinir sömu fjármálamenn og
iðjuhöldar er græddu stórfé með-
an nasistar réðu þar ríkjum, raka
nú saman fé meira en nokkru
sinni fyr. Vöruskifti eru sama
sem engin og fjármál ríkisins eru
í höndum fárra manna. Viðskifti
eru rekin á “credit” í þjóðbank-
anum.
Jafnvel þó 51 % af hlutabréfum
bankans sé í höndum stjórnar-
innar og opinberra stofnana, þá
er hin raunverulega ráðsmenska
í höndum fárra voldugra fjöl-
skyldna og enskra banka, sem
halda afgangi hlutabréfanna.
í náinni samvinnu um féflettingu
þjóðarinnar,. er rekur hana út í
glæpi og örvæntingu, heldur er
fjárhagsáætlun þeirra slík, að
vanræktar eru gjörsamlega þarf-
ir og lífsnauðsynjar hinnar sjúku,
heimilislausu og hungruðu þjóð-
Einn þriðji af tekjum ríkis-
ins fer til greiðslu gamalla og
nýrra enskra bankalána; rúmlega
þriðjungur fer til hernaðarþarfa,
þar á meðal fyrir “Lend Lease”
vörur frá Bretum; síðasti þriðj-
ungurinn fer til starfsemi og við
halds hinni uppidöguðu og stein-
runnu ríkisstjórn.
Einu ári eftir burtför nasista
úr landinu, er þjóðin hungruð og
klæðlaus og hundruð þúsunda
heimilislaus. Hinn rauði þráður
Ritskoðun er enn í Grikklandi
— þessi alkunna dulda ritgæzla;
hún fer fram á þennan máta:
Tvö eintök af öllum skeytum
verða að afhendast á hraðskeyta
skrifstofönni. Tilraunir manna
að rekja feril annars eintaksins,
hafa reynst gjörsamlega árang-
urslausar. Slóðin liggur til for-
manns skrifstofunnar, en ekki
lengra. Hann viðurkennir að rit-
skoðun fari fram, en veit ekki
hver framkvæmir hana, eða
hvar. Þessvegna geta fréttarit-
arar bandamanna, sem eru
Grikkir, ekki fluttóttalaust þau
tíðindi er þeim væri mest að
skapi.
Engin ásökun er nægilega hörð
á hendur Bretum, fyrir afskifti
þeirra að málefnum Grikklands
Landsmenn hafa sérstaka upp
áhaíds aðferð til að sýna og sanna
lítilsvirðingu Breta í þeirra garð
Þeir benda ferðamönnum á svo
felda auglýsingu: “Náðhús
Bretar hérnamegin, Grikkir og
Sikhs hinumegin.”
Fyrir skömmu síðan bað Ensk
gríska upplýsingaskrifstofan um
150 tonn af prentpappír, af
byrgðum alþjóðahjálparinnar og
var veitt það af stjórninni án
þeir fengu þessar byrgðir í hend
vitundar nefndrar stofnunar
ur blöðum er voru fjandsamleg
blaðakosti E.A.M. Þessi svik
stjórn af konungssinnum og her-
ráðsmeðlimum.
brezkrar ábyrgðar og afskifta, | ollu pólitískum flækjum, að því
viðbættu og sem mestu varðaði
að sá tilgangur UNRRA ónýtt
ist, að skifta þessum pappírs-
byrgðum með jöfnuði án þess að
taka tillit til pólitísks litarháttar
rennur gegnum alla þessa harm-
sögu.
* * *
Bretar hafa sett þrjár stjórnir
á laggirnar, síðan síðasta janúar,
er allar hafa farið jafn snögg-
lega og þær komu. Nú er landið
sem stendur stjórnlaust, en láta-
lætin halda áfram: erkibiskup-
inn er í landstjórahöllinni og
enski sendiherrann á sínum vissa
stað, svo alt er sagt í "himnalagi;
en svo er þó ekki, Bretar eru enn
ákveðnir í að uppræta með öllu
jafnaðarmannahreyfinguna í
Grikklandi.
