Lögberg


Lögberg - 26.08.1954, Qupperneq 4

Lögberg - 26.08.1954, Qupperneq 4
4 LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 26. AGÚST 1954 Lögberg Ritstjóri; EINAR P. JÓNSSON GefiS lit hvern fimtudag aí THE COLUMBIA PRESS LIMITED 695 SARGENT AVENfTE, WINNIPEG, MANITOBA J. T. BECK, Manager Utanáskrift ritstjórans: EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MAN. PHONE 743-411 Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram The "Lögberg” is printed and published by The Columbia Press Ltd. 695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba, Canada Authorized as Second Class Mail, Post Office Department, Ottawa S. K. Hall: SONGS OF THE NORTH (Söngvar úr norðri). J. H. Peel Music Publishing Company, Toronto. Oni., 1954. Verð $2.00. Þetta er hið þriðja safn frumsaminna sönglaga, er prófessor S. K. Hall sendir frá sér út í óvissuna að því er kaupendum viðkemur, því jafnan er það undir hælirin lagt hverjum augum almenningur lítur á silfrið og hvert mat hann leggur á þau verðmæti, sem ekki verða látin í askana. Ekki eru lög þessi gefin út í hagsmunaskyni; þau eru samin og sungin út úr hjarta höfundar af innri þörf, þar sem hljómnæm sköpunargáfa hans krefst útrásar í mildu og látlausu formi. f hinum fyrri söfnum höfundarins, er að finna margt laga, sem náð hafa mikilli lýðhylli, svo sem „Björkin mín væna“, og þetta nýja hefti er í engu eftirbátur fyrir- rennara sinna, nema síður sé. Mr. Hall er lýriskt ljóðskáld í tónum, melódíurnar tærar og blæfagrar, en búningur fylgiradda vitnar jafnframt um smekkvísi og öruggan lærdóm. Hefti þetta hefir inni að halda tíu lög og eru flest þeirra einsöngvar með píanóundirleik; öðru máli gegnir þó um hinn undurfagra lofsöng, „Láttu guðs hönd þig leiða hér“, sem skiptist á um einsöng og hrífandi kórsöng; þessi tónsmíð mun alveg vafalaust halda nafni höfundarins lengi á lofti því svo er hún innblásin og geðbrigðarík. öll eru lögin prentuð með enskum textum, er ýmis góðskáld hafa snúið úr íslenzku og verður ekki annað sagt, qn þýðingarnar séu yfir höfuð hinar beztu. Aftan við lögin eru frumtextarnir prentaðir á íslenzku, og eykur slíkt allverulega á gildi bókarinnar, ekki sízt frá þj óðræknislegu sjónarmiði séð; frumljóðin eru eftir Guð- mund A. Stefánsson, Steingrím Thorsteinsson, Einar P. Jónsson, Pál S. Pálsson, Hallgrím Pétursson og Guðmund Bergþórsson, en þar er um þjóðvísur að ræða, er sóma sér vel í hvaða söngvasafni sem væri. Mr. Hall er maður gagnmentaður, er elur í brjósti djúpa virðingu fyrir íslenzkum menningarerfðum, og honum er manna annast um, að æskan af íslenzkum stofni, fari ekki að öllu slíkra verðmæta á mis, enda er þetta í rauninni söngbók slíkrar æsku. Rétt er að þess sé getið, að margir lærðir og kunnir hljómfræðingar utan Canada sem innan, hafa lokið lofs- yrðum á sönglög Mr. Halls og talið þau drjúga viðbót við sanna tónment. Dætrum sínum þeim Sylvíu Lenor og Normu Evelyn, helgar höfundurinn þetta fallega sönglagahefti. Þetta vandaða söngvasafn kostar aðeins $2.00, en pant- anir ásamt andvirði, sendist