Reykvíkingur - 14.09.1891, Blaðsíða 4

36
mun skólixm, fyrir það, fljótt ná tilætluð-
um þroska og kans góðu ávextir munu
því fyrr koma í Ijós.
Það má með sanni segja, að með kennsl-
unni í þessum skóla, fengu hinir uppvax-
andi verslunarmenn fyrst hugmynd um
stöðu sína, þá hafði ekki áður dreymt um,
að hún væri ein sú nauðsynlegasta og virð-
ingarverðasta, þegar hún fer í lagi, sem
nokkur staða er, því það er verslunar-
stéttin, sem ræður rás lífæða þjóðfélaganna,
viðskiptunum, sem án hennar mundu stansa
og þjóðlíkaminn stirðna.
Það er, sem sagt, verslunarstéttin sem
hefur öll viðskipti manna í höndum sér,
úthlutar og veitir móttöku öllum nauð-
synjum manna, sem þeir ekki hafa frá
eigin hendi. En til þess að standa straum
af þessu mikla ætlunarverki, er það í
augum uppi, að útheimtist mikil og marg-
vísleg kunnátta, svo sem þekking ná-
kvæm á landi því hvar verslunin fer fram,
á högum landsbúa og þörfum; þekking
á öðrum löndum og afurðum þeirra og
innbúum, á alls konar reikning og hag-
fræði. auk óteljandi annara atvika, sem
framfarir og apturfarir hafa í för með sér,
sem verslunarmaðurinn verður að kunna
að vega á sínum mentunar og reynslu
metaskálum.
Það er því engin furða, þó það séu
aumir verslunarmenn, sem litið eða ekkert
þekkja af öllu þessu, þekkja ekki sjálfa sig og
stöðn sina, en halda að þurfi ekki að læra
nema að leggja saman og draga frá, kaupa
allt sem ódýrast, en selja sem dýrast, þá
séu þeir sannir verslunarmenn.
Að skóli, fyrir þessa heiðarlegu og ó-
missandi stétt, er hér á legg kominn, er
þvi sannarlegt gleðiefni, og munu allir
góðir menn óska honum velgengni og góðs
árangurs, sem fljótt mun verða bæ vorum
til heilla og frama.
Kvennaskólinn í Vina-Minni. Eins og
auglýst er í „ísafold“ 26. f. m. verður
skóli fyrir fermdar stúlkur haldinn í Vina-
minni hér í bænum frá miðjum óktöber
nœsíkomandi til miðs maímáuaðar næsta ár.
í auglýsingu þessari eru taldar upp kennslu-
greinir í skóla þessum, hversu margar
stúlkur geti þar fengið heimavíst og hvað
þær eigi að borga fyrir það, svo og að
tímakennsla verði veitt í ofannefndum
námsgreinum svo mörgum stúlkum öðrum
sem rúm leyfir, borgunarlaust; að bæði
þær stúlkur sem heimavist hafa á skólan-
um og hinar, sem þiggja tímakennslu sjeu
skyldar til að taka þátt í öllum námsgrein-
um, nema útsaum.
Með því að mér hafa borist mörg um-
sóknarbréf, síðan ég gaf út auglýsingu
þessa, sem lýsa misskilning á henni, sem
sumpart getur orsakast af því að ekki sé
nógu greinilega tekin fram sum atriði í
henni, þá vil ég hérneðan gjöra eptirfylgj-
andi athugasemdir, sem ég bið að nákvæm-
lega verði teknar til greina af þeim sem
sækja vilja um veru í skóla þessum.
1, Að ókeypis tímakennsla verður ein-
ungis veitt innanbæar stúlkum, og
það þó svo framarlega sem þær taki
þátt í öllum námsgreinonum og það
allan skólatímann. En vilji einhverj-
ar stúlkur vera lausar við nokkrar af
námsgreinonum, geta þær samt kom-
ist að, með því þá að borga 35 kr.
fyrir allan skólatímann.
2, að engin utanbæar stúlka gefcur kom-
ist að skólanum, nema hún hafi þar
heimavist.
Keykjavik 12. sept. 1891.
Sigríður E. Magnússon.
Sýnishorn af jaktamáli á Breiðafirði
um 1850.
Bóndi kemur aðvífandi og mæt-
ir jaktaformanni, heilsar honum og
spyr hvernig honum hafi gengið í sumar.
Formaðurinn svarar: „ Jeg hef haft sver-
an brekk opt og títt í sumar, og núna
fyrir ombil vikutið, hefði allur vanturinn
gengið forlís ef hankelið á mantelinu hefði
skamfílast, og krúmmelsið á stammanum
á rórinu var ombil knekkað í húllinu,
efjeg hefði ekki gefið því misvisníngu upp
á tímann, og þá kvað jeg þessa vísu, og
skrifaði hana upp hjá mjer, undir eins og
jeg var kominn ofaní káhittið.
Enkelblok í hankelhríng
hefur dummor flamma
knúst og brekkuð bekledning
á borðets krúmma stamma“.
Bóndinn varð forviða, og sagðist aldrei
hafa hugsað, að svona mikinn lærdóm
þyrfti til þess að vera á jöktum.
U®®"' Afgreiðslustofa Reykvíkíngs, verð-
ur ekki á sama stað, nema til 1. október,
en hvert hún flytur auglýsist í næsta
blaði.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Egilsson.
Reykjavík 1891. — Fjelagsprentsmiðjan.