Papendreau, fyrverandi for-
sætisráðherra, hefir sjálfur með
birtingu vissra skjala, gjört op-
inbert, svo ekki verður rengt, að
hann hafi sjálfur verið valinn af
Alt bendir til að frjálslynda
hreyfingin sé enn lifandi og
sterk, eins og kom ljóslega fram
27. september þegar 100,000
manna héldu kröfugöngu og úti
fundi í Aþenuborg, en sendi-
herra Breta, Rex Leeper leggur
sig því meira í framkróka að
beita þá brögðum. Gegnum all-
ar hans tilraunir að valdbjóða
almennar kosningar, hefir hanri
ætíð vanrækt að leita álits vinstri
flokkanna í því máli. Hann ráð-
færði sig við samverkamenn
nasista og flokksforingja yfir-
stéttarinnar, en talaði aldrei um
Svo mjög samanþjöppuð stjórn Bretum með því vissa og sérstaka þag mál við einn einasta mann
á viðskiftum og fjármálum í
landi af Grikklands stærð, gjörir
fjármála hringum auðvelt að
haga þeim málum sér til persónu-
legra hagsmuna.
Nýlega var hámarks vöruverð
leitt í lög, er var óhagstætt iðju-
höldum og fjáraflamönnum
landsins, en þeir gjörðu sér hægt
fyrir og héldu vörunum föstum,
svo lög þessí varð að nema úr
gildi. Þessir menn eru svo á-
kveðnir í að auka sinn eiginn
hagnað, hvaða afleiðingar sem
það kann að hafa fyrir almenn-
ing, að þeir hafa með þegjandi
samþykki stjórnarinnar, notað
alþjóðarhjálpar vörur til að fylla
sína eigin vasa. Áætlun var gjörð
fyrir strangri umsjón og ná-
kvæmu reikningshaldi á ull og
| augnamiði.
Snemma á árinu 1944, sendi
brezkra yfirvalda í Cairo; aðal-
úr andstæðinga hópi.
Þegar allar tilraunir hans til
hann ýmsar athugasemdir til myndunar skiPulaSsbundins and
stöðuflokks gegn E.A.M. mistók-
ust, gaf hann Fetros Voulgaris
aðmírál og forsætisráðherra leyfi
til að auglýsa kosningar 20.
innihaldið var spurningin: Hver
á að frelsa Grikkland frá E.A.M.
(alþýðuhreyfingunni) ? Að sjálf-
sögðu benti hann á sjálfan sig
til þess starfs með atbeina sam-
bandshersins. Mjög bráðlega
meðtók hann svohljóðandi
skeyti: “Cairo biður Papendreau
að hefjast handa tafarlaust
Hann gjörði svo.
Ensk ritskoðun í Cairo og
Grikklandi bannaði harðlega að
birta nokkuð um hinar æðis-
legu tilraunir Breta að afmá
samfylkingu alþýðunnar
(E.A.M.). Fréttariturum var
heldur ekki leyft að skýra frá
bómull frá UNRRA er stjórninni undirskrifuðum samþyktum milli
bar að sjá um, en þessir sömu
fjármála spekúlantar komu einn-
ig þar í veginn með þeim afleið-
ingum að sú vara er nú seld á
leynisölutorgum (black market)
við margföldu verði. Verksmiðju-
eigendur sem taka þessa vöru til
vinnslu, halda því fram að 20%
rírnun fari fram í meðhöndlun,
en sex sérfræðingar, er gengu úr
viðskifta ráðuneytinu, fullyrða
að fjárdráttur, vilhylli og mis-
notkun sé í mjög stórum stíl; þeir
segja einnig að aðeins 7% rírnun
sé möguleg og hin 13% séu því
bara seld á leyndum markaði.
Peningasendingar frá Ame-
ríkumönnum til vina þeirra og
ættingja í Grikklandi, gefa þess-
um sömu mönnum ríflegan bróð-
urhlut. Þar eru viðtakanda borg-
aðar 500 drökmur fyrir hvern
enskra njósnarmanna í Grikk-
landi og heimaaldra þjóðsvikara
(quislings).