höfundinum, *S. K. Hall, Wynyard, Sask. ☆ ☆ ☆ ÆVISAGA HELGA EINARSSONAR FRÁ NEÐRANESI. Úigefandi ísafoldarprenismiðja h.f. 1954. Það er nú nokkuð langt um liðið síðan vitað var að bók þessi væri á döfinni, og var væntanlegrar útkomu hennar á sínum tíma minst hér í blaðinu; nú er bókin hingað komin á markað, og er hvorki meira né minna en 216 blaðsíður að stærð í stóru broti; pappír er góður og letur ákjósanlegt, en sá böggull fylgir skammrifi, að frá prentsmiðjunnar hendi er prófarkalestri svo ábótavant, að afsökun getur ekki komið til mála. Yok fyrir York, æti fyrir gæti og þar fram eftir götunum, en það mætti æra óstöðugan að eltast við annan eins óskapnað. Höfundur bókarinnar, Helgi Einarsson, er enginn hvers- dagsmaður, hann býr yfir sniðugri frásagnargáfu og er síður en svo myrkur í máli. hann er nú maður nokkuð hniginn að aldri, en ber sig eins og norræn kempa, eins og mynd hans, sem bókinni fylgir, ber svo glögg merki um; bókin er skrifuð á tvennum tungum, íslenzku og vestur- íslenzku, en verður engu torskildari fyrir það. Megin hluta starfsævi sinnar í þessu landi, hefir Helgi jöfnum höndum stundað útgerð og verzlun með misjöfnum árangri, eins og ráða má af eftirgreindum ummælum; „Þegar ég skrifa þetta, er fyrsta vikan í janúar 1952, og vantar nú aðeins einn mánuð þangað til ég hef verið hér í 60 ár. Ég hef haft verzlun hér nærri því á hverjum vetri og hef litla verzlun hér enn í vetur. Ég hef nóg upp úr því fyrir fæði og kostnaði, en eftir 60 ár við verzlun er útkoman þessi: Ég hef lánað að meðaltali 800 dollara á ári, sem ég hef ekki getað innkallað, og hef á bókum mínum 40 þúsund dollara skuldaupphæð, sem ómögulegt er að inn- kalla. En ég er mjög ánægður með lífið. Ég hef, eins og biblían segir, séð öll ríki veraldarinnar og þeirra dýrð, frá fátækustu Indíánunum í kofum sínum úti í eyðiskógum til miljónera heimilanna í stórborgum Bandaríkjanna“. Bók þessi er sérstæður spegill úr nýlendulífi íslendinga vestan hafs og síður en svo spéspegill; hún verðskuldar í ríkum mæli, að vera lesin og keypt. Bókin kostar $4.00, en pantanir ásamt andvirði hennar sendist Helga Einarssyni, Gypsumville, Manitoba. MINNING ARORÐ: Sigurgeir R. Sigurgeirsson og Mrs. Kristbjörg Jóna Sigurgeirsson Sigurgeir R. Sigurgeirsson og Mrs. Kristbjörg Jóna Sigurgeirsson Þessi merku hjón voru burt- kölluð af tilverusviði þessa lífs með aðeins níu mánaða millibili, bæði á bezta starfsaldri. Meðfylgjandi orð eru helguð minningu þeirra. Sigurgeir Rósberg Sigurgeirs- son var fæddur í Mikley í Winni- peg-vatni, 8. okt. 1892. Foreldrar hans voru hjónin Vilhjálmur Sigurgeirsson prests Jakobsson- ar, og Kristín Helgadóttir land- námsmanns í Mikley Tómas- sonar. Sigurgeir var elztur af níu börnum þeirra Vilhjálms og Kristínar. Móðir hans dó árið 1907, en faðir hans 1924. Þann 28. ágúst 1917 kvæntist hann Krist- björgu dóttur Márusar Jónas- sonar Doll, landnámsmanns í Mikley, og konu hans Ingibjarg- ar Brynjólfsdóttur Jónssonar landnámsmanns þar. Þau reistu bú á hinum svonefnda Hey- tanga í ísafoldarbygð, (“Howard ville”). Þar starfrækti Sigurgeir jöfnum höndum