Reykvíkingur - 01.01.1893, Blaðsíða 3

3
saman í bróðerni með gleðióskum þennan
eina dag af árinu. Oss sem höfum átt hjer
fleiri óvildarmenn en vini, hafa opt á ný-
ársdagskvöld komið til hugar þessi orð skálds-
ins: „Núbiika við sólarlag sædjúpin köld:
„Ó svona ætti að vera hvert einasta kvöld“.
1. bæj arstj órn arfundur 5. janúar.
1. mál. Lagður fram til endurskoðunar
alþýðustyrktarsjóðs reikningurinn fyrir árið
1892; til að endurskoða hann vóru kosnir
Jón Jensson og Halldór Jónsson. — 2. Lögð
fram brjef frá 12 bæjarbúum, er sóttu um,
takast á hendur útmælingar á mó og
grjóti i landi bæjarins; steinhöggvara J.
Schau var veitt umsjónin við grjótútmæl-
ingar, en fátækrafulltrúa Ólaíi Ólafssyni
móútmælingar; næstur honum fjekk nætur-
vörður Sv. Sveinsson 4 atkv. Það sem
oss finst undarlegt við þessar veitiugar er
það, að bæði mó- og grjótútmælingar starfinn
var auglýstur saman; enn er á að fara að
veita hann, er hann skilinn í sundur hauda
tveimur: hvað mundu menn segja um
embætta veitingarvaldið, ef það færi þannig
að; en bæjarstjórnin getur allt — 3. Póstarn-
ir beiddu sig undanþegna hundaskatti. Form.
gat þess að þeir póstar, sem byggju hjer í
Reykjavík yrðu harðara úti með þann skatt
(10 kr.) en aðrir póstar. H. Jónsson sagði,
að póststjórnin ætti að borga fyrir þá
hundaskattinn; miklar umræður urðu um
þetta mál; til umtals kom að gefa eptir
skattinn á einum hundi, og láta alla póst-
ana 3 hafa hann; en það virtist ekki ráð-
legt ; var því beiðendunum synjað um eptir-
gjöfina á hundaskattinum. — 4. Áskorun frá
W. Ó. Breiðfjörð, að bæjarstjórnin ákvæði
að kaupa stiga þann, sem henni var sendur
uppdráttur af 2. júní í sumar og uppdrátt-
ur stendur af í Reykvíkingi, tölubl. 7. Form.
var mjög á móti því. H. Kr. Friðriksson
sagði, að það væri æskilegt að við gætum
fengið stigann nú, og stakk uppá að senda
brunamálanefndinui hjer áskorunina. Form.
áleit það þýðingarlaust, og ljet í ljósi mis-
þóknun sýna yfir því, að Breiðfjörð skyldi
vera að skipta sjer af þessu; slökkviliðs-
stjóri ætti að gjöra það (það vita víst
flestir, hvaða skörungur hann er). Þórhallur
Bjarnarson sagði, að bæjarstjórnin hefði
bundist þeim fastmælum, að kaupa ekkert
verulegt til brunaáhaldanna, fyrri en að
dönsku kaupstaða brunamála-fyrirliðarnir
skipuðu það. H. Jónsson sagði i háði, að
það væri ekki einu sinni nóg að fá hjer
einn svona stiga, heldur ætti sjálfsagt að fá
þrjá. Form. bar mál þetta ekki upp til
atkvæða, heldur var það svæft, en bókar-
inn bókaði að málinu væri frestað þaugað tii
útkljáð væri um spurninguna, hvort dönsku-
kaupstaðirnir vildu taka að sjer að öllu
leiti brunaábyrgðina á húsum bæjarins.
Það er þá augljóst, að bæjarstjórnin endur-
bætir ekkert af því marga, sem endurbótar
þarf hjer, við brunaáhöldin og annað, fyrri
enn hún fær skipun þar til frá Danmörku,
og brunamálanefndin hjer gjörir víst hið
sama, því þrátt fyrir það þó það sje skipað
í 4. gr. reglugjörðarinnar um brunamál í
Reykjavík frá 1874, að æfa skuli liðið að
minsta kosti tvisvar á ári, þá skiptir hún
sjer ekkert af því, hvort liðið er æft einu
sinni eðar aldrei á ári. Þannig var iiðið
aidrei verulega æft árið sem leið, þvi þessa
ómyndar æfingu, sem þeir mynduðust við að
framkvæma 19. október (sjá 11. tölublað
,,Reykvíkings“) teljum vjer ekki, og þar að
auki þar sem brunamálanefndin hjer, sem
um getið er í seinasta bl. „Reykvíkings“,
ónýtti að mestu ieyti niðurröðunina, sem
gjörð var á brunaiiðinu. Hjer er því ekki
annað að gjöra fyrir bæjarbúa, sem hafa
líf og muni undir svona tryggri vernd,
en rita (þó hart sje) brunaforstjóra dönsku
kaupstaðanna í Khöfn og biðja hann nauð-
synlegrar aðstoðar í þessu efni — 5. Beiðni
frá Jóni Thorstensen á Grímsstöðum um
eptirgjöf á hundatolli árið sem leið; synjað.
— 6. Hundatolls eptirmáli. Til að ákveða,
á hvaða þremum býlum ótollaða hunda
skyldi hafa yzt i laudi bæjarins til vörzlu
fyrir ágangi af skepnum, voru kosnir
Þórhallur og H. Kr. Friðrikssou, og eiga
þeir að bera undir bæjarstjórnina álit sitt
þar um. — 7. Nikulási Sigvaldasyni veittur
frestur til næstu mánaðamóta, að hirða mó
sinn í Vatnsmýrinni; verði hann ekki hirtur
fyrir þann tíma, fellur hann til bæjarins — 8.
Jóni Runólfssyni í Stöðlakoti veitt ókeypis
kensla fyrir seinni hlutann fyrir son sinn
(sjera Þórhallur var á móti því) — 9. Lauga-
húsvörður Jón Guðnason sótti um að fá 10
potta af olíu til Laugahúss luktarinnar; hon-
um vóru aðeins veittir 5 pottar. (Að vera
„knífnari“ á eyrinum en krónunum, eru hygg-
indi!) — 10. Lagður fram reikningur frá M.
Benjamínssyni, 45 kr., fyrir uppdrátt og við-
gjörð á kirkjuúrinu, sem hvorki slær eður
gengur rjett. Neitað að borga honum nema
að bæjarstjórnin fái uppdráttinn og nánari
upplýsingar um aðgjörðina (nú vantar illa
úrsmið í bæjarstjórnina!) — 11. Samþykktr
reikningur fyrir Vs PHrt at gren.ía gæzlu