Aldrei komst heldur í hámæli
sagan um skotvopnin, sem Bret-
ar sendu til konungssinna og
fascista félagsins X, þremur vik-
um áður en landið var frelsað úr
klóm nasista, eða hvernig
“quisling” stjórnin faldi hernum
að vakta þessi viðskifti vendi-
lega svo E.A.M. tækist ekki að
afstýra þeim.
Hinn klækjótti “Mr.” Sheperd
notaði fé frá alþjóðahjálpinni
eftir vild, til að skipuleggja vopn-
aða andstöðu gegn þjóðfylking-
unni til þess dags er vopnavið-
skifti hófust, en sú starfsemi hans
var vendilega falin af “hernaðar-
legri nauðsyn.”
Ekki þótti það í frásögur fær-
dollar, sem í raun og veru er 1500 andi að Woodhouse ofursti (undir
drakma virði.
Hin spiltu og með ráðnum huga
gagnslausu yfirvöld — þau sömu
er unnu svo dyggilega fyrir ein-
ræðið, nasistana og quislings
stjórnirnar — eru ekki einungis
dularnafninu “Kris ofursti”)
yfirmaður njósnarstarfsemi
bandamanna í Grikklandi síðustu
árin, var fyrrum höfuðsmaður
fascista flokks meðal stúdenta að
Oxford.
janúar n.k. Þessu gjörræði mót-
mæltu allir vinstri flokkar, alt
frá líberölum til kommúnista og
kváðust ekki taka þátt í þeim
kosningum, þar sem innbyrðis
ástand Grikklands væfi slíkt,
að ráðvandlegar og heiðarlegar
kosningar væru óhugsanjegar.
Aðeins konungssinnar og quis-
lings hrós uðu mjög þessari til-
kynningu Woulgaris, en niður-
staðan varð sú, að stjórnin féll
vegna andstöðu yfirgnæfandi
meirihluta. En sami skrípaleik-
urinn og hringferðin hófst enn,
eftir bendingu sendiherra Breta.
Landstjórinn kallaði hinn aldr-
gða liberala Themistocles Sop-
houlis fyrir sig oð bauð honum
að mynda stjórn, með þeim skil-
yrðum að konungssinnum væri
áskilin þátttaka. Sophoulis var
þess fús, en fyrir áeggjan Rex
Leeper aftóku þeir að taka þátt
í stjórn er innihéldi nokkurn
vinstri flokka mann, hverra krafa
mundi verða að fresta kosning-
um til vors. Fyrverandi ráðherra
var þá næst falin stjórnarmynd-
un, með sömu skilmálum, en
hann strandaði í sömu ógöngun-
um og hlaut skjót afdrif.
Hér stóð alt fast, en enginn
gæti sagt með sannindum að
Bretar hefðu ekki með sinni sér-
stöku aðferð, eftir beztu getu,
reynt að kenna hinum deilu-
gjörnu og frumstæðu Grikkjum
að standa saman.
Sendiherra Breta hafði þegar
reiknað út næsta sporið, sem var
að snúa sér aftur að Voulgaris
aðmírál og fela honum að mynda
Ráðuneyti Voulgaris varð á-
gætt sýnishorn hvernig þannig
samsett stjórn — með brezkum
innblæstri — vinnur. Það snið-
gekk með öllu þjáningar og þarf-
ir alþýðunnar og ónýtti með að-
gerðaleysi og fjárdrætti hinar
ágætu fyrirætlanir og tilraunir
aiþjóðahjálparinnar um lið-
veislu.
Lýðveldissinnuðum embættis-
mönnum var vísað á brott og í
þeirra stað skipaðir taglhnýting-
ar konungssinna. Stjórnin efldi
samtök fascista og ofsótti harð-
lega vinstrimenn.
Fyrir þremur vikum síðan
skipaði alþjóðahjálpin stjórn-
inni, að útbýta gefins matvælum
til pólitískra fanga, er upp til
þess tíma höfðu aðeins dregið
fram lífið á mat er fjölskyldur
sumra fanganna höfðu lagt fram
og var skift jafnt milli allra.