fiskiveiðar og búskap, en einnig greiðasölu fyrir ferðafólk, því að heimili þeirra var í fjölfarinni þjóð- braut, einkum í vetrarferðalög- um þeirra tíma. Nokkrum árum síðar fluttu þau til æskuhéraðs síns Mikleyj- ar, og reistu þar stórt og aðlað- andi heimili. Á dvalarárunum í Mikley stundaði Sigurgeir aðal- lega fiskiveiðar, og var oft mjög heppinn og fengsæll, enda harð- sækinn og duglegur. Um eitt skeið hafði hann með höndum póstferðir milli River- ton og Mikleyjar. Árið 1943 keypti Sigurgeir bújörðina Ós, við íslendingafljót, og fluttu þau hjónin þangað það sama ár. Þar starfrækti hann búskap af mikl- um dugnaði. Hann varð bráð- kvaddur að verki sínu, þann 21. nóv. 1952. Sigurgeirs-hjónunum varð sex barna auðið. Tvær dætur: Vil- borgu og Kristínu (tvíbura) mistu þau á fyrsta aldursári þeirra 1929. Einnig mistu þau einkar mannvænlegan og fjöl- hæfan son, Márus að nafni, haustið 1949. — Börn þeirra á lífi eru: Vilhjálmur, vélfræðing- ur, í þjónustu Canadian National Railways, kvæntur Maríu BaW- vinsson, búsett í Minnaki. Mrs. Murray McKillop, til heimilis í Dauphin, Man., og Jón, búsettur í Riverton, kvæntur Pauline Borens. — Fjögur barnabörn eru á lífi. Systkini Sigurgeirs á lífi eru: Ingibjörg, kona Einars Páls Jónssonar, ritstjóra Lögbergs; Þórunn, Mrs. V. Valgarðsson, Moose Jaw, Sask. Einnig fjórir bræður: Helgi, Gústaf, Theodore og Kristinn, búsettir í Mikley. Samferðafólk hans í Mikley hefir látið svo ummælt: „Sigur- geir heitinn var þéttur á velli og þéttur í lund. Hann var fylg- inn sér í hverju því máli, sem hann beitti sér fyrir og var ör- uggt að leita til hans, er vanda bar að höndum. Hann átti sæti um all-langt skeið í f-ram- kvæmdarnefnd lúterska safnað- arins og átti drjúgan þátt í að reisa hina nýju kirkju 1928. Hann var og í fjölda mörg ár skrifari skólaráðs eyjarinnar. Honum var umhugað um að bæta afkomu sinnar stéttar, fiskimannanna, og gekk í þeim tilgangi í sölusamlag fiskimanna — Manitoba Fish Pool — þegar það var stofnað, og reyndist þeirri stofnun trúr sem í öðru, meðan hún var við líði, þótt hann liði nokkurh fjárhagslegan skaða við það, þegar önnur fé- lög buðu hærra verð fyrir fisk- inn. Hann var og jafnan reiðu- búinn að fylkja sér við hlið fiski- manna þegar honum fannst hallað á þá og t. d. net vera tekin af þeim að ósekju. Hann var áreiðanlegur og ráðvandur í öllum sínum viðskiptum og vildi ekki vamm sitt vita í neinu. Þótt Sigurgeir heitinn væri fremur fámáll maður, átti hann ríka kímnigáfu, var hnittinn í tilsvörum og glaður og hlátur- mildur í sinn hóp, og vinum sínum var hann framúrskarandi ☆ygglyndur. Sigurgeir hafði ánægju af fag- urri hljómlist svo sem hann átti kyn til og bókhneigður var hann, þótt hann gæfi sér lítinn tíma frá hinum daglegu önnum til að sinna þeim hugðarefnum, en hann átti það þó til að hverfa um stund inn í þá heima, er bækurnar opnuðu honum; þar fann hann athvarf þegar áhyggj- ur og sorgir steðjuðu að; þar teygaði hann í kyrþey af huld- um lindum, er juku honum styrk. — Listræni Sigurgeirs kom aðallega fram í því að full- komna og fegra heimili