E.A.M. fullyrðir að yfir 30 þús-
undir manna og kvenna gisti
fangelsin. Sendiherraskrifstofa
Bandaríkjanna segir að talan sé
fimm þúsund. Aðrir áreiðanleg-
ir athugendur er farið hafa gegn-
um fangelsin, halda fram að tal-
an sé 16—20 þúsund.
Frjálslynd blöð geta ekki kom-
ið út opinberlega. í Aþenuborg
voru blöð konungssinna gefin út
allan þann tíma sem landið var
í höndúm nasista, en lognuðust
út af þegar þeir voru reknir út;
nú eru þau aftur vöknuð af dval-
anúm, full af óhróðri um and-
stöðumenn og málefni.
Sjálfstæðisdaginn 25. marz s.l.
flutti E.A.M. blað í Aþenuborg
frásögn um tvo háskólastúdenta
er fyrstir hófu andstöðu gegn
nasistum, á þann hátt, að þeir
tóku niður svastika flagg í Acro-
polis 21. maí 1941, tæpum mán-
uði eftir hertöku Aþenu. Af
rriisskilningi birti blaðið nöfn
þeirra, með þeim afleiðingum að
gríska fascista-klíkan X leitaði
þá uppi og húðstrýkti miskunn-
arlaust.
stöðu Breta, en lætur sig meira
skifta hvort amerískir hermenn
noti hálsbindi á frídögum.
Tveimur dögum eftir að vopna-
hléið milli Breta og skæruherj-
anna var undirskrifað, síðasta
janúar, sendu höfuðstöðvar
Breta í Grikklandi, svohljóðandi
trúnaðarskeyti heim: “Alþýðu-
fylkingin hefir beðið hernaðar-
légan ósigur, einmitt þegar her-
styrkur hennar og pólitísk áhrif
voru í sem mestum blóma.” Það
sem Mr. Churchill, Leeper sendi-
herra og Sir Henry Maitland
Wilson gátu ekki framkvæmt á
þremur árum með bragðvísi og
prettum, afrekaði Scobie herfor-
ingi með orustu-skriðdrekum,
flugvélum, sprengjum, fallbyss-
um og herskipum á sex vikum.
Fyrir aðeins einu ári hreins-
uðu Grikkir föðurland sitt af
fascisma, eftir tíu ára átök. Bret-
ar vísuðu honum leið til baka.
Þjóðfylkingin, sem gaf grískri
alþýðu — er var rotslegin af
hinni snöggu innrás nasista og
þjáð af fyrirhuguðum hungur
viðjum — nýjar framtíðar- og
sigurvonir, er í dag ófrægð og
útlæg. Foringjarnir, sem hjálp
uðu fólkinu til að öðlast aftur
sjálfsvirðingu sína og hvöttu það
til að leggja taumhald á þá harð
neskju og siðleysi er takmarka
lausar þjáningar neyddu það til.
þeir eru nú skrásettir glæpa
menn og útlagar.
Frjálslynda stefnan er enn þá
öflug og vel skipulögð. Demo
krata-flokkurinn og sósíalistar
hafa gengið úr þjóðfylkingunni
og hafa í hyggju að mynda einn
jafnaðarmannaflokk undir for
ystu Alexander Svolos prófess
ors. Þótt ekki séu lengur nein
félagsbönd er tengja þá kommún
istum, er hugsjónalegur skiln-
ingur og samábyrgð vakandi.
Sósíalistar hafa þráfaldlega
neitað að taka þátt í stjórnar-
myndunum, sem útiloka komm
únista.
Skýrsla
Líberalar, repúblikanar, sósíal
istar og kommúnistar eru dag-
lega barðir, fangelsaðir og myrt
ir um alt Grikkland.
Héraðsstjórinn í Attica, til-
kynti innanríkisráðherranum 1
október, að stöðugt innstreymi
flóttamanna til Aþenuborgar
hefði nú þegar hækkað svo íbúa
tölu höfuðborgarinnar, að 1/5
allrar þjóðarinnar væri þar sam-
an kominn. Óhultleiki þessa
fólks er meiri í borginni en úti
á landsbygðinni, en þó aðeins ef
til vill dægurlangur. Tugir þús-
unda handtöku heimilda á hend-
ur skæruhermönnum liggja fyr-
ir, annað hvort á upplognum
sökum, eða fyrir einhvern verkn-
að gegn nasistum á skæruhern
aðar tímabilinu; eins og t. d. gegn
unga manninum, sem gjörði til-
raun til að sprengja upp þýzkt
herskip og drap einn quisling í
sömu ferðinni. Þannig er Grikk
land í dag, einu ári eftir að nas-
istar fóru þaðan.
* * * *
Ameríkumenn eru einnig i
Grikklndi. Eins og málum er
nú háttað, eru þeir í samvinnu
með Bretum um að stofna til
kosninga tafarlaust. Undirtyll-
ur sendiherrans gjöra sér sérstök
ómök að tjá hverjum sem vill
ljá því eyru, að amerísku frétta-
ritararnir Weorge Weller, Rich-
ard Mower, M. Fodor og Leland
Stowe séu allir kommúnistar;
þeir fluttu nefnilega fregnir af
hinum sorglegu atburðum, er
gjörðust í desember s.l.
Sendiráðið í Aþenu útbýtir
rógbæklingi um E.A.M. til ame-
rískra ferðamanna og mæla svo:
“Það vildi svo til að þessi bók
kom inn einmitt í gær, taktu
hana með þér ef þú vilt, hún er
merkileg.”
Sendiherrann er viðfeldinn
maður. Hann gjörir nú orðið
engar athugasemdir við frammi-
Kommúnistar eru nú emi
flokkurinn, sem enn tilheyrir
E.A.M., sem þrátt fyrir slæma
ráðsmensku,, gefur meðlimum
töluverðar byltingavonir og hef'
ir mikið fylgi. í huga hjátrúar-
fullra Grikkja hefir E.A.M. öðl-
ast leyndardómsfult og dulspeki-
legt form.
Sannleikurinn var sá, að E.A.M.
var voldugra afl en kommúnist-
ar áttuðu sig á, þess vegna var
það, að þeir leiddu það afvega
með samvinnubraski, tilslökun-
um og staðfestuleysi. Þeir vissu
ekki hve dýrmætt það var grísku
þjóðinni. Byltingatilraun þjóð
fylkingarinnar var of voldug og
víðtæk til þess að vera þröngvað
inn í farveg vissrar félagslínu
Nú er pólitík vinstri manna
klofin. Framtíðarvonirnar, létt-
lyndið og hugrekkið rotslegið og
lagt í sameiginlega gröf. En hver
veit — ef til vill kemur upprisu
dagurinn síðar, en þar birtist þó
naumast sama vinsæla og vold-
uga breiðfylkingin sem fyr.
Grískum bændum og verka-
mönnum er fluttu til Bandaríkj-
anna fyrstu áratugi þessarar ald-
ar, lék hugur á að flytja aftur
heim í fyrra. “Við ætlum að bæta
svo landið okkar, að sælast verði
að lifa þar og deyja,” sögðu þeir,
— en þetta var í fyrra.
Nú er annað ár. Mennirnir og
konurnar í Grikklandi, sem
areyttu kaffikránum í skóla og
samkomuhús, fyrir ári síðan,
voga nú ekki að líta út fyrir hús-
dyr.
Ungu mennirnir, sem einnig
fyrir ári síðan, gjörðust sjálf-
ooðaliðar við vegagjörð og brúa-
smíði, standa nú aðgjörðalausir
og þungbúnir á gatnamótunum.
Nú í dag segja bændurnir og
verkamennirnir: “Við verðum að
komast á burt — eitthvað. Alt
er vonlaust í þessu fordæmda
landi. Þetta er dauði en ekki líf.
Það er voðalegt að hata sitt eigið
föðurland, en ÞEIR hafa kent
okkur það.”
E N D I R.
SKRIFARA FYRSTA LÚT.
SAFNAÐAR FYRIR ÁRIÐ 1945.
* *
Herra forseti,
Kæru safnaðarsystkini!