sín sem bezt að utan og innan, og voru heimili þeirra hjóna til fyrir- myndar að snyrtimensku". Sigurgeir var mikill atorku- og athafnamaður, hugstyrkur og trúr. Hann mat það jafnan mest, að vera en ekki að sýnast; sóttist aldrei eftir hylli manna, en á- vann sér traust og virðingu sam- ferðamanna sinna. Hann var sannur og umhyggjusamur eig- inmaður og faðir, og lagði fram óskipta krafta sína heimili og ástvinum til heilla. Jafnan innti hann af hendi með festu og dyggð skyldur sínar í þágu þeirra félagsmála, sem hann lét sér viðkomandi vera. Hann á- vann sér ávalt tiltrú og virðingu góðra manna. Manndómur og heilbrigt sjálfstæði voru áber- andi einkenni hans. Mrs. Kristbjörg Jóna Sigur- geirsson var fædd að Lundi í Mikley, 16. júní 1900. Hún ólst upp með foreldrum sínum í Mikley. Móðir hennar dó frá börnum sínum sumum í bernsku en öðrum ungþroska. Með aðstoð eldri barna sinna hélt Márus faðir hennar heimil- inu saman af mikilli umönnun og prýði og góðri samvinnu við börn sín. Systkini Kristbjargar á lífi eru: Guðrún, Mrs. B. W. Benson; Sigríður, kona séra Skúla Sigur- geirssonar; Katrín, kona A. Jónassonar; Rósa, Mrs. Viggo Thomsen; Benedikta, Mrs. Lorne Jefferson; og Kristín, hjúkrunarkona. — Bræður hinn- ar látnu eru: Brynjólfur, kvænt- ur Mabel Rögnvaldson; Gunnar, kvæntur Rósu Ásmundson. Einn bræðra hennar er látinn, Borgel að nafni, er var kvæntur Mal- vinu Pruden. — Ung að aldri, auðug af með- fæddu þreki og framsóknarþrá, lagði Kristbjörg út á veg lífsins við hlið ástvinar síns. Hún var mörgum ágætum hæfileikum gædd, — og hagvirka mund til starfa og mikilla afkasta átti hún. Mér er í minni er ég mætti henni í fyrsta sinni á heimili þeirra hjóna á Heytanganum, í fyrstu ferð minni til Mikleyjar 1921, í för með póstinum; —• vor- um við samferðafólkið 6 talsins, auk annara ferðamanna, er þar voru komnir. Þann dag féll hinni urigu húsfreyju í hlut að mat- búa dagverð fyrir 14 manns, auk annara starfa. Tveir litlir svein- ar, elztu börn hjónanna, léku sér á palli. — Er mér í minni hvernig að öll verk virtust leika í höhdum hennar. Ég hygg, að hún væri kona stórhuga, er gerði háar kröfur til sjálfrar Sín sem annara. Skapgerð hann- ar var traust og stórbrotin. Heimili þeirra bar ávalt, hvar sem á það var litið, glögg merki smekkvísi og listræni. Hún tók virkan þátt í félagslegri starf- semi. Á þeirri tíð, er ég bezt til þekti voru þau hjónin bæði vel starfandi í Mikleyjarsöfnuði og sannir stuðningsmenn þess fé- lagsskapar; starfaði hún lengi í kvenfélagi safnaðarins og var forseti þess um skeið. Hún var umhyggjusöm og sönn móðir; og sárt kenndi móðurhjartað til við fráfall barna þeirra fyrr og síðar. Eftir að þau hjónin fluttu til Riverton gat Kristbjörg ekki tekið eins mikinn þátt í félags- málum eins og hún hefði óskað sökum heilsubrests, en jafnan fagnaði hún vinum og vanda- mönnum af mikilli gestrisni. Hún var falleg kona og fyrir- mannleg, og vel sómdi hún sér sem Fjallkona á Hnausum 17. júní 1948. Stuttu eftir hið sviplega frá- fall eiginmanns hennar tók hún að líða þjáningar af sjúkdómi þeim, er leiddi hana til dauða. Svo mátti segja að þeir níu mán- Höfða-bóndi í Þverárhlíð lætur virkja bæjarlækinn AKRANESI, 13. ágúst: — í sum- ar hefir Bergþór Magnússon, bóndi á Höfða í Þverárhlíð, látið virkja bæjarlækinn, sem rennur ofan úr fjallinu fram úr djúpu gili ofan við bæinn. Stífla virkjunarinnar er langt uppi í gilinu og lækurinn tals- vert vatnsmikill. 