Einu sinni á ári er það hlut-
skifti skrifarans að líta um öxl,
og gefa skýrslu um gjörðir full-
trúa safnaðarins fyrir síðastlið-
ið ár. Eins og ykkur er öllum
kunnugt hefir árið 1945 verið
mjög viðburðaríkt. Skýrslur,
sem hér í kvöld verða lagðar
fram munu skýra starf hinna
ýmsu deilda safnaðarins, og
munu gefa heildar-yfirlit yfir
starf þeirra. Skýrsla fulltrúanna
verður því aðeins um rekstur
kirkjunnar, öll mál þar að lút-
andi.
Áður en verður farið út í að
skýra frá gjörðum nefndarinnar,
vil eg nota þetta tækifæri til að
votta presti safnaðarins, séra
Valdimar J. Eylands, innilegt
þakklæti nefndarinnar fyrir ó-
sérplægni í þarfir safnaðarins og
fyrir ágæta samvinnu á árinu,
sem endranær. Starfsfólki safn-
aðarins, svo sem organista og
söngstjóra, Miss Snjólaugu Sig-
urðson; Mrs. Pearl Johnson, sóló-
ista; Mr. Gunnari Gunnlaugsson,
eftirlitsmanni ber að þakka fyr-
ir ástundunarsemi í starfinu.>fdr.
Paul Bardal og Mrs. G. J. John-
son hafa lagt lið sitt til við söng-
inn og kórana í kirkjunni endur-
gjaldslaust, og erum við þeim
þakklát fyrir tillag þeirra. Félög
og einstaklingar, sem unnið hafa
söfnuðinum til viðhalds’á árinu,
munu að sjálfsögðu finna full-
nægjugerð hjá sér sjálfum fyrir
vel unnið starf, err samt má taka
það fram, að þeirra tillög hafa
ekki farið forgörðum, og eru
metin, þó nöfnin og tillögin séu
ekki nefnd.
Nefndin.
Á fyrsta fundi nefndarinnar
skifti hún með sér verkum, og
endurkaus alla í sömu embætti
og áður; hinn nýkjörni fulltrúi,
hr. Arni Arnason, var settur í
Eignarnefnd.” Nefndin hefir
verið sérstaklega samhent í öllu
því, sem hún hefir tekist á hend-
ur, þó að allir hafi ekki verið
alveg sammála um alt, þá hefir
bróðurhugur ríkt á meðal nefnd-
armanna, sem hefir gjört starfið
létt og ánægjuríkt. Nefndin
hefir haft 15 fundi á árinu, auk
sérnefndafunda. Á síðustu fund-
um hefir borist í tal, að sumir
nefndarmanna vilji nú láta af
embætti, en aðrir þegar þeirra
kjörtímabil er úti að ári. Safn-
aðarfólk er beðið að reyna að
skilja þeirra afstöðu, sem er sú,
að þeim finst, að fulltrúastarfið
eigi að skiftast á meðal sem
flestra safnaðarmeðlima, svo að
áhugi og skilningur aukist innan
safnaðarins. Þeim finst einnig,
að eftir að hafa starfað í nokkur
ár, að þeir eigi skilið, að fá frí,
og að aðrir eigi kost á, að vinna
eitthvað fyrir söfnuðinn. Allir
eru viljugir, að taka sæti aftur
nefndinni seinna meir. Við vilj-
um að söfnuðurinn leitist fyrir
með, að kjósa menn í nefndina,
sem hafa áhuga og hæfileika til
að leggja fram; Fyrsti lúterski
söfnuður hefir marga slíka menn.
Viðhald og endurbætur
á eigninni.
Snemma á árinu réðst nefndin
að láta mála kirkjuna að innan.
Var verk þetta veitt T. Eaton
félaginu fyrir mjög sanngjarnt
verð. Talsverðar ívilnanir lét
félagið af hendi, sem annars hefði
kostað mikla peninga. Verkið
oer vott um fagmensku og er í
alla staði hið prýðilegasta. Þar
sem að verk þetta var nokkuð
frekt á peninga, ákvað nefndin,
að skýra þetta mál, ásamt öðr-
um fyrirhuguðum áætlunum,
fyrir safnaðarmeðlimum, og
efndi því til kveldskemtunar. Á
samkomu þessari skýrði forset-
inn all ítarlega ráðagerðir nefnd-
(Frh. á bls. 7)