1 leysingum eru þess dæmi að hann verði iilfær og jafvel ófær yfirferðar. Er nú nærri lokið við mann- virkið og á rafstöðin að geta framleitt 8—9 kílóvött. Hún mun kosta nokkuð á annað hundrað þúsund krónur. Þetta er ekki fyrsta stórvirkið, sem Bergþór bóndi ræðst í á jörð sinni, því að þar er nýbyggt íbúðarhús svo og peningshús. Þverárhlíð er blómleg og bú- sældarleg sveit vestan Hvítár ofarlega í Borgarfirði. Er hún víða skógi vaxin og um sveitina rennur ein bezta laxveiðiá lands- ins, Þverá í Borgarfirði, sem hlíðin dregur nafn af. — Mbl., 14. ágúst uðir væru eitt óslitið sjúkdóms- stríð, er hún bar með þróttlund þess, er finnur sig studdan af æðri hendi og veit hvar hinn sanna styrk er að finna í eld- raunum lífsins og við aðkomu dauðans. Dóttir hennar dvaldi lang- dvölum í Winnipeg til þess að geta verið nærri móður sinni i hinzta stríði hennar. Synir hennar og aðrir ástvinir voru og eins oft hjá henni og þeim var auðið. Hún andaðist á Almenna sjúkrahúsinu í Winnipeg þann 26. ágúst 1953. Útförin fór fram frá heimilinu r og kirkju Bræðrasafnaðar i Riverton þann 29. ágúst að við- stöddu afar miklu fjölmenni. — Séra Skúli Sigurgeirsson og sa, er línur þessar ritar, fluttu kveðjumál. — Við útför hinnar látnu og eiginmanns hennar sungu Mrs. Th. Thorvaldson og dóttir hennar. — Söngflokkur Norður-Nýja-Islands söng og við útförina, en hin látna hafði haft mikla nautn af að tilheyra honum. S. Ólafsson ☆ ☆ ☆ Hvað bindur vorn hug við heimsins glaum, sem himnaarf skulum taka? — Oss dreymir í leiðslu lífsins draum, en látumst þó allir vaka, og hryllir við dauðans dökkum straum, þó dauðinn oss megi ei saka. Til moldar oss vígði hið mikla vald, hvert mannslíf, sem jörðin elur. Sem hafsjór, er rís með fald við fald, þau falla, en guð þau telur; því heiðloftið sjálft er huliðs-tjald, sem hæðanna dýrð oss felur. En ástin er björt sem barnsins trú, hún blikar í ljóssins geimi; og fjarlægð og nálægð, fyr og nú, oss finnst þar 1 eining streymi. Frá heli til lífs hún byggir brú og bindur oss öðrum heimi. — Af eilífðar ljósi bjarma ber, sem brautina þungu greiðir. Vort líf, sem svo stutt og stopult er, það stefnir á æðri leiðir. Og upphiminn fegri en auga sér mót öllum oss faðminn breiðir. —E. B. LÆGSTA FLUGFAR TIL Grípið tækifærið og færið yður í nyt fljótar, ódýrar og ábyggilegar flugferðir til íslands í sumar! Reglu- bundið áætlunarflug frá New York ... Máltíðir inni- faldar og annað til hress- ingar. ÍSLANDS ASelns fram og 111 baka iil Reykjavíkur SAMBÖND VIÐ FLESTAR STÓRBORGIR Finnið umboðsmann ferðaskrifstofunnar /7/71/7 ICELANDIÖ ’A IH L I N C S UjLAaUzj 15 West 47th Street, New York PLaza 7-8585 lllllfllHÍ «01

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.